Έντεκα της Δευτέρας [δύο χρόνια]

(μέρος πρώτο)

Είχα ήδη το enteka για περίπου ένα χρόνο και ανέβαζα μονοθεματικά ποστ. Το ‘Έντεκα της Δευτέρας’ (αρχικός τίτλος ‘Έντεκα πρόχειρες σκέψεις της εβδομάδας’) θα ήταν μια μηνιαία στήλη. Διασκέδαζα τόσο όμως φτιάχνοντάς την που αποφάσισα να την κάνω εβδομαδιαία: ήταν, εκτός των άλλων, ένας καλός τρόπος για να στήνω ένα καλειδοσκοπικό -διαδραστικό- ημερολόγιο (πραγματικά χρήσιμο σε μένα), να μαζεύω τα σκόρπια κομμάτια μου και να τα τακτοποιώ στα 'συρτάρια της γνώμης μου'.

Ξαναδιάβασα τα περισσότερα απ’ τα Έντεκα της Δευτέρας των τελευταίων δύο χρόνων και επέλεξα μερικά αποσπάσματα: τα καλύτερα μπερδεμένα με τα χειρότερα, με τυχαία χρονολογική σειρά (και για περισσότερη σύγχυση χωρίς ημερομηνίες…)

Καλή βδομάδα!

-----------------
-----------------
-----------------
Εδώ και χρόνια έχω κρατήσει ένα απόκομμα απ’ την Ελευθεροτυπία που με είχε πραγματικά εντυπωσιάσει. Μιλούν υπεύθυνοι τηλεοπτικών σταθμών για τα σενάρια που τους στέλνουν φερέλπιδες σεναριογράφοι [με προτάσεις για σειρές]. Και το πιο παράξενο περιστατικό απ' όλα: «Εφερε -πάνε δέκα χρόνια τώρα- κάποιος μια πρόταση, την ακούμπησε σε ένα γραφείο και εξαφανίστηκε», θυμάται ο Λοΐζος Ξενόπουλος. «Λεγόταν "Ποιος σκότωσε το μαναβόπαιδο" και ήταν μικρές, αυτοτελείς αστυνομικές ιστορίες με ένα ιδιαίτερο μαύρο χιούμορ, στις οποίες πρωταγωνιστούσε ένα παιδί, ο Νεόφυτος, και η γιαγιά του. Το βρήκαμε, το διαβάσαμε, άρεσε σε όλους μας. Φάγαμε τον κόσμο να βρούμε τον συγγραφέα. Δεν βρέθηκε ποτέ και η πρόταση έμεινε στο συρτάρι. Από περιέργεια και μόνο, θα ήθελα κάποτε να γνωρίσω τον άνθρωπο που το 'κανε...».
-----------------

Siskel’s Test, το αλάνθαστο τεστ του μακαρίτη κριτικού Gene Siskel για το αν αξίζει ένα φιλμ: «Καθώς το βλέπετε αναρωτηθείτε: είναι αυτό το φιλμ πιο ενδιαφέρον απ’ ό,τι θα ήταν ένα ντοκιμαντέρ με τους ίδιους ηθοποιούς να γευματίζουν;»
-----------------


-----------------

Για ποια βαρυσήμαντη υπόθεση θα μπορούσε η εφημερίδα Espresso να χρησιμοποιήσει την εξής φράση; Αν ήταν σκηνή από ταινία του Γούντι Αλεν, θα τη θεωρούσαμε ευρηματική.
-----------------

Βρέθηκε στο youtube: Κάποτε ο σκηνοθέτης John Waters (για να ευχαριστήσει ένα μικρό ανεξάρτητο σινεμά που έπαιζε για μήνες το Pink Flamingos), γύρισε ένα σποτάκι-ανακοίνωση 40 δευτερολέπτων που προβαλλόταν πριν από κάθε προβολή ταινίας -και προβάλλεται ακόμη σε μερικά art-house σινεμά των Η.Π.Α.- και ανακοίνωνε πως το κάπνισμα δεν επιτρέπεται μέσα στην αίθουσα. Φυσικά το έλεγε με τέτοιο τρόπο που ήθελες να ανάψεις τσιγάρο με τη μία. [Καλύτερη ατάκα: How can anyone sit through a length of a film, especially a European film, and ΝΟΤ have a cigarette?"] Το κλιπ είναι εδώ
-----------------


-----------------

Sleep defragmentation [απ’ τα 'Νέα'] Τα αποτελέσματα των ερευνών για τον ύπνο είναι εντυπωσιακά: Ο κοιμισμένος εγκέφαλος ξεδιαλύνει πρώτα τα γεγονότα και τις πληροφορίες τη ημέρας και τα χωρίζει σε κατηγορίες ανάλογα με το θέμα τους. Μετά τα ενώνει σε αναγνώσιμα «πακέτα», σε διαφορετικά χρονικά σημεία της νύχτας. Έτσι, τα διάφορα στάδια του ύπνου χειρίζονται συγκεκριμένα είδη πληροφοριών.
-----------------

TV: η πρώτη διαφήμιση για το Mega, πριν αυτό ξεκινήσει / 20-11-89: η αρχή του πρώτου δελτίου με την Λ. Κανέλλη / [+ 1-3-92: Ολόκληρο το 10λεπτο νυχτερινό δελτίο του Mega της 1ης Μαρτίου 1992: Η Μαρία Χούκλη παρουσιάζει, ο ρεπόρτερ Θ. Ρουσόπουλος από την Τεχεράνη έχει τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, το μποϊκοτάζ ενάντια στα Ολλανδικά προϊόντα, το Μακεδονικό, ο ΥΠΕΞ Σαμαράς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής /// Μουσικόραμα! Απόσπασμα απ’ το 1986 αλλά και η αποφώνηση της τελευταίας εκπομπής για την δεκαετία του ’80. /// Rave on TV: τηλεοπτικό θέμα για την ελληνική ρέιβ μέσα ‘90ς / Νατάσα Ράγιου (!) και ρέιβ / Η περίφημη ΜΑΝΑ ΡΕΪΒΕΡ!

------------------

-----------------

Χτες είδα ξανά τη Ρούλα Βροχοπούλου να κλαίει. Φώναζε: «Έχασα τον άντρα μου…Έχασα το παιδί μου! Έχασα την αξιοπρέπειά μου! Έχασα χτες την εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου!» [Δεν είναι ότι έχασε τον άντρα της ή δεν ξέρω γω τι – πάντα έτσι ήταν! Πριν 3-4 χρόνια στο Wall έβαζε τα κλάμματα ή τις φωνές για πολύ πιο ασήμαντα πράγματα όπως «Δεν πήρα εγώ τα κουτάλια…!» και «Πού πήγαν οι παντόφλες μου?»]

-----------------

Στο Fast Show (του BBC) είχαν ένα υποθετικό ευρωπαϊκό σταθμό με μια επινοημένη γλώσσα που έχει στοιχεία από Ανατολική Ευρώπη, Ιταλία, Ισπανία αλλά και αγγλικά λογοπαίγνια. Είχε διάφορες εκπομπές και σόου, eurotrash διαφημίσεις κι ένα φοβερό δελτίο ειδήσεων. [τηλεπαιχνίδι / δελτίο ειδήσεων / ένα οικονομικό τοκ σοου που εξελίσσεται σε κάτι απίθανο!]

-----------------

Έκανε τον απολογισμό, λέει, του κυβερνητικού του έργου ο Καραμανλής, εν όψει εκλογών: Πόσα σπουδαία έργα! Πόσες εκκωφαντικές επιτυχίες! Πόσοι άξιοι άνθρωποι και συνεργάτες τους. Τι εξωφρενικό πλήθος υλοποιημένων εξαγγελιών. Πόσο σεμνά κυβέρνησε –και κυρίως! – πόσο ταπεινά. Αυτό το κοινωνικό πρόσωπο! Αυτός ο μεσαίος χώρος της Δεξιάς του Κυρίου, του Πολύδωρα, του Τσιτουρίδη, του Ψωμιάδη και του Γιακουμάτου [των κουμπάρων, των υποκλοπών, των καμμένων δασών και πόλεων, του Βατοπεδίου]. Αυτή η πρόοδος της χώρας… Η τρομακτική άνθηση της οικονομίας. Τα γρήγορα αντανακλαστικά! Η βελτίωση της καθημερινότητας… Ω, οι ευτυχισμένες μέρες! Μακάρι να κρατήσουν για πάντα…
-----------------

Βίντεο: (ίσως) η καλύτερη ‘παιδική’ ταινία ever. To Κόκκινο Μπαλόνι – ένα – δύο – τρία – τέσσερα. /// Rammstein - Ich Will, Winnie the Pooh version [ιδιοφυές!!] / /// Water Balloon Explosion /// Η πρώτη ταινία του Μελ Μπρουκς (μικρού μήκους) The Critic, δείχνει μια ψευδοπειραματική ταινία και ο θεατής-κριτικός σχολιάζει. /// Έκρηξη σε εργοστάσιο πυροτεχνημάτων /// παρωδία Britpop group και διευθυντή δισκογραφικής (αλά Frankly Mr. Shankly) /// Από μια ταινία του 1967, το πώς φαντάζονταν τότε τα κομπιούτερ του 1999. [απίστευτο!] /// Στην ώρα του γυρίσματος: Victor Webster erection while filming /// Η ταινία The Big Lebowski συμπυκνωμένη σε δύο λεπτά μόνο με τις φράσεις που περιέχουν τη λέξη fuck. Πραγματικά πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Big Lebowski - The Fucking Short Version
-----------------



Αν υπήρξε κάποια υπόνοια ότι είμαι σοβαρός άνθρωπος, την διαψεύδω. Στη φωτογραφία είναι το pc game με το οποίο έχω κολλήσει τις τελευταίες εβδομάδες. Έχεις ένα μαγαζί δώρων και ελέγχοντας την πωλήτρια και τους υπαλλήλους με το ποντίκι φτιάχνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς τα δώρα που ζητούν οι πελάτες. Υπάρχει και σε καφετέρια, εστιατόριο κλπ, αλλά αυτό το δωράδικο είναι το αγαπημένο μου.
-----------------

«Έχω στην κατοχή μου τα τριάκοντα αργύρια του Ιούδα. Τα βρήκα έπειτα από όραμα και παρακαλώ το υπουργείο Πολιτισμού να έρθει, να τα εξετάσει και να τα εκθέσει σε όποιο χώρο επιθυμεί. Δεν είμαι τρελή, ούτε γραφική.»
-----------------

Διαβάζοντας τη βιογραφία της Σωτηρίας Μπέλλου εντόπισα μια πραγματικά συγκινητική αναφορά στο, ας πούμε, ξεκίνημα του ελληνικού ίντερνετ στα μέσα των ‘90ς. Η Μπέλλου ξεχασμένη, φτωχή στο νοσοκομείο διάβαζε ευτυχισμένη τα γράμματα που της έστελναν αυτοί που δεν την ξέχασαν. Μεγάλη χαρά της έδωσε και ο ‘Φάκελος Μπέλλου’, μια σελίδα «που άνοιξαν στο ίντερνετ ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παναγόπουλος και ο Γιώργος Λιγεράκης, στέλεχος της εταιρίας Κομπιούτερς Α.Ε…. Δημιούργησαν ένα πρωτότυπο ηλεκτρονικό φαν κλαμπ με σκοπό να συγκεντρώσουν χρήματα για την Μπέλλου αλλά και να μεταδώσουν πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της.»

-----------------

ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Ιστορίαι (5ος π.Χ.)
«Στα συμπόσια των πλούσίων Αιγυπτίων, άμα τελειώσει το δείπνο, κάποιος υπηρέτης περιφέρει ένα ξύλινο ομοίωμα νεκρού μέσα στο φέρετρό του, σκαλισμένο και χρωματισμένο όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να μοιάζει αληθινό, το οποίο έχει μήκος μία έως δύο πήχες. Το δείχνει στον καθένα από τους καλεσμένους λέγοντας: «Βλέπε τον αυτόν και τρώγε και γλέντα, γιατί έτσι θα είσαι όταν πεθάνεις». Αυτή τη συνήθεια έχουν στα συμπόσια». [μετ. Α. Σ. Βλάχος, εκδ. Ωκεανίδα]
-----------------


όλα είναι καλύτερα από ψηλά [η γειτονιά μου, από ψηλά]

-----------------

Bits & Pieces: Απλά απολαυστικό Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Φλωρίνης κατὰ τῆς Γιόγκα1997, η 14χρονη Amy Winehouse σε μικρό ρόλο στο ξεκαρδιστικό Fast Show του BBC. /// Λάικα /// Keneth Anger: Αυτή τη συνέντευξη ήθελα να την είχα πάρει εγώ /// ΑΥΤΟ /// ARCHIVE Λεσβίες υπάρχουν και στην Ελλάδα! (περιοδικό ΠΑΝΘΕΟΝ, τεύχος 701, Ιούνιος 1980) /// το Family Guy κλέβει τους Simpsons /// θα κάνατε κλικ σ’ ένα ελληνικό σάιτ που λέγεται Help The Monk? http://www.helpthemonk.gr/ Παρακαλώ πατήστε αυτό το κουμπί. /// O Andy Warhol τρώει ένα χάμπουργκερ. (κυριολεκτικά) /// Στο Kakorama μπορεί κανείς να δει τι γινόταν στην ποπ κουλτούρα τη μέρα που γεννήθηκε, βάζοντας την ημερομηνία. Να τι συνέβη όταν γεννήθηκα εγώ.

-----------------

The Shining: ένα trailer με σκηνές μίας από τις πιο τρομακτικές ταινίες όλων των εποχών, που όμως την κάνει να φαίνεται σαν μια οικογενειακή feel good κομεντί!

-----------------


Τέλεια η εικονογράφηση της lifo για την ιδανική γειτονιά. Δεν ξέρω τα μαγαζιά, η ιδέα όμως της συμπύκνωσης χώρου κατ’ επιλογή μας μου άρεσε και μου θύμισε την αγαπημένη μου αρχιτεκτονική φαντασίωση: η δική μου ουτοπία θα ήταν ένα συνονθύλευμα από αγαπημένες μου περιοχές πόλεων. Θα ήταν σχετικά μικρή και προσπελάσιμη και θα περιλάμβανε συγκεκριμένες γειτονιές του Λονδίνου, δυο-τρεις δρόμους του Βερολίνου, τη γειτονιά μου στην Θεσνικη (και το κέντρο της), λίγο από Αθήνα και μερικές παραλίες της Χαλκιδικής. Πχ. με το που θα τελείωνε το κέντρο της Θεσνίκης θα βρισκόσουν στις γειτονιές του Λονδίνου, δίπλα στις οποίες θα ήταν η Unter Den Linden και πάει λέγοντας. Α, και για συναισθηματικούς λόγους στην άκρη της πόλης μου θα υπήρχε και η Κομοτηνή.
-----------------

The Worst Interviewer in the World (μάλλον δεν έχουν δει τη Γεωργία Μπάρκα)
-----------------

Ένα απόσπασμα (που μου φάνηκε εξαιρετικά αστείο) από τη συνέντευξη της σκηνοθέτιδος Βανέσσας Ζουγανέλη στη lifo: «Το σενάριο της Τζίνα Ντοστογιέφσκι, της ταινίας που έκανα τώρα, το είχα καταθέσει στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου το 2003. Κανονικά υποτίθεται ότι τα σενάρια εγκρίνονται ή δεν εγκρίνονται μέσα σε 6 μήνες. Εγώ είχα την ατυχία να πέσω σε κάτι αλλαγές διοίκησης, σε εκλογές, σε απανωτά γεγονότα που καθυστερούσαν τη διαδικασία... φοβερή γραφειοκρατία. Όπου πια, όταν το ενέκριναν, λέω, τι είναι αυτό, ούτε που θυμάμαι και δεν ξέρω πια αν θέλω να το κάνω...» [Τελικά το έκανε και βραβεύτηκε στη Δράμα!]
-----------------

Μερικοί από τους καινούριους βουλευτές του Λαος που από χτες είναι στη Βουλή: Καρατζαφέρης, Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, υιός του Πλέυρη, Κυριάκος Βελόπουλος… [Χίλιες φορές να είχε βγει η Έφη Σαρρή τελικά!]
-----------------


(ο εκλογικός τίτλος της χρονιάς?) O AΛΑΒΑΝΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΤΟΝΝΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ
-----------------

"Εχω ακούσει και διαβάσει καμιά εκατοστή φορές ότι δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη. Αγωνίζομαι να βρώ ποιός είπε ότι υπάρχει. Μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να το είπε κανένας". (πετεφρής)
-----------------


Ένα έργο του Richard Prince
-----------------

Κρυφάκουσα σήμερα στο λεωφορείο δυό αγόρια γύρω στα δέκα.
Α: Ρε μαλάκα, ο Φωτούλης πέθανε; Β: Όχι ρε συ, είναι στη φυλακή για παιδεραστία. Τον είδα και σε όνειρο πριν καιρό - εφιάλτης! Α: Ααα... η αδερφή μου τον έβλεπε στην τηλεόραση παλιά, τι μαλάκας κλόουν. Β: (ντροπαλά) Ξέρεις... κι εγώ τον έβλεπα καμιά φορά. Α: (ανακουφισμένος και χωρίς ντροπή πια) Κι εγώ τον έβλεπα! Ήξερα και το τραγούδι. (τραγουδάει) Μπουμπουκάκια μου εσείς... Β: Η κόρη του πήγαινε στο ίδιο σχολείο με την ξαδέλφη μου. Α: (με κουτσομπολίστικη ελπίδα!) A, ναι; Και πώς είναι;... Ωραία;;; Β: Μπα, μια χοντρέλα είναι. Α: (απογοητευμένος) Ααα...
-----------------

Ένα ποίημα του Τίτου Πατρίκιου
[απ’ τους Αντικριστούς Καθρέφτες, 1998]
ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ
Λέω να γράψω πάλι λίγο μπερδεμένα
Όχι από θύμηση ή επιθυμία σουρεαλισμού
Αλλά για να μην καταλαβαίνουνε οι άλλοι
Ότι δεν έχω φτάσει να τους καταλάβω
-----------------

θέλω αυτό το βιβλίο.
-----------------

Πολύχρωμο Σοκ
Δύο φωτογραφίες του Νίκου Κουλούσιου


[Καζαμπλάνκα, 2007, Ζωντανά και βαμμένα έγχρωμα κοτοπουλάκια στην αγορά της πόλης]
-----------------

If I could project my thoughts του Steven Appleby: το εξυπνότερο κόμικ-στριπ που διάβασα ποτέ. Ένα απόκομμα απ’ τον guardian, ξεχασμένο σ’ ένα συρτάρι μου – μέχρι χτες.
-----------------

'Στην ηλικία σου παιδί μου', έλεγε ο καταπιεστικός πατέρας σ’ ένα σίριαλ, ‘ο Μότσαρτ είχε κατακτήσει την Ευρώπη ως παιδί-θαύμα’. ‘Ναι μπαμπά’, απαντούσε το παιδί. ‘Στην ηλικία σου όμως κι ο JFK ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ’. [Σε αυτό το σάιτ, μπορείς να δεις τι είχαν καταφέρει οι Άλλοι σε κάθε ηλικία (και στη δική σου). Πχ. Στα έντεκά της η Ντόλι Πάρτον έκανε την πρώτη της ραδιοφωνική εμφάνιση, στα 11 του o MC Hammer, προσελήφθη ως παιδί για όλες τις δουλειές σε αθλητική ομάδα, ενώ ο Shostakovich κατάφερε να παίξει ολόκληρο το έργο του Μπαχ ‘Well-Tempered Clavier’. ]
-----------------


# Υποτίθεται ότι το σημαντικό για την παραπάνω εικόνα είναι πως αν βλέπεις τη χορεύτρια να πηγαίνει αριστερόστροφα χρησιμοποιείς το αριστερό μέρος του εγκεφάλου -και το αντίστροφο. Στην πραγματικότητα -κι επειδή είναι θέμα αντίληψης, αυτό που κάνει την εικόνα την καλύτερη οφθαλμαπάτη που έχω δει είναι ότι μετά από λίγο, κοιτώντας τη σκιά της πατούσας, ο εγκέφαλός σου μπορεί να αλλάξει τη φορά της. Πραγματικά απίστευτο.
-----------------

Η 'Α, Μπα?' παρουσιάζει σήμερα: ΟΝΕΙΡΑ! Η ιστορική σκηνοθεσία ονείρου του Dali στην ταινία Spellbound του Alfred Hitchcock .. και η θεωρία της. /// Βλέπετε εφιάλτες? να γιατί, και πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης. Κατάλογος με τα πιο συχνά σενάρια, (Δεν είναι καζαμίας!) Εδώ. /// Εγώ πάντως, μετα από αυτό, είδα εφιάλτη /// Τα όνειρα στη διαφήμιση: πειραματικό κλιπ για την τηλεόραση με θέμα dream sequence /// Τα πάντα για τα όνειρα. /// εφιαλτικό παιδικό καρτούν /// Για λουξ όνειρα: διάσημα σεντόνια! τώρα και στην Ελλάδα. /// 30 δευτερόλεπτα με ξεκαρδιστικό θαλάσσιο περιστατικό της Kim Wilde.
-----------------


Για μένα είναι η φωτογραφία της χρονιάς (2007): η Ντόρις Λέσινγκ έχει μόλις γυρίσει ανυποψίαστη απ' τα ψώνια του σούπερ-μάρκετ και ο διεθνής τύπος την περιμένει στο κατώφλι της, πληροφορώντας την ότι μόλις κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
-----------------

Πρώτη φορά στην Αθήνα, 1991, σε κεντρικό δρόμο βλέπω από μακριά τον Βύρωνα Πολύδωρα (ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος του Μητσοτάκη ή κάτι τέτοιο). Κάθομαι και τον χαζεύω για λίγο, ήταν η πρώτη διασημότητα που έβλεπα από κοντά. O οδηγός - σωματοφύλακάς του προφανώς με βλέπει, έρχεται και με αρπάζει σπρώχνοντάς με μαλακά προς τον Πολύδωρα. “Κύριε Υπουργέ” του λέει όλο περηφάνια, “ένας μικρός θαυμαστής σας” [!!!] Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω και τον κοιτάζω με απάθεια (και λίγο τρόμο). Ο Πολύδωρας ‘ενθουσιασμένος’ μου σφίγγει το χέρι με υπερβολική δύναμη, μου λέει “τι κάνεις αγόρι μου;” Και αφού μου μπερδεύει τα μαλλιά, φεύγει μ’ ένα χαμόγελο ικανοποίησης…
-----------------

The best 5 second clip on the internet (με ήχο, οπωσδήποτε)
-----------------
-----------------
-----------------


(συνεχίζεται -και τελειώνει- την Πέμπτη)
.
.