,
[η απαραίτητη αναδημοσίευση]
Όσο ζούσε ο Νίκος Κακαουνάκης η εβδομαδιαία εφημερίδα του ήταν γνωστή (εκτός των άλλων) για τα στερεοτυπικά, κάπως παιδιάστικα πρωτοσέλιδά της.
Έψαχνε και έβρισκε μία καθόλου κολακευτική φωτογραφία του Καραμανλή (είχε αναγάγει τον εντοπισμό φωτογραφιών με γκριμάτσες σε τέχνη!) και πρόσθετε ένα μονολεκτικό τίτλο όπως ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ - κι ήμασταν έτοιμοι. Ή εναλλακτικά έπαιρνε χάλια φωτογραφίες του Καραμανλή και με δημιουργική χαρτοκοπτική τις ταίριαζε με το εκάστοτε αντιδεξιό μήνυμά του, παρουσιάζοντάς τον άλλοτε σαν Ναζί στρατηγό, άλλοτε σαν Νονό της Μαφίας κι άλλοτε σαν κίτρινο κοτοπουλάκι.
Τα πρωτοσέλιδα του Καρφιού, φτιαγμένα με φτηνά υλικά και την ορμή ενός πειραχτηριού που έχει ατελείωτη όρεξη για σαχλά εφηβικά λογοπαίγνια, θα πρέπει να μπουν στο Μουσείο Παρανοϊκών Πρωτοσέλιδων, όταν αυτό δημιουργηθεί.
Μέχρι τότε: έντεκα απ’ αυτά.
Μερικές φορές κάποιο «σλόγκαν» (όπως το 'ούτε μιλάει ούτε λαλάει') το θεωρούσαν τόσο έξυπνο…
…που το ξαναέβαζαν σε επόμενο φύλλο
Άλλες φορές κάποια (μη κολακευτική) φωτογραφία του Καραμανλή την θεωρούσαν τόσο πετυχημένη…
…που τη χρησιμοποιούσαν σε πολλά πρωτοσέλιδα!
ΥΓ. Είναι πάντως καθησυχαστικό να ξέρουμε πως οι επίγονοι του Κακαουνάκη υπήρξαν καλοί μαθητές του στην επιλογή μη κολακευτικών (συχνά ξεκαρδιστικών) φωτογραφιών των δεξιών ηγετών και το ταίριασμά τους με καταστροφολογικούς γι’ αυτούς μονολεκτικούς, πρωτοσέλιδους τίτλους…
[Σάββατο 21 Αυγούστου 2010.]
.
.
.
+ καθημερινά bits&pieces - η νέα σεζόν.
.
.
.
Monday, August 30, 2010
Wednesday, August 18, 2010
Έντεκα (φωτογραφίες χρωμάτων και οι δικές μου, υποτιθέμενες, υπερφυσικές δυνάμεις)
.
Ήμουν στη Σκόπελο διακοπές, μακριά απ’ το email και τα blogs, κοντά σε παραλίες κι αγαπημένους φίλους, περνώντας υπέροχα. Όλοι βαριόμαστε να διαβάζουμε το πώς πέρασαν οι άλλοι στις διακοπές τους (και κυρίως βαριόμαστε να δούμε τις 650 φωτογραφίες που έβγαλαν) οπότε ας πω απλώς ότι μια μέρα ανέβηκα στην κορυφή, στο εκκλησάκι που έδειχνε στο Mamma Mia – και μάλιστα χωρίς να λαχανιάσω ή να κουραστώ, ενώ μέχρι και πριν από 2 μήνες (που ακόμα κάπνιζα) γινόμουν ράκος και μόνο που ανέβαινα στο λεωφορείο.
Εκεί, στην κορυφή του βράχου, κοιτάζοντας την Κατερίνα που είχε μείνει κάτω και μας έβγαζε φωτογραφίες (την ώρα που την φωτογραφίζαμε να το κάνει αυτό) συνειδητοποίησα πως τελικά είναι αλήθεια:
Το κόψιμο του τσιγάρου σου δίνει μαγικές, σχεδόν υπερφυσικές δυνάμεις.
Να δούμε πόσο θα κρατήσουν.
...
+ Έντεκα φωτογραφίες του Sergey Prokudin-Gorsky, πρωτοπόρου των εικόνων που πειραματίστηκε με την έγχρωμη φωτογραφία στις αρχές του 20ου αιώνα, στη Ρωσία. Εδώ το πώς πετύχαινε αυτά τα χρώματα (και μαζί η ιστορία της ζωής του).
--------------------------------------
+ κάθε μέρα: Bits and Pieces
.
.
.
Ήμουν στη Σκόπελο διακοπές, μακριά απ’ το email και τα blogs, κοντά σε παραλίες κι αγαπημένους φίλους, περνώντας υπέροχα. Όλοι βαριόμαστε να διαβάζουμε το πώς πέρασαν οι άλλοι στις διακοπές τους (και κυρίως βαριόμαστε να δούμε τις 650 φωτογραφίες που έβγαλαν) οπότε ας πω απλώς ότι μια μέρα ανέβηκα στην κορυφή, στο εκκλησάκι που έδειχνε στο Mamma Mia – και μάλιστα χωρίς να λαχανιάσω ή να κουραστώ, ενώ μέχρι και πριν από 2 μήνες (που ακόμα κάπνιζα) γινόμουν ράκος και μόνο που ανέβαινα στο λεωφορείο.
Εκεί, στην κορυφή του βράχου, κοιτάζοντας την Κατερίνα που είχε μείνει κάτω και μας έβγαζε φωτογραφίες (την ώρα που την φωτογραφίζαμε να το κάνει αυτό) συνειδητοποίησα πως τελικά είναι αλήθεια:
Το κόψιμο του τσιγάρου σου δίνει μαγικές, σχεδόν υπερφυσικές δυνάμεις.
Να δούμε πόσο θα κρατήσουν.
...
+ Έντεκα φωτογραφίες του Sergey Prokudin-Gorsky, πρωτοπόρου των εικόνων που πειραματίστηκε με την έγχρωμη φωτογραφία στις αρχές του 20ου αιώνα, στη Ρωσία. Εδώ το πώς πετύχαινε αυτά τα χρώματα (και μαζί η ιστορία της ζωής του).
--------------------------------------
+ κάθε μέρα: Bits and Pieces
.
.
.
Subscribe to:
Posts (Atom)