Thursday, March 08, 2007

Έντεκα (αγαπημένες μου παιδικές σειρές – όχι cartoons)

Για να κινούμενα σχέδια έχω ήδη γράψει, τώρα ήρθε η ώρα των εκπομπών -ελληνικών και ξένων- που χάραξαν τα παιδικά μου χρόνια (’80ς). Μακάρι να τις ξαναέβαζε η ΕΡΤ κλπ κλπ.

supergran

1) Σούπερ Γιαγιά. Ίσως η αγαπημένη μου ξένη σειρά. Υπήρχε αυτή η γιαγιά, που, με λίγα λόγια, ήταν σούπερ! Έτρωγε κάτι και γινόταν πολύ δυνατή, πετούσε μ’ ένα περίεργο ποδήλατο, πλάκωνε κάτι κακούς κλπ. Τη θυμάμαι πολύ αμυδρά, πολύ θα ’θελα να την ξαναδώ. [η Σούπερ Γιαγιά εν δράση - video]
2) Ο Θησαυρός της Βαγίας. Βασισμένο στο συγκλονιστικό βιβλίο της Ζωρζ Σαρή (ήταν το πρώτο παιδικό που έγραψε και κυκλοφόρησε το ’69). Ίσως η αγαπημένη μου σειρά ever, τη θυμάμαι απέξω -λες και τη βλέπω μπροστά μου. Τα παιδιά που πηγαίνουν στην Αίγινα με το καράβι, οι έρευνες στα αρχαία ευρήματα, μια γιορτή-τραπέζι στο χωριό (και μια γυναίκα τη λέγαν Ιουλία), το ψάξιμο για τις λίρες, κάποιος που πέφτει σε μια τρύπα, σασπένς, σασπένς, σασπένς. Με στοιχειώνει ακόμα η μουσική των τίτλων, κάτι ηλεκτρονικό-αγωνιώδες – κι οι σκηνές των τίτλων: ο Γερμανός που κλέβει το σεντούκι, μια έκρηξη, τα αρχαία…
3) Ο Παραμυθάς. Δε χρειάζονται λόγια, χρειάζεται μόνο ένα λινκ.
4) Ο Κήπος με τα Αγάλματα. Κάτι παιδιά, κάτι αγάλματα, ένας κήπος. Προσπαθούσαν να τα προστατέψουν από κάτι κακούς (ή καλούς;) που ήθελαν να τα πάρουν για να τα βάλουν σε μουσείο. Δε θυμάμαι τίποτα άλλο πέρα απ’ το ότι ήταν συναρπαστική σειρά. (Βασισμένη στο βιβλίο της Ελένης Σαραντίτη)
5) Χιλιοποδαρούσα: Εκπληκτικό μαγκαζίνο με τη Ροζαλία και τον Τιμολέων (και το Μετεωρολόγο Φώντα Λαδοπρακόπουλο). Ξέρετε τι τραυματικό μπορεί να είναι για τα παιδιά στη Ντίσνεϊλαντ να δουν τον υπάλληλο που κάνει τον Μίκυ Μάους να βγάζει τη μάσκα του... Περίπου το ίδιο είχε γίνει με μένα όταν βλέποντας την αγαπημένη μου Χιλιοποδαρούσα, είπαν οι παρουσιαστές (που ήταν κούκλες άρα υπαρκτά και αληθινά πλάσματα για μένα): "Μας ζητούν να σηκωθούμε από το τραπέζι και μια φορά για να μας δείτε". Και σηκώνονται και φαίνονται ανθρώπινα παντελόνια και πόδια! Μεγάλο σοκ. (εδώ σε βιντεάκι οι τίτλοι της εκπομπής)
6) Του Κουτιού τα Παραμύθια. Κι εγώ ήθελα να είχα κάτω απ’ το κρεβάτι μου τέτοιο κουτί. [ένα επεισόδιο εδώ]
7) Dr. Who. Εννοείται ότι ΔΕΝ είναι παιδική εκπομπή, την αντιμετώπιζα όμως έτσι γιατί την έδειχναν γύρω στις 5.30-6.00, time-slot που αξιωματικά ανήκε στα παιδιά. Έχω τραυματικές εμπερίες, φοβόμουν τρομερά αυτά τα απαίσια τέρατα και ταραζόμουν όταν το μισό επεισόδιο διαδραματίζονταν στο σκοτάδι. Βλέπω σήμερα τα Daleks (κάτι παλιοσίδερα ήταν τελικά) και γελάω. [τίτλοι αρχής]
8) Με το άλφα με το βήτα με το νι και με το σίγμα. [Ψάχνω μανιωδώς το τραγουδάκι των τίτλων.] Κάθε εκπομπή άλλο γράμμα. Ας πούμε στο γράμμα Κάπα πήγαιναν σε μια πόλη από Κ (πχ Καβάλα) και ομάδες παιδιών παίζαν το κυνήγι του Χαμένου Θησαυρού, ψάχνοντας στην περιοχή αντικείμενα που άρχιζαν από Κ (πχ. κιθάρα, κολιέ, κλαδί κλπ). Το έβρισκα ιδιοφυές (αλλά ήμουν 7 χρονών – όλα μου φαίνονταν ιδιοφυή!)
9) Adrian Mole. Τέλη των ’80ς στην ΕΤ2. Υπέροχη μεταφορά των βιβλίων της Σου Τάουνσεντ, κάτι παραπάνω από παιδική σειρά. [μια σκηνή απ’ τη σειρά - κι ένα απόλυτα σχετικό βίντεο-κλιπ: Ian Dury – Profoundly in Love with Pandora]
10) Μάπετ Σόου. Σχεδόν όλες τις υπόλοιπες σειρές έχω να τις δω 20 χρόνια κι η νοσταλγία μπλέκεται γλυκά με την υποκειμενικότητα - το πρόβλημά μου με το Μάπετ Σόου είναι ότι έχω δει τόσο πολύ που το ’χω σχεδόν βαρεθεί. Δεν παύει να είναι εκπληκτικό. [video: Mahnahmuhnah! και the muppets show intro]
11) Φρουτοπία. Α Ξ Ε Π Ε Ρ Α Σ Τ Η! Δεν έχει παλιώσει καθόλου. Είδα πριν μέρες το πρώτο επεισόδιο μετά από δεκαετίες και έπαθα πλάκα. Το τραγούδι των τίτλων, εκείνη η βαθιά φωνή που έθετε τα ερωτήματα στο τέλος και μας προέτρεπε να δούμε το επόμενο επεισόδιο, οι χαρακτήρες, η αγωνία, το γέλιο… [δείτε το πρώτο επεισόδιο εδώ]

*Δείτε επίσης: Έντεκα (αγαπημένες μου παιδικές σειρές κινουμένων σχεδίων)

68 comments:

Anonymous said...

Συμφωνώ με όλες τις παραπάνω και θέλω Να προσθέσω και δυο δικές μου αγαπημένες του Jim Henson. To Fraggle Rock που ήταν σαν το Muppet Show αλλά με κάτι πλάσματακια που έμεναν κάτω απο ένα βράχο, και κάτι άλλα γιγάντια που μέναν απο πάνω του που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των απο κάτω (κάτι τέτοιο θυμάμαι, θα μπορούσα να κάνω μια έρευνα να το εξακριβώσω αυτή τη στιγμή αλλά προτιμώ να το γράψω εδώ όπως το θυμάμαι ως παιδί). Το άλλο είναι το The Storyteller με τον John Hurt οπού ήταν καθισμένος σε μια πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι με έναν τέλειο σκύλο στο πλάι του (muppet φυσικά) και διηγούταν μαγικές ιστορίες οι οποίες εκτυλίσονταν μετά με κανονικούς ηθοποιούς. Ήταν απλά παραμυθένιο...
Εντεκούλη μου σ'αγαπώ,μα να έχουμε τα ιδια results σε όλα τα τεστ?

Anonymous said...

Να προσθέσω και το Little Rascals, που ήταν ασπρόμαυρο με αισθητική βωβού κινηματογράφου, που ήταν μια συμμορία απο μικρά παιδάκια αλητάκια που όλο κάναν ζαβολιές και το theme song μετά το πήραν για μια διαφήμιση της τότε εποχής, "Ου ι ου αα, νέα γεύση Λακασίτος..."...Τι κάθομαι και θυμάμαι για να αποφύγω τη δουλειά...

enteka said...

μπράβο babe, και μένα μ' άρεσε το little rascals.

υπάρχει κι ένα που δεν ξέρω πως λέγεται, ίσως κάποιος το θυμάται:
Βρετανικό παλιομοδίτικο, που ο κακός μπαμπάς στέλνει το σκανδαλιάρικο παιδί του σε ένα πολύ αυστηρό σχολείο. Με κάποιο μαγικό τρόπο γίνεται η (απαραίτητη) αλλαγή σωμάτων και ξαφνικά ο μπαμπάς (στο σώμα του παιδιού) πρέπει να πάει έγκλειστος στο σχολείο που όλοι του φέρονται απαίσια κλπ, και ο γιος με το σώμα του πατέρα του γίνεται σούπερ επιχειρηματίας.
Το σίριαλ είχε εμπνεύσει σειρά χολυγουντιανών ταινιών (μη πω και τη νέα σειρά στον αντέννα)

:)

P. said...

Εκτός του ότι συγκινήθηκα, ένιωσα και λίγο γέρος ;-) Τι ωραια όλα αυτά. Και τι βλεκείο ο Bob ο σφουγγαράκης που κάθονται και βλέπουν τα ανίψια μου και τα παιδιά των φίλων μου μετά μανίας...

ΥΓ: Ελατε απ'τα μέρη μου για παιχνίδι αν έχετε όρεξη.

Good As You said...

Χριστέεε μουυ....
"Του Κουτιού τα Παραμύθια".... Μόνο αυτό πρόλαβα εγώ - ως μικρότερος- αλλά που το θυμήθηκες.... Το χα ξεχάσει.... Ποπο...... Ήταν ωραίο αυτό το flash back....

Anonymous said...

Παιδιά θυμάται κανείς μια σειρά στην ΕΤ2 νομίζω, όπου κάποια παιδιά έμπαιναν σε ένα κόκκινο λεωφορείο που πετούσε και έκαναν διάφορες αποστολές; Ψάχνω εδώ και πολύ καιρό το τίτλο της.

enteka said...

:)

[κάποιος μου είπε ότι αυτή η τέλεια σειρά με το λεωφορείο λεγόταν Ιφιγένεια. άραγε ισχύει;]

gazakas said...

Καλά, πάλι με έκανες να βουρκώσω, αν και αυτή τη φορά το ανέμενα αυτό το ποστ... Συμπίπτουμε σε 9 από τα 11 -το 8 και το 11 δε μου λένε τίποτα απολύτως και θα συμφωνήσω για αυτά που υπάρχουν και στα σχόλια της catherine, αν και το Storyteller το θυμάμαι πολύ αμυδρά. Στο Fraggle Rock τα πλασματάκια έμεναν κάτω από ένα σπίτι , ο πάνω κόσμος ήταν για αυτά το "Υπερπέραν" (είναι απίστευτο αλλά θυμάμαι ακόμα τη λέξη από τους υπότιτλους), οι άνθρωποι ήταν κάτι απαίσια τέρατα και στην αυλή του σπιτιού υπήρχε η σοφή Σκουπιδομάζα...
Να προσθέσω και τα "Ξύλινα Σπαθιά", μεταφορά του βιβλίου του Παντελή Καλιότσου, τα "Παραμύθια της Ιτιάς" ή κάτι τέτοιο, που ήταν ένα εγγλέζικο με κούκλες νομίζω (μπορεί και να ήταν κινούμενα σχέδια)σε ένα δάσος -θυμάμαι ότι υπήρχε ένας βάτραχος, ένας ασβός, ένας κάστορας και κάτι νυφίτσες. Επίσης, ο Αλφ ο Εξωγήινος, το Γυμνάσιο Ντεγκράσι...

gazakas said...

"το 8 και το 11 δε μου λένε τίποτα απολύτως": το ορθό είναι "το 8 και το 9". Είναι δυνατόν να μην θυμάμαι την Φρουτοπία; Είναι μία, η ονειρε-μέ-νη Φρουτοπίίία!

enteka said...

προς ΕΓΩ: (με γεια το μπλογκ!) Γι' αυτό γράφω τέτοια ποστ, γιατί ξέρω ότι όλο και κάτι θα μου θυμήσετε που θα έπρεπε να είναι στη λίστα:

ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΝΤΕΓΚΡΑΣΙ!!!

[ΟΚ, είναι περισσότερο εφηβικό παρά παιδικό, αλλά το έβλεπα ως παιδί. απλά τέλειο]

Ζυγίνα said...

Από όλα το πιό υπέροχο ήταν το Ημερολόγιο του Adrian Mole...και τα άλλα όμως έχουν αφήσει ανεξίτητλα τα ίχνη τους!

Anonymous said...

3 meres tora exo ena weird feeling of nostalgia with nothing specific to feel nostalgic about, ke oti ipa pos to kseperasa...me apotelioses enteka:P

Anonymous said...

Help. Mια σειρά γύρω στο 1974-‘75 με ένα παιδάκι και έναν ελέφαντα, νομίζω ο ελέφαντας λεγόταν Μάγια. Θυμάμαι ότι όταν το σταμάτησαν ήμουν απλά δυστυχισμένος έκλαιγα καμιά βδομάδα.

Ιφιμέδεια said...

Πώπω τα έβλεπα ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ!!!

Να προσθέσω γιά τους λάτρεις του είδους ότι το με το Άλφα με το Βήτα κλπ. το παρουσίαζε -αν θυμάμαι καλά- η Τζίνα Σπηλιωτοπούλου!! Απίστευτο;

Και κάτι ακόμη -άκρως προσωπικό: έβλεπε κανείς το Brendon Chase? Με αφορμή το σήριαλ αυτό (αγγλική παραγωγή βασισμένη σε ομότιτλο κλασικό παιδικό βιβλίο) είχα κανονίσει με την καλύτερή μου φίλη (τώρα κουμπάρα μου) να το σκάσουμε μαζί και ζήσουμε στο δάσος. Έχω ακόμη τις λίστες με προμήθειες που προκαλούν άφθονο γέλιο... Το σχέδιο δεν το πραγματοποιήσαμε ποτέ, αλλά τις λίστες τις κρατάω just in case...

Fraoula said...

Jesus! Tou koutiou ta paramu8ia! Wres ateleiwtes na parakalw th mum mou na mou parei ena tetoio kouti kai mena!

kotosalata said...

@ rouxlas
Η σειρά με το λεωφορείο λεγόταν Profesor poopsnagle. Κι εγώ είχα φάει μεγάλο κόλλημα εδώ και χρόνια και βρήκα μέσα από τα posts του έντεκα και των αναγνωστών του αυτά τα links. Enjoy!!!

http://www.rocler.qc.ca/fortier/Autobus%20volant.mp3

http://gedeon33.club.fr/Poopsnagle.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=4bNgV_vaMo0

Anonymous said...

Προς "Εγώ": Η σειρά που λες είναι το Wind in the Willows (ακόμα θυμάμαι το τραγουδάκι των τίτλων). Είναι βασισμένη σε κάποια κλασσικά αγγλικά παιδικά βιβλία, με τον βάτραχο, τον ασβό και δεν θυμάμαι ποιο ήταν το τρίτο ζώο. Νίκος

Anonymous said...

Όσο για τον Φώντα Λαδοπρακόπουλο ήταν ο παιδικός ήρωας της γενιάς μας. Εμφανιζόταν και στην εκπομπή "Ουράνιο Τόξο", ή κάνω λάθος; Όπως και να 'χει, το δικό μου παιδικό τραύμα με τον Φώντα ήταν όταν, στη διάρκεια της μετάδοσης ενός καρτούν, ο σκηνοθέτης παρενέβαλε κατά λάθος πλάνο από το "πάνελ", με τις κούκλες να κείτονται άψυχες στον πάγκο. Ήταν αρκετό για να με στοιχειώσει. Νίκος - ξανά.

Anonymous said...

Όσο για τον "Κήπο με τα αγάλματα", ίσως κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι ήταν ανακατεμένος ο Παντελής Βούλγαρης στη σκηνοθεσία. Θα το κοιτάξω και θα το επιβεβαιώσω αύριο. Νίκος

Γεωργία said...

Ο Ρούχλας είναι Μπλα!

Όταν πήγαινα Δημοτικό, της μόδας τότε ήταν και ένα βραζιλιάνικο (?) στην ΕΤ1, το Καρουζέλ!

Η Μαρία Χουανίτα, η Λάουρα, η Κάρμεν..

Πω πω..

Χθες το βράδυ είχα πάει στην παιδική χαρά και έκανα κούνια και τσουλήθρα, και σήμερα βλέπω επεισόδιο του κουτιού με τα παραμύθια.. Δεν είμαι καλα γιατρέ μου...

(την έχω όλη τη Φρουτοπία σε ντι βι ντι!)

oni said...

Τι υπέροχη εκπομπή αυτή με τα γράμματα! Μου φαινόταν πολύ ευρηματική! Με το άλφα με το βήτα με το νι και με το σίγμα! *τραγουδάει*

Εμένα μικρό με είχε στιγματίσει ένας άλλος παραμυθάς... Ένας σχετικά άσχημος κυριούλης με έναν τριχωτό σκύλο μπροστά από ένα τζάκι και έλεγε παραμύθια άλλα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο και σχεδόν πάντα ήταν τρομακτικά. Είχε και τις κλασσικές μη-παραποιημένες από τον Ντίσνει εκδοχές της Πεντάμορφης και του Τέρατος και άλλων πολλών μη εύπεπτων παραμυθιών "για παιδιά". Θυμάμαι ένα επεισόδιο που είχε μια οικογένεια που είχε μεταμορφωθεί σε σκαντζόχοιρους και είχα πάθει σοκ. Δεν είδα τη σειρά για κανά μήνα μετά. Ήμουν κάπου στα 8 νομίζω. Ξέρει κανείς πως λέγεται;

marl(t) said...

είναι με σειρά προτεραιότητας τα αγαπημένα; Γιατί να έχεις τελευταία τη Φρουτοπία είναι ιεροσυλία. Πού βρήκες το επεισόδιο αλήθεια; Το θελωωωωω!

enteka said...

γεια σε όλους :)

[δεν είναι με σειρά προτεραιότητας, ποτέ και σε κανένα ποστ]

Anonymous said...

Πήρα ολόκληρη τη σειρά της Φρουτοπίας και την ξαναβλέπω αυτές τις μέρες. Πραγματικά αξεπέραστη!!!!

Το ίδιο και του κουτιού τα παραμύθια, τα οποία και μόνο για τον μοναδικό Κοντογιαννίδη-Ρούχλα-Λα, αξίζει να τα δεις.

Dr.Who, εννοείται το παλιό κι ουχί η νιου βέρσιον, ε;

Προσκυνώ το "Με το άλφα με το βήτα με το νι και με το σίγμα" το οποίο έβλεπα φανατικά και είχα ξεχάσει τελείως και προσθέτω, τον #1 καμπαμαρού!

Anonymous said...

Τι να πώ και εγώ που είχα συμμαθήτρια την Παρασκευούλα απο του Κουτιού τα Παραμύθια,ήταν σίγουρα η πιο cult φιγούρα του σχολείου τότε.

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχάσω και το "Σουσάμι Άνοιξε", και τους τρομερούς Μπέρνι και Εντ που κάθε βράδυ προτού κοιμηθούν μετράγανε οτι βάζει ο νού σου. :)

marl(t) said...

Έρνι και Μπερτ καλέ! Από που τη βρήκατε καλέ τη Φρουτοπία όλοι; Ομολογήστε!

Anonymous said...

Ξεχασες μια μοναδικη παιδικη τηλεοπτικη σειρα που ακουει στο ονομα el diario de daniela (ντανιελα) και την προεβαλε ο αλφα το 1999-2000.
Αριστουργηματικη!
Την εβλεπες;

Anonymous said...

Oni, ανέφερα την εκπομπή που λές στο comment μου και ειναι το The Storyteller του Jim Henson (Muppet show) και ο κυριούλης ήταν ο John Hurt...Ήταν πραγματικά απο τις αγαπημένες μου, και το trivia της υπόθεσης γνώρισα τον John Hurt σε κάτι γυρίσματα στην Ελλάδα και του είπα για τη σειρά και δεν το πίστευε οτι την θυμόμουν και οτι του την ανέφερα. μου είπε οτι και για αυτόν ήταν απο τα πιο ωραία πράγματα που είχε κανει...

Anonymous said...

θυμαται κανεις μια σειρα με ενα παιδι που καθε φορα που επαιζε βιολι γινοταν κατι κακο?
j'adore του κουτιου τα παραμυθια και φρουτοπια φυσικα. γερναω...

irrelevant

enteka said...

δε θυμάμαι αυτό με το βιολί αλλά μοιάζει να 'χε φοβερό κόνσεπτ!

h2o: μπορείς να επεκταθείς στο θέμα Παρασκευούλα; ήσασταν συμμαθητές όσο γυριζόταν η σειρά, πώς αντιμετωπιζόταν και πώς το αντιμετώπιζε αυτή;

και ναι, ξέχασα το Άνοιξε Σουσάμι, αυτό το ψυχεδελικό αριστούργημα

:)

Anonymous said...

epeisodia Froutopias edw:
http://www.greek-movies.com/

UrbanTulip said...

πω πω η σούπερ γιαγιά!! όταν την έβλεπα είχα απαιτήσεις και από τις δικές μου τις γιαγίαδες να κάνουν αυτά τα κόλπα! σιγά να μην τα έκαναν δηλαδή, ένα ποδήλατο δεν μου καναν ποτέ τη χάρη, να οδηγήσουν...πόσο μάλλον να πετάει!

H2O said...

Να ναι καλά το κορίτσι τώρα όπου και να ναι, αλλά τότε ήταν η σταρ του σχολείου έστω και αν ήταν ένα απο τα μεγαλύτερα νερντ..

maroulitaaa..συγγνώμη για τα ονόματα, έχεις απόλυτο δίκιο, γεροντική άνοια,βλέπεις

Rasko said...

Και για τους λιιιιιιιιγοοοο νεότερους Ομπρελόδεντρο , Fourteen , μικρό σπίτι στο λιβάδι και κορυφαιο όλων Carusel (που είναι μεξικάνικο btw)

Good As You said...

Επίσης να αναφέρω το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, εντάξει που μεγάλωσε γενιές κ γενιές...(κ χριζει μια εντεκάδα..χμμ... laura english really ροαξ!!!)...

Και μία σειρά που σίγουρα σημάδεψε την δική μου, νεότερη γενιά κ μόνο, και όλοι οι συνομηλικοί μου την ξέρουν, το Καρουζέλ.... Με την μυξοπαρθένα κυρία Σιμόνα (σωστό?)και την αιώνια μάχη του μαύρου Συρίλο και του πλούσιου Χόρχε για τα μάτια της ξινίλας Μαρίας Χουακίνας.... Αυή η σειρά ήταν καταπληκτική!!!!

Good As You said...

Επίσης κάτι άσχετο, κ συγγνώμη που δράττομαι του ξένου βήματος σου,αλλά θυμάται κανείς ένα παιδικό που ήταν ένα κοριτσάκι, το οποίο είχε κάτι αδέρφια, που είχαν γίνει χήνες, και έπρεπε να μαζέψει τσουκνίδες κ να πλέξει πουλόβερ με τις τσουκνίδες κ μόνο αν τα φορούσαν θα γινόντουσαν καλά... Δεν θυμάμαι τίποτα παραπάνω, απλά έχω την εικόνα της ιστορίας, κ στο τέλος έχει ράψει τα πουλόβερ από τσουκνίδα, είχαν ματώσει κ τα χέρια της, κ τα πετάει, τα φοράνε οι χήνες κ ξαναγίνονται άνθρωποι κ τρέχουν να την αγκαλιάσουν... Παιδιά θυμάται κανείς κάτι τέτοιο?

Anonymous said...

Πάλι νοσταλγίσαμε το μέλλον μας. Να' σαι καλά έντεκα

Anonymous said...

Η "φρουτοπία" ήταν το ελληνικό "twin peaks" και εσύ πρέπει να γίνεις συνεργάτης μας!

alienlover said...

θυμάμαι του κουτιού τα παραμύθια πολύ πολύ αχνά, μου τα έβαζα η θεία μου στο βίντεο κι εγώ μαγιευόμουν..
θέλω να τα ξαναδώ...
παιδιά έχω ακούσει τόσο καλά λόγια για Φρουτοπία που θέλω σαν τρελή να δω....
τώρα κάτι απαράδεκτα καρτούν βάζουν τα κανάλια, χάλια χάλια....

Anonymous said...

den tha ithela na diaspiro fimes alla enas filos mou eixe pei pos i paraskevoula pethane apo ipervoliki dosi. As mou pei kapios pos aftes einai aidies, pragmatika imoun se shock otan to akousa afto to pragma. Den ksero kati sigekrimeno i perisoteres plirofories on this, just wishing pos den isxiei ke apla kapios, kapioi genika sinithizoun na diadidoun apesia pragmata just for the drama of it.

Anonymous said...

Το μόνο που μπορώ να πω, αν και 2α Λυκείου άλλαξα σχολείο, οτι πήγαινα μέχρι τότε σε ένα αποτα χειρότερα (για εκείνες τις εποχές) χειρότερα σχολεία..Απο οτι ξέρω η Παρασκευή έμεινε σε αυτό το σχολείο μέχρι το τέλος.Έχασα κάθε επαφή απο τότε αλλά εύχομαι αυτά να είναι φήμες και τίποτα άλλο

Anonymous said...

GAMO TO MPELA MOU
8elw kai ego na ksanadw ti supergiagia, to lew tosa xronia, kaneis de m' akuei.
kai ton frou frou!!!!

ta 8ymamai amydra

Anonymous said...

Είναι απίστευτό αυτό το πράγμα!! Θα με πιστέψεις ότι πριν από 2-3 μέρες και ενώ έπεσα για ύπνο έφαγα ξαφνικά μια φλασιά με το "Με το Α με το Β με το Νι και με το Σ", του οποίου τον τίτλο δεν μπορούσα να θυμηθώ; Θυμάμαι μικρός όταν παίχτηκε το επεισόδιο της πόλης μου, γυρίστηκε σε ένα πάρκο 2΄από το σπίτι μου. Με νύχια και με δόντια με κράτησε η μητέρα μου για να μην πάω, προσπαθώντας να με πείσει ότι αυτό που έβλεπα τώρα στην tv έχει γυριστεί παλιότερα. "Μα πώς είναι δυνατόν;" τη ρωτούσα. Η άλλη μου μεγάλη απορία ήταν με πιο κριτήριο επέλεγαν πόλη. Δηλαδή για το Κ γιατί διάλεξαν την Καβάλα και όχι την Κοζάνη, την Κομοτηνή, την Κόρινθο ή την Καστοριά;
Με Φρουτοπία είχα έρωτα από μικρός. Αφού πριν 3-4 καλοκαίρια η Ετ1 έδειχνε κάθε μεσημέρι 1 επεισόδιο. Περιττό να πω ότι ολόκληρο το καλοκαίρι δεν κανόνιζα τίποτα εκείνη την ώρα για να δω τον Θάνο το δυνατό καλοκυθάκι ή τον Μανώλη τον μανάβη.

enteka said...

-Χαίρομαι πολύ με όλα τα σχόλια, νομίζω ότι μικρές δόσεις παιδικής αθωότητας (ή ενοχής) κάθε τόσο, μας βοηθούν να ξελαμπικάρουμε λιγάκι.
-Η "φρουτοπία" ήταν το ελληνικό "twin peaks": Ρον Μος, τα είπες όλα.
-απίστευτoς ο αστικός μύθος για την παρασκευούλα
-graham: νομίζω ότι αφού τελείωσαν τα 24 γράμματα ξανάρχισαν απ' την αρχή κι έτσι είχαν πιο πολλές πόλεις. τι πλάκα που ήθελες να πας στο πάρκο νομίζοντας ότι είναι live!

:)

Nam3l3ss said...

Του Κουτιού τα Παραμύθια! Τι μου θύμισες τώρα!

Απίστευτες ιστορίες και το κοριτσάκι με τα τρομακτικά γυαλιά...τρελό γέλιο.

Θυμάται κανείς μια γαλλική σειρά που έπαιζε χρόνια πριν στη ΝΕΤ (ΕΤ2 τότε, αν δεν κάνω λάθος), τους Ραδιοντεντέκτιβ;; Και αυτή ήταν πολύ καλή...

Anonymous said...

Την Παρασκευουλα δηλ το μικρο απο του κουτιου τα παραμυθια ε? Την ειχε περσι μια φορα αυτος που κανει τωρα το ουρανιο τοξο. Φοβερο παιδικο. Τα καλυτερα παραμυθια ever. Α ρε ετ1... Και αυτο με τα γραμματα το θυμαμαι. Η φρουτοπια φοβερη. Τριβιζας 4 ever. Carusel και μικρο σπιτι στο λιβαδι κλασικα. Επισης θυμαμαι αχνα τον ισοβιτη του αρκα στην ερτ (?). Καθε καλοκαιρι πηγαινα στο χωριο μου και η γιαγια μ δν επιανε αλλα καναλια εκτος απο τα κρατικα. Εβλεπα απιστευτα παιδικα και καθε φορα π γυρνουσα θεσνικη ελεγα οτι θα συνεχιζα να τα βλεπω αλλα μετα με τραβαγε παλι το mega γμτ. Μια γαλικη σειρα επισης με 2 παιδακια που ειχαν ραδιοφωνικη εκπομπη και ελυναν μυστηρια αλλα μ διαφευγει ο τιτλος... (lina lina, δν βγαζω ακρη...)

absinthia said...

εμμ... τη μυστικη κοιλάδα με κάτι παιδάκια σε κατασκήνωση τη θυμάται κανείς η ειμαι πολυ γρια?
Fraggle rock εχω DVD γιεε!
Όσο για το θησαυρό της Βαγίας...αχ!
Και στο Dr Who έβλεπα εφιάλτες με τα ουίρν, εκείνα τα πράσινα bubble wrap που εξαπλώνονταν παντού....(ξεκινούσαν από το χέρι και σε τρώγαν ολόκληρο)...
Χε! Μερσί!
^_^

οι σκιές μιλάν said...

ανοιξε αυτό το κούτι
παραμυθι να σου πει
στη φαντασία σου
και τ' όνειρά σου.

Αχ πάλι τα ίδια, 11!
:PPPP

Θυμάμαι ακόμα τον θεϊκό Φρού-Φρού [τι punk κούρεμα που είχε!!],

Ουράνιο Τόξο που δεν ήταν μεν σειρά αλλά μου άρεσε τρελλά,

κι ένα μεταγλωτισμένο αυστριακό/γερμανικό με έναν ξανθομπούμπουρα πιτσιρικά ονόματι Πέτερ που ζούσε με τον παπού του [male version of Heidi :PP] αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τίτλο.

Tα άλλα τα παν οι άλλοι σχολιαστές σου.

Excellent work once again, 11!!

Anonymous said...

paidia, thimatai kaneis mia seira pou ksekinouse me enan pappou kai kati paidia se ena lewforeio kai psaxnane gia mia slamandra? provallotan stin ert to 87,88, kapou ekei.
prospathw xronia kai den mporw na vrw alla stoixeia...

χ@χΛιΔάΚι said...

Εγώ θα προσθέσω την αγαπημένη Μάγια Μέλισσα και τον Sport Billy.

Τότε όπου έβλεπα μέλισσα έτρεχα να την πιάσω νομίζοντας πως είναι η Μάγια. Ευτυχώς δεν θυμάμαι να είχα τραυματικές εμπειρίες....

Anonymous said...

Η σειρά που θέλετε με το παιδί και το βιολί που πάθαιναν πάντα κάτι κακό οι άλλοι όταν έπαιζε βιολί είναι... το " μαγικό βιολί" ( ΕΤ-2) ή αλλιώς Oliver Mass.

Anonymous said...

Paidia mhpws thimatai kaneis mia paidiki seira poy legotan 'oi hrwes ths arkadias' ? Psaxnw polla xronia na vrw stoixeia alla den thn thimatai kaneis.
eyxaristw

enteka said...

αν εννοείς μια σειρά κινουμένων σχεδίων, μάλλον εννοείς αυτήν που είχε ελληνικό τίτλο Σάγκμα, που ήταν τα παιδιά της Αρκαδίας που προσπαθούσαν να σώσουν τον ήλιο κλπ. Δες εδώ: http://enteka.blogspot.com/2006/11/blog-post.html (το νο9)

Anonymous said...

naiiiii nai nai nai (oxi den eixa orgasmo :P)
Eisai apithanh !!!! den mporeis na fantasteis posa xronia to psaxnw kai den to thimotan kaneis !!!
Eyxaristw para poli.

enteka said...

δεν είμαι απίθανη, είμαι όμως απίθανος!!!

Anonymous said...

Συγνώμη ;) Είσαι πράγματι απίθανος. Καλά έχω που κλαίω κάνα μισάωρο ... 27 χρονών γαιδάρα !!!
Να είσαι καλά.

Anonymous said...

Επίσης, να σας θυμίσω κάποιες ακόμα εκπομπές:
"Γύρω Γύρω Όλοι"
"Α μπε μπα μπλομ"
"Μην το πετάς"
"Ραμόνα"

Σας θύμισαν κάτι?

Anonymous said...

το μαγικο βιολι! τη ραμονα που δε θυμαμαι γιατι αλλα της ξυρισαν το κεφαλι και εκλαιγα απαρηγορητη,αυτο με το λεοφορειο κ τη σαλαμανδρα! σαγκμα!σαν ονειρο τα θυμαμαι. ενα αγορακι που γινοταν σκυλος το θυμαται κανει?

Marianaemine said...

Για την Ιφιμέδεια: http://www.youtube.com/watch?v=mZdz0-vwd_0&feature=related Σχετικά με το Brendon Chase.... :-)

Marianaemine said...

Σχετικά με το The Storyteller... http://www.youtube.com/watch?v=Bs81RjW4kvs

melin said...

Φρουτοπία!!!!!!!!!!Μια και μοναδική!!!! Ήτανε ενα μήλο, μήλο φιρίκι, που μια μέρα, αχ τη φρίκη, του έφυγε το ρι, και έγινε φύκι!!!!Τα σπάει το άτυχο μήλο!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=y8LrfvVxU1I&feature=related

Ξέρει κανείς, που μπορώ να βρώ τα τραγούδια από τη φρουτοπία???????

Unknown said...

thimate mipos kapios mia seira me ena paidi stin ert pezotan pou itan ena agoraki me ena likoskilo exo kollisei gt tote se auti tin seira epeze o kollitos mou sto dimotiko papakis legete to paidi sto eponimo.stin triti dimotikou efiga apo tin athina k exasa ton kollito mou pou mou ixe mathi podilato...an mporei kapios na voithisei tha tou ime poli eugnomon.auti i seira prepei na pezotan prin 15 xronia

Anonymous said...

Λοιπον, σαν μεσοκοπη 44χρ, θυμαμαι πολλα αριστουργηματα των 70ς, και οχι μονο καρτουνς.Τη 'Μαγια'τη θυμαμαι πολυ καλα,οπου ο νεαρος Τεριψαχνει τον πατερα του στην ινδικη ζουγκλα,μαζι με εναν ντοπιο ορφανο παιδι, το Ρατζι,που εχει εναν ελεφαντα,τη Μαγια.Τα δυο αγορια γινονται επιστηθιοι φιλοι,και ηΜαγια,πολυτιμος βοηθος.Μια αλλη ξενη σειρα με υποτιτλους που θυμαμαι ηταν τα'Χαρουμενα Νιατα' οπου ομικρος Πωλ νομιζοντας πως ημητερα του μπορει και ναζει,οπως πληροφορειται απο το Μπρουνο,φευγει μαζι του απο το ορφανοτροφειο που τον φιλοξενουσε κι αρχιζουν τοψαξιμο,αναλαμβανοντας ο Μπρουνο το ρολο του προστατη του.Φυσικα και τοΤζινι θυμαμαι,και τη Μαγισσα,και την σειρα 'Παιδικος κοσμος, με ηρωα ενα καλοκαγαθο παιδιατρο.Α, εδω σας θελω!Θυμαται κανεις τη σειρα κινουμενων σχεδιων με μια οικογενεια σε μια βαρκα, τον καπετανιο παππου και το δελφινι τονΟΥΜ?Τους μραντι κιντς μηπως?

korina said...

πραγματικά έχω συγκινηθεί! αλλά γράφω γιατί ψάχνω απελπισμένα να βρω μια σειρά για να τη δείξω στο γιο μου! η ιστορία ήταν η εξής: ήταν 2 αδέρφια-κούκλες, ένα αγόρι και ένα κορίτσι στο δωμάτιό τους και μέσα από ένα μαγικό μπαλάκι που είχαν έβγαινε ένας μάγος ο οποίος τους ανέθετε να ζωγραφίσουν κάποιο θέμα και έπειτα είχαν τη δυνατότητα να μπουν μέσα στη ζωγραφιά τους και να ταξιδέψουν σε αυτήν! θυμάται κάποιος οτιδήποτε??????? ή μεγάλωσα πολύ?

Βικυ said...

good as you! Εγω θυμαμαι την ιστορια που λες! Με την κοπελα που επλεγε πουλοβερ απο τσουκνιδες για τα αδερφια της που εγιναν χηνες απο καποιο ξορκι..και αν θυμαμαι καλα, ειχε χασει και τη λαλια της? Απιστευτο, δεν ξερω πως λεγοταν και σε ποια σειρα ανηκε, αλλα ηταν τελειο! Το ειχα δει 2-3 φορες. Αυτο με το κοκκινο λεωφορειο που πετουσε και τις σαλαμανδρες, (μπουμ μπουμ τσαπα τσαπα, χαχα)λεγοταν Profesor Poopsnagle! Απιστευτο κι αυτο! Παιδια ευχαριστω για τις τοσες ανανησεις! Εγω ψαχνω μια σειρα, μπορει να ειναι και απ τις αρχες του 90, με κατι μικροσκοπικα ποντικακια που ζουσαν σε κατι υπονομους, κι εκαναν τρενακια και κατι τετοια, κι ενα απ αυτα ειχε ανεβει σε ενα σπιτι και ειχε φιλο εναν κανονικο ανθρωπο, και αυτος το εκρυβε απ τους γονεις του. Στο τελος καθε επεισοδιου ειχε παντα καποια τρικς και παιχνιδια για να κανεις μονος σου. Το θυμαται κανεις?

Anonymous said...

Ιδού το δυσεύρετο!

https://www.youtube.com/watch?v=Lvidz1yaogU


α.μ.

Anonymous said...

Αυτό με τις τσουκνίδες και την κοπέλα που είχε χάσει τη μιλιά της λεγόταν " Η Ελίζα και οι 12 κύκνοι"

Γ.Β said...

Πως λεγοταν αυτο το κοκκινο σχολικο λεωφορείο που πετουσε;