.
!!!
1) Η Άλκη Ζέη έχει γράψει μερικά απ’ τα καλύτερα ελληνικά βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, το Καπλάνι της Βιτρίνας, το Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου, κλπκλπκλπ. Η μαμά μου έσπρωχνε την αδερφή μου κι εμένα στα καλά παιδικά βιβλία και πάντα ήμουν ευτυχής που τα είχα διαβάσει μικρός. Δεκαετίες μετά θα ανέφερα την Άλκη Ζέη (όπως και τη Ζωρζ Σαρή) ως ίνδαλμα μου και μεγάλη επιρροή στα δικά μου παιδικά βιβλία.
Σήμερα η Άλκη Ζέη είναι 85 χρονών, εγώ 31 και, πώς τα φέρνει η τύχη, θα συναντηθούμε ξαφνικά και (για μένα) ανέλπιστα. Δεν ξέρω τι παραπάνω θα μπορούσε να συμβεί για να εννοώ τη φράση «μεγάλη μου τιμή», πάντως αυτή την Τρίτη θα έχω την χαρά, ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων, να την παρουσιάσω και να μιλήσω γι’ αυτήν στην εκδήλωση που διοργανώνεται γι’ αυτήν και στην οποία η ίδια θα συμμετέχει.
Εν συντομία λοιπόν: Άλκη Ζέη live, Θεσσαλονίκη βιβλιοπωλείο Πυξίδα (Π. Ιωακείμ, περιοχή Α. Σοφίας), Τρίτη 16/3 στις 7 μ.μ.
2) POWERPLAY
Στην πολύ αρχή τους οι Chumbawamba έπαιζαν πολιτικοποιημένο μελωδικό πανκ. Μετά έγιναν πιο ποπ και κάπως διάσημοι. Μετά, στις αρχές των ’00ς η μουσική τους έγινε σχεδόν ακαπέλα. Τα τελευταία χρόνια βρήκαν τη χρυσή τομή με την mid tempo ακουστική ποπ τους, τις υπέροχες μελωδίες, τους στίχους που λένε ιστορίες και τις αρμονικές φωνές τους. Ο νέος τους δίσκος είναι υπέροχος και τον ακούω κάθε μέρα. Σημερινό powerplay είναι ένα τραγούδι που υποστηρίζει ότι “sometimes a melody is louder than a shout” – και έχει απόλυτο δίκιο.
3) Eρώτηση κρίσεως:
Καλύτερη ελληνική συμμετοχή στη Γιουροβίζιον;
(Ψηφίζετε όσα τραγούδια θέλετε απ’ τη λίστα ή προσθέτετε «other». Εδώ μπορείτε να τ’ ακούσετε όλα – αλλά και να δείτε όλες τις συμμετοχές, μήπως θελήσετε να προσθέσετε κάποιο εκτός απ’ τα παρακάτω. Ναι, τον Αλκαίο τον έβαλα για πλάκα.)
4) Αποτελέσματα προηγούμενης ερώτησης κρίσεως
Αγαπημένα φιλμ που κέρδισαν το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας;
Απ’ την αρχή έγινε μεγάλη μάχη. Τώρα που γράφω αυτό, το American Beauty περνάει για δύο ψήφους τη Σιωπή των Αμνών και αν σκεφτεί κανείς ότι συνολικά είχαμε πάνω από 630 ψήφους η διαφορά είναι στα όρια του στατιστικού λάθους. Ακολουθεί το Φόρεστ Γκαμπ και μετά, αρκετά πίσω, όλες οι υπόλοιπες ταινίες. Στις τελευταίες θέσεις, εκτός απ’ το Σικάγο και την Miss Daisy είναι ο Κέβιν Κόστνερ, ο Μελ Γκίμπσον και ο Μονομάχος. (Συνειδητοποίησα ότι καμία απ’ τις αγαπημένες μου ταινίες των τελευταίων 20 χρόνων δεν πήρε το Όσκαρ – απ’ αυτές πάντως ψηφίζω τη Σιωπή των Αμνών.)
Οι πάνω από 630 ψήφοι σας έβγαλαν τα εξής αποτελέσματα, απ’ το 20 στο 1.
20. Σικάγο (2002)
19. Ο Μονομάχος (2000)
18. Driving Miss Daisy (1989)
17. Braveheart (1995)
16. Χορεύοντας με τους Λύκους (1990)
15. Ο Ερωτευμένος Σέξπηρ (1998)
14. Οι Ασυγχώρητοι (1992)
13. O Πληροφοριοδότης (2006)
12. Τιτανικός (1997)
11. A Beautiful Mind (2001)
10. Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους (2007)
9. Slumdog Millionaire (2008)
8. Lord of The Rings 1 (2003)
7. Crash (2005)
6. Η Λίστα του Σίντλερ (1993)
5. Million Dollar Baby (2004)
4. Ο Άγγλος Ασθενής (1996)
3. Φόρεστ Γκαμπ (1994)
2. Η Σιωπή των Αμνών (1991)
1. American Beauty (1999)
5) Αυτοαναφορικό Φλασμπάκ
Πριν από ένα χρόνο στο enteka:
Ποιήματα απ’ τις φυλακές ανηλίκων Θεσσαλονίκης // Meditation Flower // Ρετρό tv themes παιδικών σειρών // Αγαπημένα ποιήματα // Χατζηγιάννης = Morrissey? // κλπκλπ
Μάρτιος 2009
Πριν από δύο χρόνια στο enteka:
Το εξώφυλλο της χρονιάς // Ονειρικές διαφημίσεις // Ένα παλιό 01, απ’ το 1995 // Ρετροφουτουριστικές ‘80ς διαφημίσεις // Αγαπημένα οσκαρικά τραγούδια // κλπκλπ
Μάρτιος 2008
Πριν από τρία χρόνια στο enteka:
Συνεντεύξεις που πήρε η Μαρία Ρεζάν // Αγαπημένα tv themes σειρών // Ερωτοδικείο, Μάρτιος 1997 // Εικόνες του Ιερώνυμου Μπος // Τέλεια ντοκιμαντέρ // κλπκλπ
Μάρτιος 2007
6) ΠΟΠ ΦΛΑΣΜΠΑΚ
Monty Python - Agatha Christie Sketch
-
7) Bits + Pieces #1: Εικόνα πάνω απ’ το Simpsonized Lost, εκεί έχει κι άλλες. /// Ο νεαρός (βραβευμένος) σχεδιαστής μόδας Δημήτρης Ζαφειρίου μόλις άνοιξε το δικό του μπλογκ με λέξεις και εικόνες για τη μόδα. Με γεια! /// Ο Δήμαρχος της Καλαμαριάς (της περιοχής που μένω) παραιτήθηκε μετά από έντεκα χρόνια και τώρα έχουμε έναν καινούριο. Δεν είναι τυχαία η σημειολογία της φωτογραφίας παράδοσης του Δήμου, ο παλιός χαμογελάει ανακουφισμένος και χαρούμενος ενώ ο καινούριος είναι το λιγότερο συννεφιασμένος… [Απ’ την άλλη μπορεί αυτό το κατσούφικο να είναι το μόνιμο στυλ του.] /// Μοιάζει με (θρασύτατο) ανέκδοτο: Με εγκύκλιο συμβάλλει η Εκκλησία στις προσπάθειες εξόδου από την κρίση! /// Anna Nicole Smith – Η όπερα /// Τι εκνευριστικό που μεταγλωττίζονται όλες οι ταινίες κινουμένων σχεδίων στα ελληνικά σινεμά! /// To καταπληκτικό razblog (εμένα με υπνώτισε). /// Ένα παρανοϊκό σπίτι. /// ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ /// Τι γίνεται αν πέσει ένα κλαδί πάνω σε δύο καλώδια? /// Λογοτεχνικά περιοδικά: Θερμοκήπια υπό εξαφάνιση; /// Οι θετικές ειδήσεις για τους γκέι αποσιωπούνται στη χώρα μας. Παράδειγμα; /// Το πιο ενδιαφέρον με τις (φαντασμαγορικά κιτς) θεματικές σουίτες του ξενοδοχείου που υποτίθεται ότι γύρισε η Τζούλια την ταινία της είναι πως υπάρχει δωμάτιο με θέμα Roberto Cavali. (Όλες αξίζουν πάντως) /// Τελικά είναι επίσημο: η συνέντευξη αλλά και οι επαναλήψεις της συνέντευξης του Μίκη στη Βίκυ Φλέσσα θα κρατήσουν τουλάχιστον άλλα τέσσερα χρόνια. /// (Προτιμώ τη συνέντευξη των φανταστικών Φανταστικών Ήχων) /// Νέα εκδοχή για το τεράστιο και φωτεινό περιστρεφόμενο γοβάκι του Καρύδα Θεσσαλονίκης… /// Ένα τρίωρο στον κόσμο της Αννίτας Πάνια: Media Τrip – Ζαμανφού.
8) OSCAR WILDE’S Quote-of-the-week
Patriotism is the virtue of the vicious.
9) Η φετινή τελετή των Όσκαρ μου άρεσε. Πολύ. Το καλύτερο σημείο, νομίζω, ήταν όταν τίμησαν τον μακαρίτη τον John Hughes βγάζοντας τους μικρούς ή έφηβους (τότε) ηθοποιούς που έπαιζαν στις ταινίες του, μεγάλους σήμερα, απ’ τη Μόλι Ρινγκουολντ μέχρι τον Μακόλεϊ Κάλκιν. Μου άρεσε που τίμησαν ένα σκηνοθέτη εφηβικού σινεμά που έφτιαξε τόσες καλές «νεανικές» ή «παιδικές» ταινίες, από το Pretty in Pink και το Μόνος στο Σπίτι μέχρι το αριστούργημά του, το Breakfast Club - μια απ’ τις πιο αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών.
Τέλος πάντων. Χάρηκα που η ταινία που υποστήριζα, το Precious, πήρε δυο βραβεία και θυμήθηκα πως εκεί έπαιζε και η Μαράια, η γνωστή Μαράια. Μετά το Glitter ήταν πολύ επικίνδυνο να την βάλεις να παίξει σε ταινία (πόσω μάλλον σε καλή ταινία). Κι όμως, παρά το ότι την αντιπαθώ, πρέπει να πω πως ήταν καλή στο ρόλο της. Και γι’ αυτό και πριν από δυο μήνες πήρε κι ένα βραβείο.
Εκεί θέλω να καταλήξω, σ’ εκείνο το βραβείο.
(Απ’ τις πιο ντροπιαστικές, μεθυσμένες παραλαβές βραβείου έβερ.)
---
10) Bits + Pieces #2: (για την φωτο πάνω: Γωγώ περαστικά!) /// «Κυριακάτικο πρωινό. Μετά την εκκλησία. Χτυπά το κουδούνι της πόρτας. Κλείνω τον ήχο της τηλεόρασης... Μείνετε λίγο μέσα και δείτε τηλεόραση. Έρχομαι!» /// Αναρωτηθήκατε ποτέ τι θα μπορούσατε να είχατε σχεδιάσει μετά απο ένα οκτάωρο εξαντλητικής εργασίας στον υπολογιστή σας, εάν αντί για το ποντίκι κρατούσατε στο χέρι σας μία πένα; (ιδού) /// Πειραγμένα τρέιλερ: Good Will Hunted – τρέιλερ του Good Will Hunting φτιαγμένο σαν αστυνομικό θρίλερ. Επίσης: Saved by the Bell: Brokeback Style, ο Ζακ και ο Σλέιτερ απ’ το Πριν Χτυπήσει το Κουδούνι κι ένας έρωτας που δεν υπήρξε ποτέ. Ή μήπως υπήρξε; /// /// fuzzyburlesque /// Μια παλιά συνέντευξη του μυστηριώδη συγγραφέα με το ψευδώνυμο Σταύρος Κρητιώτης (το πιο πρόσφατο βιβλίο του κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Τόπος, είναι για τον μυστικό κωδικοποιημένο κόσμο του Ροΐδη και είναι εξαιρετικό). /// Είναι απίστευτο αλλά με το που θα κυκλοφορήσει κάποια φάρσα ή ψευδής είδηση [όπως αυτή] στο ίντερνετ, αμέσως όλα τα πατριωτικά σάιτ (μη πούμε για τον απίθανο Μητροπολίτη Καλαβρύτων) θα την αναμεταδώσουν ως αληθινή. /// Στο Μεσαίωνα θα μ' έκαιγαν σαν μάγισσα (μια κάπως παλιά συνέντευξη της Μαρίας Μήτσορα). /// Απ’ τις ιστορίες μου με ξετρελαίνουν! Βρήκα δακτυλογραφημένα όνειρα. /// Ένα τριβια γι’ αυτήν: η Ελευθεροτυπία ήταν η πρώτη αθηναϊκή εφημερίδα που καθιέρωσε το μονοτονικό. //// ΑΥΤΟ! //// ΕΚΕΙΝΟ //// ΕΝΑ ΑΛΛΟ //// ΚΙ ΑΛΛΟ //// ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ //// ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ //// ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ! //// ΑΛΗΘΕΙΑ! ///
11) Totally Looks Like…
(Κάπως επίκαιρο: μόνο ο μεγάλος Τιμ Μπάρτον δικαιούται να κλέβει τον εαυτό του)
ΥΓ. καλή βδομάδα!
-------------------------------------------------
!!!
.
.
.
Monday, March 15, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
17 comments:
Καλημέρα, ωραίο και χορταστικό ποστ, ευχαριστώ για το λινκ -και σε ζηλεύω που θα παρουσιάσεις/γνωρίσεις τη μεγάλη Άλκη Ζέη, που μεγάλωσε και μένα με το Καπλάνι της Βιτρίνας και τα ξαδέρφια μου με τον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου και τα παιδιά μου με τον Ψεύτη Παπού.
Καλημέρα, έχεις σκεφτεί να βάζεις τα συνδέσιμα θαυμαστικά, που ανοίγεις και κλείνεις τα ποστ σε μορφή ¡¡¡!!!; Το άνοιγμα θα το έλεγα Εσερικό, το κλείσιμο ψυχεδελικό.//Άλκη Ζέη δεν έχω διαβάσει, ενδεχομένως δεν υπήρχε ενθάρρυνση από την οικογένειά μου για πολιτικούς λόγους, έχω διαβάσει, όμως, σκανδιναυική παιδική λογοτεχνία
:-), καλή παρουσίαση!/Άμοιρο γουρούνι! Το τρώμε και το βάζουμε να αυτοκακομοιριάζεται!/Eurovision: Λες όλοι να το βρίζουν, αλλά όλοι κρυφά να ακούνε το S.A.G.A.P.O ; :-D. Στην προχθεσινή παρουσίαση ένα τραγούδι, πάντως, μού θύμισε κάποιο ιταλικό/Παραλαβές, παραδόσεις εξουσίας: Υπάρχει και η περίπτωση του Μητσοτάκη να εγκαταλείπει την Πρωθυπουργία, αλλά και πιο πρόσφατα την χαρά του Σημίτη εγκαταλείποντας το Μαξίμου και στην κορυφή της σκάλας ο βλοσυρός Κώστας Καραμανλής/Οι μεταγλωττίσεις όχι απλώς εκνευριστικές, εκνευριστικότατες και προσβλητικές!/Άραγε στο δωμάτιο σπηλιά, δίνουν και τομάρια και ρόπαλα; Είναι σουρρεάλ, το πώς μια "κουρτίνα" στο κρεββάτι, κάνει το δωμάτιο χαρέμι κλπ/Μετά την Χώρα των Μαγικών Ονείρων, άρχισα να σημειώνω τα ονειρά μου στο lucidipedia, που μού είχες συστήσει. Βαρέθηκα να τα γράφω online και τώρα τα κρατώ στο σημειωματάριο μου :-)
Καλή εβδομάδα
Θα διαβάσω το βιβλίο του Κρητιώτη με την πρώτη ευκαιρία
Μου κέντρισε το ενδιαφέρον η συνέντευξη(τελικά η ανωνυμία λειτουργεί ως η καλύτερη διαφήμιση)
Τι εξωφρενικά σπίτια στο spitoskylo !
Ναι μόνο ο Τιμ Μπάρτον διακαιούται να κλέβει τον ευατό του.Το μόνο σίγουρο
Καλημέρες , μπράβο για ακόμα μια φορά για την εξαιρετική δουλειά
Ωραίο χορταστικό ποστ!
Το διάβασα γρήγορα κι ενοχικά κλέβοντας χρόνο από εκεί που δεν θα έπρεπε να κλέβω.
Εν συντομία: razblog θαυμάσιο - όποιος φορολογήσει την Εκκλησία θα γίνει εθνικός ήρωας - Η Άλκη Ζέη είναι υπέροχη - δεν ήταν τέλειο τραγούδι ο Κινέζος από τις Μέλισσες φέτος για Γιουροβίζιον; φανταζόμουνα τους άλλους περουσιαστές στις χώρες τους να προσπαθούν να εξηγήσουν τη φράση "κάνει τον Κινέζο" - τι καλά που περιέγραψες την επίμαζη σκηνή στο Ζαμανφού, αναρωτιόμουν τι είχε γίνει -
Καλή εβδομάδα!!!!!
το μπλογκ σου είναι η καταστροφή των εξεταστικών και γενικότερα της ακαδημαικής μου πορείας.
και κάτι ακόμα, ντροπιαστικό: όταν ήμουν στο δημοτικό, είχε έρθει η Άλκη Ζέη να μας μιλήσει. Εγώ από τη χαρά μου είχα κατουρηθεί πάνω μου. Κυριολεκτικά.
1.παντως εγω αρνουμαι να ψηφισω διοτι οι οροι της ψηφοφοριας δεν ειναι δικαιοι [στο λινκ που παραθετεις δεν υπαρχουν οι στιχοι του αλκαιου]
2.χμμ....
3.βαρεθηκα να σου λεω ευχαριστω. ξερεις εσυ.. [ψεματα, δε βαρεθηκα]
Μα η Μαραια ειναι ακομπλεξάριστη, για αυτο δεν τη νοιάζει να γίνεται ρεζίλι (είπε η φαν που θέλει να υπερασπιστεί ό,τι απέμεινε απ τη Μιμι!).
http://www.youtube.com/watch?v=PYEsBmrKVnI
Ενα καλύτερο αξεπτανς σπιτς της Μαραιας!
Επίσης, το είδα και γω το Precious (πως θα μην μπορούσα άλλωστε!) και ήταν όντως καλή!
Εκτός απ το Glitter και το Precious
η Μιμι έχει παίξει και στο Wisegirls, μια ανεξάρτητη παραγωγή με τη Mira Sorvino στον πρωταγωνιστικο ρόλο, όπου η Μιμι ήταν επίσης καλή! Είχε πάρει και καλές κριτικές στο Sundance η ταινία.
http://www.youtube.com/watch?v=hD_kZXQhWTQ
(ειναι το πρωτο μερος της ταινίας Wisegirls που υπάρχει ολοκληρη στο tube)
:)
Επίσης, ο John Hughes είχε γυρίσει πολύ ωραίες ταινίες! To Pretty in Pink και το Breakfast Club μ' αρέσουν πάρα πολύ! Γενικότερα οι 80's teen movies μ' αρέσουν πάρα πολύ όπως και το "Not another teen movie"!
den mporo na katalavo tin logiki tis audio visual.oute mia aithousa stin thessaloniki na provalei tin trisdiastati version tis alikis ?.....(i tainia tou burton pantos mprosta s'ayto pou perimena itan metria).....kali vdomada :-)
Αν και ελπιζω να επανελθω, αυτο (http://www.11points.com/) το ξερεις ? Νομιζω οτι το εχεις αναφερει,αλλα μπορει και οχι...
Και επειδη φοβαμαι οτι δεν θα επανελθω, ενα καθυστηρημενο ευχαριστω για το ποστ για τα παπια της Λιμνουπολης !
Καλή εβδομάδα enteka!
Περιγράφεις αυτό που ονειρευόμουν να συμβεί όταν ήμουν παιδί. Να συναντήσω κάποια στιγμή στη ζωή μου-την καλύτερη προφανώς!-την Ζωρς Σαρρή και την Άλκη Ζέη. Η μία εκδοχή του ονείρου ήταν σε αυτή τη συνάντηση να είμαι συγγραφέας/ποιήτρια κτλ η άλλη εκδοχή ήταν να είμαι δημοσιογράφος και να τους παίρνω συνέντευξη. Ζούσα τη συγκίνηση της συνάντησης ξανά και ξανά (η αλήθεια είναι οτι ήμουν αρκετά ψωνισμένο παιδί αν και ιδιαιτέρως εσωστρεφές). Τελικά δεν έγινα τίποτα από τα δύο, αλλού η ζωή δυστυχώς με πήγε σε "θετικόστροφη" επιστήμη, να κοπανιέμαι από το πρωί μέχρι το βράδυ.Σήμερα απλά μου θύμισες τις δύο συγγραφείς στις οποίες οφείλω την λατρεία της ανάγνωσης.
Να 'σαι καλά.
Υ.Γ το 1ο βιβλίο που διάβασα ήταν το "Όταν ο ήλιος" της Ζ. Σαρρή. Από εκείνο το καλοκαίρι άφησα το κέντημα και δεν ξανάφησα ποτέ τα βιβλία από τα χέρια μου.
@Traudl, εγώ αντιστοίχως ώρες ώρες σκέφτομαι ότι η ζωή δυστυχώς δεν με πήγε σε θετικόστροφη επιστήμη.
Καλημέρα
@thoughtsofashy, μάλλον θα φταίει αυτή αίσθηση που έχω ότι ούτε θετικός επιστήμων της προκοπής είμαι,ούτε δημιουργικός άνθρωπος είμαι. Η κούραση γαρ. Το μόνο που εξακολουθώ να κάνω είναι το διάβασμα. Θαυμάζω λοιπόν όλους αυτούς που είτε για επαγγελματικούς λόγους, είτε για το μεράκι τους,γράφουν και το κυριότερο έχουν το κουράγιο και κυρίως την επιμονή να κάνουν αυτό το οποίο επιθυμούν.Με εμπνέουν. Ωραίο το μπλοκ σου,όσο πρόλαβα σήμερα να δω.
Καληνύχτα
Καλημέρα. Πολύ ωραίο ποστ. Μα καλα, ποιος ψηφισε το A Beautiful Mind και το Slumdog Millionaire; Για το Φόρεστ Γκαμπ δεν κάνω λόγο και μάλιστα τόσο ψηλά. Εμετικό.
Κι εγώ συμμερίζομαι την άποψη σου για τη μεταγλώτισση των παιδικών - με εκενευρίζει αφάνταστα γιατί είμαι μεγάλη φαν των παιδικών.
Πολλά ήθελα να πω αλλά τα ξεχνάω, γιατί κάθε σειρά είναι και νέο λινκ και νέα ιδέα και χάνομαι....πάω να σε ξαναδιαβάσω!
Α, ναι, πώς πήγε η παρουσίαση; Κρίμα που Τρίτες είμαι εκτός πόλης...
γεια σε όλους, συγνώμη για την αργοπορημένη απάντηση :)
έχω τόσα πολλά να σχολιάσω για τα σχόλια που κανονικά δεν θα πρέπει να πάω ποτέ για ύπνο.
ειδικά γι' αυτή την εβδομάδα θα κρατήσω λοιπόν σημειώσεις (στο μυαλό μου...)
:)
Post a Comment