Monday, October 01, 2007

Έντεκα της Δευτέρας [πάμε για δουλειά!]

scan0002b

1) Πόσους συνειρμούς προκαλεί η επανάσταση των Βουδιστών μοναχών στην Μιανμάρ (ή Βιρμανία, ή Μπούρμα)! Μια χούντα των συνταγματαρχών – και αυτοί που τελικά βγήκαν στους δρόμους ήταν οι πιστοί μοναχοί [ΔΕΝ όρκισαν τη χούντα, ΔΕΝ διάβαζαν κατά τη διάρκειά της και ΔΕΝ κάνουν τα στραβά μάτια τώρα]. Η Βουδιστική φιλοσοφία θεωρείται απολιτίκ και απαθής∙ θα περίμενε κανείς πως οι μοναχοί θα διαμαρτύρονταν με το να μη μιλήσουν σε κανέναν για 40 χρόνια ή με το να αποδεχτούν ότι υπάρχει Πόνος και Αδικία στη ζωή και να πάνε παρακάτω αναπνέοντας γαλήνια και σταθερά. Κι όμως: αυτοί είναι που ξεκίνησαν την επανάσταση κι έστρεψαν το βλέμμα της παγκόσμιας κοινότητας στην Μιανμάρ, μια χώρα που οι περισσότεροι δεν ξέραμε καν ότι υπήρχε. Και μόνο γι’ αυτό είναι για μένα οι πιο απρόσμενοι και θαυμαστοί ήρωες της ψηφιακής μας εποχής...

2) «Η Aung San Suu Kyi, σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα της Μυανμάρ, είναι φυλακισμένη στο σπίτι της εδώ και είκοσι χρόνια γιατί τόλμησε να υψώσει την φωνή της ενάντια στους συνταγματάρχες.
Σήμερα ζει μακριά απ' τους δυο γιούς της (τους οποίους δεν πρόλαβε να μεγαλώσει), δεν μπόρεσε να δει τον άνδρα της (ο οποίος πέθανε από καρκίνο το 1997) για χρόνια, και ζει απομονωμένη στη φυλακή του σπιτιού της εμμένοντας στα πιστεύω της.
Το Σάββατο που μας πέρασε 500 βουδιστές μοναχοί περπάτησαν σιωπηλοί τον δρόμο που οδηγεί στο σπίτι-φυλακή της Aung San Suu Kyi. Οι φρουροί, σε μια κίνηση απροσδόκητης γενναιοδωρίας, άνοιξαν τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα και τους άφησαν να περάσουν. Εκείνη βγήκε στην πόρτα της και τους χαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια ...»
#

3) Nan Goldin. Αυτή είναι η περίφημη φωτογραφία που κατασχέθηκε απ’ την αστυνομία της Βρετανίας. Ήταν μέρος ενός πορτφόλιο της Γκόλντιν που κατέγραφε τη ζωή των κοριτσιών και των γύρω τους (139 φωτογραφίες συνολικά) και παρουσιαζόταν στο μουσείο Baltic του Gateshead. Τώρα οι αρχές θα αποφασίσουν αν θα συλλάβουν την Γκόλντιν. Είναι παρήγορο ότι οι art athines δεν συμβαίνουν μόνο εδώ, but still... [δείτε επίσης: Έντεκα φωτογραφίες της Ναν Γκόλντιν - και μια πονεμένη ιστορία]

4) Είναι γνωστό ότι το συλλογικό blog ArxediaMedia είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί, όμως με ποστ σαν ΑΥΤΟ το αποδεικνύει για άλλη μια φορά.

5) bits&pieces! Η Ασπασία Κράλλη για τον Μαρσέλ Μαρσό [απ’ την Καθημερινή] /// Οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, η Πάολα, οι εκλογές του ’89 – και ο Αμβρόσιος. /// Έλεος με τη Μονή Βατοπεδίου /// Έντεκα του Νανάκου! /// Πέθανε μια αγαπημένη μου ελληνίδα συγγραφέας παιδικών βιβλίων, η Κίρα Σίνου. /// εξαιρετικό! η όλια λαζαρίδου μιλάει στο beautiful[the]people

6) Gucci παντόφλες και τζιν Prada. Κάτι ευτελή κυάλια. Τρεις παγοθήκες και μερικά αγκίστρια. Το xariseto κάνει το ebay να μοιάζει με καπιταλιστικό Δράκουλα. Mε σύνθημα “Μην το Πετάξεις, χάρισέ το» το σάιτ προωθεί την ιδέα της χρηστικής ανακύκλωσης και είναι ένας χώρος [δωρεάν] ανταλλαγής πραγμάτων που δεν θέλουμε πια. http://xariseto.com/

-
img444
-
7) Μεγάλο ταλέντο. Ο Άρης Καραμπεάζης κάνει μια τέλεια ραδιοφωνική εκπομπή στον 88μισό – την περασμένη βδομάδα είχα μια δουλειά και δεν έφευγα απ’ το σπίτι για να μη την χάσω. Μετά συνειδητοποίησα ότι έχω και γουώκμαν (αφού έφτασα στον προορισμό έκοβα βόλτες για να μην μπω μέσα· τελικά την άκουσα όλη). Είναι φοβερό: με τον 88μισο και τον Republic η Θεσσαλονίκη έχει και επίσημα Πολύ Καλύτερα Ραδιόφωνα απ’ την Αθήνα.

8) Αν μου λέγαν στα τέλη 80ς αρχές 90ς, τότε που επειγόμουν να ακούσω το Radio1, ότι για όλη την υπόλοιπη μου ζωή θα μπορούσα να το ακούω ζωντανά από οπουδήποτε με ένα κλικ, θα έμενα με ανοιχτό το στόμα. Δυστυχώς τώρα πια και εγώ άλλαξα και το Radio1. Το νεανικό ραδιόφωνο του BBC που ανεβοκατέβαζε συγκροτήματα, που κάποτε ήταν ένα μοναδικό outlet για φρέσκια μουσική και ειδήσεις αλλά και το σπίτι του John Peel, έκλεισε χτες 40 χρόνια στον αέρα. [για τον γιώργο: 40 χρόνια κυριακάτικων απογευμάτων με το Τοπ40]

9) Ως γνωστόν ο Κωνσταντίνος Ρήγος αγαπάει το γυμνό. [«Δε θέλω άλλους κώλους στο χοροθέατρο του Κρατικού» φέρεται να είπε ο Νικήτας Τσακίρογλου πριν ‘διώξει’ τον Ρήγο απ’ τη Θεσσαλονίκη – μια εξαιρετικά κουτή κίνηση του Διευθυντή του ΚΘΒΕ (και δεν ήταν η μόνη)]. Σκηνοθετώντας το νέο βίντεο-κλιπ του Στέλιου Μάξιμου για το αφόρητα βαρετό «Πώς» έγδυσε τον τραγουδιστή εντελώς.

10) Blog μέσα στο blog: εδώ και μήνες η 'α, μπα?' έχει στήσει το δικό της μπλογκ μέσα στο email μου, με μόνο έναν αναγνωστη – εμένα. Όχι πια! Σήμερα η Α, μπα? παρουσιάζει: εναλλακτικές πραγματικότητες. Η Μέριλιν, o JFK και το παιδί τους στο εξώφυλλο του Life. / Τα υποθετικά γηρατειά διασήμων. / Simpsonize you! / φώτοσοπιν –παράλληλοι κόσμοι διασημοτήτων. / Galleryoftheabsurd / η ιστορία του XENU που αφού έφερε στη Γη δισεκκατομύρια δικούς του απ’ τον πλανήτη τους σκότωσε με βόμβες υδρογόνου, ώστε η ουσία τους να διαποτίσει τον πλανήτη: τι πιστεύουν οι σαϊεντολόγοι.


11) Τα PC-games που έπαιξα αυτήν την εβδομάδα – μέχρι 111 λέξεις: Harry Potter 2 /// Desperate Housewives (σαν Sims με υπόθεση και ντετεκτιβίστικο μυστήριο) /// Paradise Pet Salon (τέλειο! Έχεις διαχειρίζεσαι ένα κτηνιατρείο-σπα για γάτες και σκυλάκια). /// Delicious Deluxe 2 (ξεκινάς με ένα σταντ σ’ ένα πάρκο πουλώντας αναψυκτικά και σάντουιτς και σιγά-σιγά φτιάχνεις καφέ, εστιατόρια και sushi bar) /// Family Feud (το παλιό τηλεπαιχνίδι «Κόντρες», απαντάς σε γενικές ερωτήσεις. Επίσης το F.F. Hollywood που έχει ερωτήσεις μόνο απ’ τη σόουμπιζ). /// Master of Defence (κάπως πολεμικό, χτίζεις πύργους και κάστρα για να επιζήσεις από επιθέσεις τερατόμορφων αντιπάλων). /// Fairy Godmother (διαχειρίζεσαι ένα μαγαζί που πουλάει μαγικά φίλτρα).

[το καλύτερο πάντως παιχνίδι για μένα είναι το 'enteka', στο οποίο δημιουργείς και διαχειρίζεσαι ένα αρκετά διασκεδαστικό blog]

------------------------------------------------

*ΠΟΣΤ ΕΞΩ ΑΠ' ΤΟ ΠΟΣΤ!

scan0008

Στη Βιέννη πήγαμε σ' ένα σωρό μουσεία - πραγματικός παράδεισος.

Αν ήμουν δισεκατομμυριούχος, κάθε φορά που έβλεπα κάτι που θα μου άρεσε σε μια γκαλερί ή μουσείο θα προσπαθούσα να το αγοράσω. Δεν είμαι (just yet!) και η συλλογή μου με κάρτες έργων τέχνης κοντεύει να φτάσει ως το ταβάνι. Έβαλα στο σκάνερ έντεκα απ' αυτές που αγόρασα στη Βιέννη και το αποτέλεσμα (επειδή θα έπιανε πολύ χώρο εδώ) το ανέβασα στο scanner.

Έντεκα (έργα τέχνης που είδα στα Μουσεία της Βιέννης και μετά τα αγόρασα σε καρτ ποστάλ)

20 comments:

enteka said...

Στην αρχή του ποστ (κάτω απ’ τη φωτογραφία του Ντόναλντ) με ένα απλό κλικ μπορείτε ν’ ακούσετε το «Πάμε για Δουλειά» της Μαριάννας Τόλη, που το αφιερώνω με όλη μου την ειρωνεία στον εαυτό μου.

Είναι ένα απίστευτα catchy ποπ τραγούδι των ‘70ς που σκοπό έχει να εμψυχώσει τους εργάτες, στην πραγματικότητα όμως προκαλεί γέλιο και τάση για τεμπελιά. Ένας ύμνος στον καπιταλισμό, μια εκνευριστική ωδή στην «κεφάλια μέσα» κατάσταση της κοινωνίας, που τα ρομποτάκια πρέπει να δεχτούν αδιαμαρτύρητα.

Όλο κάτι καλό συμβαίνει στην αφηγήτρια και ξαφνικά πρέπει να φύγει, να τα παρατήσει όλα για να πάει για δουλειά. Περιέργως αυτό την κάνει ηδονικά ευτυχισμένη και θεωρεί ότι το ίδιο πρέπει να συμβεί και σε μας. Ακόμα κι όταν αναφέρει ένα πλούσιο Αμερικάνο που χάρη στα λεφτά του έχει εύκολη ζωή δεν ζηλεύει καθόλου, αντίθετα προτιμά να ξυπνάει στις 7 για δουλειά ανακράζοντας όλο εθνική υπερηφάνεια «Κάτω το δολάριο, ζήτω η δραχμή!»

Με δυο λόγια είναι ένα φανταστικό τραγούδι – και συστήνω την ανάγνωση των στίχων μαζί με την ταυτόχρονη ακρόασή του.

"Πέρασα καλά χτες βράδυ στη γιορτή, χόρεψα και μπάλο ήπια και κρασί
Ήρθαμε στο κέφι γέλασα πολύ κι ύστερα θυμήθηκα πως θα ‘ρθει το πρωί
Πάμε για δουλειά, πάμε για δουλειά (χέι)
Ό, τι και να κάνεις μην αναστενάζεις ξύπνα και με κέφι πάμε για δουλειά

Έρχεται το βράδυ…
Άντρες με γραβάτα κι οι γυναίκες με μακριά
Πάνε στις ταβέρνες φεύγουνε λεφτά
Κι ύστερα θυμούνται πως σε λίγο θα ‘ναι 7
Πάμε για δουλειά, πάμε για δουλειά (χέι)
Ό, τι και να κάνεις μην αναστενάζεις ξύπνα και με κέφι πάμε για δουλειά

Έρχεται ο θείος Τζον απ’ την Αμερική
“Hi everybody!” και η τσέπη του κλειστή
πλούσιος πολύ, εύκολη ζωή
κάτω το δολάριο ζήτω η δραχμή!
Πάμε για δουλειά, πάμε για δουλειά (χέι)
Ό, τι και να κάνεις μην αναστενάζεις ξύπνα και με κέφι πάμε για δουλειά

Με γεμάτο το στομάχι και στ’ αυτιά μας μουσική
Συζητήσεις «Τι κάνετε; Πώς πάει το παιδί;»
«Πήραμε πλυντήριο» «Θα πάρετε κρασί;»
«Πρέπει να πηγαίνουμε. Χαρήκαμε πολύ!»
Πάμε για δουλειά, πάμε για δουλειά (χέι)
Ό, τι και να κάνεις μην αναστενάζεις ξύπνα και με κέφι πάμε για δουλειά"

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Zpi said...

Καλώς σας ξαναβρήκαμε Mr.11
Ωραία η τοποθέτηση για τους μοναχούς, όντως συγκινητική η προσπάθειά τους.

Καλό μήνα

twitterfilter said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

Καλή βδομάδα 11

Ετοίμαζα ένα εξαιρετικής έμπνευσης σχόλιο για το τραγουδάκι, αλλά (ευτυχώς) με πρόλαβες.

Respect για το 1 σου.
Ένα γερό ποστ γιά το θέμα θα δείς (αν δεν το έκανες ήδη) στην Ρίτσα Μασούρα.

Anonymous said...

κουλό μήνα αγαπητέ

enteka said...

(ευχαριστώ επίσης)

Chaca-Khan said...

καλημέρα, καλομήνα, καληβδομάδα
rock on !!

Μεγαλοκοπέλα said...

Καλέ πόσων χρονών είσαι και το θυμάσαι; Μέχρι σήμερα νόμιζα πως μόνο εγώ είχα απομείνει να θυμάμαι κάτι τέτοια. Ελπίζω να έχεις και το καλτ-απληκτικό άλμπουμ με τα Μην Κλαις (διασκευή του Salt of the Earth των Rolling Stones), Παγκόσμιος Μαγειρική (του Κώστα Τουρνά) και Πεθαίνω που φυσικά δεν είναι άλλο από το Je suis malade του Serge Lama...

Όσον αφορά τον λογικό συνειρμό σου με τους μοναχούς, μόνο ο Τριάντης δεν κατάλαβε τίποτε κι έγτραφε τις γνωστές μπούρδες του στην Ε.

amvro said...

καλό χειμώνα στη θεσσαλονίκη!

[κρατάει η ζεύξιδος ή μπήκαν τα τραπεζάκια μέσα?:)]

gay super hero said...

Ο ανθυπορουβάς κολυμπάει στην πισίνα και η κάμερα κρύβει τα επιμαχα σημεία. Βig deal;-)

Μου θύμισες πριν κάποια χρόνια στη Βιέννη, που θαύμαζα το πορτρέτο της Adele Bloch-Bauer του Κλιμτ στο Μπελβεντέρε. Δυστυχώς δεν τον προλαβες γιατί δεν είναι πια εκεί. Το μουσείο αναγκάστηκε να τον επιστρέψει στους νόμιμους ιδιοκτήτες του. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους, αλλά ίσως θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν μια χρηματική αποζημίωση. Είναι πολύ κρίμα που ο πίνακας δεν είναι πια διαθέσιμος στο κοινό.

greekgaylolita said...

Τελειο μηνα 11ουλη και τελεια βδομαδα να χουμε;-)
Τ.ε.λ.ε.ι.ο. και το σημερινο ποστ!
Εντωμεταξυ ειπα να μη το σχολιασω, αλλα με τρωει το δαχτυλο μου και προχωρω παρ'αυτα:-)
Ποτε θα σταματησει ο Κωνσταντινος τις σκηνο-θεσιες των αμφιβιων,αμφισημων,αμφισεξουαλικων(λες;σσσ, μπορει να διαβαζει το μπλογκ κι η μαμι μπλου τους τους και θα διαρραγει ανεπανορθωτα ο φερετζειος ιστος και δεν ειμαστε για τετοια κοτζαμαν straight-looking and acting;-P.Koινως:H σημειολογια του Γεφυριου της Αρτας σε συναρτηση με την Οταν Εκλαψε ο Gaylom,
ψυχοσυνθεση του ελληνος homosexual.
Επιγραμματικως:ολημερις το χτιζουν, το βραδυ το γκρεμιζουν.
Ωϊμε,κλαψ,καυλ!;-) κι αμφιταλαντουχων laicων (καρακ)αοιδων μας?Πληρωνουν τοοσο καλα οι αιμορραγουσες δισκογραφικες?Νο,no,nο.Το πορτοφολι του ψωνισμενου καλλιτεχνη να ειναι καλα που θελει σινιε βιντεοκλιπ.Αχ, αυτη η νεα γενια ΝικοΣουλη μου δεν υπολογιζει τιποτα,τς-τς-τς ειδες?
Αnyway, για να σοβαρευτουμε.Το βιντεοκλιπ εκει εις τας μακρινας Εσπεριας οπου κι πρωτοεφευρεθηκε(sorry mr Dampasis και λατρεμενα ω εσεις μουσικα διαλλειματα της ΠΑΣΠ-αληστου Ε.Ρ.Τ.2)υπηρξε στις πιο ευτυχισμενες του και welldefined στιγμες, Η Επικρατεια του Μεγαλου Αυνανιστη.Λουκ χιαρ..Εντ χιαρ..Ki edo, parakalo.O υποδορια αισθητικοσεξουαλικος εξμπισιονισμος αποτελεσε πεδιο δοξης λαμπρο για τους σκηνοθετες βιντεοκλιπ.Παιδια της διαφημισης οι περισσοτεροι γνωριζαν πως το σεξ πουλαει με οτιδηποτε και οποτεδηποτε,οποτε the plan was set.Μουσικη,εικονα,σεξ, ειδωλα της μουσικης και μια ευνοϊκη συγκυρια,στις αρχες της δεκαετιας του 80,οταν το χολλυγουντιανο σταρ συστεμ ειχε παρουσιασει μια απο τις περιοδικες υφεσεις του, και το MTV ηταν γεγονος.The rest is history.
Πως να συγκριθει το δικο μας Καραβαν-Σεραϊ με αυτη τη πραγματικοτητα;Λεφτα δεν δινονται, ιδες δεν υπαρχουν(ανερυθριαστο κοπιαρισμα τα περισσοτερα απο τα ελληνικα βιντεοκλιπς)και απουσια οραματος καλλιτεχνικου.Να γινεται νταβαντουριον, εντωμεταξυ, να αναβουν τα αιματα, δε λεω,να υπαρχουν controversies,αλλα ολα αυτα να συνδυαζονται με το καλλιτεχνικο αποτελεσμα, κι οχι να εχουν στο(καλλιπυγο, ειναι αληθεια;-)πισω μερος του μυαλου τους την μεσημεριαναδικη αναπαραγωγη και την χολερικη ηπειρο του Σταματομαλελισμου.
Συμπερασμα;Αμα δε σπασεις αυγα ομελετα δε γινεται.Omeleta μπορει Κωνσταντινε μου.Αλλα τοτε κακομελετα.(Ουφ!Τα σεντονειπα κι αμαρτια ουκ εχω;-)

Υ.Γ..Μαριαννα Τολλη εσεις;Ατελειωτα εμεις:-)http://www.fileden.com/files/2007/5/28/1121938/ateliota.mp3

Anonymous said...

Πολύ καλό!Πραγματικά είναι μια ευχάριστη διαδικασία να διαβάζω το μπλονγκ σου. :)
*Comment μέσα στο comment :
Πότε θα βάλεις μαύρο φόντο?
Ανώνυμος

enteka said...

γεια :)

μεγαλοκοπέλα, δεν το θυμάμαι από τότε, πρόσφατα το ανακάλυψα...

silentminority, καλό φθινόπωρο και σε σας εκεί. κρατάει η ζεύξιδος - υποθέτω...

gaysuperhero: έχεις δίκιο

ggl: θενκς για τον απολαυστικό οδοστρωτήρα με τα δωράκια!

anonymous: σ' ευχαριστώ! μη μου πεις ότι είσαι ο ίδιος ανώνυμος που όταν άλλαξα το template σε λευκό εκδήλωσες την προτίμησή σου στο μαύρο!
λοιπόν, συμφωνώ απόλυτα, το μαύρο είναι χίλιες φορές καλύτερο απ' το λευκό για το blog μου -καμία σχέση! Και θα το άλλαζα χτες, αλλά πριν λίγο καιρό μπήκα σ' ένα μπλογκ με μαύρο φόντο και μου βγήκαν τα μάτια (προφανώς το δικό μου όταν το είχα μαύρο το είχα συνηθίσει). Ήταν πολύ ζαλιστικό και το ξανασκέφτηκα...
Λέω όμως να το κάνω μαυρο τουλάχιστον για τον Δεκέμβριο.
Αυτά...

WinterAcademy said...

welcome. and u r welcome..

ps:το μαυρο ειναι οντως π.ο.λ.υ. κουραστικό, don't do it

gay super hero said...

Eγώ πάλι έχω προσέξει ότι όποιο μπλογκ έχει μαύρο φόντο το κλείνω πολύ πιο γρήγορα και οι πιθανότητες να το διαβάσω προσεκτικά μειώνονται κατά πολύ. So I vote white :-)

Anonymous said...

Γεια σου Enteka.
Ακολούθησε το παράδειγμα του google που έγινε blackle και άλλαξε το φόντο για λόγους οικονομίας ενέργειας.
Για την biennale δεν εκανες κανενα σχόλιο.Μαλλον και εσυ δεν την πρόλαβες

Anonymous said...

Να κάνω κι εγώ την ταπεινή συνεισφορά μου στο φοβερό "10)Blog μέσα στο blog";

H Alison Jackson με τη βοήθεια celebrity look-alikes αποτυπώνει εναλλακτικά στιγμιότυπα που κάθε παπαράτσι θα ζήλευε. Η βασίλισσα Ελισάβετ χαλαρώνει στην τουαλέτα, η Μπρύτνει αποφασίζει επιτέλους να βάλει βρακί, μια υποθετική οικογένεια Ντόντι αλ Φαγιέτ φωτογραφίζεται, ο Μικ Τζάγκερ σιδερώνει με merito κι άλλα πολλά εδώ: http://www.alisonjackson.com/ImageGallery.aspx

Ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος. Απλώς το τράκαρα κι είπα να το σύρω ως εδώ.

enteka said...

vagabonde thanks!

cobden said...

Εντεκα, πώς μπορούμε να βρούμε τη διασκευή της Μαριάννας Τόλη στο... Je suis malade???

enteka said...

δεν το ξέρω, αλλά θα 'χω το νου μου :)