Έντεκα της Δευτέρας [την Πέμπτη]

Συνεχίζω απ' το προηγούμενο ποστ, το επετειακό αφιέρωμα για τα δύο χρόνια της στήλης Έντεκα της Δευτέρας. [Το ίδιο το μπλογκ κλείνει σε λίγο τα τρία χρόνια του]

Διάβασα παλιά Έντεκα της Δευτέρας και επέλεξα διάφορα πράγματα για αναδημοσίευση - κυρίως αυτά που δεν θυμόμουν καν να είχα γράψει.

:)

--------------------------------------------------

Βαριέμαι τον Μπομπ Ντίλαν, κυρίως γιατί ο μπαμπάς μου (που έχει όλους τους δίσκους του) σχεδόν με ανάγκαζε από νήπιο να ακούω την κλαψιάρικη φωνή του τραγουδοποιού, ενώ ο ίδιος γρατζουνούσε μια κιθάρα με τα ίδια και τα ίδια τραγούδια. Τον συνόδευσα τελικά στo film για τον Ντίλαν, το I’m not There (που μ’ άρεσε πολύ) και κάτι περίεργο έγινε. Ο μπαμπάς μου μίκρυνε σαράντα χρόνια. Μετά την ταινία άρχισα να ακούω πράγματα που δεν μου είχε πει ποτέ και που (ντρέπομαι να πω) δεν είχα ενδιαφερθεί ποτέ να μάθω.

Για τις μπομπίνες που δανειζόταν για να ακούει Ντίλαν, για το σπίτι που έπιασε αμέσως με το που τελείωσε το σχολείο το 1964 - δυο δωμάτια στην Πλατεία Ναυαρίνου, για τους στίχους των τραγουδιών που του κρατούσαν παρέα στα 18 του και προσπαθούσε να τους καταλάβει γράφοντάς τους σ’ ένα τετραδιάκι, για τις κασέτες που έχασε, για τον ηλεκτρισμό που ένιωθε όταν άκουγε τα τραγούδια του Ντίλαν και ανατρίχιαζε κι ονειρευόταν να ‘χε μια κιθάρα και να γύριζε τον κόσμο τραγουδώντας…

Γυρίσαμε μαζί στο πατρικό μου και κοιμήθηκα εκεί. Και για πρώτη φορά εγώ του ζήτησα να γρατζουνίσει την κιθάρα του. Και για πρώτη φορά συνειδητοποίησα πως τα 'παιζε καλά ο άτιμος...
--------------------------------------------------


Τέλειο εξώφυλλο, Μοτέρ

--------------------------------------------------

Άσχετο: Βλέπω όλες τις έντυπες και τηλεοπτικές διαφημίσεις ποτών (κυρίως του Johnny Walker) που είναι τόσο βαρυσήμαντες, τόσο inspiring, λες και θα αλλάξουν τον κόσμο, και σκέφτομαι: «χαλαρώστε, ουίσκι πουλάτε, κάνετε απλώς τον κόσμο να μεθάει! Αν οι πελάτες σας κάνουν το πρώτο βήμα θα τρεκλίζουν, δεν θα ξεπερνούν εμπόδια - ούτε θα χτίζουν αυτοκρατορίες…»
--------------------------------------------------

Οι διαφημίσεις του «Καρφιού», με τον Κακαουνάκη να σφαδάζει εκθέτοντας την εν πολλοίς εκβιαστική πραμάτεια του, θα έπρεπε να μπούνε στο Μουσείο Ανθρώπινης Παθολογίας, όταν και όπου ιδρυθεί. (lifo)
--------------------------------------------------

Ένα συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο: Ο Μάνος Χατζιδάκις εναντίον της Αυριανής (και μια πικρή διαπίστωση στα σχόλια: «Η Αυριανή όμως όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά απάντησε και πολυάριθμους μιμητές. Σήμερα ο τόπος έχει γεμίσει τρωκτικά και η δημοκρατία μας χρειάζεται το Μάνο όσο ποτέ».)
--------------------------------------------------



Μια καρέκλα που κουνιέται κυκλικά, με το πιο αστείο ινφομέρσιαλ (στο οποίο εργαζόμενοι σε γραφείο προσπαθούν να γραπώσουν φακέλους καθώς η καρέκλα τους απομακρύνει). Επίσης βρήκα και ανάλογο blog, το http://infomercial-hell.com/blog/ που είναι σωστό χρυσωρυχείο. Μέσω gsus.
--------------------------------------------------


Μια παλιά αραβική παροιμία: "Αν ο φίλος σου είναι καμωμένος από μέλι δεν χρειάζεται και να τον φας."
--------------------------------------------------


Διαβάζοντας τη συγκλονιστική συνέντευξη της Λένας Πλάτωνος στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο και αυτά που είπε για το MySpace της, για πρώτη και μοναδική φορά θα ήθελα να έχω ένα myspace, ή να το φτιάξω σε πέντε λεπτά, να γίνω «φίλος της», ο νούμερο 3001, (αυτή θα είναι η μοναδική μου) να της στείλω ένα μήνυμα αγάπης που θα ξέρω ότι θα το διαβάσει, και να μην το ξαναχρησιμοποιήσω ποτέ. [Σημ. Λίγο μετά το έκανα]
--------------------------------------------------


Στο ‘Brilliant’ (του παλιού Fast Show) κάθε βδομάδα ένας μεσόκοπος άντρας ντυμένος σαν καμμένος τρέντι τινέιτζερ σατιρίζει την γρήγορη κουλτούρα, τον υπερβολικό ενθουσιασμό και την γλώσσα των νέων στα μέσα των ‘90ς, με σκηνοθεσία που θυμίζει MTV. Κάπως ακατάληπτα περιγράφει πόσο τέλεια είναι όλα στη σύγχρονη εποχή με τις σούπερ τεχνολογικές εξελίξεις – φυσικά το αστείο είναι ότι αυτά που λέει με τόσο ενθουσιασμό είναι πράγματα τελείως καθημερινά και αυτονόητα … [ένα / δύο]
--------------------------------------------------



Από ένα παλιό Ποπάι - μια απίθανη ανακάλυψη [από το Ελεύθερος Σκοπευτής.]
--------------------------------------------------

Ειρωνεία: O Νίκος Χατζηνικολάου είχε καλεσμένους στην ενημερωτική του εκπομπή τους Ψωμιάδη, Ζουράρι, και Βελόπουλο. Το θέμα της εκπομπής; «Εθνικιστικές ακρότητες από τα Σκόπια»
--------------------------------------------------

Πώς μας βλέπουν οι ξένοι. Πριν δέκα χρόνια ένας Γερμανός φίλος έπαθε σοκ όταν του είπα ότι δεν ήξερα τον Costa Cordalis. «Μα, τι Έλληνας είσαι εσύ;» είπε και μου χάρισε το ξεκαρδιστικά easy listening cd με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. [Ο Costa Cordalis από την Ελατία Ζακύνθου είναι μεγάλο όνομα στη Γερμανία και όλοι νόμιζαν ότι θα ήταν και πρώτη φίρμα στην Ελλάδα - τον θεωρούσαν (στερεοτυπικά) αντιπροσωπευτικό Έλληνα. Τραγουδάει εύπεπτα schlager και το 2004 κέρδισε στο γερμανικό ριάλιτι I’m a Celebrity Get Me Out Of Here. Τώρα που μεγάλωσε, ο γιος και η κόρη του είναι οι συνεχιστές της Ελληνικής δυναστείας: οι τρεις τους παίζουν σε ταινίες -όπως το "The Cordalis Saga" [!!!], κάνουν χριστουγεννιάτικους δίσκους αλλά και μεγάλες συναυλίες. Όλα για την οικογένεια.]
--------------------------------------------------


--------------------------------------------------

Τις προάλλες περνούσα έξω απ’ αυτό το κατάστημα ακούγοντας αυτό το τραγούδι. Ξαφνικά στη βιτρίνα… τι να δω; Ήταν αυτό και με κάθε μεγαλοπρέπεια μου χαμογελούσε. Έτρεξα μέσα στο μαγαζί (λέγοντας αυτό στην πωλήτρια) και μπαίνοντας στη βιτρίνα πήρα στάση προσοχής και χωρίς να το πολυσκεφτώ έκλεισα τα μάτια μου και ονειρεύτηκα αυτό! [περισσότερα εδώ]
--------------------------------------------------

Στους 'Πρωταγωνιστές' του Στ. Θεοδωράκη με τους μοναχούς του Άγιου Όρους (που πολλοί μπορεί να είναι και πραγματικά αξιόλογοι), ανάμεσα στις άλλες απιθανότητες που ακούστηκαν για το άβατο ειπώθηκε κι αυτό: "Οι γυναίκες που παραβίασαν το άβατο όλες είχαν άσχημο τέλος. Η Μαλβίνα Κάραλη ήρθε κάποτε κρυφά στο άγιο όρος παραβιάζοντας το άβατο και είδατε πού κατέληξε!". Και μόνο για την τελευταία ατάκα του αγιορείτη μοναχού, σφίγγω κι εγώ το χέρι των γυναικών που διαμαρτυρήθηκαν μ' αυτή την πρωτοβουλία -για τα γνωστά 80.000 στρέμματα (όχι τα αγιορείτικα) της Χαλκιδικής.
--------------------------------------------------

«οι άνθρωποι διαβάζουν οποιαδήποτε ανοησία, αρκεί να είναι υπό τη μορφή αριθμημένης λίστας» [αυτό πρέπει να το κάνω tagline] Ένας απολογισμός του 2007: γράφει ο Δημήτρης Πολιτάκης.
--------------------------------------------------

Ακτίνες που παραπέμπουν στη σημαία των Σκοπίων, σατανικές χειρονομίες, σλόγκαν της νέας τάξης πραγμάτων, αστέρια σαν της αστερόεσσας των ΗΠΑ! Μια ξεκαρδιστική συνομωσιολογική (και σημειολογική) ανάλυση του εξωφύλλου ενός ενθέτου του MAX, απ’ αυτές που μόνο το press-gr θα μπορούσε να έχει. [κι ένα σχόλιο που του γράφει: “Θαύμασα την ανάλυσή σου. Ό,τι κάπνισες πριν τη γράψεις, έκανε εξαιρετική δουλειά! Πάντα άξιος, και εις ανώτερα.”]
--------------------------------------------------



Η Miss Piggy (πειραγμένη) εμφανίζεται να 'τραγουδάει' το Fuck the Pain Away της Peaches. Το καλύτερο βίντεο που είδα φέτος.
--------------------------------------------------

«Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης κυκλοφορεί με ένα μαρκαδόρο ο Μαστρο-Νίκος. Σε τοίχους μας αφήνει σημάδια για το σχήμα αυτών που θα έρθουν. Μόνο αυτός που θα τολμήσει να συνθέσει τα κομμάτια του παζλ θα αντικρύσει την μεγαλύτερη εικόνα» Προφητειες του Δρομου.
--------------------------------------------------

Bits & Pieces #1: Εξαιρετικά εθιστικό παιχνίδι / don’t stare / Πόσο γρήγοροι είστε στη δακτυλογράφηση? / Τέλειο! Άγγελος Πλέσσας - Elastic enthusiastic / "Ο χρόνος είναι πολύ περίεργο πράγμα, διότι δε φτάνει που είναι δική μας εφεύρεση, μας καταπιέζει κιόλας!" (Κωνσταντίνος Τζούμας) / το πιο περίεργο zoom όλων των εποχών / Φωτογραφίες: αν το σπίτι των Simpsons ήταν αληθινό! / οι φάρσες του Τζίμη Πανούση δεν είναι στημένες… /// Τέλειο! Ολόκληρες ταινίες συμπυκνωμένες σε μια εικόνα. /// Online karaoke machine ///en I mana mou pou ftaiei /// Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι [ΕΡΤ, ‘80ς, Σαββόπουλος, Βίσση, Καρβέλας] /// ο κήπος με τα αγάλματα [τίτλοι αρχής] /// JEM: ίσως οι πιο καλτ τίτλοι αρχής κινουμένων σχεδίων
--------------------------------------------------


Καλοί φίλοι με κάλεσαν στο παιχνίδι με τα χειρόγραφα. Να λοιπόν ο δικός μου γραφικός χαρακτήρας από μια σελίδα παλιού ημερολογίου. Είχα ένα μεγάλου σχήματος σπιράλ τετράδιο γεμάτο μικροσκοπικά γράμματα για να μην μπορεί να το διαβάσει κανείς στο σχολείο. Το έγραφα στις ώρες μαθημάτων, τελειοποιώντας συνεχώς τα όλο και μικρότερα γράμματα. [Ιανουάριος 1996. Θέματα: έρωτες στο φροντιστήριο, το MTV Alternative, περιοδικά, αστείοι καθηγητές, πολιτικοί τσακωμοί και επικαιρότητα, «την Τρίτη το βράδυ ο μπαμπάς πήγε σε ματς και ήμουν μόνος στο σπίτι - είδα Μπέβερλι Χιλς και μετά Ενώπιος Ενωπίο του Χατζηνικολάου: είχε το Λιάνη και τον Σταθη Τσαγκαρουσιάνο σχετικά με το καινούριο 01 που έχει συνέντευξη της Λιάνη και γίνεται της πουτάνας. Μάλωνε ο Τσαγκ. με τον Κακαουνάκη που είπε το 01 πορνοπεριοδικό και με τον Κομίνη που το είπε περιθωριακό και με ιδιαιτερότητες», δυο-τρία όνειρα, αγχωμένα διαγωνίσματα, πολύ γέλιο με τον κολλητό μου Χ.Θ. (Για το http://autographcollectors.blogspot.com/)
--------------------------------------------------

Ποιος θα το περίμενε ότι αν αφαιρούσες τον Γκάρφιλντ απ' τα ίδια του τα κόμικς το αποτέλεσμα θα ήταν ένα ακόμη καλύτερο κόμικ για τη σχιζοφρένεια και την αποξένωση της σύγχρονης ζωής; Κάποιος το περίμενε, και το έκανε.
--------------------------------------------------

25 τίτλοι ..που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι εκδόσεις Μόντερν Τάιμς για βιβλία, αν ξέμεναν από έμπνευση, από τον Schottkey. [Μερικοί απ’ τους 25: Της χαρμολύπης μαραθιά / Νιο σε γνώρισα, σοφό μ’ αφήνεις.. / Άστρα στο μαβί της φόρεμα / Ένα ποτάμι από σάρκα.. /Πιότερο από ποτέ.. / Νεφέλη, ζεις για όσα έζησες /Δακρυσμένη Μαρμαρυγή...
--------------------------------------------------

«Το ΚΙSS!» Στα παραλειπόμενα της κυριακάτικης συναυλίας των Kiss, ένα αριστουργηματικό flyer που διαβάζεται απνευστί και μας θυμίζει όμορφες στιγμές της δεκαετίας του '80 με σουρεάλ διαλόγους με τον καθηγητή του μαθήματος των θρησκευτικών. Κράζει τη ροκ μουσική του σατανά, χρησιμοποιώντας τεχνικές εφημερίδας τοίχου των Εξαρχείων. Απολαυστικό!
--------------------------------------------------


--------------------------------------------------

Το καλύτερο όμως το διάβασα τυχαία σ’ ένα αξιοζήλευτο μπλογκ που δεν ήξερα ότι υπήρχε: ήταν εξαιρετικά δραματικό - η blogger μπαίνει στο νοσοκομείο για σοβαρή (!) επέμβαση και αφήνει τους σχολιαστές της σε ένα εικονικό καφενείο που μόνο άμα το δεις το πιστεύεις. Εκατομμύρια έτη φωτός μακριά απ' τη δική μας μπλογκόσφαιρα όπου όλοι τρώγονται για καυγά, στο τριανταφυλλένιο μπλογκ της Rose Yellow τα σιρόπια ξεχειλίζουν, οι απίθανες παρεξηγήσεις κρατούν λίγο, η ζάχαρη του καφέ λιγώνει, οι παραγγελιές και τα πρόστιμα (!) δίνουν και παίρνουν. Ο πραγματικός σουρεαλισμός κρύβεται στα comments (αλλά και στο ποστ-επιστροφή που ακολούθησε) και προτρέπω να διαβάσετε όσα περισσότερα μπορείτε απ’ τα 288 σχόλια που υπάρχουν. Ο βαρύγδουπος τίτλος του δραματικού ποστ είναι: Φοβάμαι. Φεύγω. Το blog αναλαμβάνει η Φωτεινή Σπανού.
--------------------------------------------------

--------------------------------------------------

O κηπουρός που περίμενε μάταια να πληρωθεί. Μια εξαιρετική ιστορία της Ασπασίας Κράλλη στο περιοδικό Monumenta, που μόνο με την φοβερή, χειροπιαστή ανατροπή του τέλους, αποκαλύπτεται πως ήταν πραγματική.
--------------------------------------------------

Ως μικρό αγόρι ο Τζέφρι Μαρκ Ντέσκοβιτς μπορούσε να κάνει μεγάλα μακροβούτια στην πισίνα που βρισκόταν κοντά στο σπίτι τους. Τις δύσκολες ημέρες στη φυλακή Ελμίρα, όπου πέρασε τα 16 χρόνια της φυλάκισής του για έναν βιασμό κι έναν φόνο που δεν διέπραξε, ο Ντέσκοβιτς έκλεινε τα μάτια του κάτω από το ντους και φανταζόταν ότι κολυμπούσε…
--------------------------------------------------

Σκαν από το Υποβολείο του Βασίλη Αγγελικόπουλου στην Καθημερινή.

--------------------------------------------------

Η πιο καλτ διαφήμιση που είδα φέτος, στο free-press Green. Πρέπει να μεγαλώσει σε άλλο παράθυρο για να αποκαλύψει το -σχεδόν παρανοϊκό- μεγαλείο της...

--------------------------------------------------


Το πιο νυσταγμένο γατάκι του κόσμου
--------------------------------------------------

Ερώτηση: Eίδα τα παιδιά της «Xρυσής Aυγής» στην τηλεόραση και θαύμασα το μπρίο και το πάθος τους. Πώς μπορώ να τους μοιάσω; Απάντηση: Eίναι απλό. Σταμάτα να θυμάσαι όλα όσα έχεις καταφέρει μόνος σου και άρχισε να αισθάνεσαι περήφανος για το μόνο πράγμα που δεν χρειάστηκε να προσπαθήσεις καθόλου: για το ότι είσαι Έλληνας. (νίκος ζαχαριάδης)
--------------------------------------------------

Σ’ ένα επεισόδιο του ριάλιτι Janice Dickinson Modeling Agency δυο μοντέλα της αρνούνται να γδυθούν, κι αφού πάνε στη συνάντηση μιας οργάνωσης που λέγεται Model4Jesus, αποφασίζουν με τη βοήθεια άλλων σεμνότυφων μοντέλων να αντιμετωπίσουν την Janice (και τρώνε τα μούτρα τους). Έψαξα λοιπόν την οργάνωση model4jesus και είναι αληθινή!
--------------------------------------------------

Bits & Pieces #2: Από το Feeling Minnesota έμαθα την ύπαρξη της silent disco, που είναι η πιο αστεία και τέλεια ιδέα. /// Ωραία είδηση για να γίνει διήγημα: O ραδιοφωνικός Dj που ξέχασε να βγει στον αέρα! /// 1000 Ημερολόγια Ένας περίεργος τύπος (με το όνομα someguy), σχεδίασε και μοίρασε στον κόσμο εκατοντάδες άδεια ημερολόγια, ελπίζοντας ότι με κάποιον τρόπο κάποτε θα του επιστραφούν, γεμάτα. Τώρα ανέβασε τα αποτελέσματα στο site του project. /// Stoned on judge judy /// Madonna vs Massive Attack - You must love me/Risingson Το καλύτερο (πειραματικό) mash-up της χρονιάς. /// Το καλύτερο ποστ για το καλύτερο ερωτικό τραγούδι όλων των εποχών [winter academy για το There is a Light that Never Goes Out] /// Σχεδόν τεχνολογικά μαγικό – γράφεις στίχους και βγαίνουν τραγούδια!!! (εμένα μ’ αρέσει και να βάζω και στίχους ήδη γνωστών τραγουδιών) /// Φτιάξτε το δικό σας ψυχεδελικό πόστερ για συναυλία. /// Μια σημειολογική ανάλυση της περσόνας «Μιλτιάδης Πασχαλίδης» και της αφίσας για τις συναυλίες του. Από τον Νανάκο.
--------------------------------------------------

Δύο σ' ένα, ένα πραγματικά τέλειο βίντεακι με την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων (με διαφορετική μουσική) και μια σελίδα με τέλειες οπτικές εφαρμογές. εδώ
--------------------------------------------------

Λυπάμαι που θα το πω αλλά μάστορας στις προσωπικές πικρίες της TV είναι η Βάσια Τριφύλλη [ακολουθεί ο Γιώργος Πολυχρονίου] με πικρίες για το πώς κάποτε έκανε 70% και τώρα δεν της δίνουν εκπομπές, κι επειδή έσκιζε δεν της μιλούσαν και η Ρούλα την πολεμούσε, κλπκλπ. Την τελευταία πενταετία την έχω δει να γκρινιάζει σε δεκάδες εκπομπές για όλα αυτά και διαβάζοντας πρόσφατη συνέντευξη που λέει ακριβώς τα ίδια δεν μπορούσα να μη γελάσω βλέποντάς τη να δηλώνει: Με έχεις δει εμένα να βγω να κλαίγομαι;
--------------------------------------------------


Σ’ ένα παλιό μου ποστ μου έστειλε σχόλιο ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος: «…Το ένα, είμαι κι εγώ από τη Θεσσαλονίκη. Το δεύτερο, επειδή είμαι ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος, θά'θελα να σε καλέσω στο blog του φίλου μου που με φρόντιζε πάντα και λέγεται Κώστας Λαδόπουλος. Η δ/νση είναι http://www.proinakia.blogspot.com/. Μέσα εκεί θα βρεις δύο πολύ καλύτερες φωτογραφίες μου και, αν θες, μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις αντί γι αυτή που έχεις, που τη βρίσκω λίγο μελαγχολική. Να είσαι καλά! Φ.Λ.» Μπαίνοντας στο blog του δημιουργού των παιδικών εκπομπών ανακάλυψα ότι αυτός έφτιαξε και μια απ’ τις πιο καλτ (και αλλόκοτα τρομακτικές για την τότε ηλικία μου) εκπομπές, τα Παραμύθια της Κούκλας!
--------------------------------------------------


!υονορχ υοτ ιακ
.
.