Έντεκα (αγαπημένοι μου χαρακτήρες απ’ τους Simpsons)

Στο imdb στη σελίδα της ταινίας των Simpsons διάβασα μια κριτική (που ευτυχώς δεν είχε spoiler). Ένας ενθουσιασμένος θεατής έγραφε: «κάποιοι φανς της σειράς πιθανώς θα απογοητευτούν επειδή ο αγαπημένος τους χαρακτήρας μπορεί να μην εμφανίζεται καθόλου ή να εμφανίζεται για ελάχιστα μόνο δευτερόλεπτα, όμως θα ήταν αδύνατο η ταινία να ικανοποιήσει τους πάντες. Οι Simpsons έχουν εκατοντάδες χαρακτήρες και ο καθένας απ’ αυτούς έχει τους δικούς του θαυμαστές∙ το να ενσωματωθούν εμβριθώς όλοι αυτοί οι χαρακτήρες στην ταινία θα την έκανε τεράστια σε διάρκεια καθώς και μάλλον ασυνάρτητη». [Και αφού έχει πει όλα αυτά προς υπεράσπιση της ταινίας, δεν κρατιέται και κλείνει την κριτική του λέγοντας: «Το μόνο δικό μου παράπονο είναι ότι δεν έδειξαν καθόλου τον Sideshow Bob». (!)]
Αυτό με έκανε να σκεφτώ τους δικούς μου αγαπημένους χαρακτήρες, ενώ το ίδιο βράδυ είδα ένα όνειρο στο οποίο η προβολή της ταινίας κατέληξε σε φαντασμαγορική τρισδιάστατη παράσταση, όπου το υπόλοιπο κοινό του κινηματοθεάτρου (εκτός από μένα δηλαδή) αποτελούνταν από εκατοντάδες χαρακτήρες της σειράς, οι οποίοι μάλιστα έπαιζαν τους ρόλους τους απ’ τα καθίσματά τους.

Υπάρχουν λοιπόν αυτοί:



[και οι αγαπημένοι μου είναι ο Homer κι η Lisa]


Και μετά υπάρχουν κι αυτοί:



1) Ned Flanders Ο καλός γείτονας-πατέρας-Χριστιανός, ιδιοκτήτης του μαγαζιού για αριστερόχειρες. [του έχω αφιερώσει και ολόκληρο ποστ] Μιλάει συνέχεια με υποκοριστικά και χώνει στις προτάσεις του διάφορα diddley idly doo’s. Σ’ ένα επεισόδιο αποκαλύπτεται το γιατί: οι χίπηδες γονείς του τον μεγάλωσαν με πλήρη ελευθερία και ως παιδί ήταν ένας μικρός σατανάς, βανδάλιζε ότι έβρισκε μπροστά του κλπ. Σε κάποια στιγμή έκανε κάποια επίπονη θεραπεία κι από τότε κάθε φορά που πήγαινε να βρίσει ή να εκραγεί το καταπίεζε και στη θέση της βρισιάς έλεγε τα ασυνάρτητα, αλλά επιφανειακά καλοσυνάτα diddly, fiddly και doodle του. ΘΕΪΚΟ: Everyone Loves Ned Flanders! [αλλά και Everyone Hates Ned Flanders]



2) Ralph Wiggum Ο αινιγματικός γιος του αστυνομικού Wiggum (άλλος αγαπημένος χαρακτήρας). Με μια πρώτη ματιά μοιάζει αυτιστικός ή/και καθυστερημένος, με μια δεύτερη (όπως υποστηρίζει και κάποιος στη Wikipedia) πρόκειται για παιδί με προβλήματα μάθησης αλλά με ζωηρή φαντασία, εύστοχο χιούμορ, και καλλιτεχνική φλέβα. /// Το βιντεάκι The Best of Ralph Wiggum έχει δύο εκατομμύρια χιτς στο YouTube. /// Το ’05 οι Bloodhound Gang κυκλοφόρησαν το τραγούδι Ralph Wiggum οι στίχοι του οποίου είναι από ατάκες του Ralph.


3) Montgomery Burns. Ο θείος Σκρουτζ της σειράς, αμοραλιστής κάνει τα πάντα για να ξεζουμίσει τους υπαλλήλους του στο πυρηνικό του εργοστάσιο (και κάθε φορά αντικρίζει τον Χόμερ σαν να τον βλέπει για πρώτη φορά). Σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού Forbes ο Mr. Burns είναι ο δεύτερος πλουσιότερος Fictional Character που υπάρχει με περιουσία που αγγίζει τα 16.8 δις δολάρια. Η αγαπημένη μου στιγμή του ήταν όταν προσπαθούσε να πείσει τον Χόμερ να μην τον μηνύσει για ένα ατύχημα, λέγοντάς του ότι μόλις κέρδισε ένα μεγάλο χρηματικό βραβείο. Ο Χόμερ ρωτάει πώς λέγεται το βραβείο κι ο Mr. Burns αγχωμένος επινοεί εκείνη τη στιγμή έναν τίτλο, κομπιάζοντας μετά από κάθε λέξη στην αγωνία του να βρει την επόμενη. Το αποτέλεσμα ήταν: «The First Annual Montgomery Burns Award for Outstanding Achievement in the Field of… Excellence!" [Και μετά φυσικά αναγκάστηκε να διοργανώσει ολόκληρη τελετή-υπερπαραγωγή για να του το δώσει.]


4) Millhouse Van Houten Ταυτίζομαι με τον Millhouse γιατί είναι λίγο nerd, κάπως ευαίσθητος και υποχόνδριος. Δεν ταυτίζομαι (θέλω να πιστεύω) γιατί είναι χαζούλης και βρέχει το κρεβάτι του. [τρίβια, τη φωνή του Μ. κάνει η Πάμελα Χέιντεν /// είναι από τους ελάχιστους χαρακτήρες των Simpsons που έχει φρύδια /// δύο ψιλοχάλια κουκλάκια Millhouse: Ένα / Δύο /// the Millhouse Files]


5) Rev Lovejoy: Ο αιδεσιμότατος του Springfield, έξω απ’ την εκκλησία του οποίου υπάρχει πάντα πινακίδα με τις πιο κουφές ανακοινώσεις. Μ’ αρέσει γιατί έχει αυτό το μπλαζέ, σχεδόν κουλ ύφος, ότι ναι μεν πρέπει να κατακεραυνώσει τους αμαρτωλούς, αλλά βαριέται κιόλας λίγο και περιμένει να γυρίσει σπίτι να παίξει με τα τρενάκια του πίνοντας ουίσκι [και υπομένοντας την κουτσομπόλα γυναίκα του]. Για να ξυπνά όσους κοιμούνται στην Κυριακάτικη λειτουργία έχει κάποια κουμπάκια με προηχογραφημένους ήχους όπως μια ντίσκο σφυρίχτρα ή σειρήνα ασθενοφόρου. Ο κυνισμός του για τη Βίβλο είναι παροιμιώδης ("Have you ever really read this thing? Technically, we're not allowed to go to the bathroom!") Κορυφαία του στιγμή: όταν ο Ned Flanders παθαίνει μια θρησκευτική κρίση στη μέση της νύχτας αρπάζει το τηλέφωνο (έχει τον Rev. Lovejoy περασμένο στα τηλέφωνα ανάγκης μαζί με την αστυνομία και την πυροσβεστική), τηλεφωνεί στον ιερέα ξυπνώντας τον. «Ned», του λέει αυτός απηυδησμένος, «have you ever thought of switching religion? There are other good denominations, you know…» [Επίσης, το επεισόδιο Homer the Heretic συμπυκνωμένο σε 60 δευτερόλεπτα /// Η εκκλησία του Springfield είναι πιστό αντίγραφο του ναού που ‘εμφανίζεται’ στην ταινία “The Graduate”]


6) Sherri and Terri Δίδυμα κοριτσάκια με μωβ μαλλιά, συμμαθήτριες του Bart, που μάλλον τον αντιπαθούν και εξαπολύουν βιτριολικές λεκτικές επιθέσεις εναντίον του. Ο Groening εμπνεύστηκε τις δίδυμες από τα κοριτσάκια της Κραυγής του Κιούμπρικ. Αγαπημένη σκηνή: ο Principal Skinner επιλέγει τους μαθητές που θα σωθούν από επικείμενη πυρηνική καταστροφή ακολουθώντας τον στο ασφαλές καταφύγιο. Η λίστα με τους αξιόλογους για να επιζήσουν μαθητές περιλαμβάνει την Lisa, τον Μάρτι και την Sherri (“but not Terri”) χωρίς κάποιον εμφανή λόγο. Στο άκουσμα αυτού η Terri κατσουφιάζει ενώ ακούγεται και το off camera («Ha - Ha!») γέλιο του Nelson.


7) Comic Book Guy Ο 45χρονος παρθένος και ευτραφής ιδιοκτήτης του μαγαζιού με τα συλλεκτικά κόμικς και αντικείμενα, δεν έχει δική του ζωή, ντύνεται σαν χαρακτήρας κόμικς και πηγαίνει σε όλα τα συνέδρια των απανταχού geeks για το Σταρ Τρεκ. Συχνά εμφανίζεται για να πετάξει κυνικές ατάκες όπως «Worst (κάτι) ever!», σατιρίζοντας τους φανατικούς των Simpsons που μετά το 1992 χρησιμοποιούσαν το newsgroup alt.tv.simpsons για να κριτικάρουν τα επεισόδια που δεν τους άρεσαν (χρησιμοποιώντας συνήθως τη φράση Worst Episode Ever, την οποία έκτοτε και με περίσσιο αυτοσαρκασμό έβαζαν συχνά οι σεναριογράφοι στο στόμα του Comic Book Guy. [Σατίρισε επίσης αυτούς τους φανς παραλλάσσοντας το όνομα του newsgroup σε “alt.nerd.obsessive”.] Μια ατάκα του απ’ την ταινία. (καθώς ετοιμάζεται για την καταστροφή του πλανήτη): «I've spent my entire life doing nothing but collecting comic books... and now there's only time to say... LIFE WELL SPENT!» [μυστήριο: ο comic book guy στον ουρανό του εικονικού Springfield, σε ένα απ’ τα αγαπημένα μου παιχνίδια /// the internet king]


8) Krusty the Clown [ο κλόουν που τα γράφει όλα με Κ (αντί για C) - ένα ατυχές παράδειγμα είναι το σόου που έκανε κάποτε στο Apollo Theatre, το Krusty's Komedy Klassic show (KKK)] Εμφανισιακά είναι ίδιος ο Χόμερ, μεταμφιεσμένος και μια αρχική σκέψη ήταν να αποτελεί την μυστική ταυτότητά του. Με το να μην είναι αστείος ως κλόουν είναι απ’ τους πιο αστείους χαρακτήρες. [το απόλυτο crossover παιχνίδι: Krusty vs. Peter Griffin /// o Bart κι η Lisa συναντούν το ίνδαλμά τους για πρώτη φορά (από το σόου της Tracey Ullman πριν οι Simpsons αποκτήσουν τη δική τους σειρά) /// Ο μεγάλος ανταγωνιστή του Krusty, o Gabbo! [Homer: “He ’ll tell us what to do!”] //// To χαρακτηριστικό γέλιο του Krusty: από ένα παιδάκι, από κάτι μεθυσμένες, από έναν δαιμονισμένο, και από έναν γελοίο.


9) Troy McClure Ξεπεσμένος ηθοποιός (στερεοτυπικά Χολιγουντιανός) που εμφανίζεται σε τοπικές παραγωγές βήτα διαλογής, κυρίως εκπαιδευτικά βίντεο ή διαφημίσεις τηλεμάρκετινγκ. Μ’ αρέσει που παρουσιάζει τα πιο απίθανα προγράμματα ξεκινώντας πάντα λέγοντας “Hi, I'm Troy McClure. You may remember me from such films/ videos/ infomercials as...” και λέει δυο τρεις απίθανους τίτλους. Ο χαρακτήρα και η φωνή του McClure βασίστηκαν στους παλιούς ηθοποιούς Troy Donahue και Doug McClure. Μάλιστα η κόρη του δεύτερου είχε αποκαλύψει ότι ο πατέρας της γελούσε πολύ με την παρωδία του κι ότι όλη η οικογένειά του τον αποκαλούσε Troy McClure πίσω απ’ την πλάτη του. Ο ηθοποιός που έπαιζε τον McClure, ο γνωστός κωμικός Phil Hartman πέθανε το 1998 [για την ακρίβεια δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του] κι ως ένδειξη σεβασμού οι σεναριογράφοι δεν ξαναεμφάνισαν ποτέ τον Τroy McClure επιλέγοντας να μην προσλάβουν αντικαταστάτη για τη φωνή του. Έτσι αυτός ο ήρωας χάθηκε για πάντα. The Best of Troy Mcclure


10) Barney Gumble: Κολλητός του Χόμερ, αλκοολικός (νομίζω ότι τώρα το ‘χει κόψει). Στον πρώτο κύκλο ήταν ξανθός (άλλωστε στον πρώτο κύκλο όλα είναι λάθος, ο Χόμερ έχει άλλη φωνή, ο Σμίθερς είναι μελαμψός κλπ). Λέει τις πιο αστείες ατάκες, κυρίως όταν δεν πολυκαταλαβαίνει ή μπερδεύει πρόσωπα. Σε κάποια βραβεία συναντά τον μουσικό David Crosby και φωνάζει: «David Crosby! You’re my hero». «So you like my music?» χαίρεται ο Crosby κι ο Barney απαντά: «What?!... You’re a musician?». Μονάχα σε λίγα επεισόδια μπορέσαμε να δούμε την πραγματική, ευαίσθητη και καλλιτεχνική φύση του, δηλαδή την υπέροχη φωνή του όταν τραγουδούσε με τους B-Sharps [το Baby on Board ειναι το αγαπημένο μου Simpsons τραγούδι] και το πραγματικά εξαιρετικό φιλμάκι που γύρισε για το Φεστιβάλ του Σπρίνγκφιλντ με θέμα τη αλκοολισμό και τη μοναξιά του. [Το χαρακτηριστικό του catchphrase (μαζί με τις ατάκες και των υπολοίπων πρωταγωνιστών).]



11) Sideshow Bob: Ήταν στο καστ του Krusty the Clown, αδικήθηκε από την κοινωνία (και τον Μπαρτ) και ορκίστηκε εκδίκηση. Από τότε, και περίπου μια φορά το χρόνο, καταφέρνει να αποδράσει από τη φυλακή με σκοπό να δολοφονήσει τον Μπαρτ, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο αισθηματίας, καλλιεργημένος, wannabe-δολοφόνος προόριζε τον εαυτό του για καλύτερα πράγματα: κρουαζιέρες με ηχητική υπόκρουση όπερα, βραδιές σε πολυτελή θέατρα, και, πιθανώς, μια θέση στην κυβέρνηση. Τη φωνή του Sideshow Bob κάνει ο γνωστός Kelsey “Frasier” Grammer που πέρσι κέρδισε και Emmy γι’ αυτόν το ρόλο. [Η fictional ειρωνεία είναι ότι και ο Sideshow Bob σε ένα επεισόδιο κερδίζει Emmy για τη δουλειά του ως sidekick στο Krusty Show, αλλά επειδή ήταν στη φυλακή του το πήραν πίσω].

--------------------------------------------
[αυτοί που δε χώρεσαν: Dr. Nick Riviera [Hi, everybody!], οι εξωγήινοι Kang & Kodos, ο Νέλσον (χα-χα!), ο τηλεπαρουσιαστής Kent Brockman [που αναγγέλοντας το νικητή του μεγάλου λαχείου συνειδητοποιεί ότι αυτός κέρδισε και πίσω του στην οθόνη βγαίνει φωτογραφία των –προ δευτερολέπτων πανηγυρισμών του- με λεζάντα Winner], ο σκύλος της οικογένειας Santa's Little Helper, ο Itchy (αλλά όχι ο Scratchy), o Apu [που συναντά τον Elton John και φωνάζει «Oh my God! Elton John» κι ο τραγουδιστής [πραγματικό όνομα Reginald Kenneth Dwight] απαντά χαρούμενος: «That’s my name!... Well… not really», ο hillbilly Cletus με τα 41 παιδιά του, η μαμά του Principal Skinner, η καθηγήτρια Edna Krabappel, ο πλούσιος Τεξανός που πυροβολεί στον αέρα χορεύοντας, οι losers Lion Hutz και o Gil που δε στεριώνουν σε καμία δουλειά, ο Ιταλός σεφ Luigi Risotto που αφού πάρει τις παραγγελίες σχολιάζει (εκτός πλάνου αλλά φωναχτά) τους πελάτες, και ο Tibor, συνάδελφος του Χόμερ στο εργοστάσιο και συνήθης αποδιοπομπαίος τράγος που επειδή δεν μιλά αγγλικά τον κατηγορούνε συνέχεια για κάθε τους λάθος (όμως τελικά παίρνει προαγωγή πριν τον Χόμερ)… ]
----------------------------------------------------

[και τώρα REST!REST!REST!]