Έντεκα (αγαπημένα μου Νο2 singles της Αγγλίας)

Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μου στην ‘αποτυχία’ (αυτά που δεν κέρδισαν, που δεν έμειναν, που δεν χώρεσαν) αποφάσισα να ψάξω όλα τα τραγούδια που παρά τρίχα θα γράφονταν στα βιβλία με χρυσά γράμματα, που παρά λίγο θα παίζονταν στα σχετικά αφιερώματα του Πετρίδη και που θα έκαναν 100 φορές πιο ευτυχισμένους τους δημιουργούς τους.
Είναι το Νο2 αποτυχία; Όχι βέβαια. Για πολλούς απ’ τους παρακάτω ήταν κάτι ανέλπιστο, ιδίως για τους πρωτοεμφανιζόμενους. Για τους ήδη διάσημους ήταν η επιβεβαίωση της δύναμής τους. Για όλους όμως, εικάζω, ήταν μια ευχάριστη, αλλά χαμένη ευκαιρία. Απ’ τον κατάλογο με τα Νο2 της Αγγλίας των τελευταίων 50 χρόνων διάλεξα τα 11 που, αν είχα τη δύναμη [μεταφυσική ή αγοραστική] θα τους έδινα μια σπρωξιά και θα τ’ ανέβαζα στην κορυφή.

[για να παίξουν, αριστερό κλικ στον τίτλο τους]

1) Strawberry Fields Forever – The Beatles [1967] Φακτ! Η πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της παραγωγής του τραγουδιού εδώ. Έμεινε, σκανδαλωδώς στο Νο2, πίσω απ’ το Release Me του Engelbert Humperdinck [!!!]. [το τραγούδι παιγμένο αντίστροφα με τους υποτιθέμενα υποσυνείδητα σατανικούς στίχους]

2) O Superman - Laurie Anderson [1981] Φακτ: Ο John Peel έπαιξε το τραγούδι στο Radio 1 του BBC κι η Άντερσον (που τότε ήταν γνωστή μόνο στον εικαστικό χώρο) έγινε περιζήτητη: άφησε τη μικροσκοπική της εταιρία και υπέγραψε με την Warner. Το τραγούδι βασίστηκε (μερικώς) στην άρια "O Souverain" από την όπερα του 1885 Le Cid. [Garfield]

3) Only You – Yazoo [1982] Φακτ: Ο Vince Clark [βασικός συνθέτης των Depeche Mode] πρότεινε αυτό το τραγούδι στο συγκρότημα, αλλά απορρίφθηκε. Απογοητευμένος (και από άλλα) εγκατέλειψε τους Depeche, έδωσε το Only You στην Alison Moyet φτιάχνοντας τους Yazoo (και αργότερα τους Assembly και τους Erasure). Το ότι έφυγε τελικά ήταν καλό και για τους D.M. αλλά και γι’ αυτόν. [κλαψιάρικη ιεροσυλία: το Only You εκ-τε-λε-σμέ-νο απ’ τον Ενρίκε Ιγκλέσιας]

4) Save A Prayer – Duran Duran [1982] Φακτ! Σύμφωνα με τον Simon Le Bon η δομή του ρεφρέν βασίστηκε στο If You Could Read My Mind του Gordon Lightfoot. Το Eye of the Tiger των Survivor εμπόδισε το Save a Prayer απ’ το να πάει στο Νο1. [Live in Athens!]

5) Girls Just Want To Have Fun – Cyndi Lauper [1983] Φακτ! Γράφτηκε από τον Robert Hazard που το ηχογράφησε το 1979. Πριν αλλάξει ελαφρώς τους στίχους η Lauper, το τραγούδι 'μιλούσε' από την πλευρά ενός άντρα. Πολύ θα ήθελα να το ακούσω αλλά δεν το βρήκα. [weird]

6) What Have I Done To Deserve This – Pet Shop Boys & Dusty Springfield [1987] Φακτ! Πήγε στο Νο2 και στην Αγγλία αλλά και στην Αμερική [περιέργως ήταν η μεγαλύτερη αμερικάνικη επιτυχία στην καριέρα της Springfield]. Το τραγούδησαν μαζί στα Brits. Μετά το θάνατό της οι PSB συνέχισαν να το τραγουδούν στις συναυλίες τους με την Dusty σε συγκινητική γιγαντοοθόνη. [βίντεο-κλιπ]

7) Groove Is In The Heart – Deee Lite [1990] Φακτ! Κάτι πρωτοφανές συνέβη το καλοκαίρι του 1990: δύο τραγούδια πούλησαν ακριβώς τις ίδιες χιλιάδες αντίτυπα. Ακριβώς όμως. Το Joker (Steve Miller Band) και το Groove is in the Heart ισοψήφησαν σε πωλήσεις αλλά όχι και σε θέσεις του τσαρτ με το Joker να κερδίζει την κορυφή εξαιτίας ενός φρέσκου κανονισμού που έλεγε ότι σε περίπτωση ‘ισοψηφίας’ κέρδιζε το τραγούδι που είχε σημειώσει τη μεγαλύτερη άνοδο απ’ την προηγούμενη εβδομάδα. Ο κανονισμός ήταν χαζός – και μετά από το θόρυβο που προκλήθηκε απ’ την αδικία εις βάρος τον Deee Lite καταργήθηκε ολοσχερώς και επιτρεπόταν πλέον δύο τραγούδια στο Νο1. [Τραγουδισμένο από μια 7χρονη! – για τον C. Khan]

8) Tom's Diner DNA feat. Suzanne Vega [1990] Φακτ! Γράφτηκε το ’82, ηχογραφήθηκε acapella το ’87, ‘κλάπηκε’ το ’90 από τους DNA (που το ταίριαξαν μ΄ένα beat των Soul II Soul). Η ‘κλοπή’ άρεσε στην Vega και την εταιρία της και αντί να μηνύσουν τους DNA αγόρασαν τα δικαιώματα και πήγαν στο Νο2. [το πιο απίστευτο είναι ότι το Tom’s Diner χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη του προγράμματος audio compression (γνωστού σήμερα ως mp3). Η Vega θεωρείται η «Μητέρα των Mp3» και σε μια απίστευτη, εικονική συνέντευξή της στο Second Life περιγράφει το πώς έγινε αυτό.]

9) Justify My Love – Madonna [1990] Φακτ! Το τραγούδι (που κόλλησε στο Νο2 πίσω από το Ice Ice Baby) είχε sample από το Security of the First World των Public Enemy [χωρίς άδεια]. Επειδή όμως κι οι Public Enemy έκαναν πολλά samples χωρίς άδεια δεν τόλμησαν να τη μηνύσουν, την εκδικήθηκαν όμως κάνοντας την παραγωγή σε ένα τραγούδι-απάντηση που αντι-samplάριζε το Justify My Love και είχε τον τίτλο λογοπαίγνιο To My Donna. [το βίντεο-κλιπ, απαγορεύτηκε μεν απ’ το MTV αλλά το θυμάμαι σε πρώτη ελληνική μετάδοση στα Νέα του Αντ1 με τον Τέρενς Κουίκ]

10) Last Train To Transcentral – KLF [1991] Φακτ! Είναι τόσα πολλά που δεν γράφω κανένα. [το βίντεο-κλιπ]

11) Common People - Pulp [1995] Φακτ! Μια μέρα ο Jarvis Cocker έπαιζε μουσική στο HMV της Oxford Street [1998]. Ήταν απίθανος: τα περισσότερα ήταν τρασιές, πορνομουσική παιγμένη ανάποδα, τα έχανε, έκλεινε κατά λάθος τον ήχο, χάλια αλλαγές. Στο τέλος μας μοίρασαν και το καλύτερο κόμικ περιοδικό που έχω δει [και πρέπει να βρω για να σκανάρω]: είχε όλο το Common People σχεδιασμένο σαν μια ιστορία, χρησιμοποιώντας τους στίχους σε συννεφάκια. [μια διασκευή απ’ τον William Shatner -τον Κάπτεν Κερκ του Σταρ Τρεκ]

---------------------------------------------

συν+

[1977] Αυτό είναι το πιο αμφιλεγόμενο Νο2 της Αγγλίας όλων των εποχών. Κυκλοφόρησε την περίοδο των εορτασμών για τα 25 χρόνια της Βασίλισσας στο θρόνο (Silver Jubilee) και ήταν μια ευθεία επίθεση εναντίον της, χαρακτηρίζοντας τη μοναρχία “fascist regime” και τη Βρετανία χώρα χωρίς μέλλον. Η προσβολή ήταν απίστευτη. Κι όμως ο κόσμος το αγόραζε σαν τρελός – ήταν το σίγουρο Νούμερο 1. Κάτι έπρεπε να γίνει.
Η, όχι και τόσο απίθανη, θεωρία συνομωσίας λέει πως το BBC και η μουσική βιομηχανία συνεργάστηκαν με σκοπό να πάει το τραγούδι στο Νο2. Ως εξής: τα επίσημα τσαρτς έβγαιναν απ’ το BBC, το οποίο απαγόρευσε τη μετάδοση του τραγουδιού (το ίδιο έκαναν και οι περισσότεροι ανεξάρτητοι σταθμοί) στερώντας του την όποια ραδιοφωνική διαφήμιση – ας μη μιλήσουμε για την τηλεόραση που έδειχνε νυχθημερόν αφιερώματα στο Jubilee της Βασίλισσας. Πολλά δισκάδικα, άλλα υποκύπτοντας σε πιέσεις και άλλα από μόνα τους αρνήθηκαν να πουλήσουν το single. Εκείνη την εποχή δεν μετρούσαν οι πωλήσεις από όλα τα δισκάδικα αλλά από ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα. Τη συγκεκριμένη εβδομάδα ανάμεσα στα δισκάδικα τα οποία μετρήθηκαν, κατά σατανική σύμπτωση, υπήρχαν και σχεδόν όλα αυτά που δεν πουλούσαν το single. Το αποτέλεσμα: Στο τσαρτ του BBC, εκείνη την καλοκαιρινή βδομάδα του 1977, στο Νο1 αναφέρεται το I Don’t Want to Talk About It του Rod Steward. Όλοι όμως ήξεραν ότι, στην πραγματικότητα, στην κορυφή ήταν το υποτιθέμενο Νο2.

Sex Pistols - God Save the Queen

-