Έντεκα της Δευτέρας (κοσμοπολίτικο)

η νέα σεζόν του enteka: Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου!



(μάλλον μεγάλο επειδή θα λείψω)

1) Λίγες μέρες πριν απ’ την κινέζικη Τελετή Έναρξης, βάλαμε να δούμε πάλι την Τελετή Έναρξης του Παπαϊωάννου, τέσσερα χρόνια μετά. [Πόσες αναμνήσεις από τότε, στο στρατό στην Σχολή Πολέμου, μια κρυφή διανυκτέρευση, ο Κωστάλας που δεν έβαζε γλώσσα μέσα, το σοκ καθώς ξεδιπλωνόταν το μαζικό υπαίθριο έργο τέχνης…] Ξαναβλέποντας την ελληνική τελετή συνειδητοποίησα πόσο αγγελοπουλική ήταν (as in Θόδωρος, όχι Γιάννα), αργή και σταθερή, με ελάχιστα εφέ που είχαν όμως τόση ουσία που έμειναν στο μυαλό σαν να ήταν πολλά. Μπορεί η τεχνολογία να έκανε άλματα την τελευταία τετραετία (και η εντυπωσιακή κινέζικη τελετή το απέδειξε) η τελετή του Παπαϊωάννου όμως δεν πάλιωσε καθόλου. Τώρα μου φάνηκε ακόμα καλύτερη – αν αυτό ήταν δυνατό.

2) (ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ!) Έγραψα (και είπαμε) για τη συγγραφέα Χρύσα Δημουλίδου, η οποία όντως έβαλε τον εαυτό της στο εξώφυλλο του νέου της best-seller, το οποίο απ’ ό,τι κατάλαβα αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας. Πάντως εντυπωσιάστηκα με το πόσο την αγαπούν οι αναγνώστες της∙ στη σελίδα της στο Pathfinder υπάρχουν εκατοντάδες ενθουσιώδη σχόλια ανθρώπων που λένε ότι τα βιβλία της τους άλλαξαν τη ζωή. Χωρίς πλάκα, τέτοια αγάπη κοινού θα τη ζήλευε κάθε συγγραφέας. Το σχόλιο όμως που της άφησαν και για το οποίο ζήλεψα πιο πολύ ήταν της Στέλλας Μπεζεντάκου (το οποίο μου απαγορεύτηκε να κάνω copy paste), στο οποίο δήλωνε εντυπωσιασμένη από τη Σουίτα στον Παράδεισο και ζητούσε να επικοινωνήσει με τη συγγραφέα ώστε να ολοκληρώσει τη στροφή που κάνει το μυαλό της στην θεώρηση των πραγμάτων!! Υπέροχο (αν και απαγορευμένο) σχόλιο.

[κι όποιος δεν με πιστεύει ας δει όλα τα -εθιστικά- σχόλια! Πιστεύω το λινκ να μην απαγορεύεται!]

3) Ο Δημήτρης Παπανικολάου έγραψε κάτι πάρα πολύ κολακευτικό για μένα. Δεν τον ξέρω προσωπικά, αλλά στο άρθρο των Νέων είδα τη φωτογραφία του: τόσο νέος και ήδη Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης?! (Αυτά είναι…)

4) (η εικόνα από ένα δρόμο στο Μοναστηράκι) Το Σάββατο η Madonna έγινε 50 χρονών! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο ποστ για να τιμήσει τον μισό αιώνα της Madonna από αυτό το ποστ του Winter Academy. Στ' αλήθεια, είναι πανέξυπνο και εξαιρετικό!

5) Τώρα συνειδητοποίησα ότι οι τρεις megastars της μουσικής, που τους γνώρισα -και τους αγάπησα- από τη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο γύρω μου (δηλαδή στα 4 μου) αυτό το καλοκαίρι γίνονται 50 χρονών. Και η Madonna, και ο Prince και ο Michael Jackson!


6) mushroom rain

7) burial revealed…

8) συναρπαστική-laughing-yoga

9) Bits & Pieces: (Νέο: Σαββόπουλος vs. Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Ασπρομόντε!) /// Ο Τέρι Πράτσετ (που, δυστυχώς έχει αλσχάιμερ) πήρε το Σάββατο ένα, μάλλον κουφό, δώρο από θαυμαστές του. /// Η Φανή Χαλκιά και τα παραμύθια περί ελληνικών κυττάρων, θεού και ψυχής. /// PLAY music /// Meditation Flowers, είναι απ’ τα πιο ωραία διαδραστικά πράγματα που έχω δει, απλά χρειάζεται να έχεις εγκατεστημένο μικρόφωνο. /// Οι Bomb the Bass επιστρέφουν… /// H Φωτεινή Πιπιλή ήταν στο Ρέθυμνο όταν ένα διπλοπαρκαρισμένο αυτοκίνητο έπεσε και τη χτύπησε στον καρπό. Ποιος είδε τη Φωτεινή Πιπιλή και δε τη φοβήθηκε…

10) Debbie Harry Introduces Courtney Love, 1987 [!!!!!!!!!!!!!]

11) «Στο Χονγκ Κονγκ προάστια ξεφυτρώνουν από τη θάλασσα· ολόκληρες συνοικίες παραδίδονται στο σεξ και την παραβατικότητα· όλα φαίνονται δυνατά εκτός από την ευταξία, τη σταθερότητα, τη διαύγεια», Η Σώτη Τριανταφύλλου και το Χονγκ Κονγκ.

---------------------------------------------------------

κανονικά τελειώσαμε, επειδή όμως θα λείψω για λίγο, ας βάλω μια εντεκάδα ακόμα...

Έντεκα της Δευτέρας [sequel]

η "αυθεντική" Ελλάδα

1) Στο περασμένο (εορταστικό) τεύχος του Κόμιξ, ο Ντόναλντ έκανε διακοπές στην Ελλάδα. Μαζί με τη Νταίζη έκαναν τα πάντα για να βρουν την "αυθεντική Ελλάδα". Το μόνο που έβρισκαν ήταν τουριστικά μέρη γεμάτα κόσμο και φασαρία. (Πανέμορφα μέρη πάντως - τα καρέ είναι σχεδιασμένα περίτεχνα και με μεγάλη, πυκνή λεπτομέρεια. Επίσης έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που οι 'ξένοι' βλέπουν τον παλιό και τον τωρινό εαυτό μας...)

Καθώς λοιπόν τα παπιά ψάχνουν την "αυθεντική" Ελλάδα βρίσκουν μια φυλή από αρχαίους Έλληνες που έχουν μείνει στα παλιά. Και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα...

Αποσπασματικά καρέ απ' αυτή την ιστορία ("Το Νησί των Αρχαίων") εικονογραφούν το παρακάτω ποστ...

2) Είναι δύσκολο να ξεχάσει κανείς τις περσινές φωτιές, η κυβέρνηση όμως δικαιωμένη απ’ την επανεκλογή της συνεχίζει να αδιαφορεί για το περιβάλλον. Και τώρα… «Οικολόγοι» θα βαφτιστούν απ’ την κυβέρνηση οι κυνηγοί, για να πάρουν επιδοτήσεις;… Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο να «χριστούν» οικολογικές οργανώσεις οι κυνηγετικοί σύλλογοι. Το θέμα «άνοιξε», ανακοινώνοντας τα της κυνηγετικής περιόδου, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδης, λέγοντας ότι θα εξεταστεί αν οι κυνηγετικοί σύλλογοι μπορούν να μετέχουν και να χρηματοδοτούνται από κοινοτικά προγράμματα βελτίωσης του περιβάλλοντος. [!!!]

3) negativland – my favorite things

4) Bits & Pieces: To site στο οποίο ο Σκάι μαζεύει υπογραφές για τα λατομεία του Μαρκόπουλου: www.skai.gr/latomeia/ /// Το τρέιλερ του Loss of Expectation (του Georges Jacotey). /// Η πιο απίστευτη πισίνα του κόσμου. /// Το θέατρο «Αμόρε» αναβιώνει στην Πειραιώς /// Η Elizabeth Berkley έπαιζε τη Τζέσι στο Saved By The Bell και μετά μια στρίπερ στο Showgirls. Τι να κάνει σήμερα; ///Britain's best short story /// υπέροχο (διαδραστικό) optical illusion /// 50 Incredible Film Posters From Poland /// Ένας υπέροχος θάνατος (και μια εικόνα του Warhol) /// Ο πίνακας Last Supper σε διάφορες ποπ παραλλαγές. /// Συνέχεια γεμάτο ενδιαφέροντα πράγματα: http://www.georgakopoulos.org/

5) Πίστευα ότι, εκτός αν έχεις τους λόγους και το στυλ του mhulot, το να γράφεις τα ονόματα ξένων τραγουδιστών και κυρίως τραγουδιών στα ελληνικά είχε ξεπεραστεί από τα ‘80ς. [Έχω την κασέτα του Τrue Blue σε ελληνική έκδοση, θυμάστε τότε που όλα έβγαιναν και σε ελληνικές εκδόσεις; - με τίτλους όπως «Πάπα Ντοντ Πριτς, Ουέρς δε πάρτι, Ουάιτ Χητ κλπ»). Δεν έχει ξεπεραστεί όμως, ζει και βασιλεύει σ’ αυτό το άρθρο του Έθνους (Εϊ Σι Ντι Σι,Μπράδερχουντ, Ντέι Αφτερ Τουμόροου, Λόντον Κονβερσέισονς - Δε Μπεστ οφ Σεντ Ετιέν, Ντιγκ Γιορ Οουν Σόουλ κ.α.) Πέρα από τις μάλλον γελοίες τριτοκοσμικές ελληνοποιήσεις τίτλων το άρθρο είναι πολύ ενημερωτικό, λέει για τις κυκλοφορίες του φθινοπώρου.


6) Ο συγγραφέας C.S.Lewis που έγραψε τα Χρονικά της Νάρνια ζούσε στην Οξφόρδη - ήταν μάλιστα φίλος του Τόλκιν και ανήκαν και οι δύο στο ίδιο writing group. Ο Λούις λοιπόν εμπνεύστηκε τη Νάρνια από ένα δρομάκι κοντά στην πλατεία Ράντκλιφ, όπου υπάρχουν: ένα παλιό σπίτι με διακόσμηση από φαύνους κι ένα λιοντάρι σκαλισμένο στην πόρτα, ένα δέντρο στη γωνία όπου βρίσκεται μια εκκλησία, και μια λάμπα δύο βήματα από το σπίτι. Εκεί, σ’ εκείνο το δρομάκι, πήγε η fieryfairy και τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες.


7) Η μεγάλη του αγάπη ήταν οι θεωρίες συνωμοσίας, όπως και κάθε άλλου ανθρώπου που θέλει να πιστεύει ότι είναι ικανός για όλα, αλλά ανώτερες δυνάμεις, εξωγήινοι, αμερικανοί, το Βατικανό, τους εμποδίζουν να τα καταφέρουν. [...]

Σύμφωνα με τη δική του θεωρία, κάποια απροσδιόριστη ανώτερη δύναμη είχε κρύψει την απόλυτη αλήθεια, την απάντηση σε "όλα", μέσα στις ελληνικές βιντεοταινίες του '80. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αποκωδικοποιήσει το μυστικό και να γίνει διάσημος!

Άρχισε λοιπόν να προμηθεύεται με το τσουβάλι βιντεοκασέτες με Ψάλτη, Μουστάκα, Τσάκωνα και Ταμτάκο και να τις παρακολουθεί με μανία, προσπαθώντας να ανακαλύψει κρυμμένα νοήματα και κώδικες πίσω από φράσεις όπως "τριφασικό μανούλι" και "μη μου τη σπας δικέ μου".

Με τη βοήθεια της αριθμομετρίας και της μαριχουάνας, σύντομα είχε αποτελέσματα...

[η συνέχεια στο "Τελική Λήθη", το νέο βιβλίο που έγραψε ο Κωστάκης Ανάν για τις εκδόσεις Βαβέλ]



8) Το λονδρέζικο Time Out έγινε 40 χρονών! Μου ήταν απαραίτητο στο Λονδίνο, ταυτόχρονα όμως το μισούσα: σημείωνα τόσα πολλά και τελικά μπορούσα να κάνω τόσα λίγα… [Επίσης το μισούσα γιατί μια φορά κατηγορήθηκα ότι είχα κλέψει ένα Time Out απ' τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου και έπρεπε να δω το υλικό όλης της βιντεοσκοπημένης (από τις κάμερες ασφαλείας) εβδομάδας για να αποδείξω ότι δεν ήμουν ο κλέφτης...] Το περιοδικό είχε ξεκινήσει τον Αύγουστο του 1968 όταν ο Tony Elliott, φοιτητής του Keele University, έβγαλε το πρώτο τεύχος (φωτο) με 70 λίρες που του χάρισε μια θεία του… [σαράντα χρόνια εξώφυλλα!]


9) Το άκουσα στην κρατική τηλεόραση: «Οι Έλληνες βρίσκουν ένα σωρό απίθανους τρόπους αλλά και περίπλοκα κόλπα για να φοροδιαφύγουν». Δηλαδή, το ότι και η κυβέρνηση βρίσκει ένα σωρό απίθανους τρόπους και περίπλοκα κόλπα για να βάλει νέους φόρους, δεν μετράει;

10) "You can tell you have created God in your own image when it turns out that he hates all the same people you do." -- Anne Lamott /// "I distrust those people who know so well what God wants them to do, because I notice it always coincides with their own desires." -- Susan B. Anthony, 1896

11) 11 εικόνες της Tracy Emin (από τον Guardian, με αφορμή τα 20 χρόνια καριέρας της). /// Ενα μπαρ όπου συχνάζουν περιθωριακοί και μεθυσμένοι θεατές του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου μπορεί, εκ των υστέρων, να αποδειχτεί ότι δεν είναι και το πιο ασφαλές μέρος για να εκθέσει κανείς φωτογραφίες της Tracy Emin.

(και κανείς δε μπορεί να με σταματήσει απ' το να πάω επιτέλους διακοπές! τα λέμε σύντομα)

--------------------------------------------------

+++ ο truman capote στην ελλάδα

(πριν από 50 καλοκαίρια)

Εκτός από τον Ντόναλντ και την Νταίζη, και ο συγγραφέας Τρούμαν Καπότε πέρασε κάποτε ένα καλοκαίρι στη χώρα μας, αυτό του 1958 - πριν από ακριβώς 50 χρόνια!)

Στο υπέροχο βιβλίο με την αλληλογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε και στα ελληνικά αφιερώνονται αρκετές σελίδες στις καλοκαιρινές του διακοπές (μαζί με το σύντροφό του Τζακ Ντάνφι) στην Πάρο.

Κάτω απ' τον ελληνικό ήλιο έγραψε αρκετά άρθρα και διηγήματα, μίσησε τα ελληνόπουλα, απέκτησε ένα γατάκι και θεωρήθηκε -για λίγο- έμπορος ηρωίνης.

Να μερικά αποσπάσματα επιστολών που έστειλε από εκεί, όταν ήταν περίπου 35 χρονών.


ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΕΝΕΤ ΣΕΡΦ
[Επιστολή γραμμένη από τη Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, Ιούνιος 1958]

Αγαπητέ Μπένετ –
Όσο ήμασταν στην Αθήνα, έλαβα ένα μεγάλο τηλεγράφημα, από τον Κλέι Χιλ του Esquire: Εξακολουθεί να προσπαθεί για το «Πρόγευμα στο Τίφανις» [το βιβλίο του Καπότε θα δημοσιευόταν αρχικά στο περιοδικό Harper’s Bazaar]. Η προσφορά τους: θα αγοράσουν το κείμενο από το Harper’s και θα με πληρώσουν χίλια δολάρια επιπλέον…Τέλος πάντων είπα ναι – αν και με κάποιους ενδοιασμούς. Ελπίζω ότι δεν έκανα κάτι ηλίθιο.
Είμαστε σ’ ένα αρκετά απόμερο και μοναχικό μέρος που διάλεξα για να περάσουμε το καλοκαίρι (δεν υπάρχουν καθόλου άλλοι ξένοι κτλ). Αλλά είναι πολύ όμορφα κι ελπίζω να είναι καλό μέρος για να δουλέψει κανείς: Γιατί, μα το Θεό, δεν υπάρχει και τίποτ’ άλλο να κάνεις. Εσύ θα τρελαινόσουν…
Θερμούς χαιρετισμούς –
Τρούμαν
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΣΙΛ ΜΠΙΤΟΝ
[Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, 18 Ιουνίου 1958]

Πολυαγαπημένε Σ.
Το λατρεύουμε. Ποτέ κανένα μέρος δεν μας άρεσε περισσότερο. Απόλυτα όμορφο. Μόνο ήλιος, θάλασσα και ηρεμία. Ούτε ένας τουρίστας. Η πόλη είναι κάτασπρη – με μπλε αυλές και τοίχους καλυμμένους με αναρριχητικά φυτά και βεράντες που για σκεπή έχουν κληματαριές – σαν μια καθαρή κοραλλένια Κάσμπα. Και είναι δροσερά… Το φαγητό είναι αρκετά καλό, τα κρασιά υπέροχα.
Μένουμε σ’ ένα πολύ καθαρό και ευχάριστο ξενοδοχείο (…) έχουμε ένα τόσο ήσυχο και ευχάριστο διαμέρισμα, με μια βεράντα που κρέμεται πάνω από τη θάλασσα και μια σκαλίτσα που κατεβαίνει σε μια αρκετά όμορφη μικρή παραλία.
Ναι, πρέπει να έρθεις. Είναι ένα τέλειο μέρος για να ξεκουραστείς και να δουλέψεις και να κολυμπήσεις και να κάνεις βόλτες. Φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει και πολύς έρωτας – οι κάτοικοι δεν είναι καθόλου εκλεπτυσμένοι. (…) Προσπάθησε να μην πάρεις κάποιο από τα καράβια του Σαββατοκύριακου, γιατί έχουν πάρα πολύ κόσμο. Έχω τόσα πολλά να σου πω - σίγουρα άκουσες, ή διάβασες για τον πόλεμό μου με το Harper’s Bazaar. Είμαι τόσο ήρεμος και χαλαρωμένος, που δεν μπορώ να μιλήσω για όλα αυτά τώρα…
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΙΟΥΤΟΝ ΑΡΒΙΝ
[Βίλα Μελτέμι, Πάρος Ελλάδα, 16 Ιουλίου 1958]

Αγαπημένε Κύριε,
(…)
Εδώ στα νησιά όλοι οι άντρες χορεύουν μαζί – δεν βλέπεις ποτέ γυναίκα στις ταβέρνες. Όλα εντελώς αθώα ωστόσο – ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Αλλά η Αθήνα! Δεν μπορείς να περπατήσεις ένα τετράγωνο χωρίς να σου την πέσουν δέκα φορές! Χωρίς υπερβολή. Υπάρχει ένα βιβλιοπωλείο, ακριβώς πάνω στην Πλατεία Συντάγματος, που εξειδικεύεται σε φωτογραφίες και λογοτεχνία ‘ειδικού’ τύπου. (…)
Είπα πως είμαι ευτυχισμένος. Είμαι. Εκτός από ό,τι αφορά τη δουλειά μου. Απλούστατα επειδή δεν μπορώ να δουλέψω αυτά που θέλω. Έχω πιαστεί σε ένα φοβερό μαγκανοπήγαδο όπου πρέπει να γράφω άρθρα για να βγάζω χρήματα (…) Στο μεταξύ έχω ένα μυθιστόρημα , κάτι σε μεγάλη και πολύ σοβαρή κλίμακα, που με καταδιώκει σαν τρελός άνεμος – αλλά! Πώς κατάφερα να βρεθώ σ’ αυτό το αδιέξοδο;

ΥΓ. Ναι, κάτι ακόμα προέκυψε από το μπέρδεμα με το Bazaar. Αφού έφυγα από τη χώρα, αυτά τα γουρούνια πούλησαν το «Πρόγευμα στο Τίφανις» μου στο Esquire. Στο Esquire!!! Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό! [Ο Καπότε έλεγε ψέμματα, ίσως επειδή πίστευε πως ο Άρβιν θα αποδοκίμαζε τη δημοσίευση στο Esquire. Φυσικά είχε δώσει τη συγκατάθεσή του στο περιοδικό.]

(τρούμαν)
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΓΟΥΙΝΤΑΜ
[καρτ ποστάλ, Πάρος, Ελλάδα, 18 Αυγούστου 1958]

(…) Λοιπόν ο Ελία Καζάν δεν εμφανίστηκε σ’ αυτό το απροσπέλαστο νησί. Εξακολουθεί να μου αρέσει η Ελλάδα, αλλά έχω αμφιβολίες σχετικά με τους Έλληνες. Τα παιδιά είναι τόσο φρικτά: Έχω μάθει μόνο τέσσερις ελληνικές λέξεις, για να μπορώ να λέω: «Σκάσε χοντρό κορίτσι» και «Σκάσε χοντρό αγόρι».
Να είσαι καλά γλυκέ μου, με πολλή αγάπη και από τους 4 μας. [τα κατοικίδιά τους].

-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΓΟΥΙΝΤΑΜ
[καρτ ποστάλ, Πάρος, Ελλάδα, 28 Αυγούστου 1958]

Αυτό το χωριό (της καρτ-ποστάλ) βρίσκεται στα βουνά. Ο Τζακ έσωσε ένα γατάκι που κάποιοι άκαρδοι άνθρωποι είχαν ρίξει στη θάλασσα και το έκανε να ζήσει – ένα θαύμα! Έτσι τώρα είμαστε 5! Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς στο καλό θα γυρίσουμε στην πατρίδα. [Ο Ντάνφι και ο Καπότε ονόμασαν το γατάκι που έσωσαν απ’ τη θάλασσα Διοτίμα, προς τιμήν της ιέρειας που δίδαξε στον Σωκράτη τη μεταφυσική του έρωτα.]
Στείλε ένα σημείωμα. Με αγάπη
Τ.
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΣΙΛ ΜΠΙΤΟΝ
[Πάρος, Ελλάδα, 4 Σεπτεμβρίου1958]

(…) Ήταν υπέροχα όσο ήσουν εδώ. Ίσως οι καλύτερες ετήσιες διακοπές μας! (…) Λάτρεψα το γράμμα σου απ’ την Αθήνα. Φαντάσου να πέσεις πάνω σε όλους αυτούς – σαν να πηγαίνεις κρουαζιέρα χωρίς να χρειάζεται να πας στ’ αλήθεια…
Η γατούλα είναι μια χαρά, μόνο που χτες το βράδυ προκάλεσε κρίση με την εξαφάνισή της για αρκετές ώρες. Βγήκαμε έξω με τους φακούς και τη βρήκαμε. (…)
Παρόλο που καταλαβαίνω πολύ καλά τους ενδοιασμούς σου [για τα Ημερολόγια που ο Μπιτον σκόπευε να εκδώσει], νομίζω ότι θα ανακαλύψεις πως οι μόνοι άνθρωποι που θα νιώσουν πραγματικά προσβεβλημένοι (αν και πολλοί θα προσποιηθούν τους προσβεβλημένους) θα είναι αυτοί που δεν θα αναφέρονται καθόλου!
Με αγάπη και απ’ τους 5 μας
Τ.
-
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΕΝΕΤ ΣΕΡΦ (εκδότης του Καπότε)
[Πάρος, Ελλάδα, 29 Σεπτεμβρίου1958]

Αγαπημένε Μπ.
Χτες ένας αστυνομικός ήρθε και μου είπε ότι ήθελε να με δει ο τοπικός διοικητής της αστυνομίας Πάρου στο γραφείο του. Η όλη κατάσταση έμοιαζε δυσοίωνη, σαν κάτι που μπορεί να συνέβαινε στη Miss Golightly [ηρωίδα του καινούριου, τότε, βιβλίου του Καπότε «Πρόγευμα στο Τίφανις»]. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τι μπορεί να είχα κάνει. Όταν φτάσαμε στο γραφείο του υπεύθυνου, είδα πάνω στο γραφείο του ένα δέμα που είχε σταλεί αεροπορικών από τον [εκδοτικό οίκο] Random House. Ο διοικητής της αστυνομίας και ο τοπικός ταχυδρόμος στέκονταν αποπάνω του λες και περιείχε ηρωίνη. Και γι’ αυτό με είχαν σύρει ως εκεί, για να το ανοίξω μπροστά τους: Ήθελαν να σιγουρευτούν ότι δεν έκανα εισαγωγή ηρωίνης…
Κι έτσι, κάτω απ’ αυτή την παράξενη παρακολούθηση, είδα για πρώτη φορά το βιβλίο [το «Πρόγευμα»]. Αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μειώσει τη χαρά που μου έδωσε. Γιατί είναι όμορφο, πραγματικά. (…)

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις σε αυτό το γράμμα. Φεύγω αποδώ σε τέσσερις μέρες – κρίμα, ήταν υπέροχο μέρος για δουλειά.
Τρούμαν


*το βιβλίο «Τρούμαν Καπότε: Η αλληλογραφία του» κυκλοφορεί τώρα απ’ τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
-------------------------------------------------------------------



ΥΓ.

Η Λένα Πλάτωνος στο Ηρώδειο, 28/7/08


O Μάρκος – Κ.Βήτα



Πρωτομαγιά - Φινάλε



-