Έντεκα άλμπουμς της χρονιάς και της δεκαετίας (και συνέντευξη των νικητών)

.
.
Με αφορμή την ετήσια ψηφοφορία που διοργάνωσε ο gone4sure και μόλις έληξε. Ακολουθούν αυτά που εγώ άκουσα πιο πολύ...


Οι δίσκοι της χρονιάς




1) Κόρε Ύδρο – Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του 1978.

2) Little Boots

3) Pet Shop Boys

4) Marsheaux

5) Editors

6) Lily Allen

7) Black Moth Super Rainbow

8) Αρλέτα

9) Μελίνα Τανάγρη

10) Gossip

11) Tori Amos

+ 12) White Lies, 13) Au Revoir Simone, 14) Rammstein, 15) Mos Def, 16) Air, 17) Method Man + Redman, 18) Ian Brown, 19) Bat For Lashes, 20) Morrissey
(Εκτός συναγωνισμού το Celebration, επειδή ήταν greatest hits.)


------------------------------------------------


Αγαπημένοι δίσκοι της δεκαετίας.



1. Κόρε Ύδρο – Φτηνή Ποπ Για την Ελίτ (2005)

2. Μadonna – Confessions on a dancefloor (2005)

3. Kate Bush – Aerial (2005)

4. Portishead – Third (2008)

5. Marilyn Manson – Holywood (2000)

6. Morrissey - Ringleader of The Tormentors (2006)

7. Λένα Πλάτωνος – Ημερολόγια (2008)

8. Chumbawamba – Singsong & a Scrap (2005)

9. Kanye West – 808 & Heartbreak (2008)

10. Daft Punk – Discovery (2001)

11. Air – Pocket Symphony (2007)

+12.Κόρε Ύδρο 1978 (2009), 13. Wax Tailor - Tales of the Forgotten Melodies (2005), 14. Pet shop boys - Fundamental (2006), 15. Marsheaux – Ebay Queen (2004), 16. Tenacious D - Tenacious D (2001), 17. Enya - A Day without Rain (2000), 18. Chumbawamba – The Boybands have won (2008), 19. Erasure – Loveboat (2000), 20. Ladytron – 604 (2001)

----------------------------------------------------------------------


*ποστ μέσα στο ποστ



 Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ

Όταν έκανα τις λίστες και συνειδητοποίησα πως και στα δύο Νο1 μου ήταν οι Κόρε Ύδρο ζήτησα την αντίδρασή τους. Ο (συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής των Κ.Υ.) Παντελής Δημητριάδης ανταποκρίθηκε αμέσως και έτσι προέκυψαν οι...

Έντεκα (ερωτήσεις στους Κόρε Ύδρο)

1) Πόση σημασία έχει που δύο δίσκοι σας είναι Νο1 στις λίστες ενός τυχαίου ανθρώπου;
«Τυχαίου» υπό την έννοια ότι η κρίση του δεν είναι επισήμως επικυρωμένη; Όση θα είχε και για τις λίστες ενός «μη-τυχαίου».

2) Πείτε όλη την αλήθεια για τα παιδιά του 1978... [Τότε γεννήθηκα κι εγώ]
Δε θα συνηγορούσα στο ότι υπάρχει μόνο μία αλήθεια. Όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε κάπου, ο τίτλος του δίσκου είναι προβοκατόρικος. Προφανώς η δικιά μου αλήθεια ή η βασική αλήθεια του δίσκου είναι μια μεγάλη μπούρδα, ένα ψέμα, για άλλα παιδιά του ’78. Αναμφισβήτητα πάντως υπάρχει μια κοινή δεξαμενή βιωμάτων της παιδικής/εφηβικής ηλικίας (παιδικό πρόγραμμα ΕΡΤ, Τσέρνομπιλ, βιντεοκασέτα, στρωματσάδα, Αντρέας, MTV, σατανιστές, καταλήψεις, Σεξ την Τρίτη, αθλητές με μουστάκι, Γιουγκοπλάστικα, η φωνή του Νίκου Κατσαρού κ.λπ.), από την οποία όλοι όσοι ανήκουμε σ’ αυτή τη γενιά και μεγαλώσαμε στην Ελλάδα λίγο-πολύ έχουμε αντλήσει.

3) Τι ακούγατε μικροί; Τρασιές εννοώ...
Στη δεκαετία του 80 άκουγα πολύ Καλογιάννη, Πάριο και ιταλικό τραγούδι του χαμού (κυρίως Al Bano) από την τρέχουσα δισκοθήκη των γονιών μου. Θυμάμαι επίσης δίσκους του Πασχάλη, του Ανδρέα Μικρούτσικου και ότι άκουγα μαζί με την αδερφή μου το Μπανάκι Μανάκι του Μπουλά (το «Φλασάκι» μάς είχε σημαδέψει). Οι πρώτες κασέτες που αγόρασα εγώ, μαζί με την αδερφή μου, ήταν το Chorus των Erasure, που ήταν το πρώτο μου αγαπημένο συγκρότημα, και το Sugar Tax των OMD, που είχε μέσα 2-3 πολύ μεγάλα singles, απ’ ό,τι θυμάμαι.

4) Πώς είναι η ζωή στην Κέρκυρα; Θα την άφηνες ποτέ;
Κάποτε θυμάμαι ήταν ωραία. Τώρα απλά δεν είναι και άσχημα, μάλλον εν μέρει είναι άσχημα αλλά δεν ευθύνεται η Κέρκυρα γι’ αυτό, απλά τώρα που μεγαλώνουμε συνειδητοποιούμε πού βρισκόμαστε, γενικά. Δε θα την άφηνα, εκτός ίσως για χάρη του μοναδικού τόπου που έχει αποτελέσει για μένα δέλεαρ απειλώντας την παντοδυναμία Της μέσα μου, και είναι και αυτός νησί, αλλά μεγάλο.


 

5) Είναι αλήθεια Παντελή ότι δουλεύεις σε σχολείο; Τι κάνεις εκεί;
Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς διδάσκω ελληνικά σε μετανάστες. Τελευταία φορά εργάστηκα ως ωρομίσθιος (στην πραγματικότητα άμισθος, όπως έχει μέχρι στιγμής εξελιχτεί) στο σχετικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, που φέρει το όνομα Αχαιού ήρωα τον οποίο υποδύθηκα πρόσφατα, την περασμένη άνοιξη. Στο εν λόγω σχολείο γνώρισα, ως μαθητές, μερικούς από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, με κάποιους από τους οποίους μάλιστα διατηρώ έντονες διαπροσωπικές σχέσεις.

6) Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι απ' το Φτηνή Ποπ για την Ελίτ, και ποιο απ' το 1978;
Από τη ΦΠ μού είναι πολύ δύσκολο πια να ξεχωρίσω ένα συγκεκριμένο τραγούδι, θα ήταν μάλλον αυθαίρετο αν έλεγα ότι π.χ. το «Σπίτι» ή το «Άλλη Μια Νύχτα» ή ο «Εφιάλτης» επιβιώνει ισχυρότερα στην εκτίμησή μου. Από το 78 έχω μια ιδιαίτερη κλίση στο λευκό βινύλιο με τα «Πάσχα στο Ψυχιατρείο», «Εκεί που Αγαπήθηκαν» και (κυρίως) «Ήταν Όλα Αποφασισμένα» να είναι μάλλον τα αγαπημένα μου.

7) Ζείτε ποτέ καταστάσεις μόνο και μόνο για να τις κάνετε τραγούδι;
Θέλω να πιστεύω πως όχι, αλλά, εκ του πικρού αποτελέσματος, η απάντηση είναι μάλλον ναι...

8) Ποια άλμπουμ είναι στα Νο1 της δικής σας υποθετικής λίστας για καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς και της δεκαετίας;
Ακόμα δεν έχω εκπονήσει τις οριστικές μου, καθόλου υποθετικές, λίστες (θα τις δείτε στο http://www.koreydro.gr/ την τελευταία μέρα της δεκαετίας), αλλά με μια πρόχειρη αναμόχλευση θα έλεγα για τη χρονιά το The Boy (το ψήφισα μάλιστα πρόσφατα και στο Pitchfork) και για τη δεκαετία το Turn On the Bright Lights των Interpol.




9) Θα δώσετε καμιά συναυλία το 2010;
Πρώτα οι θεοί.

10) Υπάρχει κάποιο νέο πρότζεκτ των ΚΥ (ή μελών των ΚΥ?) 
Ως συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, ναι. Σε προσωπικό επίπεδο, μουσικά, όχι.

11) Τώρα που έρχονται οι γιορτές, τι θα ευχηθείτε στους αναγνώστες του enteka;
Κάποτε, ο οικογενειακός μου δικηγόρος μού απηύθυνε σε ακραιφνή κερκυραϊκά την πιο ανατριχιαστικά γλυκιά ευχή που έχω ακούσει ποτέ για τις γιορτές: «Καλές γιορτάδες, α(ν) δέ σε δω» (λέω «ανατριχιαστικά» λόγω μιας οικογενειακής τραγωδίας που ακολούθησε μερικά χρόνια μετά)... Καλές γιορτάδες, λοιπόν, α δέ σας δω.
.
.
.
.
(πολλές ευχές και απ' το μπλογκ - σε όλους)
.
.
.