(ώρα για Α, Μπα?)
1) Βαριέμαι τον Μπομπ Ντίλαν, κυρίως γιατί ο μπαμπάς μου (που έχει όλους τους δίσκους του) σχεδόν με ανάγκαζε από νήπιο να ακούω την κλαψιάρικη φωνή του τραγουδοποιού, ενώ ο ίδιος γρατζουνούσε μια κιθάρα με τα ίδια και τα ίδια τραγούδια. Τον συνόδευσα τελικά στο I’m not There (το οποίο μου άρεσε) και κάτι περίεργο έγινε. Ο μπαμπάς μου μίκρυνε σαράντα χρόνια. Μετά την ταινία άρχισα να ακούω πράγματα που δεν μου είχε πει ποτέ και που (ντρέπομαι να πω) δεν είχα ενδιαφερθεί ποτέ να μάθω.
Για τις μπομπίνες που δανειζόταν για να ακούει Ντίλαν, για το σπίτι που έπιασε αμέσως με το που τελείωσε το σχολείο το 1964 - δυο δωμάτια στην Πλατεία Ναυαρίνου, για τους στίχους των τραγουδιών που του κρατούσαν παρέα στα 18 του και προσπαθούσε να τους καταλάβει γράφοντάς τους σ’ ένα τετραδιάκι, για τις κασέτες που έχασε, για τον ηλεκτρισμό που ένιωθε όταν άκουγε τα τραγούδια του Ντίλαν και ανατρίχιαζε κι ονειρευόταν να ‘χε μια κιθάρα και να γύριζε τον κόσμο τραγουδώντας… Γυρίσαμε μαζί στο πατρικό μου και κοιμήθηκα εκεί. Και για πρώτη φορά εγώ του ζήτησα να γρατζουνίσει την κιθάρα του. Και για πρώτη φορά συνειδητοποίησα πως τα 'παιζε καλά ο άτιμος.
2) Τι τραγική ειρωνεία. Εδώ είναι το δημοσίευμα εφημερίδας που τον Ιανουάριο αναγγέλλει την επίμαχη συναυλία της Αρλέτας, στο Βόλο. Λίγο πριν από τη συναυλία η Αρλέτα κατέρρευσε και ακόμα και σήμερα παλεύει για τη ζωή της (αλλά θα νικήσει!). Ο τίτλος του δημοσιεύματος δεν ήταν καθόλου προφητικός: Τη Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου, στο Δημοτικό Θέατρο, «Ήσυχα Βράδια» στο Βόλο με μπαλάντες της Αρλέτας. [για την αρλέτα]
3) Κονκάρδες ειδικά φτιαγμένες για τη βραδιά, λουλούδια στο πάτωμα, δώρα dvd, ασπρόμαυρα αποκόμματα στους τοίχους, πολλοί και καλοί γνωστοί, εκατοντάδες αγαπημένα τραγούδια: την περασμένη βδομάδα έζησα (και χόρεψα) στο arthouse το καλύτερο Morrissey πάρτι της ζωής μου.
4) Ο Δημήτρης Αναστασόπουλος γράφει για το (εξαιρετικό!) νέο βιβλίο του Douglas Coupland, ‘The Gum Thief’: “Οι δυνατότητες του Google σε κάνουν να αναπολείς τις πελώριες βιβλιοθήκες, αλλά δεν επιστρέφεις σε αυτές”. (Να πω και κάτι δικό μου: το προηγούμενό του βιβλίο, J-Pod, έγινε τηλεοπτική σειρά στον Καναδά κι έχει πολύ πλάκα. Ήδη κατέβασα τα 6 πρώτα επεισόδια απ’ το μινινόβα.)
5) Ο M.Hulot γράφει για τη Σαμάνθα Φοξ που ήρθε στη χώρα μας και εξηγώντας την πτώση της λέει και το αμίμητο (και μάλλον σωστό): «Δεν συνέχισε στη σόου μπίζνες παρόλο που στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι προτιμούσε τις γυναίκες [τι αντρικές φαντασιώσεις και κουραφέξαλα, μόνο τα gay icon αντέχουν στο χρόνο, οι στρέιτ δεν είναι ικανοί να διατηρήσουν τις σταρ τους, τις θυμούνται όσο κρατάει μια μαλακία -και πόση διάρκεια μπορεί να έχει μια μαλακία;]». (όλο εδώ)
6) Με μια τέτοια, χτεσινή (παπαράτσι σχεδόν) φωτογραφία, πώς να μην κάνει η Ροδιά διαγωνισμό, στον οποίο όλοι κερδίζουν;
7) Bits & Pieces: Η Αθήνα κάτω από τα χιόνια (Καθημερινή, Δ. Ρηγόπουλος) // Τα έντεκα του Μιχάλη Ε. // Ούτε ένα ούτε δύο: 200 στοιχεία της καθημερινής Θεσσαλονίκης. // «Ε, είπαμε, ήταν λίγο υπερβολή.» Ο Γρηγόρης Ψαριανός στο νέο τεύχος του γκέι περιοδικού 10percent // Καταπληκτική συλλογή από καρτποστάλ // mp3: Ιt always comes as a surprise, το τραγούδι της σωστότερης αφιέρωσης. [αλλά και η εκδίκηση των μη-ερωτευμένων: Valentine's Day lollipops were recalled after metal fragments were found in them.]
8) Ο Λευτέρης Πανταζής στην (trash-αλλά-η-ίδια-δεν-το-ξέρει) εφημερίδα Σήμερα της Θεσ/νίκης. Εμετικός τίτλος/κλισέ της συνέντευξης: «Στη Θεσσαλονίκη κάθε φορά καταθέτω την ψυχούλα μου» (και πιο κάτω, «εδώ, ο κόσμος με αγκαλιάζει με την αγάπη του»).
9) Απ’ τον oldboy: Ήμαρτον με τους Ομπάμες και τους Τσίπρες, όταν δεν ελπίζεις δεν μπορείς και να απογοητευθείς. Όχι στους Ελπιδοκάπηλους! [επίσης, απ’ τον pitsiriko: Πριν καν εκλεγεί ο κ. Τσίπρας, η κυρία Λιάνα Κανέλλη τον είχε απαξιώσει, λέγοντας πως «ο Τσίπρας είναι μια trendy επιλογή σε ένα emo κόμμα». Βέβαια, η κυρία Κανέλλη ξεχνάει πως η ίδια ήταν μια τηλεοπτική επιλογή σε ένα κόμμα που δεν έχει καθόλου φωτογένεια. Ή μάλλον, ήταν μια επιλογή λογοδιάρροιας σε ένα κόμμα που έχει γλωσσοδέτη.]
10) Ερώτηση: Eίδα τα παιδιά της «Xρυσής Aυγής» στην τηλεόραση και θαύμασα το μπρίο και το πάθος τους. Πώς μπορώ να τους μοιάσω; Απάντηση: Eίναι απλό. Σταμάτα να θυμάσαι όλα όσα έχεις καταφέρει μόνος σου και άρχισε να αισθάνεσαι περήφανος για το μόνο πράγμα που δεν χρειάστηκε να προσπαθήσεις καθόλου: για το ότι είσαι Έλληνας. (νίκος ζαχαριάδης)
11) Σ’ ένα επεισόδιο του ριάλιτι Janice Dickinson Modeling Agency δυο μοντέλα της αρνούνται να γδυθούν, κι αφού πάνε στη συνάντηση μιας οργάνωσης που λέγεται Model4Jesus, αποφασίζουν με τη βοήθεια άλλων σεμνότυφων μοντέλων να αντιμετωπίσουν την Janice (και τρώνε τα μούτρα τους). Έψαξα λοιπόν την οργάνωση model4jesus και είναι αληθινή!
--------------------------------------
*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
Έντεκα εκδοχές για το ποια είναι, τελικά, η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα.
Η διαφορά του ανθρώπου απ’ τα ζώα… Ας το παραδεχτούμε. Ο καθένας μας έχει κι από μια θεωρία. Αρκεί να γράψεις στο google τη φράση
"διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα"
κι έχεις έτοιμο ένα ποστ. Ευκαιρία για ενδιαφέρουσες θεωρίες (αλλά και άπειρες αυτοσχέδιες αμπελοφιλοσοφίες).
1. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη: «Η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα γίνεται αντιληπτή μόνο με την κατάκτηση της ηθικής αρετής× αυτή δικαιώνει στην ουσία της την έννοια του ανθρώπου και τον οδηγεί στην άρτια εκτέλεση του φυσικού του προορισμού.»
2. Απ’ τον Ριζοσπάστη, (που μας βλέπει όλους κυρίως σαν εργαζόμενους), «η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα συνίσταται στο ότι ο άνθρωπος είναι προϊόν της ίδιας του της δραστηριότητας, της συνειδητής δράσης πάνω στη φύση, δηλαδή της εργασίας».
3. Η Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας, αφού εξηγεί πως η σημερινή ανθρωπολογία απορρίπτει παλιότερες θεωρίες που έλεγαν πως η διαφορά ήταν η αυτοσυνειδησία και το λογικό, καταλήγει: «Το σημείο αυτό [η διαφορά ανθρώπων-ζώων] είναι, όπως είπαμε, η ελευθερία… Δεν μπορεί να φτιάξει δικό του κόσμο το ζώο, μόνον ο άνθρωπος έχει αυτήν την τάση…»
4. Από συζήτηση με τίτλο «έκανα σεξ με εμένα» σε ένα φόρουμ: «Η πραγματική μας διαφορά από τα ζώα είναι ότι ο καθένας προσπαθεί στο καθετί να γίνει καλύτερος με προσωπικά του κριτήρια (ακόμη και αν ο κάφρος που θεωρεί τη καφρίλα μαγκιά βάζει στόχο να γίνει καλύτερος κάφρος δηλαδή πιο κάφρος)».
5. Από το ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ: Έτσι, στον άνθρωπο σε σχέση με τα ζώα, ο καλός Θεός, πρόσθεσε ένα σκαλοπάτι στην κλίμακα που χωρίς αυτό, δεν γίνεται να ενωθεί το πάνω με το κάτω και αυτό δεν είναι άλλο από την ιδιαίτερη και ''ξεχωριστή εσωτερική'' διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα. Η ουσιώδης διαφορά των ζώων από τον άνθρωπο, είναι ότι η ψυχή του ανθρώπου έχει, όχι μόνο ενέργεια, αλλά και Ουσία, ενώ η ψυχή του ζώου έχει μόνο ενέργεια.
6. Από σχόλιο σε φόρουμ: «Μία σημαντική διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα είναι, όμως, ο... όγκος και η τεχνολογία του... δίσκου. Αντίθετα με τα <περισσότερα> άλλα πλάσματα, ο άνθρωπος έχει ένα εξελιγμένο νιονιό.»
7. Μπάμπης Δερμιτζάκης: Ένας Σύγχρονος Λόγιος... «Κάποιος διανοητής (δεν θυμάμαι ποιος) θεωρούσε σαν την κύρια ειδοποιό διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα, το γεγονός ακριβώς ότι ο άνθρωπος μπορεί και θέτει ερωτήματα για το νόημα της ύπαρξής του.»
8. Από σχόλιο στο IndyMedia: “Tο μόνο εργαλείο του ανθρώπου για να προσσεγίσει το πραγματικό είναι ο Λογος.Το μόνο πλάσμα που είναι μέσα σ αυτόν είναι ο άνθρωπος. Τελεία. Αυτή είναι και η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα.»
9. Σχόλιο στο greektube: «Η μεγάλη και πιο ουσιαστική διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα είναι ότι ο άνθρωπος απέκτησε γνωστική συνείδηση του θανάτου δλδ. σχεδόν από τότε που θα γεννηθεί γνωρίζει ότι θα πεθάνει, ενώ τα υπόλοιπα ζώα απλά ξέρουν ότι ζούνε.»
10. Μήνυμα σε φόρουμ: «Η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα έγκειται -πέρα των άλλων και στη διαστροφή και το ανικανοποίητο.»
11. Από anti-new age blog: «Πλάνη της Νέας Εποχής αποτελεί η ταύτιση του πάθους της φιλαυτίας µε το ανθρώπινο πρόσωπο που είναι δώρο Θεού και η διαφοροποιός διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα.»
+ 1. (ποια θα έπρεπε να ήταν η διαφορά μας.) Από blog: «Μέχρι και ο τρόπος που πολεμάμε είναι άτιμος. Κανένας σεβασμός του εχθρού, καμία ευγένεια. Σφαζόμαστε σαν τα ζώα. Η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ βρίσκεται ως προς τον τρόπο που πολεμάνε.»
*Δείτε επίσης την παρόμοια «έρευνα» που είχα κάνει στο google για το νόημα της ζωής: Έντεκα (εκδοχές για το ποιο είναι, τελικά, το Νόημα της Ζωής)
13 comments:
μπράβο, πάρα πολλά ΄πολύ ενδιαφέροντα μαζεμένα!
καλημέρα 11 :)
καλημέρα!
καλή βδομάδα :)
entekaρακι μου, τελικα απεκτησα το συνδρομο της Δευτερας!!!:-))
..μακαρι να ειχε μονο Δευτερες η βδομαδα..
(ελπιζω να λαβεις μερος, ε)
κι εγώ θα ήθελα πολύ να κάνω το Έντεκα της Δευτέρας κάθε μέρα της εβδομάδας (αν ήμουν εκατομμυριούχος με άπειρο ελεύθερο χρόνο!)
(ναι)
kai as elega ton prwhn mou Z.
exw aperioristo sebasmo pros ta zwa
den pisteyw pws exoun kakia mesa tous, apla to enstikto ths epibiwshs
megalytera zwa apo emas den yparxoun ( me thn kakh ennoia)
tade efh gata
Ειμαι η δεν ειμαι?
Ειμαι η δεν ειμαι?
Ειμαι η δεν ειμαι?
[Κοιτα να δεις κατι ρητορικα ερωτηματα,που μη το γελας αγαπητε, ταλανιζουν μεγαλο ποσοστο του προσφιλους,ευ-ηβατ-ειδους νοημοσυνης 10%.29 κατασκευαστες τρενων σηκωνουν τις ραγες ψηλα!Γιατι επιμενουν να μην ειναι ουτε there ουτε here]
Ητο μια α-κατα-σχετος κοινωνικη προσφορα του ggL Δικτυου;-)
το πρώτο σου από τα έντεκα, μου θύμισε παρόμοιο συμβάν με το δικό μου πατέρα (ο οποίος δε ζει), έφηβος εγώ και η αδερφή μου κάνουν στα αγγλικά της το blowing in the wind, φέρνει μια κασσέτα σπίτι και σε λίγο βλέπουμε έναν πατέρα να κλαίει λυτρωτικά με αυτό το τραγούδι. Αγόρασε το δίσκο και γι αμήνες μετά περάσαμε μια Bob Dylan εποχή (δεσπερέ ο πατέρας μου στα νειάτα του, ναυαρίνου ο δικό σου).Συγκινήθηκα με τη σκέψη, από τις ελαχιστότατες φορές που είδα τον πατέρα μου να κλαίει.
Τέλεια η ατάκα του M.Hulot!
Επισης εχω να δηλωσω πως μπορει να βροντοφωναξα με την στεντορεια και χωρις ορια βροντωδη φωνη μου
LEAVE SAMANTHA AAAAAAAAALONE!!
εκεινη τη μερα του M-hulotειου προπηλακισμου στο σεμνοβυζαρειο ειδωλο της αληστου νιοτης μου,μα δε περιμενα να ειμαστε 3 και ο κουκος(χωρις τον Δημο)προχτες.
Shame on you ξεKylieμενοι:-)
Παμε επονειδιστη και λατρεμενη μου!
Ελπίζω να μην προκαλώ τους ψυχαναγκασμούς σου, αλλά έχεις άλλη μια πρόσκληση για χαζοπαίχνιδο(http://popoculture.blogspot.com/2008/02/blog-post_18.html)
Το πάρτυ για τον Μόρισσεϋ ήταν όντως σούπερ!!! Εγώ πήρα την πρώτη αριστερά κονκάρδα!
ggl, εγώ πάντα προτιμούσα την Kylie από τη Σαμάνθα, την οποία έβρισκα πολύ "αλλού" για τα γούστα μου... και δε συμφωνώ με την κρίση του Μ.Υλό... καθεμιά κοιμάται όπως στρώσει το κρεβατάκι της...
1. κι εγω ομολογω οτι βαριεμαι το dylan, κυριως γιατι ειναι βαρετος
3. ε τωρα κι εγω μετανιωσα που δεν ηρθα στο arthouse. τωρα που το σκεφτομαι δεν εχω παει ΠΟΤΕ στο arthouse, what's wrong with me?
7.4 "ε ειπαμε ηταν λιγο μαλακας"
8.5 tshirt of the year
9. απολυτα συμφωνω με oldboy. επισης, ειναι τοσο μα τοσο προφανες οτι θα κερδισει ο obama τη hilary, κι επειτα τις εκλογες, κι επειτα μια ωραιότατη σφαίρα στην καρδιά..
10. ο ζαχαριαδης ειναι οτι καλυτερο στην a.v. ή κανω λάθος? α, και ο νένες επίσης
11. τι λεει ο gsus για το model4jesus?
11+ kittens rule!!
Post a Comment