Thursday, October 11, 2007
Έντεκα (συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων)
Η Μαργαρίτα Καραπάνου με τον Λη (ή μήπως τη Λου;)
1) Μαργαρίτα Καραπάνου [στη Λώρη Κέζα του Βήματος, 9/1/2002]
2) Αύγουστος Κορτώ [στο cityportal, 2/5/07. /// Και ένα podcast στο book.attack.gr]
3) Άλκη Ζέη [σε παιδιά της Ρόδου στις 27/4/07.
4) Νίκος Βλαντής [στο blog Diavazo, 31/5/07]
5) Μαρία Μήτσορα [στον Βασίλη Ρουβαλη, Ελευθεροτυπία, 24/5/07]
6) Λένος Χρηστίδης [στον Γιώργο Καρουζάκη, Ελευθεροτυπία, 29/7/1998]
7) Λένα Διβάνη [στο blog του Δημήτρη Αθηνάκη, 17/6/07]
8) Σάκης Σερέφας [στην Στελίνα Μαργαριτίδου της Μακεδονίας, 18/6/07]
9) Αλέξης Σταμάτης [στην Εύη Οικονομίδου του lexima.gr, 28/6/06]
10) Ζυράννα Ζατέλη [στην Λώρη Κέζα του Βήματος, 20/1/2002]
11) Γιάννης Ξανθούλης [στον Βασίλη Κ. Καλαμάρα της Ελευθεροτυπίας, 10/10/07]
-----------------------------------------------------
*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
Μια αμφιλεγόμενη συνέντευξη
Είχα διαβάσει τη συνέντευξη της Σώτης Τριανταφύλλου στην Ελευθεροτυπία, [με τον τίτλο "Ρατσισμός που Σκοτώνει" και υπότιτλο "Τι δουλειά έχει η Σώτη Τριανταφύλλου στη γιορτή της Κου Κλουξ Κλαν στο Τενεσί;"] και την είχα βρει λίγο περίεργη. Όντας μεγάλος φαν είχα διαβάσει δεκάδες συνεντεύξεις και κείμενα. Εδώ κάτι δεν πήγαινε καλά…
Σα βόμβα (λέμε τώρα) έσκασε στον εκδοτικό χώρο το email της Σώτης Τριανταφύλλου [εγώ το είχα διαβάσει τότε στο blog του ΑΔΑΗ] που κατήγγειλε τους τους δήθεν σοβαρούς των «προοδευτικών» εφημερίδων που υιοθετούν την συμπεριφορά του παλιού χωροφύλακα-ανακριτή, και τόνιζε ότι τα λόγια της παραποιήθηκαν. Η εν λόγω συνέντευξη είχε δωθεί στην Σταυρούλα Παπασπύρου και δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 29/10/06.
Λίγες μέρες μετά, η Στ. Παπασπύρου απάντησε μέσω της εφημερίδας, κατηγορώντας την Σ.Τ. πως διακίνησε έναν ασαφή λίβελο εναντίον της. Εκείνες τις μέρες ο Πιτσιρίκος έγραψε τη δική του εμπειρία από μια συνέντευξή του στην Στ. Παπασπύρου [«Η κ. Παπασπύρου έγραψε άλλ’ αντ’ άλλων. Επίσης, της ζήτησα να αποφύγει να γράψει κάτι – δεν ήθελα να το διαβάσει η μητέρα μου. Αποτέλεσμα; Το κείμενό της ξεκινούσε με αυτό ακριβώς.»]
Αρκετούς μήνες μετά, στις 17 Ιουλίου (φέτος) η ΕΣΗΕΑ, στην οποία αλληλο‘μηνύθηκαν’ οι δυο γυναίκες, έβγαλε μια απόφαση πάνω στην οποία έπεσα τυχαία ψάχνοντας για συνεντεύξεις της Σώτης Τριανταφύλλου στο ίντερνετ (για το παρόν ποστ). Το κείμενο της ΕΣΗΕΑ είναι ένα κουτσομπολίστικο, λογοτεχνικό διαμάντι! Εκτός των άλλων έχει τις καταθέσεις των δύο κυριών, την κατάθεση του Χωμενίδη (και άλλων) υπέρ της Τριανταφύλλου και του Βασίλη Βασιλικού (και άλλων) υπέρ της Παπασπύρου.
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του (θα ’πρεπε πάντως να υπήρχε κι ένα μαγνητοφωνάκι στη συνέντευξη!), αυτό όμως που βρήκα ξεκαρδιστικό [και η κα Παπασπύρου το αρνήθηκε] ήταν κάτι που έγραψε η συγγραφέας στην αναφορά της στο Πειθαρχικό Συμβούλιο και το κάνω copy paste από τα πρακτικά:
"Η δημοσιογράφος, η οποία με έχει προσβάλει στο παρελθόν (θα εξηγήσω παρακάτω πώς), αλλά δεν το είχα μάθει διότι δεν διαβάζω συνεντεύξεις (δείχνω εμπιστοσύνη!), δεν διέθετε μαγνητόφωνο. (…) Πριν από δύο ή τρία χρόνια, σε ανάλογη περίσταση, με είχε ρωτήσει τι σημαίνει για μένα η φιλία -στην οποία αναφέρομαι συχνά στα βιβλία και στα άρθρα μου- και όταν απάντησα: "Η φιλία δεν είναι πια αυτή που ήταν, διότι αποκλίνουμε μεγαλώνοντας, διότι άλλοι γνωρίζουν κοινωνική επιτυχία και άλλοι όχι”, έβαλε τίτλο στη συνέντευξη: Σώτη Τριανταφύλλου: "Με ζηλεύουν", λες και είμαι καμιά τραγουδιάρα (το έμαθα προσφάτως)…".
-----------------------------------------------------------------
*Δείτε επίσης: Έντεκα (συνομιλίες απ' το Αντίε Παλιέ Κόσμε του Στ. Τσαγκαρουσιάνου) ///Έντεκα (συνεντέυξεις Χωρίς Πρόγραμμα από τη Μαρία Ρεζάν) /// Έντεκα (συνεντεύξεις-ανταποκρίσεις από τη λογοτεχνία)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
Σου βρήκα την συνέντευξη (ή "συνέντευξη"). Δες εδώ (ή "αιδώ"): http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=29.10.2006,id=68472524
αα, μπράβο, ευχαριστώ.
θα την βάλω στο ποστ
Να'σαο καλά. Btw, πλάκα έχουν αυτές οι κατινιές μεταξύ διανοουμένων κυριών... χιχιχι
Αυτό που ξέρω είναι ότι συνέντευξη χωρίς μαγνητόφωνο δεν μπορεί να ονομάζεται συνέντευξη...
Alexander, έχεις δίκιο και θυμήθηκα το εξής:
πριν από 8 χρόνια με έστειλαν να πάρω συνέντευξη απ' τον Καζάκο (τον υιό).
Όταν τελείωσε η συνέντευξη, κι αφού είχα φύγει είδα ότι το μαγνητοφωνάκι δεν είχε γράψει τίποτα.
Προσπαθούσα να θυμηθώ τι είχε ειπωθεί, αλλά μου ήταν αδύνατο, μάλλον γιατί δεν είχε ειπωθεί τίποτα το ουσιώδες.
Οι ερωτήσεις μου ήταν τελείως βαρετές, οι απαντήσεις του ήταν γεμάτες αναμενόμενα κλισέ.
Ευτυχώς έπρεπε να είναι μια αρκετά μικρή συνέντευξη κι έτσι ανασύνθεσα τις όποιες αναμνήσεις μου απ' τη συνομιλία κι έγραψα ένα εκθειαστικό κομμάτι [κυρίως λόγω ενοχής].
Και, βέβαια, έβαλα στο στόμα του όλα τα κλισέ των 'ανθρώπων του θεάτρου': "Το θέατρο είναι λειτούργημα", "το Βραβείο μου είναι η αγάπη του κόσμου", "στην παράσταση είμαστε σαν οικογένεια, κι αυτό βγαίνει προς τον κόσμο", και φυσικά, "το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι δύσκολο και απαιτητικό, αν το κερδίσεις όμως έχεις πετύχει".
Αργότερα έμαθα ότι έμεινε πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
[Από τότε, όταν χρειάζεται, ελέγχω το κασσετοφωνάκι, σχεδόν ψυχαναγκαστικά, κάθε 5 λεπτά.]
Προσωπικά θα με άφηνε παντελώς αδιάφορο μια συνέντευξη του Κορτώ, του Αλέξη Σταμάτη ή της Ζυράννας Ζατέλη (to name but a few). Aντίθετα θυμάμαι ότι με είχε συγκλονίσει πριν από λίγα χρόνια μια συνέντευξη της Καρυστιάνη για τον "Άγιο της Μοναξιάς" στη "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας και μία της Δημουλά πριν αρκετούς μήνες στο "Κ" της Καθημερινής.
(an yparxoun online dose link edo)
'Eψαξα στα sites των δύο εφημερίδων αλλά δεν βρίσκω τίποτα...Δυστυχώς δεν τα κρατάω όπως εσύ :-(
Πολυ ενδιαφερουσα η αναγνωση των πρακτικων. Παρα πολυ..
bravo thesaloniki
Καλημέρα και καλο Π/Σ/Κ
Προχθες γνωρισα το νεαρο Νικο Βλαντή. Δεν εχω ακομη διαβάσει δουλειά του, εν καιρώ. Νομιζω οτι και ο Μαμαλούκας ειναι εξαιρετικος και πολλοί άλλοι ωραιοι - σαν Ελληνες - συγγραφεις.
Οι τσακωμοι της Σώτης και των λοιπών ή των λοιπών με τη Σώτη δεν ενδιαφέρουν. Η Σώτη εχει φανατικούς οπαδούς και φανατικούς πολεμιους.
Εντάξει. Υπαρχουν βιβλία της πανέμορφα, κι αλλο μετριοτατα. Μα δεν ειναι λογικό ;
καλημερα και φιλια στη Θεσσαλονικη. Εκει δεν μενεις ή πιο εξω ;
ριτς
καλησπερα και πάλι. Κτυπω την πορτα, αλλά κανείς δεν ανοιγει.
ωχ, καλησπέρα. δεν είδα ότι είχα κι άλλα σχόλια...
Κι εμένα μ' αρέσει ο Μαμαλούκας. Είμαι μέσα απ' την Θεσσαλονίκη αλλά όχι κέντρο, καλαμαριά. Διάβασα και σήμερα τα πρόσωπα, αλλά όχι στο ίντερνετ, στη σελίδα χαρτιού ;)
Post a Comment