Έντεκα (για τη Χώρα των Μαγικών Ονείρων)

-
1) Κάπως άσχετο κι αυτό με το blog, αλλά αρκούντως αυτοαναφορικό (και διασκεδαστικό) για να παρουσιαστεί: το νέο μου βιβλίο κυκλοφορεί ήδη και πρόκειται για ένα μυθιστόρημα φαντασίας με εκδοτικό target group τις ηλικίες 8-14 (αν και στην πραγματικότητα το έγραψα έχοντας στο μυαλό μου συνομήλικούς μου αναγνώστες).

2) Στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς των ΣΤΕ, (το Νησί των Χριστουγέννων), τα δύο αδέρφια περιπλανήθηκαν σε μια περίεργη πινακοθήκη, μπαινοβγαίνοντας στις ζωγραφιές, λύνοντας μυστήρια. Στο τωρινό, πιάνουμε την ιστορία απ’ την αρχή: η Στέλλα κι ο Στέφανος ζούνε το χειρότερο καλοκαίρι της ζωής τους σε μια απαίσια πόλη, μέχρι να ανακαλύψουν ένα παλιό βιβλίο με οδηγίες για να κάνεις τα όνειρά σου μαγικά. Θα προσπαθήσουν να διώξουν τους εφιάλτες τους φτιάχνοντας έναν, σχεδόν ψυχεδελικό, ονειρόκοσμο - για να ανακαλύψουν ότι, τελικά, αν το πάρεις απόφαση -κι αν έχεις την ομορφιά μέσα σου-, μπορείς να περάσεις το ίδιο όμορφα είτε ζεις σε κάποιον λογοτεχνικό ονειρόκοσμο, ή στην Αθήνα, ή στη Νέα Υόρκη [ή και στο χωριό Γκλίτσα].

3) Ας πω το εξής: πολλή μαγεία υπάρχει σ’ αυτή τη σειρά βιβλίων μου. Αλλά όσο διασκεδαστική κι αν είναι πάντα αυτοϋπονομεύεται – πάντα απομυθοποιείται. Όχι μόνο γιατί οι ήρωες καταλαβαίνουν ότι τελικά η πραγματικότητα είναι συναρπαστική πέρα από κάθε φαντασία, αλλά και γιατί τα περισσότερα μαγικά κόλπα τους τα βάσισα σε πραγματικά, επιστημονικά στοιχεία. Τα μαγικά όνειρα στα οποία οι ΣΤΕ έχουν συνείδηση ότι ονειρεύονται και μπορούν και τα ελέγχουν, είναι τα υπέροχα Lucid Dreams που όλοι λίγο-πολύ μπορούν να τα δουν και να τα ελέγξουν.

4) Ή δε μαγική Ηλιακή Αναπνοή που περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια στα κεφάλαια και γεμίζει ευφορία τα αδέρφια: τίποτε άλλο παρά ιατρικό, καρδιακό μασάζ που πρωτοεντοπίστηκε από τις ανατολίτικες ασκήσεις αναπνοής (btw, όσοι το διαβάσετε ακολουθήστε τις οδηγίες – δουλεύει!)

5) Πολύ διασκεδαστικό: το Μεταίχμιο μου ζήτησε να συντονίζω μια Λέσχη Ανάγνωσης για παιδιά που θα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει να επιλέγω τα βιβλία που (ένα κάθε μήνα) θα διαβάζει η Λέσχη, και μετά συμμετέχω στη συζήτηση. [Ήδη έφτιαξα λίστα με προτάσεις -και, όχι, τα δικά μου δεν είναι μέσα].

6) Τρώω πολύ δούλεμα απ’ την οικογένειά, σχετικά με το ότι είμαι «συγγραφέας». Συνήθως πάει κάπως έτσι: «Ναι, τώρα που είσαι συγγραφέας, δε μας μιλάς πια» κλπ. Την Παραμονή Πρωτοχρονιάς ζήτησα ένα ποτήρι κρασί και μετά από λίγο όταν μπήκα στην κουζίνα που ήταν οι γονείς μου (κάπως έκπληκτοι γιατί σπάνια πίνω αλκοόλ) τους κρυφάκουσα να μιλάνε. «Εμ, βέβαια», έλεγε ο μπαμπάς μου ειρωνικά, καθώς γέμιζε ένα ποτήρι κι η μαμά μου γελούσε. «Τώρα που έγινε ‘συγγραφέας’, θέλει και το κρασί του!» «Μα, ναι» γελούσε η μαμά μου, «έτσι είναι βλέπεις οι Συγγραφείς!». Τότε με είδε και το χαμόγελό της πάγωσε, αλλά ο μπαμπάς μου που είχε πλάτη συνέχισε να κοροϊδεύει μέχρι να μπει στο νόημα από σκουντιές της συζύγου.

7) Από την χιουμοριστική απαξίωση στην Σταλινική προσωπολατρία (aka “έτσι είναι οι μαμάδες”): Στο πατρικό μου τώρα που μιλάμε υπάρχει ένας χώρος γεμάτος αντικείμενα σχετικά με μένα και τα βιβλία. Οι αφίσες του Ιανού, τα βιβλία, κασέτες με ραδιοφωνικές μου συνεντεύξεις και dvd με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, κριτικές για τα βιβλία από Ελευθεροτυπία, Αθηνόραμα, Έθνος κλπ, συνεντεύξεις/πορτρέτα στην Καθημερινή, τα Νέα κλπ, διαφημιστικά του Μεταιχμιου, σελιδοδείκτες που βγήκαν για το νέο βιβλίο - τα πάντα. Κι έτσι απλωμένα καθώς είναι σε αχρησιμοποίητους καναπέδες, όσο πάνε αυξάνονται και πληθύνονται...

8) Την πρώτη φορά που είδα αυτό το βωμό/μαυσωλείο για το πρόσωπό μου, είπα στη μαμά μου ότι μου θύμιζε δύο πράγματα. A) Τις στάρλετ που στις συνεντεύξεις τους λένε το κλισέ: «Δεν διαβάζω αυτά που γράφουν για μένα, αλλά η μητέρα μου κρατάει τα πάντα κι έχει κάνει ένα τεράστιο άλμπουμ με αποκόμματα!», και B) Κάτι ταινίες θρίλερ, που η κάμερα κατεβαίνει στο υπόγειο του μανιακού δολοφόνου και εντοπίζει έναν τοίχο γεμάτο με αποκόμματα, αφίσες και paraphernalia, όλα σχετικά με το θύμα - έναν απόκοσμο, ανατριχιαστικό βωμό άρρωστης λατρείας.

9) Τέλος πάντων, και οι δύο εκδοχές μου φάνηκαν αστείες -και κολακευτικές-, κι άρχισα να τροφοδοτώ τον βωμό της με εκτυπωμένες από το ίντερνετ αναφορές στα βιβλία [η μαμά μου εκτίμησε τρομερά και όλα τα σχετικά ποστ από blogs που της πήγα!]

10) Τώρα που γράφω το τρίτο βιβλίο της σειράς, σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει πιο τέλειο πράγμα απ’ το να φτιάχνεις έναν κόσμο και να ζεις με τη φαντασία μέσα του. Και μπορεί εγώ να είμαι αυτός που γράφει τώρα κάθε μέρα τις εξελίξεις, όμως είναι σαν ταυτόχρονα και να τις διαβάζω. Οκ, δεν είναι και τίποτα μεταφυσικό, οι λέξεις δεν έρχονται απ’ το άγιο πνεύμα ή απ’ την εξωγήινη διάσταση Τάδε. Όμως επειδή φροντίζω να μην σκέφτομαι τι θα γίνει μετά παρά μόνο τη στιγμή που το πληκτρολογώ, σ’ ένα βαθμό είναι σαν να βλέπω σε ταινία το υποσυνείδητό μου.

11) Αποφάσισα να φτιάξω ένα ‘φιλμάκι’ (και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί είναι μια εξαιρετικά πρόχειρη και τεχνικά ελλιπής προσπάθεια) για να παιχτεί στην παρουσίαση που έγινε στην Έκθεση Παιδικού Βιβλίου. Επτά άνθρωποι (έξι χώρεσαν εδώ) αφηγούνται στην κάμερα το πιο ωραίο όνειρο που είδαν ποτέ, για να το οπτικοποιήσω με εικόνες, μουσική και εφέ. [για να φορτώσει πατάμε play και μετά για λίγο pause]



---------------------------------------------

*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
Μουσική + Εικόνες

Έντεκα κάπως αψυχολόγητες -αλλά υποσυνείδητα σωστές- επιλογές για ένα υποθετικό soundtrack του βιβλίου συνδυασμένες με έντεκα εικόνες που θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει πηγή έμπνευσής του. [τα τραγούδια παίζουν ανοίγοντάς τα λινκ σε άλλο παράθυρο, οι εικόνες μεγαλώνουν με τον ίδιο τρόπο]



Telemann - Recorder Suite in A Minor


kraftwerk - spacelab


cicero - live for today


mylo - sunworshipper


κ. βήτα - το κύμα


roy orbinson - in dreams


happy thought hall - get happy!


Leslie Gore - sunshine, lollipops + rainbows


beth gibbons - mysteries


moby - flying foxes


r.e.m. - find the river

------------------------------------



[Άρης Δημοκίδης, Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων, εκδ. Μεταίχμιο 2008]

*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Να και τα άλλα μου βιβλία: /// Το Νησί των Χριστουγέννων /// Το Χρυσό Βουνό /// Επίσης αυτό είναι το μπλογκ των ηρώων μου, των ΣΤΕ: www.ste.blogspot.com.
.
.
.
.