1) Τροχός της Τύχης (Αντ1): Ladies and Gentlemen, Εκατομμύρια και Κρίστα (η οποία είχε μια πολύ τραγική ιστορία πρόσφατα, αλλά δεν την θυμάμαι καθόλου). Ένα απλό και ωραίο τηλεπαιχνίδι, αν εξαιρέσεις τον κάπως εκνευριστικό Πολυχρονίου. Όταν αυτός πήγε στο Μέγκα για να τινάξει την μπάνκα στον αέρα (μαζί με την νεαρή Μενεγάκη) ο Αντ1 αποφάσισε να συνεχίσει τον Τροχό με νέο παρουσιαστή. Ο Παύλος Χαϊκάλης (έσκιζε τότε ως γιαγιά στους Μήτσους) που στο τέλος κάθε παιχνιδιού έλεγε «και μην ξεχνάτε, αύριο άλλη μέρα άλλη τύχη» ήταν επιεικώς απαράδεκτος και έκτοτε ο τροχός δεν γυρίζει πια.
2) Ζωντανό Σταυρόλεξο (ΕΡΤ): Ξένια Καλογεροπούλου. Ήταν όντως ζωντανό (live) αν και δεν μπορώ να σκεφτώ το γιατί. Το σταυρόλεξο προβαλλόταν μεγεθυσμένο σ’ ένα πανί στον τοίχο, κι η Καλογεροπούλου ήταν μειλίχια σαν παντογνώστρια κουκουβάγια.
3) Σούπερ Μάρκετ (Αντ1 Πουνέντης & Σταρ Τσαουσόπουλος): Όταν μπαίνω στο σούπερ-μάρκετ (και δεν βιάζομαι) νιώθω stoned: τα χρώματα, τα σχήματα, τα λογότυπα, όλα κομμάτια μιας υπέροχης ποπ αρτ έκθεσης. (Οι παίκτες βέβαια βιάζονταν φριχτά να γεμίσουν τα καρότσια με συγκεκριμένα προϊόντα μέσα σε ένα λεπτό.)
4) Θησαυροφυλάκιο (Αντ1): Απ’ τα καλύτερα τηλεπαιχνίδια γνώσεων, το βλέπω ακόμα πότε-πότε στον Αντ1 Gold. Καλή δομή, ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. [Κι ένα εμφανές μειονέκτημα – η ακατάπαυστη αυτοσχεδιαστική πάρλα του διεξοδικότερου πολυλογά της χώρας].
5) Ο Πιο Αδύναμος Κρίκος (Mega): Είχα ένα PC Game με προσομοίωση όλου του παιχνιδιού. Διάλεγες με ποιον παίκτη έπαιζες, απαντούσες σε ερωτήσεις, ψήφιζες τον πιο αδύναμο, έδινες πικρόχολες συνεντεύξεις όταν έχανες. Πιο πολύ κι απ’ την Έλενα Aκρίτα (ή την Anne Robinson) μου λείπει εκείνο το παιχνίδι που «χάθηκε στη μετακόμιση» Λονδίνου-Θεσ/νίκης.
6) ID (στον Alpha με τον Ρένο Χαραλαμπίδη): Ήταν το πιο πρωτοποριακό, πολύπλοκο και ανεξήγητο τηλεπαιχνίδι ever: όσες φορές άντεξα να το δω δεν κατάλαβα τίποτα. Αν και η ιδέα ήταν καλή (κάτι με βήτα διασημότητες και το τι επάγγελμα έκαναν πριν γίνουν διάσημοι) οι κανόνες ήταν τόοοσο χάλια που ο Χαραλαμπίδης δεν τους ανέφερε καν και κάποτε είχε πει σε έναν παίκτη: «Μη φοβάσαι, ούτε εγώ δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς γίνεται». Επίσης: αχρείαστα τεράστιο και άδειο σκηνικό, και βασανιστική διάρκεια μίας ολόκληρης ώρας!
7) Μεγάλο Παζάρι (Mega): Πολύχρωμο, γρήγορο (η κάμερα δεν είχε γίνει ακόμα ο ψυχαναλυτής του Μικρούτσικου), με πολλά διαφορετικά ταμπλό, τον κύριο Ζονκ, και τις κουρτίνες. [Ο κύριος Ζονκ ζει! Πριν κάποιο καιρό «παρουσίαζε» ένα «τηλεπαιχνίδι» με 090 σε κανάλι της Θεσ/νίκης, ίσως και αλλού. Ήταν πλαισιωμένος από αιθέριες υπάρξεις και θύμιζε τον Κατέλη (αλλά σε έκδοση ιδιοφυΐας)].
8) Δέκα με Τόνο (Αντ1): Έχω φίλη αλλεργική στον Γιώργο Παπαδάκη. (Κάποτε για να την πειράξω, άφησα στο γραμματοκιβώτιό της ανώνυμο φάκελο με συνέντευξη-φωτογράφησή του απ’ το Τηλέραμα κι είχε φρικάρει). Το χειρότερό της είναι το Δέκα με Τόνο (1999) που τα τελευταία χρόνια προβάλλεται σε απροειδοποίητες επαναλήψεις στις 3 ή 4 το πρωί με υπότιτλους!
9) Τρία Δύο Ένα (Αντ1): Παρουσίαζαν η φοβερή Άννα Μαρία Λογοθέτη (ακόμα ψάχνω το Είμαι Τρελή για Σένα) και η πανέμορφη Κων/να Στεφανοπούλου, μαζί με καμιά δεκαριά ξανθιές που έχυναν ακούγοντας τους τόπους προέλευσης των τηλεθεατών. Πηδούσαν και με μια μεγάλη ελαστική μπάλα που έκανε μπόινγκ μπόινγκ πράγμα που θα ήθελα να δοκιμάσω κάποτε.
10) Με το Κλειδί στο Χέρι (ΕΤ1 αρχές ‘90ς με τον Μπονάτσο): Για κάποιο περίεργο λόγο είναι το αγαπημένο μου τηλεπαιχνίδι όλων των εποχών. Στο στούντιο υπήρχε ως σκηνικό ένα τέλειο διαμέρισμα στο οποίο έμπαιναν διαδοχικά δύο ζευγάρια. Μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο έπρεπε να κάνουν δουλειές, να ανακαλύψουν κρυμμένα στοιχεία και να ανοίξουν μια πόρτα με το σωστό κλειδί. Μου θυμίζει ένα συγκεκριμένο καλοκαίρι στη Χαλκιδική.
11) Άνω Κάτω (Αντ1): Το πρώτο τηλεπαιχνίδι του Αντ1 (1989) με τον Άλκη Στέα και κάτι υπερμεγέθη τραπουλόχαρτα. Έπρεπε να μαντέψεις αν το επόμενο κλειστό τραπουλόχαρτο ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερο από το ήδη ανοιχτό κοκ. Μπορεί απλά να ήμουν μικρός και αφελής, αλλά το θυμάμαι ως ανάλαφρο και ευχάριστο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
46 comments:
Σωστος και παλι. Τωρα μου ηρθε στο μυαλο το αγαπημενο μου και θελω και παλι βοηθεια. Αρχες δεκαετιας 90, μαλλον Αντ1 ενα τηλεπαιχνιδι με διαφημισεις. Βοηθηστε please η μνημη μου τα παιζει.
Γράμματα και Αριθμοί.
Είχε βγει μέχρι και επιτραπέζιο.
Λύσιππε,
εσύ παιδί μου είσαι της γενιάς μας! ΠΟυ να θυμηθούν τα παιδιά τον Χρήστο Οικονόμου; Ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω μοιάζει με το θείο μου τον Κώστα και μου είναι εξαιρετικα συμπαθής!
Έντεκα,
προλαβαίνω τον cobden και δηλώνω φαν της αγαπημένης Μαρίας Αλιφέρη στα Τετράγωνα των Αστέρων: Συμφωνείτε ή Διαφωνείτε;
aenae: όποιος δεν έκανε bank, LOL!
averel: δεν είμαι σίγουρος ότι το ξέρω. ελπίζω να το θυμηθεί κάποιος. [δεν εννοείς το ΜΣΤΔ ΓΝΔΠ του Τζούμα στο Σταρ, ε;]
λύσιππε: γεια :) Το Γράμματα και Αριθμοί δεν το θυμάμαι, αλλά όσους εδω γύρω ρώτησα το θυμούνται με πολλή νοσταλγία.
ιφιμέδεια: συμφωνώ! θυμάσαι κανέναν από τους αστέρες που την πλαισίωναν;
[Υποθέτω ότι θυμάσαι και τα πρόσφατα Τετράγωνα των Αστέρων με τον Μαρίνο. (και το φεστιβάλ κρυάδας από τους αστέρες του πάνελ)]
Θυμάμαι και δύο περιστατικά με τηλεπαιχνίδια απ' την σειρά "Το Κανάλι της Βαγγελίτσας" (αγαπημένη μου σειρά τότε, γιατί δείχνοντας τη λειτουργία ένος νέου τηλεοπτικού σταθμού [ΝΤΕΡΤ] εκπλήρωνε το όνειρό μου για περισσότερα από δύο κανάλια)
1) στο ένα παρουσιαστής ήταν ο Χατζηκουτσέλης (ή η Σοφία Φιλιππίδου;) κι έκανε ερωτήσεις γνώσεων. Επειδή δεν είχαν χρήματα για ρολόγια ή ηχητικά εφέ, ο παρουσιαστής έκανε μόνος του τους ήχους του ρολογιού, όλο και πιο γρήγορα, αγχώνοντας τους παίκτες. Α, έκανε και την σφυρίχτρα τέλους.
2) στο άλλο, έκαναν μια απομίμηση του "Τετράγωνα των Αστέρων". Είχαν βάλει την Ελένη Γερασιμίδου στο ψηλότερο τετράγωνο και ζαλιζόταν συνεχώς.
1.Πολύ
2.ωραία
3.στημένο
4.blog
5.με
6.ανεξάντλητη
7.δεξαμενή
8.ενδεκάδων
9.για
10.μελλοντικά
11.ποστ
ααα ευχαριστώ (θα γινόταν καλό tagline, λολ)
"Με το κλειδί στο χέρι"...! Τι μου θύμισες! Το είχα ξεχάσει τελείως! Όντως ανεξήγητα εθιστικό!
Συγχαρητήρια για το blog σου!
"Νikos", όχι Vikos!
Ναι αυτο ειναι με τον Τζουμα. Πολυ με αρεζε.
enteka...i love your blog!Μου θυμίζεις πράγματα που είχα ξεχάσει τελείως!
Ειδικά όσον αφορά τον τροχό,το παζάρι και το κλειδί,στενοχωριόμουν που ήμουν μικρή και δεν μπορούσα να λάβω μέρος!!;p
Πωπωπω! Αμάν και πως έκανα να τα θυμηθώ!
Θα μου πείς...ήμουν και νινί οταν παίζαν τα περισσότερα..αλλα ήμουν TV freak και τα έβλεπα! :P
*Kiss ^_^
thimate kanis to rouk-zouk????
xaxa ti trelo pexnidi kai afto.kai kala thimame pou oi ipolipi pextes foragan akoustikan gia na min akousoun..xaxaxa.
ma kala ti tous ixan vali na akoun Merzbow??
lol
professor,θυμάμαι ότι το παρακολουθούσαμε τρελά και παίζαμε και στο σχολείο-πολύ γέλιο!!;)
@averel
Νόμίζω πως με διαφημιστικά σποτάκια, αρχές δεκαετίας 90 στον ΑΝΤΕΝΝΑ, ήταν το ΣΤΟΠ ΣΤΑ ΣΠΟΤ, αν θυμάμαι καλά, με Μπέτυ Λιβάνου, που παρότι μου αρέσει πολύ, ήταν λίγο "ψυχρή" για να παρουσιάσει τηλεπαιχνίδι...
@enteka
Τι ωραίο το ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑΣ...Νόμίζω Παπαθανασίου-Ρέππας σενάριο(χωρίς να είμαι σίγουρος).Από τα πρώτα τους.
Άλλα δύο τηλεπαιχνίδια που θυμήθηκα:
ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, με την Λιάνα Κανέλλη, πριν σαλτάρει τελείως και τη γιαγιά μου να λέει "Μα τί μορφωμένη κοπέλα είναι!"
Τέλη δεκαετίας 80 ένα μουσικό τηλεπαιχνίδι με τον Κραουνάκη...Νομίζω λεγόταν PLAYBACK...θυμάται κανείς;;
Α, τώρα το θυμήθηκα!και ένα τηλεπαιχνίδι με παλιές ελληνικές ταινίες τέλη δεκαετίας 80 στην ΕΡΤ με παρουσιαστή τον....Γιάννη Δαλιανίδη!!Δεν μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο!
giati eho tin entiposi oti to omileite ellinika paizotan kai prosfata... ???
νικο: ναι, ναι (ευχαριστώ κιόλας)
mcfly: δεν τον κατέχω καθόλου τον Χρήστο Οικονόμου. Θυμάται κάποιος άλλος κάτι για το Εδω Χόλιγουντ;
averel: αυτό με τον Τζούμα ήταν πολύ ωραίο, αν και μάλλον όχι τηλεπαιχνίδι. Το ΣΤΟΠ ΣΤΑ ΣΠΟΤ (που είπε ο cobden) πρέπει να είναι αυτό που ψάχνουμε. Νομίζω ότι ήταν ωραίο.
evelina: κι εγώ μικρός ήθελα πολύ να πάω στα τηλεπαιχνίδια!
snowhite: [kiss] :)
Professor Sassaroli: έλα ντε. Πάντως το Ρουκ Ζουκ το παίζαμε κι εμείς όπως η evelina στο σχολείο, την ώρα του μαθήματος. Ήταν βολικό, με τα θρανία (παίκτες) το ένα πίσω απ' το άλλο.
cobden: κι εγώ δεν είμαι σίγουρος για ρέππα παπαθανασίου, πάντως ο Ρέππας έπαιζε. Playback δε θυμάμαι καθόλου.
alien lover: ναι, το παρουσίαζε η Μαρία Χούκλη πρόπερσι.
Να πω και μερικά που δεν χώρεσαν στην εντεκάδα:
Κόντρες (Μπονάτσος) Mega
Μονομάχος κ.α. (Φερεντίνος) Σταρ
Βρες τη Φράση (Τζ. Ευειδη) Mega
Βρες το Σκοπό (Κ. Τουρνάς) Το πρώτο τηλεπαιχνίδι του Σταρ το 1993.
to "rantebou sta tyfla" me thn xm...den-thumamai-to-onoma-ths.an kai genika to thlepaixnidi htan so n so, mou arese auth giati htan authormhth kai tsaxpina.
lolol
To ciao Αnt1 με Ρούλα Κορομηλά ήταν αλήθεια τηλεπαιχνίδι αναρωτιέμαι...
Εμένα τα αγαπημένα μου τηλεπαιχνίδια ήταν: αυτό που ειχαν πάει στο Ρετιρέ η Χαρούλα με το Φοίβο με παρουσιαστή το Μυλωνά και το άλλο που είχαν πάει οι Απαράδεκτοι για να κερδίσουν αυτοκίνητο (με Αλιφέρη νομίζω).
Το ξέρεις οτι η Κωνσταντίνα Στεφανοπούλου τα έχει με το Ρακιτζή;; (το Μιχάλη, όχι το Θοδωρή)
Studio Φούσκοι!!! (πιάνεται που είναι για παιδιά;) Οικογένεια Σοφιανού, έγω να έχω πάθει το πρώτο μεγάλο μου κόλλημα με την τηλεόραση και οι γονείς μου να παχίζουν να μου εξηγήσουν, μετά από ΚΑΘΕ επεισόδιο, γιατί δεν μπορώ να πάω ("είσαι ακόμα στο νηπιαγωγείο, εκεί πάνε τα μεγάλα παιδιά" - "Μα εγώ θέλωωωωωωωωωωωω"!) θυμάμαι ειδικά το τελευταίο τεστ όπου ψάρευες με ένα μαγνήτη βότσαλα απο μία ντεμέκ λίμνη...
Το θυμάται κανείς ή τσάμπα χτυπιέμαι;
θέλω να πάωωωωωωωωωωωωωωωωω :-(
@xilaren
Το STUDIO ΦΟΥΣΚΟΙ ήταν με εκείνες τις τεράστιες κούκλες, σωστά???
Θυμήθηκα πως λέγοταν το τηλεπαιχνίδι με τον Δαλιανίδη :"ΚΑΡΕ ΚΑΡΕ". Ένα τηλεπαιχνίδι που με εκνεύριζε πολύ ήταν το ΤΟΜΠΟΛΑ με τον Δημήτρη Πιατά, πάλι τέλη 80s, ΕΡΤ ...
Το αλήστου μνήμης "Μήπως Γνωρίζετε" (μτ τον Ίκαρο αν θυμάμαι καλά) το πρόλαβε κανείς σας ή είμαι κι εγώ παλιατσιρία;
α! και Καλό Μήνα!
Καλό μήνα σ' όλους (καλό καλοκαίρι!)
wise Aineolach: :) (Βάσια Τριφύλη ε;)
NPL: λολ, ήταν και τηλεπαιχνίδι. (τρεις ώρες θα 'μαστε μαζί αυτό είναι μονο η αρχή!)
loretta: α, ναι κι εμένα μ' αρέσουν τα τηλεπαιχνίδια των σίριαλ. Δεν είχα ιδέα για Στεφανοπούλου- Μιχ. Ρακιντζή!!
xilaren: Μπράβο!! κι εγώ το λάτρευα (ήμουν και σε μια ηλικία που πιθανώς θεωρούσα τους Φούσκους αληθινά πλάσματα). Εκτός από τα βότσαλα που είπες, θυμάμαι και που πετούσαν κατι μπαλάκια που έπρεπε να μπουν σε κάτι τρύπες στον τοίχο (όπου είχε κάτι σαν δίχτυα - μίνι μπάσκετ δηλαδή).
cobden: Καρέ καρέ, μπράβο!
an-lu: καλό μήνα :) (κάτι μου θυμίζει το Μήπως Γνωρίζετε.)
Σχετικά με την επανάληψη του "δέκα με τόνο" με υπότιτλους:
η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ΜΜΕ, υποχρεώνει όλα τα κανάλια να αφιερώνουν μέρος (ποσοστό) του προγράμματός τους σε άτομα με προβλήματα ακοής. Ε, αυτή είναι η συμμόρφωση του Ant1 με την οδηγία...
Το "Πέστο και θα γίνει!" ήταν εμένα απο τα αγαπημένα μου. Θυμάμαι κάποιος είχε ζητήσει να πάει στο διάστημα, και αν δεν με απατά η μνήμη μου ταξίδεψε γύρω απο το γη με κάτι σαν δορυφόρο-λεωφορείο? Μήπως το φαντάστηκα? Άλλα τρελά requests ήταν να γνωρίσουν τον Michael Jackson ή τον Πάπα. Σε όλους τους IJU (info junkeis united) θυμάται κανείς έναν ραδιοφωνικό αστέρα και μετά και τηλεοπτικό (πολύ γνωστός αλλα δεν θυμάμαι το όνομά του) που πήγαινε σε σχολεία και πλατείες σε διάφορες γειτονιές και έκανε κάτι κουιζ σε παιδιά και μεγάλους στο δρόμο? Είχε γίνει πολυ χιτ στους έφηβους και θυμάμαι οτι ήλπιζα να έρθει και στο δικό μας σχολείο. Θυμάται κανείς πως το έλεγαν και ποιος ήταν ο παρουσιαστής?? Πάω να τρελαθώ γιατί δεν μπορώ να τα θυμηθώ!
anonymous: γεια:) είναι ακριβώς όπως το λες
cruella: 1) Ήθελα να γράψω στο Πες το και θα Γίνει, για να με στείλουν στο Στρουμφοχωριό [μιλάμε για την περίοδο που θεωρούσα και τα Στρουμφάκια (πέρα από τους Φούσκους) υπαρκτά.]
2) Μήπως λες το Ναι ή Όχι με τον 267;
χχχ
@εντεκα: μα εννοείται ότι οι Φούσκοι ήταν υπαρκτοί... τι εννοείς; γιατί θες να γκρεμίσεις τον κόσμο μουυυυυυυυυυυυυυ;;; :-)
@cruella: και εγώ νομίζω ότι μιλάμε για τον Μιχάλη 267, 20.000 και μία μμμμμμμμμπρίζες! (οκ, γιατί έχω την εντύπωση πως οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουμε γεννηθεί το 1978-9;)
lol, παντως κι εγώ κι η cruella τότε περίπου γεννηθήκαμε...
τι ωραίοι οι Φούσκοι. Τους θεωρούσα τόσο υπαρκτούς που ζητούσα απ' τους γονείς μου να μου τους γνωρίσουν.
Ξέρετε τι τραυματικό μπορεί να είναι για τα παιδιά στη Ντίσνειλαντ να δουν τον υπάλληλο που κάνει τον Μίκυ Μάους να βγάζει τη μάσκα του... Περίπου το ίδιο είχε γίνει με μένα όταν βλέποντας την αγαπημένη μου Χιλιοποδαρούσα, είπαν οι παρουσιαστές (που ήταν κούκλες άρα υπαρκτά και αληθινά πλάσματα για μένα): "Μας ζητούν να σηκωθούμε από το τραπέζι και μια φορά για να μας δείτε". Και σηκώνεται και φαίνονται ανθρώπινα παντελόνια και πόδια! [μεγάλο σοκ]
Όποτε μπαίνω σε αυτό το μπλογκ νιώθω ότι πρέπει να κάνω κάτι με τη μνήμη μου, η γύρη λένε κάνει καλό.
ΜΑ ΠΟΥ ΤΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΌΛΑ ΑΥΤΑ;;
Πάλι χάζευα;;;
Τέλος πάντων. Έντεκα, μπράβο που λειτουργείς ως "μνήμη" όλων μας εδώ μέσα.
Ασε που και κάτι να σου ξεφύγει, με τις ανακοινώσεις σου, τα θυμούνται οι υπόλοιποι και συμπληρώνουν το παζλ.
Κάποτε γνώρισα έναν τύπο που είχε ένα μπαρ και για διακόσμηση είχε βάλει πράγματα δικά του και των φίλων του. Ότι και να ήθελες ήταν εκεί, από μία ξεχασμένη καρτ ποστάλ μέχρι ακορντεόν και κασετόφωνα του 70.
Το όνομα αυτού: "Το λάθος γκρι".
Έδρα: Ναύπλιο.
Αμα τύχει να πάτε, περάστε μια βόλτα και κάντε ένα ταξίδι στο παρελθόν.
Τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο τον μετεωρολόγο (που ήταν κούκλα φυσικά) τον θυμάστε;..
Μια αντίστοιχη αποκάλυψη σαν αυτή με τις κούκλες της "Χιλιοποδαρούσας" (η εκπομπή με τη χαρακτηριστική μουσική του Σπανουδάκη στους τίτλους αρχής, που αργότερα έγινε τραγούδι με την Πρωτοψάλτη το οποίο πήγαινε περίπου: "...φτάνει ο καλός μου έχουμε γιορτή...") πήγε να γίνει όταν ο διάσημος εκείνη την εποχή Φώντας ήταν καλεσμένος ένα μεσημέρι στο "3 τον αέρα". Η Σεμίνα Διγενή επέμενε να βγάλει τη μάσκα να δούμε ποιος κρύβεται και ο καημένος ο Φώντας να προσπαθεί να την πείσει ότι αυτό δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από αυτό που βλέπει. "Μα δεν καταλάβαίνω, τι θέλετε να βγάλω, μήπως τα γυαλιά μου..."
Υ.Γ.: Οι Φούσκοι σκίζαν!
cruella λες τον Μιχάλη Τσαουσόπουλο (ή 267). Φοβερό το Ναι ή Όχι, γυρνούσε στους δρόμους και για ένα λεπ΄το σου έκανε ερωτήσεις και δεν έπρεπε να πείς ναι ή όχι. Αν τα κατάφερνες έπαιρνες ένα πεντοχίλιαρο!
Επίσης πολύ παλιά έβλεπα ραντεβου στα τυφλά, πάντα το ευχαριστιόμουν όταν διάλεγαν τα μπάζα και έβλεπα τα μούτρα τους με το που έφευγε ο τοίχος.
Tha se malwsw! Ksexases to "Kontra plake" me ton Vlassi Mponatso sto opoio to 1998 eixa kerdisei ena taxidi gia tin Tynisia. Piga mazi me to Mpotini, ta perasame yperoxa kai meta kaname enan olokliro xrono na ksanamilisoume!
Exw kai to video tou paixnidiou!!
ιούδα: τι τέλειο μπαρ! θα το σημειώσω κι αν πάω στο Ναύπλιο θα πάω οπωσδήποτε!
Tertuliano Máximo Afonso: Τα σχόλια των αναγνωστών με ξετρελένουν ακριβώς γι' αυτό που είπε ο Ιούδας. Αν κάτι μου ξεφύγει το συμπληρώνουν οι υπόλοιποι με τις ανακοινώσεις τους. Δε φαντάζεσαι πόσο σημαντικά κομμάτια του παζλ ήταν ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος (20 χρόνια είχα να ακούσω αυτό το όνομα!!!), η εμφάνισή του στη Σεμίνα, και η μουσική τίτλων. thanks!
loretta: μπράβο ένα πεντοχίλιαρο έπαιρνες. Είχαν κάνει κάποτε γυρίσματα δίπλα στον Λευκό Πύργο στα οποία ήμουν!
nanakos: Σοβαρά;;; Πρέπει να κυκλοφορήσει στο youtube αυτό το βίντεο! Τι ωραία εμπειρία, μήπως να κάνεις ποστ γι' αυτό; [γιατί νόμιζα ότι το κόντρα πλακέ (με celebrities στο πάνελ που προσπαθούσαν να σε μπερδέψουν) το παρουσίαζε ο Σπ. Παπαδόπουλος?]
Καλά είστε τέλειοι!! Και στο δικό μου ηλικιακό πλαίσιο οπότε θυμάμαι σχεδόν τα πάντα από αυτά που αναφέρετε (πήγαινα στην ίδια τάξη με τη γενιά '79).
Μόνο οι Φούσκοι μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή...
Θυμάται κανείς ένα παιχνίδι της δεκαετίας '90 που πήγαιναν αποστολές από τις ευρωπαϊκές χώρες, και είχαν διάφορα tasks σχετικά με την ιστορία κάθε χώρας, και σκηνικά με λαστιχένια κάστρα κτλ, κυλιόντουσαν στις λάσπες κ τα παγωμένα νερά, σκαρφάλωναν, έπεφταν και δεν συμμαζεύεται; Λεγόταν νομίζω "Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα" και είχα σκάσει που δεν μπορούσα να πείσω γνωστούς να φτιάξουμε ομάδα κ να πάμε!! (αν και νομίζω πως ήταν ομάδες αθλητισμού που συμμετείχαν, όλοι μέσα στους μυς!)
Τέλος, Έντεκα, πρέπει να κάνεις κ μια εντεκάδα με τα τελειότερα καρτούν που βλέπαμε!
Ζει ο κύριος Ζονκ; Ζει και βασιλεύει!!!
Συγκινήθηκα.
Πραγματικά είσαι θησαυρός πληροφορίας! ;))))
id, σωστά, και το παρουσίαζε ο Κώστας Σγόντζος.. Καρτούν θα κάνω σύντομα, θενκς για την πρόταση :)
muse: άσε, άσε :) :)
Looks nice! Awesome content. Good job guys.
»
Hallo I absolutely adore your site. You have beautiful graphics I have ever seen.
»
Το «Με το κλειδί στο χέρι» ήταν κι εμένα από τα αγαπημένα μου, μικρός το παρακολουθούσα φανατικά.
Τα «Παιχνίδια χωρίς σύνορα» (Jeux Sans Frontières) τα προτιμούσα με τη Δάφνη Μπόκοτα! Κρίμα που σταμάτησε η παραγωγή τους.
Παιδιά, μήπως θυμάται κανείς το τηλεπαιχνίδι "Κόκκινοι Γίγαντες-Άσπροι Νάνοι" και ποιός ήταν ο παρουσιαστής? Η φωνή του μου έχει μείνει ακόμα στο μυαλό μου.
Νομιζω στο "Κοκκινοι γιγαντες ασπροι νανοι" το παρουσιαζε καποιος Παυλιδης.Δεν μπορω να θυμηθω το μικρο του ονομα.
Ενα απο τα παιδικα τηλεπαιχνιδια που εβλεπα φανατικα !!!
Συγνώμη βρε παιδιά ψάχνω πολλές μέρες ένα παιχνιδι που στο τέλος εμπαιναν οι παίκτες σε μία σφαίρα και μάζευαν ασημί και χρυσά χαρτάκια!!! Ήταν παρόμοιο με το Ford Boayard παλι έμπαιναν σε δωμάτια και έπρεπε να πάρουν κάτι!!!!
Μπορείτε να βοηθήσετε????? !!!!!
Το πραγματικό όνομα της κρίστα ποιό είναι;
Post a Comment