Έντεκα (υποψήφιοι για το Mercury Prize που δεν κέρδισαν ποτέ)

Ανακοινώθηκαν οι φετινές υποψηφιότητες για τα βραβεία Mercury (αρκετά ‘εναλλακτικός’ θεσμός που βραβεύει το καλύτερο –από Βρετανό- άλμπουμ της χρονιάς. Παλαιότεροι νικητές υπήρξαν οι: Primal Scream, Suede, Portishead, Pulp, PJ Harvey, Franz Ferdinand (πρόπερσι) και Anthony & The Johnsons (πέρσι). Για πολλούς ήταν επιβράβευση της ήδη σπουδαίας καριέρας τους, γι’ άλλους ήταν το πρώτο exposure βήμα. [Πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η λίστα με τους καλλιτέχνες που δεν κέρδισαν ποτέ.]

1) Massive Attack – Mezzanine (1998) Τώρα αυτό δεν είναι αδικία; Αντί για τους Massive είχαν κερδίσει οι Gomez (που θεωρούνταν τότε στην Αγγλία the next big thing και σήμερα έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης).
2) The Magic Numbers (2005) Πολύχρωμη folky-pop με ξυλόφωνα και πολλά ooohs και aaahs. Αρνήθηκαν να παίξουν στο Top of the Pops (το οποίο τελειώνει, δυστυχώς, σύντομα), επειδή ο παρουσιαστής έκανε ένα χαζό αστείο με το βάρος τους.
3) Goldfrapp (2001) Ήταν υποψήφιοι με το (υπέροχο) Felt Mountain. Tους είδα πρώτη φορά, στην TV στα βραβεία, κι έμεινα άφωνος με τις αρμονικές μελωδίες και τα πειραγμένα φωνητικά.
4) Gorillaz (2001) Ήταν το φαβορί εκείνη τη χρονιά, αλλά οι ίδιοι απαίτησαν να αποσυρθεί η υποψηφιότητά τους, γιατί «δεν ήθελαν να κερδίσουν». Ο μπασίστας τους είχε πει ότι το Mercury Prize είναι "like carrying a dead albatross round your neck for eternity". [έκτοτε έχουν αποδεχτεί και υποψηφιότητες και βραβεία σε λιγότερο αξιόλογους διαγωνισμούς όπως MTV Ema’s κλπ]
5) Blur 13. Οι Blur δεν κέρδισαν ούτε με το 13 το 1999 ούτε με το Parklife το ’94. Αλλά δεν πειράζει, γιατί δεν κέρδισαν ποτέ ούτε και οι…
6) Oasis. [’95 Definitely Maybe & ’96 What’s the Story (Morning Glory)]. Τις χρονιές που ήταν υποψήφιοι οι Blur και οι Oasis το βραβείο πήραν οι: Portishead, Pulp, Talvin Singh, και M-People (!).
7) Michael Nyman – The Piano Concerto and MGV (1994) Υπέροχο: πρώτα η διασκευασμένη μουσική από το Πιάνο (OST) και μετά τα κομμάτια που έγραψε ο Nyman για τα εγκαίνια και το πρώτο ταξίδι των σιδηροδρομικών γραμμών Northern Europe Train Line.
8) Faithless – Sunday 8PM (1999) Τέλειος δίσκος, πολύ πιο αργός απ’ ότι τα edits των singles τους, ό,τι πρέπει για το ξημέρωμα (ή για Κυριακή στις 8 μμ).
9) Spice Girls - Spice: Τα Mercury αυτογελοιοποιήθηκαν μ’ αυτήν την υποψηφιότητα του 1997. Έκτοτε (και μετά το controversy) δεν ξαναέβαλαν κανέναν τόσο εμπορικό δίσκο στην ετήσια λίστα τους. [Αν οι Spice Girls είχαν μυαλό αυτήν την υποψηφιότητα θα την θεωρούσαν το highlight της καριέρας τους.]
10) Gavin Bryars – Jesus’ Blood Never Failed Me Yet. Χάρηκα που είδα ότι ήταν υποψήφιος το 1993 μ’ αυτό τον δίσκο. Τον είχα ακούσει όταν τον είχε παίξει σχεδόν ολόκληρο ο Πετρίδης: κανα μισάωρο με την πιο εθιστική επανάληψη ενός ρεφρέν. Τραγουδισμένο σχεδόν ψιθυριστά από έναν «αλήτη» του μετρό - στην λούπα προστίθενται σταδιακά τα έγχορδα και προς το τέλος η φωνή του Tom Waits. Δραματικά όμορφο.
11) Saint Etienne – Foxbase Alpha (1992) Περίεργα samples, ανάλαφρη ‘60s μελαγχολία, τέλειες ποπ μελωδίες (όπως τα Only Love Can Break Your Heart, Nothing Can Stop Us και Kiss and Make Up), ίσως ο καλύτερο δίσκος των S.E. (Έχασαν από τους Primal Scream και το Screamadelica).

Extras:
*Οι φετινές υποψηφιότητες από το NME
**Όλες οι υποψηφιότητες (και οι νικητές) απ' την αρχή του θεσμού (wikipedia)
***Σχετικό ποστ του Drude (με mp3 's) στο Teardrop Explodes