Έντεκα της Δευτέρας (κοσμοπολίτικο)

η νέα σεζόν του enteka: Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου!



(μάλλον μεγάλο επειδή θα λείψω)

1) Λίγες μέρες πριν απ’ την κινέζικη Τελετή Έναρξης, βάλαμε να δούμε πάλι την Τελετή Έναρξης του Παπαϊωάννου, τέσσερα χρόνια μετά. [Πόσες αναμνήσεις από τότε, στο στρατό στην Σχολή Πολέμου, μια κρυφή διανυκτέρευση, ο Κωστάλας που δεν έβαζε γλώσσα μέσα, το σοκ καθώς ξεδιπλωνόταν το μαζικό υπαίθριο έργο τέχνης…] Ξαναβλέποντας την ελληνική τελετή συνειδητοποίησα πόσο αγγελοπουλική ήταν (as in Θόδωρος, όχι Γιάννα), αργή και σταθερή, με ελάχιστα εφέ που είχαν όμως τόση ουσία που έμειναν στο μυαλό σαν να ήταν πολλά. Μπορεί η τεχνολογία να έκανε άλματα την τελευταία τετραετία (και η εντυπωσιακή κινέζικη τελετή το απέδειξε) η τελετή του Παπαϊωάννου όμως δεν πάλιωσε καθόλου. Τώρα μου φάνηκε ακόμα καλύτερη – αν αυτό ήταν δυνατό.

2) (ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ!) Έγραψα (και είπαμε) για τη συγγραφέα Χρύσα Δημουλίδου, η οποία όντως έβαλε τον εαυτό της στο εξώφυλλο του νέου της best-seller, το οποίο απ’ ό,τι κατάλαβα αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας. Πάντως εντυπωσιάστηκα με το πόσο την αγαπούν οι αναγνώστες της∙ στη σελίδα της στο Pathfinder υπάρχουν εκατοντάδες ενθουσιώδη σχόλια ανθρώπων που λένε ότι τα βιβλία της τους άλλαξαν τη ζωή. Χωρίς πλάκα, τέτοια αγάπη κοινού θα τη ζήλευε κάθε συγγραφέας. Το σχόλιο όμως που της άφησαν και για το οποίο ζήλεψα πιο πολύ ήταν της Στέλλας Μπεζεντάκου (το οποίο μου απαγορεύτηκε να κάνω copy paste), στο οποίο δήλωνε εντυπωσιασμένη από τη Σουίτα στον Παράδεισο και ζητούσε να επικοινωνήσει με τη συγγραφέα ώστε να ολοκληρώσει τη στροφή που κάνει το μυαλό της στην θεώρηση των πραγμάτων!! Υπέροχο (αν και απαγορευμένο) σχόλιο.

[κι όποιος δεν με πιστεύει ας δει όλα τα -εθιστικά- σχόλια! Πιστεύω το λινκ να μην απαγορεύεται!]

3) Ο Δημήτρης Παπανικολάου έγραψε κάτι πάρα πολύ κολακευτικό για μένα. Δεν τον ξέρω προσωπικά, αλλά στο άρθρο των Νέων είδα τη φωτογραφία του: τόσο νέος και ήδη Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης?! (Αυτά είναι…)

4) (η εικόνα από ένα δρόμο στο Μοναστηράκι) Το Σάββατο η Madonna έγινε 50 χρονών! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο ποστ για να τιμήσει τον μισό αιώνα της Madonna από αυτό το ποστ του Winter Academy. Στ' αλήθεια, είναι πανέξυπνο και εξαιρετικό!

5) Τώρα συνειδητοποίησα ότι οι τρεις megastars της μουσικής, που τους γνώρισα -και τους αγάπησα- από τη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο γύρω μου (δηλαδή στα 4 μου) αυτό το καλοκαίρι γίνονται 50 χρονών. Και η Madonna, και ο Prince και ο Michael Jackson!


6) mushroom rain

7) burial revealed…

8) συναρπαστική-laughing-yoga

9) Bits & Pieces: (Νέο: Σαββόπουλος vs. Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Ασπρομόντε!) /// Ο Τέρι Πράτσετ (που, δυστυχώς έχει αλσχάιμερ) πήρε το Σάββατο ένα, μάλλον κουφό, δώρο από θαυμαστές του. /// Η Φανή Χαλκιά και τα παραμύθια περί ελληνικών κυττάρων, θεού και ψυχής. /// PLAY music /// Meditation Flowers, είναι απ’ τα πιο ωραία διαδραστικά πράγματα που έχω δει, απλά χρειάζεται να έχεις εγκατεστημένο μικρόφωνο. /// Οι Bomb the Bass επιστρέφουν… /// H Φωτεινή Πιπιλή ήταν στο Ρέθυμνο όταν ένα διπλοπαρκαρισμένο αυτοκίνητο έπεσε και τη χτύπησε στον καρπό. Ποιος είδε τη Φωτεινή Πιπιλή και δε τη φοβήθηκε…

10) Debbie Harry Introduces Courtney Love, 1987 [!!!!!!!!!!!!!]

11) «Στο Χονγκ Κονγκ προάστια ξεφυτρώνουν από τη θάλασσα· ολόκληρες συνοικίες παραδίδονται στο σεξ και την παραβατικότητα· όλα φαίνονται δυνατά εκτός από την ευταξία, τη σταθερότητα, τη διαύγεια», Η Σώτη Τριανταφύλλου και το Χονγκ Κονγκ.

---------------------------------------------------------

κανονικά τελειώσαμε, επειδή όμως θα λείψω για λίγο, ας βάλω μια εντεκάδα ακόμα...

Έντεκα της Δευτέρας [sequel]

η "αυθεντική" Ελλάδα

1) Στο περασμένο (εορταστικό) τεύχος του Κόμιξ, ο Ντόναλντ έκανε διακοπές στην Ελλάδα. Μαζί με τη Νταίζη έκαναν τα πάντα για να βρουν την "αυθεντική Ελλάδα". Το μόνο που έβρισκαν ήταν τουριστικά μέρη γεμάτα κόσμο και φασαρία. (Πανέμορφα μέρη πάντως - τα καρέ είναι σχεδιασμένα περίτεχνα και με μεγάλη, πυκνή λεπτομέρεια. Επίσης έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που οι 'ξένοι' βλέπουν τον παλιό και τον τωρινό εαυτό μας...)

Καθώς λοιπόν τα παπιά ψάχνουν την "αυθεντική" Ελλάδα βρίσκουν μια φυλή από αρχαίους Έλληνες που έχουν μείνει στα παλιά. Και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα...

Αποσπασματικά καρέ απ' αυτή την ιστορία ("Το Νησί των Αρχαίων") εικονογραφούν το παρακάτω ποστ...

2) Είναι δύσκολο να ξεχάσει κανείς τις περσινές φωτιές, η κυβέρνηση όμως δικαιωμένη απ’ την επανεκλογή της συνεχίζει να αδιαφορεί για το περιβάλλον. Και τώρα… «Οικολόγοι» θα βαφτιστούν απ’ την κυβέρνηση οι κυνηγοί, για να πάρουν επιδοτήσεις;… Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να «χριστούν» οικολογικές οργανώσεις οι κυνηγετικοί σύλλογοι. Το θέμα «άνοιξε», ανακοινώνοντας τα της κυνηγετικής περιόδου, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδης, λέγοντας ότι θα εξεταστεί αν οι κυνηγετικοί σύλλογοι μπορούν να μετέχουν και να χρηματοδοτούνται από κοινοτικά προγράμματα βελτίωσης του περιβάλλοντος. [!!!]

3) negativland – my favorite things

4) Bits & Pieces: To site στο οποίο ο Σκάι μαζεύει υπογραφές για τα λατομεία του Μαρκόπουλου: www.skai.gr/latomeia/ /// Το τρέιλερ του Loss of Expectation (του Georges Jacotey). /// Η πιο απίστευτη πισίνα του κόσμου. /// Το θέατρο «Αμόρε» αναβιώνει στην Πειραιώς /// Η Elizabeth Berkley έπαιζε τη Τζέσι στο Saved By The Bell και μετά μια στρίπερ στο Showgirls. Τι να κάνει σήμερα; ///Britain's best short story /// υπέροχο (διαδραστικό) optical illusion /// 50 Incredible Film Posters From Poland /// Ένας υπέροχος θάνατος (και μια εικόνα του Warhol) /// Ο πίνακας Last Supper σε διάφορες ποπ παραλλαγές. /// Συνέχεια γεμάτο ενδιαφέροντα πράγματα: http://www.georgakopoulos.org/

5) Πίστευα ότι, εκτός αν έχεις τους λόγους και το στυλ του mhulot, το να γράφεις τα ονόματα ξένων τραγουδιστών και κυρίως τραγουδιών στα ελληνικά είχε ξεπεραστεί από τα ‘80ς. [Έχω την κασέτα του Τrue Blue σε ελληνική έκδοση, θυμάστε τότε που όλα έβγαιναν και σε ελληνικές εκδόσεις; - με τίτλους όπως «Πάπα Ντοντ Πριτς, Ουέρς δε πάρτι, Ουάιτ Χητ κλπ»). Δεν έχει ξεπεραστεί όμως, ζει και βασιλεύει σ’ αυτό το άρθρο του Έθνους (Εϊ Σι Ντι Σι,Μπράδερχουντ, Ντέι Αφτερ Τουμόροου, Λόντον Κονβερσέισονς - Δε Μπεστ οφ Σεντ Ετιέν, Ντιγκ Γιορ Οουν Σόουλ κ.α.) Πέρα από τις μάλλον γελοίες τριτοκοσμικές ελληνοποιήσεις τίτλων το άρθρο είναι πολύ ενημερωτικό, λέει για τις κυκλοφορίες του φθινοπώρου.


6) Ο συγγραφέας C.S.Lewis που έγραψε τα Χρονικά της Νάρνια ζούσε στην Οξφόρδη - ήταν μάλιστα φίλος του Τόλκιν και ανήκαν και οι δύο στο ίδιο writing group. Ο Λούις λοιπόν εμπνεύστηκε τη Νάρνια από ένα δρομάκι κοντά στην πλατεία Ράντκλιφ, όπου υπάρχουν: ένα παλιό σπίτι με διακόσμηση από φαύνους κι ένα λιοντάρι σκαλισμένο στην πόρτα, ένα δέντρο στη γωνία όπου βρίσκεται μια εκκλησία, και μια λάμπα δύο βήματα από το σπίτι. Εκεί, σ’ εκείνο το δρομάκι, πήγε η fieryfairy και τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες.


7) Η μεγάλη του αγάπη ήταν οι θεωρίες συνωμοσίας, όπως και κάθε άλλου ανθρώπου που θέλει να πιστεύει ότι είναι ικανός για όλα, αλλά ανώτερες δυνάμεις, εξωγήινοι, αμερικανοί, το Βατικανό, τους εμποδίζουν να τα καταφέρουν. [...]

Σύμφωνα με τη δική του θεωρία, κάποια απροσδιόριστη ανώτερη δύναμη είχε κρύψει την απόλυτη αλήθεια, την απάντηση σε "όλα", μέσα στις ελληνικές βιντεοταινίες του '80. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αποκωδικοποιήσει το μυστικό και να γίνει διάσημος!

Άρχισε λοιπόν να προμηθεύεται με το τσουβάλι βιντεοκασέτες με Ψάλτη, Μουστάκα, Τσάκωνα και Ταμτάκο και να τις παρακολουθεί με μανία, προσπαθώντας να ανακαλύψει κρυμμένα νοήματα και κώδικες πίσω από φράσεις όπως "τριφασικό μανούλι" και "μη μου τη σπας δικέ μου".

Με τη βοήθεια της αριθμομετρίας και της μαριχουάνας, σύντομα είχε αποτελέσματα...

[η συνέχεια στο "Τελική Λήθη", το νέο βιβλίο που έγραψε ο Κωστάκης Ανάν για τις εκδόσεις Βαβέλ]



8) Το λονδρέζικο Time Out έγινε 40 χρονών! Μου ήταν απαραίτητο στο Λονδίνο, ταυτόχρονα όμως το μισούσα: σημείωνα τόσα πολλά και τελικά μπορούσα να κάνω τόσα λίγα… [Επίσης το μισούσα γιατί μια φορά κατηγορήθηκα ότι είχα κλέψει ένα Time Out απ' τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου και έπρεπε να δω το υλικό όλης της βιντεοσκοπημένης (από τις κάμερες ασφαλείας) εβδομάδας για να αποδείξω ότι δεν ήμουν ο κλέφτης...] Το περιοδικό είχε ξεκινήσει τον Αύγουστο του 1968 όταν ο Tony Elliott, φοιτητής του Keele University, έβγαλε το πρώτο τεύχος (φωτο) με 70 λίρες που του χάρισε μια θεία του… [σαράντα χρόνια εξώφυλλα!]


9) Το άκουσα στην κρατική τηλεόραση: «Οι Έλληνες βρίσκουν ένα σωρό απίθανους τρόπους αλλά και περίπλοκα κόλπα για να φοροδιαφύγουν». Δηλαδή, το ότι και η κυβέρνηση βρίσκει ένα σωρό απίθανους τρόπους και περίπλοκα κόλπα για να βάλει νέους φόρους, δεν μετράει;

10) "You can tell you have created God in your own image when it turns out that he hates all the same people you do." -- Anne Lamott /// "I distrust those people who know so well what God wants them to do, because I notice it always coincides with their own desires." -- Susan B. Anthony, 1896

11) 11 εικόνες της Tracy Emin (από τον Guardian, με αφορμή τα 20 χρόνια καριέρας της). /// Ενα μπαρ όπου συχνάζουν περιθωριακοί και μεθυσμένοι θεατές του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου μπορεί, εκ των υστέρων, να αποδειχτεί ότι δεν είναι και το πιο ασφαλές μέρος για να εκθέσει κανείς φωτογραφίες της Tracy Emin.

(και κανείς δε μπορεί να με σταματήσει απ' το να πάω επιτέλους διακοπές! τα λέμε σύντομα)

--------------------------------------------------

+++ ο truman capote στην ελλάδα

(πριν από 50 καλοκαίρια)

Εκτός από τον Ντόναλντ και την Νταίζη, και ο συγγραφέας Τρούμαν Καπότε πέρασε κάποτε ένα καλοκαίρι στη χώρα μας, αυτό του 1958 - πριν από ακριβώς 50 χρόνια!)

Στο υπέροχο βιβλίο με την αλληλογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε και στα ελληνικά αφιερώνονται αρκετές σελίδες στις καλοκαιρινές του διακοπές (μαζί με το σύντροφό του Τζακ Ντάνφι) στην Πάρο.

Κάτω απ' τον ελληνικό ήλιο έγραψε αρκετά άρθρα και διηγήματα, μίσησε τα ελληνόπουλα, απέκτησε ένα γατάκι και θεωρήθηκε -για λίγο- έμπορος ηρωίνης.

Να μερικά αποσπάσματα επιστολών που έστειλε από εκεί, όταν ήταν περίπου 35 χρονών.


ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΕΝΕΤ ΣΕΡΦ
[Επιστολή γραμμένη από τη Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, Ιούνιος 1958]

Αγαπητέ Μπένετ –
Όσο ήμασταν στην Αθήνα, έλαβα ένα μεγάλο τηλεγράφημα, από τον Κλέι Χιλ του Esquire: Εξακολουθεί να προσπαθεί για το «Πρόγευμα στο Τίφανις» [το βιβλίο του Καπότε θα δημοσιευόταν αρχικά στο περιοδικό Harper’s Bazaar]. Η προσφορά τους: θα αγοράσουν το κείμενο από το Harper’s και θα με πληρώσουν χίλια δολάρια επιπλέον…Τέλος πάντων είπα ναι – αν και με κάποιους ενδοιασμούς. Ελπίζω ότι δεν έκανα κάτι ηλίθιο.
Είμαστε σ’ ένα αρκετά απόμερο και μοναχικό μέρος που διάλεξα για να περάσουμε το καλοκαίρι (δεν υπάρχουν καθόλου άλλοι ξένοι κτλ). Αλλά είναι πολύ όμορφα κι ελπίζω να είναι καλό μέρος για να δουλέψει κανείς: Γιατί, μα το Θεό, δεν υπάρχει και τίποτ’ άλλο να κάνεις. Εσύ θα τρελαινόσουν…
Θερμούς χαιρετισμούς –
Τρούμαν
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΣΙΛ ΜΠΙΤΟΝ
[Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, 18 Ιουνίου 1958]

Πολυαγαπημένε Σ.
Το λατρεύουμε. Ποτέ κανένα μέρος δεν μας άρεσε περισσότερο. Απόλυτα όμορφο. Μόνο ήλιος, θάλασσα και ηρεμία. Ούτε ένας τουρίστας. Η πόλη είναι κάτασπρη – με μπλε αυλές και τοίχους καλυμμένους με αναρριχητικά φυτά και βεράντες που για σκεπή έχουν κληματαριές – σαν μια καθαρή κοραλλένια Κάσμπα. Και είναι δροσερά… Το φαγητό είναι αρκετά καλό, τα κρασιά υπέροχα.
Μένουμε σ’ ένα πολύ καθαρό και ευχάριστο ξενοδοχείο (…) έχουμε ένα τόσο ήσυχο και ευχάριστο διαμέρισμα, με μια βεράντα που κρέμεται πάνω από τη θάλασσα και μια σκαλίτσα που κατεβαίνει σε μια αρκετά όμορφη μικρή παραλία.
Ναι, πρέπει να έρθεις. Είναι ένα τέλειο μέρος για να ξεκουραστείς και να δουλέψεις και να κολυμπήσεις και να κάνεις βόλτες. Φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει και πολύς έρωτας – οι κάτοικοι δεν είναι καθόλου εκλεπτυσμένοι. (…) Προσπάθησε να μην πάρεις κάποιο από τα καράβια του Σαββατοκύριακου, γιατί έχουν πάρα πολύ κόσμο. Έχω τόσα πολλά να σου πω - σίγουρα άκουσες, ή διάβασες για τον πόλεμό μου με το Harper’s Bazaar. Είμαι τόσο ήρεμος και χαλαρωμένος, που δεν μπορώ να μιλήσω για όλα αυτά τώρα…
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΙΟΥΤΟΝ ΑΡΒΙΝ
[Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, 16 Ιουλίου 1958]

Αγαπημένε Κύριε,
(…)
Εδώ στα νησιά όλοι οι άντρες χορεύουν μαζί – δεν βλέπεις ποτέ γυναίκα στις ταβέρνες. Όλα εντελώς αθώα ωστόσο – ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Αλλά η Αθήνα! Δεν μπορείς να περπατήσεις ένα τετράγωνο χωρίς να σου την πέσουν δέκα φορές! Χωρίς υπερβολή. Υπάρχει ένα βιβλιοπωλείο, ακριβώς πάνω στην Πλατεία Συντάγματος, που εξειδικεύεται σε φωτογραφίες και λογοτεχνία ‘ειδικού’ τύπου. (…)
Είπα πως είμαι ευτυχισμένος. Είμαι. Εκτός από ό,τι αφορά τη δουλειά μου. Απλούστατα επειδή δεν μπορώ να δουλέψω αυτά που θέλω. Έχω πιαστεί σε ένα φοβερό μαγκανοπήγαδο όπου πρέπει να γράφω άρθρα για να βγάζω χρήματα (…) Στο μεταξύ έχω ένα μυθιστόρημα , κάτι σε μεγάλη και πολύ σοβαρή κλίμακα, που με καταδιώκει σαν τρελός άνεμος – αλλά! Πώς κατάφερα να βρεθώ σ’ αυτό το αδιέξοδο;

ΥΓ. Ναι, κάτι ακόμα προέκυψε από το μπέρδεμα με το Bazaar. Αφού έφυγα από τη χώρα, αυτά τα γουρούνια πούλησαν το «Πρόγευμα στο Τίφανις» μου στο Esquire. Στο Esquire!!! Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό! [Ο Καπότε έλεγε ψέμματα, ίσως επειδή πίστευε πως ο Άρβιν θα αποδοκίμαζε τη δημοσίευση στο Esquire. Φυσικά είχε δώσει τη συγκατάθεσή του στο περιοδικό.]

(τρούμαν)
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΓΟΥΙΝΤΑΜ
[καρτ ποστάλ, Πάρος, Ελλάδα, 18 Αυγούστου 1958]

(…) Λοιπόν ο Ελία Καζάν δεν εμφανίστηκε σ’ αυτό το απροσπέλαστο νησί. Εξακολουθεί να μου αρέσει η Ελλάδα, αλλά έχω αμφιβολίες σχετικά με τους Έλληνες. Τα παιδιά είναι τόσο φρικτά: Έχω μάθει μόνο τέσσερις ελληνικές λέξεις, για να μπορώ να λέω: «Σκάσε χοντρό κορίτσι» και «Σκάσε χοντρό αγόρι».
Να είσαι καλά γλυκέ μου, με πολλή αγάπη και από τους 4 μας. [τα κατοικίδιά τους].

-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΓΟΥΙΝΤΑΜ
[καρτ ποστάλ, Πάρος, Ελλάδα, 28 Αυγούστου 1958]

Αυτό το χωριό (της καρτ-ποστάλ) βρίσκεται στα βουνά. Ο Τζακ έσωσε ένα γατάκι που κάποιοι άκαρδοι άνθρωποι είχαν ρίξει στη θάλασσα και το έκανε να ζήσει – ένα θαύμα! Έτσι τώρα είμαστε 5! Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς στο καλό θα γυρίσουμε στην πατρίδα. [Ο Ντάνφι και ο Καπότε ονόμασαν το γατάκι που έσωσαν απ’ τη θάλασσα Διοτίμα, προς τιμήν της ιέρειας που δίδαξε στον Σωκράτη τη μεταφυσική του έρωτα.]
Στείλε ένα σημείωμα. Με αγάπη
Τ.
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΣΙΛ ΜΠΙΤΟΝ
[Πάρος, Ελλάδα, 4 Σεπτεμβρίου1958]

(…) Ήταν υπέροχα όσο ήσουν εδώ. Ίσως οι καλύτερες ετήσιες διακοπές μας! (…) Λάτρεψα το γράμμα σου απ’ την Αθήνα. Φαντάσου να πέσεις πάνω σε όλους αυτούς – σαν να πηγαίνεις κρουαζιέρα χωρίς να χρειάζεται να πας στ’ αλήθεια…
Η γατούλα είναι μια χαρά, μόνο που χτες το βράδυ προκάλεσε κρίση με την εξαφάνισή της για αρκετές ώρες. Βγήκαμε έξω με τους φακούς και τη βρήκαμε. (…)
Παρόλο που καταλαβαίνω πολύ καλά τους ενδοιασμούς σου [για τα Ημερολόγια που ο Μπιτον σκόπευε να εκδώσει], νομίζω ότι θα ανακαλύψεις πως οι μόνοι άνθρωποι που θα νιώσουν πραγματικά προσβεβλημένοι (αν και πολλοί θα προσποιηθούν τους προσβεβλημένους) θα είναι αυτοί που δεν θα αναφέρονται καθόλου!
Με αγάπη και απ’ τους 5 μας
Τ.
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΕΝΕΤ ΣΕΡΦ (εκδότης του Καπότε)
[Πάρος, Ελλάδα, 29 Σεπτεμβρίου1958]

Αγαπημένε Μπ.
Χτες ένας αστυνομικός ήρθε και μου είπε ότι ήθελε να με δει ο τοπικός διοικητής της αστυνομίας Πάρου στο γραφείο του. Η όλη κατάσταση έμοιαζε δυσοίωνη, σαν κάτι που μπορεί να συνέβαινε στη Miss Golightly [ηρωίδα του καινούριου, τότε, βιβλίου του Καπότε «Πρόγευμα στο Τίφανις»]. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τι μπορεί να είχα κάνει. Όταν φτάσαμε στο γραφείο του υπεύθυνου, είδα πάνω στο γραφείο του ένα δέμα που είχε σταλεί αεροπορικών από τον [εκδοτικό οίκο] Random House. Ο διοικητής της αστυνομίας και ο τοπικός ταχυδρόμος στέκονταν αποπάνω του λες και περιείχε ηρωίνη. Και γι’ αυτό με είχαν σύρει ως εκεί, για να το ανοίξω μπροστά τους: Ήθελαν να σιγουρευτούν ότι δεν έκανα εισαγωγή ηρωίνης…
Κι έτσι, κάτω απ’ αυτή την παράξενη παρακολούθηση, είδα για πρώτη φορά το βιβλίο [το «Πρόγευμα»]. Αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μειώσει τη χαρά που μου έδωσε. Γιατί είναι όμορφο, πραγματικά. (…)

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις σε αυτό το γράμμα. Φεύγω αποδώ σε τέσσερις μέρες – κρίμα, ήταν υπέροχο μέρος για δουλειά.
Τρούμαν


*το βιβλίο «Τρούμαν Καπότε: Η αλληλογραφία του» κυκλοφορεί τώρα απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
-------------------------------------------------------------------



ΥΓ.

Η Λένα Πλάτωνος στο Ηρώδειο, 28/7/08


O Μάρκος – Κ.Βήτα



Πρωτομαγιά - Φινάλε



-

Έντεκα της Δευτέρας (σπλατς)

[Καλό δεκαπενταύγουστο! Νέο ποστ την Τρίτη 19 αυγούστου]

............
....................................καλή βδομάδα

1) Τα ημερολόγια του George Orwel στο ίντερνετ. Ακριβώς 70 χρόνια μετά την πρώτη εγγραφή (7 Αυγούστου 1938) οι καταχωρίσεις από το ημερολόγιό του θα δημοσιεύνται καθημερινά (συμπίπτοντας με την ημερομηνία που γράφτηκαν) με τη μορφή ποστς ενός blog, εδώ. [Η πιο έξυπνη ιδέα της χρονιάς]

2) Ό,τι ώρα και να βάλω τον Radio Popsa (ένα ρωσικό ποπ σταθμό που ακούγεται και online) πάντα πετυχαίνω απολαυστικά και αστεία τραγούδια/τσιχλόφουσκες. Το πρόβλημά μου είναι πως κάθε φορά ξεχνάω ή δεν βρίσκω ποιο είναι το κουμπί Listen Live. [να το: он-лайн] Για το σταθμό έμαθα απ’ το περιοδικό Highlights. Και μόνο που ένα τόσο σοβαρό και ‘δύσκολο’ περιοδικό Τέχνης πρότεινε έναν τόσο trash σταθμό ήξερα ότι έπρεπε να τον ακούσω.


3) Την περασμένη βδομάδα η Kate Bush έκλεισε τα 50.

4) Η (best-seller) συγγραφέας Χρύσα Δημουλίδου τα παίρνει άσχημα με μια κριτική του περιοδικού Index και στέλνει email:
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΑΣ (...) ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΑ CLOSE MINDS ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΤΕ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ-Α ΟΤΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ 13 ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ 4 ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ BEST SELLERS, ΟΤΑΝ ΘΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ -ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ-, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ, [κλπ κλπ...] Όλη η συναρπαστική επιστολή-σεντόνι, μαζί με την απάντηση του περιοδικού --- εδώ.

5) Με τα παραπάνω πήρα πολλές ιδέες για το τι θα γράψω σε όποιον τολμήσει να θάψει τα βιβλία μου [not!] Πώς όμως πρέπει να αντιδράσω όταν τα έντυπα στα οποία δουλεύω ξανακόψουν ή δεν βάλουν τα άρθρα μου; Ευτυχώς υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα προς 'μίμηση': ένας δημοσιογράφος των Times που, όταν οι διορθωτές της εφημερίδας πειράζουν καναδυό λέξεις απ' τα κείμενά του, ξεσπαθώνει σαν Δημουλίδου-on-acid, στέλνοντας απίθανα email που πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστούν ως το τέλος... (εδώ)

6)
Σαββόπουλος – Βουγιουκλάκη, τέλη του 1987

7) «Η ελληνική τηλεόραση είναι αυτιστική. Η ίδια δημιουργεί φασαρία στην κοινωνία και μετά ασχολείται με τη φασαρία που δημιούργησε», είπε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης και μου θύμισε και το κλισέ των δελτίων: 'το γύρο του κόσμου κάνει η είδηση' (για ένα μωρό που ζυγίζει 50 κιλά κλπ) λες και η είδηση τον κάνει από μόνη της το γύρο κι όχι μέσα από δελτία που επιλέγουν να την παίξουν παρουσιάζοντάς την και με τη φράση «τον γύρο του κόσμου κάνει η είδηση…»

8) Bits & Pieces: (η εικόνα απ' το blog απ' τις 4 στις 5, το οποίο μου βγάζει τεχνικό πρόβλημα όταν το βλέπω από i.explorer) /// Μέσω του νέου SOUL έμαθα για το τέλειο concept-blog του κομίστα Γιώργου Τσούκη - στο ίδιο τεύχος κι ένα υπέροχο κείμενο του Χ. Παρίδη για τη Βηρυτό! /// O βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του, κατά τα άλλα ελαφρώς στρατόκαβλου, Λάος που είχε γλιτώσει το Στρατό τελικά υπηρέτησε! Σαρανταπέντε ολόκληρες ημέρες!!! /// Η Espresso όταν δεν καταδικάζει στα πρωτοσέλιδα τη σατανική χέβι μέταλ μουσική, προσφέρει δωρεάν cd με Iron Maiden, Whitesnake κλπ! /// Tricky Live στο Later with Jools Holland: Puppy Toy /// Συναρπαστικό ποστ: Το ιδανικό φινάλε του Ρετιρέ /// Το χρονικό του Τρίτου Προγράμματος /// Τα βίντεο-κλιπ της Mariah Carey μοιάζουν κάπως καλύτερα όταν κάποιος (χρησιμοποιόντας ειδικά εφέ) την εξαφανίζει τελείως απ’ το κλιπ και σβήνει και τη φωνή της. Touch My Body (De-Mariahed version) /// Winter Academy's Tribute To Asian Pop /// a series of fortunate links (από τον schottkey) /// ένα εξαιρετικό βίντεο, μέσω cpil ///


9) Δεν είμαι σίγουρος τι κάνουν εκεί αλλά αυτή είναι μια πολύ δυνατή φωτογραφία. O εικαστικός Isaac Julien (που επιμελήθηκε την πρόσφατη έκθεση “Derek Jarman curated by Isaac Julien”) και η Tilda Swindon (μούσα και στενή φίλη του σπουδαίου σκηνοθέτη) φωτογραφίζονται στο Λονδίνο, στον τάφο του Derek Jarman.

10) [Γιατί δεν βρίζεις;] Βρίσε!!! Σου σκοτώσαμε το γιό, έχουμε ακόμα ανοικτό το μπουρδέλο στη Μύκονο που είχε τους μπράβους για εργαζόμενους, οι 3 από τους 4 δράστες είναι έξω και ο γιός σου στο χώμα. Γιατί δεν μας βρίζεις; Το ξέρεις ότι αυτή η ανωτερότητα σου μας κάνει να φαινόμαστε πιό ρόμπες από ότι είμαστε... Πιό πολύ πονάει η καλωσύνη σου. Γιατί η κοιτίδα του πολιτισμού, η ευρωπαική Ελλάδα είναι ένα μπουρδέλο και εσύ με την γαλήνια οργή σου, ανάβεις το φωτάκι απ΄εξω. Κάνεις πιό ρόμπα τον υπουργό Ρουσόπουλο που ψέλλισε μαλακίες για "φαινόμενα που απάδουν του πολιτισμού που η χώρα μας δίδαξε και διδάσκει και πλήττουν την εικόνα της στο εξωτερικό". Βγάζεις στην πλατεία γυμνούς όλους αυτούς που προσπάθησαν να κουκουλώσουν την υπόθεση, να την περάσουν στα "ψιλά". Βρίσε καλέ μου άνθρωπε, φώναξε... να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τους "κωλοξένους" που έρχονται και μας προκαλούν και να ξεράσουμε αμήχανα αυτά τα "κάτι θα είχε κάνει για να τον χτυπήσουνε". Βρίσε να μας σώσεις...
.

11) Αυτό το καλοκαίρι θα ήθελα να ήμουν ο Νιλς Χόλγκερσον.

---------------------------------------------------------


*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ

...Λένα Πλάτωνος 2



Η συναυλία στο Ηρώδειο ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Δεν πρόσεχα τους άλλους, παρά μόνο την Πλάτωνος στην άκρη της σκηνής. [Όπως έγραψε κάποιος, κανονικά θα πρόσεχες τους άλλους ερμηνευτές, «όμως η Λένα Πλάτωνος, καθισμένη ακίνητη, μπροστά στο πιάνο, στην άκρη μιας σκηνής, είμαι σίγουρος πως φαίνεται κι απ’ το Διάστημα».]
.
Σχεδόν κάθε στιγμή ήταν ένα highlight: η (οικιακή) βοηθός της Πλάτωνος, η Victoria, που ντροπαλά τραγούδησε κοιτώντας τη Λένα – στο τέλος του τραγουδιού κάποιες παρφουμαρισμένες κυρίες που καθόταν πίσω μας χειροκροτούσαν φωνάζοντας «Μπράβο Βίκυ!» Το βρήκα φοβερά συγκινητικό, το να βλέπουν τη φίλη τους, μια μετανάστρια που δούλευε ως οικιακή βοηθός να λάμπει τώρα έτσι και μάλιστα στο Ηρώδειο. Ο Κ. Βήτα ξέσκισε το ‘Μάρκο’ (με την καλύτερη των εννοιών) και η ενορχήστρωση ήταν εξαιρετική, ξεκινούσε τόσο αργά και ξαφνικά έμπαινε το μπιτ. (Και άλλα τόσα…)
.
Όσοι δεν βρέθηκαν εκεί κατά τύχη -και ήξεραν τη μουσική αλλά και κυρίως και την προσωπική πορεία της- ίσως ανατρίχιασαν όταν στο τέλος φώναξε συγκινημένη: «Επανήλθα… επανήλθα!». Η υποδοχή από τον κόσμο ήταν εξωπραγματική. Το χειροκρότημα που έπεσε δεν περιγράφεται, έφευγε, ξαναρχόταν, είπε όλα τα ανκόρ, μετά ξαναβγήκε είπε άλλα ανκόρ εκτός προγράμματος, μετά την ξαναφωνάξαμε, κι άλλα ανκόρ, μετά πάλι υποκλίσεις - μια κατάσταση που τελικά περιγράφεται: με τις λέξεις Δικαίωση και Αποθέωση.
.


Και φυσικά υπήρχε και το «είμαι ευτυχισμένη» incident που σφράγισε την μεγάλη, θριαμβευτική επιστροφή. Οι, εκτός προγράμματος απανωτές εκτελέσεις της Πρωτομαγιάς (με την, όντως, ηλεκτρονικοψυχική mantra «Είμαι ευτυχισμένη») σε ένα Ηρώδειο που ή χόρευε, ή κρατούσε το ρυθμό, ή έκανε standing ovation, ή ένιωθε πως ήταν σε διονυσιακό ρέιβ, ή ήταν βαθιά συγκινημένο, αποδεικνύουν ότι σ’ έναν τέλειο κόσμο η Πλάτωνος θα παιζόταν στο ραδιόφωνο και ότι, ναι, αυτό το τραγούδι (και μάλιστα στην εκτέλεση του Ηρωδείου) θα ήταν το σουξέ του καλοκαιριού.
.
♫Πρωτομαγιά♫
από το νέο δίσκο Ημερολόγια.
(παίζει με αριστερό κλικ στον τίτλο του)

*************************************

ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ.
.
την είδαν και έγραψαν:
(στα λινκς ολόκληρα τα κείμενα)

…απογείωσε κυριολεκτικά ολόκληρο το Ηρώδειο, όταν σχεδόν μεταφυσικά μετέτρεψε τη Πρωτομαγιά σε ηλεκτρονικόψυχικό mantra και μας συνεπήρε όλους. Από το κοινό που άρχισε να δονείται συνεπαρμένο από την μεθυστική ενέργεια που εκλυόταν από την ακίνητη αλλά σχεδόν σαμανική μορφή της καθώς έλεγε όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο στεντόρεια, όλο και πιο στιβαρά πως, ναι, τώρα είναι Ευτυχισμένη μέχρι τους ερμηνευτές και την ορχήστρα που την συνόδευαν. Ότι εκτυλίχθηκε μετά το τέλος του τραγουδιού ήταν υπόθεση μάγευσης… [Greekgay-lolita]

«Eπανήλθα...». Πόσο όμορφα ακούστηκε αυτή η λέξη από τα χείλη της Λένας Πλάτωνος, λίγο πριν από το τέλος της συναυλίας της το βράδυ της Δευτέρας στο Ηρώδειο. Σαν εξομολόγηση, σαν κραυγή χαράς. […] Aπό τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν όταν η Ρωσίδα Βικτώρια Μπόζικ -στυλοβάτης της καθημερινότητας της Λένας Πλάτωνος- τραγούδησε στη γλώσσα της τη «Ρωσική Ρομάντζα» από τα «Ημερολόγια», τον τελευταίο δίσκο, με τη συνθέτρια να τη συνοδεύει στο πιάνο. Ηταν σαν να μας έκαναν μάρτυρες μιας ιδιωτικής στιγμής τους. [Καθημερινή]

Η μουσική της Πλάτωνος, ολόφρεσκη, στην άψογη ενορχήστρωση του Στέργιου Τσιρλιάγκου έφτανε μέχρι τελευταίας νότας στον κόσμο, που με την ιαματική του δύναμη την ανάγκασε να φωνάξει δυνατά: «Είμαι ευτυχισμένη» και με χαρά μικρού παιδιού να πει: «Σας ευχαριστώ. Επανήλθα». [Ελευθεροτυπία]

Η κυρία Λένα βγήκε σχεδόν στην ώρα της στη σκηνή, υποβασταζόμενη, να μας πει τα παραμύθια της. Δεν έχω να πω πολλά για αυτή την υπέροχη τρέλα που νιώσαμε στο
ωδείο. Απλά… Σ’αγαπαμε κυρία Πλάτωνος και ας μην το περίμενες. [projective]

Διάχυτη μελαγχολία, λίγη απογοήτευση, πολλή συγκίνηση, αρκετή θλίψη… μετά από 30 χρόνια καριέρας αυτή η ιδιόρρυθμη φιγούρα -λίγο πριν τα 60 της- εκκινεί ακόμα συζητήσεις, διαφωνίες, συναισθήματα. Αρνητικά και θετικά. Πάντως συναισθήματα. [mixtape]

Την είδα γερασμένη, αλλά πάντα υποβλητική μέσα στην κατακτημένη γαλήνη της, να απολαμβάνει το θερμό χειροκρότημα του κοινού στο Ηρώδειο, σε μια από τις επιλεκτικές τα τελευταία χρόνια εμφανίσεις της. [katsampelas]

Την περισσότερη ώρα της συναυλίας καθόταν μπροστά στο πιάνο, από εκεί που την έβλεπα εγώ η στάση της μου θύμιζε τη μητέρα του Γουίσλερ… Φίλησε όλους τους συντελεστές, πιο εγκάρδια απ' όλους τη Βικτώρια, κι εμείς, νομίζω, θέλαμε όλοι να την φιλήσουμε και να την αγκαλιάσουμε… Όλα έπρεπε να'ρθουν καθώς ήρθαν. [ακοίμητος]

«Επανήλθα!» «Είμαι ευτυχισμένη!». Η Λένα Πλάτωνος, που μας γέμισε χαρά με την ωραία συναυλία της στο Ηρώδειο. Συνομήλικοί της και νεαρούδια την καλωσόρισαν ενθουσιωδώς. [Υποβολείο Καθημερινής]

Σημερα καταλαβα πως το ταλεντο ποτε δεν χανεται οτι κι αν γινει και η αληθεια, ...το καλο στο τελος καλυπτουν με προστατευτικη μεμβρανη οσους με αθωότητα πορευονται φωναζοντας ειμαι ευτυχισμενη στην πιο μοναχική τους στιγμή. [etalon]

Για την Πλάτωνος… δεν θα πω κου-βέ-ντα! [Homme Sweet Homme]

…η συναυλία της Λένας Πλάτωνος σήμερα ήταν μια εξωπραγματική εμπειρία. [throgos]

Η Λένα, μέσα σε δυο ώρες, πρέπει να εισέπραξε όση αγάπη δεν είχε λάβει μαζεμένη τα προηγούμενα είκοσι χρόνια, τότε που, αν έπαιζε live σε έναν οποιοδήποτε χώρο, κατά πάσα πιθανότητα θα μάζευε το πολύ 200 άτομα… Είτε σου άρεσε, είτε όχι το βράδυ της Δευτέρας, ένα είναι λοιπόν σίγουρο: έγινες μάρτυρας μιας πολύ σπουδαίας στιγμής της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. [avopolis]

Δεν θα πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που επέλεξε να είναι εκεί [και δεν βρέθηκε τυχαία επειδή βρήκε πρόσκληση] που να μην πέρασε καλά και να μην συγκινήθηκε. όλα τα άλλα είναι περιττά. [m.hulot]

Και η Πλάτωνος σαν γιαγιά (που δεν είναι) να αρχίζει τα λόγια του παραμυθιού, όπως παλιά, όπως οι πραγματικές γιαγιάδες, με το γνωστό τρόπο, απρόθυμα και αμήχανα στην αρχή, όπως οι γιαγιάδες, επειδή έφτασε η ώρα και πρέπει να κοιμηθεί το παιδί, με μια ιδιαίτερη συστολή, με μια σοφία που προκαλεί την ίδια στιγμή δέος και ένα αίσθημα τρόμου, 'θα σας παίξουμε τραγούδια που δεν ακούγονται στο ραδιόφωνο'... Και ξαφνικά η αφήγηση παγώνει, γιατί το παραμύθι έχει ήδη αρχίσει να ξετυλίγεται μπροστά σου, μόνο του, με νότες και με λέξεις, με χρώματα και σιωπές, δεν χρειάζεται πλέον ούτε η αφήγηση ούτε η γιαγιά, κανένα εφέ, κανένα κόλπο, η γιαγιά είναι εκεί, θα μιλήσει και πάλι στο τέλος για να πει 'καληνύχτα', ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. [night on earth]

…όταν τα χρόνια θα περάσουν και η συναυλία θα εκτιμηθεί ως γεγονός μέγιστης καλλιτεχνικής σημασίας, θα' χουμε να το καμαρώνουμε ο καθένας ξεχωριστά: ήμουν κι εγώ εκεί! [bosko]

Έκανες τον πλανήτη καταγωγής σου να φαντάζει σε μας, όπως το απέναντι φωτάκι στο υπνοδωμάτιο του γείτονα. Τόσο κοντινό. Ένιωσα ξανά. Όχι απαραίτητα ευτυχισμένη, όπως εσύ. Αλλά να, ήταν όλα μπλε και ο ουρανός στην θέση του και εσύ πάλι πίσω από εκείνο το πιάνο. [candyblue]

Καλοδεμένο γκρουπ, εντυπωσιακό λίφτινγκ στο παλιό υλικό, άψογες ερμηνείες (Έλλη Πασπαλά, Μάρθα Φριντζήλα, Κ. Βήτα, Γιάννης Παλαμίδας, Vassilikos και Βικτόρια Μπόζικ) και βέβαια αιχμηρή, εξομολογητική ποίηση πίσω από ένα ηλεκτρονικό τοπίο μελωδιών οι οποίες έφταναν ολόφρεσκες στα αφτιά μας παρά τις δεκαετίες που τις βαραίνουν. [Αθηνόραμα]

Τρεις φορές τραγούδησε η Λένα Πλάτωνος την "Πρωτομαγιά" της φωνάζοντας: "Είμαι Ευτυχισμένη!" Απίστευτη ποπιά που αποδεικνύει οτι τελικά η Ελλάδα δεν είναι μόνο ποπ Χατζηγιάννης. [gogonutsss]

Το είπες μόνη σου εχθές. «Επανήλθα.» Έτσι είπες στον κόσμο που σε χειροκροτούσε συνεχώς. Που σε κάλεσε τέσσερις φορές στη σκηνή. Το κράτησα αυτό το ρήμα. Το πίστεψα. Θα είσαι εδώ τώρα. [magica de spell]

Φαινόταν ότι χαιρόταν την υποδοχή του κόσμου. Η οποία ήταν ενθουσιώδης. Δεν θέλαμε να σταματήσει. Όρθιοι χειροκροτούσαμε, καλώντας τη και πάλι στη σκήνη, για να μας πει κάτι ακόμα. Και ακόμα κάτι. Μιλάμε για χειροκρότημα λεπτών και για συνολικά (νομίζω) 4 encore. Συγκινήθηκα εγώ, που δεν είμαι καλλιτέχνης, φαντάσου εκείνη... [jimmy rose]

Ταξιδέψαμε στα βαθειά, πετάξαμε στα ύψη, ακολουθήσαμε το ρυθμό, μας συνεπήρε η καταπληκτική μουσική, ο μοναδικός στίχος και ο μαγευτικός φωτισμός. [lalunapiena]

Η Λένα Πλάτωνος, καθισμένη ακίνητη, μπροστά στο πιάνο, στην άκρη μιας σκηνής, είμαι σίγουρος πως φαίνεται κι απ’ το Διάστημα. [παράλογο δάσος]

Υπήρξαν εποχές που η πραγματοποίηση των ονείρων μας δε θα 'ταν τίποτα περισσότερο από τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων… [συλλογή]

Για τη συναυλία της Λένας γράφτηκαν πολλά. Πέρα από οτιδήποτε άλλο, είναι το κορίτσι που έγραψε τις μαγνητικές τομογραφίες της ζωής και της επιβίωσης στην πόλη. Είναι εξάλλου και η ίδια επιζώντας. Αυτό μετράει. Η χαρά που νιώθει τώρα και η αγάπη που εισπράττει, της άξιζαν ανέκαθεν. [μαρκησία του ο.]

Ποτέ ξανά συναυλία δεν έχει αντιστρέψει τους ρόλους θεραπευτή-καλλιτέχνη και θεραπευόμενου κοινού με τέτοια ένταση. Γίναμε όλοι θεραπευτές στα απανωτά ανκόρ και προσφέραμε θεραπευτική ενέργεια, αγαπητική ροή στις πληγές ενός ανθρώπου που την απορρόφησε. Νοιώσαμε θεραπευτές, μας χάρισε αυτό το ρόλο, για να μπορέσει να δηλώσει απερίφραστα τόσες φορές λυτρωτικά, με μανία σχεδόν "Είμαι ευτυχισμένη". [celsius33]

(Το περιμέναμε ότι θά 'ταν ωραία στο Ηρώδειο - αλλά όχι κι έτσι!) [sensual monk]

----------------------
----------------------