Monday, January 11, 2010

Έντεκα της Δευτέρας [addressing phrase]


img343

1) Στις χριστουγεννιάτικες κάρτες, στις αφιερώσεις των δώρων που μου έδωσαν, στα πρόχειρα σημειώματα - είναι γεγονός: ο κόσμος μπερδεύει το 2010 με το 2000. Όλα τα χειρόγραφα σημειώματα που ανέφερα είχαν σβησμένη και διορθωμένη την ημερομηνία. Αυτή που έβγαινε φυσικά όταν πήγαινες να γράψεις (πέρα απ’ το 2009, το οποίο πήγαινα να γράψω ενστικτωδώς λόγω συνήθειας) ήταν το 2000. Ίσως γι’ αυτό μου βγήκε και το προηγούμενο ποστ ένα tribute στην αρχή του μιλένιουμ. [Έγραφα μάλιστα γι' αυτήν που  είχαμε κάνει μαζί την αλλαγή της χιλιετίας με κάτι αστραφτερά γυαλιά που γράφαν 2000, και πώς προσπαθούσα να την ξαναεντοπίσω με τελείως ρεζιλευτικά αποτελέσματα. Αν είναι δυνατόν: διάβασε το ποστ και μου έγραψε αμέσως! Η αναζήτηση (που είχε ξεκινήσει εδώ και χρόνια) είχε αίσιο τέλος, στο 2010, χάρη στο μπλογκ. Μάλιστα είχε κρατήσει τα γυαλιά και χτες τα έβγαλε φωτογραφία. Και μου την έστειλε.]

Picture0004

Σκέφτομαι πάντως πώς θα είναι για τους μικρούς μαθητές. Όταν πήγαινα δημοτικό και γράφαμε την ημερομηνία κάθε μέρα στον πίνακα, η αποχώρηση του 1985 και η αντικατάστασή του απ’ το 1986 ήταν ένα γεγονός κοσμοϊστορικό. Στο παιδικό μου μυαλό που δεν είχε καμία αίσθηση του χρόνου ακόμα (και τι τυχερό που ήταν γι’ αυτό!) ήταν σαν να είχαν να είχαν περάσει αιώνες. Και μετρούσαμε τα χρόνια για το 2000, τότε που θα ήμασταν «μεγάλοι» (22 χρονών).

Δεν νομίζω πως τότε που η κιμωλία μπερδευόταν σχεδόν από μόνη της κι αντί να γράψει 1986 συνέχιζε, για μερικές ημέρες, να γράφει στον σχολικό πίνακα 1985, θα μπορούσα να είχα φανταστεί πως κάποτε, με την ίδια ευκολία το χέρι μου θα μηδένιζε τον αιώνα, πως αντί για 2010 θα έγραφε κατά λάθος 2000, σαν τα περασμένα δέκα χρόνια να μην υπήρξαν ποτέ.

Ή ακόμα χειρότερα: σαν να κράτησαν τόσο όσο είχα νιώσει μικρός πως είχε κρατήσει εκείνο το μακρινό, τεράστιο, απόκοσμο 1985.

2) Ακολουθήστε τις οδηγίες.

CLvcc

για μεγάλη εικόνα κλικ εδώ.

3) Ο Ξανθός Μάγος ήταν ο παιδικός μου εφιάλτης. Και ξαφνικά βρέθηκα να οδηγάω προς Χαλκιδική, στο κτήμα του για να τον γνωρίσω.

img101

Η συνέντευξη που του πήρα για το VICE ξεκινάει με αφήγηση - κάπως έτσι:

Καθώς η συρόμενη είσοδος κλείνει πίσω μου και παγιδεύομαι στη φάρμα του Ξανθού Μάγου στη Χαλκιδική, νιώθω πως δεν είμαι πια στην Ελλάδα. Βόλτα στο κτήμα, στα άγρια ζώα - δίπλα μας τεράστια σκυλιά, τίγρεις και λιοντάρια. Η φάση είναι συναρπαστική και τρομακτική ταυτόχρονα, όπως άλλωστε και τα σόου του Ξανθού Μάγου που έγινε παγκοσμίως γνωστός για τα σπλάτερ, γεμάτα αίμα, νούμερά του στα οποία κοβόταν με ηλεκτρικά πριόνια.

Το σπίτι είναι τελείως αλλοπρόσαλλο: απέξω μοιάζει με μπλε και χρυσό πύργο του λούνα παρκ, και μέσα με ποπ καλειδοσκόπιο όπου η Δυναστεία συναντά το Twilight Zone. Στο τεράστιο σαλόνι ακούγεται ο ήχος ενός καταρράκτη. Γνωρίζω την τέλεια οικογένειά του και σκέφτομαι πως η ζωή τους θα μπορούσε να γίνει ριάλιτι, σαν το The Osbournes - μόνο που αυτό το ριάλιτι θα ήταν ενδιαφέρον…

Βλέπω γύρω μου: αρχαιοελληνικά αγάλματα από χρυσό, χαλιά από λιοντάρια, μικροσκοπικές καραμπίνες, έναν μεγάλο Αη Βασίλη με σαξόφωνο, δεκάδες τεράστια μπιμπελό απόκοσμης πολυτέλειας, πόρτες που μοιάζουν να μην οδηγούν πουθενά, κινούμενους πίνακες, ένα σωρό κουφά σουβενίρ, σκηνικά βγαλμένα από κάποια θρίλερ εκδοχή της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων – ακόμα και το δωμάτιο της τουαλέτας είναι κυκλικό!

«Τι φανταζόσουν;» μου λέει. «Στο σπίτι του μάγου ήρθες. Δεν το περίμενες πως θα ’ταν μαγικό;»


*η συνέντευξη στο vice που κυκλοφορεί τώρα – δωρεάν.


4) 'Ενα φωτογραφικό φλάσμπακ (που σκάναρα απ’ το περιοδικό της νέας Ολυμπιακής.)

img652

img654

img653

img651


5) ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

media trip (1)

Το πείραμα τελείωσε. Σε έντεκα εβδομάδες διάβασα έντεκα καθημερινές εφημερίδες προσπαθώντας να βιώσω την ξεχασμένη σχεδόν τέχνη του καθημερινού αναγνώστη χειροπιαστού εντύπου – και να καταγράψω την εμπειρία. Είχα χρόνια να διαβάσω καθημερινές εφημερίδες στο χαρτί, συνήθως τις διάβαζα στο ίντερνετ, και είμαι πια σίγουρος πως η εμπειρία δε συγκρίνεται με το βιαστικό, αποσπασματικό και συχνά αφηρημένο σλάλομ στα λινκς και στις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους.

Το χαρτί νίκησε, στο μυαλό μου, κι ενώ το πείραμα τελείωσε εγώ θα συνεχίσω να παίρνω κάθε τόσο εφημερίδες απ’ το περίπτερο και να τις διαβάζω με την ησυχία μου, να αφοσιώνομαι σ’ αυτές. Κρατάω βέβαια και σαν μελλοντικό μπόνους την Εστία, ίσως να γραφτεί σε επόμενο, έκτακτο media trip μιας και έχει πολύ ενδιαφέρον ως εφημερίδα.

Οι έντεκα εβδομάδες ήταν οι εξής:

Απογευματινή /// Αυριανή /// Αδέσμευτος Τύπος /// Η Χώρα /// Ριζοσπάστης /// Espresso /// Ελεύθερος Τύπος /// Τα Νέα /// Καθημερινή /// Αγγελιοφόρος και Μακεδονία /// Ελευθεροτυπία.


--

1456960(2)
6) Bits + Pieces #1: (επάνω, είναι φυσικά η φωτογραφία του 2009, μέσω popoculture + ένα σχετικό (πειραγμένο) ποστ με τίτλο Sweet Charity…) /// o marilyn τα βρήκε με τον madonna! / Ένα νέο εξαιρετικό ελληνικό σάιτ - Phresh.gr/// Το πιο ανησυχητικά περίεργο νυχτερινό μαγαζί της Αθήνας είναι στο Γκάζι και λέγεται Grande Dame… /// Η επιστολή Βλαστάρη μετά την απομάκρυνσή του απ’ την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: χαμός [+ η Κατερίνα Σχινά για τη δική της εμπειρία με την Ελευθεροτυπία και το Γιώργο Χρονά…] /// Etten: μια συνέντευξη έργο τέχνης /// Οι αναγνώστες του popjustice ψήφισαν για όλες τις μουσικές (ποπ) κατηγορίες της χρονιάς και να τα αποτελέσματα. /// Η ομιλία της Τζούντιθ Μπάτλερ στο Ινστιτούτο Γκαίτε /// Καταπληκτικό: Πρωτοχρονιές σε αποκόμματα του προηγούμενου και προπροηγούμενου αιώνα. /// Η δική μου άποψη: Έντεκα σημαντικές ταινίες κινουμένων σχεδίων από τη δεκαετία που πέρασε. /// Πρόσφατη ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Σαββόπουλου  /// Ας το πω εδώ: ανυπομονώ να ξαναδώ το Avatar σε 3D στο σινεμά... [+ η γλώσσα του avatar] /// Θέλω να γίνω top artist, θέλω να γίνω το νέο big thing - NEW TV TALENT SHOW by SAATCHI ///


7) Δραγώνα: Ο Μίκης Θεοδωράκης, η Ακαδημία Αθηνών, η νεολαία του ΛΑΟΣ, οι αριστεροί πατριώτες συντάκτες της Ελευθεροτυπίας, πιθανότατα κι εσείς: αυτά ήταν μερικά από τα θύματα της μαύρης προπαγάνδας εναντίον μιας σημαντικής πανεπιστημιακού, της Θάλειας Δραγώνα. Ήταν ίσως ο πιο βρώμικος πόλεμος των τελευταίων χρόνων που επιτέλους τελείωσε με την αποκάλυψη της αλήθειας, όταν δηλαδή κάποιος έκανε κάτι πολύ απλό. Διάβασε το βιβλίο της. Μέχρι τότε δεκάδες χιλιάδες σελίδες του ίντερνετ αντέγραφαν η μία απ’ την άλλη τα ψεύτικα quotes απ’ το βιβλίο της Δραγώνα στο οποίο υποτίθεται μας έβριζε δίνοντας ρεσιτάλ ανθελληνισμού. Πέρασαν μήνες αλλά το πολύ απλό τελικά συνέβη: Το Jungle Report πήρε φράση φράση τα αποσπάσματα που όλοι, για δικούς τους λόγους, δέχονταν σαν πραγματικά και τα συνέκρινε με όσα γράφονται στ’ αλήθεια στο βιβλίο. Θέλω πολύ να δω πόσοι άλλοι εκτός από αυτόν θα ζητήσουν συγνώμη απ’ την (αξιοπρεπέστατη) Θάλεια Δραγώνα για τα ψεύδη και τις απειλές. * Όλη η αλήθεια στο ποστ του Jungle Report


--


img105

8) Αυτοαναφορικό Φλασμπακ

Πριν από ένα χρόνο στο enteka.
Έντεκα αγαπημένα τραγούδια με samples / Μια διαδρομή με τρένο προς Αθήνα / Το (μακάβρια αστείο) σημείωμα αυτοκτονίας του Καρυωτάκη / Έντεκα σπάνια βίντεο του Andy Warhol (και μια ιστορία με μπανάνες) / Μαρία Ρεζάν / optical illusions / Παλιές καλτ τηλεοπτικές διαφημίσεις / Έντεκα διαφορετικά εξώφυλλα για το Φύλακα στη Σίκαλη / Κούνεβα / Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο του Προυστ – σαν ευαγγέλιο / Έντεκα αλλόκοτες εικόνες της Diane Arbus και μια ιστορία / κλπκλπ
Ιανουάριος 2009

Πριν από δύο χρόνια στο enteka
Έντεκα αγαπημένοι μου ήρωες παιδικών βιβλίων / Το σάιτ του Παπαϊωάνου (και δύο χρόνια μετά το blog του ακόμα κοιμάται…) / Mental Hospital Phone Menu / Έντεκα για τον Τομ Κρουζ και την Σαϊεντολογία / Ο κηπουρός που περίμενε μάταια να πληρωθεί / Έντεκα ωραία εξώφυλλα δίσκων / Μαντόνα εναντίον Σίντυ Λόπερ – στο Muzine. / Μαρίνα Κώνστα – ο δίσκος αποκάλυψη. / Έντεκα μυστικά ενός δωματίου χτυπημένου απ’ τη θύελλα / Πρωτοχρονιές του Ραδιοφώνου / κλπκλπ
Ιανουάριος 2008

Πριν από τρία χρόνια στο enteka
Έντεκα τραγούδια που είναι ενδέκατα στους δίσκους τους / Έντεκα ξεχωριστοί αριστερόχειρες: Germaine Greer, Μπαράκ Ομπάμα (πριν κατέβει καν υποψήφιος) κλπ. / Οι ιστορίες των Όσκαρ / Τι έγινε με το άρθρο 24; / Έντεκα αγαπημένα μου σινεμά που έχουν πια κλείσει / Marshall Mc Luhan και είναι το μέσο μήνυμα ή μασάζ; (Η σωστή απάντηση είναι μασάζ!) / Τα αυτόγραφα του Douglas Coupland και η παγκόσμια συνομωσία των αριστερόχειρων. / Έντεκα απ’ τα αγαπημένα μου μπλογκς (από τότε – με αφορμή το κλείσιμο του Μόνιτορ) / κλπκλπ
Ιανουάριος 2007


9) OSCAR WILDE’s Quote-of-the-week

tumblr_kspfayiNlD1qzc4eao1_500

Most people are other people. Their thoughts are someone elses opinions, their lives a mimicry, their passions a quotation.


--


img649

10) Bits + Pieces #2: (πάνω ένα απόκομμα που βρήκα σε ένα παλιό Seventeen μιας φίλης. Η χρονιά είναι νομίζω το 1988 και παρουσιάζεται ο φέρελπις εικαστικός Νίκος Αλεξίου – ίσως η πρώτη του παρουσίαση. Σήμερα ο Αλεξίου είναι γνωστός και καταξιωμένος, με σχετικά πρόσφατη συμμετοχή στη Μπιενάλε της Βενετίας κλπ κλπ). /// 100-amazing-vintage-and-retro-website-designs (μέσω media*) /// Πάνος Χ. Κούτρας + Μίνα Ορφανού. Τηλεοπτική συνέντευξη για τη «Στρέλλα». (Είναι απίστευτο ότι η Μίνα Ορφανού, χωρίς να είναι ηθοποιός, απάντησε σε μια αγγελία και τελικά έδωσε αυτή την ερμηνεία…) /// Δισκογραφικά (για τη χρονιά που τελειώνει). Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση. /// Πρόστιμο για αυθαίρετα στη Φωτεινή Πιπιλή. /// Η περιπλάνηση του Τεντέν στην ιστορία (και το καθεστώς υπό το οποίο τον δημιούργησε ο Ζορζ Ρεμί) /// Ένα συναρπαστικό αφιέρωμα που έκανε ο Observer το 1990, με προβλέψεις για το πώς θα ήταν η ζωή είκοσι χρόνια μετά, δηλαδή το 2010, δηλαδή σήμερα… /// Η καλύτερη ανασκόπηση της χρονιάς και φέτος ήταν του WinterAcademy /// Why David Lynch Turned Down 'Return of the Jedi' /// Η Σοφία Φιλιππίδου και η ραδιοφωνική της συνέντευξη στο Melodrama. /// Η πιο αστεία/ηλίθια περσινή είδηση: οπαδοί επιτέθηκαν σε λάθος λεωφορείο. /// Τώρα το ΚΚΕ εναντίον της (νεκρής πλέον) Έλλης Παππά. Μια ενδιαφέρουσα υπόθεση... /// Φοβερό: trailer mash-ups! /// UPDATE: έχω αηδιάσει ακόμα κι εγώ με την αυτοαναφορικότητα αυτού του ποστ, αλλά δεν κρατιέμαι να μη βάλω και τη συνέντευξή μου στον Πάνο Μιχαήλ, βλακείες λέω, αλλά ο Πάνος έκανε τέλεια δουλειά με τις απαίσιες φωτογραφίες μου που του έστειλα. Εδώ


11) ADDRESSING PHRASE

happy_birthday_cookie
(Αφιερωμένο σε όσους τυχόν έχουν γενέθλια αυτή την εβδομάδα – αλλά κυρίως στο γιώργο.)

Βλέπαμε μια ταινία πριν κάποιο καιρό και ο ήρωας είχε γενέθλια. Του τραγουδούσαν το “For He’s a Jolly Good Fellow”. Είπα στους άλλους: «Πάντα αυτό τραγουδάνε στις ταινίες, αντί για το Happy Birthday - το Happy Birthday είναι τόσο ακριβό που κανένας σκηνοθέτης δεν θέλει να αγοράσει τα δικαιώματα του.» Ήταν κάτι που είχα παπαγαλίσει χωρίς να ξέρω όμως κάτι παραπάνω. Και μπήκα να το ψάξω.

Η μουσική του Happy Birthday γράφτηκε από δύο Αμερικανίδες το 1883 και δεν αναφερόταν σε γενέθλια – λεγόταν Good Morning to All. Μετά από δεκαετίες κάποιος σκέφτηκε να αλλάξει τους στίχους για να ταιριάζουν στα πάρτι γενεθλίων, η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν γραπτά οι νέοι στίχοι ήταν το 1912. Κανένας (ούτε οι συνθέτριες ούτε ο μετέπειτα στιχουργός), δεν σκέφτηκε να κατοχυρώσει το δημιούργημά του. Μεγάλο λάθος.

Κάποιοι απατεώνες είπαν το 1935 ότι το Happy Birthday είναι δικό τους κι έτσι τότε μια μικρή εταιρία απέκτησε το copyright... Το 1990 η Warner Chappell αποφάσισε να αγοράσει την εταιρία αυτήν δίνοντας 15 εκατομμύρια δολάρια. H Warner υποστηρίζει ότι το copyright του 1935 είναι νομότυπο άρα θα έχει τα δικαιώματα του τραγουδιού μέχρι το 2030 (!) στην Αμερική και μέχρι την 31 Δεκεμβρίου του 2016 στην Ευρώπη. Μετά όποιος θέλει θα μπορεί να χρησιμοποιεί το Happy Birthday όπου θέλει.

Η Warner Chappell είναι πολύ αυστηρή: δεν επιτρέπει καμία δημόσια αναπαραγωγή του κομματιού εκτός αν πληρωθεί εκ των προτέρων και απαγορεύει σε σερβιτόρους εστιατορίων να το τραγουδούν σε πελάτες που γιορτάζουν. Και επίσης ζητάει 10.000 δολάρια από κάθε παραγωγό που θέλει να χρησιμοποιήσει το τραγούδι στην ταινία του. Δεν μου φαίνονται και πάααρα πολλά – αν γύριζα μια ταινία εξωφρενικού προϋπολογισμού νομίζω ότι θα αγόραζα το Happy Birthday και για να ακουστεί στη σκηνή - γενεθλίων κυρίως για το γαμώτο. Και, για να κάνω τη διαφορά. Εδώ και χρόνια παρατηρώ όλα τα κινηματογραφικά πάρτι γενεθλίων περιμένοντας για τη μία, τη μοναδική ταινία στην οποία αντί για το He’s a Jolly Good Fellow ή διάφορα άλλα ψιλοάσχετα Happy Birthday με άλλη μουσική, θα ακουστεί το διασημότερο αγγλικό τραγούδι όλων των εποχών.

[update: τη βρήκα, στο νέο φιλμ του Γούντι Άλλεν ο ήρωας πλένει τα χέρια του τραγουδώντας ψυχαναγκαστικά το Happy Birthday. Μπράβο Γούντι.]


[“For some reason this candle-birthday-song decided to start singing after a year it was just sitting there....”]


*οι στίχοι του τραγουδιού απ’ τη Wikipedia

Happy Birthday To You:


title

title

addressing phrase

title


-------------------------------------------------


img343a
;αρέΜ αιοπάΚ
.
.
.
.
.

20 comments:

Anonymous said...

φερστ!
πάντως περί ξανθού μάγου, παραθέριζε στο κάμπινγκ της Χαλκιδικής και οι γονείς έλεγαν τα παιδιά τους να μην πλησιάζουν γιατί είναι ανώμαλοζ. αμέ.

enteka said...

γεια, μ' άρεσε το φερστ - λες και σκοτώνεται ο κόσμος να γράψει ;)

απίστευτο -και λυπηρό- αυτό που μου είπες. στην πραγματικότητα είναι απ' τους πιο ευγενείς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.

:)

lsim said...

Καλημέρα και καλή βδομάδα,

αυτό με το Happy Birthday μου φαίνεται καταπληκτικό!
Να είσαι καλά.

Anonymous said...

πάλι εγώ το φερστ (όχι το πιτσάδικο ευτυχώς).

νομίζω πως δε θυμάμαι καλά και στο κάμπινγκ ήταν τελικά ο χορταρέας, όχι ο ξανθός μάγος.
γράψε λάθος. βέβαια τώρα είμαι μεθυσμένη και τότε δεν ήμουν αλλά νιώθω πιο σίγουρη. σόρι.

Anonymous said...

Καλημέρα,
Ξαφνικά αχνοθυμάμαι δεν είμαι και πολύ σίγουρος μια φωτογραφία του Yianni σε πισίνα με το μουστάκι στην ίσαλο γραμμή, cult!
Αδικία, μόνο εάν είσαι διάσημος χαζολογάς στους υπολογιστές και σημαντικότερο μπαίνεις στο πιλοτήριο και βγάζεις φωτογραφίες με ύφος! Τώρα, εάν είσαι ανώνυμος, το να πλησιάσεις θεωρείται αδιανόητο ακόμα περισσότερο, ενώ ακόμα και το να σηκωθείς για την τουαλέτα θεωρείται ύποπτο!
Η φωτό με το 50€ είναι αληθινή; Εκπέμπει κάτι το "χυδαίο", κατά την γνώμη μου και όχι επειδή βγήκαν μπροστά σε μια φτωχή γριά ένα μάτσο κατοστάρικα κλπ. Απλώς, ο φωτογράφος δεν σεβάστηκε μια ιδιαίτερη στιγμή, όπου η αξιοπρέπεια βρίσκεται σε δοκιμή και ναι γμτ μού ξυπνά τις όποιες μικροαστικές μου αντιδράσεις για τις οποίες δεν είμαι περήφανος. Με κάνει να σκέφτομαι "Καλά μόνο ένα 50€ έδωσε, δεν έδινε κανα 100€", όταν και εγώ συμπεριφέρομαι αναλόγως και δίνω (ή και όχι 1€), όταν στο πορτοφόλι μου έχω 20€.
Συμμετέχεις σε κριτικές προ-προβολές; Το πριγκίπισσα και βάτραχος δεν έχει προβληθεί ακόμα!
Το ελληνικό τραγούδι γενεθλίων μού φαίνεται πιο καλό, τουλάχιστον στιχουργικά με το συνήθως αμφίσημο "της γνώσης/νιώτης το φως" και είναι κρίμα που πολλές φορές προτιμάται το Happy Birthday to you.
Κάποια links δεν δουλεύουν
Κάποια μέρα: Με όλες μου τις ευχές και σε άλλες γλώσσες επίσης:-)

greekgaylolita said...

Χεχε, σαρπραϊζ!
(την ανέβασα σήμερα τη συνεντευξή σου;-)

http://greek-lolita.blogspot.com/2010/01/blog-post.html

Clemmie and Melroy said...

Ξανθός Μάγος!ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Παρακαλούμε να μασ τον γνωρίσεις! (Μήπως ξέρεις αν ψάχνει για μαγικούς βοηθούς αυτήν την περίοδο; Λέμε να αλλάξουμε καριέρα.)

Anonymous said...

Διάβασα την συνέντευξη και άφησα και σχόλιο :-)
"Μετανοιώνω, που άργησα να αντιδράσω σε εσωτερικά μου προβλήματα". Ομοίως και εγώ μετανοιώνω, αλλά παράλληλα χαίρομαι, που αποφάσισα να τα αντιμετωπίσω, εάν και πολλές φορές δυσκολεύομαι, λόγω συνήθειας :-(
Χε, χε πώς τα κατάφερες, ποιό είναι το μυστικό σου;
Χάρηκα και ζήλεψα, που κάποιος δηλώνει ακομπλεξάριστα και επωνύμως ότι τού αρέσει να διαβάζει Μίκυ Μάους κλπ, και (σε άσχετο χρόνο με την συνέντευξη) είναι ελπιδοφόρο να διαβάζεις ότι κάποιος αντιμετώπισε τους δαίμονές του και βλέπει τον κόσμο με αισιοδοξία.
Πολλές φορές φοβάμαι, όμως, ότι μπορεί να κάνω το ίδιο λάθος, που περιγράφω εδώ περί προτύπων ;-)
http://59seconds.wordpress.com/2009/12/28/how-to-keep-your-new-years-resolution/#comments

bourboulithres said...

Καλή χρονιαααααα enteka!

Αυτό με την ημερομηνία ακόμα το κάνω μέχρι να συνηθίσω τη νέα χρονιά!
Προχθές σκεφτόμουν για λίγα δευτερόλεπτα: "Ποπό μπήκαμε στο 2009, πως περάσαν τα χρόνια(τι 'ναι αυτά που φορώ)κτλ", μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ο νέος χρόνος που μπήκε ήταν το 2010! Ντοινκγ!

Φτου, χτες γύρισα Αθήνα ελπίζω να το βρω το Vice.

Επίσης την Butler την πρόλαβα λίγο πριν το τέλος. Τέλειο λινκ, τώρα θα την προλάβω!

:)

Ιφιμέδεια said...

Νομίζω ότι κατά έναν περίεργο τρόπο (που ο καμένος σήμερα εγκέφαλός μου δεν μπορεί με επιχειρήματα να αποδείξει) και τα έντεκα φαινομενικά παράταιρα κομμάτια του σημερινού ποστ.

Πάντως, το πιό σπουδαίο: πολύχρονος!

DonnaBella said...

το ελληνικο "να ζησεις ... κ χρονια πολλα, μεγαλος να γινεις κλπ" ποιος το'χει γραψει αληθεια? (αυτα που γραφεις με το αντιστοιχοι αγγλικο, θα το αναφερω σε φιλους, ελπιζω να εισαι εγκυρη πηγη :-p)

Flanders said...

Πες 3 φορες το Happy Birthday...
Φευγουν τα μικροβια...

bourboulithres said...

A kai xronia pollaaaaa!!!
To xehasa prin!

enteka said...

θα απαντήσω σε όλους ξεχωριστά αύριο, απλά τώρα να πω στα γρήγορα ότι δεν έχω γενέθλια εγώ :)

Homo Ludens said...

Χα χα χα, έχω κρατήσει κι εγώ το περιοδικό της Ολυμπιακής για να εκμεταλλευθώ κάπως τις αφίξεις για τις οποίες είναι τόσο υπερήφανη. Στη γειτονιά που μεγάλωσα, όταν ήμουν κάπου στην Ε' ή ΣΤ' Δημοτικού, δηλαδή αρχές δεκαετίας '80, κάποιος γείτονας είχε αγοράσει μια κόκκινη Pontiac Trans Am. Δεν την είχαμε δει ποτέ να κυκλοφορεί. Ήταν πάντα παρκαρισμένη στο ίδιο στενάκι. Και μετά την πρώτη εντύπωση, δεν πολυασχοληθήκαμε μαζί της. Το κόκκινο ήταν κομματάκι γκέι. Θα μπορούσε να είναι η μικρή αδελφή του ΚΙΤ -ο homo αδελφός του :)

Ουφ! said...

μόλις σήμερα συνειδητοποίησα ότι τα ποστ σου τα διαβάζω σε 3-4 μέρες... είναι χορταστικά :-)

το 2010 για πολύ καιρό το έγραφα 20010 :-)

κι εμένα ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι οι αρρώστιες και επιλέγω να πω ψέματα όταν δεν πρόκειται να πιστέψουν την αλήθεια...!

Anonymous said...

Τελικά μερικά πράγματα είναι φτιαγμένα για να κρατήσουν για πάντα.Ίσως επειδή είναι πολύ
αληθινά ή πολύ ονειρικά για να χαθούν στη λήθη.Έτσι και η φιλία μας....
Μακάρι όσοι σε διαβάζουν να μπορούσαν να σε ζήσουν έστω και για λίγο.Γιατί έτσι είσαι,σαν
ένα πολύχρωμο παιδικό βιβλίο γεμάτο όνειρα,αθωότητα και φαντασία.Η χαρά της ζωής.

Με αγάπη η φίλη απ'το 2000 και για πάντα.

enteka said...

δεν πρόλαβα να απαντήσω ξεχωριστά, λυπάμαι,την επόμενη φορά, θενκς για τα σχόλια, γεια σου φίλη του περασμένου αιώνα, σ' αυτή τη δεκαετία, σύντομα, θα τα πούμε και από κοντά :)

Sweet and bitter said...

Μπήκα να διαβάσω το τελευταίο ποστ, αλλά θυμήθηκα αυτό που είχες γράψει για το happy birthday και ότι χτες πέτυχα μια σκηνή από το Karate kid με τη Hillary Swank και της το τραγουδούσαν.
Ξέρω, άχρηστη πληροφορία, αλλά ήθελα να τη μοιραστώ :Ρ

enteka said...

α... φοβερό τρίβια, θενκς!