Friday, May 18, 2007

Έντεκα (βιβλία αναζητούν συγγραφείς - ΚΟΥΪΖ)

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή η Θεσσαλονίκη είναι ο παράδεισος των βιβλίων: λίγο πριν την κλασική έκθεση βιβλίου στην παραλία έχουμε και τη διεθνή έκθεση στη ΔΕΘ (μέχρι την Κυριακή). Πέρσι έγραψα εντυπώσεις, αναμνήσεις κλπ. Φέτος έγραψα ένα κουίζ, εμπνευσμένο απ’ το διαγωνισμό του 9.58 FM: απ’ ό,τι κατάλαβα διαβάζουν ένα απόσπασμα βιβλίου στον αέρα και οι ακροατές που αναγνωρίζουν το συγγραφέα κερδίζουν δώρα. (Στο δικό μου κουίζ το βραβείο είναι η Ηθική Ικανοποίηση: αν αναγνωρίσετε ή αν θέλετε να μαντέψετε, σας περιμένω στα comments.)

1-42
[Οι σωστές απαντήσεις στο Έντεκα της Δευτέρας.]

#1 Μια εταιρία ενδιαφέρθηκε πρόσφατα να αγοράσει την «αύρα» μου. Δεν ήθελαν το προϊόν μου. Έλεγαν συνέχεια: «Θέλουμε την αύρα σας». Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήθελαν. Ήταν όμως διατεθειμένοι να πληρώσουν πολλά γι’ αυτό.

#2 Εγώ ξαναείμαι ο Άρης και ξαναμιλάω στο Φίφη και σήμερα έβαλα καινούργια κασέτα, να μπορώ να κάνω εγγραφή και απ’ τις δύο πλευρές, γιατί είμαι πολύ χαρούμενος. Τόσο χαρούμενος που αδύνατο να χωρέσει η χαρά μου μόνο στη μία πλευρά.

#3 Σε μια στιγμή σταματάει στο πηγάδι, οπότε κοιτάζοντας μέσα, βλέπει στο νερό έκπληκτος το είδωλο του φεγγαριού. -Το φεγγάρι έπεσε στο πηγάδι! φωνάζει και τρέχει μέσα στο σπίτι και ξυπνάει τη γυναίκα του. Παίρνει ένα τσιγκέλι, το δένουν σε μια τριχιά, το ρίχνουν στο πηγάδι και τραβούν μήπως και το βγάλουν έξω.

#4 Και, σίγουρα, η ζωή ήταν γι’ αυτόν η πρώτη και καλύτερη Τέχνη κι όλες οι άλλες τέχνες φαίνονταν να μην είναι τίποτ’ άλλο από μια προπαρασκευή για τη ζωή. Η Μόδα, που κάνει το πραγματικά φανταστικό να παίρνει για μια στιγμή παγκόσμιο χαρακτήρα κι ο Δανδισμός, που με τον τρόπο του είναι μια προσπάθεια να επιβεβαιωθεί η απόλυτη επικαιρότητα της ομορφιάς, ήταν φυσικό να τον γοητεύουν.

#5 Βγήκα στο δρόμο και έδωσα ένα δολάριο στον πρώτο ζητιάνο που συνάντησα. Στον δεύτερο είπα πως έδωσα ένα δολάριο στον πρώτο. Στον τρίτο το ίδιο κτλ.

#6 – Και ο Γιωργάκης μου είπε να του πάρουμε την «Εμμανουέλλα Νο 2».
Το ότι ο Γιωργάκης, ο ξαδελφούλης της είναι 8 ετών δεν φάνηκε να την προβληματίζει ιδιαίτερα. Ομολογώ ότι βρέθηκα σε απόλυτη αμηχανία.
-Και γιατί τη Νο2 ειδικά; ψέλλισα
-Γιατί την Νο1 την έχει δει πριν δυο χρόνια.

#7 Τι έχει αυτός ο μικροψώλης και με κάνει αγνώριστη; Μπροστά στα μάτια της, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο έλαμψε μια γαλάζια φλόγα. Ξεπηδούσε απ’ το στόμα του ταξιτζή, έφτανε ως το ταβάνι κι εκεί κοβόταν σε δέσμες που χτυπούσαν στους τοίχους και πολλαπλασιάζονταν έπ’ άπειρον. Είναι το χάρισμα! συνειδητοποίησε.

#8 Η Ζαζί περιμένει αλλά τίποτα δε φαίνεται να ’χει κουνηθεί. Είναι το σπίτι της Ωραίας Κοιμωμένης του δάσους. Η Ζαζί ξανακάθεται για να διηγηθεί στον εαυτό της το σχετικό παραμύθι παρεμβάλλοντας και γκρο πλαν διάσημων ηθοποιών. Χάνεται για λίγο μέσα στο μύθο, αλλά τελικά ανακτώντας το κριτικό της πνεύμα καταλήγει να δηλώσει πως είναι μαλακίες τα παραμύθια με τις νεράιδες, κι αποφασίζει να βγει.

#9 Ανοίγω τηλεόραση. Ο χρόνος περνάει γρήγορα. Πολλά κορίτσια μαζεμένα. Όμορφα, νέα, τέλεια. Χορεύουν άγαρμπα, τραγουδούν άνοστα, υπάρχουν άδικα. Κρατιούνται χέρι-χέρι όλα μαζί και τραγουδούν. Σα να φοβούνται. Σα να θέλουν να μείνουν μαζί, κοντά-κοντά, δίπλα-δίπλα, για να μην τις πειράξει κανείς.

#10 Με τα χάπια είχα πάψει να βλέπω όνειρα: σ’ όλη μου τη ζωή έβλεπα φαντασμαγορικά, συγκινητικά όνειρα, όνειρα γελαστά κι αστεία∙ κι όμως εκείνες τις μέρες δεν έβλεπα πια τίποτα. Κι είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που είχα δει το όνειρο με τον Νίκυ και το κόκκινο αυτοκίνητο…

#11 Μπήκε ο Άρμστρονγκ. Με κομμένη την ανάσα… -Ο στρατηγός Μακάρθουρ, ψέλλισε. -Είναι νεκρός! αναφώνησε έντρομη η Βέρα. -Ναι, είπε ο Άρμστρονγκ. Έμειναν αμίλητοι. Για πολλή ώρα…


[*Πριν από ένα χρόνο: Έντεκα ατάκες για βιβλία.]

16 comments:

Anonymous said...

Ένα από τα μεγάλα μου ελαττώματα είναι ότι δεν έχω καλή μνήμη. Με το που διάβασα το post σκέφτηκα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αναγνωρίσω απόσπαμπα βιβλίου.
Το Νο 2 όμως αμέσως κάτι μου θύμισε. Άρης-Φίφης μου φάνηκαν πολύ γνώριμα ονόματα. Αμέσως μου ήρθε το "Σπίτι για πέντε" στο μυαλό. Είμαι αρκετά σίγουρος ότι είναι αυτό...
Αυτήν την "Ηθική Ικανοποίηση" από που να περάσω να την παραλάβω; :P

Anonymous said...

Ενδέχεται ο Νίκυ του #10 να κάνει παρέα με την Μπίμπι, τη Νάνσυ και τον Κούκι, να ακούνε το Rain Dogs, να κλέβουν κραγιόν και να αγναντεύουν κάθε Σάββατο βράδυ την άκρη της πόλης.

enteka said...

[για την εικόνα του ποστ: κοιτάς για τριάντα δευτερόλεπτα στο κέντρο της και μετά κοιτάζεις την παλάμη σου. καλημέρα graham και thelma!]

enteka said...

(ώστε είσαι συγκρότημα thelma blankenship: πολύ μ' άρεσαν τα τραγούδια )

m.hulot said...

με έχει πιάσει ζαλάδα απ' την εικόνα, αλλά όταν κοιτάω την παλάμη μου βλέπω την παλάμη μου. τι θα έπρεπε να βλέπω;

enteka said...

ε.. κουνιούνται πράγματα, (και χαλάνε μάτια). κανα βιβλίο βρήκες; (το #1?)

enteka said...

τι άλλο θα ακούσουμε!
[από την σημερινή ελευθεροτυπία]

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΝΘΙΜΟΥ
Την έντονη διαμαρτυρία του ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια εξέφρασε χθες ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, γιατί δεν συμπεριελήφθη στους ομιλητές των εγκαινίων της 4ης ΔΕΒΘ, εν μέσω της τελετής. «Διαμαρτύρομαι γιατί απεκλείσθη η Εκκλησία» είπε ο κ. Ανθιμος, που καθόταν ακριβώς πίσω από τον Κ. Παπούλια.

tzitzifoula said...

Μμμ, για να δουμε... Το #2 είναι σίγουρα το Σπίτι για Πέντε, αγαπητέ Graham.

Το #11, Δέκα Μικροί Νέγροι, από τα πιο επιτυχημένα της Αγκάθα Κρίστι!!!
Το #3 είναι της Αλκυόνης Παπαδάκη ή με απατά η μνήμη μου?

Ένα μυαλο χειμώνα καλοκαίρι, τι να σου κάνει...

Κι εγώ μόνο την παλάμη μου βλέπω, αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω!

Cle Petridou said...

Άμμος

Idάκι said...

Κι εγώ το Σπίτι για Πέντε αναγνώρισα... και ήμουν σίγουρη πως είναι της Σώτης το 10. Αλλά και το 3 μου λέει κάτι, σαν παραμύθι νομίζω, ίσως από τα Ρώσικα παραμύθια που είχα... δεν βάζω στοίχημα όμως.

Πάντα νόμιζα πως μετά από τόσες χιλιάδες λέξεις, ένα απόσπασμα 3-5 γραμμών αποκλείεται να σου θυμίσει από πού προέρχεται... αλλά κάνω λάθος. Βρήκα προχθές κάποια βιβλία της Blyton online και ακόμη και η αλλαγή γλώσσας δεν απέτρεψε την έντονη συγκίνηση που προκάλεσαν γνώριμες, χιλιοδιαβασμένες εκφράσεις...

Να σαι καλά Έντεκα, καιρό έχω να σου σχολιάσω.

m.hulot said...

την αύρα του!? ο άντριαν!

Anonymous said...

Νομίζω πως το 6 είναι από βιβλίο της Ελενας Ακρίτα - δεν είμαι σίγουρη πιο, αλλά πρέπει να είναι από τα πρώτα της...αν το θυμηθώ πριν τη Δευτέρα, θα σας πω..

aniaris said...

πρέπει να κάνω κάτι με τη μνήμη μου.Ή να αρχίσω να διαβάζω πιο πολύ.

enteka said...

(μπα μην ανησυχείς, δεν είναι απαραίτητο να έχει διαβάσει κανείς τα συγκεκριμένα - απλά πήρα μερικά στην τύχη απ' τη βιβλιοθήκη μου)

:)

Anonymous said...

Enteka, κατ' αρχήν, τα συχαρίκια μου... Κατά δεύτερον, my two cents.
No8: Zazie dans le metro, Raymond Queneau
No10: Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης, Σώτη Τριανταφύλλου

Ε;

enteka said...

ευχαριστώ για τις συμμετοχές!
:)

1. Άντι Γουόρχολ – Η Φιλοσοφία του Α. Γουόρχολ.

2. Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου – Σπίτι για Πέντε

3. Ναστραδίν Χότζας

4. Όσκαρ Γουάιλντ – Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι

5. Τσαρλς Μπουκόφσκι – Pulp

6. Έλενα Ακρίτα – Η Έλενα στη Χώρα των Θαυμάτων

7. Χρ. Χωμενίδης – Η Φωνή

8. Ρεϊμόν Κενό – Η Ζαζί στο μετρό

9. Λένος Χρηστίδης – Ψυχ

10. Σώτη Τριανταφύλλου – Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης

11. Αγκάθα Κρίστι – 10 Μικροί Νέγροι.