Wednesday, March 14, 2007

Έντεκα (τέλεια ντοκιμαντέρ)

Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αρχίζει και για άλλη μια χρονιά δεν έχω διαπίστευση! Θα πάω λοιπόν ως κοινός θνητός (που είμαι) σ’ όσα περισσότερα μπορέσω, άλλωστε αυτό το φεστιβάλ αξίζει συνήθως τα λεφτά του. Για ζέσταμα αποφάσισα να καταγράψω αρκετές ταινίες που μ’ αρέσουν, από διάφορα ‘είδη’ ντοκιμαντέρ.
Ιδού! [όπως έγραφε συχνά-πυκνά η Ελευθεροτυπία στα πρωτοσέλιδά της]


this is not an exit This is not an exit. [2000, Gerald Fox]. Ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του συγγραφέα Bret Easton Ellis: μία μόνο φορά πρόλαβα να το δω στη βιντεοθήκη ενός λονδρέζικου πανεπιστημίου κι η κασέτα εξαφανίστηκε. Δεν την έκλεψα εγώ! (αν και το είχα σκοπό). Κόσμος πολύς μιλάει για τον Ellis, ο ίδιος μας ξεναγεί στους χώρους των μυθιστορημάτων του και κάποιοι ηθοποιοί παίζουν σκηνές απ’ τα βιβλία. [απόσπασμα]
approaching of the hour The Approaching of the Hour [2005, Γκρατσιέλλα Κανέλλου] Το είδα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ (καλή ώρα) κι έμαθα αρκετά ελληνικά συγκροτήματα που παίζουν αγγλόφωνη ροκ. Το φιλμ ακολουθεί τους Raining Pleasure σ’ ένα σωρό πόλεις και καταγράφει προσωπικές κι επαγγελματικές στιγμές τους.
agelastos petra Αγέλαστος Πέτρα [2000, Φίλιππος Κουτσαφτής] Συγκλονιστικό, με υπέροχη μουσική του Κ.Β. (Μόνο η αφήγηση ήταν λίγο ασφυκτική.) Καταχειρόκροτήθηκε στο φεστιβάλ (το καταχειροκρότησα κι εγώ).
bowlingforcolumbine Bowling for Columbine [2002, Michael Moore] … [απόσπασμα – η συνάντηση με τον Charlton Heston]
00067687In bed with Madonna: Truth or Dare. [1991, Alek Keshishian] Το είδα στο σινεμά Ναυαρίνον (που δεν υπάρχει πια) μαζί με την τελείως απρόθυμη και «έρχομαι μόνο για να σου κάνω τη χάρη» αδερφή μου. [Νομίζω χρειαζόταν να με συνοδεύσει κάποιος ενήλικας]. Πρωτο-ριάλιτι ντοκιμαντέρ που τα είχε όλα: σεξ, ξεσπάσματα, συναυλίες, controversy, πλάνα αμακιγιάριστα. Αξεπέραστο. [το trailer]
lost in la mancha Lost in La Mancha [2002, Keith Fulton Louis Pepe] Fly on the wall ντοκιμαντέρ για τις προσπάθειες του Τέρι Γκίλιαμ να γυρίσει σε ταινία του Δον Κιχώτη. Άπειροι συμβολισμοί και τελική ήττα. Αν θυμάμαι καλά, πρώτα πετούσαν στον ουρανό Νατοϊκά αεροπλάνα, μετά πλημμύρισε ο τόπος, μετά τραυματίστηκε ο πρωταγωνιστής, μετά τελειώσαν τα λεφτά, μετά…
TheTimesOfHarveyMilk The Times of Harvey Milk: [1984, Rob Epstein] Μας το έδειξαν στο πανεπιστήμιο, σ’ ένα μάθημα που λεγόταν Gay Visibility and Invisibility in Mainstream Cinema. Κέρδισε το Όσκαρ Ντοκιμαντέρ για το 1985. Χρησιμοποιώντας άπειρο αρχειακό υλικό, το φιλμ αποτίει φόρο τιμής στον Harvey Milk, τον πρώτο ανοιχτά gay αξιωματούχο του Σαν Φρανσίσκο, έναν άνθρωπο ευχάριστο, δημιουργικό και συμπονετικό που δολοφονήθηκε το μέσα στο Δημαρχείο της πόλης.
b0042014_160341 The Root of All Evil? [2006, Alan Clements] Το έγραψε και το παρουσιάζει ο βιολόγος (και άτυπος εκπρόσωπος των New Atheists) Richard Dawkins και το κατέβασα απ’ το mininova. O Dawkins πηγαίνει σε εκκλησίες και μαζώξεις διαφορων θρησκειών: είναι μια διασκεδαστική, κατά τόπους εξοργιστική, αλλά σίγουρα eye-opening ταινία. [απόσπασμα – ο Dawkins παίρνει συνέντευξη από θρασύτατο ‘ευαγγελιστή’ που απορρίπτει τη Δαρβινική Εξέλιξη και υποστηρίζει ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε πριν από 6.000 χρόνια.]
ST/PREVIEW6 Living with Michael Jackson [2003, Julie Shaw]. Το πολύκροτο αυτό ντοκιμαντέρ το είδαμε στην τηλεόραση στην Αγγλία (στο ITV1 - τρεις μέρες μετά έσκασε σα βόμβα και στην Αμερική, στο ABC). Όποιος δεν το 'χει δει χάνει. Ο Τζάκσον ανοίγει τις πύλες της Neverland, κουνάει μωρά στα μπαλκόνια, αποκαλύπτει την κακοποίησή του απ’ τον πατέρα του, ψωνίζει πανάκριβες κιτσαρίες σα να μην υπάρχει αύριο, μιλάει για τις πλαστικές, για τα παιδιά στο κρεβάτι του, φέρεται σαν το τελευταίο πρεζόνι. Λίγο μετά την προβολή το καρκινοπαθές αγόρι που παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ λέγοντας πώς ο Τζάκσον του έσωσε τη ζωή, θυμήθηκε ότι το κακοποιούσε κιόλας και τον έσυρε σε δίκη (την δεύτερη) – όπου τίποτα δεν αποδείχτηκε. [βίντεο-απόσπασμα: compulsive shopping!]
importance The Importance of Being Morrissey [2003, Tina Flintoff]. Δύο χιλιάδες τρία. Ο Morrissey μένει ακόμα στο Hollywood. Ακόμα δεν έχει συμβόλαιο με δισκογραφική. Έχει έτοιμα τραγούδια και δεν τα θέλει κανείς. Όλοι τον έχουν ξεγράψει. Αυτήν την περίοδο καταγράφει το ντοκιμαντέρ - λίγο πριν αλλάξουν τα πάντα. Highlight: ο Morrissey στην Αθήνα, να οδηγεί βέσπα στην Πατησίων!
leni The Wonderful Horrible Life of Leni Riefenstahl [1993, Ray Müller] Γερμανικό ντοκιμαντέρ, ο τίτλος τα λέει όλα: η Ρίφενσταλ είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις καλλιτεχνών. Η ίδια μιλάει στην κάμερα. Θυμάμαι μια σκηνή που την έβαλαν να διηγηθεί κάτι και να περπατάει σκηνοθετημένα σε μια αυλή: μπερδευόταν συνέχεια και στο τέλος τα παράτησε. [βίντεο-απόσπασμα]

(προσθέστε ελεύθερα)

Ειδικό Βραβείο: Για Μια Θέση Στο Χορό της Μαριάννας Οικονόμου

Αυτό το ελληνικό ντοκιμαντέρ το είδα την περασμένη βδομάδα στο εξαιρετικό Τεκμήριο της ΕΤ1 και με καθήλωσε: Ένα χωριό (της Μεσσηνίας;) προετοιμάζεται για τον ετήσιο χορό του που θα γίνει στην πλατεία. Η κάμερα, χωρίς αφήγηση, ακολουθεί μια ομάδα από ηλικιωμένες γυναίκες – μέλη του χορευτικού συλλόγου του χωριού- και του νεαρού προπονητή τους, καθώς ετοιμάζουν το χορευτικό τους πρόγραμμα. Βαρετό; Au contraire.
Οι γριές είναι οι απόλυτες ντίβες: «όχι εγώ θέλω να είμαι πρώτη», «κύριε κύριε αυτή δεν τραγουδάει», και «εγώ δε θέλω να ‘μια ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο». Ο προπονητής-μαέστρος-ψυχαναλυτής αλλάζει τα σχεδιαγράμματά του (σχετικά με το ποια χορεύει πού) γύρω στις δέκα φορές. Οι γιαγιάδες ξαναδιαμαρτύρονται, τσακώνονται, και μία – η Βάγια, η πιο συμπαθητική- αποχωρεί εκνευρισμένη και βλέπει, θλιμμένη τις πρόβες απ’ το παράθυρο του σπιτιού της. Τα προβλήματα συνεχίζονται (τη μια οι φορεσιές, την άλλη η πικρία των μεγαλύτερων για τις μικρότερες) και τη μέρα της γιορτής έκπληκτο το χωριό βλέπει πως κάποιος έχει αδειάσει λίτρα βενζίνης πάνω στα τραπέζια και τις καρέκλες που είχαν στηθεί στην πλατεία, καταστρέφοντας, σχεδόν, τη διοργάνωση (Βάγια did it!). Ένα ντοκιμαντέρ που τελικά έχει happy end, ουσιαστικό μες στην ριάλιτι παράνοιά του, ένας κόσμος άγνωστος και, σχεδόν συγκινητικός.


20 comments:

enteka said...

(συνέχεια μου έρχονται κι άλλα: The Filth and the Fury: απίστευτο φιλμ για τους Sex Pistols και το Λονδίνο των '70ς // Divine Trash: για τον Waters (μιλάει για πρώτη φορά και ο singing asshole, με κρυμμένο όμως πρόσωπο) /// Manufacturing Consent - Noam Chomsky and the Media (το είδα σε μια κατάμεστη αίθουσα του φεστιβάλ αρχές των '90ς)

καλημέρα

Anonymous said...

Καλημέρα.
Το Αγέλαστος Πέτρα μου άρεσε πάρα πολύ.
Από τα υπόλοιπα έχω δει του Moore των Pistols του Gilliam και βέβαια της (no) Madonna (Ξέρεις εσύ).

πολυβιος said...

μοναδική ενδεκάδα. μπράβο και πάλι.

aparajito said...

kati pou mporei na fanei xrisimo

http://digguser.blogspot.com/

kalimera

igkros said...

Πολύ καλό το ντοκιμαντερ της Γκρατσιέλας για τους Raining και την αγγλοφωνη ροκ στην χώρα μας! Και ψιλοαδικημένο εδώ στη Θεσσαλονίκη.Δεν το πρόσεξε το κοινό όσο θα έπρεπε

Seven Film Gallery said...

μας δινεις αφορμη να θυμίσουμε μερικά ντοκυμαντερ που μπορεις να βρεις σε μας(αρκει να σε ενδιαφερουν)

Favela Rising ( Συγκλονιστική καταγραφη της επιβίωσης στις παραγκουπόλης του Ρίο)

Παραγραφος 751( για τους ομοφυλόφιλους στα στρατοπεδα συγκεντρωσης των nazi και τα γεννετικα πειράματα που κάνανε πάνω τους με αφηγητη των Ρούπερτ Εβερτ)

Συλλαμβάντας τους Φρίντμαν ( που μάλλον σου διέφυγε)

Αλλα έτσι είναι το 11 σε κάνει εκ των πραγματων επιλεκτικο.

-))

Good As You said...

Δίπλα στο TruthorDare θα βαζα και το I'm Going to tell you a secret.... Εξίσου καλό...χχχ

enteka said...

γεια σε όλους
:)

(δυστυχώς το I'm going to tell you a secret δε μ' άρεσε και τόσο)

seven: θενκς για τις προτάσεις, το συλλαμβάνοντας τους φρίντμαν το είδα και είναι συγκλονιστικό!

salparadise said...

Καλημέρα enteka! Ωραίο post παραμονές του φεστιβάλ.
Απέναντι στη Madonna θα έβαζα το
"Gimme Shelter" των David & Albert Maysles. Και δύο πορτρέτα του Werner Herzog: Το "Grizzly Man" και το "Mein Liebster Fiend" που είναι ότι καλύτερο έχω δει/διαβάσει για τον Klaus Kinski.
Κι από αύριο στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ (και όχι μόνο).

toolman said...

ωραία! μου δωσες υλικό να κατεβάσω! ή να νοικιάσω από το videoclub! η αγέλαστος πέτρα κορυφαίο πραγματικά!

toolman said...

επίσης να συμπληρώσω και την τριλογία των qatsi (naqoyqatsi,powaqqatsi,koyaanisqatsi) με μουσική philip glass όπως και το baraka που μιλάει για τους αυτόχθονες και τη φύση γενικότερα, φανταστικό!
α και το ταξίδι του αυτοκράτορα που είδα πρόσφατα με τους πιγκουίνους!
χαχα, είναι πολλά τα καλά ντοκιμαντέρ τελικά!

Anonymous said...

Αν υπάρχει λίγο χώρος να αναφέρω και ακόμα έντεκα :)
α.No Direction Home: Bob Dylan (2005)

β.Microcosmos (1996)

γ.When We Were Kings (1997)

δ.Buena Vista Social Club (1999)

ε.Lenny Bruce: Swear to Tell the Truth (1998)

στ.The Untold Story of Emmett Louis Till (2005) (Η ιστορία ενός μαυρου πιτσιρικά που το 1955 βασανίστικε και δολοφονήθηκε, επειδή σφύριξε σε μια λευκή γυναίκα..(!) )

ζ.When the Levees Broke: A Requiem in Four Acts (2006) (Ο Spike Lee σκηνοθετεί το ντοκιμαντέρ που μιλά για την θέση και τις ενέργειες που έκανε η κυβέρνηση απέναντι στις καταστροφικές συνέπειες του τυφώνα Katrina)

η.The Corporation (2003)

θ.Thelonious Monk: Straight, No Chaser (1988) (Καταπληκτικό ντοκιμαντέρ σε παραγωγή Clint Eastwood)

ι.What the #$*! Do We (K)now!? (2004) (Απίθανο, αν αναλογιστούμε την πολυπλοκότητα του θέματος)

κ.Looking for Richard (1996)
(Μοναδικός Al Pacino)


Ελπίζω να μην κούρασα :)

enteka said...

salparadise: το Mein Liebster.. θέλω πολύ να το δω, το Grizzly Man συγκλονιστικό

toolman: το koyaanisqatsi ήθελα να το βάλω και μετά το ξέχασα. ποίημα...

h2o: (πολύ μ' αρέσει που πότε-πότε κάνεις τις εναλλακτικές 11δες στα σχόλια). Θα ψάξω κάποια, πάντως το What the #$*! Do We (K)now!? το είδα στο σινεμά και έμεινα μ' ανοιχτό το στόμα. εξαιρετικό.

:)

Anonymous said...

2 korufaia

Enron: The Smartest Guys in the Room (2005)

BULLSHIT (2005)
http://www.peaholmquist.com/bullshit/about.htm

Anonymous said...

epishs

Super Size Me (2004)

An Inconvenient Truth (2006)
(A documentary on Al Gore's campaign to make the issue of global warming a recognized problem worldwide)

Tarnation (2003)
(Filmmaker Jonathan Caouette's documentary on growing up with his schizophrenic mother)

enteka said...

divebomb, σ' ευχαριστώ. τα ψάχνω, εκτός του inconvinient truth που θέλω να πιστεύω ότι θα βγει στο σινεμά
:)

stereonova said...

gia mia thesi sto xoro...asteio kai sygkinitiko.xarika pou to xehorises !

antikeimena said...

Συμφωνώ με τον h2o για το Corporation (αν και θα προτιμούσα λίγο σφιχτότερο μοντάζ (οι 2 και πλέον ώρες είναι μεγάλη διάρκεια ακόμη και για ντοκυμαντερόφιλους).

Για το ρόλο του Michael Moore δυσκολεύομαι να καταλήξω... Μετά την αρχική συμπάθεια, διαπίστωσα αρκετά σκοτεινά σημεία ως προς τα επιχειρήματα και τη δεοντολογία του εν γένει (δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο Bowling for Columbine). Αν κάποιο προτιμώ, είναι το Roger & Me΄.

Anonymous said...

(Βάγια did it!) LOL!

Anonymous said...

Hello
[url=http://www.replicaonnet.com/]lorazepam drug[/url]
Your doctor should monitor you periodically in order to evaluate the effectivity of Ativan for you.
buy lorazepam online
Your doctor should monitor you periodically in order to evaluate the effectivity of Ativan for you.
http://www.replicaonnet.com/ - ativan pills
Sedation, lack of recall, relief of anxiety and sedation are just some of Ativan’s pharmacological effects and normally last for eight hours.