Την περίοδο ’88-’96 η διάθεσή μου εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό απ' το αν πιάναμε MTV ή αν είχε πάλι χιόνια. Μεγάλο βασανιστήριο, ειλικρινά. Εκείνη την περίοδο η άφιξή του στην Ελλάδα (όπως και του Super Channel και του Sky, εν μέσω ενός υπογείου δορυφορικού πολέμου Kυβέρνησης – Δήμων, όπου ο καθένας χάριζε δωρεάν κανάλια για να πάρει ψήφους) ήταν πραγματικά κάτι σπουδαίο: η γρήγορη, πολύχρωμη –και αρκετά προχωρημένη- αισθητική (που έμεινε γνωστή ως αισθητική MTV) ήταν κάτι καινούριο για ένα παιδί που περίμενε κάθε Παρασκευή το Μουσικόραμα και μια φορά το μήνα τα μουσικά περιοδικά για να ενημερωθεί.
Κάτι γινόταν όμως στη Θεσσαλονίκη και κάθε λίγους μήνες το MTV κοβόταν, άλλοτε για λίγο, συνήθως για πολύ. Το σκοτσέζικο ντους οφειλόταν συνήθως σε τοπικά κανάλια που έπεφταν στην ίδια συχνότητα. Έπαιρνα λοιπόν τηλέφωνο την ΕΡΤ, συχνά με διαφορετικές φωνές, για να διαμαρτυρηθώ. Mε συνέδεαν με κάτι τεχνικούς, αυτοί με κάτι άλλους και στο τέλος έλεγα το Μεγάλο Παράπονό μου σε κάποιον άσχετο που έλεγε ότι περιμένουν να ψηφιστεί νόμος που θα ξεκαθαρίσει το τηλεοπτικό τοπίο (χα!).
Γύρω στο ’93 αντί στη συχνότητα του MTV έπεφτε η Ωμέγα Τηλεόραση, που τότε την είχε το Ράδιο Θεσσαλονίκη. Είχα βγει έξω απ’ τα ρούχα μου -το Ωμέγα είχε άλλες δ ύ ο συχνότητες–δεν ήταν μόνο υπερβολή, ήταν σχεδόν ύβρις! Πήρα τηλέφωνο (too much time on my hands) και μίλησα με τον Λευτέρη Μαρόγλου γνωστό δημοσιογράφο της πόλης, εν μέρει υπέυθυνο για την εξαφάνιση του MTV για πολλά χρόνια απ' τον δέκτη μου. «Τι το θες το MTV παιδάκι μου; Έχουμε κι εμείς μουσικές εκπομπές» είπε.
Το παιχνίδι on – off με το MTV είχε αίσιο τέλος όταν έβαλα Nova. Τώρα το πιάνω βρέξει χιονίσει, αλλά δεν είναι το ίδιο. Κυριολεκτικά, δεν είναι το ίδιο κανάλι: κονσέρβες με βίντεο-κλιπ, έλλειψη ενημέρωσης, καμία αίσθηση του επείγοντος, και πέρα απ’ το TRL τίποτα που δεν βλέπεις ή μαθαίνεις αλλού.
[Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τη χρονιά που οι Αμερικανοί αντίκρισαν για πρώτη φορά ένα 24ωρο κανάλι με βίντεο-κλιπ (όταν σχεδόν δεν ήξεραν τι είναι αυτό), θυμήθηκα κάποιες αγαπημένες on-air στιγμές.]
1) Το 1988 σχεδόν κάθε μέρα έψαχνα στα UHF για καινούργια δορυφορικά κανάλια - και σχεδόν κάθε μέρα έβρισκα. Η ευτυχέστερη στιγμή είναι η πρώτη εικόνα που είδα όταν πρωτοήρθε αναπάντεχα το MTV: το βίντεο-κλιπ των Pet Shop Boys - Domino Dancing.
2) Χριστούγεννα του ’88 είδα για πρώτη φορά Βραβεία του MTV. Ήταν σε επανάληψη και θυμάμαι ότι κέρδισε πάααρα πολλά το Sledgehammer του Peter Gabriel.
3) Like A Prayer - World Premiere: Μάρτης ’89. Το πρωί παίζεται για πρώτη φορά η διαφήμιση της Πέπσι με τη Madonna (και εκεί ακούω το τραγούδι πρώτη φορά) και το μεσημέρι γίνεται η παγκόσμια πρεμιέρα του βίντεο-κλιπ με την εκκλησία και τους φλεγόμενους σταυρούς. Το MTV έπαιξε πολλές φορές το κλιπ, την διαφήμιση όμως όχι αφού η Πέπσι την απέσυρε. Ηλιθιωδώς. (Η διαφήμιση -> εδώ)
4) Ο θάνατος του Kurt Kobain σε έκτακτα MTV NEWS. Επίσης μου έχει μείνει το σήμα των MTV NEWS με την υδρόγειο που γυρνάει.
5) Unplugged: Τέλεια ιδέα. Θυμάμαι ακουστικές εμφανίσεις από: R.E.M., Cure, George Michael, Melissa Etheridge, LIVE, Eric Clapton, M. Carey, Pearl Jam, k.d. lang, Hole και βεβαίως Nirvana.
6) Το ζωντανό after-show των Βραβείων του 1995 (σκαρφιζόμουνα διάφορα κόλπα για να τα βλέπω live στα κρυφά, τα ξημερώματα). Έχει τελειώσει η συνέντευξη κι ο Kurt Loder παίρνει συνέντευξη απ’ τη Madonna. Η Courtney Love της πετάει πράγματα και μετά πηγαίνει για να καταστρέψει τη συνέντευξη. Οι πιο αμήχανες, οι πιο τέλειες σκηνές.
(Επίσης, βραβεία του 1989, η Madonna δίνει το βραβείο "Michael Jackson Video Vanguard" στον George Michael.)
7) Η πρεμιέρα του Black or White, 1991. M. Culkin, Simpsons, πρόσωπα που άλλαζαν μορφή, ο Μάικλ Τζάκσον που έσπαγε αυτοκίνητα, αυτοχουφτωνόταν και γινόταν πάνθηρας.
8) Σχεδόν δέκα χρόνια πριν το Big Brother. MTV’s Real World. Εθισμός.
9) 1994: Τα πρώτα Ευρωπαϊκά Βραβεία MTV (ΕΜΑ’s) στο Βερολίνο, στην πύλη του Βρανδεμβούργου – μετρούσα τις μέρες για να αρχίσουν. Ο Bowie είπε μια μινιμαλιστική εκτέλεση του The Man Who Sold the World, η Bjork τραγούδησε και χόρεψε, ο George Michael παρουσίασε για πρώτη φορά το Jesus to a Child, ο Bono έδωσε το Free your Mind Award στη Διεθνή Αμνηστία και φώναξε Fuck The Bomb ή κάτι τέτοιο.
10) Παρουσιαστές: Steve Blame, Pip Dann, Paul King, Toby Amies, Hugo De Campos, Lisa I'Anson, Davina McCall, Enriquo, Ray Cokes, Eden, Rebecca De Ruvo, Simone Angel και άλλοι.
11) Εκπομπές, Mtv’s Most Wanted with Ray Cokes, Daria, The End, Alternative Nation, 120 Minutes, The Grind, MTV Select, Dial MTV, Beavis & Butthead, HitListUk, XPO, american top 20, MTV at the Movies, Celebrity Deathmatch, Greatest Hits, Hanging Out with Enrico, Chill Out Zone, Yo MTV Raps και το τέλειο Remote Control
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
31 comments:
+12... το αξέχαστο "φιλι" το 2003 για να γιορταστούν τα 20 χρόνια των VMA...
πολύ σωστό
[και όχι μόνο το φιλί, όλη η εμφάνιση ήταν απίστευτη http://www.youtube.com/watch?v=XKX9G893jqk ]
δείτε κι εδώ για τα 25 χρόνια MTV: http://www.thinktanking.org/?p=204
(Τα πιο καινοτόμα video clips όλων των εποχών)
πωπω, αυτά τα βραβεία με το sledgehammer τα θυμάμαι κι εγώ! Θυμάμαι χαρακτηριστικά κι ένα άλλο βίντεοκλιπ των Dire Straits με μαριονέτες. Εσύ; Επίσης όταν έσκασαν τα νέα για την αυτοκτονία του Cobain ήμουν στην Αμερική και μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο και μόλις είχαμε μετακομίσει σε καινούριο σπίτι και ήταν η δεύτερη μέρα που μας είχαν συνδέσει την καλωδιακή. Τι μου θύμησες...Πάντως το βιντεάκι με τη Madonna και την Courtney εμένα μου φαίνεται στημένο, απλά τότε ήταν άλλες εποχές, αθώες και δεν το καταλαβαίναμε...
Καλά, εκείνη η σκηνή με τη συνέντευξη Madonna και το φρόκαλο την Courtney να πετάει γόβες θα μου μείνει αξέχαστη. Που τέτοια πράγματα πια στο Mtv, μόνο φτιαχτά και συμφωνηθέντα. Μία αηδία έχει καταντήσει αυτό το κανάλι, όλο reality βλακείες και επανάληψη των ίδιων 5-10 άχρηστων videoclips...
maroulitaaa, μάλλον λες το Money For Nothing (I WANT MY MTV), που είχε σκίσει κι αυτό στα βραβεία.
κατερίνα, καλά τα λες. Νομίζω ότι το MTV χάλασε όταν διαλύθηκε το MTV Europe και η κάθε περιφέρεια έκανε το δικό της MTV (η Ελλάδα όχι). Παλιά ήξερες ότι αυτό που βλέπεις το βλέπει όλη η Ευρώπη, ήταν ζωντανό και φρέσκο. Η λέξη μπαγιάτικο ταιριάζει γάντι στα σημερινά MTV της Ευρώπης.
κάποτε το mtv άρπαζε τους καλύτερους, τώρα έχει μαζέψει όλη τη σαβούρα. όλα είναι μπαγιάτικα πια, ίσως γιατί το μέσο ξερπεράστηκε. η μόνη καλή τηλεόραση είναι η κλειστή.
ξεπεράστηκε
bigmouth :)
m.hulot, έχεις δίκιο. άλλωστε η πληροφόρηση που πρόσφερε το MTV (μην πω για το Μουσικόραμα), υπάρχει πλέον αλλού.
τα τρέϊλερ ήταν πολύ καλά στην πρώτη εποχή. εκείνη φωνή που ανακοίνωνε το "120 minutes" με είχε στοιχειώσει. (τί απέγινε άραγε ο steve blame?)
Το είχα ψάξει για τον Steve Blame:
After leaving MTV in 1994, the former Mathematics and Physics graduate took up residence in Germany where he set up Viva 2. Under his direction the channel won the Gold Art Director's Award for its on-air design in 1996. Today Blame is an international screenwriter and TV format developer based in Cologne.
Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/Steve_Blame"
Στο http://www.steveblame.com/ έχει ένα blog στο οποίο ψηφίζει ο κόσμος: "you can vote for Steve to leave or stay in Germany. Should I stay or should I goodbye deutschland hallo england? You decide."
Ψήφισα (τελείως randomly) να φύγει και να πάει στην Αγγλία. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα:
Should Steve stay or should he go?
votes: 72
Yes, go home!
votes: 26 (36%)
No, please stay in Germany.
votes: 46 (64%)
τι φωνάζετε ρε παιδιά?! αφού εμείς έχουμε το mad tv τι mtv και μαλακίες;;!!!
Πολύ ωραίο ποστ.
Αν και δεν θυμάμαι όλους τους vjays, μου ήρθε στο μυαλό το SingledOut με την παλαβή Jenny MaCarthy, όπως επίσης και το Select στο οποίο ένα απόγευμα είχα πάρει και τηλέφωνο και είχα ζητήσει BranVan 3000 [είπατε τίποτα;].
Είχα μείνει τόσα χρόνια στην ιδέα ότι ήμουν η μόνη που έβλεπε Real World. Τι καλά, δεν ήμουν :)))
Ααα και έφαγα μεγάλη πίκρα όταν έφυγε ο steve blame ήταν ο μόνος που συμπαθούσα.
"...και μίλησα με τον Λευτέρη Μαρόγλου γνωστό δημοσιογράφο της πόλης..."
Μου έφτιαξες τη διάθεση! Τρελαίνομαι για υποδόριο χιούμορ!
Τι μου θύμησες τώρα; Με τους φίλους μου παίρναμε τηλέφωνο στο Dial MTV για να δούμε το απόγευμα τα video clips που θέλαμε. Τρελό γέλιο με Ray Cokes το βράδυ αν και δεν πολυκαταλαβαίναμε. Απλά ο άνθρωπος ήταν τρελός!
Όταν ήμουν στην Θεσσαλονίκη σε μια φάση έδειχνε το "Πανόραμα TV" (ή κάπως έτσι τουλάχιστον) μετά τις 2 το βράδυ το γερμανικό MTV. Περιττό να πω ότι το ξενυχτούσα. Ειδικά κάθε Πέμπτη (νομίζω) που είχε Alternative Nation ή όταν παιζόταν το Celebrity Deathmatch και έκανα real time μεταγλώτιση στον κολλητό μου!!! Πολύ καλές στιγμές. Τώρα το MTV μόνο Music Television δεν είναι. Η μουσική περνάει σε 2η μοίρα...
P.S. Thanx για το link ;)
Μετά απο κάτι τέτοια πόστ πως γίνεται να μην σε έχω στα λίνξ μου??Ε??ΕΕΕΕ??
Αναμνήσεις απο MTV, το I Love Your Smile by Shanice,Freedom by George Michael and I'm Your Baby Tonight by Whitney..Πωπω...Κι άλλα πολλά...(γκλούπ!)
:)
[basik χαίρομαι για το υποδόριο σχόλιό σου :) ]
gmt giati na eimai toso mikri? thimamai to mtv poluuuuuu ahna , otan stin athina to pianame me parasita kai tsantizomoun kai ekleina tin tv.
anagnorizo mono merika apo ta onomata, gia tragoudia den to suzitaw -kanena..
prepei na itan polu wraia epohi.
ithela tis proalles na grapso ena postaki pou krazo to simerino mtv, toulahiston auto pou provalletai edw stin ouggaria giati eilikrina einai a-pai-si-o .
vevaia me oles autes tis anamniseis sas kai tis empeiries sas, den tha to kano...
(sorry gia ta greeklish, kati ehei pathei i opera kai mou vgazei ta comments sta kinezika)
Θυμάμαι ένα παλιό μου συμμαθητή που έκανε ιδιαίτερα έκθεση στην τρίτη λυκείου την ώρα που έιχε το 120minutes και είχε επιβάλλει να παίζει η τηλεόραση την ώρα του μαθήματος για να σημειώνει ονόματα για να αγοράσει τους δίσκους
Ο καημένος ο ιδιαιτεράς...τον είχα κι εγώ στο φροντιστήριο ήταν πανύψηλος κοκκινομάλλης με φακίδες και ανίκανος να επιβληθεί.
Αν και ο enteka και οι υπόλοιποι έχετε πλήρως ανασκευάσει τις χρυσές εποχές του mtv θα ήθελα να συμπληρώσω τους beavis and butthead και το μέγεθος του σοκ και του δέους που μου είχε προκαλέσει το κομμάτι και το βίντεο κλιπ του unfinished sympathy των massive attack, δεν μπορώ να διαλέξω ποιο από τα δύο με είχε συγκλονίσει περισσότερο. Όποτε το έπαιζε στο MTV σταματούσα ΤΑ ΠΑΝΤΑ και το έβλεπα με αφοσίωση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και μου έπαιρνε και κανένα τέταρτο για να συνέλθω μετά.
εγώ θυμάμαι το real world με το οποίο είχα πάθει πλακα, αλλά λίγο πιο παλιά τον ray cokes, έναν μουρλάρα εγγλέζο που είχε πολύ χαβαλέ. σήμερα, 15 χρόνια μετά το mad κάνει τα κολπακια του με την κάμερα, που κοινιονταν, μιλούσε με τους άλλους στο στούντιο κλπ
I love you baaaaaaaabyyyy...
Μνημες: στην εκπομπη του ray cokes οι cure να παιζουν ζωντανα το friday i'm in love και να παθαινω πλακα με το συγκροτημα.
Και στην ιδια εκπομπη με καλεσμενο τον robbie williams, να του ζηταει μια κοπελιτσα απο το κοινο να τον φιλησει και αυτος να της ζηταει το σουτιεν της ως ανταλλαγμα και αυτη το εκανε. Ενα τεραστιο ασπρο σουτιεν γιαγιαδιστικο θυμαμαι και το υγρο φιλι του robbie μετα. Απο τοτε επαψα να ειμαι φεμινιστρια και ξαναβαλα στηθοδεσμο. Just in case of a trade.
Αχ, τι ωραία συζήτηση! Διάβασα και το ποστ και τα σχόλια όλων: τέλεια!
Ημουν κι εγώ fan του Ray Cokes -ακούγεται σαν επίγραμμα, μόνο μην μου το γράψεται στην ταφόπλακα...
Το Unplugged ήταν πολύ ωραία ιδέα και ακούσαμε πιό ωραία πολλά στουντιακά τραγούδια. Να προσθέσω ως πολύ αγαπημένο ένα unplugged του Springsteen?
Αχ, τι βραχνάς το MTV. Αν σε παρηγορεί Έντεκα, είχαμε και στην Αθήνα τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Μάλιστα θυμάμαι ότι είχαμε μιά μικρή εσωτερική κεραία πάνω στην τηλεόραση που την έστριβα διαρκώς για να πιάσω το MTV και μετά χαλάγανε τα άλλα κανάλια και φτου κι απ'την αρχή.
Στιγμιότυπο. Παρακολουθώ τον λατρεμένο Alice Cooper -Bed of nails, Poison, κλπ. Μην κάνετε ότι δεν θυμάστε- Ο μπαμπάς μου σε κατάσταση σοκ και αποδοκιμασίας δηλώνει: Αυτός ο τύπος σίγουρα έχει σκοτώσει τη μάνα του. :) Καημένε Alice...
Τυχαίνει να έχω γενέθλια ίδια μέρα (διαφορετική χρονιά) με το MTV. Έχω φτάσει να το ανοίγω μόνο τότε για τα "Χρόνια Πολλά" - αν είμαι σπίτι.
Συμφωνώ και γώ απόλυτα με τους προλαλήσαντες! Το MTV ήταν το πιο απίστευτο πράγμα που είχαμε ποτέ στην τηλεόραση. Τώρα πως έχει καταντήσει έτσι σήμερα, όλο reality με διάφορους πυροβολημένους τύπους από την αμερικανική ενδοχώρα είναι άλλη ιστορία! Σίγουρα το σημείο καμπής ήταν τότε που έπαψε να είναι πανευρωπαϊκό, αλλά νομίζω ότι έχει να κάνει και με το γεγονός ότι κάποια στιγμή τέθηκε πλήρως υπό τον έλεγχο των μεγάλων δισκογραφικών που το αντιμετώπισαν εντελώς κοντόφθαλμα. Στα καλύτερα θα πρόσθετα και εγώ το Unfinished Sympathy, το Being Boring των Pet Shop Boys και τον Ray Cokes και ως απόλυτο low point θα ψήφιζα εκείνη την ανεκδιήγητη αηδία με τον Όζι Όσμπορν. Τα βραβεία πάντως αξίζουν ακόμα. Και αναρωτιέμαι: αφού είχαμε τόση πρεμούρα να πάρουμε τη Γιουροβίζιον και επιτέλους βγάλαμε το άχτι μας, δεν μπορεί κάποιος πολιτικός ή επιχειρηματίας να φέρει και τα Europe Music Awards στην Ελλάδα; Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα που δεν τα έχει διοργανώσει ακόμα! Αλλά ξέχασα: εμείς έχουμε τα Α(φ)ρίων και το υπέροχο κανάλι του Κουρή!
Αξέχαστες εποχές. Καθόμουν και πέρναγα το Unplugged σε κασσέτες. Ακόμη έχω μερικές.
Το Real World το πιστεύετε ότι δεν είχα καταλάβει τι είναι??? Αθώες εποχές, ανυποψίαστες. ;)))
Φίλε enteka, πολύ ωραίο ποστ!
Πραγματικά εκείνη η περίοδος του MTV σφράγισε αισθητικά και πολιτισμικά τα μικρά μας χρόνια. Γεννημένος το 1982 και μεγαλωμένος στην επαρχία, στο κανάλι αυτό είχα βρει ένα εξωπραγματικό για τα δεδομένα μου παράθυρο στον κόσμο. Ελπίζω να είναι ευπρόσδεκτη και μια δική μου στιγμή από αυτό, η οποία σημάδεψε την προεφηβική μου ηλικία.
Βραβεία MTV 1990 (αν δεν κάνω λάθος), εγώ οκτάχρονο αγόρι παρακολουθώ την αναμετάδοση από ελληνικό κανάλι (νομίζω απ’ τον Αντ1). Ο παρουσιαστής αναγγέλλει με θριαμβικό τρόπο τη Μαντόνα. Οπότε εμφανίζεται πολυμελές μπαλέτο ανδρών και γυναικών με αμφίεση 18ου αιώνα. Και καθώς πέφτουν οι πρώτες νότες του “Vogue”, τραγουδιού εμβληματικού για τα παιδικά μου χρόνια, σκάει μύτη και η θεά: ντυμένη Μαρία Αντουανέτα, με χρυσοποίκιλτο κρινολίνο, μπούστο υπερχειλίζον, τριώροφη λιβρέα, μούρη κάτασπρη από την πούδρα και μια μαύρη ελιά ζωγραφισμένη στο ζυγωματικό. Ακολούθησε σούπερ σέξυ χορογραφία, με την Casta Diva να χτυπά με τη βεντάλια της τα κωλαράκια των χορευτών, και, σε δυο κρίσιμες στιγμές, να αφήνει δυο μαύρους χορευτές να βάλουν το κεφάλι τους κάτω από το φουστάνι της... Ορόσημο μιας εποχής!
(Ο καϋμένος ο μπαμπάς μου... Με έβλεπε που εκστασιαζόμουν και νόμιζε ότι λιμπιζόμουν τους καλλίγραμμους μαστούς της. Ενώ εγώ απλώς έβαζα μέσα μου τα θεμέλια για να καταλάβω, πολλά χρόνια αργότερα, τι εστί gay idol...)
(Παράκληση στον μπλόγκερ: Νομίζω οφείλεις να σβήσεις την ψευτοαγγελία απ' το καϋμένο το κορίτσι από τη Σαλαμίνα, κάνει μπαμ ότι την έγραψε πρώην γκόμενος...)
αξέχαστες εποχές muse όντως,
gaysuperhero, θα'ταν τέλειο να είχαν γίνει κι εδώ τα βραβεία αλλά τότε. (τα Mad awards πάντως, παρ' όλο που δεν ακούω ελληνικά, είναι πολύ πιο ζουμερά, γρήγορα και happening απ' ό,τι τα σημερινά βραβεία MTV)
desiderius, έσβησα το comment, νόμισα ότι ήταν πλάκα, γι' αυτό το είχα αφήσει. Κι εγώ θυμάμαι εκείνη τη χρονιά το Vogue στα βραβεία, όπως και το Bye Bye Baby, με το οποίο άνοιξε η τελετή του '93.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί έλεγαν ότι το M στο MTV ήταν για το Madonna.
*από τα θησαυροφυλάκια του You Tube:
Vogue MTV Awards 1990
Bye Bye Baby MTV Awards 1993
beavis and buthead!!
Post a Comment