Έντεκα (πρόχειρες σκέψεις της εβδομάδας)

Κ. Ξενάκης, Defile 16, 1990

1) Τι ωραία η έκθεση του Κωνσταντίνου Ξενάκη στο Herakleidon (τυχαία τον είχα δει και το προηγούμενο βράδυ στην ‘Εποχή των Εικόνων’). Βρέθηκα για πολύ λίγο στην Αθήνα για δουλειά και χάρηκα που πήγα στην έκθεση: μ' άρεσαν τα ακατανόητα πολύχρωμα σύμβολα που μπλέκονται για να ενωθούν σε μια μαύρη μάζα – η σημειολογία της σύγχρονης σύγχυσης.
2) Την Πέμπτη το μεσημέρι που είχε συλλαλητήριο φοιτητών, το κέντρο της Αθήνας ήταν κλειστό. Το περπάτησα, τρεις-τέσσερις ώρες. Υπέροχη ησυχία, άδειοι δρόμοι, καθαρός αέρας. Μιλάω πάντα σαν τουρίστας: αυτή η εικόνα της πόλης, χωρίς αμάξια, ήταν η καλύτερη που είδα ποτέ. [Το τι έγινε μετά είναι άλλη ιστορία]
3) Στην Αθήνα πρόλαβα και το πάρτι για τον Warhol στο Σφενδόνη. Ωραίο το ντοκιμαντέρ, οι μουσικές (ξεκίνησαν με το Love to love you baby!), η ανάγνωση. Δεν κάτσαμε πάααρα πολύ, αλλά πρόλαβα να πιω μια κόκκινη αλκοολούχα γρανίτα.
4) Έχει μερικούς μήνες που ο Πρετεντέρης από χαζοχαρούμενος έγινε αυστηρός! Το νέο του ξινό λουκ στο δελτίο του Μέγκα περιλαμβάνει απαραίτητα αυτά τα μονίμως σουφρωμένα χείλη, χείλη που παραμένουν υπομονετικά σφιγμένα μέχρι να χρειαστεί να ανοίξουν για να καταδικάσουν μετά βδελυγμίας το οτιδήποτε.
5) Ωραίο το index. Χαίρομαι όταν το βρίσκω κάπου. Και το Velvet. Ο Ταχυδρόμος προφανώς έκανε μερικές αλλαγές, τις οποίες μόλις πρόσφατα πήρα χαμπάρι. Μ’ αρέσει που ξαναέχει το παλιό λογότυπο. Επίσης: δε μένει πια στην Athens Voice ο Θάνος Αλεξανδρής; Η στήλη του ήταν τέλεια. [Πολύ μ’ αρέσει το Οξυγόνο η εκπομπή του Κωστή Ζαφειράκη στην ΕΤ3.]
6) O Morrissey δε θα πάει τελικά στη Eurovision. Και πολλοί (όχι εγώ) αναστενάζουν με ανακούφιση.
7) Είναι όντως κάπως ντροπιαστική η διαφήμιση της Πρωτοψάλτη για τη Μιλένιουμ Bank.
8) Οι πιο δήθεν και γελοίες διαφημιστικές αφίσες είναι πάντα των έντεχνων. Οι έντεχνοι (και οι διαφημιστές τους) έχουν το άγχος να μας πούνε ότι “εντάξει είμαστε φοβερά ποιοτικοί, αλλά δεν παύουμε να είμαστε απλοί πλακατζήδες, άνθρωποι όπως εσείς και καθόλου μίζεροι. Ξέρετε, κάνουμε συνέχεια πλάκα με τους υπόλοιπους του προγράμματος και αυτό περνάει και προς τα έξω.” Για να το περάσουν αυτό στις αφίσες, οι έντεχνοι ακκίζονται με τρόπο εμφανώς στημένο και άβολο, πειράζονται μεταξύ τους, κάνουν πονηρά «ψου ψου ψου» ο ένας στο αυτί του άλλου, ή σκάνε στα γέλια, κουνώντας σκανταλιάρικα τις mainstream κοτσίδες τους, τάχα σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα.
9) Σχόλιό μου σε ποστ του ΑΦΜ για τις εφημερίδες που δίνουν πορνό dvd (πόσο ζηλεύω τους σημερινούς έφηβους. Το να πάρεις μια τσόντα είναι πλέον τόοοσο εύκολο!). «Έχω την εντύπωση ότι και η εσπρέσο δίνει κάτι [πέρα από τη Βραδυνή, την Press Time, την Παρασκευή και 13, την Τράφικ]. Το φοβερό είναι ότι σχεδόν όλες αυτές οι εφημερίδες είναι παραδοσιακά Δεξιές. Στις σελίδες τους υπάρχει διάχυτος συντηρητισμός -και κινδυνολογία. Μπαμπούλες, αν θέλεις, της ηθικής. Στο πρωτοσέλιδο αποτροπιασμός και οργή για το “σκληρό πορνό στο κανάλι της Βουλής” (όπερα του Γκρίναγουεϊ) και στο σελοφάν δυο hardcore ταινίες. [και φυσικά δεν είμαι εναντίον του hardcore, αλλά εναντίον της ηθικολογικής υποκρισίας]»
10) Ο Θάνατος. [η επόμενη λογική κίνηση στην καριέρα της Britney Spears]
11) Συνεχίζεται η σύγχυση με την υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης. Πρόχειρο (έως ασύμφορο) έργο, κόβουν δέντρα, χαλούν παραλία, θέλουν να γκρεμίσουν ιστορικά κτίρια του λιμανιού, να παγώσουν έργα του μετρό κ.λ.π. Ακόμα και η φράση ‘υποθαλάσσια αρτηρία’ είναι joke, μόνο ένα μικρό κομμάτι είναι κάτω απ’ τη θάλασσα, το άλλο θα οδηγεί στην ανατολική Θεσ/νίκη κι ένας θεός ξέρει πού θα διοχετεύονται τα αυτοκίνητα όταν στενεύουν οι λωρίδες στην Ανθέων. Το κλου: τη φτιάχνει ο Μπόμπολας, ένας απ' τους «νταβατζήδες» που ο Καραμανλής χτυπώντας εικονικά το χέρι στο τραπέζι είχε πει ότι θα εξαφάνιζε!


Υποθαλάσσια πίστα, Α. Βλαβογελάκης (απ' το περιοδικό Soul)
*blog Πολίτες κατά της Υποθαλάσσιας

------------------------------------------------------------------------------

[τραγούδι: Love to love you baby]