Έντεκα (σκηνές που σημάδεψαν το καλοκαίρι μου)

1) Πέντε το πρωί στο αστυνομικό τμήμα για να πάρω σειρά, μπας και πάρω χαρτάκι για να πάω για αίτηση διαβατηρίου δύο μέρες μετά. (Όλες οι σκηνές και για την έκδοση ταυτότητας – που είχαν μια γραφειοκρατική χροιά Ρετιρέ- είναι δυστυχώς επίσης αξιομνημόνευτες.)
2) Να διαβάζω πριν κοιμηθώ το νέο του Bret Easton Ellis, στο αντίσκηνο δίπλα στο chill-out stage του Butterfly (ρέιβ φεστιβάλ, of all places).
3) «Έρημη πόλη θύμιζε σήμερα η Θεσσαλονίκη, με τους λιγοστούς κατοίκους που έχουν απομείνει να χαίρονται τους άδειους δρόμους της πόλης». (σωστό κλισέ των ειδήσεων)
4) Η Μαντόνα τραγουδάει live το Lucky Star, το τραγούδι με το οποίο ξεκίνησε 23 (!) χρόνια πριν.
5) Πολλές σκηνές ταλαιπωρίας μαζί: ξύπνημα απ’ τα χαράματα, ταξί, τρένα, κτελ, αεροπλάνα, πάλι τρένα πάλι ταξί κοκ. Μοναδικό υποφερτό μέσο μεταφοράς το τραμ του Άμστερνταμ.
6) Θερινό σινεμά στη Νικήτη (κυρίως η φορά που πήγαμε στο Καπότε.)
7) Το (και καλά) Μαλβίναgate, με κορυφαία στιγμή όταν άνοιξα ανυποψίαστος την εφημερίδα.
8) Στη Δράμα, για ώρες στο πάρκο και στο ποτάμι, φαγητό στο Νησάκι.
9) Μπάνια στη Χαλκιδική. O Ήλιος!
10) Που πήγαμε στο MediaMarkt και (μετά από χρόνια) αγοράσαμε πράγματα: DVD Recorder με σκληρό δίσκο (τέλειο), πικάπ, σκάνερ και TV.
11) Να οδηγάω όλη την ώρα και χωρίς σταματημό (ό,τι καλύτερο).

[κάποιες δικές σας;]