Έντεκα (καλλιτέχνες που, αν και υποψήφιοι, δεν κέρδισαν ποτέ το Turner Prize)

Δόθηκε τις προάλλες το Turner Prize, το μεγάλο βρετανικό βραβείο για τη σύγχρονη Τέχνη. Αν και θα με αποσχολήσουν αυτοί που κατά καιρούς έχουν προταθεί και ΔΕΝ έχουν κερδίσει (συνήθως αυτοί έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι απ’ τους νικητές) δεν μπορώ να μην σταθώ στην Tomma Abts, που με την προχτεσινή της νίκη έγινε η πρωτη (!) γυναίκα ζωγράφος που κέρδισε στην ιστορία του 22χρονου θεσμού. Η γερμανογεννημένη ζωγράφος πήρε το βραβείο απ’ τα χέρια της Yoko Ono.
(Σχετικό ποστ του Art Attack. Επίσης: Χορταστικό ρεπορτάζ του BBC που περιλαμβάνει βίντεο-απόσπασμα απ’ τις ειδήσεις, καθώς και εικόνες και ήχους απ’ τα έργα των τεσσάρων φετινών υποψηφίων)



έργο της φετινής νικήτριας Tomma Abts


Όλοι οι υποψήφιοι από το 1984 μέχρι σήμερα είναι εδώ. Από αυτούς που δεν κέρδισαν επέλεξα τους έντεκα καλλιτέχνες –και τις αντίστοιχες δουλειές τους- που μ’ αρέσουν πιο πολύ.

1) Gilbert & George - Red Morning Trouble [uh-oh λάθος, τελικά το πήραν το '86]

2) Patrick Caulfield - After Lunch

3) Lucian Freud - Portrait of Francis Bacon

4) Richard Hamilton - Just What Is It that Makes Today's Homes So Different, So Appealing?

5) Mona Hatoum – The Mexican (εγκατάσταση)

6) Tacita Dean - bubble-house (εγκατάσταση-βίντεο)

7) Sam Taylor-Wood - five seconds

8) Jane & Louise Wilson - rolerslots (εγκατάσταση-βίντεο)

9) Tracey Emin - My Bed (εγκατάσταση)

10) Jake & Dinos Chapman - Great Disasters of War

11) Derek Jarman - ταινίες, βίντεο αρτ, εικόνες.
Δείτε ένα απ' τα βίντεο-κλιπ που γύρισε για τους Smiths. The Queen is Dead



ΑΝΤΙ-TURNER
Το καλύτερο όμως είναι το αντι-Turner βραβείο που έδωσαν το 1994 οι KLF (ως K-Foundation) στην Rachel Whiteread, η οποία λίγα λεπτά πριν είχε κερδίσει και το κανονικό Turner Prize.

Στις αρχές του 1993 η μυστηριώδης ομάδα K-Foundation άρχισε να βάζει πανάκριβες, ολοσέλιδες διαφημίσεις στις μεγάλες αγγλικές εφημερίδες δίνοντας ομιχλώδεις διαταγές όπως ABANDON ALL ART NOW! Ακολούθησαν τηλεοπτικά σποτάκια που προειδοποιούσαν για το τέλος της Τέχνης προσθέτοντας Stand By For Major Art-History Announcement.
Οι KLF (το πρωτοποριακό ηλεκτρονικό συγκρότημα που είχε διαλυθεί λίγα χρόνια πριν μετά από απανωτές ποπ επιτυχίες -What Time is Love, 3 AM Eternal, Justified and Ancients κ.α.) είχε πολλά λεφτά για ξόδεμα -και για κάψιμο όπως αποδείχτηκε αργότερα. Στις αρχές του 1994, αφού ηχογράφησαν το Cera Cera, ένα τραγούδι για την Τέχνη το οποίο δεν έχει ακουστεί ποτέ και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε single την πρώτη Δευτέρα μετά την επικράτηση της Παγκόσμιας Ειρήνης, ανακοίνωσαν τα σχέδιά τους για το K-Foundation.
Guerilla-art, ξαφνικές Δράσεις, κρυφά έργα Τέχνης και τέλος, η μεγάλη αναζήτηση για τον Χειρότερο Βρετανό Καλλιτέχνη, δηλαδή μια παρωδία του Turner Prize. Όμως τα λεφτά που χάριζαν οι KLF στον «νικητή» ήταν τα διπλάσια (40.οοο λίρες) απ’ τα χρήματα του Turner Prize (20.000 λίρες). Ο κόσμος ψήφισε και λίγες ώρες πριν την απονομή του Turner Prize το βραβείο για τον χειρότερο καλλιτέχνη ανακοινώθηκε στην τηλεόραση με διαφημιστικό σποτ.
Εκείνο το απόγευμα η Rachel Whiteread κέρδισε και τα δύο βραβεία. Πήρε με πολύ χαρά το Turner, αλλά φυσικά αρνήθηκε το K-Foundation. Τότε οι KLF έτρεξαν έξω από την Tate Gallery (Tate Britain σήμερα) όπου δινόταν ζωντανά το Turner, κάθισαν στα σκαλιά με τις 40.000 λίρες και δήλωσαν ότι θα περιμένουν την Rachel Whiteread να βγει να πάρει τα χρήματα εντός πέντε λεπτών, αλλιώς θα τα έκαιγαν.
Έχω δει τη σκηνή σε ντοκιμαντέρ για την Brit-Art και είναι ξεκαρδιστική: το πεντάλεπτο κόντευε να τελειώσει όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα του Μουσείου και, σαν σίφουνας, η Whiteread κατέβηκε τις σκάλες, άρπαξε τα χρήματα και εξαφανίστηκε πάλι μέσα στην Tate.
Σήμερα, 12 χρόνια μετά, ο Bill Dummond των KLF δηλώνει: «Όλοι νόμιζαν ότι χρησιμοποιούσαμε τα λεφτά μας για να κάνουμε ένα statement για την Τέχνη, ενώ στην πραγματικότητα χρησιμοποιούσαμε την Τέχνη μας για να κάνουμε ένα statement για το Χρήμα.»


Υλικό και πληροφορίες --> K-Foundation Awards