Tuesday, July 04, 2006

Έντεκα (αιφνίδιοι θάνατοι διασημοτήτων - #1 Μαλβίνα Κάραλη)

Ο θάνατος των διασήμων είναι πάντα αιφνίδιος. Και, όπως η ζωή τους έτσι και ο θάνατός τους δεν μπορεί παρά να είναι δημόσιος: έχω βρεθεί με παρέες που ενθουσιάζονται με σχετικές συζητήσεις. Και, κάποιες φορές, ενθουσιάζομαι κι εγώ. Με εξιτάρουν πράγματα ασήμαντα: το πώς και πού το έμαθα, τι θυμάμαι από τις αντιδράσεις –τις δικές μου, των άλλων, των Μέσων. Κάποιες φορές αντιμετωπίζω τους νεκρούς σαν λογοτεχνικούς ήρωες που ο θάνατός τους δεν είναι πραγματικός.
Παλιά, ακούγοντας τους κλισέ τηλεοπτικούς επικήδειους, σκεφτόμουν: συγκατοικούν πράγματι ο Φρέντυ Γερμανός στην περίφημη «Γειτονιά των Αγγέλων» μαζί με τον Τσαρούχη και την Ρένα Παγκράτη, κι αν ναι, μπορεί να γίνει ριάλιτι;

Όμως πλέον η επιδερμικότητα και η, τολμώ να πω, μακάβρια ευφορία με την οποία αντιμετώπιζα τον χαμό διασήμων ανθρώπων ανήκουν στο παρελθόν - και γι’ αυτό ευθύνεται μάλλον η πλήρης συνειδητοποίηση της δικής μου θνητότητας. Η παιδική αφέλεια έχει δώσει τη θέση της σε μια μελαγχολία ύπουλη, αλλά πότε-πότε δημιουργική.

#1 Μαλβίνα Κάραλη. Παρασκευή 7 Ιουνίου 2002


Είδα το Mea Culpa σ’ ένα ταξίδι στην Αθήνα. Αυτή η άγνωστή μου μαυροφορεμένη γυναίκα στον καθρέπτη με την Αλίκη. Δεν πιάναμε Seven X - δεν την ξαναείδα για χρόνια. Ψάχνω παλιά της άρθρα, διαβάζω τα βιβλία. Έγκλημα της Δευτέρας (ξενυχτούσα κρυφά), εξώφυλλο 01, Βίοι Αγίων στο Σταρ, φωτογραφίες στο περιοδικό Σινεμά που έβαλα στους τοίχους, Ζωή Χαρισάμενη στο φεστιβάλ - επειδή είχε γράψει το σενάριο. (Τα θυμάμαι με λάθος σειρά.) Novelty κινήσεις, μαγειρική, λαϊκά σε κέντρα (κι η φάρσα ότι θα την έπιανε η αστυνομία κι αυτή κλωτσούσε). Καλοκαίρι στην Χαλκιδική και πιάναμε sky στο ραδιόφωνο -Ανεβάσαμε Λιγάκι τα Ρολά- ταξιτζήδες, φυλακισμένοι κι ο Βελουχιώτης. Σατανικά διασκεδαστική πριν τα δελτία – ποίηση, καλιαρντά κι επικαιρότητα. Χαριτόπουλος: στα εξώφυλλα των Σοκ και Ciao: “Π.. με ξεφτίλισες”. Προτίμησα να μην μάθω. Στο (Symbol). Ανταποκρίσεις από Ν. Υόρκη, φωτογραφίες με νυφικά και παρελάσεις. Δεν πήγαινε το μυαλό μου. Επιστροφή στην Ελλάδα, σε παράθυρο των ειδήσεων, πώς έχει αδυνατίσει, τι κομψή! Φωτογραφίες σε κοσμικές στήλες αγκαζέ με τον Μενέλαο Καραμαγγιωλη. Πιο πολύ, πιο πολλοί. Εκπομπή στο Extra του Κουρή - η πιο low budget εκπομπή ever και στο σήμα ο καπνός απ’ το τσιγάρο της. Συνεντεύξεις με τον Χρονά, τον Έβερτ, τον πλαστικό της χειρούργο.
Και μετά ξαναπήγα στην Αγγλία για μεταπτυχιακό. Και δεν είχα ιδέα. Η σχολική χρονιά είχε τελειώσει και την επομένη έφευγα για Ελλάδα. Κι έρχεται sms που λέει απλά: «Πέθανε η Μαλβίνα». Απλά.
Δεν το πιστεύω ούτε για μια στιγμή. Όπως λέγαν και στο Καλημέρα Ζωή ‘δεν το χωράει ο νους μου’.
Γυρνώντας την επομένη στην Ελλάδα είχα σχεδόν χάσει την είδηση. Κρεμάστηκα στα δελτία ειδήσεων - ίσως το είχαν ήδη πει. Αγόρασα μια Χώρα της Κυριακής -απ’ ότι αποδείχτηκε η Μ. κυνηγημένη, έγραφε στον Τράγκα- είχε ένα κακόγουστο συλλεκτικό ένθετο με στήλες και φωτογραφίες. Αγόρασα το Ciao (ή το Σοκ) που είχε ανατριχιαστικό ρεπορτάζ απ’ το νεκροκρέβατο. Το βράδυ κλιπάκι στον Θέμο, από παλιά συνέντευξη που του πετούσε νερό στα μούτρα. Τράγκας, Ciao, Θέμος: δεν ήταν πρέπον tribute για τη Μαλβίνα αυτό! (Θα περνούσε καιρός μέχρι να αποκατασταθεί η αδικία με το εξαίσιο τεύχος του Οδός Πανός και με το περσινό Σαββατογεννημένη.)
[Για βδομάδες, μην πω μήνες δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω, ότι όλοι συνεχίζαμε τη ζωή μας κι η Μ. δεν ήταν στον πλανήτη. Τώρα που πέρασαν λίγα χρόνια μου συμβαίνει το αντίθετο: Με εκπλήσσει το ότι κάποτε η Μαλβίνα υπήρξε, το ότι κάποτε έζησε στον πραγματικό κόσμο. Νιώθω λες κι ήταν πλάσμα της φαντασίας μου, ένα καλό όνειρο σε παράλληλο σύμπαν. Και αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω γι’ αυτήν μπας και πείσω τον εαυτό μου κυρίως, ότι τελικά, όντως, υπήρξε στ’ αλήθεια.]

68 comments:

Παράξενος said...

Εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα.
Με αφορά γιατί οι περισότεροι από τους ελάχιστους ήρωές μου είναι νεκροί.

Αλλά και πολύ επικίνδυνο θέμα. Μακάβριος τίτλος. Με ψιλοσόκαρε.
Γιατί "Έντεκα αιφνίδιοι θάνατοι διασημοτήτων" και όχι "Έντεκα διάσημοι που πέθαναν αιφνίδια";


Με αφορμή το κείμενό σου, θέλω να αναφερθώ στο βιβλίο του Χαριτόπουλου "ο άνεμος κουβάρι". Αυτό δεν ήταν βιβλίο για τη μνήμη της Μαλβίνας. Ήταν βιβλίο για την αποκατάσταση της φήμης του Χαριτόπουλου. Κρίμα. Γιατί ο Χ. είναι πολύ δυνατός συγγραφέας και εξαιρετικά ευφυής, αλλά τον καπελώνει το εγώ του.

philos said...

Πολύ καλά το είπες, νιώθεις ώρες ώρες σαν να μην έζησε σε τούτο το σύμπαν!
Κανένας δεν την έχει ξεχάσει, κάθε τόσο ανατρέχει στις μνημες μας, ήταν μοναδική!

triantara said...

Malvina Karali, Mea Culpa kai SevenX... ti mou thumises tora...
na'nai kala opou kai na'nai
kalimera!

Anonymous said...

Πανέξυπνη γυναίκα...θαύμαζα το θάρρος,το θράσσος,την ικανότητά της να σε κάνει να γελάς,να να σκέφτεσαι,να συνειδητοποιείς...
Αξέχαστη.
Thanks,enteka...(για μία ακόμη φορά..;))

Xilaren said...

:-)

ramon said...

πολύ καλή αναδρομή.

Ιφιμέδεια said...

Μ'άρεσε πολύ το κείμενό σου Έντεκα για την Μαλβίνα. Χείμαρρος. Όπως κι εκείνη.

Εκείνη ανήκε σε μια κατηγορία πλασμάτων που υπάρχουν "εκεί" για να τα χαζεύουμε εμείς οι άλλοι από "εδώ". Μου έδινε την εντύπωση ότι γευόταν έντονα τη ζωή κι αυτό είναι κάτι που πάντοτε θαυμάζω στους ανθρώπους.

Συμφωνώ με τον Παράξενο στο πρώτο εδώ σχόλιο για το βιβλίο του Χαριτόπουλου ο Άνεμος Κουβάρι. Το βιβλίο γράφτηκε για να αποκαταστήσει αυτόν και το βασικό του νόημα σε πρώτη ανάγνωση είναι: "πωπω πάθη που ξυπνάω ο πούστης στις γυναίκες".

Μόνο που ο Διονυσάκης την πάτησε σαν τον Hughes που προσπάθησε να λογοκρίνει και μετά θάνατον τη Sylvia Plath ο μωρός.

Η Μαλβίνα αναδύεται υπέροχα ερωτευμένη από τις σελίδες του βιβλίου και κλείνοντας το εξώφυλλο σκέφτεσαι πόσο δεν σε μερικούς ανθρώπους δεν αξίζει να αγαπιούνται τόσο.

cobden said...

Μπράβο, enteka!Από τα καλύτερα σου post, πολύ καλογραμμένο το κείμενο (μας αποκαλύπτεις και άλλες πτυχές σου σιγά σιγά...)
Μου άρεσε πολύ ο τρόπος γραφής της Μαλβίνας και κυρίως η τηλεοπτική περσόνα της!Νομίζω ξέφευγε τελείως όχι μόνο από τα ελληνικά αλλά και από τα ευρωπαϊκα στεγνά τηλεοπτικά δεδομένα...Το στυλ της Μαλβίνας,(επιθετική, αθυρόστομη, με απανωτές έξυπνες ατάκες) μπορούμε να το συναντήσουμε μόνο στο πιο άμεσο στυλ δημοσιογραφίας των Αμερικάνων...(βλέπε Howard Stern)..H αλήθεια είναι πως πολλές φορές διαφωνούσα με το περιεχόμενο των λόγων της...Υπήρχαν πολλοί λόγοι για να κριτικάρεις τον Σημίτη, αλλά φοβάμαι πως η Μαλβίνα διάλεξε όλους τους λάθους λόγους...Δεν μπορώ όμως να μην της αναγνωρίσω το θάρρος της να συγκρουστεί με την τότε κυβέρνηση και να το πληρώσει ακριβά...Και σε μια εποχή που όλοι οι "πνευματικοί άνθρωποι" έγλυφαν το ΠΑΣΟΚ, για να πάρουν καμιά επιχορήγηση, μόνη η Μαλβίνα( μαζί με τη Μοσχολιού) είχε τα κότσια να παλέψει για τις ιδέες της (σωστές ή λάθος, δεν έχει σημασία) και να κατέβει στο κέντρο της Αθήνας με σημαίες της ΝΔ το βράδυ των εκλογων...Ο Χαριτόπουλος μου ήταν πάντα αντιπαθής και ειδικά με την κυκλοφορία του βιβλίου του για τη Μαλβίνα νιώθω πως επιβεβαιώθηκα πλήρως!Καλά τα λέει ο "παράξενος"...
Κι εγώ όταν το έμαθα ήμουν στην Μ.Βρετανία για το μεταπτυχιακό μου...Κι εγώ το έμαθα με sms που μου έστειλε μια φίλη, σοκαρισμένη!Δεν μπορούσα να το πιστέψω!Δυστυχώς θα επέστρεφα Ελλάδα μέσα Ιουλίου και θα έπρεπε να αρκεστώ στα λιτά κείμενα για το θάνατο της Μαλβίνας στο net...Με θυμάμαι να παίρνω στο τηλέφωνο τους γονείς και τους φίλους μου, και να τους ζητάω να μου πουν με κάθε λεπτομέρεια, τί έλεγαν γι αυτήν τα δελτία είδησεων...

Υ.Γ Χμμμ, τη "μακάβρια ευφορία" και "επιδερμικότητα" για το θάνατο επωνύμων , φοβάμαι πως την έχω ακόμη...

sorry_girl said...

Εξαιρετικό..

aurora_eyes said...

Ότι μας έχεις χαρίσει μέχρι τώρα είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον και καλοδουλεμένο. Συνέχισε έτσι...

4+ χρόνια... Πότε πέρασαν; Πώς;

An-Lu said...

Όντως δεν πιστεύει κανείς οτι μια τόσο πληθωρική προσωπικότητα μπόρεσε να χωρέσει στη μικρούλα χώρα μας...



ΥΓ Ενα από τα βιβλία της "Έρωτας και άλες πολεμικές τέχνες" δε λεγότανε;

enteka said...

παράξενε: συμφωνώ (όπως και οι υπόλοιποι) για τον Χαριτόπουλο.
Για τον τίτλο, το σκέφτομαι... [Ο κυνισμός του τίτλου έρχεται σε (επιτηδευμένη) αντίθεση με τους τίτλους τους δημοσιογραφικούς: Μας άφησε ο Β., έφυγε η Γ., στη Γειτονιά των Αγγέλων ο Δ. Κι επίσης ο σκοπός είναι να γράψω για celebrity deaths, κι όχι για τους ίδιους τους ανθρώπους. Μη βλέπεις που σ' αυτό το ποστ ξεκίνησα να γράφω μια λεζάντα για τη φωτογραφία της Μαλβίνας και μου βγήκε ολόκληρο παραλήρημα...]

philos: χαίρομαι που το λες...

τριαντάρα: :) Από το Mea Culpa έχω δει μόνο αυτήν την εκπομπή με την Αλίκη και με έχει στοιχειώσει. Μακάρι να υπήρχαν σε βίντεο όλα τα Mea Culpa. (Θυμάται κανείς τι μουσικό σήμα είχε;)

xilaren: :-)

evelina Ramon και Sorry Girl: να 'στε καλά.

ιφιμέδεια: πρέπει να 'χεις δίκιο, γευόταν έντονα τη ζωή. Btw είπα ότι ξεκίνησα να γράφω μια λεζάντα για τη φωτογραφία και τελικά δεν έγραψα το μόνο σημαντικό. Η (υπέροχη) φωτογραφία είναι παρμένη από το Οδός Πανός (Ιαν. 2003) και κάποια από τα κείμενα και τις φωτογραφίες υπάρχουν εδώ: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/odpan/opan119/odpanos119.htm

cobden: Χαίρομαι που μου γράφεις πού ήσουν και τι έκανες (αλήθεια!). Να σου πω την αλήθεια, αν και αξιέπαινες, κάποιες εκπομπές στις οποίες έμοιαζε να χρησιμοποιεί όλο της το ταλέντο και τη δημιουργικότητα σε μια σταυροφορία εναντίον του "Τάπερμαν" μου άφηναν μια περίεργη γεύση (αν και θα την υποστήριζα με όποιον κι αν τα έβαζε).

aurora eyes: πώς πέρασαν τα χρόνια... Χαίρομαι όμως που δεν έχει (και δεν θα) ξεχαστεί. Μπορεί να ακουστεί βαρύγδουπο (και κοινότοπο) αλλά έχουμε να κερδίσουμε πολλά από την πολυσχιδή πολιτιστική της κληρονομιά.

an-lu: Ναι (το αγαπημένο μου πάντως είναι το Αθώος σαν Αγαπημένος. Συγκλονιστικό βιβλίο.)

pascal said...

Επειδή είμαι ένας εγωίσταρος του κερατά, δεν θα σου πώ ότι ήταν ένα εξαιρετικό ποστ. Άντε χάσου :))))

Xilaren said...

"Θυμάται κανείς τι μουσικό σήμα είχε;"

έχω την εντύπωση πως είχε το theme από το Twin Peaks του David Lynch

enteka said...

pascal, lol
xilaren: ναι!!!

mortaki said...
This comment has been removed by a blog administrator.
mortaki said...

Ειδικά στη στήλη Σαββατογεννημένη που έγραφε στο SYMBOL ...υποκλινόμουν σε κάθε της δημοσίευση... ΘΕΑ!

urbane71 said...

Την Μαλβίνα την είχα δει εντελώς τυχαία σ' ένα λούμπεν μπαρ του Πειραιά. Ηταν μαζί με τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη. Πριν την αρρώστια, φαντάζομαι. Το μπαρ γεμάτο τραβεστί, εξηντάρηδες, τσόλια, περίεργους, όλα λίγο 70's (πριν τον Βαλλιανάτο). H Mαλβίνα έλαμπε. Δεν ηταν η σταρ του μαγαζιού, κάποιοι δεν είχαν καν ιδέα τι και πως. Δεν τους καπέλωνε, η "θεά που κατέβηκε στην Τρούμπα" αλλά ήταν ένα μαζί τους. Κι αυτό το χαμόγελό της που πάντα με μπέρδευε και με συγκινούσε.
Μπράβο, enteka, τα γράφεις πολύ ωραία.

Rodia said...

Είχα γνωρίσει τη Μαλβίνα πριν από χρόνια. Στο γραφείο που δούλευα. Εκκρηκτική και απρόβλεπτη. Μετά, έγινε σταρ. Παρακολουθούσα από κοντά. Αργότερα βρεθήκαμε ξανά, μαμάδες με παιδιά στην ίδια σχολική τάξη. Μια χαρά άνθρωπος, της διπλανής πόρτας που λένε, καθόλου μυθική.

...και.. ΟΧΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΨΩΝΙΣΩ ΟΥΤΕ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ κ.(??) Χαριτόπουλου...
(πόσο χαμηλά ξεπέφτει ο άνθρωπος)

Συγχαρητήρια για το ποστ!:-)

enteka said...

mortaki: όντως..
urbane71: τι τρομερή εικόνα στο μπαρ. καλά, το χαμόγελό της ήταν υπέροχο. κάποιος είχε γράψει για το χαμόγελό της ότι ήταν σαν να σου έλεγε 'έλα εδώ' και ξαφνικά το χαμόγελο κοβόταν σαν να σου έλεγε, 'φύγε τώρα, σε κορόιδεψα'.
rodia: σοβαρά; πολύ ενδιαφέρουσα και ανθρώπινη η επαφή που είχες. Είμαι σίγουρος ότι ήταν καταπληκτική μητέρα.

:)

silly redhead* said...

Διάβασα το post σου και συγκινήθηκα...
Η Μαλβίνα είναι ο άνθρωπος που λάτρεψα και έβαλα πιο ψηλά από καθετί στη ζωή μου.Αν και ήμουν μικρή,παρακολουθούσα κάθε βήμα της κι όταν μεγάλωσα έψαχνα τα πάντα για αυτήν.Όταν ήρθε σε σύγκρουση με κυβερνήσεις,της πρότειναν να αλλάξει εκπομπή.Να γίνει πιο...φιλόξενη.Με τον ίδιο μισθό,στο ίδιο κανάλη.Αρνήθηκε και έφυγε.Ο μισθός της τότε ήταν 15.000.000δρχ τα οποία δε δέχτηκε για άλλου είδους εκπομπή.Κι έχει δίκιο ο παράξενος για τον Χαριτόπουλο!Το βιβλίο του σπιλώνει την μνήμη της αξέχαστης Μαλβίνας και το κάνει ενώ ξέρει ότι δεν μπορεί να απαντήσει.
Το πρώτο post που έκανα στο blog μου ήταν για αυτήν...
Να 'σαι καλά έντεκα που μας τη θύμισες!!!

Chaca-Khan said...

Να περάσω ν αφήσω κ γω ένα respect

greekgaylolita said...

Αχ!Υπέροχο πόστ Enteka μου
Η γλυκιά Μαλβίνα
Θεωρητικός του ανενδοίαστου
Κοσμοναυτης του Έρωτα
Φονιας των ηθικολογικών δυστοπιών
Ναρκομανής των λέξεων
Πάντοτε δολιοφθορέας των βεβαιοτήτων
Η κατ'εξοχήν προφήτης
του μετατοπισμένου και
αχαρτογράφητου μέσα μας..
(το Twin peaks ήταν το σήμα)
Έιχα αφιερωσει κι εγώ ένα ποστ
παλιοτερα:
http://greek-lolita.blogspot.com/2006/02/blog-post_14.html

UrbanTulip said...

Μαλβίνα γλυκιά και αγαπημένη...enteka ΄να σαι καλα!
Όσοι ενδιαφέρεστε να τα βιβλία της Μαλβίνας:
1.Ερωτας και άλλες πολεμικές τέχνες (απο τη στήλη της στη Γυναίκα)
2. Τα κορίτσια στη Σαβάνα (μυθιστόρημα)
3. Αθώος σαν αγαπημένος (αφήγημα)
4. Πιο πολύ, πιο πολλοί (το τελευταίο της μυθιστόρημα με παρα πολλα αυτοβιογραφικά στοιχεία)
5. Σαββατογεννημένη ( από τη στήλη της στο symbol)
Επίσης η ταινία Κρυστάλλινες Νύκτες με σενάριο δικό της.

enteka said...

silly blonde (not): τρέχω να διαβάσω το πρώτο σου ποστ
chaca khan: :)
λολιτα: ωραίο σχόλιο, υπέροχο το ποστ σου (το είχα δει, μη νομίζεις ;)
urban tulip: πολύ καλά έκανες που τα έγραψες (επίσης μ'άρεσε η ατάκα στο μπλογκ σου: "Οι λίστες με σιγυρίζουν. Αλλά σπανίως τις τηρώ." [same here]

:)

Anonymous said...

Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου. Είναι κι εμένα βλέπεις, από τις ηρωίδες μου, αν και δυστυχώς την παρακολούθησα τα τελευταία της χρόνια σχεδόν αποκλειστικά μέσα από τα κείμενά της στο (symbol). (Πολλά από τα τεύχη τα έχω κρατήσει. Συνέχισα να τα κρατάω και μετά, αλλά σίγουρα δεν ήταν το ίδιο). Με χαροποιεί το ότι τέσσερα χρόνια μετά όλοι μιλάμε για κείνη και την έχουμε ακόμα στο μυαλό μας. Με θλίβει το ότι τέσσερα χρόνια μετά και δεν έχω βρεί/δεν έχει βρεθεί(?) αντίστοιχη πένα/ άνθρωπος στα media.

Idάκι said...

Ήταν περισσότερη. Σε όλα της.

Να'σαι καλά Έντεκα, υπέροχο αφιέρωμα :)

silly redhead* said...

Και ούτε πρόκειται να βρεθεί κάτι αντίστοιχο.
Η Μαλβίνα δημιούργησε το δικό της στυλ,το δικό της τροπο γραψίματος.'Επλασε νέες λέξεις...
Ποιός θα το ξανακάνει αυτό?Ποιός θα μας ξαναμιλήσει για το "καρακιτσαριό" και όλα τα υπόλοιπα καρα....

UrbanTulip said...

enteka το σχόλιο για τη λίστα μου...coming from you που κάνεις άψογες λίστες ( αλήθεια!) ειναι πολύ μεγάλο κομπλιμάν! μερσι μερσι.
Αυτό που πε η Κιάρα ότι δεν υπάρχουν πένες τέτοιες πια....για να υπάρξουν, πρέπει να υπάρχουν και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στα μήντια που να καραγουστάρουν την ζωή με όλα όσα περιέχει και να μην το "παίζουν" απλά παράγοντες των μηντια. Υπάρχει λέτε κάποιος έτσι; αμφιβάλλω.

Nada said...

Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Διονύσης Χαριτόπουλος και ακούμε μια φωνή ευφυΐας και λογικής στις μέρες μας (ακόμη θυμάμαι εκείνη την καταπληκτική συνέντευξη που έδωσε στο Ε).

Αγαπητέ Παράξενε, έχεις (εν μέρει) δίκιο για την εγωπάθεια του Χαριτόπουλου... καμιά φορά δεν φαντάζει σαν άκρατος εγωισμός αλλά σαν αηδιασμένη απόρριψη των πάντων... και την καταλαβαίνω απόλυτα...

Αγαπητέ Παράξενε (ξανά), συμφωνώ απόλυτα και με την παρακάτω άποψή σου: «Οι περισότεροι από τους ελάχιστους ήρωές μου είναι νεκροί»

ralou said...

Εξαιρετικό το κείμενο enteka!
Και εξερετική η Μαλβίνα του!
Παρόλο που εχω τις ενστάσεις μου όχι βέβαια για τον τρόπο ζωής της όσο για το είδος του χιούμορ της (δεν γουστάρω όταν χρησιμοποιείται σαν σπαθί που κουνιέται μπροστά στα μούτρα μου) την απολάμβανα και γω όπως όλοι.

Ladychill said...

Διάβασα καθυστερημένα το κείμενο σου Έντεκα αλλά δε μπορούσα να φύγω χωρίς να σου πω οτι ΕΓΡΑΨΕΣ! Πολύ καλό όπως και τα σχόλια των γράφοντων...

silly redhead* said...

Flo:Μπορεί στις προσωπικές τις στιγμές να ήταν ευάλωτη και πιό ανασφαλής από ότι φαινόταν,όμως κατά την άποψή μου αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει ο κόσμος να ξέρει.Θα συμφωνήσω πως ήταν δημόσιο πρόσωπο καί συνεπώς οι προσωπικές στιγμές ίσως ενδιαφέρουν κάποιους.Όμως η δημοσίευση επιστολών και στιγμών ενός ανθρώπου που πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή,είναι αμαύρωση του ονόματός του.Μπορεί να είναι αληθινές,μπορεί να ήταν σύζυγός της,αλλά η Μαλβίνα έχει μείνει γνωστή για το δυναμισμό της και την οξυδέρκειά της.Σε αντίθεση,στο βιβλίο ,παρουσιάζεται σαν μια άβουλη προσωπικότητα που χρειάζεται τη στήριξη του Χαριτόπουλου συνεχώς γιατί η ίδια όπως αναφέρεται θεωρεί ότι είναι χαζή!
Γράφει επίσης ότι του ζητούσε να της μάθει για την πολιτική γατί η ίδια δεν γνώριζε.Το συμπέρασμα λοιπόν που βγάζει κάποιος που δεν είχε παρακολουθήσει τη Μαλβίνα είναι πως ήταν μια γυναίκα που ότι έκανε και ότι ήταν το όφειλε στο σύντροφό της.Που έκανε μια πορεία που τη χρωστάει στο συντροφό της κι αν αυτός δεν υπήρχε,η ίδια δεν θα είχε καταφέρει τίποτα.Διαβάζοντας το βιβλίο έκλαψα που ένα τόσο ξεχωριστό άτομο εξευτελίζεται μέσα σε λίγες σελίδες με τόσο εύκολο τρόπο ενώ δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή για να υποστηρίξει τον εαυτό του.
Ένα μόνο συναίσθημα μου ξύπνησε.Ένα συναίσθημα που έμαθα από τη Μαλβίνα:της λυποντροπής.

Sorry για το μέγεθος του comment... :(

Anonymous said...

Με τη Μαλβίνα πρωτομιλήσαμε ζωντανά στο τηλέφωνο του Ant1 ή του SKAI δεν θυμάμαι ποια χρονιά...Μετά από μερικές μέρες ήπιαμε και τον πρώτο καφέ στην πλατεία Κολωνακίου. Κοινή μας εμμονή ο Γιώργος Χειμωνάς. Από εκείνο τον καφέ μεσολάβησαν πολλοί ακόμα καφέδες μα και ατελείωτα νυχτερινά τηλέφωνα...Τελευταία φορά την είδα τον Μάρτιο του 1999 στην κηδεία του Χειμωνά. Κι ήταν εκεί που πρώτη φορά είδα ένα τρομαγμένο μαυροντυμένο κοριτσάκι να κρατάει στην αγκαλιά της ένα τσίγκινο κουβαδάκι γεμάτο μωβ ανεμώνες, βουβό, με μάτια κρυμμένα πίσω από μαύρα γυαλιά και αύρα νεκρικά μελαγχολική. Η Αρχή της τελικής αναχώρησης...Μιλήσαμε ξανά στο τηλέφωνο στο σπίτι της Πλάκας, φωνή νευρικά κοφτή στο τηλέφωνο, είχα μάθει από αλλού αλλά δεν ρώτησα τίποτα την ίδια...ένα ραντεβού που τελικά ακυρώθηκε...και τελική συνάντηση τον Ιούνιο του 2001 με όλους εκεί, εγώ με την Λ.Α. χέρι-χέρι ...Όλα όσα έγιναν -κι έγιναν πολλά- μετά από εκείνο το μεσημέρι του καλοκαιρινού Σαββάτου...να μείνουν αιωνίως ανείπωτα και κρυφά...Όπου κι αν βρίσκεται, κι αν βλέπει, κι αν ακούει...Μελαγχολική όπως πάντα...

Anonymous said...

Η Φ. χωρίς μπλογκ, λέει στη σίλι-μπλοντ ότι μάλλον λάθος διάβασμα του "Άνεμος κουβάρι" έκανε.
Αν δεν της φτάνει ο έμπειρος Κούρτοβικ που το εξήγησε, κι ο Γεωργουσόπουλος και άλλοι, θα έπρεπε ν' ακούσει τον ίδιο τον Χαριτόπουλο στο Ε. που ανέφερε κι η Φλο, που είπε ότι ο σκοπός ήταν τα γράμματα να μείνουν αιωνίως γιατί είναι τα ωραιότερα που έχουν γραφτεί ποτέ, κι ο ίδιος παραμέρισε κι άφησε επίτηδες χώρο σ' αυτά. Ότι είχαν σταλεί σε αυτόν δεν μπορούσε να το αλλάξει.
Μην είσαι εγωίστρια γλυκειά μου, αφουγκράσου το πάθος.
Φ.

enteka said...

ευχαριστώ όλους για τα πρόσφατα comments, flo & sillyblonde & anonymous πολύ ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σας. Πιθανότατα υπήρξε διάθεση για αυτοδικαίωση και αυτοπροβολή του Χ. αλλά αν παρουσιάζεται η Μαλβίνα μέσα από της επιστολές άβουλη και γυναικούλα είναι επιλογή της.
Είχε πολλά τέτοια αντιφατικά: το ότι άλλαξε το επώνυμό της, οι δηλώσεις της ότι είναι δούλα και κυρά του Χαριτόπουλου. Νομίζω ότι όταν αγαπάς μπορείς να κάνεις τα πιο τρελά πράγματα και η Μαλβίνα όταν αγάπησε πέταξε από πάνω της το image της ανεξάρτητης γυναίκας που παίζει στα δάχτυλα τους άντρες και έγινε μια ανατολίτισσα σύζυγος. Γιατί; Γιατί έτσι ήθελε. Εμένα με είχε ξενίσει, αλλά, έτσι την αγάπησα: με τα περίεργα της και με τα αντιφατικά της.
love uber alles.

non private life: με συγκίνησες πολύ.
Δυστυχώς είχα πάντα ένα κόμπλεξ κατωτερότητας με τα ινδάλματά μου. Μου ήταν πραγματικά δύσκολο να γνωρίσω τους ήρωές μου. [Και φοβόμουν ότι θα πίστευαν ότι θέλω κάτι απ' αυτούς]
Σε ζηλεύω για τη γνωριμία...

:)

silly redhead* said...

Συμφωνώ.Δεν είπα ότι η Μαλβίνα δίπλα στο Χαριτόπουλο ήταν ανεξάρτητη και δυναμική όπως στις εκπομπές και στα κειμενά της.
Αλλά θα ήθελε η ίδια να δημοσιευτούν αυτά της τα γράμματα??

Anonymous said...

@enteka

Να μην φοβάσαι τα "ινδάλματά" σου...Και να είσαι σίγουρος πως κανένα από αυτά δεν αισθάνεται προς εκμετάλλευσιν ίνδαλμα...

Με τον τρόπο πάλι του σημείου του "ινδάλματος" δεν μπορώ να πω ότι εγώ είχα ποτέ φτάσει να τοποθετήσω κάποιον ζωντανό στη ζωή μου...Και με έναν παράξενο τρόπο τους ανθρώπους που θαύμασα πολύ τυχαία και χωρίς ποτέ να το επιδιώξω τους συνάντησα κι έμεινα και μένω φίλος δίπλα τους...όσο τώρα για τα ινδάλματά μου...εύχομαι σε μια άλλη ζωή να συναντήσω π.χ τον F.L.

:)

Μικρή παράκληση να αφήναμε λίγο στην άκρη την ιστορία της Μαλβίνας με το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου στην άκρη...

enteka said...

sillyblonde: who knows
npl: θενκς για τη συμβουλή. (F.L?) Συμφωνώ να αφήσουμε το βιβλίο του Χ. Δεν ξέρω γιατί έγινε τόσο θέμα (και η ειρωνία είναι ότι δεν το έχω διαβάσει καν)

:)

Anonymous said...

Η Φ. αφού μπήκε στο χορό ας κάνει μια προσθήκη για να απαντήσει στο ερώτημα της σίλι-μπλοντ αν ήθελε η Μ. να δημοσιευτούν τα γράμματά της.
Ασφαλώς και ναι, άλλωστε στο βιβλίο αναφέρεται σαφώς, όπως και σε όσους ήξεραν,χωρίς καμία διάθεση υπεράσπισης του Χ.
Φίλη μου ήταν εκείνη.
Και για το δικό της πάθος τα έγραψε.

Annabooklover said...

Έπρεπε να πάρω Ελευθεροτυπία σήμερα για να το ανακαλύψω (χμμ, πρέπει να περνάω συχνότερα απο δω)αυτό το κείμενο για την αγαπημένη Μαλβίνα. Μάλλον είμαι από τους πιο μεγάλους εδώ μέσα ( Hello Rodia) γιατί κανείς δεν αναφέρει την περίοδο που έγραφε στη "ΓΥΝΑΙΚΑ" τη δεκαετία του '80. Απίθανα κείμενα που όμοια τους δεν υπήρχαν στον ελληνικό τύπο. Μετά δεν την παρακολουθούσα και τόσο πολύ, αλλά η αντισυμβατικότητα της ήταν πάντα έμπνευση για μένα.
ΑΝΕΜΟΣ ΚΟΥΒΑΡΙ sucks!

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Manos said...

Ρε nonprivatelife με το κάπως ενδιαφέρον blog (:p)

Γιατί προασπίζεσαι τόσο πολύ τον Χαριτόπουλο; Πέθανε η γυναίκα του και το καλύτερο που μπορούσε να κάνει σε ένδειξη τιμής για τη Μαλβίνα ήταν να εκδώσει ένα βιβλίο που απομυθοποιεί πολλά στοιχεία του χαρακτήρα της όπως είχε περάσει στους φαν της και στο ευρύτερο κοινό.

Χωρίς να θέλω να πάρω καμία θέση πάνω στο αν το βιβλίο ήταν σωστό ή όχι, νομίζω ότι γενικά κάθε προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του νεκρού συντρόφου είναι κατάπτυστη.

Και σε αυτή την περίπτωση ο Χαριτόπουλος έβγαλε ένα best seller από το θάνατο της Μαλβίνας.

Και να ήταν μόνο αυτός...

(όσον αφορά το βιβλίο, το είδα στον Ιανό στη Θεσσαλονίκη λίγες μέρες αφού είχε βγει. Ξεφυλλίζοντας το για να το βγάλω φωτογραφία, παρατήρησα ότι γράφει κάπου ότι έμαθε την Λωρίν πολιτική.

Ναι, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και ούτε πρόκειται. Αλλά και πάλι, δεν χρειάζεται να το διαβάσεις για να καταλάβεις τι ήθελε ο Διονυσάκης από όλη αυτήν την ιστορία)

Με σεβασμό και τη συγνώμη μου enteka για αυτό το μακρόσυρτο :Ρ

silly redhead* said...

Sorry κιόλας non private life...
Η Μαλβίνα εκτός από όλα τα άλλα ταλέντα της ήταν και μεντιουμ και προέβλεψε ότι ο Χαριτόπουλος θα έβγαζε στη φόρα τα προσωπικά γράμματα που του είχε στείλει και πρόλαβε να γράψει για αυτό στη "Γυναίκα"??
"Ίσως οι καλλίτερες στιγμές του μυαλού της Μαλβίνας Κάραλη καταγεγρεμμένες εδώ κι απάντηση από την ίδια την Μαλβίνα για όσα "κατηγορούν" για τον άνεμο κουβάρι."
:/p

Anonymous said...

@sillyblonde και dr.manos

Δεν εμπλέκομαι σε κανενός είδους κρίση για καμία σχέση...φανταστική είτε πραγματική...η Λορίν είναι ένα φανταστικό πρόσωπο που δανείζεται στοιχεία της Μ.

Η Μ. πάντως είναι η πρώτη που μίλησε τόσο ανοιχτά για τον Χαριτόπουλο, από την εποχή του Marlboro μέχρι την εποχή του χωρισμού...

Ας την σταματήσουμε όμως την ιστορία με το βιβλίο κι απλά διαβάζοντας τα κείμενά της ας θυμηθούμε κι ας μιμηθούμε στην πράξη όσοι αγαπάμε αυτό το αληθινά φωτισμένο μυαλό...

Anonymous said...

@annabooklover

Εμείς στην επαρχία την γνωρίσαμε από τη Γυναίκα που διαβάζανε οι μαμάδες μας...

Να συμπληρώσω ότι τα κείμενα της "Γυναίκας" κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κάκτος με τον τίτλο:

Mαλβίνα Κάραλη

Έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες


Ίσως οι καλλίτερες στιγμές του μυαλού της Μαλβίνας Κάραλη καταγεγρεμμένες εδώ κι απάντηση από την ίδια την Μαλβίνα για όσα "κατηγορούν" για τον άνεμο κουβάρι.

:)

enteka said...

γεια σου annabooklover :)

Αθήναιος said...

"Όσοι ενδιαφέρεστε να τα βιβλία της Μαλβίνας:
< σνιπ >"

Παρακαλώ μην ξεχνάτε τα μαγειρικά της βιβλία κ η εκπομπή της στην τηλεόραση ήταν μακράν η καλύτερη εκπομπή για μαγειρική που έχει προβληθεί ποτέ απο την ελληνική τηλεόραση.

enteka said...

αθηναίε, έχεις δίκιο για τα μαγειρικά της. ήταν υπέροχη εκπομπή, που είχε μαζί και τα παιδιά της, τόσο αυθόρμητη, κι αστεία, κι αληθινή
:)

Anonymous said...

Μπήκα εδώ κατευθυνόμενη από δημοσιεύμα της Ε. για το κείμενό σας.
Δεν είναι ντροπή για νέους ανθρώπους να βασίζονται σε δημοσιεύματα άθλιων περιοδικών όπως αυτά που ανεφέρετε στο κείμενό σας και τα οποία είναι κατά κανόνα, 99% αναληθή ή διαστρεβλωμένα;
Και δηλώνετε κιόλα ότι την αγαπούσατε.
Λίγη αισθητική; Τι λέτε;

enteka said...

λέω ότι συμφωνώ. όμως δεν βασίστηκε το κείμενο σε δημοσιεύματα άθλιων περιοδικών: Στη μία αναφορά λέω για ένα εξώφυλλο που είδα και προτίμησα να μην αγοράσω και να μην μάθω ποτέ τι εννούσε. Στην δεύτερη αναφορά λέω ότι αγόρασα ένα "άθλιο" περιοδικό ακριβώς γιατί μόνο αυτό βρήκα να την αναφέρει - καυτηριάζοντας έτσι την (σχετική) σιωπή των σοβαρών εντύπων. Εκεί είχα φτάσει, να αγοράσω το Σοκ (και τη Χώρα) για να διαβάσω για τη Μαλβίνα, και γι' αυτό έγραψα ότι το πρέπον tribute στα περιοδικά άργησε αλλά ήρθε με το Οδός Πανός.
Νόμιζα ότι ήταν ξεκάθαρο και κατανοητό.
:)
:)

Anonymous said...

Με συγχωρείς που θα επιμείνω, αλλά δεν ήταν διόλου ξεκάθαρο, καθώς αναπαρήγες τον κατάπτυστο τίτλο του εντύπου και προκάλεσες αυτόν τον καταιγισμό σχολίων εδώ τα οποία έμειναν αναπάντητα εκ μέρους σου, δηλαδή τα υιοθέτησες. Το δημόσιο γραπτό (μπλογκ) προϋποθέτει ευθύνη. Η χολή των κάθε λογής ανωνυμογράφων και σουλατσαδόρων του διαδικτύου ακυρώνει αυτό το σπουδαίο νέο μέσο επικοινωνίας.
Και κάποιοι έκριναν ένα βιβλίο πάθους για μια αρχετυπική σχέση με τους όρους που έθεσες, δηλαδή κίτρινους.
Μάλλον θα ήταν καλύτερα αφού την "αγαπούσες" να μην ασχοληθείς.
Περιορίσου στα γνωστά νούμερα και άφησε ανθρώπους και αισθήματα που σε ξεπερνάνε.

enteka said...

δεν συμφωνώ, (προσωπικές απόψεις είναι ο υπότιτλος του μπλογκ) αλλά κάθε γνώμη είναι σεβαστή.

(και δεν νομίζω ότι οι σχολιαστές πιστέψαν τον [προφανώς ψευδή] τίτλο ενός σκανδαλοθηρικού περιοδικού (ούτε εγώ δεν τον πίστεψα και γι' αυτό απαξίωσα τα σκανδαλοθηρικά δημοσιεύματα) ή επηρεάστηκαν απ' αυτόν στην όποια προσωπική τους κρίση)
:)

Anonymous said...

Μαλβίνα!
Θα της είμαι αιώνια ευγνώμων γιατί με την ιδιοφυή της τρέλα αφύπνισε και ενίσχυσε τις ανησυχίες μιας ολόκληρης εφηβείας(πολύ πριν το σημιτικό παραλήρημα).Τώρα όποιος είναι τόσο "μάγκας" ώστε να κάνει ταμείο με ερωτικά γράμματα,ας κριθεί από τους αναγνώστες.
enteka to blog σου είναι μια όαση "άχρηστων" για τους πολλούς(και είναι πολλοί γαμώτο)πληροφοριών,αλλά και τόσο χρήσιμων για τα εγκεφαλικά μου κύτταρα.Έκανα βουτιά στις αναμνήσεις μου!Να΄σαι καλά

iPol said...

Ακόμα θα ασχολούμαστε;
Νόμιζα όταν πέθανε ότι θα σταματούσε ο θόρυβος, κατ' εμέ ανούσιος, γύρω απ' την προσωπικότητά της.
Τέλος πάντων.

enteka said...

akoma akoma

Anonymous said...

μήπως ξέρετε αν μπορώ να βρω κάπου τις εκπομπες της? ιδιαιίτερα το mea culpa που ήταν καταπληκτική?

enteka said...

δυστυχώς δεν έχω τίποτα. πριν από κάποιο καιρό το Seven το κανάλι είχε αφιέρωμα στα 15 χρόνια του και μου είπαν ότι έπαιζε και το Mea Culpa σε επανάληψη. Δεν πιάνω seven δεν ξέρω καν αν υπάρχει ακόμα.

Anonymous said...

mia katapliktiki gynaika kai anthropos.axeperasti!! panta tha tin thymamai kai panta tin skeytomai.

Anonymous said...

Keep up the good work »

Anonymous said...

Λοιπόν καθόλου δε μ'ενδιαφέρει αν τα κίνητρα του Χαριτόπουλου ήταν αγαθά ή όχι και καθόλου δε με αφορά, ο καθένας τη δική του ψυχή παραδίδει (αν την παραδίδει κάπου) και με τη δική του συνείδηση κοιμάται τα βράδυα. Εγώ ένα ξέρω, ότι μέσα από το βιβλίο αυτό είδα μια Μαλβίνα που δεν την ήξερα ούτε φανταζόμουν ότι υπάρχει, διάβασα για έναν έρωτα βαθύ και αντισυμβατικό όπως όλα που έκανε, αγάπησα τη Μαλβίνα γυναίκα. Κι εν πάσει περιπτώσει για τους πολέμιους λέω, γιατί να μου στερηθεί μια πλευρά της τόσο γεναία, δωτική, όμορφη, ατσαλάκωτη, ακραία, ακέραια, βαθειά ερωτευμένη, έντονη, ασυμβίβαστη, καθάρια, σκανδαλώδης, ανασφαλής, θετική, θεατρική, ζωώδης, πρωτόγονη, ουσιαστική, υπέροχη...γιατί να μείνω μόνο με τη Μαλβίνα των μίντια; γιατί να μου στερηθεί αυτή της η πλευρά που είναι - για μένα πάντα - πρότυπο ερωτικής συμπεριφοράς; Άλλωστε είμαι σίγουρη πως αν γινόταν ένα θαύμα και ξαναέρχονταν η ίδια στη ζωή θα τον είχε ήδη συγχωρέσει...

martanomans at hotmail dot com

Anonymous said...

Πολύ ωραίο το post. H δε αναλογία ύψους-πλάτους της φωτογραφίας δένει καλαίσθητα με το πλάτoς της στήλης του κειμένoυ. Πρoσθέτει και μπόι στην ηρωίδα μας, από τη μέση και πάνω εν πάση περιπτώσει. Υπάρxει ακόμα καλλιτεχνικό αισθητήριo! Αλήθεια, τι μεταπτυχιακό κάνατε;

enteka said...

ευχαριστώ πολύ [το μεταπτυχιακό ήταν MA in Arts & Heritage Managment]

Anonymous said...

Χαρακτηριστική ατάκα που άφησε εποχή....:
'Οξω πούστη απ'την παράγκα.
Δεν θυμάμαι αν το έλεγε η ίδια ή αν ήταν κάποιο σλόγκαν εκπομπής της.

Anonymous said...

S.H.
ΑΙΤΗΜΑ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟ ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΤΡΕΠΑ ΝΑ ΒΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΥΣ ΜΟΥ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ - ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΟΣΟ ΜΙΛΑΓΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ Μ
ΟΠΩΣ ΕΖΗΣΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΥΣ, ΚΙ ΑΣ ΛΕΙΠΕΙ. ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΩΡΑ ΒΡΩΜΙΕΣ ΚΕΙ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΑ ΓΙ ΑΥΤΗΝ, ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟ ΕΜΩ ΕΚΕΙ ΒΙΩΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΙΣ ΔΩ, ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΩ, ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ (ακομα και με καλη θεληση!!!) ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΜΟΥΡΛΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΙ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΟΣΟΙ ΞΕΡΕΤΕ, ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΝ ΤΕΤΟΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Anonymous said...

Θάνατοι από...από...από...
Κάθε μέρα για "θανάτους από..." μας λένε οι ειδήσεις.
Ποτέ δεν ακούσαμε όμως: "σαράντα θάνατοι αυτό το μήνα στους δρόμους από την κλεψιά των πολιτικών" ή: "πέντε θανατοι αυτό το μήνα από έλλειψη Μονάδων Εντατικής θεραπείας λόγω της κλεψιάς των πολιτικών".
Υποθέτω ότι οι πολιτικοί, με αντίτιμο την διατήρησή τους στη θέση τους, δεν επιτρέπουν στους τηλε-ή ραδιοπαρουσιαστές να λέγωνται αυτά.
Πότε θα ακούσουμε τη χαρμόσυνη είδηση: "από έκρηξη βόμβας στη Βουλή νεκροί και οι τρακόσοι βουλευτές";
Εύχομαι γρήγορα.

Γιώργης Χολιαστός

Takis X said...

Υπεροχη...

Unknown said...

Απλα ανωτερη κ υπεροχη!!!! Κριμα να φευγουν ανθρωποι που εχουν μονο να δωσουν. Δεκα χρονια μετα κ την θυμομαστε ακομα.