Έντεκα (για το Χρυσό Βουνό)

1) Όσο κι αν μοιάζει φτηνή ή μόνο διαφημιστική, η διαδικασία που ακολουθώ για τα ποστ που φτιάχνω για τα βιβλία μου (όπως αυτό για το Νησί των Χριστουγέννων και αυτό για τη Χώρα των Μαγικών Ονείρων) είναι, για μένα, εξαιρετικά διασκεδαστική. Όταν κάποιο βιβλίο έχει εκδοθεί, κι εγώ δεν μπορώ πια να αλλάξω ούτε την υπόθεση ούτε τις λέξεις του, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το αναλύσω με τα «εργαλεία» της ποπ κουλτούρας, να το ταυτίσω με μνήμες, να το ταιριάξω με μουσικές και εικόνες, να εντοπίσω τα υποσυνείδητα paraphernalia του, να καταγράψω τα παράπλευρα τρίβιά του. Να κάνω δηλαδή ένα καλειδοσκοπικό, αυτοαναφορικό tribute για να πω ένα πολύχρωμο Αντίο σε μια ιστορία που διαδραματίστηκε και γιγαντώθηκε στο μυαλό μου, αλλά τώρα πια ανήκει στο εγκεφαλικό μου παρελθόν...

2) Η υπόθεση.

3) Η έμπνευση ήρθε από δύο πράγματα και το πρώτο είναι η κατασκήνωση της ΧΑΝΘ στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής. Πήγαινα σχεδόν κάθε χρόνο (1987-1990) για τρεις εβδομάδες – και τα συναισθήματά μου ήταν αντικρουόμενα: θυμάμαι με νοσταλγία τις θεματικές βραδιές, κάποιες εκδρομές, το μπάνιο στη θάλασσα, τη μεσημεριανή ξεκούραση με τον Πετρίδη στ’ ακουστικά. Δε θυμάμαι με καθόλου νοσταλγία την κούραση, το αυστηρό πρόγραμμα, τις επιθεωρήσεις, την ελεγχόμενη ζωή και την υποχρεωτική κοινωνικοποίησή μου. [Κάποτε στο στρατό, στο Μεσολόγγι άκουσα κάποιον να λέει: «Καλά εδώ είναι πολύ πιο χύμα απ’ τη ΧΑΝΘ του Αγ. Νικολάου!» Συμφώνησα μαζί του, εκείνη η κατασκήνωση (που στόχο είχε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών κι όχι την εύκολη διασκέδασή τους) ήταν μια πρόβα στρατού για μένα.]



4) Το δεύτερο πράγμα που με ενέπνευσε ήταν το παραδοσιακό χωριό Νυμφαίο της Φλώρινας με το Καταφύγιο της Καφέ Αρκούδας (της περιβαλλοντικής οργάνωσης Αρκτούρος η οποία συνεργάστηκε και στην έκδοση). Όταν ξεκινούσα το βιβλίο επισκέφτηκα την περιοχή για δουλειές: αμέσως άρχισα να φαντάζομαι πιθανές περιπέτειες που θα ζούσαν εκεί η Στέλλα και ο Στέφανος. Στο τρένο της επιστροφής, ξεκίνησα το Χρυσό Βουνό.

5) Δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω και πολύ τη φαντασία μου. Καθώς έστελνα τα δυο παιδιά σε μια μυστηριώδη κατασκήνωση στο βουνό έβλεπα ήδη στο μυαλό μου το φιδογυριστό δρόμο που ανεβαίνει στο Νυμφαίο. Όταν οι ήρωες εξερευνούσαν τις απότομες πλαγιές, πετούσαν πάνω στα δέντρα ή ζούσαν τις περιπέτειές τους μέσα στα ονειρεμένα παραμύθια του βουνού, μια πολύχρωμη ταινία ξετυλιγόταν μπροστά στα μάτια μου. Οι εικόνες στο μυαλό μου με καθοδηγούσαν: έστριβαν τη δράση προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, έδιναν λύσεις και εμπλούτιζαν την ιστορία με ξεχωριστά τοπία ή συγκεκριμένους χαρακτήρες.


6) Ο ήχος των πλήκτρων μιας γραφομηχανής ήταν ο μοναδικός θόρυβος που ακουγόταν σ’ όλη την περιοχή. Στην κορυφή του βουνού, η βραδινή παγωνιά είχε τυλίξει τα ψηλά δέντρα. Κατά τα άλλα, όλα ήταν ήσυχα. Υπερβολικά ήσυχα… [Οι πρώτες σελίδες του Χρυσού Βουνού είναι εδώ.]
.


7) Καλά, αυτό που λέει ο Ντενις ο Τρομερός (και με ακόμα λιγότερο τακτ) μου το έχουν πει πολλά παιδιά για τα δύο πρώτα βιβλία. Οπότε στο τρίτο, υπάρχει εικονογράφηση και μέσα στο βιβλίο. Η εξαιρετική εικονογράφος Μάρω Αλεξάνδρου ήταν αυτή που έδωσε μορφή στους Στε. Από τότε, ένα σωρό μικρά και μεγάλα παιδιά εμπνεύστηκαν απ' τις περιπέτειες τους και ζωγράφισαν εκατοντάδες εικόνες, χρησιμοποιώντας όλη τη φαντασία τους. Τάξεις σχολείων, επισκέπτες σε εκθέσεις βιβλίου, μικροί ιντερνετικοί φίλοι: όλοι έφτιαξαν τέλειες ζωγραφιές που μοιάζουν να ξεπήδησαν απ' τις σελίδες των βιβλίων μου. Αν δούλευα ακόμα στο London Gallery of Children’s Art θα τις κρεμούσα στους τοίχους του. [Τώρα όμως έφτιαξα ένα μπλογκ, το «Οι Στε» και το γεμίζω με εικόνες – αλλά και μικροπράγματα σχετικά με τα βιβλία.]


8) ΧΡΥΣΟ ΒΟΥΝΟ WORLD TOUR (!)2008-9.
18-10: Ιανός (Cosmos Θεσ/νικη) /// 8-11 Public: (Cosmos Θεσ/νικη) /// 22-11: Ευριπίδης στη Στoά (Χαλάνδρι, Αθήνα) /// 6-12: Public Συντάγματος, (Αθήνα) /// 14-2-09: Ιανός στη Σταδίου (Αθήνα).


9) Έγραψα τις προάλλες ένα μικρό χειμωνιάτικο διήγημα, εκτός σειράς, με τη Στέλλα και το Στέφανο: Ανακαλύπτοντας πως οι περιπέτειές τους έχουν σχεδιαστεί σε κόμικς (εδώ βγήκε η υποσυνείδητη ελπίδα μου να κυκλοφορήσουν κάποτε κόμικς με τους Στε) προσπαθούν να ανακαλύψουν τον μυστηριώδη κομίστα. Και φτάνουν στην κορυφή του ψηλότερου ουρανοξύστη, σ’ ένα μικρό δωμάτιο γεμάτο αφίσες των Simpsons, των ταινιών του Κιούμπρικ και των λουλουδιών του Warhol… [Όλη η ιστορία εδώ…]

10) Όταν έγραφα το πρώτο βιβλίο της σειράς, η μικρή Ανθούλα είχε μάθει να μιλάει, αλλά όχι να διαβάζει. Εκείνο το καλοκαίρι περνούσε τη φάση "γιατί το ένα?" και "γιατί το άλλο?" και για να μη με τρελάνει αντέστρεψα τις ερωτήσεις - και έμαθα τα πάντα για αυτά που έβλεπε στα όνειρά της, και τα όμορφα και τα άσχημα. Κρατούσα σημειώσεις και τα βράδια έγραφα τις περιπέτειες των Στε, τα όνειρα και τους εφιάλτες τους. Πέρασαν πάνω από τρία χρόνια, η Ανθούλα ακούει τώρα μόνο στο όνομα Ανθή και πηγαίνει Δευτέρα δημοτικού.

Και πριν λίγο καιρό ήρθε στην παρουσίαση του Χρυσού Βουνού στον Ιανό. (Κάπως έκπληκτη κοίταξε τη βιτρίνα γεμάτη με τα βιβλία μου, σκέφτηκε με αφέλεια "Βρε μπας και είναι κανένας σπουδαίος αυτός;" και ρίχτηκε με τα μούτρα στο διάβασμα.) Για πρώτη φορά, από τότε που μου διηγόταν τα όνειρα και τις επιθυμίες της, μπορεί και διαβάζει τις ιστορίες στο χαρτί. Και, χωρίς αμφιβολία, κάτι της θυμίζουν...


11) Τα άλλα χρυσά βουνά.
Έντεκα (αποτελέσματα για τη φράση Το Χρυσό Βουνό απ’ το google)
1. Ο ήλιος δεν είναι μια μπάλα φωτιάς, είναι η Θεότητα με τ' όνομα Deva, ο οποίος κάνει βόλτες για πάντα σε ένα άρμα, γύρω από το χρυσό βουνό, Meru. #
2. Αφού προδώσει και προδοθεί έχει μόνο μία επιλογή, να ξεκινήσει για το Χρυσό Βουνό. #
3. Μα εγώ χρυσό βουνό κρατάω / από καιρούς βυζαντινούς / και τ' άγρια βάθη που κοιτάω (Στου Διγενή τ’ αλώνια, Μ. Χατζιδάκις – Ν. Γκάτσος) #
4. Μόνο που το χρυσό βουνό δεν θα το πάρει μαζί του , αλλά θα έχουνε να τρώνε και τα δισεγγόνα του, άρα μήπως όλα αυτά είναι για να παρηγοριόμαστε όλοι εμείς? #
5. Πρόσφατα διάβασα ότι απαγορέυτηκε η προβολή μιας ταινίας ( Το χρυσό βουνό) στον Νότο γιατί είχε ως θέμα δύο gay cowboys. Χεχε καλό έτσι; #
6. Kαι όταν αυτό το χρυσό βουνό θα έχει σχηματιστεί, μπορείs να σκαρφαλώσειs εκεί πάνω και από την κορυφή,ψηλά, χαμογελώνταs, να αντικρύζειs την κοιλάδα των δύστυχων που ο ίδιοs δημιούργησεs. #
7. Το χρυσό βουνό και η αρκούδα: ευρωπαϊκή οικονομία και παγκόσμια ύφεση / επιμέλεια έκδοσης Β. Σιάσσος, #
8. Το έδιωξε λοιπόν και αυτό για να παραδώσει τελικά το χρυσό βουνό του Στρυμωνικού στους αληθινούς κυρίαρχους της χώρας, στη νέα ανατολικού τύπου ολιγαρχία. #
9. Ενδιάμεσα τα πολύτιμα μέταλλα (γνωστό ήταν το Χρυσό Βουνό Αλτάϊ στο σημερινό Καζακστάν, το οποίο εκμεταλλευόντουσαν από πολύ νωρίς Σκύθες και Έλληνες). #
10. Αφού ανακάλυψε ένα «χρυσό βουνό» στη Βακτριανή και τις ελληνιστικές πόλεις της Μαργιανής που ήταν χαμένες στα βάθη της Ασίας, ο Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης εντόπισε πρόσφατα στο Τουρκμενιστάν τον πρώτο ζωροαστρικό ναό και ένα ανάκτορο ηλικίας 4.500 ετών που θυμίζει... Κνωσό. # .....11. Στο «Τίλια Τέπε» («Χρυσό Βουνό»), στο βόρειο Αφγανιστάν, το 1978, ένα χρόνο πριν από τη σοβιετική εισβολή, βρέθηκαν 6 τάφοι (5 γυναικών και 1 ανδρός). #




-------------------------------------------------------------------

*ΠΟΣΤ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΣΤ

Έντεκα κάπως αψυχολόγητες -αλλά υποσυνείδητα σωστές- επιλογές για ένα υποθετικό soundtrack του βιβλίου συνδυασμένες με έντεκα εικόνες που θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει πηγή έμπνευσής του. [τα τραγούδια παίζουν ανοίγοντάς τα λινκ σε άλλο παράθυρο, οι εικόνες μεγαλώνουν με τον ίδιο τρόπο]


String Quartet – Eveloving (Moby cover)


Pet Shop Boys - Miracles


Goldfrapp – Lovely Head


Portishead – The Rip


Debussy – Arabesque #1


Ladytron – Ghosts (Blestenation Remix)


Missy Elliot – One Minute Man (Instrumental)


The Pirate Song – σειρά κιν. σχεδίων ‘Σάγκμα’


Julie Cruise – Into the Night (Twin Peaks OST)


Thievery Corporation – Shaolin Satellite


Air – Surfing on a Rocket
----

*Το Νησί των Χριστουγέννων /// Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων
** To blog των Στε: http://www.oi-ste.blogspot.com/


Άρης Δημοκίδης, Το Χρυσό Βουνό, Μεταίχμιο 2008
Καλή βδομάδα!
-
.
.
.