Έντεκα της Δευτέρας [κολλημένος]

.
.



1) Απ’ ό,τι κατάλαβα τα περισσότερα κόμματα αποφάσισαν να μην διαφημιστούν φέτος σε γιγαντοαφίσες, αφήνοντας έτσι χώρο στα τρομοκρατικά «πεινάς, φοβάσαι, αγωνιάς» του Λάος, αλλά κυρίως στις γιγαντοαφίσες του Καραμανλή. Δεκάδες γιγαντοαφίσες του μ’ αυτό το απλανές, δήθεν υπεύθυνο βλέμμα γέμισαν την πόλη - χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα (να τα βλέπουν οι διαφημιστές αυτά και να τα θυμούνται). Το μεγαλύτερο όμως λάθος ήταν η ταυτόχρονη κυκλοφορία της ίδιας αφίσας και σε πόστερ που χωρούσε στα τζάμια των στάσεων λεωφορείων. Ήταν λάθος στρατηγικής γιατί ενώ δεν μπορείς να φτάσεις τις γιγαντοαφίσες για να του ζωγραφίσεις πχ μουστάκια, οι στάσεις λεωφορείων ήταν προσιτές σε όποιον τύχαινε να έχει ένα μαρκαδόρο.

Μέσα σε λίγες ώρες τα περισσότερα πόστερ είχαν σχολιαστεί και ζωγραφιστεί. Πολύ θα ήθελα να είχα φωτογραφική και να αναλάμβανα το πρότζεκτ. Θα πήγαινα από στάση σε στάση απαθανατίζοντας την ξαφνική street-art που μέσα σε λίγα 24ωρα πλημμύρισε τη Θεσσαλονίκη: ο Καραμανλής με μαλλιά πανκ, ως Έλβις, ως Bart Simpson να καπνίζει μπάφο, να φέρεται να λέει διάφορα, σχόλια δίπλα στο πρόσωπό του…

Σήμερα όμως περπατώντας στη Σοφούλη είδα το πιο χαρακτηριστικό: υπήρχε το γνωστό πόστερ σε μια στάση και δίπλα στο σοβαρό πρόσωπό Καραμανλή κάποιος είχε γράψει απλώς:

ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΧΑΧΑ ΧΑ
ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΧΑ ΧΑ ΧΑ
ΧΑ ΧΑ XA
XA XA


2) Δεν ήταν όμως αυτό το χαμηλότερο σημείο της καριέρας του απερχόμενου πρωθυπουργού. Ούτε και η ταπεινωτική ήττα με 10,45% Η πιο σουρεαλιστική σκηνή παίχτηκε χτες στην τηλεόραση αν και δε νομίζω ότι την πρόσεξαν πολλοί μιας και κράτησε περίπου ένα δευτερόλεπτο (που ευτυχώς το έγραψα στο βίντεο). Καθώς έβγαινε απ’ τη Ρηγίλλης για να πάει στο Ζάππειο να παραιτηθεί οι ελάχιστοι συγκεντρωμένοι τον επευφημούσαν και αυτός τους προσπερνούσε με βλέμμα βλοσυρό και υπεύθυνο. Και ξαφνικά από μια γωνιά εμφανίστηκε ο Παναγιώτης Κολλημένος.


(μετά από 2 μέρες κατάφερα να το ανεβάσω)

Ο γνωστός Παναγιώτης Κολλημένος, που ξεκίνησε ως σωσίας του ΚατΜαν στο Je T’aime αλλά σύντομα απέδειξε το ταλέντο του (;) αναλαμβάνοντας την ευθύνη του δικού του ραπ/λαϊκού τραγουδιού Κολλημένος Μαζί Σου που μπήκε πρόπερσι στο επίσημο τσαρτ των cd singles της IFPI. Ο Καραμανλής προχωρούσε με βήμα γοργό, όταν όμως ο Κολλημένος του φώναξε ‘μαζί σου πρόεδρε!’ και άπλωσε το χέρι του μεγαλόψυχα για μια τελευταία χειραψία, ο Καραμανλής έσφιξε το χέρι του Κολλημένου και προχώρησε με το κεφάλι ψηλά προς το Ζάππειο. Προς την Ιστορία…



3) ΚΑΥΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ (σχόλια για τις μετεκλογικές αναταράξεις και ό,τι άλλο προκύψει μετά τη δημοσίευση του ποστ) /// Αν ένας προσεκτικός παρατηρητής παρακολουθούσε την Κυριακή το βράδυ τον πρώην πρωθυπουργό να εκφωνεί το διάγγελμα της αποχώρησής του, θα διαπίστωνε με έκπληξη ότι δεν κούνησε ούτε μια φορά τα χέρια του. Δεν υπήρχε πια λόγος. Ο ρόλος του στιβαρού πρωθυπουργού είχε τελειώσει. Μπορούσε ξανά να μιλάει κανονικά σαν άνθρωπος. [...] ///Συναρπαστικό αντίο στην οικογένεια Καραμανλή, από τον winterAcademy /// Ο Κούλογλου γράφει για τις ερωτήσεις-παρωδία μέσω ίντερνετ στον Καραμανλής (που αυτός τις απάντησε!) /// Ο "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ" ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ: Συνωστισμός στην Πολυκατοικία /// Επικοινωνιακοί αντικατοπτρισμοί, του Πάσχου Μανδραβέλη /// προεκλογικά πρωτοσέλιδα, απ' το 1974 /// Προεκλογική Εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ: Case Study /// Save Thessaloniki – Support Psomiadis /// Πώς πέρασα την Κυριακή των Εκλογών (έκθεση ιδεών) ///  [συνεχίζεται]

4) ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ
(ψηφίστε μέχρι την άλλη Δευτέρα 19/10)

Τώρα που οι εκλογές τελείωσαν το blog θέλει να ικανοποιήσει την κουτσομπολίστικη περιέργειά του. Με ανωνυμία, ειλικρίνεια και (τυχόν) περηφάνια απαντήστε στη σημερινή δημοσκόπηση. Ποιο κόμμα υποστηρίξατε; Έτσι όσοι γράφουμε ή διαβάζουμε το enteka θα δούμε τι είδους Βουλή θα είχε σχηματιστεί σήμερα αν ψήφιζαν μόνο οι αναγνώστες του blog…




5) ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Μια φίλη με προειδοποίησε πως αν ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετώπιζα με τις προηγούμενες εφημερίδες ήταν να γίνω δεξιός ή πασοκτζής τώρα κινδύνευα να γίνω κλινικά σχιζοφρενής. Αν και είναι νωρίς για να πούμε σίγουρα νομίζω ότι την διέψευσα.

Παρ’ όλο που έβαλα το λινκ και στο προηγούμενο ποστ ας αναφέρω εδώ ότι η εβδομάδα με την Αυριανή ήταν ιδιαιτέρως διασκεδαστική, γεμάτη με βαρύγδουπες επιστολές αναγνωστών με μελοδραματικούς τίτλους, διαφημίσεις του Λεβέντη με την επεξηγηματική λεζάντα του τούνελ (που υπήρχε και πάνω στο ψηφοδέλτιο!), φράσεις που τελείωναν με τρία θαυμαστικά!!!, τίτλους για γκόμενες που έφαγαν τα λεφτά του κοσμάκη...

Aλλά και μία ψυχεδελική στήλη με τίτλο «Του λαού τα δίκαια δεν κατακτώνται με μπον φιλέ και γαλακτομπούρεκα» που μπλέκει έναν Γερμανό θυμόσοφο, τη Βίκυ Καγιά, τα «γνωστά ψεκαστήρια», το κρεάτινο περιεχόμενο του γαλανού περιτυλίγματος, κάποιες προσσεληνώσεις σε μονότροχα ποδήλατα, έναν λοβό του εγκεφάλου βιδωμένο-ακίνητο-αδρανή και την ιστιοσανίδα του Κακλαμανάκη στις οροσειρές του πλανήτη Κρόνου και τελειώνει με τη διαφωτιστική φράση: «Όλα τ' άλλα είναι γιουβαρλάκια αυγολέμονο...». (Κατόρθωσα να σκανάρω την εν λόγω στήλη για όποιον θέλει να την απολαύσει ολόκληρη εδώ .)

***Media Trip – Μια εβδομάδα στον κόσμο της εφημερίδας ΑΥΡΙΑΝΗ.


6) Vintage Porn logos (via)



7) Quote-of-the-week

I'm tired of hearing it said that democracy doesn't work. Of course it doesn't work. We are supposed to work it. - Alexander Woollcott



8) Bits + Pieces: (πάνω: πόσο καλά περνάμε εμείς εδώ… [φωτο απ’ το Very Sorry]) /// Μια ζωντανή εμφάνιση της τραγουδίστριας Σοφίας Παπάζογλου (που κατέληξε στο νοσοκομείο επειδή πέταξε τα προεκλογικά φυλλάδια που της έδωσαν μέλη της Χρυσής Αυγής). Το τραγούδι είναι απ’ την εκπομπή ‘Στην Υγειά μας’… (Στην υγειά σου Σοφία!) /// Αυτή Η Φωτογραφία Είναι 100 Χρονών /// Τέλειος, ιντερνετικός ραδιοφωνικός σταθμός: http://www.poplie.eu/ /// Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του BBC για το πόσο σκηνοθετημένες (αν και όχι ψεύτικες) είναι οι οντισιόν των X-Factor… /// Ερωτοδικείο, Ρετιρέ, Κινητομάνια, Λάμψη, Κάντι-Κάντι κλπ: Οι 10 ένοχες απολαύσεις της ελληνικής ΤV. /// Το σκοτεινό μυαλό του βιβλιοπωλείου: Βρισκόμουν σε ένα βιβλιοπωλείο της επαρχίας πριν μερικές μέρες και συνέβη το εξής:Ένας κύριος γύρω στα εξήντα άρχισε να διαμαρτύρεται για κάποιο από τα βιβλία που κοσμούσαν την βιτρίνα σε πολλά αντίτυπα. [ποιο ήταν το βιβλίο?] /// Τα παράδοξα των δημοσκοπήσεων, απ' τους new york times, αν μη τι άλλο διαβάστε μόνο την τελευταία παράγραφο /// Το πανεπιστήμιο της Μαντόνα: MADONNA UNIVERSITY /// τέλεια ποπ σπαζοκεφαλιά /// Απίθανες Φωτογραφίες Από Ηφαίστεια /// εσύ που τραβάς τη συναυλία με το κινητό σου /// Οποιοδήποτε επάγγελμα που η πιο φημισμένη κινηματογραφική του ενσάρκωση είναι ένας αδίστακτος κατά συρροήν δολοφόνος με ιδιαίτερη όρεξη για ανθρώπινη σάρκα, δεν μπορεί παρά να έχει πρόβλημα δημόσιας εικόνας. (Oι ψυχίατροι στο σινεμά!) /// To μουσικό μπλογκ της Μαρίας Μαρκουλή /// To Trashmania ζητάει Trashlators! /// Τζέιν Όστεν + ZOMBIES! /// καταπληκτικό μπλογκ: ATHENSVILLE. ///


9) ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ




(σήμερα ένα όνειρο που είδε πριν 4 χρόνια ο mecomitsos)

Η Μαντόνα έρχεται Αθήνα για συναυλία και ψάχνει το πιο απρόβλεπτο (για λόγους ασφαλείας) μέρος για διανυκτέρευση. Κοινός μας φίλος (??) με παρακαλά να την φιλοξενήσω στο σπίτι που μένω με τους γονείς μου. Ξινίζω, λέω δεν έχω χρόνο, αλλά δέχομαι. Της ξεκαθαρίζω ότι θα πρέπει να νιώθει σαν στο σπίτι της: πεινάει? να ανοίξει μόνη το ψυγείο να φάει. Θέλει ταξι? να τηλεφωνήσει να έρθει. Θέλει να κάνει μπάνιο?
Της εξηγώ πως γυρίζουμε τις βάνες στο υπόγειο για το μπόιλερ. Αυτή τσιρίζει υστερικά που δεν έχουμε καμπαλόνερο, ελιά για το Μαρτίνι κλπ. "Άκου να σου πω, Μαντόνα. Εδώ είναι σπίτι μου, είσαι φιλοξενούμενη, και αυτές τις μέρες θα προσαρμοστείς στον τρόπο που ζούμε, αλλιώς να πας σε ξενοδοχείο".
Το βούλωσε και προσαρμόστηκε. Συνέχισε όμως αν κυκλοφορεί στο σπίτι με γυαλιά ηλίου και καπελαδούρα.


(*Ήρθε κάποιος διάσημος στον ύπνο σας; enteka11@gmail.com)



10) Πώς πέρασα το Π/Σ/Κ: Πήγαμε σε σπίτι φίλης που χώρισε για να δώσουμε κάποιου είδους (ορθολογιστική) θετική ενέργεια στο χώρο και ήπιαμε σαμπάνιες. Πέρασα απ’ την παλιά μου δουλειά να δω τι κάνουν (επιζούν και χωρίς εμένα!). Πήγα με Α. και Ε. σινεμά στο ‘Κοκό Σανέλ και Ιγκόρ Στραβίνσκι’. Νόμιζα ότι θα ήταν αυτό με την Οντρέι Τοτού για το οποίο είχα διαβάσει τα χειρότερα, αλλά τελικά ήταν αυτό με την Anna Mouglalis – πράγμα που αποδείχτηκε ακόμα χειρότερο: εγκεφαλική, σιωπηλή, βαρετή ταινία, όσο πιο γαλλική (με την κακή έννοια) γίνεται. Στο σπίτι μετά είδαμε το X-Factor για να στρώσουμε. Την Κυριακή συνόδευσα το Γιώργο στο εκλογικό τμήμα που ψήφιζε, επειδή ήταν το παλιό μου δημοτικό και είχα δεκαετίες να μπω μέσα – έχει αλλάξει προς το καλύτερο, θυμόμουν το κυλικείο με τον κύριο Κώστα που έκανε υπέροχα χοτ ντογκ πατημένα στην τοστιέρα, από εκεί πρέπει να είχε ξεκινήσει η αγάπη μου για τα χοτ ντογκ. Μετά πήγα να ψηφίσω κι εγώ στο Καραμπουρνάκι. Ήμουν μεταξύ δυο-τριών κομμάτων που μου άρεσαν (αλλά δε με τρέλαιναν κιόλας) και κλασικά μου πήρε ώρα μέσα στο παραβάν για να αποφασίσω τι θέλει η καρδιά μου, τι το μυαλό μου, τι λέει η συνείδησή μου (όλα αντικρουόμενα), τι δε θα μετανιώσω μετά, ποιοι θα στεναχωρηθώ αν δεν κερδίσουν ή αν μείνουν εκτός βουλής, μια μεγαλομανία δηλαδή λες και η ψήφος μου μετρούσε για χίλιες. Μετά πήγαμε στο Ρετζίκι για εκλογικό ρεβεγιόν στο σπίτι του Χρίστου. Αυτός, βαμμένος πράσινος, κόντεψε να πάθει (θετική) συγκοπή με τα αποτελέσματα, έπαιρνε κάθε λίγο όλους τους γνωστούς τους και φώναζε με πνιχτή φωνή «10%»! Η εκλογική βραδιά έκλεισε σπίτι, αφού κατέβασε ρολά και η τελευταία σχετική εκπομπή, κατά τις 5 το πρωί…


11) Από πρόσφατη συνέντευξη του Johnny Marr στην οποία μιλάει για τους Smiths και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν επειδή δεν είχαν μάνατζερ κι έπρεπε να τα κάνουν όλα μόνοι τους. του να μην έχεις μάνατζερ και να πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου:

During the recording of The Queen Is Dead, I was in the studio with Andy Rourke. We were on a deadline, under a lot of pressure to get his bass part right on There Is A Light That Never Goes Out. The phone rang and it was a guy from the record label saying that Salford Van Hire had been on to him and they were going to press charges because one of the roadies had brought the van back late from a previous session and it was scratched. The Smiths were one of the biggest bands in the world at this point, but the fact that a van-hire company were threatening to sue us for £62 took over everything. It was a case of, 'Stop everything you're doing - this is an emergency and needs to be attended to.'

+


(χωρίς αμφιβολία, ένα απ’ τα καλύτερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ)


---------------------------------------------------------------




 
όλακ οτσ
.
.
.
.