Έντεκα (τρόποι για να ξεκινήσεις το μπλογκ σου)

Το πρώτο ποστ, οι πρώτες κουβέντες ενός καινούργιου μπλογκ συνήθως είναι κάτι σαν μανιφέστο. Η cyber-αρχαιολογία φέρνει σήμερα στο φως τις πρώτες λέξεις bloggers που όταν τις έγραφαν δεν ήταν ακόμη bloggers.
[τα λινκς παραπέμπουν στο εκάστοτε πρώτο ποστ - διορθώσεις δεκτές]


οι πρώτες, μοναχικές, μέρες ενός μπλογκ


Έντεκα ελληνικά μπλογκς στα πρώτα τους βήματα


No Heathen: Ξεκίνημα με το ποστ Blogoparty στις 24/3/05 όπου διαβάζουμε: “σε τι είναι χρήσιμο ένα μπλογκ; Δεν ξέρω, για να μάθω άνοιξα ένα, θα σου πω μόλις το κλείσω.”


Αμπελοφιλοσοφίες: Στις 22/12/04 γράφει ο Pascal το πρώτο του κομμάτι και είναι μια κριτική του νέου δίσκου των U2 How to Dismantle an Atomic Bomb, κάπως συνηθισμένη αλλά συμπαθητική. Τίποτα δεν προμηνύει την φοβερή τροπή που θα πάρει το μπλογκ, μοιάζει περισσότερο με άσκηση. [Εδώ ισχύει το γνωστό ρητό Μην Κρίνεις τον Βlogger από το Πρώτο του Ποστ (ίνα μην κριθείς).]


Old Boy: Τον Μάρτιο του 2005, στο πρώτο του ποστ ο Old Boy γράφει τους Ηλεκτρονικούς Ψιθύρους του: «Καλησπέρα, καλώς σας βρήκα.Αν, δηλαδή, σας βρήκα κι αν με βρείτε. Αν πάλι δεν κατορθώσουμε να βρεθούμε, αν χαθούμε -ως συνήθως- κάπου στην μετάφραση, τι να γίνει, ούτε η πρώτη φορά θα είναι και πιθανότατα ούτε η τελευταία.» Δεν χάθηκαν οι ψίθυροι στη μετάφραση. Δύο χρόνια μετά είναι φανερό ότι η σεμνή αβεβαιότητα του old boy ήταν τελείως αβάσιμη.


Locandiera. : 9/11/05. Στο «I’m Spartacus», το εισαγωγικό ποστ του μπλογκ της, η Μιραντολίνα παρουσιάζει ένα δικό της μανιφέστο. Απόσπασμα: «Είμαστε σε προεπαναστατικούς χρόνους. Έχω τάξει του μονάκριβού μου να σταθούμε δίπλα δίπλα στα οδοφράγματα, να πετροβολάμε δορυφόρους.»


Vague Tourist: Like a Virgin λέγεται το πρώτο-πρώτο κείμενο του Vague Tourist (στο late What Does Your Soul Look Like), 3 μέρες πριν την Πρωτοχρονιά του 2005. Δηλώνει: «Like a Virgin. Ή πως ανακάλυψα ένα "νέο" ευγενές trend: να βγάζεις τα εσώψυχά σου όταν κανείς δε βρίσκεται εκεί "μέσα" για να σ' ακούσει.In space someone might hear you... blog?» Μιας και ο V.T. έχει αλλάξει blog ας καταγραφεί στην ιστορία και η θρυλική περιγραφή του στο προφίλ: «Write about me... "up to 1.200 characters"? No fucking way!»


Sleeper in Metropolis. 8/3/05. Ο τίτλος του πρώτου ποστ είναι: The Beginning is The End is The Beginning is The End is The Beginning is The End is The Beginning is The End is The Beginning. Μετά μια φωτογραφία: το κορίτσι με το φως. Κείμενο του ποστ: «Αρχή. Post πρώτο. Η Patti λέει: There's A Sea of Possibilities up there up there». [Απ’ όσα πρώτα ποστ είδα είναι το αγαπημένο μου].


Crazy bubbles. Η Jamella στο πρώτο της (σούπερ) ποστ περιγράφει με παραληρηματική δεξιοτεχνία τους λόγους για τη δημιουργία του μπλογκ της και προσθέτει: «ενταξει, θα το χω και για την προφαση να μην εχω πολλα-πολλα με τους αλλους γυρω μου, με φανταζομαι να λεω "δεν μπορω το απογευμα, θελω ν αλλαξω γραμματοσειρα στο blog μου και μετα να προσπαθησω να δω τι θα ηθελα να αρχισω να γραφω με τη γραμματοσειρα αυτην". καπως ετσι. και χειροτερα.» Σχόλιο του Chaca Khan σ’ αυτό το πρώτο ποστ: Ωραία, πολύ ωραία.. Απάντηση της Jamella: πού το δες το "ωραιον"?


ManifestoGR. Στην πρώτη μέρα λειτουργίας του το Manifesto παρουσιάζει μια σειρά ποστ -δέκα συγκεκριμένα- στα οποία διαβάζουμε για: τα βραβεία των blogs, το περιοδικό New Yorker, τον Crazy Monkey που με το μπλογκ του έδωσε ώθηση στον Μανιφέστο να φτιάξει το δικό του, το κόμικ Κόναν ο Βάρβαρος. Επίσης μια πρόταση για τη δημιουργία free e-paper και αναφορές στα σκάνδαλα της εκκλησίας (“Church Sucks”). Και ένα καθαρόαιμο ποστ καλωσορίσματος: a new day has come Spring is here ... this is just a test ... απλά ένα τεστ !!


Παραμυθάς: Δε νομίζω ότι έχει υπάρξει πρώτο ποστ με μεγαλύτερη απήχηση. Δε χρειάστηκε να περάσουν βδομάδες (ή μήνες όπως σε άλλες περιπτώσεις) για να διαβαστεί από κόσμο. Ένα γεια σας είπε και ρίγη συγκίνησης διέτρεξαν παλιμπαιδίζοντες αναγνώστες (σαν εμένα) που το Σαββατοκύριακό τους έγινε αμέσως πιο χαμογελαστό. Γράφει μεταξύ των άλλων ο Νίκος Πιλάβιος: «μόλις τώρα σας πρωτογνωρίζω, γιατί τότε ήσαστε μωρά, μικρά κορίτσια κι αγόρια, και δεν συναντιόμαστε στους δρόμους για να σας ξέρω. Όμως, να που ήρθε η ώρα να γνωριστούμε από κοντά, […] να σας καμαρώνω που φυλάξατε την τρυφερότητα, την αθωότητα και την ευαισθησία των παιδικών σας χρόνων στην καρδιά σας.» Εκατόν εβδομήντα επτά σχόλια τον καλωσόρισαν.


MHulot’s Nothing Days: Γράφοντας το πρώτο του ποστ ο mhulot (απ’ ό,τι καταλαβαίνω για να το διαβάσει μόνο μια φίλη απ’ την Αμερική), δε θα φανταζόταν την τροπή που σύντομα θα έπαιρνε η ζωή του. Δε γράφει για μουσική – καθόλου. Με τρόπο απλό και καθημερινό (τρόπο που ευτυχώς έχει ακόμα και σήμερα), λέει πάνω κάτω για τα εξής: για τα εφτά κιλά εφημερίδες που αγόρασε και τα dvd που είχαν, για τις δεξιές εφημερίδες που περιέργως έχουν τα καλύτερα, για το χώρο που πιάνουν στο σπίτι του τα dvd, για τις εφημερίδες που δε διαβάζονται. Οι trademark αγκύλες [αντί παρενθέσεως - αγκύλες που τώρα συνειδητοποιώ ότι έκλεψα απ’ αυτόν], είναι ήδη εκεί από το πρώτο του ποστ.


Κουρούνα: Τέλειος τρόπος (και λόγος) για να ξεκινήσεις ένα μπλογκ. Γράφει η Κουρούνα στο παρθενικό της ποστ που ονομάζεται Καλά Σαράντα!: «Σήμερα κλείνω τα σαράντα. Νομίζω ότι αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος να αρχίσω ψυχοθεραπεία. Επειδή όμως μου πέφτει λίγο βαριά στο πορτοφόλι, προτίμησα να ξεκινήσω ένα blog. Άντε, με το καλό!»

*Το πρώτο μου ποστ Έντεκα (πράγματα που μ' αρέσουν στο ελληνικό Ίντερνετ) [2/5/06] είναι κάπως ντροπιαστικό. Το νιώθω τώρα παμπάλαιο, σαν να το ‘γραψε άλλος. Διαβάζοντάς το πριν λίγο μου ‘ρθε να κάνω edit post και ν’ αρχίσω να το διορθώνω (όχι το περιεχόμενο, τις λέξεις). Και, οκ, φωτογραφίες δεν ήξερα να βάζω, λινκς στα θέματα του ποστ όμως; (Θυμάμαι ότι είχα καταφέρει να βάλω ένα λινκ στο yatabazah και μετά είχα ξεχάσει πώς γινόταν). Υπάρχουν τρία comments: στο πρώτο ο vague tourist ευχαριστεί που τον διαβάζω, μετά ένας ανώνυμος spammer με ενημερώνει ότι βρήκε χρήσιμες πληροφορίες σε ένα λινκ το οποίο φοβάμαι να πατήσω. Και τέλος, ένα κόμμεντ από έναν ακόμη ανώνυμο spammer θαυμαστή μου -ρομπότ-, που δηλώνει (και δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω!): «This site is one of the best I have ever seen, wish I had one like this!»

(συνεχίζεται…)


♪♫♫The end is the beginning is the end♫♫♪