Έντεκα (random quotes)

1) Θανάσης Βαλτινός (ως πρόεδρος του Ε.Κ.Κ για το τι θα κάνει αν δεν του δοθούν λεφτά απ’ το ΥΠΠΟ): “Θα δούμε τι θα κάνουμε. Δεν θα πουλήσω και το κορμί μου. Είναι λίγο αργά σ' αυτήν την ηλικία”.
2) Ντέπυ Γκολεμά (για την –υπέροχη- συνέντευξη Βέλτσου στο Η Ζωή Είναι Αλλού της ΕΤ1): “Θυμήθηκα τη συχωρεμένη τη μητέρα μου, που την έπιασα ένα βράδυ, πριν από πολλά χρόνια, να βλέπει Βέλτσο στην ΕΡΤ και τη ρώτησα: «Τι βλέπεις, ρε μάνα;», για να πάρω τη θεϊκή απάντηση: «Δεν ξέρω παιδί μου, ένας ξένος μιλάει στην τηλεόραση»...”
3) M.Hulot: “Περιμένω να πάει 23 να φύγω για διακοπές. Ο μήνας. Αν εννοούσα την ώρα θα έλεγα 11, λέει κανείς η ώρα είναι 23;”
4) Απόστολος Γκλέτσος (για τον Χριστόδουλο): “Απλώς δεν υπάρχει. Πώς λέμε "υπάρχει Θεός"; Ε, "δεν υπάρχει Χριστόδουλος".”
5) Χάρης Ρώμας: “Ανήκω στους καλλιτέχνες που θέλουν να μου προσάψουν ελάττωμα. Δεν έχω! Γιατί πρέπει να έχω εγώ ελάττωμα; Τον Καταλειφό ή τη Ράνια Οικονομίδου τους έχετε ρωτήσει; Ρωτήσατε ποτέ την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη -που ξέρουμε ότι έχει;”
6) Τζίμης Πανούσης: “Η τέχνη δεν θέλει θυσίες, οι θυσίες θέλουν τέχνη.”
7) Άρης Δαβαράκης (για τον Χατζηδάκι): “Τον θυμάμαι να διαβάζει τα απίστευτα υβρεολόγια της πανίσχυρης τότε «Αυριανής», που τον αποκαλούσε με κεφαλαία μαύρα γράμματα ΠΟΥΣΤΗ σε πρωτοσέλιδο και να σκάει στα γέλια, να βλέπει τη «Βραδυνή» να τον λέει «κομμουνιστή» και να μονολογεί χαρούμενος σαν μικρό παιδί που του πέτυχε η αταξία. «Αποφασίστε επιτέλους: Και πούστης και κομμουνιστής δεν γίνεται! Το απαγορεύει το κόμμα!»”
8) Περικλής Κοροβέσης (για την ωραιοποίηση των ‘παλιών καλών εποχών’) : “Ωραία χρόνια τότε, που πολλοί από μας τα θυμούνται με νοσταλγία. Αν και εδώ που τα λέμε μεταξύ μας, ό,τι έχει περάσει είναι καλό. Το παρελθόν δε μπορεί να μας βλάψει πια. Ό,τι κακό έκανε έκανε. Το πρόβλημα είναι πάντα το σήμερα.”9) Δέσποινα Βανδή (για τα δημοσιεύματα που την φέρουν τσακωμένη με τον Μαζωνάκη): “Ποια δημοσιεύματα; Το έγραψε η Ελευθεροτυπία;”
10) Αλέξανδρος Ρήγας (για την αντιγραφή στα σίριάλ του): “Οι «Δύο Ξένοι» ήταν διασκευή τού "Ωραία μου κυρία". Το "Ντόλτσε βίτα" ήταν από το θεατρικό "40 καράτια". Το "Τι ψυχή θα παραδώσεις, μωρή;» το αρχικό του σπέρμα, ήταν από το "Sleepers". Σε απογοήτευσα; Είναι ανόητο να το κρύβουμε.”
11) Γιώργος Χρονάς: “Η Μαλβίνα ήταν μόνο μία. Δεν υπάρχει, ούτε θα ξαναγίνει. Μόνο σε κάποια ταινία του Αλμοδοβάρ μπορούμε να δούμε τη Μαλβίνα να υπάρχει – σαν ιδέα.”