Thursday, August 27, 2009

Έντεκα (για το τέλος του καλοκαιριού)

img412
[iloveathens]

1) Μπορεί το blog να βρίσκεται σε κάποιο είδος διακοπών, εγώ όμως είμαι στην πόλη και σκέφτομαι πως το καλοκαίρι τώρα τελειώνει. Για όλους εκτός από εμένα – που τώρα όλα αρχίζουν.
Σε μια εβδομάδα που θα έχω τελειώσει τελείως (πιο τελείως δε γίνεται) από δουλειές θα πάμε επιτέλους διακοπές. [Και θα αρχίσω και τη νέα σεζόν (παύλα σχολική χρονιά) του enteka.]
Κρατιέμαι να μην πω ‘Καλό Καλοκαίρι’, γιατί υποθέτω πως κάτι τέτοιο, τέτοια εποχή, θα ήταν ακόμη πιο εκνευριστικό κι απ’ το να πεις ‘Καλό Χειμώνα’.

[Η ζωή είναι πια σχετικά χαλαρή: προσπαθώ να κοιμάμαι πολύ - και τα μεσημέρια αν γίνεται, οργανώνω τα ανοργάνωτα - για πιο μετά. Προσπαθώ να μην έχω πρόγραμμα, να μην ελέγχω. Για πόσο θα πάμε διακοπές, αναρωτιέμαι, για όσο θέλουμε, μέχρι να βαρεθούμε, απαντώ. Ήταν η Α,μπα? εδώ για π/σ/κ/δ, βλέπαμε ριάλιτι, γελούσαμε, στήναμε μια νέα στήλη της (τα Βιονικά Αυτιά), μαγείρευαν (οι άλλοι) και έτρωγα εγώ. Και έπινα κάτι περίεργα, πολύχρωμα, γλυκά ποτά. Και βλέπαμε άφωνοι το τριήμερο porno for pyros απ' την ΒΑ Αττική. (ούτε μία παραίτηση, κλασικά, ούτε μία συγνώμη.)
Α, πήγαμε και στο 15λεπτο preview του Avatar σε 3D την Παρασκευή, αγχωθήκαμε αν θα βρούμε θέση και σκεφτόμασταν να πάμε ώρες πριν την έναρξη, αλλά τελικά ήμασταν εμείς κι εμείς στο σινεμά. Χτες είδα σε όνειρο ότι είχαμε πάει στο preview μιας πρωτοποριακής ταινίας κινουμένων σχεδίων: η οθόνη ήταν η μεγαλύτερη του κόσμου κι εκεί που καθόμουν ήταν πολύ άβολα, υπήρχε κίνδυνος να πέσω προς τα κάτω, λες και η γιγάντια αίθουσα ήταν χτισμένη σε γκρεμό. Ο ήχος του ξυπνητηριού ενσωματώθηκε στο όνειρο και, δευτερόλεπτα πριν συνειδητοποιήσω πως έπρεπε να ξυπνήσω, η ταινία τελείωσε άρον-άρον με παρανοϊκούς τίτλους τέλους που τρέχαν σαν τρελοί. ]

Ο ήχος του ξυπνητηριού. Να ένας ήχος που δε θα μου λείψει καθόλου από δω και πέρα…
.
2) Το τραγούδι του καλοκαιριού (μου)

Για την Little Boots [aka ‘ελπίδα της ποπ’] έχω γράψει πολλές φορές. Το νέο της τραγούδι μόλις μπήκε στο τοπ-10 της Αγγλίας και το βάζω εδώ γιατί τυχαίνει να είναι ένα καλοκαιρινό ποπ διαμάντι.

3) O δίσκος του καλοκαιριού (μου)

Αυτό είναι το Summer απ’ το νέο δίσκο των Marsheaux (του θηλυκού, ποπ ντουέτου απ' τη Θεσ/νικη με την ευρωπαϊκή αναγνώριση) που λέγεται Lumineux Noir και είναι ακριβώς όπως έπρεπε να είναι και τον ακούγαμε εκείνες τις μέρες που οδηγούσα προς τη θάλασσα.
(+breakthrough )


4) ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΡΙΝ: Εναλλακτική πραγματικότητα
(Απ’ τα πιο ενδιαφέροντα -αληθινά- πράγματα που διάβασα τελευταία.)

Στις 20 Ιουλίου του 1969, ο Neil Armstrong και ο Edwin "Buzz" Aldrin θα γίνονταν οι πρώτοι άνθρωποι που θα πατούσαν στο φεγγάρι. Όμως, κάτι πήγε στραβά. Η αποστολή τινάχτηκε στον αέρα και οι δύο αστροναύτες έχασαν τη ζωή τους. Το ίδιο βράδυ, καθώς ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα την τραγική εξέλιξη της ιστορίας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον διάβασε αυτόν τον λόγο.

5) magritte64
Καλοκαίρι στο Βήμα της Κυριακής: Ο Αυγουστίνος Ζενάκος ανέτρεξε στη μοντέρνα τοπιογραφία κι επέλεξε μερικά απ' τα πιο μαγευτικά (καλοκαιρινά) ζωγραφικά έργα. Οι 15 εικόνες για το καλοκαίρι έπιασαν επτά ολόκληρες σελίδες του Βήματος, πράγμα πολύ ωραίο. Η πιο πρόσφατη εικόνα ήταν η υπέροχη "Μεγάλη Οικογένεια" του Μαγκρίτ (πάνω) απ' το 1963.

Αυτό που πρόσεξα όμως ήταν το πόσο ωραία τυπώθηκαν οι ζωγραφιές στις σελίδες της εφημερίδας. Έφαγα όλο το πρωί ψάχνοντας στο ίντερνετ τα έργα και πουθενά δε βρήκα το χρυσό πάνω στη θάλασσα του Σινιάκ ή τα αχνά και πανέμορφα χρώματα που φαίνεται να έχει στο Βήμα ο πίνακας του Σερά "Πορτ Αν Μπεσέν".

Navy%20(port%20en%20Bessin)%20by%20Seurat
(νάτος, απ’ το ίντερνετ)

Φυσικά και στις σελίδες της εφημερίδας μπορεί να μην πέρασαν τα τελείως αυθεντικά χρώματα, και αν προσπαθούσα να σκανάρω τις σελίδες της η εικόνα θα άλλαζε κι άλλο, οπότε θα άνοιγε μια μπενγιαμινική συζήτηση για την αναπαραγωγή, την αύρα, για το τι γίνεται όταν η αναπαραγωγή δείχνει πιο όμορφη απ' το αυθεντικό κλπ, συζήτηση που έχω βαρεθεί να κάνω.

Βάζω κι εγώ έναν επιπλέον:
van-gogh, summer evening june1888
Van Gogh - Summer Evening, June1888.

6) Myconos Sucks, αυτό το ξέρουν όλοι (ένα κείμενο του περιοδικού 01 πριν 15 καλοκαίρια)
7) ΔΙΑΚΟΠΗ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ

img227
-
834876419_f90acd35b0
-
scan0006
(κι άλλες?)

8) Η πιο τέλεια καλοκαιρινή εντεκάδα φτιαγμένη από τον stereo (ως απάντηση στο προηγούμενό μου ποστ για τα καλοκαιρινά Νο1 της Αγγλίας στα ‘80ς.)
9) Μια σειρά που είναι αστεία ακριβώς επειδή δεν είναι καθόλου αστεία.

Πρώτο καλοκαίρι χωρίς Ρετιρέ και για να μην υπάρξουν τίποτα συμπτώματα στέρησης βάζω ένα απίθανο τρέιλερ που προσπαθεί με υποχθόνιο μοντάζ να κάνει το Ρετιρέ να μοιάζει όντως αστείο.

10)
img249

Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

img251

Ως συνέχεια (ή ως επανάληψη with a twist) την Ανοιξιάτικης Ιστορίας.

img254

Περίληψη προηγουμένου: Η Καλοκαιρινή Ιστορία είναι ένα απ’ τα πιο όμορφα εικονογραφημένα παιδικά βιβλία που έχω δει ποτέ. Η Jill Barklem είναι μια βρετανίδα συγγραφέας-εικονογράφος (γεν. 1951) που έγινε γνωστή χάρη στη σειρά βιβλίων Brambly Hedge - στα ελληνικά η σειρά μεταφράστηκε ως Βατομουριά. Στη Βατομουριά της ζουν δεκάδες ποντικάκια και οι περιπέτειές τους καταγράφονται σε (τουλάχιστον τέσσερα) βιβλία για τις εποχές του χρόνου. Ανοιξιάτικη Ιστορία, Καλοκαιρινή Ιστορία, Φθινοπωρινή Ιστορία, Χειμωνιάτικη Ιστορία.

img255

Οι ζωγραφιές της Jill Barklem ήταν ίσως η πρώτη μου επαφή με την τέχνη. Πραγματικά, θεωρώ τις εικόνες της, με τις αραχνοΰφαντες μαξιμαλιστικές λεπτομέρειες και τις χρωματιστές ναΐφ αντανακλάσεις τους, αληθινά έργα τέχνης.

img256

Με ξετρελαίνουν όλες οι σκηνές με τις κατοικίες των ποντικιών στο εσωτερικό του κορμού της Βατομουριάς, μια καμπυλωτή πολυκατοικία ζωγραφισμένη με διάθεση ασφυκτικής εκμετάλλευσης όλου του χώρου.

img257
(αντίο καλοκαίρι, και του χρόνου ακόμα καλύτερα!)


11) FLASHBACK - 20 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΡΙΝ

Απ’ το καλοκαίρι του 1989 θυμάμαι:

ipuzvr

Ότι ήμουν έντεκα χρονών. /// Την αγωνία για το αν θα γίνουν τελικά νέα, ιδιωτικά κανάλια (και τη φήμη για το κανάλι του Κόκκαλη που θα λεγόταν Νέα Τηλεόραση). /// Πρωτοσέλιδα απ’ το γάμο Αντρέα-Μιμής με τίτλο «Το Πήρε το Κορίτσι!». /// Τις εκλογές του Ιουνίου υπό το βάρος του σκανδάλου Κοσκωτά, τη μη αυτοδυναμία, το βλέμμα στο πρόσωπο των αριστερών συγγενών μου όταν ο ΣYΝ έκανε την κυβέρνηση Τζαννετάκη με τη ΝΔ. /// Τις επιτυχίες των Stock Aitken & Waterman. /// Την «ΚΑΘΑΡΣΗ» (αυτή ήταν η λέξη-κλειδί εκείνου του καλοκαιριού που χρόνια μετά θα έμενε στην ιστορία ως το καλοκαίρι του Βρώμικου ’89). /// Το θάνατο του Αγιατολάχ Χομεϊνί. /// Τα φώτα στο Παρίσι για τον εορτασμό των 200 χρόνων της Γαλλικής Επανάστασης. /// Τα βίντεο-κλιπ στα δορυφορικά κανάλια (και την πρεμιέρα του Cherish). /// Τον FM 101 στο ραδιόφωνο, το Πορτοκαλί Πορτοκάλι και το Τι Ακούει η Θεσσαλονίκη. /// Την παραπομπή Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα και λοιπών στο Ειδικό Δικαστήριο. /// Τη δίκη της εταιρίας δολοφόνων. /// Κάτι που λεγόταν «Γιουγκοσλαβικό Καλαμπόκι». /// Την αναμονή για την ταινία Batman (και τον σχετικό δίσκο του Prince) αλλά και τα αυτοκόλλητα Batman που μου έπαιρνε ο μπαμπάς απ’ το περίπτερο.

Κυρίως όμως θυμάμαι ότι μετακομίσαμε απ’ την Αρετσού στο Καραμπουρνάκι. Η μετακόμιση έγινε εξ ολοκλήρου απ’ τους γονείς μου, την περίοδο που εγώ ήμουν για μία εβδομάδα στο σεμινάριο-τουρνουά εκμάθησης μπάσκετ της ΧΑΝΘ (!). Κοιμόμουν στη γιαγιά μου στο κέντρο εκείνες τις ημέρες κι όταν το τουρνουά τελείωσε πήγα για πρώτη φορά στο νέο μας σπίτι. Η πολυκατοικία είχε ασανσέρ, το σπίτι ήταν ολοκαίνουριο και μεγάλο, είχα επιτέλους δικό μου δωμάτιο που ήταν μεγάλο και είχε θέα σ’ ένα παρκάκι.

Το καλοκαίρι του 1989, έμπαινα με ορθάνοιχτα μάτια σ’ ένα νέο υπέροχο περιβάλλον και πίστευα πως η ζωή από κει και πέρα θα ήταν τέλεια - το μέλλον έμοιαζε λαμπρό.
Και τώρα, είκοσι χρόνια μετά, το μόνο που θέλω είναι να νιώσω όπως εκείνη τη μέρα, όπως εκείνο το καλοκαίρι.


--------------------------------------------------------


img412
(όμως το blog θα είναι εδώ!)
.
.
.

26 comments:

UrbanTulip said...

Να περάσεις τέλεια στις διακοπές σου - Ζηλεύω, θέλω και γω και άλλες!

τέλειο το κομμάτι για την Μύκονο. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.
- Και μένα μου λειψε το "Ρετιρέ" φέτος. Μα τι έγινε και δεν το δείχνουν;

spirou said...

Αυτές οι φωτογραφίες με το σπιτι των ποντικιών στη βατομουριά και την προηγούμενη φορά που τις έβαλες μου θύμισαν μια περίοδο που ήμουνα μικρή και είχα ένα κόλλημα: ζωγράφιζα σπίτια μυρμηγκιών στο έδαφος με διάφορα δωμάτια (κουζίνα, αποθήκες κτλ).Θα ψάξω να βρω εκείνες τις ζωγραφιές!

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΖΕΝΑΚΟΣ said...

Χαίρομαι πολύ που σας άρεσαν οι εικόνες. Και διασκέδασα πολύ με την «μπενγιαμινική συζήτηση»!

Καλές διακοπές!

Α, μπα? said...

μα γιατί έχει μελαγχολία το ποστ σου? αφού ξεκινάς διακοπές+μια νέα ζωή! ζήτωωωωωωω!!!!

το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι τώρα καποιοι ίσως συμπεράνουν ποιοι αποτελούν τη μυστική επιτροπή...:)
πολλά φιλιά!

Ουφ! said...

καλές διακοπές έντεκα! :-)

enteka said...

urban tulip, ίσως το κρατούν για το χειμώνα, για τον εορτασμό των 20χρόνων μέγκα.

spirou, ναι ναι!

α. ζενάκο, ευχαριστώ!
(ωραίο αφιέρωμα, του χρόνου μπορείτε να καλύψετε και την περίοδο '60ς με σήμερα, θα μου άρεσε κι αυτό πολύ!)

α,μπα? ζήτωωωωωωωω (κάτι έγραψα κι εγώ, αλλά έτσι όπως το έγραψες εσύ τώρα, ε, ναι, θα το συμπεράνουν σίγουρα!)

ουφ! ευχαριστώ :)
(το μπλογκ δεν πάει διακοπές. πήγε όσο εγώ δούλευα όλο το καλοκαίρι και χόρτασε.)

tosio morphy said...

TO TRAILER TOU RETIRE MOU EDOSE OREKSI GIA ZOI! THANKS!

Anonymous said...

ΡΕΤΙΡΕ σταθερή αξία! Νομίζω είναι η μοναδική σειρά που αντικατοπτρίζει στο έπακρο την ελληνική πραγματικότητα.
Όσο για την πρεμιέρα του Cherish δε θυμάμαι τίποτα! Η Madonna μπήκε στη ζωή μου ένα χρόνο μετά! Ήμουν 10 :-)
Να περάσεις όμορφα, ο,τι κι αν κάνεις!
inspectorgadget

Stratos Bacalis said...

"Και τώρα, είκοσι χρόνια μετά, το μόνο που θέλω είναι να νιώσω όπως εκείνη τη μέρα, όπως εκείνο το καλοκαίρι."

Σου το εύχομαι ολόψυχα! Καλά να περάσετε!

spirou said...

Μφφ δε βρήκα ακριβώς τις ζωγραφιές με τις μυρμηγκοφωλιές που έψαχνα, αλλά βρήκα πολλές άλλες και έκανα μια τεράστια ανάρτηση. Ευχαριστώ που μου θύμισες όλα αυτά που σκεφτόμουν όταν ήμουνα δημοτικο!!

Vam33 said...

Όμορφοι οι πίνακες.Υπέροχο το κομμάτι της Little Boots.Καλές διακοπές, εύχομαι να σου μείνουν αξέχαστες

gazakas said...

Το flashback που κάνεις στο καλοκαίρι του '89 θα μπορούσε να είναι και δικό μου με εξαίρεση το γεγονός ότι ήμουν δωδεκάμιση και το ότι εμείς δεν μετακομίσμαε (αν και θυμάμαι να κάνουμε την πρώτη μεγάλη ανακαίνιση/αναβάθμιση του πατρικού μας).
Κάποια στιγμή πρέπει να σου αναπτύξω τη θεωρία μου για το γεγονός ότι η "γενιά" μας (γεννηθέντες το 1977, +/-2) είναι ίσως η πιο συμπαγής από πλευράς εμπειριών και παραστάσεων γενιά στην Ελλάδα.
Καλές διακοπές!

ΥΓ. Παρότι δεν ήμουν φαν της Μαντόνα, μάθαινα τα νέα της εξ αντανακλάσεως από τον παιδικό μου φίλο και μελλοντικό μου κουμπάρο :)

stereo said...

Γιατί, η γενιά 1977 -7, τι έχει, ε;
:)

(Ευχαριστώ για την αναφορά!)

enteka said...

tosio morphy, lol

inspectorgadget, επίσης!

στράτο, να 'σαι καλά! :)

vam33, χαίρομαι που κι εσύ εκτιμάς το remedy

gazakas, θα περιμένω με ενδιαφέρον τη θεωρία για τη "γενιά μας"!

enteka said...

στερεο, εσύ θα μας πεις ;)

spirou, φοβερό το ποστ σου!

Flanders said...

Το Ρετιρε ελειπε να κανει το καλοκαιρι μου χειροτερο.Αναμεσα στα αλλα δεν πηγα πουθενα και θυμηθηκα τα παιδικα μου χρονια (1 χρονο μεγαλυτερος απο εσενα νομιζω εντεκα) που επισης δεν πηγαινα πουθενα,αλλα για αλλους λογους,τα βαρετα καλοκαιρινα βραδυα με μονη διεξοδο μια τηλεοραση με το φρικιαστικο Ρετιρε, με κατι "ηθοποιους" να τσιριζουν και να μαλωνουν.Κατα τα αλλα μια "ευθυμη τηλεοπτικη σειρα".Εβλεπα προχτες την Καραγιαννη στον Κουικ και υπηρχε το γνωστο λιβανηστηρι στον Δαλιανιδη.Ειμαι μονο εγω που οταν ακουω "παλιος καλος ελληνικος κινηματογραφος" βγαζω καντηλες ; Και για να μην φανω τοσο κακος ,ας κλεισω με το ελαφρως ασχετο : ξαναειδα το Juno με ολα του τα extras.Εκει ολο το dvd ηταν λιβανηστηρι στη σεναριογραφο-πρωην blogger και στριπτιζου και σε θυμηθηκα (ως blogger,οχι ως στριπτιζου) και 3-4 blogs που παρακολουθω ; Γιατι δεν γραφεις και εσυ κατι ; Για ενηλικες ;
Welcome back !

σ said...

Το Remedy είναι πολύ ωραίο αλλά αυτό είναι ακόμα καλύτερο: http://www.youtube.com/watch?v=4cHX-znop8Q

enteka said...

γεια σου flanders, λυπάμαι που δεν πήγες πουθενά (αλλά μην κατηγορείς το ρετιρέ γι' αυτό!) κι ελπίζω το φθινόπωρο να σου φερθεί καλύτερα! [Γράφω κάτι για ενήλικες, εδώ και χρόνια, είναι ο λόγος που άνοιξα το μπλογκ, για να αντλήσω υλικό για την περίοδο '87-90. Αντί να με βοηθήσει όμως το μπλογκ μου άρμεξε όλο το χρόνο και τη δημιουργικότητα! Αλλά τώρα αυτό που γράφω είναι πολύ κοντά στην ολοκλήρωση...]

σ, πολύ καλό, δεν ξέρω αν με διάβαζες το μάη, που το είχα βάλει στο ποστ :)

KitsosMitsos said...

Καλές διακοπές, λοιπόν.

Flanders said...

Η γενια του 77 +/- 2 ? Ποτε δεν καταλαβα τι θα πει γενια , really. Η γενια του Πολυτεχνειου ηταν ολοι μεσα στο Πολυτεχνειο ; Ενας απο τους λόγους που μου αρεσει το blog ειναι οτι ολα μου φαινονται τοσο οικεια , αλλα και τοσο "αλλου". Γενημμενος το 77,θυμαμαι καποια πραγματα,αλλα μεγαλωμενος σε ενα χωριο,και χωρις τις ευκολιες της σημερινης γενιας (ωχ,μιλαω σαν "μεγαλος"),χωρις ιντερνετ κτλ , ολα μουσικες,ταινιες κτλ που αναφερεις μου φαινονται σαν να περασαν και να μην ακουμπησαν, αρα λοιπον ποτε μια γενια δεν ειναι απλως μια γενια,you know ? Το παρασοβαρεψα ;

WinterAcademy said...

αφου αντεξες ολοκληρο το καλοκαιρι στην πολη νομιζω οτι σου αξιζουν οι καλυτερες ευχες για τις πιο ξεκουραστες διακοπες

καλαναπερασεις!!

stereo said...

Μια γενιά είναι μια γενιά όταν αυτοί που ανήκουν σε αυτήν αναφέρονται στους εαυτούς τους ως "η γενιά μας".

ΙΝ ΑΔΕΡ ΓΟΥΟΡΝΤΣ: όταν βλέπεις μικρότερους και κάνεις (κακεντρεχές συνήθως) σχόλιο :)

enteka said...

kitsosmitsos, ευχαριστώ

flanders, όχι καθόλου

winter, κι όμως άντεξα! θενκς

stereo, lol

wraeththu said...

@gazakas, stereo, Flanders

Η απάντηση είναι απλή:
- 2 (κρατικά) κανάλια που έλεγχαν το τηλεοπτικό πρόγραμμα και την ενημέρωση του κοινού.
- Χωρίς Internet, άρα χωρίς πρόσβαση σε εναλλακτικά κανάλια πληροφοριών
- Χωρίς κινητά, άρα χωρίς δυνατότητα αποκοπής από ομαδικές εκδηλώσεις
- Χωρίς ψηφιακές φωτογραφικές για την άμεση αποτύπωση και διανομή με τα δύο προηγούμενα έκαναν αναγκαία την ζωντανή περιγραφή ώστε να μείνουν
- Χωρίς οικονομικούς μετανάστες να προκαλούν κοινωνικά και πολιτιστικά ερεθίσματα στους "ντόπιους"

Τα subcultures ήταν και τότε πολλά αλλά λόγω της ομογενοποίησης στο σχολείο του 80 που ήταν και το μοναδικό εξωτερικό ερέθισμα των τότε παιδιών/εφήβων, όλοι είχαν ένα κοινό υπόβαθρο.

Γιάννης Καραμήτρος said...

Η καταστροφή στην ΒΔ Αττική είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ!!!

Anonymous said...

You must also make sure that it signifies the bond between thomas sabo bracelet you and your partner, who have come from different ethnicity, discount thomas sabo bracelet background and of course have different personalities and way of thinking. And if you are looking for perfect ring then you must also make sure that the ring which have selected for cheap thomas sabo bracelet your bride must fulfil all her requirements in terms of style, design and metal. thomas sabo bracelet clearance You can find host of choices in wedding rings ranging from traditional to modern designs. You can also engrave some personal messages on your ring as a reminder and expression of your lifetime commitment. But no matter whether you are buying wedding rings that are already available in the market or you are designing your thomas sabo charm bracelet own ring it is good to allow your lady to select the ring for herself. This will help in you in your selection and you will be also satisfied that your lady will love the ring. Your lady will wear thomas sabo bracelets uk the ring everyday for her rest of the life. Hence you must make sure that you are selecting the best ring for her. thomas sabo charms bracelet And today you can find that thomas sabo sale uk there are many online jewellery stores offering wide variety of rings for affordable prices and has made the selection thomas sabo jewellery much easier for you. Celtic jewelry designs have a very thomas sabo silver ancient heritage. The history of Celtic Art is fascinating, rich with myth, folklore and mystery.