Έντεκα (πολύ μεγάλες κακίες)

[από το βιβλίο Britannica του Χ. Βλαβιανού]



«Επιτέλους το πρώτο σωστό βήμα στην καριέρα του». (Ο Γκορ Βιντάλ σχολιάζοντας τον θάνατο του Τρούμαν Καπότε)

«Ξέρεις πόσο απεχθάνομαι τα έργα του Σαίξπηρ, τα δικά σου όμως είναι ακόμη χειρότερα». (Τολστόι προς Τσέχωφ, μετά την παράσταση του Θείου Βάνια)

«Ένα χοντρό λουκάνικο που ξεροψήνεται μέσα στο ίδιο του το απαίσιο λίπος» (Έτσι έβλεπε ο Χένρυ Τζαίημς τον συγγραφέα Τόμας Καρλάυλ)

«Το μόνο πρόβλημα με το βιβλίο σου είναι πως το εξώφυλλο απέχει πολύ από το οπισθόφυλλο». (Ο Ρεμύ ντε Γκουρμόν σε φίλο ποιητή)

«Υπάρχουν δύο τρόποι να μισήσεις την ποίηση. Ο πρώτος είναι να τη μισείς. Ο δεύτερος είναι να διαβάζεις Πόουπ. (Ο Γουάιλντ απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου)

«Αν η έκταση θεωρείται αρετή, που πολύ αμφιβάλλω, τότε το έργο αυτό έχει μία αρετή». (Ο Έντμουντ Γουώλλερ για τον Απολεσθέντα Παράδεισο του Μίλτον)

«Σαν γαμήλια τούρτα που έμεινε έξω στη βροχή». (Ο Στήβεν Σπέντερ για το πρόσωπο του Γ.Χ. Ώντεν)

«Ο Καρλ Σάντμπουργκ είναι ο μόνος ποιητής που θα μπορούσε να κερδίσει από τη μετάφραση». (Το είπε ο Φροστ, που ως γνωστόν έλεγε πως «ποίηση είναι ό,τι χάνεται στη μετάφραση»)

Σύμφωνα με τον Μπρέναν, ο Χένρυ Μίλλερ «δεν ήταν συγγραφέας αλλά ένας άνθρωπος που μίλαγε ασταμάτητα κάνοντας χρήση μιας γραφομηχανής».

«Ήταν πολύ στενός μου φίλος, στον βαθμό βέβαια που μπορούσε κανείς να είναι φίλος του αν δεν ήταν νυμφίδιο δεκατεσσάρων το πολύ χρονών. (Ο Τρούμαν Καπότε για τον Φώκνερ)

«Το χιούμορ του Ντοστογιέφσκι θυμίζει το χιούμορ ενός χασομέρη που για να διασκεδάσει δένει μια κατσαρόλα στην ουρά ενός σκυλιού». (Ο Σώμερσετ Μωμ, στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο Το σημειωματάριο ενός συγγραφέα)

*βιβλίο: Χάρης Βλαβιανός, Britannica - Στιγμιότυπα μιας διαφορετικής, αλλά πάντοτε ίδιας, ανθρώπινης κωμωδίας. (Εκδόσεις Νεφέλη)
** εικόνα: περφόρμανς της Μαρίνα Αμπράμοβιτς