Thursday, March 06, 2008

Έντεκα (αγαπημένα οσκαρικά τραγούδια)

vasarely
victor vasarely, 1963

Την περασμένη βδομάδα είδα τα Όσκαρ. Και η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της βραδιάς ήρθε στην κατηγορία καλύτερου τραγουδιού. Ανάμεσα στις παλιομοδίτικες υπερπαραγωγές της Ντίσνεϊ ξεχώριζε από 10 χιλιόμετρα μακριά το Falling Slowly απ’ την ‘μικρή’ ταινία Once, μ’ αυτήν την όμορφη εμφάνιση στην τελετή. Και προς γενική έκπληξη κέρδισε. [Η καλύτερη στιγμή των βραβείων ήταν, βέβαια, όταν η νικήτρια δεν πρόλαβε να μιλήσει γιατί την έκοψε η ορχήστρα και μετά τις διαφημίσεις, ευτυχώς, της ζήτησαν να ξαναβγει].
Ευκαιρία, σκέφτηκα, να χρησιμοποιήσω το blog με τον τρόπο που με χαροποιεί περισσότερο: να ξοδέψω ώρες ατελείωτες κάνοντας αυτό που μ’ αρέσει με το άλλοθι της ετοιμασίας ενός ποστ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είδα τη λίστα με όλα τα τραγούδια που ήταν ποτέ υποψήφια για Όσκαρ, άκουσα δεκάδες που δεν είχα ξανακούσει, είδα σε βίντεο τις εμφανίσεις στις τελετές, έκανα «έρευνα» γι’ αυτά που με ενδιέφεραν και γενικά πέρασα όμορφα. Και μετά -για να τελειώνω και να μου φύγει η υποχρέωση- έστησα αυτό το ποστ.

2000 I've Seen It All με την Bjork απ’ το Dancer in the Dark. (Μουσική Bjork & Thom Yorke, στίχοι Lars von Trier!) Έχασε απ’ το τραγούδι του Bob Dylan. Εδώ είναι η συναρπαστική εμφάνιση της Bjork στην τελετή, εμφάνιση που καπελώθηκε απ’ τα χαζά σχόλια για το πανέξυπνο φόρεμα.

1999 Blame Canada. Ένα τραγούδι απ’ το αριστουργηματικό μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων South Park: Bigger, Longer & Uncut, που ενώ είχε πολύ καλύτερα τραγούδια αυτό ήταν το υποψήφιο, τι να κάνουμε τώρα; Μέχρι την τελευταία στιγμή ακουγόταν ότι δεν θα το τραγουδήσουν κι ότι θα λογοκριθεί. Τελικά, απ’ ό,τι θυμάμαι, τις τελευταίες μέρες κάλεσαν το Robin Williams που μαζί με πολλούς άλλους έκανε την οσκαρική ερμηνεία της βραδιάς που στηλίτευε τη λογοκρισία. Φυσικά το τραγούδι έχασε, νικητής ήταν ο Φιλ Κόλινς με μια γλυκανάλατη σαχλαμάρα απ’ τα πιο safe κινούμενα σχέδια Ταρζάν της Ντίσνεϊ.

1993 Streets of Philadelphia από το Philadelphia. ένα πολύ ενδιαφέρον κλιπ από την Τελετή που περιλαμβάνει όχι μόνο τον Antonio Banderas (που έπαιζε και στην ταινία) να προλογίζει και τον Springsteen να τραγουδά για πρώτη φορά στα Όσκαρς (με το πρώτο του τραγούδι για ταινία) αλλά και τη Whitney Houston να ανακοινώνει το «the oscar goes to…», και τον Springsteen αφού την χαιρετά να κάνει το acceptance speech του.

img295
1990 Sooner or Later – Madonna απ’ το Dick Tracy. Εκείνο το βράδυ η Μαντόνα δεν πήγε μόνη στην τελετή (η φωτo είναι από την είσοδό τους στην αίθουσα). Θυμάμαι ήμουν πρωινός στο σχολείο και στις 7 που ξύπνησα έβαλα κάποιο δορυφορικό κανάλι για να δω αν τυχόν είχε κερδίσει η Μαντόνα και την βλέπω να κάθεται και να χαριεντίζεται με τον Μάικλ Τζάκσον – που μέχρι τότε σνόμπαραν ο ένας τον άλλο, κι έτριβα τα μάτια μου απ’ την έκπληξη. Η εμφάνισή τους πυροδότησε φήμες ότι θα έκαναν ντουέτο στο Dangerous, ότι θα παντρεύονταν, ότι το κάναν για να τη σπάσουν στον Πρινς, κλπ. Τελικά το τραγούδι της Μαντόνα είχε όντως κερδίσει το Όσκαρ Τραγουδιού κι εδώ είναι η κλασική εμφάνισή της. [μ’ ένα σμπάρο δυο βραβευμένες ζωντανές εμφανίσεις της Μαντόνα στα Όσκαρ. Να και το δεύτερο Όσκαρ, 6 χρόνια μετά: You Must Love Me από την Εβίτα.]

1986 Take My Breath Away – Top Gun. Το βίντεο-κλιπ των Berlin με τις σκηνές απ’ την ταινία.

1984 Ghostbusters απ’ την ομώνυμη ταινία, Ray Parker Jr. (το all-star κλιπ). [Καλά στα ‘80ς σχεδόν κάθε υποψήφιο για Όσκαρ ήταν μεγάλη επιτυχία – όχι όπως τώρα που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους. Άλλες υποψηφιότητες εκείνη την περίοδο Glory of Love (Karate Kid II) // Nothing's Gonna Stop Us Now (Μανεκέν) // (I've Had) The Time of My Life (Dirty Dancing) // The Power of Love (Back to the Future) // Say You, Say Me (White Nights) // Footloose (Footloose ) / / Fame (Fame) // I Just Called to Say I Love You (The Woman in Red) // What a Feeling (Flashdance) // Eye of the Tiger (Rocky III) κ.α.].

1980 Nine to Five σε ερμηνεία (αλλά και στίχους και μουσική) της Dolly Parton. [τέλειο κλιπ του τραγουδιού απ’ την ταινία]

1960 Τα Παιδιά του Πειραιά απ’ το Ποτέ την Κυριακή. Για Χατζιδακικούς λόγους. [η σκηνή του τραγουδιού απ’ την ταινία.] /// WIKITRIVIA Manos Hadjidakis was the first to receive this award for a song originally written in a language other than English, in 1960 for "Never on Sunday" (Greek title "Ta Paidia toy Peiraia") from the Greek film Never on Sunday (Greek title Pote tin Kyriaki).]

1956 Whatever Will Be, Will Be (Qué Será, Será) με την Doris Day, απ’ την ταινία του Χίτσκοκ απ’ το The Man Who Knew Too Much. [εδώ η σκηνή του τραγουδιού απ’ την ταινία /// wikitrivia για τον αμφιλεγόμενο όρο Que Sera Sera /// η αγαπημένη μου διασκευή από Wax Tailor //

1939 Over the Rainbow απ’ το The Wizard of Oz με τη Judy Garland. [κέρδισε τότε το Όσκαρ και το 1999 ψηφίστηκε ως το Κινηματογραφικό Τραγούδι του Αιώνα απ’ το American Film Institute. /// Το τραγούδι στην ταινία]
----

*για κάποιο λόγο το Love that Will Never Grow Old αν και κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα (με μια τέλεια εμφάνιση της Emmylou Harris η οποία δυστυχώς δεν υπάρχει στο YouTube) όχι μόνο δεν κέρδισε Όσκαρ, αλλά δεν ήταν καν υποψήφιο. Κάθε πηγή δίνει διαφορετικό λόγο, αλλά ο πιο πιθανός (και χαζός) είναι ότι δεν δικαιούνταν να είναι υποψήφιο γιατί παίχτηκε μόνο για δευτερόλεπτα στο Brokeback Mountain, σε μια σύντομη σκηνή οδήγησης.
**ολόκληρη η λίστα με τις δεκάδες υποψηφιότητες από τα ‘30s μέχρι σήμερα, και φυσικά τα 80 τραγούδια που κέρδισαν.
***προσθέστε ελεύθερα.

-----------------------------------------------

OSCAR ACCEPTANCE SPEECH!

Εδώ βρήκα για την πλατφόρμα που σου γράφει έναν Ευχαριστήριο Λόγο για τα Όσκαρ (συμπληρώνεις τα κενά) και να ο δικός μου:
Enteka's Acceptance Speech for the Oscar for Best Blog.
Thank you! Oh! Thank you! I can hardly breathe! I feel so blessed! And this statue - it's so shiny!
Oh, thank you again! I just want everyone to bow down before me and accept that even in my wildest hallucinations, I never would have frantically prayed that this could ever validate my mediocrity. And to the other second-rate nominees, I want each of you to know how totally vindicated your jealosy makes me feel right now!
You know, when they first told me I was nominated, I just had to take a minute and laugh about how great my fans have been. I guess it all just makes me feel kinda special.
You know, there are so many back-stabbing stalkers to thank! First off though, I want to thank the senile old bats of the Academy, who looked deep within their cold, black hearts before giving me this fantastic award! Also, I want to thank Jesus, for being such a powerful force in my life. And also the hooker with the heart of gold, who taught me to take life by the horns.
And finally, to all the Producers I slept with - I couldn't have done it without you! Thank you America, and good night!
[Oscar acceptance speech για όλους]

18 comments:

Stratos Bacalis said...

Πολύ καλή επιλογή τραγουδιών!!! Και ο οσκαρικός λόγος σούπερ!

indictos said...

Φοβερό ποστ 11.
Πολύ καλή δουλειά.

Η Bjork θεά. Η φωνή της πάντα με συγκλονίζει.

Φέτος λυπήθηκα την ορχήστρα. Μου θύμιζε κωπηλάτες σε γαλέρα έτσι όπως τους είχαν στο "αμπάρι".

κάποια από τα λινκ που δίνεις τα έχουν ήδη κατεβάσει

greekgaylolita said...

Madonna και Bjork μου εχουν μεινει ανεξιτηλες(και φυσικα αυτη..)

greekgaylolita said...

Α,και στο Rock in Athens,με τη Nina?
Θεα!(τον εκφωνητη τον καταλαβες?:)

enteka said...

sandman, γεια!

indictos, ναι πλάκα είχε η ορχήστρα... άλλαξα τα δύο λινκς που δεν έπαιζαν πια, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είχε κατέβει το βίντεο κλιπ του ghostbusters (!)

ggl, ο εκφωνητής λογικά ήταν ο γκούτης; φοβερό αρχειακό υλικό απ' το Rock in Athens - απίστευτο!

greekgaylolita said...

Κωστας-Παλαιτσακης-Σγοντζος,chicco τοτε.Μετα τις εκλογες του 85-για λαλιωτικες καλυτερες μερες,αν θυμασαι-πηρε κι αυτος μουσικη εκπομπη στην ΕΡΤ2.Κι υστερα ηρθαν οι ιδιωτικες μελισσες;-)

greekgaylolita said...

Ο Γκουτης που εχει χαθει,εντωμεταξυ?:)

enteka said...

παλαιτσάκης-σγόντζος (λολ)

greekgaylolita said...

Χεχε,θυμασαι τη φραντζα του?:-P

WinterAcademy said...

ισως φταιει που παντα εβλεπα την κονσερβα που εδειχνε το mega αντι για το 3ωρο live, αλλα φετος που τα κατεβασα τα οσκαρ [εως και το red carpet ημιωρο] μου φανηκαν εως και καταθλιπτικα θα ελεγα. Καμία λάμψη, κανένα ενδιαφέρον. Ο Στιούαρτ επιεικώς λίγος, φέρτε πίσω την έλεν [για να μην πω τον μπιλυ κρυσταλ].

Anyway, ως προς τα τραγουδια:

bjork - ενα απο τα καλυτερα τραγουδια που εχουν ακουστει σε ταινια ever. συνταρακτικο

madonna - η φιλη μας κανει την καλυτερη δουλεια τελικα. Δε δινει ποτε τραγουδια [απο τα γνωστα της] για να ακουστουν σε ταινιες κι οταν το κανει τα τραγουδια ειναι παντα γραμμενα ειδικα για την ταινια. Ετσι τα τσιμπησε τα δυο αγαλματιδια [οι δυο γιγαντες συνθετες βεβαια, οχι αυτη, αλλα εβαλε κι αυτη το χερακι της].
Κριμα παντως που στο hall of fame θα την παρουσιασει ο justin, της αξιζε ενα πολυ μεγαλυτερο ονομα. Αυτο γινεται βεβαια για την προωθηση του νεου της [τους] συμπαθητικου -απλα- single
[http://www.box.net/shared/vbvafw7ww4
για οσους δεν το ακουσαν ακομη]

south park - ηταν το blame canada υποψήφιο??? ντροπή μου που δεν το ηξερα! ιδιοφυιές τραγούδι. Μπράβο τους και μόνο που του έδωσαν την υποψηφιότητα [καλά εγώ που ημουν το 99 κ δεν θυμαμαι τπτ?]

bruce - εξαιρετικο το τραγουδι του, αλλα νομιζω το τραγουδι του neil young [που δεν τον παω και ιδιαιτερα] ηταν και καλυτερο, και ειχε και μεγαλυτερο βάρος μέσα στην ταινια.

απο'κει και κατω, αν εξαιρεσουμε το over the rainbow, ενα απο τα ωραιοτερα τραγουδια που εχουν γραφτει, θα πρεπει να σταθεις για 11 δευτερολεπτα με το 1 ποδι στη γωνια για την παραλειψη του moonriver.

επισης το τραγουδι του elliott smith του 1997, το calling you απο το cafe baghdad του 1998 [ακομη και το τραγουδι της carly simon που το κερδισε], the way we were του 1973, ben του 1972, το υπεροχο born free του 1966, θα μπορουσαν επισης να ειναι στη λιστα.

για το τραγουδι της εμμυλου χαρρις, αν και δεν το εψαξα, με τιποτε δεν ειναι αυτος ο λογος που εγραψες, ειναι παρα πολλα τα τραγουδια που δεν ακουγονται καθολου μεσα στην ταινια, αλλα ακουγονται πχ στα closing credits και μονο, και ηταν υποψηφια ή πηραν το οσκαρ [εστω και αν δε θυμαμαι τωρα καποιο, lol].

ωραιο αφιερωμα παντως, καλα περασαμε και σημερις!

Nikos Fotakis said...

The Continental! Lullaby of Broadway! THE WAY YOU LOOK TONIGHT!!! Thanks for the Memory! When you wish upon a star! It might as well be Spring! Baby, it's Cold Outside! Mona Lisa! HIGH NOON!!! Three Coins in the Fountain! MOON RIVER!!! Call me irresponsible! THE SHADOW OF YOUR SMILE!!! WINDMILLS OF YOUR MIND!!! RAINDROPS KEEP FALLING ON MY HEAD!!! (τι σερί) Μιλάμε για μερικά από τα πιο αθάνατα τραγούδια στην ιστορία της τέχνης του τραγουδιού
Για να μην πούμε για το κομβικό σημείο που είναι το SHAFT (!!!) - αλλαγή δεκαετίας, αλλαγή αισθητικής, αποχαιρετισμός στο ελαφρό τραγούδι και αναγνώριση της κουλτούρας της εποχής κ.ο.κ.
ένα από όλα αυτά, αν το διαλέξεις στην τύχη, βάζει κάτω όλα όσα ακολούθησαν...
Όσο για τη Bjork, sorry, αλλά δικαίως κέρδισε ο Ντύλαν με ένα από τα πιο κοφτερά τραγούδια που έχει γράψει...
(σταματάω εδώ για να μην αρχίσω με την αλαφροΐσκιωτη και τον γελοίο Φον Τρίερ)
(έχω νεύρα και πρέπει να τα πω)
τα σέβη μου

Anonymous said...

Δαγκωτό στον Μπομπ ούτως ή άλλως...
"up where we belong" το πιο " για κλωτσιές" κομμάτι.
Η Dianne warren ρε παιδιά τι κάνει;

Diogenis.

Ιφιμέδεια said...

Αχ, τι μου θύμησες με τις 80's αναφορές!!! Μα το eye of the tiger στην Ελλάδα είναι συνώνυμο εποχής. Και το Glory of Love χαχα πώς μου άρεσε Χριστέ μου αυτό το τραγούδι απορώ. Όλα τα τραγούδια των 80's όπως σωστά λές είναι μεγάλες επιτυχίες. Αχ, βαχ. Αναμνήσεις...

Τέλος πάντων το κομμάτι του θεσμού για μένα καταστράφηκε από τότε που βάζανε τα σαχλοτράγουδα του Disney -τελείως να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι...

Και παρεμπιπτόντως για τη συζήτηση των σχολίων, δεν ήταν πολύ 80's σύμβολο ο Γκούτης; Εμένα μου ήταν πολύ συμπαθης. Ο Σγόντζος έκανε όλο τον έξυπνο και έχει πάντα ένα υφάκι εντελώς άτοπο κάτω από το φράντζα. Τέλος πάντων live and let die!

Anonymous said...

μια τρελλη κυριακη σαν κι αυτη
http://youtube.com/watch?v=XRdkRaKgIsY

enteka said...

WINTER, ωραία ανάλυση για τη βραδιά. απ' ό,τι κατάλαβα ο iggy pop θα παρουσιάσει (και τραγουδίσει για) την ένταξη της Μαντόνα στο Hall of Fame, για το τραγούδι της άσε καλύτερα.

Το Calling You απ' το Cafe Baghdad απορώ πώς δεν το πρόσεξα ότι ήταν υποψήφιο, πολύ μ' αρέσει, θα το χα βάλει και στο ποστ.

για το Love that will never grow old, το πρόβλημα δεν ήταν πόσο prominently έπαιζε στην ταινία αλλά το screen-time του. (συγνώμη για τα αγγλικα)

MR. ARKADIN, οκ, χαίρομαι που ένα ποστ για τραγούδια των όσκαρ σε βοήθησε να εκτονώσεις τα νεύρα σου ;);)

DIOGENIS, γράφει ασταμάτητα. εν τω μεταξύ διάβασα ότι δεν έχει παντρευτεί ποτέ, ότι δεν ερωτεύεται κι ότι δεν την ενδιαφέρουν καθόλου οι σχέσεις και τα ραντεβού. Δηλαδή αν την ενδιέφεραν ΠΟΣΕΣ περισσότερες χιλιάδες γλυκανάλατων ερωτικών μπαλαντων θα είχε γράψει?

ιφιμέδεια, το παρακάναν με τα τραγούδια της Ντίσνεϊ. Και φέτος καλά να πάθουν, είχαν 3 υποψηφιότητες απ' την ίδια Ντίσνεϊ ταινία (ίδιος συνθέτης ίδιος στιχουργός) και οι ψήφοι διασπάστηκαν... [κι έτσι κέρδισε το falling slowly]

EMPTYSCREEN: ΦΟΒΕΡΟ!

Gap Lab said...

bravo 11,, teleio to themataki me ta oskarika,, pes mou kati, ti petaei h madonna meta thn performance tou sooner or later, to skoulariki ths?

Anonymous said...

Χαχαχαχαχα! Εγώ ακόμα γελάω με τον οσκαρικό λόγο! Σου εύχομαι -γιατί όχι;- σύντομα να τον βγάλεις (τον λόγο!)

Anonymous said...

Miss Misery– Elliott Smith. Άξιζε να κερδίσει.