Έντεκα (της Δευτέρας)

LIVE FROM VIENNA!



1) Είμαι στη Βιέννη. Και είναι τέλεια! [το μεγαλύτερο μέρος του ποστ είναι pre-recorded]

2) Την ώρα που όλα τα κανάλια είχαν το debate [αλαβάνος συν - λιάτσος πλην] η ΕΤ1 μετέδωσε τη "Γλυκιά Συμμορία" του Νίκου Νικολαϊδη που, δυστυχώς, είχε πεθάνει την προηγούμενη μέρα. [Και το ίδιο είχε κάνει η Βουλή μετά τους διαδοχικούς θανάτους Μπέργκμαν και Αντονιόνι. Αγαπάω την τηλεόραση όταν έχει τα σωστά αντανακλαστικά. Δε συμβαίνει συχνά, ευτυχώς που υπάρχει κι η κρατική…]

3) Κι όμως, το ότι βλέπουν την Παναγία σε κάτι χαλάσματα (όποιος την δει ας μου γράψει) δεν είναι η σημαντικότερη είδηση σ' αυτό το πρωτοσέλιδο...


4) Πολύς κόσμος σκοπεύει να ψηφίσει λευκό ή άκυρο. Με τον εκλογικό νόμο (και ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ) τα λευκά και τα άκυρα δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Θα υπάρξουν ως στατιστικά στοιχέια αλλά στην ουσία ευνοούν το πρώτο κόμμα (την ΝΔ απ’ ό,τι φαίνεται.) Διάβαζα για ένα παλιότερο γκάλοπ: η ΝΔ προηγούνταν με 1.6 αν σταθμιζόταν όμως και τα λευκά/άκυρα, η ΝΔ θα προηγείτο με 3.2. (Και το φοβερό είναι ότι οι περισσότεροι γνωστοί μου θα ψήφιζαν λευκό ή άκυρο ως αντίδραση στη ΝΔ.)

5) Τρομερά ενδιαφέρον άρθρο για το φετινό Mercury Prize από έναν απ’ τους κριτές (ένας άλλος φετινός κριτής λεγόταν George Ergatoudis και, πλάκα-πλάκα, είναι head of music στο Radio1 του BBC). Εδώ είναι η εμφάνιση (και η νίκη) των Klaxons και εδώ η πολυσυζητημένη και απρόσμενη εμφάνιση της Amy Winehouse (κανείς δεν ήξερε αν ήταν στο κτίριο – με όλα αυτά που της συμβαίνουν – ενώ στο πρόγραμμα δίπλα στο όνομά της υπήρχε ένα παραπλανητικό VT [video tape] που υπονοούσε ότι η εμφάνισή της ήταν μαγνητοσκοπημένη.)

6) Από το φοβερό βιβλίο: Σύλβια Πλαθ – Κρεβατοποιηματάκια (εκδ. Μελάνι)

7) Bits & pieces: Ιστολόγιο, τηλοψία και άλλες χαζές λέξεις, από τον zelig /// 11 αγαπημένοι του χαρακτήρες από το South Park /// Περιοδικό Ποπ & Ροκ R.I.P. /// I Wanna Fuck You In The Ass: η διαφήμιση /// H ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΒΙΕΝΝΗ....

8) Yea!! Ο Tim Burton πήρε Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία για την καριέρα του. [πολύ ζήλεψα που έγινε προβολή του Nightmare Before Christmas σε 3D.] Για να το γιορτάσω ξαναείδα τό πρώτο φιλμάκι που γύρισε ποτέ: VINCENT (1982) (λίγο άσχετο: περαστικά στη γλυκειά Σαρλότ Γκένσμπουργκ)

9) Τέλεια και η εικονογράφηση του κομματιού της lifo για την ιδανική γειτονιά. Δεν ξέρω τα μαγαζιά, η ιδέα όμως της συμπύκνωσης χώρου κατ’ επιλογή μας μου άρεσε και μου θύμισε την αγαπημένη μου αρχιτεκτονική φαντασίωση: η δική μου ουτοπία θα ήταν ένα συνονθύλευμα από αγαπημένες μου περιοχές πόλεων. Θα ήταν σχετικά μικρή και προσπελάσιμη και θα περιλάμβανε συγκεκριμένες γειτονιές του Λονδίνου, δυο-τρεις δρόμους του Βερολίνου, τη γειτονιά μου στην Θεσνικη (και το κέντρο της), λίγο από Αθήνα και μερικές παραλίες της Χαλκιδικής. Πχ. με το που θα τελείωνε το κέντρο της Θεσνίκης θα βρισκόσουν στις γειτονιές του Λονδίνου, δίπλα στις οποίες θα ήταν η Unter Den Linden και πάει λέγοντας. Α, και για συναισθηματικούς λόγους στην άκρη της πόλης μου θα υπήρχε και η Κομοτηνή.

10) (Ξανά!) Έκανε τον απολογισμό, λέει, του κυβερνητικού του έργου ο Καραμανλής, εν όψει εκλογών: Πόσα σπουδαία έργα! Πόσες εκκωφαντικές επιτυχίες! Πόσοι άξιοι άνθρωποι και συνεργάτες τους. Τι εξωφρενικό πλήθος υλοποιημένων εξαγγελιών. Πόσο σεμνά κυβέρνησε –και κυρίως! – πόσο ταπεινά. Αυτό το κοινωνικό πρόσωπο! Αυτός ο μεσαίος χώρος της Δεξιάς του Κυρίου, του Πολύδωρα, του Τσιτουρίδη, του Ψωμιάδη και του Γιακουμάτου. Αυτή η πρόοδος της χώρας… Η τρομακτική άνθηση της οικονομίας. Τα γρήγορα αντανακλαστικά! Η βελτίωση της καθημερινότητας… Ω, οι ευτυχισμένες μέρες! Μακάρι να κρατήσουν για πάντα…

11) Πώς πέρασα το Σαββατοκύριακο - μέχρι 111 λέξεις:
Βιέννη, η τέλεια ησυχία. Πόσο μου έλειψε η παλαιά ευρώπη!. Αστεία σκυλάκια στο δρόμο. Ήταν ο Πάπας εδώ. Στο κέντρο βιντεοοθόνες με τη λάιβ λειτουργία του Βενέδικτου [είναι λίγο evil faced ο καημένος] Αγοράσαμε καλτ σημαιούλα με τη φάτσα του που γράφει VIVA PAPA. Κατ, wish you were here! Έφαγα Βιεννέζικο σνίτσελ. Κρατιόμουν να μην κλεβω έντυπα απ' το μετρό και τους δρόμους. Στο τέλειο σπίτι του Πάνου: νευρικά γέλια στην παραγγελία πίτσας στα γερμανικά. Είδαμε ντοκιμαντέρ για gay rights, επεισόδια του Family Guy και το παρανοϊκά συναρπαστικό Put the Camera on Me. Ξημερώματα προς Δευτέρα είδα την αρχή των VMA ζωντανά στο MTV.

------------------------------------------------
*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
η Κάλυψη των Εκλογών

Έχω ένα άλφα κόλλημα με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων πριν και μετά τις εκλογές. Την Κυριακή δίνουν (συνήθως) τη γραμμή τους με αυτοπεπείθηση και την Δευτέρα είτε πανηγυρίζουν ή μαζεύουν τα κομμάτια τους. Φυσικά πολύ πιο συναρπαστικά ήταν τα πρωτοσέλιδα στα 80ς, αλλά πού να τα βρεις τώρα, ενώ αυτά των δύο τελευταίων αναμετρήσεων υπήρχαν στο in.gr. Διάλεξα μερικά:

ΕΚΛΟΓΕΣ 2000

Αδ.Τύπος: Κυριακή 9/4: ΝΙΚΗΣΑΜΕ…

Δευτέρα 10/4: Δεν νικήσαμε...


Ελευθεροτυπία: Κυριακή, οι πολιτικοί στο σαλούν του Λούκι Λουκ.

Δευτέρα: Νίκη Σημίτη την τελευταία στιγμή (και αφού γελοιοποιήθηκαν οι βιαστικοί)


Βραδυνή: Κυριακή, pull-out πόστερ ‘Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και τη θέλουμε’


Δευτέρα, ‘για μια χούφτα ψήφους, γκρρρ…’.


Έξτρα: η Αυριανή όπου φυσάει ο άνεμος. «Νικήσαμε», ο Σημίτης είναι Θεός…


-----

ΕΚΛΟΓΕΣ 2004

Ελευθεροτυπία: Κυριακή 7/3, πάλι ο Λούκι Λουκ φτωχός και μόνος στο παραβάν αυτή τη φορά.

Δευτέρα: Γιώργο χάσαμε…


Αδ. Τύπος: Κυριακή, "Άντε Γεια...", ολοσέλιδη γελοιογραφία με τα στελέχη του Πασόκ να τα μαζεύουν («από χτες»)

Δευτέρα: «Καλημέρα Γαλάζια Ελλάδα» και αιθέριες πανηγυρίζουσες υπάρξεις.


Espresso: Την Κυριακή των εκλογών η Espresso στον κόσμο της, ποιοι διέρρευσαν τις φωτογραφίες ξυλοδαρμού της Ορθούλας του Survivor.

Την Δευτέρα, σχεδόν απ’ το πουθενά, μεταλλάσσεται σε εφημερίδα που πάντα νοιαζόταν για τον Καραμανλή.


Έξτρα: η Αυριανή όπου φυσάει ο άνεμος, ο Σημίτης είναι Εγκληματίας…