.
.
Νέο ποστ το απόγευμα.
Μέχρι τότε...
BITS AND PIECES
.
.
.
.
!!!
1) Είδα ένα φοβερό ντοκιμαντέρ για τη θεραπεία της ιδεοληψίας, στο κανάλι της Βουλής (παραγωγή του Channel 4). Είχαν βρει τρεις ψυχικά ασθενείς που είχαν δοκιμάσει τα πάντα για να απαλλαγούν απ’ τις εμμονές τους και τους έκλεισαν σ’ ένα σπίτι με κάμερες και ψυχοθεραπευτές. Οι δύο απ’ τους τρεις έτρεμαν τη σκόνη και τα μικρόβια το τρίτο άτομο όμως, ο άντρας, είχε και το περισσότερο ενδιαφέρον.
Ζούσε σε συνεχή αγωνία που κατέστρεφε τη ζωή του, προσπαθώντας να αποφύγει οποιαδήποτε επαφή με μολύβια και χαρτιά. Ο λόγος; Φοβόταν πως αν είχε ένα χαρτί στο χέρι του θα έγραφε μία ομολογία κάποιου εγκλήματος που δεν είχε διαπράξει ποτέ. Πίστευε δηλαδή ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ομολογήσει κάποια δολοφονία και μετά να στείλει το χαρτί στην αστυνομία - και να συλληφθεί.
Έτσι διπλοέλεγχε κάθε επιφάνεια στην οποία θα μπορούσε να είχε γράψει κάτι χωρίς να το καταλάβει και ζούσε σε μόνιμη κατάσταση πανικού. Μετά από συνεδρίες οι ψυχοθεραπευτές τον κατάφεραν να γράψει μία καρτ ποστάλ στη γυναίκα του. Έτρεμε καθώς την έγραφε και πήγε να τη στείλει ρίχνοντάς την σε ταχυδρομικό κουτί. Πριν την ρίξει θέλησε να την ελέγξει, να δει μήπως τυχόν είχε γράψει κάτι που δεν έπρεπε, μήπως ομολογούσε κάποιο ανύπαρκτο φόνο του. Εκτός απ’ το χαρτί φοβόταν και τις βιντεοκάμερες, μη τυχόν και μαγνητοσκοπήσει τον εαυτό του να περιγράφει τα εγκλήματά του και στείλει στην αστυνομία την κασέτα. Πρόκειται βέβαια για την πιο παράξενη, περίπλοκη και μυθιστορηματική ιδεοληψία που έχω ακούσει. Είναι κάτι που δεν θα μπορούσες να επινοήσεις ακόμα και να ήθελες.
Μέρα με τη μέρα βελτιωνόταν, στο τέλος τον έπεισαν να γράψει σ’ ένα χαρτί μια ομολογία εγκλήματος, ότι τάχα χτύπησε μια κοπέλα και να πάει να το αφήσει σ’ έναν κεντρικό δρόμο. Ο μεγαλύτερος φόβος του πραγματοποιήθηκε, και νικήθηκε, όταν συνειδητοποίησε ότι ακόμα και να ομολογούσε κάτι στην αστυνομία, αφού ήταν αθώος θα τη γλίτωνε.
Η ιστορία του όμως δεν είχε ευχάριστο τέλος, τα θέματά του ήταν αρκετά βαθύτερα – ο φόβος του χαρτιού και του μολυβιού ήταν απλώς ένας τρόπος εκδήλωσής τους. Το ντοκιμαντέρ-ριάλιτι γυρίστηκε το 2005 και δεν έχω ιδέα τι απέγινε. Αν ήταν ήρωας μυθιστορήματος πιθανότατα θα διέπραττε κάποιο αληθινό έγκλημα, θα έγραφε μια ομολογία και θα την έστελνε στην αστυνομία. Και τη στιγμή που θα έκλειναν οι πόρτες της φυλακής πίσω του και οι δεσμοφύλακες θα τον οδηγούσαν στο κελί του, θα συνειδητοποιούσε ανακουφισμένος πως, ναι, η ιδεοληψία του είχε μυστηριωδώς, επιτέλους εξαφανιστεί.
2) ΠΟΠ ΦΛΑΣΜΠΑΚ
(κι άλλες ελληνικές διαφημίσεις απ' τα τέλη των '80ς)
3) Είναι να μη σε πιάσει στο στόμα του!
(όπου διαβάζουμε άρθρα του μουσικοκριτικού της Ελευθεροτυπίας Γιώργου Ε. Παπαδάκη)
Σήμερα: Κάπως ειρωνική κριτική για το δίσκο του Παναγιώτη Λευθέρη ΣΥΝΑΞΙΣ.
Ο Μεσαίωνας και η κατά φαντασίαν παράδοση
«Οσον αφορά τους φίλους της παραδοσιακής μουσικής προς τους οποίους επίσης απευθύνεται η έκδοση αυτή του «Σείριου», αυτοί είναι αμφίβολο αν θα ικανοποιηθούν με τη γραφική και «εξευγενισμένη», τάχα, εκδοχή της. Με μια κατά φαντασίαν αναφορά στο λαό και στη μουσική του.» Κλπ.
Υπήρξε συνέχεια. Έξαλλος με την κριτική ο συνθέτης του εν λόγω δίσκου Παναγιώτης Λευθέρης έστειλε ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας στην «Ε» επειδή, μεταξύ των άλλων, θεωρεί πως ο κριτικός δίνει λάθος πληροφορίες και «χρησιμοποιεί την υποτιθέμενη κριτική πάνω στην δουλειά μας σαν όχημα για να αναπτύξει τις απόψεις του για το ποιά μουσική είναι "ελληνική" και ποιά όχι. Απορώ μάλιστα που η "προοδευτική" Ελευθεροτυπία έχει τέτοιους αρθρογράφους - "ιεροεξεταστές".»
(Το ενδιαφέρον είναι ότι, κατά τα άλλα, ο δίσκος πήρε εξαιρετικές κριτικές, απ’ τον Ζήλο και το Δίφωνο μέχρι την Καθημερινή και τον Ήχο.)
4) Totally looks like
5) Σε ένα ελληνοκεντρικό ιστολόγιο έσκασε η είδηση σαν βόμβα: ο Καβάφης, λέει, είχε υπογράψει το 1928 επιστολή υπέρ της “Ένωσης Ελλήνων Φασιστών”, μαζί με άλλους επιφανείς Αλεξανδρινούς. Και, το χειρότερο, το άρθρο συνοδευόταν από ακαταμάχητα τεκμήρια: σκαναρισμένη τη σελίδα από την αθηναϊκή εφημερίδα Σκριπ με κείμενο και την υπογραφή του.
Ο Νίκος Σαραντάκος, δεν το πίστεψε ούτε στιγμή και σαν ένας σύγχρονος (και αληθινός) Ηρακλής Πουαρώ προσπάθησε να λύσει το μυστήριο. Η έρευνά του ήταν συναρπαστική και τα αποτελέσματα απρόβλεπτα…
6) POWERPLAY
Το νέο βίντεοκλιπ των Κορε Ύδρο, Χωρίς Επίκληση, με την απίθανη ανατροπή προς το τέλος…
7) Η προηγούμενη Ερώτηση Κρίσεως: Τα αποτελέσματα!
Είχα ρωτήσει ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας απ’ τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Είχαμε πάνω από 700 (!) ψήφους. Και να τα αποτελέσματα σε αντίστροφη καταμέτρηση.
15. Julio Iglesias
14. Celine Dion
13. Bee Gees
12. Elton John
11. Nana Mouskouri
10. AC/DC
9. Michael Jackson
8. Elvis Presley
7. Madonna
6. ABBA
5. Led Zeppelin
4. The Rolling Stones
3. Queen
2. Pink Floyd
1. Beatles
Δίκαια νίκη νομίζω, κι εγώ αυτούς θα ψήφιζα απ’ τους ‘καλούς’ (γιατί γενικότερα ψηφίζω Μαντόνα). Μου κάνει εντύπωση ότι οι αναγνώστες του enteka ακούν τόσο πολύ ροκ - δεν το περίμενα…
8) Νέα Ερώτηση Κρίσεως.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ;
Ήταν δύσκολο να επιλέξω εγώ τις επίσημες υποψηφιότητες, η αρχική μου λίστα είχε πάνω από πενήντα ονόματα, κράτησα 14, περισσότερο στην τύχη, ψηφίζετε ΟΣΟΥΣ σας αρέσουν και φυσικά προσθέτετε στο «other» όσους αγαπημένους σας δεν βρήκατε στην παρακάτω λίστα… [όσοι δε βλέπουν το poll κλικ εδώ]
.
9) ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ
(η Ροζίτα Σώκου εμφανίστηκε σε όνειρο του ντροπαλού)
Βρίσκομαι σε ένα λεωφορείο, το οποίο είναι σχετικά γεμάτο και καθώς είμαι λίγο πιασμένος κάθομαι κάτω στο δάπεδο. Μπαίνει μέσα ένας ζητιάνος/απόκληρος κλπ, που όλοι τον κοιτάμε με το κλασσικό μίγμα συμπόνιας, απέχθειας, λύπησης, ανακούφισης για τον εαυτό μας (εμείς ευτυχώς είμαστε καλύτερα κλπ). Κάθεται σχετικά κοντά μου.
Σε κάποια στάση ανεβαίνει στο λεωφορείο η Ροζίτα Σώκου. Μου συστήνεται φιλώντας μου το χέρι και ρωτά, πώς πρόκειται να περάσω την βραδιά μου. Τής λέω και στην ακόλουθη διαμαρτυρία μου ότι δεν είμαι και ο Πάπας για να μου κάνει χειροφιλήματα παρατηρεί ότι έχει χαθεί η ευγένεια από την εποχή μας κλπ. Ανταποδίδω και εγώ, λοιπόν, για να είμαι σύμφωνος με τους κανόνες της ευγενείας και τότε ο ζητιάνος μού χτυπά το χέρι, λέγοντας ότι αυτά είναι ψευδοαστικές μπαρούφες…
*Ήρθε κάποιος διάσημος στον ύπνο σας; enteka11@gmail.com
10) OSCAR WILDE’S Quote-of-the-week
When we blame ourselves, we feel that no one else has a right to blame us.
-
-
11) Πώς πέρασα το Π/Σ/Κ:
Πήγα στο αεροδρόμιο, σχεδόν για μια μέρα, για τη στήλη μου στην Παράλλαξη. Κάθε μήνα πηγαίνω σε ένα σημείο της πόλης και κάθομαι απ’ το πρωί ως το βράδυ καταγράφοντας τις εμπειρίες μου. (Στο αεροδρόμιο γινόταν ο κακός χαμός λόγω του ηφαίστειου.) / Εκδήλωση με τη Σώτη Τριανταφύλλου στην Πυξίδα, εξαιρετική. Λίγες ώρες μετά σε άλλο βιβλιοπωλείο εκδήλωση δική μου. Βαριόμουν να πάω, νύσταζα, κι ήθελα να δω την αδερφή μου. Περιέργως ήταν τέλεια. Και γυρνώντας σπίτι με το ταξί, πρόσεξα για πρώτη φορά την θέα απ’ τον περιφερειακό. Υπνωτίστηκα σχεδόν, η Θεσσαλονίκη με τα σπίτια της που γέμιζαν κάθε εκατοστό του χώρου μου φάνηκε στ’ αλήθεια πανέμορφη. / Τώρα που είπα Θεσσαλονίκη: την Πέμπτη αρχίζει η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου, στη Δ.Ε.Θ. Υπάρχουν ένα σωρό ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις (το πρόγραμμα εδώ). ‘Εχω κι εγώ αλλά το σημαντικό είναι πως το Σάββατο στις 6 είναι η παρουσίαση του «Ο Δικτυωμένος Εαυτός» (εκδ. Τόπος) του Ντέιβι Γουάιντερ για το οποίο θα μιλήσουν μπλόγκερς και άνθρωποι που έχουν πολλαπλές διαδικτυακές ταυτότητες… / Πήγα στο σπίτι της μαμάς μου, είχε τις εγγονές της και ήταν και οι τρεις (οι δίδυμες και η μαμά μου δηλαδή) υπέροχες. Μετά χάλασε το πλυντήριο κι έριχνε λίτρα νερού σ’ όλη την κουζίνα. Η όλη φάση θύμιζε Μικρό Νικόλα, μόνο που εδώ ΔΕΝ έφταιγε το παιδί (εγώ). / Την Κυριακή το βράδυ, αφού έγραψα ένα σωρό κείμενα είδα την Παταγονία, χάνοντας έτσι τη συνέντευξη της Ζυράνας Ζατέλη που έπαιζε στην ΕΤ1 χωρίς να το ξέρω. Ήταν μεγάλη ειρωνεία της τύχης, μιας και την Παταγονία την κορόιδευα σε παλιό Media Trip αλλά συνεχίζω να την βλέπω! [Έγραψα και για το People, ελπίζω να μην με τσακώσουν οι παπαράτσι του να το διαβάζω εθισμένος στα κρυφά.] Ευτυχώς ο Πάνος μου είπε ότι θα την είχε σε επανάληψη και την είδα μετά. / Άκουσα στο radiobubble το melodrama remix, αλλά και την παρέα των bookcrossers, που με αφορμή το 5ο Ελληνικό Συνέδριο Bookcrossing που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη (21-24 Μαΐου) μίλησαν για την τέλεια συνήθειά τους… / Κοιμήθηκα 10 ώρες. Επιτέλους.
-----
+ Bits and Pieces
Δεν υπάρχουν Bits and Pieces σήμερα στο ποστ, γιατί μόλις άλλαξε κάτι... Ένα ακόμα spin-off του blog είναι γεγονός. Από σήμερα τα Bits and Pieces απέκτησαν τη δική τους, ξεχωριστή, καθημερινή στήλη στην πρώτη σελίδα της Lifo - εκεί δεξιά, θα τα βρείτε.
Και θα τα βρίσκετε εκεί κάθε μέρα. H σύντομη αλλά υπερπλήρης εκδοχή των bits and pieces που θα ανεβαίνει στην πρώτη σελίδα του lifo.gr θα είναι μάλλον αρκετά διασκεδαστική και ενημερωμένη. Μάλλον. Ένας τρόπος υπάρχει για να διαπιστωθεί αυτό...
*Bits and Pieces – Το ταξίδι αρχίζει.
--------------------------------------------------
¡¡¡
.
.
.
Posts
35 comments:
Τι σημαίνει δεν ήπιες ποτέ (Νεσκαφέ Φραπέ) ;;
δεν πίνω καφέ, αυτό είναι όλο.
:) καλή βδομάδα
μεχρι να κατακτησεις ΟΛΗ τη λάηφο! φακ γεα
αυτο το ντοκιμαντερ στο καναλι της Βουλης το ειδα κι εγω, το εχει ξαναδειξει. σοκαριστηκα που ο τυπος οταν ταξιδευε λεει εβαζε νερο στο στομα του και το αφηνε εκει χωρις να το καταπιει για 4-5 ωρες, για να βεβαιωθει οτι αφου ειχε το νερό στο στόμα του δεν ειχε μιλησει καθολου στο ταξιδι και αρα δεν ειχε πει τιποτα που δεν επρεπε για να ενοχοποιησει τον εαυτο του. φοβερο.
spinach, ναι, αυτός είναι ο σκοπός, να τη γράφο όλη μόνος μου ;)
deadend mind, απίστευτο! Δεν το πρόλαβα απ' την αρχή και δεν είδα αυτό που λες. Ακόμα μεγαλύτερο βασανιστήριο!
1) Δεν πινεις καφεε ? Ααα....(κι εγω σαν την Λενα Μαντα,εχω ενα θεμα με τα αποσιωπητικα).Σε διαβαζω τωρα με μια κουπα γαλλικου καφε,μετα απο ενα κακο μεσημεριανο υπνο και μια κακη μερα που αρχιζει παντα γυρω στις 6.40 (cofee keeps me going).Και εγω ηθελα να περασω φοιτητης σε μια πολη και να παραγγειλω ενηλικος πλεον καπουτσινο ή εσπρεσσο που τοτε μου φαινονταν πολυ εξωτικοι καφεδες !
2) Τι ακριβως κακο τελος ειχε το ντοκυμαντερ ?
3) Ισως το πιο δυσκολο poll που εβαλες ποτε-αν εξαιρεσουμε καποια αδιαφορα (για μενα , ετσι ; - πχ για ζωγραφους).Θεωρητικα,θα μπορουσα να ψηφισω σχεδον ολους,ψηφισα τελικα 2 + 2 εκτος λιστας.
4)Χμμ..δεν ειμαι σιγουρος για την αυτονονομηση του bits and pieces . θυμασαι που πηγες να κανεις ενα πειραμα στο twitter στο οποιο πχ πολλοι οπως κι εγω δεν εχουμε λογαριασμο ; Πρεπει να μπαινουμε στην Lifo για να το διαβαζουμε ; Μηπως υπαρχει καμια δυνατοτητα να δινεις εστω το link καθε εβδομαδα απο το μπλογκ σου ; Αλλα,θα ανανεωται καθε μερα με ολο αυτο το υλικο ; Καλο κουραγιο !
Στο τέλος του ντοκιμαντέρ ο άντρας είχε φύγει απ' το σπίτι και τη γυναίκα του και βασανιζόταν ακόμα από διάφορες σκέψεις - ενώ τα άλλα δύο άτομα είχαν ξεπεράσει τις εμμονές τους.
Δύσκολο όντως το δημοψήφισμα για τους σκηνοθέτες, δε φαντάζεσαι πόσο δυσκολεύτηκα για να καταλήξω στη λίστα, και πόσους αγαπημένους μου άφησα απέξω...
Ναι, θα πρέπει κάθε μέρα να μπαίνεις στο www.lifo.gr
Δεν δαγκώνει μη φοβάσαι :)
ΥΓ. ναι θα ανανεώνεται κάθε μέρα μ' αυτό το υλικό - ευχαρίστησή μου. Κι όσο για τη σελίδα μπορείς απλώς να τη βάλεις στα bookmarks σου, εύκολο.
δεν μπορείς να φανταστείς την έκπληξη όταν ένας φίλος από Αθήνα μου έφερε πρόσφατα διάφορα έντυπα, μαζί και τη Lifo και σε διάβασα και στο χαρτί!!!
....μίλησα, από το εξωτικό νησί στην άκρη του κόσμου που ζω
;-)
αγαπητέ έντεκα,
εν μέσω της περιήσησης μου ανά την υφήλιο από Νέα Υόρκη στο Τόκυο και πάλι πίσω βρέθηκα και στα πάτρια εδάφη και έλαβα και την ανάλογη δόση από ελληνική τηλεόραση. Νομίζω μια εκπομπή είναι παραπάνω από άξια να γίνει θέμα του media trip: love bites. Όχι; In other news, δεν είναι άδικο που το φεστιβάλ γαλλικού κινηματογράφου έρχεται στη Θεσσαλονίκη κουτσουρεμένο (φυσικά χωρίς όλες τις πολυαναμενόμενες ταινίες) και μεταμφιεσμένο σε αφιέρωμα; γκρουμφ...
Καλησπέρα,
1) Αυτό το ντοκυμαντέρ ήταν για μένα. Πολλές φορές αναζητώ την ζωή μου, μετά τις εμμονές μου και ΔΥΣΤΥΧΩΣ έχω την τάση να κολλάω σε νέες :-(. Υπάρχει άραγε κάπου στο Internet
2) Διαφήμιση παγωτού iceberg. Φετιχιστικές υπόνοιες;
6) Εσερικές εικόνες και theremin;
9) Σ' ευχαριστώ, που το ανέβασες! Λοιπόν, παλιότερα δεν ήθελα να κοιμάμαι. Με έπιαναν σκέψεις (ναι οι εμμονές, που ανέφερα παραπάνω, καθώς δεν είχα κάτι άλλο να ασχοληθώ). Τώρα η περίπτωση να δω κάποιο όνειρο με διασήμους και να το στείλω είναι ένα κίνητρο :-)
11) Εϊχα αγοράσει ένα αντίτυπο της "Χώρας των Μαγικών Ονείρων" και το είχα στείλει σε ένα bookcrossing event στην Πορτογαλία!
Bits&Pieces: Νομίζω καλύτερα ήταν στο blog σου και σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι είναι κάπως πιεστικό για μια δεύτερη παράλληλη στήλη 11. Σε κάθε περίπτωση. Καλή επιτυχία :-)
Κι εγώ απόρησα που σε όλο το ποστ δεν είχε bits and pieces και κοίταγα την αρίθμηση μην έχασα κάτι μέχρι που έφτασα στο τέλος! Συγχαρητήρια!
Η διαφήμιση του slice είναι άκρως εθιστική μ'αυτό το τζιγκλάκι και πάντα μου θυμίζει καλοκαίρι.
Δεν το πιστεύω πως δεν έχεις πιεί Νεσκαφέ Φραπέ.
Δε μου αρέσει που η στήλη (Bits and Pieces) είναι εκεί και τα σχόλιά της εδώ.
ουφ: :):):)
marl(t), το έχω δει δυστυχώς... Δεν ήξερα αυτό που είπες για το φεστιβάλ γαλλικού κινηματογράφου. Σε ζηλεύω για τα ταξίδια.
thoughtsofashy, δεν ξέρω αν υπάρχει το ντοκιμαντέρ, δυστυχώς δεν ξέρω και τον τίτλο του. Φοβερό αυτό με το bookcrossing. Καθόλου πιεστική (ή κουραστική) δεν είναι μια δεύτερη παράλληλη στήλη. Αυτό κάνω στη ζωή μου, γράφω, σε διάφορα μέρη.
anonymous: :) είναι!
stereo, ο καφές με αγχώνει, αν το πιστεύεις. θα δοκιμάσω όμως :) Μπορώ να ανοίξω και εκεί τα σχόλια, όποιος θέλει να σχολιάζει όμως θα πρέπει να sign up, οπότε ό,τι προτιμάς...
Κάτσε μισο λεπτό.
Γιατί δεν πίνεις καφέ;
Το ξέρεις ότι τώρα όλοι σε κοιτάμε λες και είσαι κάποιο σπάνιο πουλί; :) :)
Είσαι τό πρώτο άτομο που γνωρίζω που δεν πίνει καφε!!
Μα τον Τουτατή , αυτό αξίζει ένα ολόκληρο ποστ εκ μέρους σου, να μας εξηγήσεις δηλαδή, πως κατηντησες έτσι, ποια φρικτή γονιδιακή μετάλλαξη , ποια ραδιενεργή μόλυνση , ποιο τσερνομπιλ , σου συμβαίνει (βρε ταλαίπωρε) και δεν πίνεις καφέ!
Και μόνο που το γράφω έχει σηκωθεί η τρίχα μου! Μακρια από μας!!!
:) :) :) :)
Κοιτα, χωρίς παρεξήγηση , άμα δεν αρχίσεις να πίνεις καφέ , λυπάμαι αλλά θα σε καταγείλω επωνυμα στον Χρυσοχοϊδη ότι είσαι τίποτα "Πυρήνες της Φωτιάς" και λοιπά ανθελληνικά
ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ ΚΑΦΕ!!!!
Κάτσε δηλαδή , γιατί τώρα τα πέρνω!! :) :) :)
Δηλαδή εγώ και οι υπόλοιποι ΕΛΛΗΝΕΣ (το πιασες το υποννοούμενο;) φίλοι μου που από 15 χρονώ πιναμε τουλάχιστον 4 φραπέδες την ημέρα με εφτά ζάχαρες , που αργότερα περάσαμε στα Πανεπιστήμια και πίναμε "σκέτους ανακατευτούς αχτυπητους" όλη την νυχτα, που κάναμε μπόλικη κρέμα με ένα κουταλάκι νες ένα κουταλάκι νερό , και μετά μισο ποτήρι γάλα μισό νερό για να τον πιούμε ζεστό, που αργότερα δώσαμε ένα κάρο φράγκα για να πάρουμε επαγγελματική καπουτσινιέρα που να ανεβάζει πολλά bar πίεση, που πήραμε και το μουλτι της μπράουν για να κάνουμε τριμματα πάγου για να κάνουμε φρέντους καπουτσίνους.....
....ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ , ΚΟΡΟΪΔΑ??? :) :) :) :)
Γρήγορα να πιεις έναν καφέ , παλιόπαιδο!!
:) :) :) :) :)
μήπως ήπιες πολλούς καφέδες κι έστειλες τα παραπάνω απανωτά παραληρήματα??!
:):)
τι δουλειά έχει ο Αγγελόπουλος με τα Ιερά τέρατα της σκηνοθεσίας???? Και γιατί δεν βλέπω πουθενά τον Παζολίνι, το Βισκόντι, τον Μπονιουέλ, τον Τρυφώ??
όπως και να έχει, ψήφισα Μπέργκμαν. Καλό βράδυυυ
μα που ειναι τα bits & pieces? και τι εννοεις δεν πιν.. ok, i'm choking, i'm choking.. [congrats]
να ωραιο κουιζ: τι δεν εχετε κανει ποτε σας?
εγω δεν εχω πιει ποτε ουζο/τσιπουρο/ρακη/καπουτσινο/βοτκα
επισης δεν πινω [πλεον] ουτε καφε ουτε τσαι ουτε αλκοολ ουτε κοκακολα
δεν εχω παει ποτε μου στα μπουζουκια
[αφρους θα βγαζει τωρα η azrael, lol]
Χαχαχα καιποιοςσουειπεαγαπητεμουότιηυπεβολικήκαταναλωσηκαφέκανειτονανθρωποναμιλαειγρηγορακαιπαραληρηματικάααααααααααα? εεεε? εεε? εεεε?
:) :):)
Azrael και enteka, ούτε εγώ πίνω καφέ*, οπότε υπάρχει τουλάχιστον και δεύτερο άτομο που δεν πίνει! Μού σφίγγει και με πονάει στο στομάχι. Προτιμώ το τσαι και τα λοιπά αφεψήματα και εκνευρίζομαι, όταν σε μαγαζιά με ξεπετάνε με τρισάθλια φτηνα τσάγια
*Ο μόνος καφές, που μπορώ να πιω είναι ο "παιδικός": μισό κουταλάκι νεσκαφέ σε τεράστιο ποτήρι γάλα, αλλά και αυτό προσπαθώ να το αποφεύγω λόγω ζάχαρης.
Εξαιρετικό ποστ για άλλη μια φορά! Συγχαρητήρια για τη μεταγραφή του bits&bites στη σελίδα της Lifo. Βρήκα λόγο να μπαίνω κάθε μέρα εκτός Πέμπτης που έμπαινα ούτως ή άλλως για να τη διαβάσω..(Αν δεν την έβρισκα στο αγαπημένο ψιλικατζίδικο της Ζεύξιδος!)
Πρώτη φορά στεναχωρήθηκα διαβάζοντας κάτι στο blog σας, κι αυτό είναι το ότι έμαθα για την εκδήλωση της Σώτης Τριανταφύλλου εκ των υστέρων.. :(
Θα κάνω υπομονή μέχρι το Σάββατο!
Woody Allen, Bergman, Almodovar! :)
Καλή εβδομάδα.
Καλή επιτυχία με την νέα στήλη στην Lifo
Aπίθανο το νούμερο 1
Καλημέρα σε όλους.
Τέλειο το σημερινό έντεκα και οι καινούριες στήλες! Δεν πίνω ποτέ καφέ (οι δύο φορές που δοκίμασα ήταν καταστροφικές, μπήκε βγήκε που λέμε, αηδία). Η ιδέα που αναπτύσσεις για την στήλη στην Παράλλαξη είναι υπέροχη, δυστυχώς δεν έχω διαβάσει ποτέ.
Συμφωνούμε για το κομμάτι των Κόρε.Ύδρο., είναι από τα καλύτερά τους και αυτό το μουσικό τουίστ, τι ιδιοφυές!!
Δεν καταλαβαίνω τις κριτικές του κυρίου, σπάνια ακούω ελληνική μουσική τύπου "Μαριώ" που είχες την προηγούμενη εβδομάδα αλλά ο δίσκος του κυρίου Λευθέρη είναι παραπάνω από αξιοπρεπής.
Μέσα σε όλα, δεν μπόρεσα με τίποτα να ξεφύγω από την υπέροχη ιστορία της ιδεοληψίας. Κόλλησα πραγματικά, παρά το ακραίο της κατάστασης, πραγματικά από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που άκουσα εδώ και καιρό, θα το ψάξω για κατέβασμα. Ευχαριστώ!
Εμείς θα τα πούμε στην εκδήλωση [αλλά εγώ πάντως δεν έχω πολλούς διαδικτυακούς εαυτούς :)].
Κι εγώ δεν πίνω καφέ εδώ και δυο χρόνια λόγω εγκυμοσύνης και θηλασμού και τελικά δεν μου έλειψε καθόλου.
Ο καφές σε αγχώνει ΑΦΟΥ τον πιείς ή ως ιδέα; :)
(Δε χάνεις και ΠΑΡΑ πολλά με τον νεσκαφέ -αν και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων ο τρόπος παρασκευής του- αλλά... καθόλου καφέ; Ούτε καν η μυρωδιά; ΤΙΠΟΤΑ;)
mahler, πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι; :):)
winteracademy, να ξέρεις γελάω πολύ μ' αυτό που κάνεις πάντα, ξέρεις ποιο... (νομίζω είναι Ο azrael!)
azrael, lol
κωνσταντίνε, ναι, έχει και το Σάββατο παρουσίαση η Τριανταφύλλου! (ευχαριστώ)
vam33, να 'σαι καλά!
πάνο, χαίρομαι που συμφωνείς για κόρε ύδρο. νομίζω την παράλλαξη μπορεί να τη διαβάσει κανείς και online. :)
δώρα, το ξέρω! τα λέμε εκεί :)
stereo: δε μ' αρέσει η γεύση. ο φραπές ίσως πίνεται, αλλά μου ανεβάζει τους παλμούς.
Θελω να σχολιασω και στη λιφο..βαριεμαι να κανω register/whatever...θα σχολιαζω εδω ! (θα σας δειξω εγω,θα δειτε τι θα παθετε...)
Πηρα προγραμμα για την διεθνη εκθεση βιβλιου και (πιθανοτατα) θα σε τιμησω στην συζητηση που θα λαβεις και εσυ μερος. Μια και ειναι η πρωτη μου φορα στην Διεθνη ,μια ανοητη ερωτηση : βιβλια (σαν την "κανονικη" εκθεση βιβλιου) δεν θα υπαρχουν προς πωληση,ε ?
α, ωραία! (πωλούνται κανονικά)
ΣΤΗ ΛΑΙΦΟ ΔΕΝ ΘΕΛΟΝ ΣΧΟΛΙΑ .ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΤΖΑΜΒΑΤΖΙΔΕΣ . ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΙΒΩΣΗ ΒΩΣ ΜΕ ΚΙΝΙΓΑΣ ΤΙΣ LAST DAIS.ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΛΑ ΤΑ ΓΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΛΙΚΤΟΛΟΓΙΟ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ . ΤΑ ΛΕΜΕ .
Θέλουν, νομίζω. Τα λέμε :)
Τι εννοείς "Δίκαια νίκη νομίζω, κι εγώ αυτούς θα ψήφιζα απ’ τους ‘καλούς’ (γιατί γενικότερα ψηφίζω Μαντόνα"? Δηλαδή η Madonna ανήκει στους "κακούς"? Μπερδεύτηκα :)
ΥΓ:Άν εννοούσες αυτό, δεν συμφωνώ.
ένα έχω να σου πω: εξαιτίας σου έβαλα τη lifo στα bookmarks :)
Post a Comment