Έντεκα (αντιπαθητικοί ήρωες καρτούν)

1) Ο Νιλ και η Ελίζα απ’ το Κάντυ Κάντυ: κακομαθημένα και arrogant αδέρφια που φέρθηκαν στην Κάντυ με τον χειρότερο τρόπο.
2) Όλιβ απ’ το Ποπάι: απαιτητική, γκρινιάρα, μονίμως ζοχαδιασμένη χωρίς λόγο - μόνο για να ταλαιπωρεί τους γύρω της.
3) Catdog απ’ το ομώνυμο: Ένα απαίσιο πράγμα -medley γάτας και σκύλου- με δύο κεφάλια. Δεν ξέρω τον χαρακτήρα του όμως απορρίπτεται λόγω κακότεχνης εμφάνισης.
4) Μπιπ Μπιπ: Δεν φταίει αυτό, εγώ φταίω.
5) Χανκ Χιλ απ’ το King of the Hill. Το χειρότερο ‘ενήλικο’ cartoon της Fox με τον αντιπαθέστερο πρωταγωνιστή: μονότονος, ανούσιος, not funny.
6) Μίκυ Μάους: Ξερόλας, εξυπνάκιας, κύριος τέλειος – επίσης έκλεβε πολύτιμες σελίδες από την οικογένεια (Μακ) Ντακ.
7) Γκαστόνε Ντακ: Τον μισώ γιατί τον ζηλεύω.
8) Ο πρωταγωνιστής του Σκούμπι Ντου (όχι ο σκύλος) (που κι αυτός χάλια είναι). Μιλάω για έναν τελείως χύμα μικρομέγαλο με κάτι τρίχες σαν γένια. Μου τη δίνει η φάτσα του.
9) Η Πένυ, η ανιψιά του Αστυνόμου Σαΐνη. Είναι βέβαια ικανή κι έχει ωραία gadgets, αλλά πάντα βάζει το σκύλο στα δύσκολα, φωνάζοντάς τον ανά τακτά χρονικά διαστήματα με την εκνευριστική φωνή της: «Μπρέιν, ΜΠΡΕΪΝ!!» ενώ αυτή, αραχτή και κρυμμένη, διαβάζει το χάι τεκ βιβλίο της παίζοντάς το έξυπνη.
10) Η σιχαμένη Γριά Μάγισσα απ’ το Ποπάι. (Gives witches a bad name)
11) Τζέρι (το ποντίκι) απ’ το Τομ και Τζέρι. Δεν είναι ότι τον αντιπαθώ per se, κυρίως το ότι συμπάσχω με τη γάτα.