(*Το παρακάτω ποστ το δημοσίευσα πέρσι τέτοια εποχή. ΟΚ, προφανώς μερικά πράγματα άλλαξαν από τότε... Με πρώτο και κυριότερο την πρώτη φράση του ποστ.) O J.D. Salinger ζει! Και μόλις έγινε ενενήντα χρονών.
(Μου φάνηκε απίστευτο, όχι γιατί ήξερα κάτι διαφορετικό, αλλά γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος μ’ αυτούς τους συγγραφείς που τα παρατάνε όλα και κρύβονται σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή τους.) Έβγαλε ένα απ’ τα πιο δυνατά, και αγαπημένα μου, βιβλία όλων των εποχών, το Φύλακα στη Σίκαλη – κι ησύχασε. Απ’ το 1965 έχει να βγάλει κάτι νέο. Η τελευταία του συνέντευξη δόθηκε το 1980 στην Boston Globe. Εκεί είπε: «Σας διαβεβαιώ πως αγαπώ το γράψιμο και συνεχίζω να γράφω τακτικά. Αλλά γράφω για μένα και θέλω να με αφήσουν στην ησυχία μου».
Το Φύλακα στη Σίκαλη τον διάβασα κάποτε (στην εξαιρετική μετάφραση της ποιήτριας Τζένης Μαστοράκη) σε μια φοιτητική εστία στο Βερολίνο. Όχι ολόκληρο.
Λίγο πριν το συναρπαστικό τέλος έκανα το λάθος να ξεχάσω το βιβλίο στην κουζίνα του ορόφου. Όταν πήγα να το ψάξω είχε εξαφανιστεί. Όλες οι υποψίες μου έπεσαν στον μοναδικό άλλο Έλληνα του ορόφου – ποιος άλλος από κει θα έκλεβε ένα ελληνικό βιβλίο;
Τον ρώτησα και αντέδρασε περίεργα. Κι επειδή θυμήθηκα ότι ο Φύλακας στη Σίκαλη θεωρείται το αγαπημένο βιβλίο όλων των serial killers (υποτίθεται ότι 9 στους 10 έχουν κρυμμένο ένα αντίτυπο σπίτι τους) αποφάσισα να μην πιέσω άλλο τον Έλληνα συμφοιτητή μου. Και να μη του ξαναμιλήσω ποτέ.
Έξι μήνες μετά, την ημέρα που αυτός τελείωνε το Erasmus του και γυρνούσε στην Ελλάδα, εγώ ήμουν βόλτα μ’ ένα καραβάκι στα, σχεδόν παγωμένα, νερά του Σπρέε. Γυρνώντας σπίτι είδα έναν σκούρο πράσινο φάκελο τοποθετημένο προσεκτικά στο χαλάκι, μπροστά από την πόρτα του δωματίου μου. Και το ίδιο βράδυ τελείωσα, επιτέλους, το βιβλίο.
[Σπύρο, όπου κι αν είσαι, all is forgiven!]
.
-------------------------------------------------------------------------
.
.
(Εδώ είναι μια τέλεια συλλογή με δεκάδες εξώφυλλα του Φύλακα στη Σίκαλη απ’ όλο τον κόσμο. Λιτά και πληθωρικά, ασπρόμαυρα και πολύχρωμα, σοβαρά και αστεία. Ακολουθούν τα έντεκα που μ’ άρεσαν πιο πολύ.)
.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
---------------------------------------------------
+άλλα έντεκα:
.
*Επίσης, απ’ τα παλιά: Έντεκα (τέλεια εξώφυλλα βιβλίων)
.
.
.
Posts
