Έντεκα της Δευτέρας [generation A]

freddy krueger hotline

1) ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ Π/Σ/Κ - μέχρι όσες λέξεις βγει:

Είδα ένα όνειρο πως ήμασταν πάλι στο Λονδίνο και θα μέναμε για ένα χρόνο! Ενθουσιάστηκα, αλλά στη συνέχεια σκεφτόμουν ότι δεν θα έφταναν τα λεφτά, και μέχρι να τελειώσει το όνειρο είχα αποφασίσει να επιστρέψω στην Θεσνίκη (!) // Απ’ το μπαλκόνι είδαμε την εξής βεβιασμένη γλεντζέδικη παρακμή: γαμπρός, νύφη, σόγια, βγαίνουν από αυτοκίνητα που κόρναραν λόγω γάμου, πίνουν σφηνάκια απ’ το αποκάτω μας μπαρ στη μέση του δρόμου κι αρχίζουν να τραγουδούν το Μήλο Μου Κόκκινο ακαπέλα φτιάχνοντας τον κλασικό κύκλο χορού των γάμων. // Tabatha’s Salon Takeover και νέα επεισόδια Simpsons // Γράψιμο και διάβασμα // Βόλτες έξω // Έπιασα στο τηλέφωνο την κολλητή μου που δεν απαντούσε εδώ και βδομάδες. Όντως της είχε συμβεί κάτι: όσο καιρό δεν απαντούσε ενορχήστρωνε (και χτες την έκανε) μετακόμιση σε σπίτι στην Πανόρμου, όπου δεν θα μπορούν να εισβάλλουν όλες οι γάτες της γειτονιάς και που θα υπάρχει και δωμάτιο για καλεσμένους (εμάς!) // Γυμναστική στο wii fit μέχρι που έτρεμαν τα πόδια μου. // Βρήκα ένα σωρό θέματα για freelancing άρθρα. // Ασκήσεις αναπνοής με ακουστικά από ένα cd ενός κάπως περίεργου γιατρού. // Είδα στο θερινό Αύρα το Milk (και μετά ήθελα να ξεκινήσω ένα riot).


2) Μετά τους loosers της προηγούμενης εβδομάδας να πω ότι με διασκεδάζουν πολύ και τα Fun Clubs! Yπάρχουν 176,000 σελίδες στα Ελληνικά για το σωστό "fan club", αλλά ακόμα περισσότερες, 199,000 σελίδες, για το λάθος "fun club". Θα μου πεις εδώ κάνουμε λάθη σε πολύ σημαντικότερες, ελληνικές λέξεις. Γελάω όμως πιο πολύ όταν κάποιος (συχνά κι εγώ) επιλέγει όχι μόνο να χρησιμοποιήσει ξένη λέξη, όχι μόνο να τη γράψει και με λατινικούς χαρακτήρες, αλλά να την γράψει και λάθος.


Εκτός απ' το fun club, φυσικά, μου τη δίνει και η λέξη funs.
Ένα επίκαιρο παράδειγμα χρησιμοποίησης της λέξης: "ως μεγάλος fun του Douglas Coupland χάρηκα πολύ που συνειδητοποίησα ότι σε λίγους μήνες βγαίνει το GENERATION A !"
[*bonus: το twitter του D. Coupland]


3) Λογοκρίθηκε, όπως διάβασα, στη Ρωσία ένα επεισόδιο του South Park επειδή παρουσίαζε τον Πούτιν ως άπληστο για εξουσία. Μπορεί το South Park να μην βλέπεται πια -από μένα τουλάχιστον- αλλά ας πω τα εξής:

Στην αρχή μου φάνηκε λογική η είδηση. Εννοείται, σκέφτηκα, το ότι κάποιοι Αμερικανοί θα σατίριζαν τον πρωθυπουργό της χώρας παρουσιάζοντάς τον τόσο άπληστο και απελπισμένο είναι λίγο υπερβολικό για τη Ρωσία. Αλίμονο αν δεν το λογόκριναν το επεισόδιο. Και μετά μόνο θυμήθηκα: μα η Ρωσία έχει δημοκρατία τώρα! Ο Πούτιν είναι εκλεγμένος ηγέτης, στη χώρα υπάρχει (?) ελευθερία λόγου και δεν είναι δα και τόσο τρομερό μια κωμική εκπομπή να τον παρουσιάσει όπως θέλει. Σοκαρίστηκα με την αρχική μου αντίδραση, την αποδοχή του σκεπτικού της λογοκρισίας (η προστασία του Ηγεμόνα).

Λογοκρισία υπάρχει παντού, συνήθως όμως με εξοργίζει ακαριαία, πράγμα που δεν έγινε τώρα. Αυτό δείχνει πως η άποψη είναι σχεδόν παγιωμένη: Η Ρωσία ελάχιστα δημοκρατική χώρα είναι και, εντάξει, τι να κάνουμε τώρα; Τι θέλαν κι αυτοί, να σατιρίσουν τον Πούτιν... Είναι τελικά η Ρωσία μια χαμένη υπόθεση, που δεν αξίζει ούτε να τσατιστείς για την έλλειψη ελευθερίας λόγου ή για τους δολοφονημένους δημοσιογράφους; Τι να πω;
-


4)
Είναι το πιο αστείο βίντεο που είδα πρόσφατα. Μια παρωδία συζήτησης για την οικονομία (απ’ το Onion) στην οποία οι τηλεθεατές ψηφίζουν σε πραγματικό χρόνο τι πιστεύουν για τον κάθε σχολιαστή ανάλογα μ’ αυτά που λέει. Οι σχολιαστές από ένα σημείο και μετά είναι με το ένα μάτι στα αποτελέσματα και προσπαθούν να προσαρμόσουν αυτά που λένε αναλόγως. Ένα εύστοχο σχόλιο και για τις κάθε είδους δημοσκοπήσεις.


5) Τι τυχεροί που είμαστε στη Θεσσαλονίκη! Μετά την περσινή συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας μας με την Alanah Myles (!) φέτος η ίδια ορχήστρα έφερε άλλον έναν γίγαντα του ΡΟΚ για μια ακόμα (πιθανώς) συναρπαστική συναυλία Συμφωνικού Rawk! Απ’ το δελτίο τύπου:
«Όταν το σουηδικό συγκρότημα των Europe έγραφε το “Final Countdown”, τα μέλη του δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι για τους Έλληνες το τραγούδι αυτό θα γινόταν “ύμνος” του θριάμβου της εθνικής μας στο ευρωμπάσκετ του 1987.

Ο Kee Marcello, κιθαρίστας τότε των Europe, έρχεται στη Θεσσαλονίκη, προσκεκλημένος της Κρατικής Ορχήστρας της πόλης, για να παρουσιάσει σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση το “Final Countdown” σε μορφή ραψωδίας. Η αποψινή συναυλία στο Θέατρο Γης σηματοδοτεί και την πρώτη [!] εμφάνιση του Marcello στην Ελλάδα. Εκτός από το γνωστό τραγούδι, η ραψωδία περιλαμβάνει συνθέσεις του ίδιου του Marcello, οι οποίες δεν έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν, καθώς και έργα της κλασικής μουσικής (Μπαχ, Ρίμσκι-Κόρσακοφ, Αλμπινόνι, Βιβάλντι).


6) BITS & PIECES #1:
Πορτρέτο/συνέντευξη του Jeff Koons, στον Guardian. [πάνω: Michael & Bubbles, ένα έργο του Jeff Koons απ’ το 1988 ] /// O Χάρι Πότερ, Το Star Wars, Το Matrix και Το Star Trek Είναι Η Ίδια Ταινία (Οι ιστορίες του Βούδα, του Ιησού και του Μωυσή είναι, επίσης, μονομύθοι.) /// Γέμισε το διαδίκτυο κρατικές διαφημίσεις! // το νέο site των κόρε ύδρο /// [O καθηγητής Ηλ. Σταμπολιάδης προειδοποιεί από το ΒΗΜΑ: Κινδυνεύει το Έθνος! O Roidis απαντά.) /// Άλλη μία συνέντευξη της Αρλέτας, στη χτεσινή ελευθεροτυπία. /// Ήρθε το καλοκαίρι, ήρθε και το μπικίνι /// Πόσες άλλες νέες KATE BUSH μπορεί να αντέξει η σύγχρονη βρετανική μουσική; Να άλλη μία: Ellie Goulding /// Σ’ ένα τέλειο ποστ της Ιφιμέδειας υπάρχει σκαναρισμένη μια πολύτιμη σελίδα απ’ το θρυλικό περιοδικό Διάπλαση των Παίδων. Ο περίφημος «Φαίδων» δίνει συμβουλές στα παιδιά για τα παγωτά του καλοκαιριού και συγκεκριμένα τα «φυσικά παγωτά». Τέλειο! /// Ο Πολιτάκης θυμάται το Mister Lonely (του Harmony Korine). Και ο Gsus θυμάται το Ροζ Συννεφάκι! /// DRINGS! /// Έπειτα από 15 και πλέον αιώνες σιωπής το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας θα αποκτήσει και πάλι ζωή. /// Παίζουν chill-out ηλεκτρονική ποπ, τους έμαθα απ' το Ρόδον Fm, είναι απ' την Αθήνα, στο myspace τους έχουν κομμάτια τους - και έχουν και τέλειο όνομα: The 5th Galaxy Orchestra /// Purplish Rain (για τα 25 χρόνια του άλμπουμ του Πρινς Purple Rain) το περιοδικό Spin ετοίμασε ένα μεγάλο τεύχος αφιέρωμα - και δίνει και ένα άλμπουμ με διασκευές στα τραγούδια του δίσκου. Πολύ Περισσότερα (και πώς να κατεβάσετε δωρεάν το άλμπουμ).
-


7)
Στο βίντεο με λίγα λόγια (της δικηγόρου της) η ιστορία της νεαρής Χριστίνας Κυριμοπούλου. [Κρατούμενη από 14 ετών στις φυλακές Ελαιώνα Θήβας]
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών για την απελευθέρωση της Χριστίνας καθώς έχει ήδη εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής της (πάνω από το 1/2 όπως προβλέπεται για τους ανήλικους). Υπογραφές συλλέγονται στο e-mail: christina_kyrimopoulou@yahoo.gr

8) Στο εθιστικό σάιτ της η Λώρη Κέζα αναδημοσιεύει την είδηση θανάτου συγγραφέα από δελτίο τύπου του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (6/7/09):

«Ο Ρώσος συγγραφέας Βασίλι Αξιόνοφ, 76 ετών, πρώην αντιφρονούντας που είχε αυτοεξοριστεί στις ΗΠΑ κατά την σοβιετική εποχή, πέθανε στη Μόσχα, ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η σύζυγος του Μάγια Αξιόνοβα.

Ο Βασίλι Αξιόνοφ, συγγραφέας του «Μοσχοβίτικου θρύλου» (1994) ήταν σοβαρά άρρωστος. Είχε τοποθετηθεί σε συσκευή τεχνητής υποστήριξης των ζωτικών του λειτουργιών στις αρχές του 2008 σε νοσοκομείο της Μόσχας μετά από μια εγχείρηση για την αντιμετώπιση θρόμβωσης στα έντερα.»

(και σχολιάζει στο τέλος η Κέζα, με το ξερό, καυστικό της ύφος)
«Αν ήμουν συγγραφέας και πέθαινα, θα προτιμούσα να μιλούν για τα βιβλία μου και όχι για τα έντερά μου.»
--


9)
(Μαντόνα και William Orbit: ένα ωραίο, σπάνιο και ακυκλοφόρητο τραγούδι)
«Liquid Love, co-written and produced by William Orbit, originates from the Fall of 1999, presumably from the same preliminary sessions that yielded Amazing and Runaway Lover, which would end up being featured on her Music LP a year later. Madonna confirms in the 2005 Attitude interview that the track was, too, supposed to be on the album but was axed because it gave her "the wrong tingles." The track leaked onto the internet on June 3, 2006. The instrumental to "Liquid Love" has actually been available to hear on William Orbit's official website under the name Bubble Universe. The track has been released in this form on his album, Hello Waveforms.»
[Σύντομα, μακάρι και μέσα στη βδομάδα θα παιχτεί το νέο της single Celebrate. // Για τους φαν της μαντόνα, το παρακάτω λινκ -αν δεν το έχουν ήδη ξεκοκαλίσει- είναι θησαυρός.)

+++

(εδώ κι εδώ είναι τα υπόλοιπα, ασεβή και μακάβρια αλλά και ξε-κα-ρδι-στι-κά συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους των Εξαρχείων μετά το θάνατο του Μάικλ Τζάκσον)

--


10) BITS & PIECES
Πάνω, η Κατερίνα Γώγου κι ένα ποίημα της σε στένσιλ (Έργο του Βασίλη Κώτσικα, απ’ το νέο τεύχος του ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ που έχει πολυσέλιδο, καταπληκτικό αφιέρωμα στη Γώγου) /// Δολοφονήθηκε 80χρονος μέσα σε λαογραφικό μουσείο, στην Παιανία. Συναρπαστική, δυσάρεστη είδηση, σχεδόν σενάριο για ταινία - έτσι θα μπορούσε να ξεκινά ο ελληνικός Κώδικας Ντα Βίντσι. (Επίσης για σενάριο: TV news archive discovered after 30 years: Hours of TV news film recorded by a US news agency in the 1960s and 70s has been discovered in an empty London office.)/// God Is Hilarious! (not) /// Ο Μπερλουσκόνι δεν είναι το πρόβλημα της Ιταλίας, έγραψε ο Ουμπέρτο Έκο [ενδιαφέρουσα παρέμβαση κι ας πιστεύει ο Έκο ότι δεν θα εξυπηρετήσει σε τίποτα.] /// Ο απροκάλυπτα ομοερωτικός Ρίτσος στην Επίδαυρο. /// Στο http://www.bookpress.gr υπάρχει το πρώτο, ενδιαφέρον τεύχος του νέου free press για το βιβλίο (Διευθυντής: Κώστας Κατσουλάρης, Σύμβουλος Έκδοσης: Σώτη Τριανταφύλλου) /// Ιωάννινα: οι αντισημιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται /// Παρά την παύση της από τη διεύθυνση του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών και την ποινική της δίωξη, η κ. Στέλλα Πρωτονοτάριου εξακολουθεί να ονειρεύεται ένα σχολείο της αποδοχής, που θα προσφέρει αξίες και θα καταπολεμά την προκατάληψη, την περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. [ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] /// Το καλύτερο tribute για τον Μ. Τζάκσον: Eternal Moonwalk /// To βραβείo τέχνης ΔΕΣΤΕ 2009 /// Ένα βιβλίο + 3 εξώφυλλα = μια παρεξήγηση! (από τη Λένα Μαντά) /// Τα πάντα για τις βιβλιοθήκες (των σπιτιών) /// τα twitters διασημοτήτων /// μια ενδιαφέρουσα γάτα

11) Κι εκεί που νόμιζα ότι τα καλιαρντά είχαν πεθάνει (πράγμα όχι απαραίτητα κακό) ήρθε το Συνδικάτο του Εγκλήματος και έκανε το σουξέ της χρονιάς. Πραγματικά, δεν υπάρχει πιο γελοίο και πιο ευφάνταστο θηλυκό, καλιαρντό παρατσούκλι απ’ το «Βρωμού».

Μαφιόζοι εκτελεστές, σκληροτράχηλοι straight άντρες του υποκόσμου που λήστεψαν, σκότωσαν, απήγαγαν κλπ, μιλούσαν στο τηλέφωνο σαν δεκαπεντάχρονοι (μόνο OMG και 3 LOL δεν ακούσαμε στους διαλόγους ! ) αποκαλώντας ο ένας τον άλλον «Βρωμού» και δίνοντας νέα έννοια στον όρο ‘Ρεζιλευτικές Υποκλοπές’.

Ένα απόσπασμα:

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Πάρε εσύ τηλέφωνο, βάλε καινούρια κάρτα και μετά στο ξαναδίνω, εντάξει;

ΒΛΑΣΤΟΣ: Να σου πω κάτι ρε Βρωμού, άμα τυχόν για μέχρι του χρόνου, ακούς Βρωμού; Αμα τυχόν δούμε ότι έχει πρόβλημα ο φίλος, κατάλαβες τι σου λέω; Να κατεβάσω έναν μαλάκα, να δώσουμε τα δύο φαναράκια τα μικρά, κατάλαβες τι γίνεται;

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Εντάξει ρε Βρωμού. Ακούς;

ΒΛΑΣΤΟΣ: Άμα δούμε ότι δεν μπορεί ο φίλος, κατάλαβες τι γίνεται Βρωμού;

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Βρωμού κάτσε γιατί ακούς; Δεν έχω και καλή τέτοια..

ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού, Βρωμού άκου τώρα να δεις, τα θέλω οπωσδήποτε αυτά, Βρωμού, τα θέλω...

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι αλλά έχει γίνει, ακούς; Ο χαμός εδώ....

ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού τα δύο, .... (ακατάληπτο) τα δύο τα μικρά σου λέω ρε Βρωμού...

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ρε Βρωμού δεν μπορείς να καταλάβεις τι έχει γίνει εδώ, κατάλαβες;

ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού, άκου με λίγο, Βρωμού, άμα κατεβεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, τι σε νοιάζει εσένανε; Αστο .... (ακατάληπτο)

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι, αλλά άκου να σου πω κάτι ρε Βρωμού, για να καταλάβεις, γιατί εσύ μπερδεύεσαι. Η μετακίνηση από εδώ μέχρι εκεί που είναι του ανθρώπου είναι το πρόβλημα, το κατάλαβες; Δηλαδή μέχρι εκεί που θα τα πάρει ο άνθρωπος είναι πρόβλημα, κατάλαβες πώς το λέω;

ΒΛΑΣΤΟΣ: Η μετακίνηση του φίλου, του φίλου που...

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Δεν είναι να κατέβει αυτός στο Ηράκλειο, το κατάλαβες; Από εδώ για να πάει πέρα, κατάλαβες; Είναι πρόβλημα....

ΒΛΑΣΤΟΣ: Θα τα κατεβάσω εγώ χαμηλά ρε Βρωμού....

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού θα πάθει ζημιά, ρε Βρωμού γιατί ξέρεις τι γίνεται; Ακου να σου πω τι γίνεται, έχουνε κατεβάσει, ακούς; Για να πας εκεί, πρέπει να πας .... (ακατάληπτο) έχουνε κατεβάσει τώρα 67 άτομα, ακούς; Και είναι κάθε μέρα από το πρωί απ τις 8 η ώρα, ακούς; Μέχρι, άκου, 24ώρου βάρδιες, κατάλαβες; Και είναι 3 τέτοια και πάνε πάνω κάτω, πάνω κάτω και κλείνουνε τους δρόμους, κατάλαβες;

ΒΛΑΣΤΟΣ: Επειδής το ‘χω τάξει ρε Βρωμού, άκου τι έχει γίνει, τους έχω τάξει κάποια πράγματα, κατάλαβες τι γίνεται; Βρωμου, Βρωμού...

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού, αλλά προκειμένου, άκου, προκειμένου να πάθει ζημιά, καλύτερα να περιμένει μέχρι στις 6, 7, κατάλαβες; 5, 6, 7....

ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού, αυτό σου εξηγώ, άμα τυχόν αργήσει παραπάνω Βρωμού, .... (ακατάληπτο) μη πιαστώ μαλάκας, ακούς; Νομίζει ότι το δουλεύω, κατάλαβες τι γίνεται;

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ρε Βρωμού, το δουλεύεις, είναι θετικό, άκου, έχεις δει τόσα και τόσα .... (ακατάληπτο) μην μπερδεύεσαι...

ΒΛΑΣΤΟΣ: Αλλο σου λέω αν τυχόν, άκου ρε Βρωμού, αν τυχόν είναι .... (ακατάληπτο) και δεν μπορεί αυτά που είπες, ακούς;

ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι.

--


[Ρωσία, Μόσχα: Mordor Disco!]


Υ.Γ. Λατρεύω τις υποκλοπές. Όταν ήμουν μικρός και είχαν δει το φως της δημοσιότητας αυτές του Τόμπρα, αλλά και αργότερα αυτές που λέγαν ότι έκανε ο Μητσοτάκης (απ’ το υπόγειο του σπιτιού του στην Αραβαντινού!) με Γρυλάκη και Μαυρίκη είχα βρει το όλο θέμα κάπως cool και ήθελα να κάνω κι εγώ τις δικές μου. Και τις έκανα.

Στο κλειδωμένο προεφηβικό δωμάτιό μου: Είχα κολλήσει με σελοτέιπ το μικρόφωνο πάνω στο ακουστικό του τηλεφώνου, είχα βάλει το βύσμα του πάνω σ’ ένα κασετόφωνο, είχα συνδέσει ακουστικά στο κασετόφωνο (ώστε να ακούω τι μου έλεγαν) και ηχογραφούσα απ’ τον χώρο μου σχεδόν όλες τις συνομιλίες που έκανα. Αυτό για καναδυό χρόνια. Έπαιρνα συνήθως άδεια απ’ τους συνομιλητές μου, που εκείνη την περίοδο ήταν κυρίως η μαμά μου, ο κολλητός μου και η αδερφή μου. [Επίσης έγραφα όσες τηλεφωνικές φάρσες κάναμε.]

Έγραψα, έγραψα, αλλά ποτέ δεν άκουσα. Υπάρχουν κασέτες αρκετές, γεμάτες με την καθημερινότητα και την επικοινωνία εκείνης της περιόδου (αρχές ‘90ς) που κάποτε θα ακούσω και θα γελάω, θα συγκινούμαι αλλά και θα καταντρέπομαι με τις βλακείες που πιθανότατα έλεγα κτλ.

Θα ξαναζώ εκείνη τη μισοξεχασμένη μου εποχή, θα μπαίνω μέσα σε μία (ή πολλές) μακρινές ζωές, θα φαντάζομαι τις εικόνες, θα συμπληρώνω με τη φαντασία μου τα κενά. Κυρίως όμως θα σκέφτομαι ότι, ναι, κάποτε υπήρξα πολυμήχανος και εκνευριστικά αποτελεσματικός.

--------------------------------------------------------


[!ανάιταΤ άλλοπ αινόρχ]
.
.