Έντεκα (αγαπημένοι μου ήρωες παιδικών βιβλίων)

Την Παρασκευή ξεκινά η πρώτη Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου στην Αθήνα. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου ετοιμάζει ένα τετραήμερο με όλη την εκδοτική βιβλιοπαραγωγή, εκδηλώσεις, παραστάσεις, εκθέσεις παιχνιδιών και παλιών εντύπων (από το ΕΛΙΑ) και ταινιών μικρού μήκους από το Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας. Κάπου εκεί παίζω κι εγώ, μιας και το νέο μου βιβλίο, η συνέχεια δηλαδή του Νησιού, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. [Περισσότερα στο τέλος.]

Ετοιμάζοντας τις βαλίτσες μου, ετοίμασα κι ένα ποστ με μερικούς απ’ τους ήρωες αγαπημένων μου βιβλίων. Μπορεί να ζήλεψα το μυαλό τους, τις περιπέτειές τους, ή το χιούμορ τους, σίγουρα πάντως ζήλεψα τον τρόπο με τον οποίο τους δημιούργησαν και τους σκιαγράφησαν οι συγγραφείς τους.

1) Ο Τομ Σώγιερ απ’ τις Περιπέτειες του Τομ Σώγιερ, του Μαρκ Τουέιν. Ο πιο καταφερτζής ήρωας, πονηρός και αστείος, μ’ άρεσε κυρίως γιατί μπορούσε να πείσει με τις σοφιστείες του ανθρώπους να κάνουν πράγματα που δεν ήθελαν, κάνοντάς τους να του χρωστούν και χάρη από πάνω.

2) Η Ματίλντα απ’ το ομώνυμο βιβλίο του Roald Dahl. Οι γονείς και οι καθηγητές της δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η Ματίλντα είναι ιδιοφυία και την πιέζουν να παρατήσει τα βιβλία για χάρη της τηλεόρασης. Και τότε η Ματίλντα αντιλαμβάνεται ότι έχει ψυχοκινητικές δυνάμεις… [Από ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, μ’ αρέσει ο Τσάρλι που κερδίζει το χρυσό εισιτήριο για το Εργοστάσιο Σοκολάτας, πράγμα που αλλάζει τη ζωή του.]

3) Ο Μικρός Νικόλας, απ’ τη σειρά βιβλίων του Goscinny, είναι αδιαχώριστος απ’ την εικόνα του (που υπέροχα σχεδίασε ξανά και ξανά ο Sempe). Μέσα από την καθημερινότητα του Μικρού Νικόλα και την τελείως ‘αθώα’ αφήγησή του, ξεπηδούν αστείες καταστάσεις. Λατρεύω την (δήθεν) άγνοιά του, του στιλ «οι γονείς χάρηκαν τόσο που παίζω όλη μέρα μουσική με την καινούρια μου τρομπέτα που αποφάσισαν να το γιορτάσουν φεύγοντας για 3 μέρες στην εξοχή!».

4) Η/ο Τζώρτζ/Τζωρτζίνα απ’ τους Πέντε Φίλους της Ένιντ Μπλάιτον. Ένα κορίτσι που ντύνεται αγορίστικα κι επιμένει να το αποκαλούν Κύριο Τζώρτζ: η Μπλάιτον εκθειάζει συνέχεια τις χάρες και τις ικανότητες της (χωρίς να κρύβει την ξεροκεφαλιά της), υποβιβάζοντας την Άννα, βάζοντάς την να συγυρίζει σπηλιές και να μαγειρεύει καθώς η Τζωρτζ πολεμάει τους κακούς. Μόνο λίγο πριν πεθάνει, η Μπλάιτον αποκάλυψε πως στην πραγματικότητα η ίδια ήταν η Τζωρτζ, προκαλώντας άπειρα σχόλια για την προσωπική της ζωή.

5) Ο Μικρός Πρίγκιπας απ’ το ομώνυμο βιβλίο του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Για ευνόητους λόγους.

6) Ο Τρελαντώνης απ’ το ομώνυμο της Πηνελόπης Δέλτα. Τον θυμάμαι ελάχιστα μιας κι έχω να το διαβάσω πάνω από 20 χρόνια. Αλλά αφού τότε τον έβρισκα πολύ cool ήρωα κάτι θα ήξερα. [Ως γνωστόν, ο ήρωας βασίστηκε στον αδερφό της Δέλτα, τον περίφημο Αντώνη Μπενάκη)

7) Η Χριστίνα, από το Ψέμα της Ζωρζ Σαρή. Μια απ’ τις πιο αληθοφανείς ηρωίδες ever, σκιαγραφείται με απλότητα και πειστικότητα. Η μετακόμισή της στην Αθήνα, η ντροπή της που η μητέρα της πλένει σκάλες και ράβει τα ρούχα των πλούσιων συμμαθητών της, το άγχος της να γίνει αρεστή, το μεγάλο Ψέμα που λέει για να την συμπαθήσουν, η αγωνία της όταν καταλαβαίνει ότι για να το καλύψει πρέπει να πει άλλα δέκα ψέματα. Και βέβαια, η τελική της διαπίστωση, ότι αν αξίζεις θα σε αγαπήσουν όσα ψέματα κι αν έχεις πει. Μια ηρωίδα συγκινητική, αλλά και δυναμική.

8) Ο Πίτερ Παν απ’ το ομώνυμο του J. M. Barrie. Ο μόνος, νομίζω, απ’ τους 11 ήρωες που πραγματικά θα ήθελα να ήμουν –κυρίως γιατί πετάει. Ξέροντάς με βέβαια θα βαριόμουν την περιπέτεια και θα έλεγα «καλά, δεν πειράζει, ας νικήσει ο Κάπτεν Χουκ, εγώ την κάνω» και θα έφευγα πετώντας στο διάστημα.

9) Ο Φίλιππος από το Σπίτι για Πέντε της Λότης Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου. Ένας πολύ ζωντανός χαρακτήρας, από ένα εξαιρετικό βιβλίο. Ο Φίλιππος καταγράφει συνεχώς τις σκέψεις του (εκεί ταυτίστηκα) προσπαθώντας να χωνέψει την έλευση των δύο νέων μελών της οικογένειάς του.

10) H Αλίκη απ’ το Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων του Lewis Carroll. Ο Carroll επινόησε την ιστορία το 1862 για να διασκεδάσει ένα 10χρονο κοριτσάκι (την Alice Liddell) κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη θάλασσα. Αυτή του ζήτησε να της το δώσει και γραπτά. The rest is history. [Το ξαναδιάβασα σε κόμικ της Ντίσνεϊ (που δίνουν τα Νέα Σαββατοκύριακο) κι έπαθα σοκ: απίστευτο το τι τράβηξε η καημένη, κι ούτε καν το διασκέδασε!]

11) Ο Νιλς απ’ το Νιλς Χόλγκερσον της Selma Lagerlof. Εννοείται ότι πρώτα είδα τη σειρά και μετά διάβασα το εξαιρετικό βιβλίο το οποίο γράφτηκε το 1905. Το φοβερό είναι ότι η Σουηδέζα συγγραφέας έγραψε την ιστορία μόνο και μόνο επειδή ο σύλλογος δασκάλων της Σουηδίας της ζήτησε έναν οδηγό Γεωγραφίας για να διδάσκεται στα δημοτικά σχολεία. [tv theme]

*Δεν μπορούσα να διαλέξω έναν ήρωα απ’ τους Μούμιν. Έχουν all-star cast!
** attack
*** προσθέστε ελεύθερα
*****ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Να και τα άλλα μου βιβλία: Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων /// Το Νησί των Χριστουγέννων /// Το Χρυσό Βουνό /// Επίσης αυτό είναι το μπλογκ των ηρώων μου, των ΣΤΕ: http://www.ste.blogspot.com/

---------------------------------------------------------------

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ!



Αυτή την Κυριακή θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του νέου βιβλίου μου - Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων - που κυκλοφορεί απ' το Μεταίχμιο. Μια μικρή περίληψή του θα ήταν η εξής:

Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει η Στέλλα και ο Στέφανος πρέπει αντιμετωπίσουν τρομακτικούς εφιάλτες, ένα σωρό άγρια ζώα κι έναν περίεργο κύριο που, δίχως άλλο, θέλει το κακό τους. Μόνο η εξάσκηση στα μαγικά όνειρα μπορεί να μεταμορφώσει τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, το ανατριχιαστικό δάσος και το σκοτεινό σπίτι στον πιο φανταστικό ονειρόκοσμο. Είναι όμως τα όνειρα αρκετά για ένα ευτυχισμένο καλοκαίρι; Και τι εννοούν οι μαγικές οδηγίες όταν λένε πως όλα τα όνειρα μπορούν στ' αλήθεια να πραγματοποιηθούν; Ένα πολύχρωμο παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά που υποστηρίζει ότι, τελικά, η αληθινή ζωή είναι το πιο μαγικό πράγμα στον κόσμο.

Στην παρουσίαση (που θα γίνει στην Παιδική Γωνιά της έκθεσης, η οποία προφανώς και είναι ανοιχτή και για τους μεγάλους) θα πούμε τα αγαπημένα μας όνειρα –και στο τέλος θα τα ζωγραφίσουμε, ώστε να γίνουν κεφάλαια στην επόμενη περιπέτεια των Στε. Επίσης θα υπάρχει ένα θεατρικό δρώμενο με την αφήγηση της Ελένης Δημοπούλου και τους Νέλσων Λούκας (Στέφανος) και Κατερίνα Σισίνη (Στέλλα), ενώ η ψυχολόγος Κατερίνα Βαλαβανίδη θα εξετάσει την ψυχολογία των παιδικών ονείρων. Τέλος θα δούμε ένα 15λεπτο φιλμ που γύρισα με ανθρώπους που αφηγούνται στην κάμερα το καλύτερο όνειρο που είδαν ποτέ και την επακόλουθη οπτικοποίησή του με τη βοήθεια εικόνων, εφέ και μουσικής.



*Ινφο: παρουσίαση της Χώρας των Μαγικών Ονείρων
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου, ώρα 12 το μεσημέρι
Έκθεση Παιδικού Βιβλίου
Helexpo Palace, Λεωφ. Κηφισίας 39, Μαρούσι
-

Έντεκα της Δευτέρας [μίνιμαλ]

σήμερα MINIMAL!

1) Το, πολύ ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου, ντοκιμαντέρ της εκπομπής Παρασκήνιο για τα blogs σε έξι μέρη, εδώ.

2) To Σάββατο είναι η Μέρα της Μαρμότας, ένα έθιμο που έχει καταγραφεί και στην ομώνυμη (α-γα-πη-με-νη μου) ταινία με τον Μπιλ Μάρεϊ. Αυτά στην Αμερική, γιατί την Παρασκευή στην Αθήνα είναι το πάρτι του Muzine [ίνφο εδώ]

3) Θεσσαλονίκη σήμερα: Πεζόδρομοι ακατάλληλοι για πεζούς

4) πολύτιμος ο προχτεσινός Κόσμος του Επενδυτή, με τη συνέντευξη Χριστιανόπουλου και το cd με τον ποιητή να διαβάζει ποιήματά του.



5) Το site του Δημήτρη Παπαιωάννου είναι online. [To blog του, προς το παρόν, κοιμάται!]

6) γιατρέψτε το writer's block

7) Από το περιοδικό 01 των μέσων της δεκαετίας του ’90: μια συνέντευξη του Θέμου κι ένα άρθρο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου για τον Θέμο εδώ. [επίσης, εδώ σε ρεμίξ]

8) Bits & Pieces: (H top αναζήτηση της ημέρας στο google είναι Χριστόδουλος + Αργία, λόγω της περίεργης λογικής 'ουδέν κακό αμιγές καλου') /// !!! /// Γ. για σένα! /// Φωτογραφίες: αν το σπίτι των Simpsons ήταν αληθινό! /// οι φάρσες του Τζίμη Πανούση δεν είναι στημένες /// 11 Interesting Pictures That Look Photo Shopped But Aren't ///


9) a filmstar that will never grow old

10) Το ΠΣΚ γίνεται στην Αθήνα η πρώτη ΈΚΘΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. Θα είμαι εκεί - και όχι μόνο ως βιβλιόφιλος. (λεπτομέρειες την Τετάρτη)

11) [τελείως politically incorrect, no offence intended]
*MENTAL HOSPITAL PHONE MENU*
Hello and thank you for calling the State Mental Hospital. Please select from the following options menu:
If you are obsessive-compulsive, press 1 repeatedly.
If you are co-dependent, please ask someone to press 2 for you.
If you have multiple personalities, press 3, 4, 5 and 6.
If you are paranoid, we know who you are and what you want, stay on the line so we can trace your call.
If you are delusional, press 7 and your call will be forwarded to the MotherShip.
If you are schizophrenic, listen carefully and a little voice will tell you which number to press.
If you are manic-depressive, it doesn't matter which number you press, nothing will make you happy anyway.
If you are dyslexic, press 9696969696.
If you are bipolar, please leave a message after the beep or before the beep or after the beep.
If you have short-term memory loss, press 9. If you have short-term memory loss, press 9.
If you have low self-esteem, please hang up - our operators are too busy to talk with you.

-----------------------------------------

*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
Tom Cruise και Scientology

[Τη σημερινή ενδεκάδα έφτιαξε η 'Α, μπα?']



Η μπροστινή μου στη Δευτέρα λυκείου (1990) ήταν ερωτευμένη με τον Tom Cruise. Ένας τοίχος του δωματίου της ήταν κατειλημμένος με μια γιγαντοαφίσα από το Top Gun, τόσο μεγάλη, που σου ερχόταν να καθήσεις από κάτω και να περιμένεις το λεωφορείο. Το περίεργο ήταν ότι ήταν μια έξυπνη και μάλλον κυνική κοπέλα και παρ'όλη την καζούρα από όλους τους υπόλοιπους teenagers, επέμενε ότι ο Tom δεν ήταν μόνο ένα εντυπωσιακό χαμόγελο και κάποια στιγμή ο κόσμος θα αναγνώριζε το ταλέντο του. Με την επιμονή της μάζεψε όλους μας, γύρω στα 20 άτομα, και πήγαμε στην πρεμιέρα του "γεννημένος την 4η Ιουλίου". O χαβαλές που μεν έγινε θα μου μείνει αξέχαστος, αλλά στο τέλος όλοι είχαμε κρυφά ενοχληθεί από το γεγονός ότι, πράγματι, δεν ήταν άλλη μια χαζοταινία.
Το 1994 βγήκε το «συνέντευξη με ένα βρυκόλακα». Με την Μ. είχαμε χαθεί πια, πήγα όμως να το δω επηρεασμένη ακόμα από την πλύση εγκεφάλου. Μετά από αυτή την ταινία η προοπτική του να κερδίσει ο Tom Cruise ένα Oscar δε φάνταζε πια γελοία. Πράγματι είχε εξελιχθεί σε ηθοποιό που τον έπαιρναν στα σοβαρά. Η Μ. είχε δίκιο!
Και μετά ήρθε η σαϊεντολογία.Την πρώτη φορά που άκουσα τον όρο, είχα φανταστεί μια θεωρία εσωτερική, βασισμένη στην επιστήμη..και όχι ένα κουβάρι από εκδικητικούς θεούς από άλλο γαλαξία και πνεύματα κρυμμένα στα γήινα ηφαίστεια. Η αρχική εμπλοκή του ονόματος του Tom Cruise, πανίσχυρου παράγοντα του Hollywood πια, φάνταζε κακόβουλη φήμη. Αλλά δεν είναι-τον τελευταίο καιρό ξεπηδούν από παντού βίντεο και ειδήσεις που φέρνουν ανατριχίλα. Τι να λέει η Μ. για όλα αυτά?




1) Η αρχή της κατρακύλας πρέπει να ήταν όταν εμφανίστηκε στο show της Oprah για να μας πείσει ότι πράγματι, είναι τρελά ερωτευμένος με την Katie Holmes, αλλά τελικά κατάφερε να μας πείσει ότι πρέπει να εμπλακούν κοινωνικοί λειτουργοί για να τη σώσουν, αφού είναι εντελώς ηλίθια για να σωθεί από μόνη της. [βίντεο]
2) Το ίδιο σύστημα που σε κάνει θεό, σε σταυρώνει-αμέσως ξεπήδησαν σατυρικά βίντεο που αν και αστεία, είναι λιγότερο φρικαλέα από το αυθεντικό. [βίντεο]
3) Πρόσφατα ο Andrew Morton, συγγραφέας βιογραφιών της πριγκήπισσας Νταίάνα, της Madonna και άλλων, εξέδωσε βιογραφία του Tom Cruise χωρίς έγκριση του ίδιου, όπου αποκαλύπτει ξεκαρδιστικά δήθεν άπλυτα, όπως ότι η κόρη του ζευγαριού, Suri, δεν είναι η βιολογική κόρη του Tom, αλλά προϊόν εξωσωματικής γονιμοποίησης με το κατεψυγμένο σπέρμα του ιδρυτή της Σαϊεντολογίας. Οι δικηγόροι του ξεκίνησαν εκστρατεία διάψευσης αλλά ως γνωστόν, καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. [άρθρο]
4) Ο αγώνας για απαγόρευση της βιογραφίας συνεχίζεται με αποτέλεσμα η δημοσιότητα γύρω της να μεγαλώνει. Φήμες λένε ότι ο Tom Cruise υποφέρει από τα αρνητικά δημοσιεύματα, κλαίει και έχει προβλήματα ύπνου, οπότε στέλνει τη γυναίκα του σβάρνα στα αμερικάνικα σόου για να προπαγανδίσει με βλέμμα ρομπότ πως ως κυρία Φυσιολογικίδου με τον σύζυγο κύριο Φυσιολογικίδη ζούν μια φυσιολογική ζωή με το φυσιολογικό παιδάκι τους, τη μικρή Φυσιολογικούλα. [άρθρο]
5) Οι παρουσιαστές των σόου περιορίζονται στο να τη ρωτάνε πως διατηρείται τόσο νέα (επειδή είναι 25!!??) και από πού ψωνίζει τα ρούχα της. Όλοι έχουν προσέξει την αλλαγή στην εμφάνισή της από φρέσκια παιδούλα σε 40χρονη μίμηση της Anna Wintour, αλλά, άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε.η βιογραφία έχει ράμματα και για τη δικιά της γούνα. Κατά τη γνώμη μου, και λίγα πήρε! [άρθρο]
6) Οι αποκαλύψεις συνεχίζονται: πριν ο Tom αποφασίσει να πάρει για γυναίκα του την Katie, είχε δοκιμάσει με την Scarlett Johansson και τη Jennifer Garner. H Scarlet φημολογείται ότι βγήκε μαζί του μέχρι να ανακαλύψει πως ο προορισμός του δείπνου ήταν στα κεντρικά γραφεία της Σαϊεντολογίας και να φύγει τρέχοντας, ενώ Jennifer ούτε καν το σκέφτηκε. [άρθρο]
7) Εεεε εδώ το παράκανε -μια αηδιαστική αποκάλυψη.
8) Και σα να μη του έφτανε η βιογραφία, ταυτόχρονα (σατανική σύμπτωση? χμμμ...) εμφανίστηκε στο ίντερνετ ένα βίντεο με τον Tom Cruise να προπαγανδίζει την Σαϊεντολογία. Το βίντεο γυρίστηκε αποκλειστικά για οπαδούς ή ενδιαφερόμενους της «θρησκείας» γιατί προφανώς καταλαβαίνουν και οι ίδιοι πόσο εξωφρενικό φαίνεται. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Μόνο σοβαρά: ΜΗΝ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΤΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. Μπορεί να σας υπνωτίσει. [βίντεο]
9) Η εκκλησία της Σαϊεντολογίας έστειλε λεφούσι δικηγόρων για να σταματήσει η μετάδοση του βίντεο επικαλούμενοι νόμους πνευματικής ιδιοκτησίας. Πράγματι τα κατάφεραν σε αρκετές περιπτώσεις, οπότε ελπίζω μέχρι να δημοσιευτεί αυτό που γράφω, να προλάβετε να το δείτε.
10) Ο Jerry O' Connell συμπρωταγωνιστούσε με τον Tom Cruise στην ταινία Jerry Maguire. Απ'ό,τι φαίνεται, δεν τον συμπάθησε ιδιαίτερα. Στη θέση του θα κοιμόμουν με αλεξίσφαιρο γιλέκο. [βίντεο-παρωδία]
11) Το ενδιαφέρον για την αλλόκοσμη τρέλα της Σαϊεντολογίας μεγαλώνει συνέχεια, αν μη τι άλλο, αυτό το κατάφερε ο φουκαράς. Διάφορες λεπτομέρειες για τα τραγελαφικά τελετουργικά της διαρρέουν καθημερινά στο δίκτυο. Ακόμη κι αν είναι ψέματα, κάποιος έχει πολύ φαντασία. Ιδού οι ερωτήσεις προς νεοφώτιστους πιστούς.


(Η υπόθεση έχει πολύ ψωμί ακόμα-με δυσκολία περιορίστηκα σε αυτή την εντεκάδα. Πρέπει να προσθέσω πάντως το εξής: τις τελευταίες μέρες, μια ομάδα hacker που αυτόαποκαλείται «anonymous» ισχυρίζεται πως έχει "μπει" στα αρχεία της εκκλησίας και ανεβάζει βίντεο στο you tube. Ξέρετε πως είναι οι κομπιουτεράδες, θα το συνεχίσουν μέχρι να βγει το επόμενο καλό παιχνίδι. Ως τότε, απολαύστε.)
-

Έντεκα (ωραία περσινά εξώφυλλα δίσκων)

Το 2007 τα hard drives των πιο πολλών μουσικόφιλων χρηστών του ίντερνετ γέμισαν με δεκάδες άλμπουμ χωρίς εξώφυλλα. Και, ακόμα κι αν τα εξώφυλλα υπήρχαν σε κάποιο file, στην εποχή της ψηφιακής αναπαραγωγής (και ακρόασης) ελάχιστα προσέχτηκαν. Είναι το εξώφυλλο μια τέχνη που θα χαθεί σιγά-σιγά μαζί με τους τσαγκάρηδες και τις λατέρνες;

[Ακολουθούν 11 εξώφυλλα του 2007 που μου άρεσαν, ακόμη κι αν δε μου άρεσε ο ίδιος ο δίσκος. Στους τίτλους υπάρχουν λινκς που παραπέμπουν σε βίντεο-κλιπ]


air - pocket symphony


kanye west - graduation


arcade fire - neon bible


siouxsie - mantaray


battles - mirrored


mika - life in cartoon motion


mia - kala


deerhunter -cryptograms


bjork - volta


madonna - confessions tour


paul duncan - above the trees

[*προσθέστε ελεύθερα]

Έντεκα (μυστικά ενός δωματίου χτυπημένου από τη θύελλα)

Τη σημερινή λίστα έγραψε (και εικονογράφησε) ο greekgaylolita, που κατά τη γνώμη μου είναι ένας απ’ τους πιο εμπνευσμένους και σημαντικούς bloggers της χώρας.

[Τον Σεπτέμβριο του 2005, η εφημερίδα ΘΕΜΑ «αποκάλυψε» την ιστορία μιας blogger με το ψευδώνυμο Greek Lolita η οποία στο διαδικτυακό ημερολόγιό της υποστήριζε ότι είχε δεσμό με τον Χ(ατζηνικολάου). Τρεις μέρες μετά το θέμα του Θέματος, η Greek Lolita διέγραψε το blog της, αφήνοντας ελεύθερη τη διεύθυνση greek-lolita.blogspot.com. Ένας νέος blogger (που είχε παρακολουθήσει την υπόθεση) κατοχύρωσε τη διεύθυνση και χιουμοριστικά άλλαξε τον τίτλο σε greek gay Lolita. Σήμερα ο GGL (πέρα από δημοσιογράφος) είναι ένας ψηφιακός, πειραματικός δημιουργός, ένας Βlog Αrtist με αναγνωρίσιμο ύφος. Με εικόνες, μουσική και λέξεις (και με την ονειρική, ποιητική επανάληψη withaslightdifference) φτιάχνει συναρπαστικά / σοκαριστικά / συγκινητικά τοπία.]
-------------------------------------------------------

11 [μυστικά ενός δωματίου χτυπημένου από τη θύελλα]

(*από τον greekgaylolita)


1. Πάσχω. Λοιπόν ας υποθέσουμε πως τίποτα σημαντικό δεν χάθηκε. Είχε έρθει η ώρα(ήμουν δεν αναρωτιώμουν) και ίσως ήμουν προορισμένος. Όλοι είμαστε προορισμένοι. Δεν υπάρχουν αργίες σ'αυτά τα πράγματα. Κοίταζα μανιωδώς τα κέντρα του Πόθου. Να θυμάσαι πως αν νιώσεις την ανάγκη σημαίνει πως θα μάθεις να αντέχεις και τις εκδορές. Ανοιξα τη πόρτα του 31 με μια δυσκολία ασύλληπτη και καθώς κοίταζα το συνώνυμο κενό ένιωσα κατατρεγμένος στις φλέβες.


2. Δέχομαι. Μετά όλα ήταν καθαρά. Ήμουν όλοι μαζί και δεν ήθελα πια άλλο φύλακες. Κανένας δεν είχε πιο πονεμένη αιωνιότητα πίσω του και όταν αναρωτήθηκα αν είμαι το ίδιο άτομο που θέλησα να κατανοήσω απο που έγινα πέτρα και κύλησα, ανακάλυψα τη σισύφεια γλύκα του χρόνου. Θα ζήσω πολύ καλύτερα, θα ζήσουμε πολύ καλύτερα και ίσως κάποτε ακούσουμε το ανεπίδοτο.


3. Μπορώ. Δηλαδή δεν υποφέρω και βρίσκω το θάρρος. Χωρίς να γνωρίζα πότε άρχισε, γνωρίζα πως είχα φτάσει εκεί όπου. Αν ήθελα να γίνω, έπρεπε να συμφιλιώσω τις τραυματικές εμπειρίες με τις αδυναμίες μου. Την ανασφάλεια με τ'απωθημένα μου. Τη σκέψη με το ψυχισμό μου. Στην αρχή άσκησα τη διάκριση(ήταν η περίοδος που παπαγάλιζα τον εαυτό μου), κάτα κάποιο τρόπο όμως το αντικείμενο αναδύθηκε και η καταιγίδα των ερωτημάτων έπαψε να υφίσταται. Συγκατατέθηκα στην αγνοιά μου και κατάλαβα πως μπορώ να πάω χωρίς σκέψη.


4. Μαθαίνω. Καθώς σηκώθηκα και βγήκα οι κυρίαρχες λέξεις ήταν αλλαγή και επαναφορά. Η πηγή του πόνου εξωτερικά δεν υπήρχε πουθενά. Αυτό που ήξερα ήταν πως με μια οξυμένη επίγνωση που αντλούσε απο έννοιες όπως αστραπή, χάος, θάλασσα, μνήμη, σώμα, η ψυχή μου θα χαριτολογούσε απο δώ και μπρος με το εκχύλισμα των πραγμάτων. Και μόλις έγινε η εναρκτήρια πρόποση, με την ανάγκη να ερμηνεύσω το γεγονός, με τη διάθεση να προχωρήσω πέρα και έξω και με τη θέληση να δεχθώ πως η πραγματικότητα προσδίδει το βάθος, συνέβη.


5. Θέλω. Ξαφνικά εμφανίστηκε η χαμένη προοπτική. Καθώς είχα συνηθίσει να ζώ ανάμεσα στη φιληδονία, τη θλίψη και το κενό προσπάθησα να μελετήσω τις βαθύτερες αντηχήσεις. Αλλά τότε -θα μου πεις- σε τι χρειαζόταν αυτή η διαδικασία; Δεν σου έφτανε η κοχλάζουσα ύπαρξη, η ελπίδα, το άνοιγμα στο καινούριο; Ήταν ένας τρόπος διαισθαντικής οπτικής που προϋπόθετε πως ότι μου τύχαινε απο δώ και πέρα, διάσπαρτο και φορτισμένο απ'όσα πρίονιζα επιμελώς τόσα χρόνια, τώρα θα δραστηριοποιούταν στο πυρήνα των υποδόριων εκλάμψεων.


6. Ξέρω. Έφερα στο νου μου το παλίμψηστο του εσωτερικού μου κόσμου και διερωτήθηκα αν θα άντεχα την πίεση των καινούργιων εμπειριών ανάμεσα στα επίπεδα των τετριμμένων καταστάσεων και εκείνου του υλικού της καθημερινής μου ζωής που έχοντας συνηθίσει να ζεί σε κρυφές γωνιές θα τ'αρκούσε η ύπαρξη μιας προσανατολισμένης ευδαιμονίας. Αυτό το κάτι μέσα μου δεν αστειευόταν(ακόμα δεν) και η περίτεχνα διαρθρωμένη αποτελεσματικοτητά του ήταν μια αφορμή για να επισπεύσω την επαφή μ' εκείνο που μ'εμπόδιζε τόσο καιρό να ενωθώ με τους ζωντανούς.


7. Είμαι. Μέχρι να νικηθεί απέφυγα συστηματικά και συνειδητά να διαβάσω τις μυθοπλασίες της πληγής ως χειρονομίες που εξαντλούνε την εμμονή τους σε μορφές και στοιχεία που γέννα το έπος της αγωνίας. Και ακούω. Το δρόμο και την επιστροφή της λογικής. Τον άνεμο και τη συνέπεια της αλήθειας. Τη στιγμή και την έκφραση της ζωής. Η συνειδητή αυτή επίγνωση δε διασκεδάζει έτσι εύκολα την κατάσταση του να μένεις μόνος εκεί και να αποφεύγεις την ανάληψη της ευθύνης. Μένει να νικήσει κι η θέση της ψυχής.


8. Ξεκινώ. Αν ήθελα να ζήσω ταυτόχρονα με την αλαζονική γενίκευση των δώρων της επιφάνειας και την ενατένιση του νευρικού συστήματος του προτεκτοράτου των όμορφων συμβάντων έπρεπε να ψάξω πολύ βαθιά και να καταλάβω πως ανάμεσα στη παλιά αλήθεια και το νέο ψέμα η ζωή τυχαίνει να σκορπίζει και μέσα σε ζώνες σκιάς. Κάνουμε λάθος όταν νομίζουμε πως φτάνει μόνο το ένστινκτο για να εμβαθύνουμε μέσα εκεί. Χωρίς ίχνος γνώσης δεν είναι δυνατό ν'αγγίξεις τη ζωή.


9. Έχω. Ακούγοντας αυτή τη κουβέντα και ζώντας από βαθιά κι από κοντά το λόγο των δακρύων μου σκέφτηκα αυτόματα πως δεν υπάρχει βλέμμα που δεν περιεργάζεται τη μορφή των πραγμάτων, ξεπερνώντας πολλές φορές την εξωτερική του αλήθεια και αφομοιώνοντας τη μεταφορά της δράσης από την εικόνα στη πραγματικοτητα. Το πλάισιο υποδοχής(που πρώτα το νιώθεις πίσω από τα μάτια) πρωταγωνιστεί μυστικά, επιλύει και γνωρίζει από που πηγάζει η αδυναμία.


10. Ζητάω. Ολα δεν είναι το ίδιο πια. Υστερα από την άμεση ανταπόκριση μπορούσα επιτέλους να φύγω. Τώρα εδώ απ'όπου επιτέλους η απελπισία και η ελπίδα συναντήθηκαν με το ένστικτο της προφύλαξης τοποθετώντας τη δωρεά και στεγάζοντας την γνώση, βρίσκω πάλι εκείνη τη σπίθα που έχασα και που ενώ είχα(σπασμωδικός καθώς ήμουν)εισπράξει χωρίς να έχω πάρει προφυλάξεις δοκιμάζοντας τη γεύση που ονομάζεται περίσταση της πρόκλησης, φαίνεται πως δε χόρτασα. Αυτά κάνει η σύγχυση.


11. Ολοκληρώνω. Επειδή η ζωή ρωτάει τι θ'απογίνω, επειδή φοβάμαι και δεν κάνω μερικές φορές αυτό που πρέπει, επειδή επιστρέφω στην εσωτερική ζωή και παραμερίζω τα γεγονότα, η κακοδαιμονία αυτή δε περνάει απαρατήρητη. Ο κόσμος μου είναι ντυμένος με λάθη και ανάμειξη αγάπης, ελευθερίας και απόστασης από το μεγάλο γήπεδο της κακίας. Τίποτα σημαντικό δεν πήγε χαμένο και μέσα σ'αυτό κλήθηκα να ζήσω, να καθορίσω και να αποδεχθώ. Πρέπει να προσανατολισθώ με όλες μου τις δυνάμεις εκεί όπου η σκέψη αγκαλιάζει τη μορφή και το εσωτερικό θαύμα την εξήγηση δηλαδή να μη σκέφτομαι την ατμόσφαιρα των μισών κύκλων, να μην υποφέρω και να τολμάω να διασώσω. Μόνο τότε θα καταφέρω να κυκλοφορήσω άφοβα έξω από το δωμάτιο. Αγόρι, άντρας, άνθρωπος ξανά.

-------------------------------------------------

*ΥΓ.1 http://thewhitehymn.blogspot.com/
Το whitehymn είναι ένα νέο του ποστ (ή blog) που παρουσιάστηκε στην γκαλερί Spilioti Projects. Μου γράφει ο ίδιος μέσω email:
'Στο μυαλο μου ειχα οταν το φτιαχνα να πετυχω μια ψηφιακη καρκινικη γραφη,ενα λεξεικονογραφικο ποστ μεσα στο ποστ μεσα στο ποστ μεσα στο ποστ που θα ξετυλιγοταν καταδικασμενο στη κολαση των επαναληψεων και οπου οι λεξεις οπου παρουσιαζοντουσαν μονες τους χωρις τη συνοδεια της εικονας,να επιτελουσαν κατι σαν το χορο της αρχαιας τραγωδιας, να φερανε κατι απο μια αλλη ενεργεια στην υποσταση της ολης συνθεσης, η οποια ηθελα να εχει το χαρακτηρα ενος "τραγουδιου".
Στην εκθεση το εχω "ρουφηξει"απο τον υπολογιστη και με τη χρηση dvdauthoring προγραμματων το εχω "καψει" σε dvd και μεσω ενος προτζεκτορα παρουσιαζεται στο χωρο,οπως το βλεπεις και στη φωτο, προσομοιαζοντας την εμπειρια που εχει ο χρηστης απο το σπιτι του(με scrolling, κανονικα, με ανεβοκαταβασματα οπτικα…' [εδώ το myspace του ggl]

*ΥΓ.2 Έντεκα ποστ που δημοσιεύτηκαν στο enteka αλλά γράφτηκαν από άλλους: /// καταπληκτικά κινηματογραφικά σπίτια (α, μπα?) /// ηθοποιοί χειρότεροι από τον Συλβέστερ Σταλόνε (Schottkey) /// βίντεο-κλιπ των Pet Shop Boys (με cobden) /// ο θάνατος του Kurt Cobain (averel) /// τραγούδια του Σαββόπουλου (gazakas) /// περιοδικό ΔΥΟ του 1988 (cobden) /// συγκροτήματα στο myspace – τώρα (μιχάλης ε.) /// δευτερεύοντες χαρακτήρες σε πρωτεύοντα σήριαλ (α, μπα?) /// ο θάνατος της Βουγιουκλάκη (ιφιμέδεια & non private life) /// ο αριστερόχειρας Jimi Hendrix (μανταλένα παριανός) /// ταινίες αυτοβιογραφίας (μπαμπάκης)

Έντεκα της Δευτέρας [το συμβόλαιο]

[ελληνικά blogs: ετ1, σήμερα, 8μ.μ.]

1) O κηπουρός που περίμενε μάταια να πληρωθεί. Μια εξαιρετική ιστορία της Ασπασίας Κράλλη στο περιοδικό Monumenta, που μόνο με την φοβερή, χειροπιαστή ανατροπή του τέλους, αποκαλύπτεται πως ήταν πραγματική.

2) Ο όρος "δωρεάν έντυπο" έχει αντικατασταθεί από τον όρο "free-press", όμως ο ΕΞΩΣΤΗΣ, το ιστορικότερο (και πρώτο!) δωρεάν έντυπο της Θεσσαλονίκης συνεχίζει 20 χρόνια μετά να κυκλοφορεί, με εξώφυλλο παγωμένο στο χρόνο. Απ' αυτό το μήνα έχει επιτέλους και online παρουσία. Ο Εξώστης ήταν και είναι ένα μεγάλο σχολείο για νέους δημοσιογράφους της πόλης, [έχω τέλειες αναμνήσεις και εκεί γνώρισα και τη Βάγια], αλλά είναι κι ένα ενδιαφέρον -και χρήσιμο- έντυπο.

3) Madonna vs Massive Attack - You must love me/Risingson Το καλύτερο (πειραματικό) mash-up της χρονιάς.

4) Άσχημα νέα για έναν αγαπημένο συγγραφέα. Ευτυχώς που έχει χιούμορ. Terry Pratchett: "I have been diagnosed with Alzheimer's. This should be interpreted as 'I am not dead'. I will,of course be dead at some future point, as will everybody else."

5) Τις προάλλες περνούσα έξω απ’ αυτό το κατάστημα ακούγοντας αυτό το τραγούδι. Ξαφνικά στη βιτρίνα… τι να δω; Ήταν αυτό και με κάθε μεγαλοπρέπεια μου χαμογελούσε. Έτρεξα μέσα στο μαγαζί (λέγοντας αυτό στην πωλήτρια) και μπαίνοντας στη βιτρίνα πήρα στάση προσοχής και χωρίς να το πολυσκεφτώ έκλεισα τα μάτια μου και ονειρεύτηκα αυτό! [περισσότερα εδώ]

6) Το Όχι Πια Σεξ Μόνο Φίλοι, ήταν ένα βιβλίο (ή καλύτερα, ένας τίτλος) που συζητήθηκε, έγινε σλόγκαν, διαφημίστηκε απ' την TV και άνοιξε την πόρτα στην Κακή "Γυναικεία" Λογοτεχνία. Απολαμβάνω τη σεμνότητα και τη μετριοφροσύνη της συγγραφέως Κ. Τσεμπερλίδου, η οποία τις προάλλες μίλησε στο Marketing Week: "Το βιβλίο μου 'Όχι πια σεξ, μόνο φίλοι' ήταν ένα βιβλίο σταθμός για τη λογοτεχνία στην Ελλάδα... Ακόμα και σήμερα, σχεδόν κάθε μήνα, οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν τον τίτλο για να χαρακτηρίσουν πολιτικές ή καλλιτεχνικές σχέσεις. Έχει γίνει πλέον μέρος της ελληνικής γλώσσας, ενώ είναι πνευματική μου ιδιοκτησία. Μέχρι την έκδοσή του σχεδόν όλα τα βιβλία είχαν ή πολιτικό περιεχόμενο ή ιστορίες περιθωρίου. Και ξαφνικά ήρθε μια φρέσκια, σύγχρονη και τολμηρή γραφή που όχι μόνο ανέτρεψε όλα τα προηγούμενα, αλλά δημιούργησε και μια νέα γενιά, μια νέα σχολή στη λογοτεχνία. Όλοι σήμερα μιμούνται τη γλώσσα που χρησιμοποίησα, όλοι οι Έλληνες ενθαρρύνθηκαν να γράψουν βιβλία, όλοι δανείζονται από το είδος της θεματολογίας μου..."

7) Bits & Pieces! (εξώφυλλο του 01, Ιανουάριος 1995) /// Vintage photos: Yvan Dalain, "Geister-Express", Zürich 1956 /// Το τρέιλερ για το ντοκιμαντέρ Super High Me [που λέει ότι είναι «like Super Size Me, but with pot». /// hip hop tributes fake /// 1943: Έντεκα τρόποι για να χειριστείτε γυναίκες υπαλλήλους [ένα απίστευτο άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1943 στο Transportation Magazine – και φυσικά γράφτηκε από άντρες] /// Η m.i.a. (kala) τα λέει έξω απ’ τα δόντια στο blog της. /// o chaca khan ανακάλυψε την πηγή! /// Συναρπαστικό ανάγνωσμα: ο ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας για Θέμη-Μάκο (typo) [μονάχα 2 λεπτά να δεις Τριανταφυλλόπουλο γίνεσαι υποστηρικτής του Θέμου]

8) Είδα τον Πρωθυπουργό στη Βουλή (αφού κρυβόταν κλασικά για κανά μήνα). Μιλούσε με γενικότητες για τη διαφθορά, μαλώνοντάς την και λέγοντας κάθε δυο και λίγο ότι η δικαιοσύνη θα τα αποκαλύψει όλα. Έμοιαζε πολύ χαρούμενος που θα επιληφθεί η δικαιοσύνη του θέματος και δε χρειάζεται να κάνει κάτι ο ίδιος. Όπως και στα ομόλογα. Όπως και στις απαγωγές Πακιστανών. Όπως και στο θέμα των υποκλοπών (που μπήκε στο αρχείο την περασμένη βδομάδα).

9) brad renfro r.i.p.

10) Ο Θ. Παπαθανασίου, σκηνοθέτης τρέιλερ ελληνικών ταινιών μιλά για τα τρέιλερ στο Μοτέρ (το οποίο btw είναι και γαμώ τα περιοδικά) «Για το Μια μέλισσα τον Αύγουστο είχαμε φτιάξει μια παρωδία χολιγουντιανών τρέιλερ. Στείλαμε το κείμενο στο Χόλιγουντ, σ’ έναν αμερικανό εκφωνητή, μια απ’ τις 2-3 διάσημες «φωνές», μας έκανε το σπικάζ, και το ολοκληρώσαμε πάνω σ’ αυτό το πρότυπο. Όταν, όμως, το τρέιλερ πέρασε από έρευνα, διαπιστώσαμε ότι ο κόσμος μπερδεύτηκε… αναγκαστικά φτιάξαμε ένα άλλο, ελληνικό, εντελώς στην πεπατημένη οδό. Εδώ το χολιγουντιανό τρέιλερ που απορρίφθηκε - έχει όλα τα κλισέ, ακόμη και το 'it will change their lives …forever'. [+ 11 απίθανα κινηματογραφικά τρέιλερ]

11) Ακολουθώντας τη συμβουλή του Καθηγητή της Ευτυχίας (βλ. προηγ. 11 της Δευτέρας) την περασμένη βδομάδα έγραφα κάθε μέρα 5 πράγματα που με έκαναν χαρούμενο, όσο ασήμαντα κι αν ήταν. Να μια επιλογή - Μέχρι 111 λέξεις. Βρήκα στην ανακύκλωση 3 βιβλία της σειράς «Τι γνωρίζω» που έδινε το Βήμα [Λογότυπα, Tέχνη, Θεωρίες] / Έφαγα ντελίβερι απ’ το Γιοκ Μπαλίκ / Είδα τις, λίγων ημερών, ανιψιές μου (αλλά και την αδερφή μου -εξαντλημένη αλλά καταχαρούμενη) / quality time στο πατρικό με τους αγαπημένους μου γονείς. / Διάβασα 2 βιβλία Ένιντ Μπλάιτον που δεν είχα διαβάσει μικρός. / Windows Vista στο pc της δουλειάς / Έκανα δώρο σε κάποιον ένα playstation 2 (και θα το χαρώ κι εγώ) / πάρτι γενεθλίων αλλά και anniversary 7στα8 χρόνια / οι δημοσιογραφικοί κανιβαλισμοί (info junkie, αλλά από μακριά κι αγαπημένοι) / ξανανέβασα ποστ μετά από καιρό

(Υ.Γ.: σ' ένα παράλληλο, μεταφρασμένο, σύμπαν το Enteka κάνει διεθνή καριέρα! [not])

-------------------------------------------------

*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ!

Στο νέο τεύχος του Muzine [του εξαιρετικού διμηνιαίου περιοδικού-βιβλίου] υπάρχει και ένα κείμενό μου. Λοιπόν, ως γνωστόν το Muzine πωλείται μόνο σε επιλεγμένα δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία (εδώ) και σ’ αυτό γράφουν ένα σωρό καλοί (και ψαγμένοι) άνθρωποι όπως ο Μάρκος Φράγκος, ο M.Hulot, ο Γιάννης Παπαιωάννου (iON) κ.α., ενώ οι σελίδες και τα δύο cd που δίνει είναι γεμάτα με εξαιρετική μουσική που συνήθως αγνοώ. Μήπως θα σπίλωνα τη φήμη του περιοδικού; «Όχι», μου είπαν, «ό,τι θέλεις γράψε». «Θα είναι πολύ ξεφτίλα αυτό που σκέφτομαι να γράψω, μιλάμε για θέμα «Μαντόνα εναντίον Σίντι Λόπερ», για τέτοιο trash μιλάμε». «Γράψε!»

Κι έτσι λοιπόν, σ’ αυτό το τεύχος ανάμεσα σε κριτικές για ένα σωρό καλλιτέχνες που, όσο με αφορά, θα μπορούσαν να είναι και επινοημένοι (εκτός απ’ τον Django Reinhartd, θενκς Mr. Arkadin), συνεντεύξεις Neon, Spyweirdos, MONTA, δίπλα στα δύο cd με ακόμη περισσότερα άγνωστά μου (αλλά όπως αποδείχτηκε τέλεια!) τραγούδια, υπάρχω κι εγώ με τη στήλη ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΠΑΝ, που εξετάζει προβλέψεις που έγιναν κάποτε και διαψεύστηκαν παταγωδώς. [Οκ, για δραματικό εφέ παρουσίασα το περιοδικό λες και είναι η δυσνόητη Βίβλος της Περιθωριακής Μουσικής. Δεν είναι. Ασχολείται κυρίως με την καλή σύγχρονη μουσική, αλλά με τρόπο ποπ κι ευχάριστο – έχει και λίστες, στήλες, κόμικς, διηγήματα κι ενίοτε άρθρα για τη Σίντι και τη Μαντόνα.]

Η θεϊκή πρόβλεψη με την οποία ασχολήθηκα έγινε στο περιοδικό Time το 1985 και ήταν του συντάκτη του Billboard, Paul Grein:

"Cyndi Lauper will be around for a long time. Madonna will be out of the business in six months!"

Η έρευνα για το άρθρο ήταν συναρπαστική: εισχώρησα στην εποχή, τότε που η Madonna θεωρούνταν κακή αντιγραφή της Λόπερ, ανακάλυψα φοβερές δηλώσεις, έψαξα το κλίμα της περιόδου, τα ΜΜΕ, την πολιτική, τη μουσική βιομηχανία και προσπάθησα να καταλάβω γιατί τόσοι πολλοί τότε θεωρούσαν την Λόπερ σπουδαία καλλιτέχνιδα που θα συντρίψει με άνεση τον διάττοντα αστέρα Μαντόνα. Και μετά αναζήτησα, σιγά-σιγά, την εξέλιξη της καριέρας τους, και αναζήτησα το ακριβές χρονικό σημείο που τα πράγματα στράβωσαν.

Το να κοιτάς έτσι το παρελθόν (με την ασφάλεια του να ξέρεις τι έγινε στη συνέχεια) σου δίνει την αίσθηση πως έχεις υπερφυσικές δυνάμεις – και μ’ αυτή τη φράση εξηγώ μια για πάντα στον εαυτό μου την εμμονή μου με την αναλυτική ματιά στο παρελθόν, με το αρχειακό υλικό, τις ανασκαφές και τα φλάσμπακ.

Τελοσπάντων, αλλού θέλω να καταλήξω. Ψάχνοντας όλα αυτά έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία –η οποία δεν χρησιμοποιήθηκε στο άρθρο στο Muzine- που ενώνει, για λίγο, τις καριέρες των δύο τραγουδιστριών. Και ακούει στο όνομα…

OPEN YOUR HEART. Το τέταρτο σινγκλ απ’ τον δίσκο True Blue (1987), μια εποχή που η Μαντόνα μεσουρανούσε – έλεγες, πάει, δεν μπορεί να γίνει πιο διάσημη και επιτυχημένη [21 χρόνια πριν από σήμερα]. Πριν όμως μπει στο True Blue (και γίνει ένα ακόμα Νο1 single στην Αμερική) το Open Your Heart βρισκόταν σε μια κασέτα-ντέμο που για χρόνια παρέμεινε αχρησιμοποίητη.

Ο συνθέτης του τραγουδιού Peter Rafelson ήθελε να γράψει ένα pop/rock κομμάτι για την Σίντυ Λόπερ που ήταν το μεγάλο του είδωλο. Ηχογράφησε ένα demo του Open your Heart με τη δική του φωνή και προσπάθησε να το προωθήσει στη Λόπερ. O συνεργάτης του Gardner Cole του είπε πως είχε πρόσβαση στη Λόπερ και του ζήτησε την κασέτα για να της τη δώσει. Ένας χρόνος πέρασε – ούτε φωνή ούτε ακρόαση. (Είτε η Λόπερ το άκουσε και το απέρριψε είτε δεν το άκουσε ποτέ.) Σε κάποια στιγμή ο Cole είπε στον Rafelson ότι θα έστελνε ένα άλλο ντέμο (χωρίς το Open Your Heart) στη Μαντόνα.

Τόσο πολύ όμως πίστευε στο τραγούδι του ο Rafelson που δε δίστασε να χρησιμοποιήσει κόλπα που θυμίζουν κατασκοπικές ταινίες προκειμένου να ακουστεί επιτέλους η σύνθεσή του. Θυμάται ο ίδιος σήμερα (σε συνέντευξη που έδωσε στο drowned madonna): «Διέρρηξα το στούντιο του [Cole] μια νύχτα και ηχογράφησα το τραγούδι μας στην κασέτα/ντέμο που θα δίναμε στη Μαντόνα. Αυτή άκουσε όλα τα τραγούδια και τελικά επέλεξε μόνο το Open Your Heart.» Το αυθεντικό ντέμο αποκαλύπτει πως αρχικά το τραγούδι ήταν λίγο πιο ‘80ς rock (σαν Kenny Loggins ή Huey Lewis & the News). H Madonna άλλαξε μερικούς στίχους κι επέλεξε πιο dance παραγωγή – κατά τα άλλα η πρώτη εκδοχή με τη φωνή του Rafelson [που μπορείτε να την ακούσετε εδώ] είναι παρόμοια με την τελική.

Η εκδοχή της Μαντόνα άρεσε στον Rafelson: «Είναι τέλεια! Το ξαναηχογράφησα κι εγώ αλλά επίσης ΛΑΤΡΕΥΩ τη διασκευή που έκανε η σπουδαία Ofra Haza». [Και δικαίως. Το Open Your Heart απ’ την Ofra Haza -που μπορείτε να ακούσετε εδώ- είναι πολύ διαφορετικό και εξαιρετικά ατμοσφαιρικό,σε αντίθεση από μια ισπανόφωνη διασκευή της Melissa.] Η Σίντι Λόπερ ποτέ δε σχολίασε δημοσίως το μπέρδεμα με το τραγούδι που αρχικά προοριζόταν γι’ αυτήν, ούτε αποκάλυψε το αν τελικά θα ήθελε να το είχε ερμηνεύσει η ίδια.

Στο βίντεο, που αρχικά θα γύριζε ο τότε σύζυγος της Μαντόνα Sean Penn και σκηνοθέτησε τελικά ο Jean Batiste Mondino, ένας πιτσιρίκος πηγαίνει στο στριπτιτζάδικο για να δει τη Μαντόνα και στο τέλος φεύγει μαζί της -με την καλή έννοια όμως.

-

Έντεκα της Δευτέρας [1+1 δώρο]

1) Γεια! Διάβασα αυτό για τον «Καθηγητή της Ευτυχίας» που χρησιμοποιεί κάποιες (έστω, new-age) μεθόδους για να βοηθήσει τους φοιτητές του. Μια απ’ αυτές μ’ άρεσε κι αποφάσισα να την εφαρμόσω δημοσίως: Κάθε βράδυ θα πρέπει να σημειώνω πέντε πράγματα, όσο συνηθισμένα κι αν είναι, που με έκαναν χαρούμενο εκείνη τη μέρα. Θα ακολουθήσω αυτή τη μέθοδο. [Τα εβδομαδιαία αποτελέσματα από την επόμενη Δευτέρα στο enteka.]

2) Η Καθημερινή χτες έκανε κάτι θεϊκό, δηλαδή έδωσε ανατυπωμένο ένα τεύχος του περιοδικού Γυναίκα απ’ το 1958. Οι μόδες και οι διαφημίσεις της εποχής, οδηγίες για το πλέξιμο, άρθρο που καταδικάζει και δικαιώνει ταυτόχρονα (!) τη θανάτωση ζώων για τις γούνες, το σταρ σύστεμ πριν από πενήντα χρόνια… [see also: Έντεκα (διαφημίσεις από μια ΓΥΝΑΙΚΑ του '79) ///κι ένα ποστμεσαστοποστ με παρουσίαση μιας ΓΥΝΑΙΚΑΣ του 1991.]

3) (απ’ τις χτεσινές εφημερίδες) YOUR AMERIKANIKI PRESVEIA NEEDS YOU!

4) Πολλά τραγικά περιοδικά κυκλοφορούν κρεμασμένα στα περίπτερα - όμως βρήκα το χειρότερό μου! Λέγεται Αληθινά Έντομα και τον περασμένο μήνα το τεύχος ήταν αφιερωμένο στην «Μεγάλη Σαρανταποδαρούσα» - είχε δώρο μια θήκη που μέσα της ήταν μια τεράστια σαρανταποδαρούσα (από πλαστικό θέλω να πιστεύω, πολύ αληθοφανής όμως). Ανατρίχιαζα κάθε φορά που το έβλεπα -έχω κακά προηγούμενα με το συγκεκριμένο ζώο- και για κάποιο λόγο ήταν φόρα παρτίδα στα περισσότερα περίπτερα του κέντρου της Θεσσαλονίκης.

5) yea! Στο Παρασκήνιο της ΕΤ-1, τη Δευτέρα, 21 Ιανουαρίου στις 20.00… (ελληνικό) Ντοκιμαντέρ για τα blogs!

6) Στους 'Πρωταγωνιστές' του Στ. Θεοδωράκη με τους μοναχούς του Άγιου Όρους (που πολλοί μπορεί να είναι και πραγματικά αξιόλογοι), ανάμεσα στις άλλες απιθανότητες που ακούστηκαν για το άβατο ειπώθηκε κι αυτό: "Οι γυναίκες που παραβίασαν το άβατο όλες είχαν άσχημο τέλος. Η Μαλβίνα Κάραλη ήρθε κάποτε κρυφά στο άγιο όρος παραβιάζοντας το άβατο και είδατε πού κατέληξε!". Και μόνο για την τελευταία ΑΠΑΙΣΙΑ ατάκα του αγιορείτη μοναχού, σφίγγω κι εγώ το χέρι των γυναικών που διαμαρτυρήθηκαν μ' αυτή την πρωτοβουλία -για τα γνωστά 80.000 στρέμματα (όχι τα αγιορείτικα) της Χαλκιδικής.

7) (φωτο από 1999: Νταίζη rules!)

8) Βits & Pieces: Χρυσές Σφαίρες - Οι Νικητές /// Ο Αθηναίος μιλάει στον m.hulot της lifo για τη μαγειρική, τα blogs και το βιβλίο που κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Πατάκη (καλοτάξιδο! – όπως λέει και το εκδοτικό κλισέ). /// Βοηθήστε με να βρεθεί εκείνος που παρέσυρε και σκότωσε το παιδί μου (TA NEA/10-1-08) /// Προδημοσίευση βιβλίου Νίκου Νικολαϊδη /// Ένα τέλειο κουίζ απ’ τον Old Boy. /// Ποια ελληνίδα δήλωσε στην ελευθεροτυπία: «Με πολύ πόνο συνειδητοποιώ ότι οι καλλιτέχνες της γενιάς μου έχουν λίγο το σύνδρομο της Μαντόνα.» [και γιατί?] ///

9) (μέσω arxediamedia, απ’ το nakedsides) Πρόκειται για την ανακάλυψη-ανασκαφή της χρονιάς! Ο συγκλονιστικός δίσκος της Μαρίας Κώνστα ‘Πυρετός’, από το 1981.

10) (indeed!)

11) Η κοπή της βασιλόπιτας στη δουλειά – Μέχρι 111 λέξεις... [από σχόλιο μου εδώ] Την Παρασκευή στο γραφείο κάναμε τοκοπήτοπίτα, και το φλουρί αντιστοιχούσε (κρατήσου!) σε 150 ευρώ που έβαλε ο εργοδότης σε ένα πουγκί. Εντωμεταξύ, αυτά τα 150 ευρώ, μας είχαν αναστατώσει εδώ και 3 μέρες. Έγιναν απίστευτες μηχανορραφίες, τζόγος, ατελείωτες συζητήσεις - με λίγα λόγια μόνο αυτό σκεφτόμασταν από προχτές. Αυτή που βρήκε το φλουρί το άξιζε! και γι' αυτό δεν στεναχωρέθηκα. πράγμα το οποίο δε θα συνέβαινε αν τα 150 ευρώ είχαν πέσει στην "Παναγία", στο "σπίτι" ή τη "δουλειά", για τα οποία βλακωδώς κόπηκαν 3 ολόκληρα κομμάτια!

-------------------------------------------------

*****ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ*****

Έντεκα της Δευτέρας [bonus episode!]-

1) Πασχάλης. Για 2 χρόνια αυτός και η γυναίκα του βγαίναν σ’ όλα τα κανάλια και λέγαν ότι η γυναίκα που του ζητούσε να κάνει τεστ πατρότητας ήταν: ψυχασθενής, δωδεκαθεϊστρια, αλαφροΐσκιωτη ποιήτρια, αποτυχημένη συγγραφέας, εμμονική No1 fan, θλιβερή περσόνα που πήγαινε μόνη της στο νυχτερινό κέντρο κι έπινε ουίσκι, οι σερβιτόροι τη δείχναν με το δάχτυλο και γελούσαν γιατί πήγαινε ντυμένη εκκεντρικά (με περίεργα καπέλα και γελοία παλιομοδίτικα ρούχα), μακιγιαρισμένη σαν κλόουν, παθολογική ψεύτρα, μέρος ολόκληρης συνομωσίας, γυναίκα που για να πήγαινε κάποιος μαζί της θα 'πρεπε να ‘ταν άρρωστος. Ε, λοιπόν, δυο χρόνια μετά, ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει, και αν και κανονικά δε μου πέφτει λόγος – λιγάκι το χάρηκα! [Το blog της Αλίκης Αρβανιτίδη – συζυγος Πασχάλη (όπως έγραφε και στο ψηφοδέλτιο).]

2) Αθόρυβα, και χωρίς να το πολυσυνειδητοποιώ, ο Moby είναι ένας απ’ τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. [και τώρα που το σκέφτομαι το blog του ήταν το πρώτο που διάβασα ποτέ, στις αρχές της δεκαετίας – και συνεχίζω να το διαβάζω και σήμερα.] Ανακοίνωσε λοιπόν το νέο του δίσκο «Last Night» που βγαίνει στις 31/3/08, και εδώ είναι ένα εννιάλεπτο sampler του δίσκου, ο οποίος φιλοδοξεί να συμπυκνώσει μια οκτάωρη έξοδο στα club της Νέας Υόρκης σε 60 λεπτά.

3) «οι άνθρωποι διαβάζουν οποιαδήποτε ανοησία, αρκεί να είναι υπό τη μορφή αριθμημένης λίστας» [αυτό πρέπει να το κάνω tagline] Ένας απολογισμός του 2007: γράφει ο Δημήτρης Πολιτάκης. /// Κι ένας απ’ το feelingminnesota. /// Τέλος, το ξέραμε ήδη και δε χρειαζόταν να μας το πει η Ελευθεροτυπία (αλλά καλά έκανε και το είπε): Πρόσωπο της χρονιάς για το 2007, η Αμαλία Καλυβινού.

4) Ακτίνες που παραπέμπουν στη σημαία των Σκοπίων, σατανικές χειρονομίες, σλόγκαν της νέας τάξης πραγμάτων, αστέρια σαν της αστερόεσσας των ΗΠΑ! Μια ξεκαρδιστική συνομωσιολογική (και σημειολογική) ανάλυση του εξωφύλλου ενός ενθέτου του MAX, απ’ αυτές που μόνο το press-gr θα μπορούσε να έχει. [κι ένα σχόλιο που του γράφει: “Θαύμασα την ανάλυσή σου. Ό,τι κάπνισες πριν τη γράψεις, έκανε εξαιρετική δουλειά! Πάντα άξιος, και εις ανώτερα.”]

5) Αποφεύγοντας το θέμα Ζαχόπουλου (και την Ακυβερνησία) ας πω για το πιο ανατριχιαστικό σάιτ: αυτό με τα στοιχήματα για το πότε θα πεθάνει ο Χριστόδουλος (με δώρο PlayStation3!). Σκέφτηκα να δώσω το λινκ, αλλά δεν αξίζει. [παρ’ ό,τι δεν τον συμπαθώ - αυτό είναι πραγματικά too too much.]

6) Bits & Pieces: Τι απέγινε (και κυρίως ποια είναι) η Ζανέτ Καπούγια; /// Kυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο - ανθολόγιο με κείμενα των bloggers από το συμμετοχικό blog-site Καπέλα Στα Φώτα. /// Έξι μήνες μετά τις ρομαντικές τσιρίδες άλλης εποχής: ΑΘΩΑ η Art Athina. /// Τέλειο! Ολόκληρες ταινίες συμπυκνωμένες σε μια εικόνα. /// Online karaoke machine ///

7) Ο Κ. Βήτα έπαιζε την περασμένη βδομάδα στην πόλη, στο ArtHouse (πού αλλού) κι εγώ σκεφτόμουν τις δύο πρόσφατες -και εξαιρετικές- συνεντεύξεις του που διάβασα την ίδια μέρα. Μία στον Δημήτρη Ρηγόπουλο της Καθημερινής και μία στον Βαγγέλη Ρίσσο στο SOUL. Με κάθε του απάντηση έγραφε κι ένα κεφάλαιο βιβλίου. [Σκέφτηκα να βάλω κάποιο quote αλλά δεν κατάφερα να επιλέξω, ή θα τις ανέβαζα ολόκληρες ή καθόλου. Κι ένα εξαιρετικό νέο τραγούδι απ’ το Αργος: Ποτέ δε θα γίνω φίλος σου. ]

8) (Ζήτω τα διδυμάκια της τατιάνας! Ναι, την περασμένη βδομάδα έγινα θείος.)

9) "Σκέψου να έχουμε διαλέξει τον λάθος θεό. Και κάθε φορά που πάμε εκκλησία, απλά να τον κάνουμε όλο και πιο έξαλλο!" ( Ο Χόμερ Σίμπσον απαντά στο Στοίχημα του Πασκάλ!)

10) (the laziest cat in the world!)

11) Το PC της δουλειάς κράσαρε και ο σκληρός δίσκος καταστράφηκε – Μέχρι 111 λέξεις. Όταν οι τεχνικοί το πήραν στο εργαστήριό μ’ έπιασε το σύνδρομο Gary Glitter… (Είχε χαλάσει το pc του και οι τεχνικοί που το έφτιαχναν βρήκαν παιδική προνογραφία και τηλεφώνησαν μόνοι τους στην αστυνομία, η οποία και συνέλαβε τον Glitter). Οι δικοί μας τεχνικοί δε θα μπορούσαν να με καρφώσουν για κάτι. Τα πιο ύποπτα θα 'ταν τραγούδια που κατέβασα απ’ τον M.Hulot, διάφορα blogs, και το ριάλιτι Janice Dickinson Modeling Agency [οκ, αυτό θα ήταν ύποπτο]. Η αθωωότητά μου δεν έχει σημασία, αγχώνομαι για το τι θα βρουν στο σκληρό μου, με την ίδια λογική που ψευτοανησυχώ όταν στο δρόμο βλέπω πολλούς αστυνομικούς μαζεμένους – παρ’ όλο που, απ’ όσο ξέρω, είμαι, συνήθως, αθώος…

-