Tuesday, September 19, 2006

Έντεκα (παιδικές αναμνήσεις απ' την καριέρα του Χάρρυ Κλυνν)

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ο Χάρρυ Κλυνν ζητάει την ψήφο μου! Δεν ξέρω αν θα του την δώσω, απ’ ό,τι ακούω όμως δεν έχει πολλές πιθανότητες να είναι ο επόμενος Δήμαρχος της περιοχής μου. Φυσικά είναι άλλο ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης και άλλο η περσόνα του - δεν μπορώ όμως να μην φαντασιώνομαι τις προεκλογικές του ομιλίες στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς: γύρω του οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του συνδυασμού και κομματικά στελέχη, στο κοινό Καλαμαριώτες που ανησυχούν για την τύχη της πλαζ, τις θέσεις πάρκινγκ και την ανεργία. Κι αυτός, ανεβαίνει σεμνά στην εξέδρα και χαιρετώντας το πλήθος αρχίζει: (με φωνή Αντρέα) «Θα, θα θα θα θα, θα θα, θα, θα!» (απ’ το ομώνυμο κομμάτι του) [εναλλακτικά με φωνή Κύρκου, «Καλοσυνάτες Καλαμαριώτισσες, καλοσυνάτοι Καλαμαριώτες»].

Ο Χάρρυ Κλυν σημάδεψε και περιέγραψε όσο κανείς τα πραγματικά ‘80ς (όπου ‘80ς = η παιδική μου ηλικία) με την outrageous σάτιρα του νεοέλληνα, που συχνά άγγιζε τα όρια της κακόγουστης υπερβολής, με τους δίσκους, τις μεταμφιέσεις, τα σλόγκαν, τις ταινίες, τις διαφημίσεις.
Όμως, πρέπει να το πούμε, οι δουλειές του δεν έχουν αντέξει ιδιαίτερα στο χρόνο – το ίδιο άλλωστε και η υποτιθέμενη παιδική αθωότητά μου. Παρ’ όλα αυτά η υποψηφιότητά του μου προκαλεί χίλιους δυο συνειρμούς - με στέλνει σ’ ένα χωροχρονικό ταξίδι γεμάτο περίεργες φωνές, πιασάρικα τραγούδια και άγνωστες (για τα παιδικά μου αυτιά) λέξεις.

χάρρυ κλυνν - χάρυ κλυν
1) Τα τραγούδια. Κάπως καρναβαλίστικα κι επιθεωρησιακά, με παραγωγή «ποπ» αλά Δάκης (ή και Stock Aitken Waterman), πάντα πιασάρικα. [Στίχοι Χ. Κλυνν, Kακουλίδης, Καλαμίτσης, Τριπολίτης - μουσική Γ. Κριμιζάκης, Ν. Στρατηγός] Πχ.: Τελεβιζιόν (‘79 – Αχ, και να είχαμε κανάλια πολλά - ό,τι καλύτερο έχει κάνει ποτέ), Μαλακά πιο μαλακά (’84) και Χαχαχα (‘92).
2) Ένας συμμαθητής στο Δημοτικό είχε ένα κασετοφωνάκι και κασέτες του Χάρυ Κλυν και στα διαλείμματα το έβαζε δυνατά για όλους. Δεν καταλαβαίναμε ούτε τα μισά, γελούσαμε όμως με τη φωνή του Τραμπάκουλα, ή τραγουδούσαμε το Ελλάδα η Χώρα του Πράσινου Ήλιου. Μια φορά η δασκάλα άρπαξε την κασέτα και την κλείδωσε στο συρτάρι. Όταν την επομένη ήρθαν οι γονείς του παιδιού για να πάρουν την κασέτα, το συρτάρι ήταν άδειο, κι αυτή παραδέχτηκε ότι την είχε πάει σπίτι στην οικογένειά της.
3) Κούλα Χαράλαμπε. Πώς να γεμίσετε τρεισήμισι λεπτά με δύο μόνο λέξεις. (Εντωμεταξύ τώρα συνειδητοποιώ πως μικρός δεν είχα καταλάβει ότι επρόκειτο για σεξουαλική πράξη). Ακόμα πιο πετυχημένο ήταν το παρόμοιο (σχεδόν sequel) κομμάτι σε επόμενο δίσκο («Πες μου τι μου κάνεις») στο οποίο ένα ζευγάρι ανάβει απαριθμώντας λεπτομερειακά τις αυξημένες τιμές διαφόρων προϊόντων.
4) Made in Greece. Ταινία που είδα στο σινεμά το 1987 με τον μπαμπά μου. Μου είχε φανεί αρκετά extreme και κατά τόπους σοκαριστική. Εκτός απ' τους Χρ. Βαλαβανίδη, Δ. Πουλικάκο και K. Tζούμα που έπαιζαν κανονικά, έκαναν γκεστ ο Σαββόπουλος, ο Περάκης και η Χ. Αλεξίου, και , νομίζω, η Λ. Κανέλλη.
5) Αλαλούμ (1982): Σπονδυλωτή ταινία που είδα στην TV. Μ’ αρέσουν τα δύο πρώτα μέρη, αυτό με τον αστυνόμο Μπέκα στο γηροκομείο, και η παρωδία κουλτουριάρικης ταινίας (που λειτουργεί πετυχημένα και ως κουλτουριάρικη ταινία από μόνη της), σχετικά με τα υπαρξιακά ενός τύπου που επαναλάμβανε σ’ ένα μαγνητόφωνο ότι τον λένε Αρτέμη.
6) Διαφημίσεις: Τη δεκαετία του ’80 ο Χάρρυ Κλυνν ήταν στην μαύρη λίστα της κρατικής τηλεόρασης. Και μιας και μόνο αυτή υπήρχε δεν του δόθηκε ποτέ εκπομπή ή σόου, παρ’ όλη τη δημοφιλία του. Άλωσε όμως την TV με τις διαφημίσεις του (που η ΕΡΤ ήταν αναγκασμένη να μεταδίδει). Θυμάμαι: Fiori, Fountounia, και το jingle της Σερενάτας (και πάσης Ελλάδος).
7) Η μοναδική του εμφάνιση στην ΤV σε ολόκληρα τα ‘80ς ήταν στο ‘Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι’ του Σαββόπουλου. Αν θυμάμαι καλά ήταν ντυμένος ροκάς κι είπε μια heavy εκτέλεση ενός ποντιακού τραγουδιού. Η εκπομπή του Σαββόπουλου ήταν η μόνη που η ΕΡΤ δεν μπορούσε να λογοκρίνει [έτσι κι αλλιώς η κασέτα δινόταν στο κανάλι μια ώρα πριν την προβολή της], γι’ αυτό και η πανσπάνια εμφάνιση του Κλυνν ήταν μεγάλο τηλεοπτικό γεγονός για την εποχή. (Μια άλλη φορά πήρε τηλέφωνο τον Σαββόπουλο – ηχητικό απόσπασμα.)
8) Στα ‘80ς κάθε νέος του δίσκος ήταν (για μένα) ένα ‘καλλιτεχνικό’ γεγονός. Ήταν όμως κι ένα δυνατό πολιτικό statement. Το 1989 λίγο πριν τις εκλογές, είχε βγει ο νέος του δίσκος (ο σχετικός με το σκάνδαλο Κοσκωτά, «Ραντεβού με την Εισαγγελία»). Δεν ήξερα ότι είχε ήδη κυκλοφορήσει και περνώντας από μια καφετέρια άκουσα ότι τον έπαιζαν ολόκληρο -κι είχε μαζευτεί κόσμος. Δεν είχα λεφτά για να πάρω καφέ κι έτσι έμεινα καμιά ώρα κρυμμένος σε κάτι σκαλάκια και, με ενθουσιασμό, τον άκουσα ολόκληρο. Ήμουν έντεκα.
9) Κυριακές πρωί (το φθινόπωρο του ‘88) στον FM100.
10) Τρελαινόμουν για τα λογοκριμένα "ραπ" τραγούδια του που παρωδούσαν τη λογοκρισία στο κρατικό ραδιόφωνο. Στη θέση της κάθε ‘βρισιάς’ έβαζε περίεργους ήχους (και χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Μαίρη και το Andreas Rap).
11) Πρώτη ή Δευτέρα δημοτικού και το σχολείο μου έκανε ένα μεσημεριανό αποκριάτικο πάρτι στο Ζουμ, όπου εμφανιζόταν ο Χ.Κ. Θα με πήγαιναν οι γονείς μου, μαθεύτηκε όμως και ήθελε να ‘ρθει κι η αδερφή μου, ήθελε κι η ξαδέρφη μου, ήθελε και μια γειτόνισσα κι η μαμά της (γιατί τραγουδούσε και ο Πασχάλης που τους άρεσε). Πήγαμε δέκα άτομα μαζί –και μάλλον περάσαμε φοβερά. Το περίεργο είναι ότι δεν θυμάμαι τίποτα από το πάρτι ή τον Κλυνν. Τίποτα. [Υπάρχει μόνο μια φωτογραφία που είμαστε όλο το σόι στα ντραμς, μετά το τέλος του προγράμματος, κι εγώ ντυμένος Σαρλό βαράω το τύμπανο.]

*Harry Klynn: To site και το blog (κι ένα ποστ του Herco)

[+Bonus Post]

Έντεκα (επιπλέον ηχητικά ντοκουμέντα)

Μη τα κανάλια Νικολάκη! (1)
Γλώσσα, ο εθνικός μας πλούτος (2)
Τι χρειάζεται ο Έλληνας (3)
Σκάστεεε… ευχαριστώ. (4)
Είστε στον Αέρα (5)
Νταμ Ντιλιντάμ (6)
Δελτίο ειδήσεων Ιδιωτικής Τηλεόρασης (7)
Λάθος Νούμερο (8)
Κλάμα η κυρία (9)
Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα (10)
Δηλώνω Εθνικόφρων (11)

37 comments:

Debby said...

Εμένα μου κάνει εντύπωση πως κάποιος που έστω κάποτε ήταν καλός σε κάτι το παρατάει για να γίνει πολιτικός! Θλιβερό!

Anonymous said...

Με έκανες απλά να μελαγχολήσω για την κατάντια του Βασίλη Τριανταφυλλίδη. Θλιβερή φιγούρα που προσπαθεί να κρατηθεί στο προσκήνιο με το πρόσχημα ότι δήθεν θέλει να γυρίσει στις ρίζες του.

Ο παλιός κουκουές στηρίζεται από το Μεϊμαράκη.

Ο παλιός σατιρικός γυρνάει και ζητιανεύει χειραψίες και συγκατάβαση.

Θλίψη και παράδειγμα προς αποφυγήν.

Anonymous said...

Ο Γκαούτσο Κώτσο έγινε Μαυρογιαλούρος;
Κρίμα κάποτε γελούσαμε ....

Rodia said...

Χαίρομαι για την ελπίδα που μου δίνει μπας και γίνει πραγματικότητα πια αυτό το "Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ"..!!!

Μέχρι τώρα, όλο γιαλανζί καλλιτέχνες κατεβαίνουνε στις εκλογές κάτω από διάφορες σημαίες. Ο Χαρρυ νομίζω ότι θα δικαιώσει τις προσδοκίες όλων των γενεών. Ανεβάζω πόστ πάραυτα!

..και.. βεβαίως.. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!:-)))
ΤΕΛΕΙΟ! όπως πάντα.

Rodia said...

Πού βρίσκεται το φοβερό περί μόλυνσης;

"Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου
ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου
κόψτε τα δέντρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια
φτιάξτε χαβούζες, τσιμινιέρες και νταμάρια!

ααααααχχχχχ! μόλυνσηηηηηηη!!!"

nanakos said...

Και φυσικα η κυρία που σφουγγαρίζει τις στάχτες από τα τσιγάρα του άντρα της στη διαφήμιση: "Για να μην τον παίρνετε από πίσω...πάρτε του μια πίπα!"

Effie said...

"Είμαι ο Καπράθουλας των Δρακουλίων - μουχαχαχαχαααα". Ε ρε γέλια! Έτυχε να πέσει στα χέρια μου μία κασέτα ΧΚ πολύ μετά τα ένδοξα '80ς και θυμάμαι κυλιόμασταν στα πατώματα-κυριολεκτικά rofl!!! Είναι και διαχρονικός ο άτιμος!

Υποψήφιος? Χμμμ... Δεν ξέρω αν θα τον ψήφιζα ή όχι, σίγουρα θα το σκεφτόμουν πάντως (ευτυχώς που δεν είμαι δημότις Καλαμαριάς δλδ!!)

oni said...

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, που τώρα πια έτσι θα τον αποκαλώ, ως υποψήφιος δήμαρχος της Καλαμαριάς, θα ήταν ένα δίλημμα για μένα σχετικά με το αν θα τον ψηφίσω ή όχι, αν έμενα μια οικοδομή παραδίπλα και ανήκα στο Δήμο Καλαμαριάς :Ρ

Έχει καλά, έχει και κακά αυτή η υποψηφιότητα. Η διασημότητα λόγω του ονόματός του, του καλλιτεχνικού τουλάχιστον, τον κάνει άμεσα πιο γνωστό σε άτομα που δε ξέρουν καν τους συνυποψήφιους. Από την άλλη, πόσοι είναι εκείνοι που θα εμπιστεύονταν τη Δημαρχεία σε έναν ηθοποιό. Όχι πως δεν έχουμε δει πόσα και πόσα παραδείγματα στο πολιτικό χώρο, απείρως χειρότερα, ο άνθρωπος τουλάχιστον με τη σάτιρά του πάντα είχε πολιτικό λόγο, αλλά εντάξει. Και πόσοι θα επηρρεαστούν από το χαρακτήρα που υποδυώταν αντί του πραγματικού του. Πολύ αμφιταλαντευόμενη υποψηφιότητα. Ο Λαζαρίδης που τόσα χρόνια συνηθίσατε δεν είναι υποψήφιος φέτος;

liliputaner said...

πραγματικά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: ένας ηθοποιός που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική ή ένας πολιτικος που έχει τρελλό πάθος με την "υποκριτική".

Anonymous said...

βαρέθηκα να βλέπω την τεράστια μύτη του κάθε πρωί που πηγαίνω στη δουλειά. αγαπητό έντεκα, δεν ήξερα πως είμεθα και γείτονες.

toolman said...

ipoklinomai sto megaleio tou xarry klynn! theos,apla! poli asteios! asxeta me thn parakmh tou sta 90's gia mena tha nai panta enas ap tous kaliterous komikous me tromerh aisthisi tou xioumor!

UrbanTulip said...

Και τι λενε τα στατιστικα για τον κ. Βασιλη Τριανταφυλλίδη; εχει πιθανοτητες για Δημαρχος; ( θυμαμαι που ημαστε μικρα και ακουγαμε το "Ελλαδα του Πρασινου Ηλιου"...μου εκανε κατι σε στρουμφακια τοτε...)

cobden said...

Τί μου θύμησες βρε, enteka!
Σαν τέκνο δεξιάς οικογένειας της δεκαετίας του 80, το να ακούμε Χάρυ Κλύν (και Μαρία Ρεζάν στο ραδιόφωνο, μην ξεχνιόμαστε) ήταν οι ύψιστες πράξεις αντίστασης, απέναντι στο...πασοκικό καθεστώς!! :))θυμάμαι ο πατέρας μου έπαιρνε όλες τις δουλειές του Χάρυ Κλύν σε κασέτα, και τις ακούγαμε στις βόλτες μας με το αυτοκίνητο!Κάναμε κάτι γέλια τότε!Καλός ήταν ,έλεγε πολλά έξυπνα, μέτα στα 90s ήρθε η πτώση!
Ψήφισε τον βρε enteka, έτσι τιμής ένεκεν για τα παιδικά μας χρόνια!Εδώ είχατε τον ...Βούλη, δήμαρχο τόσα χρόνια...Πόσο χειρότερος μπορεί να είναι πια ο Χάρυ Κλύν ;))

Anonymous said...

Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει η πολιτική διάσταση του θέματος. Απλά θα ήθελα να πω ότι ο άνθρωπος στα καλά του ήταν... πολύ μπροστά. Θυμάμαι δευτέρα λυκείου τριήμερη εκδρομή με το σχολείο και σε όλη την διαδρομή ακούγαμε το "Χάρρυ Κλύνν X-Files"που τότε είχε μόλις κυκλοφορήσει. ΤΟ γέλιο. Περιττό να σας πω ότι με το που επιστρέψαμε, όλοι κάναμε και από ένα αντίγραφο της κασέτας...

enteka said...

διασκέδασα φτιάχνοντας αυτό το ποστ. πιστεύω πάντως ότι αυτοί που κριτικάρουν μονίμως του πολιτικούς (όπως ο Χ. Κ.) λέγοντας ότι θα τα έκαναν καλύτερα, έχουν το δικαίωμα να δοκιμάζονται στα κοινά.
θενκς για τα κόμμεντς, πιστέυω να είδατε το ποστ της ( Ροδιάς)

:)

enteka said...

πολύβιε, για δες... πάντως έχει γεμίσει η περιοχή με αφίσες με τη μύτη του Χ.Κ. Δεν πάνε πίσω και οι αφίσες του νυν δημάρχου Οικονομίδη: σε κάθε αφίσα κι ένα διαφορετικό πρόσωπο! Στη μία μαυρισμένος, στην άλλη κάτασπρος, στη μία με γκρίζα μαλλιά, στην άλλη με άσπρα, στην τρίτη με μάυρα-νεανικά.

aurora_eyes said...

Χαχαχαχα! Αγαπητοί Καλαμαριώτες έχετε και έναν τρίτο υποψήφιο... Έναν μουστακαλή! Τσε είπες ωρέ; Καλή ψήφο!!

. said...

μου θύμησες τα βινύλια οτυ μπαμπά μου που ακουγα μικρούλα =))

με το "κούλα-χαράλαμπε" γέλαγα κι εγώ, δεν ξέρω για΄τι όμως... =Ρ

Lex_Luthor06 said...

Ενα έχω να πω:

Αλογα , βήματα , χέρια , μαχαίρια.
Τρένα, καράβια, ποδήλατα, ποδήλατα.
Φίδια...

polikarpos said...

katapliktiko post...
gia tin politiki de me noiazei, edw stin 8esaloniki kanoun koumanto tosoi k tsoi..
afto pou me stenaxwrise einai pou eixa ma8ei oti emfanizotan se magazi stin a8ina prin 2-3 xronia me samprina k zafeiri mela..
pantws, einai k paramenei paidikos mou irwas... moni mou enstasi to kraksimo pou erixne sto trito programma k ston xatzidaki epeidi itan gay
ps: k to allo pou elege gia ton antrea:
"tis fylakis ta sidera, einai gia ton leventi!"
xaxaxaaxaaa

enteka said...

:)

[κάπως άσχετο αλλά όχι και τόσο: απ' τη σημερινή ελευθεροτυπία, Έντεκα(υπεκφυγές του Τσιτουρίδη)

An-Lu said...

Καλά μιλάμε...με ξαπέστειλες στα έγκατα της παιδικής μου ηλικίας, όπου τραγουδούσαμε το "τελεβιζιόν" στις αυτοσχέδιες παραστάσεις του καλοκαιριού......

Trilian said...

παλιά 45αρια του μπαμπά και ένα φορητό πικ-απ να παίζει : Ο γκα γκαουμ γκαγκα γκαγκαουμ γκιρλι γιρλι αου γκαγκα… κτλ (αν δεν κάνω λάθος στους στίχους… περασαν και χρόνια!)

tzo said...

Σνηφ σνηφ........Δεν θυμάμαι γμτμ........ Ηλιθία αμνησία.........#&*^>!"
Πολύ ωραίο αφιέρωμα!

enteka said...

κι άλλος Χάρρυ στα μπλογκς - νέα σχετικά ποστ, Azrael και McFly

azrael said...

Η έμπνευση ήταν λόγω του δικού σου post φίλε enteka.

Viva Harry!

Pastaflora said...

Ήταν τόσο το σουξέ που είχε ο Χ.Κ στα έιτις ώστε όταν κυκλοφορούσε καινούργιο δίσκο άνοιγαν οι τότε ραδιοπειρατές των FM τα κυκλώματα και τον μετέδιδαν από την αρχή μέχρι το τέλος. Το πιο ωραίο ήταν τα σχόλια στον αέρα - τρελό γέλιο - κι εμείς να τρέχουμε να βρούμε κασέτες να τον ηχογραφήσουμε.
Ελπίζω πάντως αν βγει δήμαρχος να μην γίνει κι αυτός "δυσκοίλιος" σαν τα υπόλοιπα λαμόγια της πολιτικής.

enteka said...

κι εγώ αυτό ελπίζω...

lazopolis said...

Αααμμα ξξανναππώ φφφίδια, να όυ κκοπούν ττττα χχχχε-χε-χέρια.

Anonymous said...

χαραλαμπος τραμπακουλας + "θα θα θα θα θα θα θα..." απο την αειμνηστη δεκαετια των 80s... η "παπαουουουου", λιγο αργοτερα αλλα και τα "λαϊστερα" ως ποντιακο ασμα και το επεισοδειο με το ταξι, τις πιτσες και τις μπυρες... ειμαι πολλη αρρωστη, γιατρε μου?
εγω παντως δεν θα τον ψηφιζα...

Anonymous said...

Μαλγκένια που σας δέρνει...
Κι αυτό ο Χάρρυ το είπε!

Anonymous said...

To xeimona poy mas perase to BBC an den kano lathos ekane ena oriaio afieroma ston Xarry Klynn me titlo «To pneyma toy Aristofani»
Oi kritikes toy Aglikoy typoy itan ap’ oti xero dithyrambikes.
To Ianoyario toy 2006 emfanizotan sto RADIO SITY tis Thessalonikis gia ena mina kai ta eisitiria itan ola propolimena, kai i teleytaia toy poiitiki sylogi poy ekdothike apo tis ekdoseis KASTANIOTI akoma syziteitai stoys filologikoys kykloys.
Den katalaba se poia parakmi anafereste.
Apo to ergo toy meinate sto gelio monaxa; Ayto mono eispraxate;
An nai, poly lypamai giati opos eipe kai o Xarry Klynn, «oi blakes dimioyrgoi kai oi ilithioi theates einai gennimenoi o enas gia ton allo»
Kapos etsi…

Anonymous said...

Ρε παιδιά, αυτόν το Χάρρυ Κλυνν συγκρίνετε με τους ΑΜΑΝ και τον Μιτσικώστα;
ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ;
Για την ιστορία του πράγματος.
Όσο υπάρχει ιστορία, δηλαδή, όσο καταγράφεται… Αν καταγράφεται.
Γυρίζεις στο παρελθόν ψάχνεις, αναγνωρίζεις φωνές χαμένες, πρόσωπα αγαπημένα, μουσικές οικείες, βασανιστικές.
Ποτέ δε φτάνεις στην αρχή του λαβύρινθου, δε θέλεις ή δεν μπορείς.
Σύρεσαι σε σταθμούς επόμενους, σε κρύες αίθουσες αναμονής…
Αρχίζεις να συνηθίζεις στην έννοια του απρόβλεπτου.
Οπλισμένος με μάταια γιατροσόφια, ευχές, ικεσίες, ιδεολογίες και υπέρτατα όντα ετοιμάζεσαι για τη μεγάλη διαδρομή…
Η μυρωδιά του κάρβουνου σου καίει τον οισοφάγο, το άρωμα της καραμέλας σε επιστρέφει σε ιδρωμένα μέτωπα και χωματόδρομους με μαργαρίτες…
Έτσι γίνεται πάντα.
Επιστροφή που ακινητοποιείται σ’ ένα σημείο που ούτε αφετηρία είναι, ούτε απόληξη… Κι από κει και πέρα την απόλυτη σιωπή υποπτεύεσαι, την πλήρη ανυπαρξία νοητικής διεργασίας.
Σε διαβάζω ιστορία στα χέρια μου, στους γερασμένους δρόμους, στους στιλπνούς υαλοπίνακες των ουρανοξυστών, στις αραχνιασμένες βιτρίνες των νεκρών παντοπωλείων…
Κι είναι σα να χάνεται το σήμερα στο χθες, το αύριο στο παρελθόν των ιδεών και των χρωμάτων.
Χριστούγεννα 2006…
Ξεκρεμάς τον καθρέφτη του μέλλοντος και μένουν να χάσκουν στον τοίχο τα ίχνη του πλαισίου, η ανεξίτηλη διαδρομή ανάμεσα στους αγρούς με τη ηλιοτρόπια, η διαφυγή στο πλάι του ποταμού, η μακρά αναμονή στο ενδιαίτημα των αισθήσεων.
Σε λίγες μέρες ξαναγυρίζουν οι μέρες της βροχής, επιστρέφουν οι προσδοκίες της σιωπής, ενταφιάζονται οι ήχοι της πανηγύρεως.
Για την ιστορία του πράγματος, λοιπόν…
Όσο υπάρχει πράγμα, παρόν, παρελθόν, μέλλον…
Πόσες φορές δεν αναρωτήθηκες, πόσες δεν αμφέβαλες και πόσες δεν υποκρίθηκες… Δεν είναι που δε γνωρίζεις, είναι που αρνείσαι να συμβιβαστείς με τον καλπασμό των αλόγων, με την ορμή του ανέμου, με το θάνατο της βροχής στα πάνω στα ξερά φύλλα του καλαμποκιού.
Είναι που κατανοείς, εντέλει, το μάταιο της ιστορίας, με τον τρόπο που την κατανοείς, με τον τρόπο που την αντιλαμβάνεσαι.
Σε λίγες μέρες θάνατος και ζωή θα ξανασμίξουν σε μέρα γιορτασμού, σε πανηγύρι χαράς και απορίας κι ο χρόνος, στιγμιαίος και διαρκής, θα εισχωρήσει στο μέλλον και στο παρελθόν, θα διεισδύσει στη σκοτεινή γραμμή των προγόνων και θα εκραγεί, σκότους διάχυση, στων επιγόνων τη θορυβώδη συνάθροιση.
Έτος ιστορίας 2007…
Ας είναι κι έτσι… Ούτως ή άλλως τίποτα δεν μπορούμε να αλλάξουμε… Τα πάντα ρέουν πέραν της δικής μας θελήσεως, του μάταιου της παρέμβασής μας…
Κι η ιστορία των ιδεολογιών τι απέγινε, θα ρωτήσεις; Νικήσαμε τα πάντα και μας νίκησε ο φόβος; Κατανοήσαμε τα ακατανόητα και αιχμαλωτιστήκαμε στην έννοια του τυχαίου;
Τίποτα απ’ όλα όσα συνέβησαν δεν έχουν συμβεί. Η δική μας αιώνια πλάνη κατασκεύασε τα παρελθόντα και τα επερχόμενα… Δική μας υπόθεση και η ιστορία των πραγμάτων επί της ιστορίας του πράγματος…

Έτος ιστορίας 2007!

Χρόνια Πολλά;

enteka said...

anonymous 29sept: καλά τα λες, δεν είναι μόνο το γέλιο, υπάρχει ένας καλλιτέχνης πίσω από την περσόνα του Χάρρυ Κλυνν

anonymous 15jan: άψογο, σ' ευχαριστώ!

Anonymous said...

Ρε παιδιά που λέει το τρομερό "σε χαβούζες εκατό που ' ναι τίγκα στο σκατό , ω πλίζ στέι γουιθ μί Ελλάδα!"...έχς σαρώσει τα πάντα και δε το βρίσκω...όποιος ξέρει ας μου πεί! ευχαριστώωωω...εξαιρετικό αφιέρωμα πάντως !

Anonymous said...

Είναι απ' το Γρανίτα από Τζατζίκι του '92

http://www.harry-klynn.gr/klynngreek/index.php?option=com_docman&Itemid=73&task=view_category&catid=32&order=dmdate_published&ascdesc=DESC

Anonymous said...

εχουν πολλα views και τωρα τα βιντεο του ,αν τα συγκρινουμε με τωρινους μαλιστα που υπερπροβαλλονται ειναι ψηλα

παντως καποια κομματια ηταν σοκαριστικα ,ακομα και βλασφημα
αλλα ειχε και ξεκαρδιστικα μερη.