Friday, October 12, 2007
Έντεκα (διαφημίσεις από μια ΓΥΝΑΙΚΑ του '79)
Το ιστορικό περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ δεν υπάρχει πια. Από ένα παλιό τεύχος που είχα βρει στην ανακύκλωση σκανάρισα έντεκα διαφημίσεις, έγχρωμες και ολοσέλιδες. [Μια καλή ευκαιρία να κυκλοφορήσουν σε chain-emails με τίτλο "Γεράσαμε..." χωρίς την πηγή, όπως οι διαφημίσεις του Μίκυ Μάους. ;)]
Είναι ένα μικρό tribute όχι μόνο στο περιοδικό αλλά και στην περίοδο που, λίγο πριν τα ψυχεδελικά (αλλά και βασανιστικά) '70ς δώσουν τη θέση τους στα νεόπλουτα '80ς, τα πολύχρωμα προϊόντα γινόταν όλο και πιο χάι-τεκ. Ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα της καθημερινότητας του Οκτωβρίου του 1979, γεμάτη με πολυτονικές, ρετροφουτουριστικές γραμματοσειρές, της εποχής που το Νέο Βιτάμ Soft ήταν όντως Νέο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
20 comments:
"γάλα ζαχαρούχο", τι-λες-τώρα...
Τι είναι οι μανταλένες ρε παιδιά?
Αχ, η SEB! Είναι από την εποχή που ακόμη κι εγώ (παιδούλα) με τις συμμαθήτριές μου συνεριζόμασταν ποιές είχαν τις περισσότερες ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι τους!
Η SEB υπάρχει ακόμη?
Συγγνώμη, αλλά δεν καταλαβαίνω το σλόγκαν "Μόνο η απόλαυση σου θυμίζει ότι καπνίζεις". Δηλαδή; Αν έλειπε η απόλαυση, θα κρατούσες ένα τσιγάρο και τι θα νόμιζες ότι κάνεις;
Πολύ μου αρέσουν τα "νοσταλγικά" ποστ!
(Γιά την ιστορία, η SEB έχει εξαγοραστεί από την TEFAL
και οι μαντελένες είναι οι MADELEINES, ένα γλυκό σαν μαλακό μπισκότο)
Καλό Σαββατοκύριακο.
Εξαγοράστηκε λοιπόν η SEB; Καλά το υποψιαζόμουν πως τα αρχικά δεν είναι ήταν άλλα από του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων!
τι όμορφες που ήταν οι διαφημίσεις!!
η taschen έχει κυκλοφορήσει βιβλία με τις αμερικανικές διαφημίσεις απο τα 50ς μέχρι τα 80ς!!
www.taschen.com look it up
τη λολα απο τους νταλτον ποιος θα σωσει, μονο ο καρνεισον μπορει να τη γλιτωσει..
enta3ei
trelo respect omws!!!!!!!!!
ti mou 8umises!
Azax για τα τζάμια
Και τι δεν καθαρίζει!
(Σωστά, διότι ως γνωστόν πάντα καθάριζε, εκτός από τζάμια και όλα τα άλλα: υφάσματα, πατάρια, κήπους, τύψεις, ενοχές κ.λπ.)
Eπίσης "η φύση θα του δώσει ομορφιά και το bambino, προίκα".
To 1979 ήταν σίγουρα μια εποχή στην οποία η έννοια της διαφημιστικής (εταιρίας ή καμπάνιας) δεν υπήρχε...
Ανεκτίμητο, εύγε!
Αααχ, καλέ μου enteka, να ήξερες τι μου θύμισες με τη διαφήμιση του bambino! Ο εικονιζόμενος κούκλος-απομίμηση του Ροζ Πάνθηρα επέζησε τουλάχιστον μέχρι το 1986 μόνο και μόνο για να στοιχειώσει τους χειρότερους παιδικούς εφιάλτες μου. Μου τον έκανε δώρο οικογενειακή φίλη και ήταν ο σταθερός πρωταγωνιστής μιας ατέλειωτης σειράς εφιαλτών (α' κύκλος επεισοδίων). Συγκεκριμένα σημάδεψε (με την ερμηνεία του) το πρώτο όνειρο ever που θυμάμαι: νυμένος Χάρος με μάυρη κάπα, δρεπάνι and all (αμφίεση που διατήρησε και στις επόμενες εμφανίσεις του) κυνηγούσε την μονοετή Vagab0nde απ' τη μια γωνία του (παιδικού) πάρκου στην άλλη. Σκέτη φρίκη. Να σου πω... πιάνεται αυτό ως όνειρο "με τη φιλική συμμετοχή διασημοτήτων"; Btw, γι' αυτή τη λίστα έχω κι τρία όνειρα με Βακαλόπουλο, Αθίνη-Τσούνη και Βίκυ Μιχαλονάκου. Επιτρέπεται η συνεισφορά;
[Δυστυχώς, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι fiction. Προσφορές για δωρεάν ψυχανάλυση δεκτές.]
Σ' ευχαριστώ για το άλλοθι που προσφέρεις κάθε Παρασκευή στη μεγάλη σαβουρατζού που είμαι!
Σήμερα εκθείαζε το μπλογκ σου μια εφημερίδα. Ή το ΒΗΜΑ ήτανε (το πιο πιθανό) ή η Ελευθεροτυπία ή η καθημερινή
Δε μπορώ να θυμηθώ, αλλά το αξίζεις
Πως και δεν το ονόμασες το μπλογκ 12 σαν τη βίσση;
ευχαριστώ για τα σχόλια, πολύ μ' αρέσουν!
[vagabOnde, στείλε τα όνειρα στο enteka11@gmail.com // g.a.n.g, :)]
ευχαριστώ για τα σχόλια, πολύ μ' αρέσουν!
[vagabOnde, στείλε τα όνειρα στο enteka11@gmail.com // g.a.n.g, :)]
ελα ρε, γαμω τα post. super υλικο, αντε καλη βδομαδα
Εκτός από τα Bambino (ευτυχώς)
και τα ηχεία (δυστυχώς)
Έχω αγοράσει/χρησιμοποιήσει όλα τα υπόλοιπα.
Είχα για χρόνια ένα κάψιμο στο χέρι από την τοστιέρα η οποία έκαιγε ΚΑΙ από επάνω γιατί ήταν μεταλλικό και το καπάκι!!!
Εντυπωσιακά ωραια και ολιγον νοσταλγικά. Αλλά πολλές φορές προτιμώ να κοιτω κατ ευθείαν μπροστά και αυτό το κοιταγμα με το κεφάλι ελαφρώς στραμμενο προς το πισω με τρομάζει
χαιρετω και καληνυχτα σας
Τώρα διαβάζω το blindness του Saramago και έχω πάθει τη πλάκα μου!
Yperoxo pragmatika to peri tyflotitos
Post a Comment