Έντεκα της Δευτέρας (σπλατς)

[Καλό δεκαπενταύγουστο! Νέο ποστ την Τρίτη 19 αυγούστου]

............
....................................καλή βδομάδα

1) Τα ημερολόγια του George Orwel στο ίντερνετ. Ακριβώς 70 χρόνια μετά την πρώτη εγγραφή (7 Αυγούστου 1938) οι καταχωρίσεις από το ημερολόγιό του θα δημοσιεύνται καθημερινά (συμπίπτοντας με την ημερομηνία που γράφτηκαν) με τη μορφή ποστς ενός blog, εδώ. [Η πιο έξυπνη ιδέα της χρονιάς]

2) Ό,τι ώρα και να βάλω τον Radio Popsa (ένα ρωσικό ποπ σταθμό που ακούγεται και online) πάντα πετυχαίνω απολαυστικά και αστεία τραγούδια/τσιχλόφουσκες. Το πρόβλημά μου είναι πως κάθε φορά ξεχνάω ή δεν βρίσκω ποιο είναι το κουμπί Listen Live. [να το: он-лайн] Για το σταθμό έμαθα απ’ το περιοδικό Highlights. Και μόνο που ένα τόσο σοβαρό και ‘δύσκολο’ περιοδικό Τέχνης πρότεινε έναν τόσο trash σταθμό ήξερα ότι έπρεπε να τον ακούσω.


3) Την περασμένη βδομάδα η Kate Bush έκλεισε τα 50.

4) Η (best-seller) συγγραφέας Χρύσα Δημουλίδου τα παίρνει άσχημα με μια κριτική του περιοδικού Index και στέλνει email:
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΑΣ (...) ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΑ CLOSE MINDS ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΤΕ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ-Α ΟΤΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΑ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ 13 ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ 4 ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ BEST SELLERS, ΟΤΑΝ ΘΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ -ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ-, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ, [κλπ κλπ...] Όλη η συναρπαστική επιστολή-σεντόνι, μαζί με την απάντηση του περιοδικού --- εδώ.

5) Με τα παραπάνω πήρα πολλές ιδέες για το τι θα γράψω σε όποιον τολμήσει να θάψει τα βιβλία μου [not!] Πώς όμως πρέπει να αντιδράσω όταν τα έντυπα στα οποία δουλεύω ξανακόψουν ή δεν βάλουν τα άρθρα μου; Ευτυχώς υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα προς 'μίμηση': ένας δημοσιογράφος των Times που, όταν οι διορθωτές της εφημερίδας πειράζουν καναδυό λέξεις απ' τα κείμενά του, ξεσπαθώνει σαν Δημουλίδου-on-acid, στέλνοντας απίθανα email που πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστούν ως το τέλος... (εδώ)

6)
Σαββόπουλος – Βουγιουκλάκη, τέλη του 1987

7) «Η ελληνική τηλεόραση είναι αυτιστική. Η ίδια δημιουργεί φασαρία στην κοινωνία και μετά ασχολείται με τη φασαρία που δημιούργησε», είπε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης και μου θύμισε και το κλισέ των δελτίων: 'το γύρο του κόσμου κάνει η είδηση' (για ένα μωρό που ζυγίζει 50 κιλά κλπ) λες και η είδηση τον κάνει από μόνη της το γύρο κι όχι μέσα από δελτία που επιλέγουν να την παίξουν παρουσιάζοντάς την και με τη φράση «τον γύρο του κόσμου κάνει η είδηση…»

8) Bits & Pieces: (η εικόνα απ' το blog απ' τις 4 στις 5, το οποίο μου βγάζει τεχνικό πρόβλημα όταν το βλέπω από i.explorer) /// Μέσω του νέου SOUL έμαθα για το τέλειο concept-blog του κομίστα Γιώργου Τσούκη - στο ίδιο τεύχος κι ένα υπέροχο κείμενο του Χ. Παρίδη για τη Βηρυτό! /// O βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του, κατά τα άλλα ελαφρώς στρατόκαβλου, Λάος που είχε γλιτώσει το Στρατό τελικά υπηρέτησε! Σαρανταπέντε ολόκληρες ημέρες!!! /// Η Espresso όταν δεν καταδικάζει στα πρωτοσέλιδα τη σατανική χέβι μέταλ μουσική, προσφέρει δωρεάν cd με Iron Maiden, Whitesnake κλπ! /// Tricky Live στο Later with Jools Holland: Puppy Toy /// Συναρπαστικό ποστ: Το ιδανικό φινάλε του Ρετιρέ /// Το χρονικό του Τρίτου Προγράμματος /// Τα βίντεο-κλιπ της Mariah Carey μοιάζουν κάπως καλύτερα όταν κάποιος (χρησιμοποιόντας ειδικά εφέ) την εξαφανίζει τελείως απ’ το κλιπ και σβήνει και τη φωνή της. Touch My Body (De-Mariahed version) /// Winter Academy's Tribute To Asian Pop /// a series of fortunate links (από τον schottkey) /// ένα εξαιρετικό βίντεο, μέσω cpil ///


9) Δεν είμαι σίγουρος τι κάνουν εκεί αλλά αυτή είναι μια πολύ δυνατή φωτογραφία. O εικαστικός Isaac Julien (που επιμελήθηκε την πρόσφατη έκθεση “Derek Jarman curated by Isaac Julien”) και η Tilda Swindon (μούσα και στενή φίλη του σπουδαίου σκηνοθέτη) φωτογραφίζονται στο Λονδίνο, στον τάφο του Derek Jarman.

10) [Γιατί δεν βρίζεις;] Βρίσε!!! Σου σκοτώσαμε το γιό, έχουμε ακόμα ανοικτό το μπουρδέλο στη Μύκονο που είχε τους μπράβους για εργαζόμενους, οι 3 από τους 4 δράστες είναι έξω και ο γιός σου στο χώμα. Γιατί δεν μας βρίζεις; Το ξέρεις ότι αυτή η ανωτερότητα σου μας κάνει να φαινόμαστε πιό ρόμπες από ότι είμαστε... Πιό πολύ πονάει η καλωσύνη σου. Γιατί η κοιτίδα του πολιτισμού, η ευρωπαική Ελλάδα είναι ένα μπουρδέλο και εσύ με την γαλήνια οργή σου, ανάβεις το φωτάκι απ΄εξω. Κάνεις πιό ρόμπα τον υπουργό Ρουσόπουλο που ψέλλισε μαλακίες για "φαινόμενα που απάδουν του πολιτισμού που η χώρα μας δίδαξε και διδάσκει και πλήττουν την εικόνα της στο εξωτερικό". Βγάζεις στην πλατεία γυμνούς όλους αυτούς που προσπάθησαν να κουκουλώσουν την υπόθεση, να την περάσουν στα "ψιλά". Βρίσε καλέ μου άνθρωπε, φώναξε... να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τους "κωλοξένους" που έρχονται και μας προκαλούν και να ξεράσουμε αμήχανα αυτά τα "κάτι θα είχε κάνει για να τον χτυπήσουνε". Βρίσε να μας σώσεις...
.

11) Αυτό το καλοκαίρι θα ήθελα να ήμουν ο Νιλς Χόλγκερσον.

---------------------------------------------------------


*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ

...Λένα Πλάτωνος 2



Η συναυλία στο Ηρώδειο ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Δεν πρόσεχα τους άλλους, παρά μόνο την Πλάτωνος στην άκρη της σκηνής. [Όπως έγραψε κάποιος, κανονικά θα πρόσεχες τους άλλους ερμηνευτές, «όμως η Λένα Πλάτωνος, καθισμένη ακίνητη, μπροστά στο πιάνο, στην άκρη μιας σκηνής, είμαι σίγουρος πως φαίνεται κι απ’ το Διάστημα».]
.
Σχεδόν κάθε στιγμή ήταν ένα highlight: η (οικιακή) βοηθός της Πλάτωνος, η Victoria, που ντροπαλά τραγούδησε κοιτώντας τη Λένα – στο τέλος του τραγουδιού κάποιες παρφουμαρισμένες κυρίες που καθόταν πίσω μας χειροκροτούσαν φωνάζοντας «Μπράβο Βίκυ!» Το βρήκα φοβερά συγκινητικό, το να βλέπουν τη φίλη τους, μια μετανάστρια που δούλευε ως οικιακή βοηθός να λάμπει τώρα έτσι και μάλιστα στο Ηρώδειο. Ο Κ. Βήτα ξέσκισε το ‘Μάρκο’ (με την καλύτερη των εννοιών) και η ενορχήστρωση ήταν εξαιρετική, ξεκινούσε τόσο αργά και ξαφνικά έμπαινε το μπιτ. (Και άλλα τόσα…)
.
Όσοι δεν βρέθηκαν εκεί κατά τύχη -και ήξεραν τη μουσική αλλά και κυρίως και την προσωπική πορεία της- ίσως ανατρίχιασαν όταν στο τέλος φώναξε συγκινημένη: «Επανήλθα… επανήλθα!». Η υποδοχή από τον κόσμο ήταν εξωπραγματική. Το χειροκρότημα που έπεσε δεν περιγράφεται, έφευγε, ξαναρχόταν, είπε όλα τα ανκόρ, μετά ξαναβγήκε είπε άλλα ανκόρ εκτός προγράμματος, μετά την ξαναφωνάξαμε, κι άλλα ανκόρ, μετά πάλι υποκλίσεις - μια κατάσταση που τελικά περιγράφεται: με τις λέξεις Δικαίωση και Αποθέωση.
.


Και φυσικά υπήρχε και το «είμαι ευτυχισμένη» incident που σφράγισε την μεγάλη, θριαμβευτική επιστροφή. Οι, εκτός προγράμματος απανωτές εκτελέσεις της Πρωτομαγιάς (με την, όντως, ηλεκτρονικοψυχική mantra «Είμαι ευτυχισμένη») σε ένα Ηρώδειο που ή χόρευε, ή κρατούσε το ρυθμό, ή έκανε standing ovation, ή ένιωθε πως ήταν σε διονυσιακό ρέιβ, ή ήταν βαθιά συγκινημένο, αποδεικνύουν ότι σ’ έναν τέλειο κόσμο η Πλάτωνος θα παιζόταν στο ραδιόφωνο και ότι, ναι, αυτό το τραγούδι (και μάλιστα στην εκτέλεση του Ηρωδείου) θα ήταν το σουξέ του καλοκαιριού.
.
♫Πρωτομαγιά♫
από το νέο δίσκο Ημερολόγια.
(παίζει με αριστερό κλικ στον τίτλο του)

*************************************

ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ.
.
την είδαν και έγραψαν:
(στα λινκς ολόκληρα τα κείμενα)

…απογείωσε κυριολεκτικά ολόκληρο το Ηρώδειο, όταν σχεδόν μεταφυσικά μετέτρεψε τη Πρωτομαγιά σε ηλεκτρονικόψυχικό mantra και μας συνεπήρε όλους. Από το κοινό που άρχισε να δονείται συνεπαρμένο από την μεθυστική ενέργεια που εκλυόταν από την ακίνητη αλλά σχεδόν σαμανική μορφή της καθώς έλεγε όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο στεντόρεια, όλο και πιο στιβαρά πως, ναι, τώρα είναι Ευτυχισμένη μέχρι τους ερμηνευτές και την ορχήστρα που την συνόδευαν. Ότι εκτυλίχθηκε μετά το τέλος του τραγουδιού ήταν υπόθεση μάγευσης… [Greekgay-lolita]

«Eπανήλθα...». Πόσο όμορφα ακούστηκε αυτή η λέξη από τα χείλη της Λένας Πλάτωνος, λίγο πριν από το τέλος της συναυλίας της το βράδυ της Δευτέρας στο Ηρώδειο. Σαν εξομολόγηση, σαν κραυγή χαράς. […] Aπό τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν όταν η Ρωσίδα Βικτώρια Μπόζικ -στυλοβάτης της καθημερινότητας της Λένας Πλάτωνος- τραγούδησε στη γλώσσα της τη «Ρωσική Ρομάντζα» από τα «Ημερολόγια», τον τελευταίο δίσκο, με τη συνθέτρια να τη συνοδεύει στο πιάνο. Ηταν σαν να μας έκαναν μάρτυρες μιας ιδιωτικής στιγμής τους. [Καθημερινή]

Η μουσική της Πλάτωνος, ολόφρεσκη, στην άψογη ενορχήστρωση του Στέργιου Τσιρλιάγκου έφτανε μέχρι τελευταίας νότας στον κόσμο, που με την ιαματική του δύναμη την ανάγκασε να φωνάξει δυνατά: «Είμαι ευτυχισμένη» και με χαρά μικρού παιδιού να πει: «Σας ευχαριστώ. Επανήλθα». [Ελευθεροτυπία]

Η κυρία Λένα βγήκε σχεδόν στην ώρα της στη σκηνή, υποβασταζόμενη, να μας πει τα παραμύθια της. Δεν έχω να πω πολλά για αυτή την υπέροχη τρέλα που νιώσαμε στο
ωδείο. Απλά… Σ’αγαπαμε κυρία Πλάτωνος και ας μην το περίμενες. [projective]

Διάχυτη μελαγχολία, λίγη απογοήτευση, πολλή συγκίνηση, αρκετή θλίψη… μετά από 30 χρόνια καριέρας αυτή η ιδιόρρυθμη φιγούρα -λίγο πριν τα 60 της- εκκινεί ακόμα συζητήσεις, διαφωνίες, συναισθήματα. Αρνητικά και θετικά. Πάντως συναισθήματα. [mixtape]

Την είδα γερασμένη, αλλά πάντα υποβλητική μέσα στην κατακτημένη γαλήνη της, να απολαμβάνει το θερμό χειροκρότημα του κοινού στο Ηρώδειο, σε μια από τις επιλεκτικές τα τελευταία χρόνια εμφανίσεις της. [katsampelas]

Την περισσότερη ώρα της συναυλίας καθόταν μπροστά στο πιάνο, από εκεί που την έβλεπα εγώ η στάση της μου θύμιζε τη μητέρα του Γουίσλερ… Φίλησε όλους τους συντελεστές, πιο εγκάρδια απ' όλους τη Βικτώρια, κι εμείς, νομίζω, θέλαμε όλοι να την φιλήσουμε και να την αγκαλιάσουμε… Όλα έπρεπε να'ρθουν καθώς ήρθαν. [ακοίμητος]

«Επανήλθα!» «Είμαι ευτυχισμένη!». Η Λένα Πλάτωνος, που μας γέμισε χαρά με την ωραία συναυλία της στο Ηρώδειο. Συνομήλικοί της και νεαρούδια την καλωσόρισαν ενθουσιωδώς. [Υποβολείο Καθημερινής]

Σημερα καταλαβα πως το ταλεντο ποτε δεν χανεται οτι κι αν γινει και η αληθεια, ...το καλο στο τελος καλυπτουν με προστατευτικη μεμβρανη οσους με αθωότητα πορευονται φωναζοντας ειμαι ευτυχισμενη στην πιο μοναχική τους στιγμή. [etalon]

Για την Πλάτωνος… δεν θα πω κου-βέ-ντα! [Homme Sweet Homme]

…η συναυλία της Λένας Πλάτωνος σήμερα ήταν μια εξωπραγματική εμπειρία. [throgos]

Η Λένα, μέσα σε δυο ώρες, πρέπει να εισέπραξε όση αγάπη δεν είχε λάβει μαζεμένη τα προηγούμενα είκοσι χρόνια, τότε που, αν έπαιζε live σε έναν οποιοδήποτε χώρο, κατά πάσα πιθανότητα θα μάζευε το πολύ 200 άτομα… Είτε σου άρεσε, είτε όχι το βράδυ της Δευτέρας, ένα είναι λοιπόν σίγουρο: έγινες μάρτυρας μιας πολύ σπουδαίας στιγμής της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. [avopolis]

Δεν θα πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που επέλεξε να είναι εκεί [και δεν βρέθηκε τυχαία επειδή βρήκε πρόσκληση] που να μην πέρασε καλά και να μην συγκινήθηκε. όλα τα άλλα είναι περιττά. [m.hulot]

Και η Πλάτωνος σαν γιαγιά (που δεν είναι) να αρχίζει τα λόγια του παραμυθιού, όπως παλιά, όπως οι πραγματικές γιαγιάδες, με το γνωστό τρόπο, απρόθυμα και αμήχανα στην αρχή, όπως οι γιαγιάδες, επειδή έφτασε η ώρα και πρέπει να κοιμηθεί το παιδί, με μια ιδιαίτερη συστολή, με μια σοφία που προκαλεί την ίδια στιγμή δέος και ένα αίσθημα τρόμου, 'θα σας παίξουμε τραγούδια που δεν ακούγονται στο ραδιόφωνο'... Και ξαφνικά η αφήγηση παγώνει, γιατί το παραμύθι έχει ήδη αρχίσει να ξετυλίγεται μπροστά σου, μόνο του, με νότες και με λέξεις, με χρώματα και σιωπές, δεν χρειάζεται πλέον ούτε η αφήγηση ούτε η γιαγιά, κανένα εφέ, κανένα κόλπο, η γιαγιά είναι εκεί, θα μιλήσει και πάλι στο τέλος για να πει 'καληνύχτα', ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. [night on earth]

…όταν τα χρόνια θα περάσουν και η συναυλία θα εκτιμηθεί ως γεγονός μέγιστης καλλιτεχνικής σημασίας, θα' χουμε να το καμαρώνουμε ο καθένας ξεχωριστά: ήμουν κι εγώ εκεί! [bosko]

Έκανες τον πλανήτη καταγωγής σου να φαντάζει σε μας, όπως το απέναντι φωτάκι στο υπνοδωμάτιο του γείτονα. Τόσο κοντινό. Ένιωσα ξανά. Όχι απαραίτητα ευτυχισμένη, όπως εσύ. Αλλά να, ήταν όλα μπλε και ο ουρανός στην θέση του και εσύ πάλι πίσω από εκείνο το πιάνο. [candyblue]

Καλοδεμένο γκρουπ, εντυπωσιακό λίφτινγκ στο παλιό υλικό, άψογες ερμηνείες (Έλλη Πασπαλά, Μάρθα Φριντζήλα, Κ. Βήτα, Γιάννης Παλαμίδας, Vassilikos και Βικτόρια Μπόζικ) και βέβαια αιχμηρή, εξομολογητική ποίηση πίσω από ένα ηλεκτρονικό τοπίο μελωδιών οι οποίες έφταναν ολόφρεσκες στα αφτιά μας παρά τις δεκαετίες που τις βαραίνουν. [Αθηνόραμα]

Τρεις φορές τραγούδησε η Λένα Πλάτωνος την "Πρωτομαγιά" της φωνάζοντας: "Είμαι Ευτυχισμένη!" Απίστευτη ποπιά που αποδεικνύει οτι τελικά η Ελλάδα δεν είναι μόνο ποπ Χατζηγιάννης. [gogonutsss]

Το είπες μόνη σου εχθές. «Επανήλθα.» Έτσι είπες στον κόσμο που σε χειροκροτούσε συνεχώς. Που σε κάλεσε τέσσερις φορές στη σκηνή. Το κράτησα αυτό το ρήμα. Το πίστεψα. Θα είσαι εδώ τώρα. [magica de spell]

Φαινόταν ότι χαιρόταν την υποδοχή του κόσμου. Η οποία ήταν ενθουσιώδης. Δεν θέλαμε να σταματήσει. Όρθιοι χειροκροτούσαμε, καλώντας τη και πάλι στη σκήνη, για να μας πει κάτι ακόμα. Και ακόμα κάτι. Μιλάμε για χειροκρότημα λεπτών και για συνολικά (νομίζω) 4 encore. Συγκινήθηκα εγώ, που δεν είμαι καλλιτέχνης, φαντάσου εκείνη... [jimmy rose]

Ταξιδέψαμε στα βαθειά, πετάξαμε στα ύψη, ακολουθήσαμε το ρυθμό, μας συνεπήρε η καταπληκτική μουσική, ο μοναδικός στίχος και ο μαγευτικός φωτισμός. [lalunapiena]

Η Λένα Πλάτωνος, καθισμένη ακίνητη, μπροστά στο πιάνο, στην άκρη μιας σκηνής, είμαι σίγουρος πως φαίνεται κι απ’ το Διάστημα. [παράλογο δάσος]

Υπήρξαν εποχές που η πραγματοποίηση των ονείρων μας δε θα 'ταν τίποτα περισσότερο από τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων… [συλλογή]

Για τη συναυλία της Λένας γράφτηκαν πολλά. Πέρα από οτιδήποτε άλλο, είναι το κορίτσι που έγραψε τις μαγνητικές τομογραφίες της ζωής και της επιβίωσης στην πόλη. Είναι εξάλλου και η ίδια επιζώντας. Αυτό μετράει. Η χαρά που νιώθει τώρα και η αγάπη που εισπράττει, της άξιζαν ανέκαθεν. [μαρκησία του ο.]

Ποτέ ξανά συναυλία δεν έχει αντιστρέψει τους ρόλους θεραπευτή-καλλιτέχνη και θεραπευόμενου κοινού με τέτοια ένταση. Γίναμε όλοι θεραπευτές στα απανωτά ανκόρ και προσφέραμε θεραπευτική ενέργεια, αγαπητική ροή στις πληγές ενός ανθρώπου που την απορρόφησε. Νοιώσαμε θεραπευτές, μας χάρισε αυτό το ρόλο, για να μπορέσει να δηλώσει απερίφραστα τόσες φορές λυτρωτικά, με μανία σχεδόν "Είμαι ευτυχισμένη". [celsius33]

(Το περιμέναμε ότι θά 'ταν ωραία στο Ηρώδειο - αλλά όχι κι έτσι!) [sensual monk]

----------------------
----------------------