Monday, August 13, 2007

Έντεκα (της Δευτέρας)

scan0007

1) Ωραία! Αρχίζει κανονικά η κυνηγετική περίοδος. Καμία περιβαλλοντική καταστροφή δεν συνέβη, καμία ανάγκη για συμβολικές, έστω κινήσεις απ' την πλευρά της πολιτείας - η ζωή και το κυνήγι συνεχίζεται…

2) Το εκνευριστικό παιδί της Greenpeace: πολύ σωστό το μήνυμα, όμως προς το τέλος (με όλα τα τσατισμένα ρουθουνίσματα, τα σφιγμένα χείλη και την ηθικολογία) το χαλάει τελείως. Και καλά ανατρεπτικό με κάνει να μη θέλω να νοιαστώ καθόλου για το μέλλον του, να πω, δεν μας παρατάς κι εσύ κι ο γρύλλος σου. [Τουλάχιστον οι εγγραφές στην Greenpeace έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, πράγμα καλό.]

3) Death Proof’s Chick Habit vs. Faster Pussycat Kill Kill

4) Sally Spectra gives Stephanie Forrester a special haircut

5) To πιο αστείο και εύστοχο ποστ για το περίφημο βιβλίο της Ιστορίας

6) Bits & Pieces: τέλειο ποστ απ’ το WinterAcademy: Revisiting the Classics /// Jarvis Cocker - Help the Muthafuckin Aged /// ποστ/ιστορία που μ’ άρεσε /// ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ (ΠΡΩΗΝ) ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΥ /// «Ο πεθερός μου πριν κοιμηθεί έβγαζε το σώβρακο και το κρέμαγε στον καλόγερο»! ( # Από τα διδακτικά θέματα του «Κους κους»)

7) Όλα τα λεφτά το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας εν μέσω της [too little too late] παροχολογίας Καραμανλή: έχει τα ψεύτικα μεγάλα λόγια του πριν γίνει Πρωθυπουργός, τότε που κατηγορούσε άλλους ως αρχιερείς της διαπλοκής, πριν μας δείξει τα δικά του χάλια. Σεπτέμβριος του 2003: «Η πραγματική κοινωνική ευαισθησία αποδεικνύεται στην πράξη στη διάρκεια της τετραετίας και όχι της προεκλογικής περιόδου… Τώρα, λίγο πριν τις εκλογές, ο κ. Σημίτης θυμήθηκε τάχα ότι υπάρχουν και οι πολίτες. Ότι υπάρχουν Έλληνες, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας... Αυτό είναι εμπαιγμός. Αυτό είναι προεκλογικό προσωπείο και όχι κοινωνικό πρόσωπο... Ελληνίδες, Έλληνες, θέλω να σας μιλήσω από καρδιάς για το πώς αντιλαμβάνομαι προσωπικά την κοινωνική πολιτική... Κοινωνική πολιτική δεν είναι οι αποσπασματικές παροχές της τελευταίας στιγμής. Η κοινωνική πολιτική δεν είναι λαχείο που κληρώνει κάθε 4 χρόνια, όταν αρχίζουν οι προεκλογικές υποσχέσεις. Η πραγματική κοινωνική ευαισθησία αποδεικνύεται στην πράξη, στη διάρκεια της κυβερνητικής τετραετίας και όχι στις αρχές της προεκλογικής περιόδου".

8) Morrissey and Siouxsie interlude video

9) "Η τραγουδίστρια έπρεπε να διακόψει το μπάνιο της"!

10) Ο Μαντόνα εναντίον του Μέριλυν Μάνσον [δεν είναι τυπογραφικό λάθος]

11) Ημέρα των Αριστερόχειρων σήμερα, χρόνια μας πολλά. Διαβάστε: Έντεκα (ξεχωριστοί αριστερόχειρες) 1) Douglas Coupland 2) M. MacLuhan 3) Obama Barack 4) Harold Crick 5) Germaine Greer 6) Douglas Adams 7) Ned Flanders 8) MC Escher 9) Χ.Κ. Άντερσεν 10) Woody Allen 11) Φρ. Νίτσε (και Hendrix)

-------------------------------------------------------------
*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ
ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΜΟΥ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
bart_simpsons
Μπήκα στον μίζερο χώρο της Διεύθυνσης Συγκοινωνιών, κοντά στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. Πλησίασα το σωστό γκισέ, είδα την ξινισμένη 60αρα που καθόταν στο γραφείο, αρκετά μακριά απ’ το τζάμι που μας χώριζε. Έβγαλα από την τσέπη μου ένα περίστροφο (γεμάτο με σφαίρες - έτοιμο να εκπυρσοκροτήσει τυχαία). Με θόρυβο (ΝΤΡΑΝΓΚ!) το ακούμπησα πάνω στο γκισέ κι άρχισα να το χαϊδεύω με νόημα, όποτε το έκρινα απαραίτητο. Η κυρία Στεργίου, αυτή η ξινισμένη υπάλληλος του γκισέ 07 με ρώτησε: «Τι θα θέλατε;» Της έδειξα τα χαρτιά και εξήγησα σαν να μιλούσα σε μωρό. «Μα», μου λέει «λείπουν αυτά κι αυτά.» «Όχι», της λέω «εδώ είναι». Πήρε τα χαρτιά και τα εξέτασε προσεκτικά. Τα κοίταξε όλα για λίγο και στο τέλος, κοιτώντας μια εμένα και μια το περίστροφο μου, μου είπε: «Πρέπει όμως το όχημα να περάσει ταξινόμηση. Θα πάτε μια άλλη μέρα στο γραφείο τάδε, θα την κάνετε και μετά θα είστε έτοιμος για να ξανάρθετε σε μένα.» «Μα έχει γίνει ταξινόμηση, να!». «Σωστά, αλλά ξέρετε, για τους τάδε και δείνα λόγους πρέπει να ξανακάνετε και μετά να ξαναπεράσετε από εδώ μια άλλη μέρα για να σας εξυπηρετήσω».
…..

Τα πράγματα φυσικά δεν έγιναν έτσι. Δεν είχα περίστροφο κι έτσι η σνομπ υπάλληλος με το μικρότερο attention-span όλων των εποχών [για να της αποσπάσω δυο κουβέντες έπρεπε να τραβήξω την προσοχή της, ξανά και ξανά και ξανά], μετά από κάθε γενικόλογο χρησμό που μουρμούριζε μέσα απ’ τα δόντια της [«τι ‘ναι αυτά τα χαρτιά», «ποιος στα ‘δωσε», «δεν κάνουν»] μου γυρνούσε την πλάτη, χωρίς κάποια εξήγηση. Αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μου, ή να κοιτάξει όλα τα χαρτιά. Όταν έβρισκα τα έγγραφα που κατ’ αυτήν δεν είχα, πεισμωμένη αρνιόταν να τα αναγνωρίσει και ξανάφευγε.

Η δουλειά μ’ αυτό το πιστοποιητικό δεν ήταν δική μου, εξυπηρέτηση έκανα σε άλλους κι έτσι δεν το πήρα κατάκαρδα, ούτε έβαλα τις φωνές. Απλά ήθελα να ξέρω τι να πω στον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου: για ποιο λόγο δεν έγινε η δουλειά, τι έλειπε και τι έπρεπε να γίνει από δω και πέρα. Τα ρώτησα αρκετές φορές, αλλά η υπάλληλος με το short attention span, γυρνούσε για ένα δευτερόλεπτο, μουρμούριζε κάτι κι όταν της έλεγα να το επαναλάβει για να το σημειώσω έκανε ότι δεν άκουγε.

Στην ιστορία της πρώτης παραγράφου όλα τα ονόματα και καταστάσεις ανήκουν στην σφαίρα της πραγματικότητας [εκτός απ’ το περίστροφο]. Φεύγοντας απ’ την άχρηστη αυτή υπηρεσία της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης σκεφτόμουν ότι μόνο με ένα περίστροφο θα είχε γίνει η δουλειά μου, ή μάλλον δεν θα είχε γίνει καν αλλά τουλάχιστον θα είχα μια μίνιμουμ δόση πληροφόρησης και μια αυτονόητη αν και ελάχιστη εξυπηρέτηση.

Στην φαντασίωσή μου με το περίστροφο δεν πυροβολώ την Στεργίου. Ούτε καν την υποχρεώνω -έτσι έντρομη όπως θα είναι- να μου βγάλει το πιστοποιητικό ή να μου λύσει το πρόβλημα. Όχι: την βάζω να μου εκθέτει το πρόβλημα (που η ίδια έχει ψιλοεπινοήσει) με λόγια απλά, με κουβέντες που έχουν συνοχή, απαντώντας στις 2-3 ερωτήσεις μου χωρίς απορριπτικές αποχωρήσεις, χαρίζοντάς μου τριάντα συναπτά δευτερόλεπτα. Δυστυχώς, ακόμη και η καλπάζουσα φαντασία μου δεν μπορούσε να σκαρώσει πιο ευτυχισμένο χάπι-εντ στην όλη υπόθεση.

8 comments:

alexander said...

Καλημέρα! Χρόνια πολλά από έναν ακόμα αριστερόχειρα. Όσο για τις δημόσιες υπηρεσίες δεν λειτουργούν ούτε με σφαίρες...

Nathalie said...

Kalimera! Eytyxws exoume kai sena me ta freska post..
Oson afora to post mesa sto post thn exw pathsei pollakis. 8ymamai thn teleftea fora pou evgala adeia gia na parw gyalia apo to tameio tou patera mou, exontas mazepsei prwta ta apeira dikaiologhtika kai afou eixa hdh treksei apo grafeio se grafeio eprepe telos na bei mia kwlosfragida. Paw sto armodio grafeio kai htan mia typissa pou koutsoboleve sto thlefwno. Elege oti vlakeia boreis na fantasteis mexri kai gia to savvatokyriako sto xwrio, pou 8a epshnan arnia me ton adra ths klp. Me eixe dei, den ekane thn paramikrh kinhsh kai perimena panw apo 20' na teleiwsei h kyria to thlefwnhma gia na mou valei mia sfragida.. Einai as'ta na pane h katastash.

gay super hero said...

Το καλυτερο για τον μικρό κουκουλοφόρο το έγραψε η Καθημερινή: "ο σύγχρονος Σαβοναρόλα".

'Οσους για τους κυνηγούς και τους πολιτικούς κάφρους που δεν τολμάνε να τα βάλουν μαζί τους, αφιερώνω ένα αγαπημένο τραγούδι των Eurythmics: SHAME

Anonymous said...

Το φοβερο παντως με τις δημοσιες υπηρεσιες ειναι οτι δεν χρειαζεται να εχεις πολλες εμπειριες μαζι τους για να σου συμβει κατι τραγελαφικο, συνηθως συμβαινει με την πρωτη!!!

Για Siouxsie και Morrissey τι να πω? Αριστουργημα!
Θυμαμαι πως εψαχνα για το CD single εβδομαδες(Ηταν η εποχη, που για καποια CD νομιζες, οτι οταν κυκλοφορουσαν στην Αγγλια π.χ., τα φορτωνανε σε γαιδουρακια και τα στελνανε Ελλαδα. Ετσι ηθελε ενα με δυο μηνες, αναλογα με τα γαιδουρακια, για να φτασουν στα ραφια των δισκαδικων.) και ενα απογευμα περνουσα εξω απο το Rock 100 και το βλεπω στην βιτρινα. Παω στο καρτοτηλεφωνο που εχει παραδιπλα, ακυρωνω ολες τις δουλειες μου(καφεδες και ποτα), παω το αγοραζω και ταξι για το σπιτι. Την ωρα που εβαζα το CD για να παιξει μου ειχαν κοπει τα γονατα απο την αγωνια.(Βλεπεις η Siouxsie και ο Morrissey ηταν οι μεγαλυτεροι ηρωες της εφηβειας μου. Εξαιτιας τους, επειδη δεν ηθελα να βαλω καποιον απο τους δυο πιο πανω απο τον αλλον, αναγκαστηκα να χωρισω σε δυο κατηγοριες τους ηρωες μου αναλογα με το φυλο τους. Ετσι κατελαβαν την πρωτη θεση στην κατηγορια τους και λυθηκε δια παντως το προβλημα.)
Οταν τελειωσε το τραγουδι, ειχα ανατριχιασει ολοκληρος και εκλαιγα με αναφιλητα απο συγκινηση και ανακουφιση.

και κατι ακομα..
Στο αυτοκινητο της φιλης μου της Ποπης, μετα απο την καθημερινη μας εξοδο στα εναλλακτικα μπαρακια της Κορομηλα και της ευρητερης περιοχης, να βαζουμε την κασσετα στην οποια ειχα γραμμενο το κομματι τρεις φορες στην σειρα(τοσο περιπου χρειαζοταν ως τα σπιτια μας σε Αρετσου και Καραμπουρνακι) και αφου συμφωνουσαμε για καθε φορα που θα ακουστει το τραγουδι ποιος θα κανει τα φωνητικα του ενος και ποιος του αλλου, ξεκινουσαμε τραγουδωντας για τα σπιτια μας.(Παντα με κλειστα παραθυρα.)

Αυτα τα λιγα και νοσταλγικα

ΖΗΤΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ!


Σου στελνω την αγαπη μου και τα φιλια μου! ;)

Cookie Basher said...

..could be
the beginning of love...

revqueer said...

Εγώ είμαι δεξιόχειρας και τώρα ζηλεύω...

enteka said...

γεια!

alexander: :)
nathalie, έτσι γίνεται πάντα...
gsh: ωραία η αφιέρωση
cookie basher: ... :)
revqueer: οκ, εσύ γιορτάζεις τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου ;)

λευκή τρύπα: ακριβώς, σε οποιαδήποτε τυχαία φορά που θα πας σε δημόσια υπηρεσία όλο και κάτι θα συμβεί.
Σήμερα πήγα στο ΙΚΑ για θεώρηση των ενσήμων μου και δεν ήταν κανείς στο γκισέ που έπρεπε. Δεν ήταν κανείς ούτε στα γύρω γκισέ όλου του δεύτερου ορόφου. Είναι βέβαια μια μέρα πριν τον Δεκαπεντάυγουστο και το ψιλοπερίμενα.
ΟΜΩΣ! Το ΙΚΑ έχει αυτό το πολύτιμο δωματιάκι με πληροφορίες. Πήγα εκεί για άσχετο λόγο (όχι για να πω ότι δεν βρήκα κανέναν στο γκισέ) και η ευγενέστατη κοπέλα μου έλυσε όλες τις απορίες και στο τέλος μου είπε: "Γιατί δεν πάτε πρώτα στο γκισέ του δεύτερου ορόφου;" και της είπα ότι περίμενα εκεί τόσην ώρα και δεν ήταν κανείς.
Συνοφρυώθηκε και κάλεσε κάποιον στο τηλέφωνο. Μόλις το έκλεισε μου είπε: "Κάντε τον κόπο να ξανανέβετε, τώρα θα είναι κάποιος."
Και όντως ένας υπάλληλος ήταν εκεί, μου τα θεώρησε αμέσως και έφυγα.

Για το Interlude, πολύ μ' άρεσαν αυτά που έζησες σχετικά με το τραγούδι. Πρέπει να το τραγουδήσουμε και μαζί! ΖΗΤΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ! :)
xxx

WinterAcademy said...

1. interlude: απλά μία από τις ωραιότερες διακευές όλων των εποχών. αγαπητή λευκή τρύπα αυτά τα τραγουδάμε με ΑΝΟΙΧΤΑ παράθυρα, και στη διαπασών, ως εκδίκηση για όλα τα κάμπριο (και μη) που περνούν με ιλλιγγιώδη ταχύτητα από μπροστά μας με μουσική υπόκρουση 50cent (στην καλύτερη) και βολάνη (στη χειρότερη περίπτωση)(οκ υπάρχουν και χειρότερα..)

2. και'γω πάντα ζήλευα τους αριστερόχειρες.. όχι πια:

Lefties
On average, right-handed people live seven years longer than their left-handed counterparts.
And over 2500 left-handed people are killed every year by household objects intended for right-handed people.

(διαβάζωμεν κι εμείς popbitch αγαπητέ 11)

3.θα μπορούσα κι εγώ να πω πολλά για την εξυπηρέτηση στο Δημόσιο αλλά ας μη χαλαστώ βραδυάτικα..

4.sally spectra 4ever

(&thx 4 the link)