Hugo and Luigi with their Family Singers / When Good Fellows Get Together (1959)[Εφιαλτικό σενάριο: να βρεθείς στο ίδιο μίζερο δωμάτιο με τους έξι και να πιάσουν μεθυσμένοι (στα όρθια) το τραγούδι.]
Έξι άντρες, στο τσακίρ κέφι, γύρω από ένα τραπέζι υψώνουν τα ποτήρια και τραγουδούν. Αυτό κάνουν τα καλά παλικάρια όταν βρίσκονται μόνα τους, λένε οι έξι της φωτογραφίας. Τώρα γιατί μοιάζουν κι αυτοί σαν πρόβατα πριν τη σφαγή είναι άλλο θέμα. (Ανοίγοντας τη φωτογραφία σε άλλο παράθυρο η φρίκη γίνεται μεγαλύτερη). Δεν είμαι σίγουρος για το ποιοι δύο είναι τα ξαδέλφια Hugo και Luigi (μάλλον οι δύο στα δεξιά) πάντως πάντως όλοι είναι ένας κι ένας.
[Τα ξαδέλφια Hugo Peretti και Luigi Creatore, μπορεί να μην μας γεμίζουν το μάτι, έχουν όμως απίστευτη καριέρα ως μουσικοί παραγωγοί. Δικές τους παραγωγές είναι επιτυχίες όπως τα Shout, Lion Sleeps Tonight, Can’t Help Falling in Love. Τη δεκαετία του ’70 παρουσίασαν τους Stylistics, ενώ το πρώτο disco τραγούδι που πήγε Νο1 στις ΗΠΑ (Van McCoy – The Hustle, 1975) ήταν κι αυτό δικό τους.]
Posts
9 comments:
Και το καρουδάκι στο τραπέχι πολύ ταιριαστό με την ατμοσφαιρά!
Θα συμφωνήσω με την kyrallina..;)
έλα , έλα υπερβολές. αυτό δεν θα έπρεπε να είναι στα χειρότερα εξώφυλλα, όλα κι όλα!!
είμαι σίγουρη οτι έχεις να μας παρουσιάσεις πραγματικά χειρότερα εξώφυλλα από αυτό. εις αναμονή!
alienlover: δεν έχω χειρότερα! [στείλε κανένα στο mail μου να δω τι εννοείς χειρότερο :) ]
kyrallina + evelina: ναι, ναι (κι η ξύλινη καλύβα!)
alienlover: δεν έχω χειρότερα! [στείλε κανένα στο mail μου να δω τι εννοείς χειρότερο :) ]
kyrallina + evelina: ναι, ναι (κι η ξύλινη καλύβα!)
Η αλήθεια είναι ότι η φωτό θα μπορούσε να έχει τραβηχτεί σε ελληνική οικογενειακή ταβέρνα με συγκέντρωση των φίλων του Καζαντζίδη να τραγουδούν "Μανούλα θα φύγω θα πάω στα ξένα".
Δίδαγμα: υπάρχει ένα είδος kitch που είναι international!
Ε κοίταξε να ειδείς, τα παιδιά μαζώχτηκαν να φάνε κανά μπριζολάκι στη Χασιά, σου λέει, ήρθανε οι μπύρες, πουθενά τα μπριζολάκια, καρέκλα ούτε για ανέκδοτο, ας πιάκομε ένα άζζμα να μην βαριόμαστε! Εγώ πιστεύω mutatis mutandis πάντως, ότι εάν στη φωτογραφία είχε περιληφθεί ΚΑΙ το μπριζολάκι στα κάρβουνα, το εξώφυλλο θα είχε πραγματικά γίνει τζιτζί. Να δεις τότε πόσα θ'αχανε πουλήσει.
λοιπόν: ο luigi είναι αυτός με τα γυαλιά, οπότε υποθέτω ότι ο hugo είναι αυτός με το μουστάκι (είναι οι μόνοι που διαφέρουν ενδυματολογικά).
πώς ξέρω ποιος είναι ο luigi;
flash back πριν από καμιά δεκαριά χρόνια (και κάτι), είμαι στο toy, πίσω από την παλιά βουλή με ένα φίλο και από τα ηχεία ακούγεται ο radio gold του μαστοράκη, που παίζει το tell laura i love her. αρχίζω να το τραγουδάω κι ένας ηλικιωμένος κυριούλης δίπλα ρωτάει: you know that song? i wrote it!
ναι, ήταν ο κ. creatore, σε μια στάση από τις διακοπές στα greek islands, να δει την acropolis...
εμείς πάθαμε σοκ.
ωραίο blog, παρεμπιπτόντως
Νίκος
ιφιμέδεια και κατερίνα: ακριβώς αυτά θυμίζει και σκεφτείτε ότι η μουσική είναι τελείως αμερικάνικες μπαλάντες.
νίκο: σοβαρά μιλάς; απίστευτο! :)
(ο καημένος ο Hugo πάντως πέθανε το 1986).
Post a Comment