Έντεκα (της Δευτέρας)

1) Γεια! Όσο έλειπα, στα blogs κάποιοι αρρώστησαν (περαστικά!) και κάποιοι τσακώθηκαν (ditto). Το καλύτερο όμως το διάβασα τυχαία σ’ ένα αξιοζήλευτο μπλογκ που δεν ήξερα ότι υπήρχε: ήταν εξαιρετικά δραματικό - η blogger μπαίνει στο νοσοκομείο για σοβαρή (!) επέμβαση και αφήνει τους σχολιαστές της σε ένα εικονικό καφενείο που μόνο άμα το δεις το πιστεύεις. Εκατομμύρια έτη φωτός μακριά απ' τη δική μας μπλογκόσφαιρα όπου όλοι τρώγονται για καυγά, στο τριανταφυλλένιο μπλογκ της Rose Yellow τα σιρόπια ξεχειλίζουν, οι απίθανες παρεξηγήσεις κρατούν λίγο, η ζάχαρη του καφέ λιγώνει, οι παραγγελιές και τα πρόστιμα (!) δίνουν και παίρνουν. Ο πραγματικός σουρεαλισμός κρύβεται στα comments (αλλά και στο ποστ-επιστροφή που ακολούθησε) και προτρέπω να διαβάσετε όσα περισσότερα μπορείτε απ’ τα 288 σχόλια που υπάρχουν. Ο βαρύγδουπος τίτλος του δραματικού ποστ είναι: Φοβάμαι. Φεύγω. Το blog αναλαμβάνει η Φωτεινή Σπανού.

2) Διάβασα: Τον Σταμάτη Φασουλή στα Νέα για την ποιητική συλλογή του Χρήστου Βαλαβανίδη /// Τον Γιώργο Χρονά στην Athens Voice για το κρυμμένο θαύμα της Mαρίας Bουμβάκη /// Τον Ροΐδη στο μπλογκ του και τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο στη Lifo (no direct link) για τον Μίκη Θεοδωράκη και τον αρχιεπίσκοπο. /// Τους intvduals στο blog τους σε μια φοβερή Κασσαβετική ανακατασκευή του Ρετιρέ. /// Την Μυρτώ Τσελέντη στο blog του M.Hulot για τα Manga.

3) Στο free press CityUncovered γράφει ότι, πέρα από κάποιες νέες εισόδους, η Ελλάδα, μαζί με την Αυστρία και την Ιρλανδία είναι οι 3 τελευταίες χώρες της Ε.Ε. «που δεν αναγνωρίζουν ακόμα ΚΑΝΕΝΑ νομικό δικαίωμα στους γκέι και τις λεσβίες, ούτε γάμου, ούτε υιοθεσίας, ούτε καν όμως συμφωνητικό συμβίωσης!» [Δεν είναι τόσο αυτό το γεγονός που μου έκανε εντύπωση, όσο ότι όλες οι υπόλοιπες τα έχουν ήδη αναγνωρίσει. Σα χτες θυμάμαι τις 2-3 πρώτες δακτυλοδεικτούμενες χώρες, και τα χάχανα περί γάμων στο Άμστερνταμ. Ο καιρός όμως πέρασε και η Ε.Ε. –πλην των τριών- δεν κρυφογελά πια σεμνότυφα, αντίθετα, θέσπισε νόμους ίσων δικαιωμάτων για θέματα νομικά, ασφαλιστικά και οικονομικά.]

4) Έψαχνα για δώρο σε δισκάδικα της Θεσ/νίκης το νέο λάιβ δίσκο του Σαββόπουλου (Πυρήνας). Μου λένε στο Μετρόπολις: «Δεν συνεργαζόμαστε πια με την εταιρία – δεν θα τον φέρουμε». Πάω στον Πάτση, το ίδιο. Πάω σ’ ένα τρίτο: «Ααα», μου λένε, «δεν θα τον φέρουμε ποτέ. Έχουμε πρόβλημα με τη δισκογραφική». «Και ποια είναι αυτή η εταιρία;» ρωτάω. «Η Lyra».
Λίγες μέρες μετά διάβασα ότι η θρυλική Lyra του Πατσιφά πουλήθηκε στη Legend του Άλτερ. [Απίστευτη εταιρία η Legend: ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Σχιζοφρενή Δολοφόνο και την Ποδοσφαιρίστρια, o Ξαρχάκος με τα Ζουζούνια, το 2 του Κ. Βήτα με τα Στρουμφάκια.] Τώρα, τι ρόλο έπαιξαν όλα αυτά στο να μην μπορώ να βρω το δίσκο του Σαββόπουλου σε κοτζάμ Θεσσαλονίκη – δεν το ξέρω. (κείμενο για την ιστορία της Λύρα απ’ την Ελευθεροτυπία).

5) Η Ποδοσφαιρίστρια (φωτο mediablog) Στην αρχή χόρευε στο background του Je t’ aime, κλωτσώντας μ’ έναν περίεργο τρόπο στον αέρα - τώρα έχει και τραγούδι (μάλλον απομυθοποιητικό όμως), που λέει: "Δεν είμαι η Μαντόνα, είμαι η γυναίκα Μαραντόνα." Πεθαίνω γι’ αυτήν: μου θυμίζει τρομερά την Πάτσυ (J. Lumley) απ’ το Absolutely Fabulous, με την πρόστυχη έκφραση, τα γουρλωμένα σαν από ecstasy μάτια, το έκφυλο στόμα με τα σουφρωμένα χείλη, το μόνιμο (σχεδόν σατανικό) χαμόγελο, το παρακμιακό ασταθές λίκνισμα, την ψευδή αριστοκρατικότητα. Η κάμερα εστιάζει στις αέρινες κλωτσιές, η έκφρασή της όμως κλέβει την παράσταση.

6) Από μια πολύ αρνητική κριτική του Ηλία Φραγκούλη στο cinemad για την ταινία της Ντίσνεϊ Meet the Robinsons: «Aισθάνεσαι πως βλέπεις το αποτέλεσμα εκατοντάδων marketing meetings όπου ενήλικες παίζουν με ώριμες νευρώσεις και επιθυμίες, σφυρηλατώντας ενοχικά τα υπολείμματα του παιδικού τους εγώ.» Με το που διάβασα αυτό ήξερα ότι μου ταίριαζε κι έτρεξα στο σινεμά να δω το φιλμ: ο Φραγκούλης είχε δίκιο – κι όμως ήταν τ ε λ ε ι ο ! (Η αγαπημένη μου παιδική ταινία εδώ και πάααρα πολλά χρόνια). Μ' αρέσουν οι κριτικές του: περιγράφουν πρωτότυπα και με χειρουργική ακρίβεια την ταινία έστω κι αν τη θάβουν. [απ’ τα σχόλια του ποστ: cinemad: «Άλλη μια απόδειξη πως μια «αρνητική» κριτική μπορεί να ιντριγκάρει εξίσου, enteka. Επίκαιρο θέμα, αν με αντιλαμβάνεσαι...»
enteka: «Εννοείται ότι μια spot-on κριτική (έστω και αρνητική) είναι 100 φορές πιο πολύτιμη και χρήσιμη από μία κολακευτικά αδιάφορη. Και σε αντιλαμβάνομαι υπερβολικά καλά.»]

7) Πριν κάποιο καιρό έγραψα για την conservapedia (την απάντηση της χριστιανικής δεξιάς στη wikipedia). Λοιπόν, διάβασα στην Guardian για το GodTube την χριστιανική εκδοχή του YouTube: παππούδες που μιλάνε, christian ‘rock’, παιδάκια βγαλμένα απ' το Jesus Camp. Μόλις είδα ένα κλιπάκι (που μοιάζει με παρωδία χωρίς να είναι) που λέγεται «ο Χειρότερος Εφιάλτης ενός Άθεου είναι μια Μπανάνα» (με cameo του Kirk Cameron). Λέει ότι αφού η μπανάνα είναι τόσο τέλεια φτιαγμένη, και ταιριάζει ακριβώς στο ανθρώπινο χέρι πρέπει να την έφτιαξε ο Θεός – μοιάζει αστείο αλλά είναι απ’ τα βασικά επιχειρήματα των υπέρμαχων του intelligent design (των αρνητών του Δαρβίνου). Διάβασα και μερικά απ’ τα ειρωνικά σχόλια: «I just found a stone in my back garden that I could hold in my hand! God must have designed it as it had ridges where my fingers could go and was light enough to lift!» /// «And my car keys too! It's amazing but they fit perfectly into only my car, allowing me to drive to church over and over!» /// «All that it proves is that you, the same as everyone else, are a few steps away from monkeys». /// [Σας ικετεύω να το δείτε.]

8) Μεταξύ των άλλων στο πάρτι του περιοδικού Σινεμά ήταν και «η αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων, κ. Βάσια Τριφύλλη»! [Ώστε αυτή είναι η ιδιότητά της -κρατιέμαι για να μην ξεσπάσω σε αντικυβερνητικό tirade]. Όσο για το νέο Σινεμά: πολύ ωραίο, αλλά ικετεύω τον εκδότη του να το βγάζει και σε εκδοχή χωρίς dvd. Πλήρωσα εννιά ευρώ για να το διαβάσω -τις ταινίες τις είχα δει- και προσωπικά με ξενίζει λίγο όταν νιώθω ότι πληρώνω το δώρο και όχι την (καλή, όντως) ύλη.

9) Πρόσφατες Υποσυνείδητες Εντεκάδες: 11 φωτογράφοι 11 Ελλάδες απ’ το Big Fish του Θέματος (αριστερά: Σπύρος Στάβερης, 1995, «Η Νάνσι και το αγόρι της») // 11 γκόμενοι της ελληνικής showbiz απ’ το Λοιπόν, // 11 λόγοι που αγαπάμε τη Βραζιλία απ’ το Μaxim. (Φακτ! Το enteka δεν ήταν το πρώτο ελληνικό μπλογκ με λίστες. Για μία και μόνο μέρα του 2004 υπήρξε κι αυτό: http://listes.blogspot.com/)

10) Με αφορμή τον σημερινό τηλεμαραθώνιο της Ελπίδας για το Ογκολογικό Παίδων: τόσα χρόνια ακούμε γι' αυτό και δίνουμε λεφτά και βλέπουμε τη φάτσα της οσίας Βαρδινογιάννη κι ακόμα δεν έχει καν αρχίσει το χτίσιμο. Συγνώμη αλλά αν το πλήρωνε απ' την τσέπη της (μη μου πείτε ότι δεν της φτάνουν!) το νοσοκομείο θα 'χε τελειώσει εδώ και χρόνια! Η φιλανθρωπία ενδιαφέρει ή το φαίνεσθαι; Και τελικά, είναι αλήθεια άραγε ότι μπλοκάρει εδώ και χρόνια το Ογκολογικό των Αγίων Αναργύρων γιατί ήθελε να γίνει πρώτα το "δικό" της, το οποίο πάλι εμείς καλούμαστε να ενισχύσουμε μέσω του Mega;

11) Η απαγόρευση των πορνό DVD στις εφημερίδες (να πω ότι είμαι υπέρ του πορνό κλπ). Η μεγάλη πλάκα, όπως έχω ξαναγράψει είναι ότι τα πορνό τα δίνανε κυρίως κάτι δεύτερες δεξιές εφημερίδες: οι συντηρητικές, οι χριστιανικές, αυτές που χτυπιούνται με οτιδήποτε προοδευτικό και κατακεραυνώνουν υποκριτικά το κανάλι της Βουλής για την «πορνό όπερα του Greenaway» - Espresso, Βραδυνή, Παρασκευή & 13, Press Time και δε συμμαζεύεται. [Πάντως σε σε σχέση με την ύλη τους τα πορνό DVD είναι έργα τέχνης!]

-------------------------------------------------------------

*Ποστ μέσα στο ποστ

Μου έστειλε ένα μέιλ ο Γιώργος Μάρκου: "Γεια σου! Με αφορμή την αγορά του νέου μου iPod, θα ήθελα να σου προτείνω την δημιουργία ενός post για τις 11 (προφανώς!) καλύτερες ιδέες για laser engravings στην "πλάτη" αυτού. Σε περίπτωση που δεν γνωρίζεις περί τίνος πρόκειται, να σε ενημερώσω ότι με κάθε αγορά ενός iPod (από ΗΠΑ μόνο) δικαιούσαι να σου χαράξουν δύο γραμμές κειμένου στο πίσω μέρος αυτού".

(Του ζήτησα να μου στείλει τι θα έγραφε αυτός και ποια κατ' επέκταση είναι τα pop culture μόττο του. Λίγες μέρες μετά μου έστειλε την λίστα του, και τον ευχαριστώ)

1. Memento vivere («Θυμήσου να ζεις».) 2. Mehr Licht («Περισσότερο φως», οι επιθανάτιες λέξεις του Johann Wolfgang von Goethe) 3. I met Death today. We are playing chess. (Antonius Block από την «Έβδομη Σφραγίδα», 1957) 4. The world is a vampire, sent to drain (Smashing Pumpkins - Bullet With Butterfly Wings) 5. Always look on the bright side of life. (Εσταυρωμένοι από το «Life of Brian», 1979) 6. Oh, my God! They killed Kenny! («South Park») 7. I have a cunning plan... (Baldrick, από το «Black Adder») 8. It's an electric drill! You get me, you kill me! (Chandler, από το «Friends») 9. 42 (The Answer to Life, the Universe, and Everything - Douglas Adams) 10. It was the best of times, it was the worst of times. (A Tale of Two Cities, Charles Dickens) 11. All you need is love. (The Beatles , από το ομώνυμο τραγούδι)

*Κατά σύμπτωση πριν λίγες μέρες απέκτησα κι εγώ i-pod για τα γενέθλιά μου. Αν μπορούσα να χαράξω κάτι -το σκέφτηκα καλά- θα ήταν ένας στίχος από ένα αγαπημένo μου τραγούδι: Forget the future - Live for today