Tuesday, November 06, 2007

Έντεκα (καλλιτέχνες που κέρδισαν το Turner Prize)

cartoon_dung

Έχω πάει στις εκθέσεις διαφόρων χρονιών, στα περιττώματα ελεφάντων του Οφίλι, στο κρεβάτι της Τρ. Έμιν, στα βίντεο του Μακ Κουίν, στα φώτα που αναβοσβήνουν του Κριντ: καμία χρονιά όμως δε μ' άρεσε πιο πολύ απ' το 1998, με την Sam Taylor Wood και την Tacita Dean. Κι όχι μόνο για τα έργα (τα οποία βρήκα εξαιρετικά) αλλά και για το εξής περιστατικό που νομίζω το έγραψαν και οι εφημερίδες: Δίπλα μου ήταν μια καθωσπρέπει κυρία, ντυμένη αριστοκρατικά που όλο έλεγε δυνατά με φοβερά posh προφορά "I say..." και "How marvellous!"...
Ξαφνικά ταυτόχρονα: ακούω ένα φσσστ-πατ!, ένα γιαούρτι εκτοξεύεται προς ένα έργο του Οφίλι, γεμίζω γιαούρτια και βλέπω την αριστοκρατική κυρία να αφήνει δίπλα μου το κεσεδάκι και να τρέχει προς την άλλη αίθουσα. Πανζουρλισμός! Ο απών μέχρι τότε φύλακας με αρπάζει κι αρχίζει να με σπρώχνει προς άγνωστη κατεύθυνση - blood (οκ, yogurt) was on my hands. Πήρε λίγη ώρα μέχρι να λυθεί η παρεξήγηση. Την επόμενη βδομάδα είδα την ίδια κυρία στην τηλεόραση - ήταν καλεσμένη σε μια εκπομπή για διακόσμηση. Δεν θα αναφέρω το όνομά της, μόνο αυτή κι εγώ θα ξέρουμε...



_44183944_coley_miracles_cut
[πάνω, έργο του φετινού υποψήφιου Nathan Coley. // Οι φετινές υποψηφιότητες // Αξέχαστες στιγμές απ' το παρελθόν: η Μαντόνα βρίζει δίνοντας το βραβείο το 2001, η Tracy Emin μεθυσμένη χάνει τη μπάλα σε ζωντανή μετάδοση το 1997 // Όλοι οι υποψήφιοι από το 1984 μέχρι σήμερα είναι εδώ]



Έντεκα από τους νικητές (και τα αγαπημένα μου έργα τους)



1977-RED-MORNING-HATE Gilbert & George, 1986



CircleIndia-LongRichard Richard Long 1989



a557afd7 Anish Kapoor 1991



FIG3 Rachel Whiteread 1993



300px-Antony_Gormley_-_Another_Place_-_Crosby_Beach_01 Antony Gormley 1994



hirst_shark Damien Hirst 1995



gordon_dejavu Douglas Gordon 1996



P78348_9 Gillian Wearing 1997



install Wolfgang Tillmans 2000



i3_1_lights Martin Creed 2001



perry1a Grayson Perry 2003

---------------------------

ΑΝΤΙ-TURNER

[αναδημοσίευση απ' το Έντεκα (καλλιτέχνες που, αν και υποψήφιοι, δεν κέρδισαν ποτέ το Turner Prize)]

Το καλύτερο όμως είναι το αντι-Turner βραβείο που έδωσαν το 1994 οι KLF (ως K-Foundation) στην Rachel Whiteread, η οποία λίγα λεπτά πριν είχε κερδίσει και το κανονικό Turner Prize.
Στις αρχές του 1993 η μυστηριώδης ομάδα K-Foundation άρχισε να βάζει πανάκριβες, ολοσέλιδες διαφημίσεις στις μεγάλες αγγλικές εφημερίδες δίνοντας ομιχλώδεις διαταγές όπως ABANDON ALL ART NOW! Ακολούθησαν τηλεοπτικά σποτάκια που προειδοποιούσαν για το τέλος της Τέχνης προσθέτοντας Stand By For Major Art-History Announcement. Οι KLF (το πρωτοποριακό ηλεκτρονικό συγκρότημα που είχε διαλυθεί λίγα χρόνια πριν μετά από απανωτές ποπ επιτυχίες -What Time is Love, 3 AM Eternal, Justified and Ancients κ.α.) είχε πολλά λεφτά για ξόδεμα -και για κάψιμο όπως αποδείχτηκε αργότερα. Στις αρχές του 1994, αφού ηχογράφησαν το Cera Cera, ένα τραγούδι για την Τέχνη το οποίο δεν έχει ακουστεί ποτέ και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε single την πρώτη Δευτέρα μετά την επικράτηση της Παγκόσμιας Ειρήνης, ανακοίνωσαν τα σχέδιά τους για το K-Foundation.
Guerilla-art, ξαφνικές Δράσεις, κρυφά έργα Τέχνης και τέλος, η μεγάλη αναζήτηση για τον Χειρότερο Βρετανό Καλλιτέχνη, δηλαδή μια παρωδία του Turner Prize. Όμως τα λεφτά που χάριζαν οι KLF στον «νικητή» ήταν τα διπλάσια (40.οοο λίρες) απ’ τα χρήματα του Turner Prize (20.000 λίρες). Ο κόσμος ψήφισε και λίγες ώρες πριν την απονομή του Turner Prize το βραβείο για τον χειρότερο καλλιτέχνη ανακοινώθηκε στην τηλεόραση με διαφημιστικό σποτ.
Εκείνο το απόγευμα η Rachel Whiteread κέρδισε και τα δύο βραβεία. Πήρε με πολύ χαρά το Turner, αλλά φυσικά αρνήθηκε το K-Foundation. Τότε οι KLF έτρεξαν έξω από την Tate Gallery (Tate Britain σήμερα) όπου δινόταν ζωντανά το Turner, κάθισαν στα σκαλιά με τις 40.000 λίρες και δήλωσαν ότι θα περιμένουν την Rachel Whiteread να βγει να πάρει τα χρήματα εντός πέντε λεπτών, αλλιώς θα τα έκαιγαν.Έχω δει τη σκηνή σε ντοκιμαντέρ για την Brit-Art και είναι ξεκαρδιστική: το πεντάλεπτο κόντευε να τελειώσει όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα του Μουσείου και, σαν σίφουνας, η Whiteread κατέβηκε τις σκάλες, άρπαξε τα χρήματα και εξαφανίστηκε πάλι μέσα στην Tate.
Σήμερα, 12 χρόνια μετά, ο Bill Dummond των KLF δηλώνει: «Όλοι νόμιζαν ότι χρησιμοποιούσαμε τα λεφτά μας για να κάνουμε ένα statement για την Τέχνη, ενώ στην πραγματικότητα χρησιμοποιούσαμε την Τέχνη μας για να κάνουμε ένα statement για το Χρήμα.»
K_Foundation_-_Abandon_All_Art_Now
-->K-Foundation Awards
----------------------------

Υ.Γ. για τους σκληροπυρηνικούς Turner Prize lovers [ή μάλλον haters] έντεκα σχετικές γελοιογραφίες, απ' το 1984 μέχρι σήμερα.

cartoon_loadofnoncartoon_upsetcgon56ldmc0204lshed72836cartoon_homelesscartoon_dollscartoon_chefcartoon_snowmancartoon_tateshopcartoon_landscape

7 comments:

greekgaylolita said...

Μ'αρεσει κι εμενα πολυ η S.T.Wood κι ο Douglas Gordon(οι KLF εδω επρεπε να ερθουν να ξοδεψουν τα χρηματα τους.Σε χρονο dt;-)

Anonymous said...

εκσελεντ!

alienlover said...

ΤΙ έκανε η Whiteread?????
wow...

Stratos Bacalis said...

Χεχε, θυμάμαι μια χρονιά στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Ντύσελντορφ, είχε εκθέματα ενός γνωστού καλλιτέχνη (δε θυμάμαι όνομα να με σκοτώσεις), ένα από τα οποία ήταν μια καταπληκτική τεράστια μηχανή παραγωγής ανθρωπίνων περιττωμάτων από νερό και οργανικές ουσίες...
KLF respect - έτυχε προχτές σε νεότευκτο μπαρ της πόλης να παίξει ο DJ το 3AM Eternal και έγινε χαμός!
Gilbert & George και Damien Hirst πάντα συναρπαστικοί!

enteka said...

:):)

fieryfairy said...

eimai MEGALH fan tou Grayson Perry!!

Anonymous said...

Enteka, αυτό το ποστ ήταν κα-τα-πλη-κτι-κό! (Και πολύ είχε αργήσει. :))) Φοβερή και η ιστορία με τους K Foundation, για τους οποίους δεν είχα ιδέα και σε ευχαριστώ που μου τους έμαθες (κατενθουσιάστηκα λέμε!). Η τελευταία δήλωσή τους δε είναι από μόνη της έργο τέχνης.

Για φέτος ψηφίζω Mike Nelson. Το έργο με την τρούπα στον τοίχο είναι πολύ involving και θα πρότεινα να το πουν «peeping you».

Υγ.: Συγγνώμη για το πολύ κατόπιν εορτής σχόλιο, αλλά δεν είχα σύνδεση, οπότε τώρα όλα μαζεμένα. :)