Monday, January 12, 2009

Έντεκα της Δευτέρας [αρχή]

img567

1) Ένα μήνα είχα να γράψω κάτι καινούριο εδώ. Blogger’s block, ας πούμε. Ξεκινούσα να γράψω και δεν έβγαιναν οι προτάσεις, όχι μόνο σαν να μην είχα έμπνευση (και όρεξη) αλλά σαν να μην ήξερα καν να γράφω – από άποψη γραμματικής και συντακτικού. Θυμάμαι: Κάποτε η αδερφή μου είχε τελειώσει τη μετάφραση και την επιμέλεια ενός μεγάλου και δύσκολου βιβλίου, μετά από μήνες ή χρόνια. Μετά -και για πολύ καιρό- είχε μια απέχθεια για τον γραπτό λόγο, αρρώσταινε σχεδόν στη σκέψη να διαβάσει οτιδήποτε, κυρίως όμως δεν μπορούσε να γράψει ούτε καν ένα σημείωμα, ούτε ένα sms!

Τέλος πάντων, αυτές τις γιορτές προσπάθησα να μην γράψω και πολλά (δύσκολο, οι σκέψεις μου και η φαντασία μου συνήθως τρέχουν στο χαρτί ή το πληκτρολόγιο σαν -μολυσμένο;!- νερό της βρύσης) και το ίδιο θα προσπαθήσω κι από δω και μπρος. Παρ’ όλα αυτά, επειδή το blogger’s block μάλλον μου πέρασε, μπορώ με μια άλφα χαρά να πω πως πλέον εκτός απ’ το Έντεκα της Δευτέρας θα ανεβάζω κι άλλα ποστ μέσα στην εβδομάδα. Όσο για τα υπόλοιπα γραψίματα, βιβλία για παιδιά και ενήλικους, άρθρα, παραμύθια, συνεντεύξεις κλπ… πιστεύω ότι η έμπνευση θα ξανάρθει σύντομα.

Αν μπορούσα να κάνω μια σχετική ευχή για τον εαυτό μου θα ήταν: λίγα και καλά. Όμως ξέρω ότι δεν θα κρατηθώ, ούτε φέτος – θα επιλέξω και πάλι να γράψω πολλά και κακά! Αν μπορούσα να κάνω μια γενικότερη ευχή για όλους όσους διαβάζουν αυτό το ποστ θα ήταν: χαρά, λύσιμο όλων των ψυχολογικών προβλημάτων, αιώνια ζωή, αλλά και όμορφα όνειρα - που άλλωστε είναι και δωρεάν. Καλή χρονιά!

12146375
2) Οι ανιψιές μου, Εύα και Άρτεμη, μόλις γιόρτασαν τα γενέθλιά τους. Είναι μαζί μας εδώ και ένα χρόνο. (Και τις έβαλα εξώφυλλο σ΄ ένα έντυπο που αγαπούσα πολύ στα ‘90s.)
121334125 121317265
[D.I.Y.]

3) Η συναυλία της Anne Clark τον περασμένο μήνα ήταν υπέροχη (ωραίοι και οι Elica ως support). Το καλύτερο για μένα ήταν ότι, χωρίς προσπάθεια και χωρίς να πάμε καν νωρίς ήμασταν μπροστά-μπροστά. Το ότι υπήρχε η πιθανότητα να έβλεπα οποιοδήποτε καλλιτέχνη από τόσο κοντά ήταν κάτι που σχεδόν είχα ξεχάσει φέτος, με συναυλίες όπως της Μαντόνα ή των Στέρεο Νόβα που δεν έβλεπα την τύφλα μου. // Τώρα που είπα Στέρεο Νόβα: πολύ μ’ άρεσε το ένθετο που έκαναν στη Lifo, αλλά και το βιβλιαράκι του Βικτώρια (και το ίδιο το Βικτώρια). Όσο για το πάρτι που έπαιξαν λάιβ… ήταν μια σουρεαλιστική περιπέτεια μ’ όλα αυτά που έγινα - πάλι καλά που προλάβαμε να φτάσουμε! Πολύ ωραίο πάρτι, μετά τους συγκινητικούς Στέρεο Νόβα χορέψαμε με την (τέλεια, απρόβλεπτη) μουσική του Ηλία Φραγκούλη.

4)
Παλιές ελληνικές διαφημίσεις (1987-1991)

5) Πότε άραγε θα γίνει ένας ανασχηματισμός που θα πάρει στα σοβαρά το Υπουργείο Πολιτισμού; Πότε θα γίνει Υπουργός κάποιος που θα έχει την, ΕΛΑΧΙΣΤΗ, τυπική έστω, σχέση με τον πολιτισμό; Την τελευταία πενταετία είχαμε για υπουργό τον Καραμανλή (!), τον Τατούλη, τον Βουλγαράκη, τον Λιάπη (ας μην αναφέρω καν το όνομα Ζαχόπουλος), και τώρα, εξαιτίας και μόνο εσωκομματικών θεμάτων, έχουμε τον Σαμαρά. [Ναι, διάβασα το βιογραφικό του σε διάφορες πηγές (να μία), και δεν βρήκα ούτε μισή αράδα που να δείχνει πως αυτός ο άνθρωπος έχει οποιαδήποτε σχέση με την Τέχνη…]

evolucion-personajes-videojuegos
6) Bits & Pieces #1: Στο Art-House, υπέροχη παράσταση το Αγαπώ Αγαπώ Αγαπώ Αυτόν τον Άντρα από την ομάδα Akazoo, βασισμένη σε κείμενα απ’ το blog του apsoy, αλλά και του Ορέστη Μεσοχωρίτη: σωστές δόσεις γέλιου, παράνοιας, πικρής αλήθειας. /// Έρχεται ο νέος δίσκος του Morrissey, μια ενδιαφέρουσα φασαριόζικη επανάληψη κατά τη γνώμη μου. (Τουλάχιστον όμως σε άλλους αρέσει πολύ!) /// «Οι συνθετικοί» /// Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι πολύ καλός για να είναι αληθινός. (Κι όμως, είναι αληθινός!) Jeronimo groovy ///101 Zen Ιστορίες, εδώ. /// Οι λίστες με τα αγαπημένα βιβλία δεκάδων ελλήνων συγγραφέων. /// Το διάβασμα πολλαπλασιάζει τη ζωή μας. /// O Παραμυθάς ξανά στην τηλεόραση! (Σε κανάλι που δεν πιάνω) /// Τα λογότυπα των χολιγουντιανών στούντιο, οι ιστορίες και η εξέλιξή τους. /// Αν κάποιος δεν άκουσε αυτές τις μέρες το πώς οραματιζόταν το 2009 ο Τουρνάς πριν από δεκαετίες, να. /// Συχνά-πυκνά κάποιος λέει ακριβώς αυτά ακριβώς που νιώθω, και με πολύ καλύτερη διατύπωση. (Ο Θωμάς Σιώμος στη στήλη του Όσα Παίρνει ο Βαρδάρης.)

7) Στις αποφάσεις μου για το 2008 είχα βάλει το να αρχίσω το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο (του Προυστ). Απέτυχα παταγωδώς και δε διάβασα ούτε μία από τις 2.900 σελίδες του – όπως απέτυχα παταγωδώς στην προσπάθεια ανάγνωσης και του Οδυσσέα του Τζόις. Με την είσοδο του 2009 όμως ξεκίνησα τον Προυστ (έχω τους τόμους στα αγγλικά) και κάτι περίεργο συνέβη. Νομίζω ότι βρήκα την Αγία Γραφή μου!

Το διαβάζω αργά (αλλά σταθερά) και –ας πούμε- γαληνεύει κάπως η ψυχή μου, με τον ίδιο τρόπο που άλλοι διαβάζουν μια σελίδα της Βίβλου την ημέρα. Λίγο-λίγο, παίρνοντας μια τζούρα συγκεχυμένων αναμνήσεων και εικόνων – και νιώθοντας μια περίεργη δύναμη μετά. Είναι νωρίς ακόμα βέβαια και το αξιογέλαστο είναι πως βρίσκομαι ακόμα στις 30 πρώτες σελίδες: Στη φάση που ο Προυστ επί 50 (τουλάχιστον) σελίδες στριφογυρίζει ξάγρυπνος και σκέφτεται ότι δεν τον πιάνει ύπνος – έχω φτάσει δηλαδή εκεί που έφτασαν και οι περισσότεροι αναγνώστες πριν τα παρατήσουν τελείως. (Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλοι δίνουν τόση έμφαση στις δεκάδες σελίδες της αϋπνίας του ήρωα. Αν δεν είχε αϋπνία αρχή-αρχή του βιβλίου μπορεί να μην την είχε προσέξει κανείς.)

Υπολόγισα ότι διαβάζω περίπου μία (τεράστια και πυκνογραμμένη στα αγγλικά) σελίδα την ημέρα. Δεν είμαι καλός στα μαθηματικά (για την ακρίβεια είμαι κακός) αλλά αν τα μέτρησα σωστά θα τελειώσω όλους τους τόμους του βιβλίου σε 7 χρόνια και 8 μήνες, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2016, λίγο μετά τα 38α γενέθλιά μου…

8) Αλλά και κάτι άλλο το οποίο ήθελα να μοιραστώ με το blog μου (αλλά και με τον μελλοντικό εαυτό μου, μιας και σταμάτησα, καλώς ή κακώς, να κρατάω συστηματικό ημερολόγιο από τότε που άρχισα το enteka): Ξεκίνησα να ακούω audiobooks. Πέρασα τα άπαντα της Sue Townsend στο mp3 player μου και ακούω τα βιβλία της στο λεωφορείο, περπατώντας στην παραλία, ή λίγο πριν κοιμηθώ. Δεν υπάρχει περίπτωση η φωνητική ανάγνωση βιβλίων μέσω ακουστικών να αντικαταστήσει το χειροπιαστό διάβασμα, τουλάχιστον για μένα, πάντως το πρώτο ηχο-βιβλίο που άκουσα, το Number 10, δίπλα σ’ ένα τζάκι, σ’ ένα εξοχικό τα Χριστούγεννα, ήταν περίεργα εθιστικό. Αφού έκλεινα το βιβλίο (το γουόκμαν δηλαδή) ένιωθα πως η ιστορία και οι λέξεις του βιβλίου γινόταν ένα με το μυαλό μου. Σαν μια ηχώ που έμενε μέσα στο σώμα μου, ή, να το πω αλλιώς, σαν να μου είχες κάνει ένεση με το περιεχόμενο του βιβλίου, κι αυτό απλωνόταν σιγά-σιγά στο αίμα μου...

mark-ryden-the-creatrix
9) Η πιο ωραία κάρτα που πήρα στις γιορτές (με το ταχυδρομείο) ήταν αυτή που μου έστειλε η Ιφιμέδεια. Πραγματικά υπέροχη: Θα ήθελα να τη σκανάρω, όμως το τρισδιάστατο του πράγματος θα χανόταν (γι’ αυτό βάζω μια τελείως άσχετη εικόνα του Mark Ryden). Το πιο ωραίο sms που μου έστειλαν για χρόνια πολλά μου ήρθε απ' την Μαριάνθη Κεφάλα. [Έχει πλάκα πως -παρεμπιπτόντως- η Μαριάνθη Κεφάλα ήταν το μοναδικό πράγμα στη λιτή λίστα που έκανε ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, με τίτλο BEST OF 2008.] Το νέο που μου είπε (η Μ. Κεφάλα) είναι πως κάνει τα χαρτιά της για να μπει στο Σύλλογο Καλλιτεχνών. Ό,τι κι αν είναι αυτό! [[[Διάβασα ότι, συνολικά, 311,52 εκατομμύρια γραπτά μηνύματα έστειλαν οι Έλληνες απ’ την παραμονή των Χριστουγέννων ως και την Πρωτοχρονιά.]]]

10) Απ’ τα πιο φοβερά γεγονότα των ημερών είναι φυσικά το δράμα της καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα η οποία έκανε το «λάθος» να μιλήσει για τις συνθήκες εργασίας της (τους) και ως συνδικαλίστρια απειλούσε να αποκαλύψει τα στραβά των εργοδοτών της. Αντιγράφω από την Καθημερινή:

Εκείνη η βάρδια, στις 22 Δεκεμβρίου, την είχε κουράσει περισσότερο από άλλες. Όσο και να κινείσαι, όταν δουλεύεις από τις 5.30 έως τις 11.30 μ. μ. στο σταθμό των ΗΣΑΠ, που μπάζει από παντού, παγώνεις. Αλλά γιατί κλαίγεται; H εταιρεία δεν πρόκειται να τη γυρίσει πρωί. Eδώ, απέλυσαν τη μάνα της και δεν κουράζονται να της στέλνουν εξώδικα. Το τελευταίο ήταν για ένα μήλο που έτρωγε «εν ώρα εργασίας». Θα κάνουν τα πάντα για να την εξαναγκάσουν να φύγει. Και χθες, όταν τους είπε ότι κλέβουν το δώρο των εργαζομένων, γιατί άλλα γράφουν στα χαρτιά τους κι άλλα δίνουν από τα Ταμεία, μόνο που δεν την πέταξαν έξω με τις κλωτσιές.

Αλλιώς φανταζόταν τη ζωή της όταν έπαιρνε το πτυχίο. Αλλιώς ονειρευόταν την Αθήνα όταν περιμένοντας στην ατέλειωτη ουρά της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια με την κνίζκα (βιβλιάριο με τη βαθμολογία των εξετάσεων) στο χέρι προγραμμάτιζε να κατέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα όχι ως εργάτρια, αλλά ως φοιτήτρια. Μήπως, όμως, ήταν καλύτερα όταν δούλευε στο σούπερ μάρκετ; Eυτυχώς, στο Ωνάσειο ήταν όλοι τόσο καλοί με τον Εμανουέλε, τον γιο της. Αλλά, τι θέλει και τα θυμάται;

Πολύ κρύο αυτό το βράδυ. Ίσως να φταίει που ξεσυνήθισε τον βουλγαρικό χειμώνα. Έκλεισε για λίγο τα μάτια. Αχ, ο βουλγαρικός χειμώνας. Μια φευγαλέα εικόνα από το Βελίκο Τέρνοβο και το πανεπιστήμιο όπου σπούδασε Ιστορία. Ειδυλλιακά σοκάκια, πανέμορφα χιονισμένα βουνά…

Ήταν 12 παρά κάτι όταν η 44χρονη Κωνσταντίνα Κούνεβα κατέβηκε στο σταθμό των Πετραλώνων και ανηφόρισε τη Δρυόπων, όπως κάθε βράδυ. Ακόμη κι όταν την προηγουμένη εκμυστηρευόταν στην κυρα-Ελένη, τη μάνα της, ότι «ένας τύπος με μουστάκι» την παρακολουθούσε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτοί οι δύο άνδρες που έπεσαν μπροστά της λίγο πριν στρίψει στην Τρώων θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή της. Δεν είχε πάρει στα σοβαρά τις τηλεφωνικές απειλές το καλοκαίρι.

Η επίθεση κράτησε λίγα λεπτά. Tο βιτριόλι δρα ακαριαία. Όμως αυτοί, για να είναι απόλυτα σίγουροι, της άνοιξαν το στόμα να το πιει. Έφτασε μέχρι τον οισοφάγο…

[Προσπάθεια ενίσχυσης της ίδιας και της οικογένειάς της: Λογαριασμός στην Τράπεζα Πειραιώς: 5012 019021 277 (DECHEVA ELENA KUΝEVA KOSTADINKA NIKOLOVA). Αξίζει. Ό,τι μπορεί ή νιώθει ο καθένας. /// Επίσης:

Kouneva_


11) Bits & Pieces #2. Ανασκοπήσεις: Αυτή που (και) φέτος μ’ άρεσε πιο πολύ, δημοσιεύτηκε στο Winter Academy. *** Το σάουντρακ μιας παράξενης χρονιάς. *** Μια ανασκόπησή (μου). Η Θεσσαλονίκη το 2008 - με τα μάτια των άλλων.] /// Τι να περιμένουμε για τη μουσική του 2009; Αυτά, λέει ο Winter Academy, ενώ το BBC ζήτησε από 150 ανθρώπους της μουσικής να ψηφίσουν νέους μουσικούς για να αναδειχθεί το ΤΟΠ-15. Στην κορυφή αναδείχτηκε η τραγουδίστρια Little Boots απ’ την οποία περιμένουν (και περιμένω!) πολλά. Εδώ είναι το myspace της. (Επιτέλους, η ποπ ξαναέρχεται στον πλανήτη!) /// Κάποιος ακολούθησε τις συνταγές-συμβουλές των Στε για την πρώτη μέρα του χρόνου. Και κάποιος άλλος διάβασε στις γιορτές το Νησί των Χριστουγέννων! /// Νέα χριστουγεννιάτικα τραγούδια (πόσο παράταιρα μοιάζουν τώρα…) Αυτό των Killers (μαζί με E. John και Neil Tennant) και Αυτό του George Michael, που το έδωσε δωρεάν στη σελίδα του τη μέρα των Χριστουγέννων. /// Η περίφημη συνέντευξη της Μόνικα και κάποιες από τις αντιδράσεις. (Δεν είναι πάντως κακό να τα λέει κάποιος όπως τα νιώθει – αν τα λέει από μόνος του βέβαια.) /// Εξαιρετικά: Ο Δρόμος, οι Ώρες, το Δάσος, και ο Ωκεανός.
--------------------------------------------------

img567a
!αδάμοδβ ήλακ
.
.

14 comments:

Α, μπα? said...

EΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! να κρατήσεις την υπόσχεσή σου και να μην περιορίζεσαι στις Δευτέρες, κι αυτές τσουρούτικες.
Καλή χρονιά! Σε όλους

gay super hero said...

'Οταν φτάσεις στο σημείο που ο Σουάν ερωτεύεται την Οντέτ θα καταλάβεις ότι ο πρώτος τόμος διαβάζεται μονορούφι και είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ... το πρόβλημα είναι ο δεύτερος. Εδώ και δύο χρόνια έχω φτάσει μέχρι τη μέση και δεν μπορώ με τίποτα να τον συνεχίσω :-(

Η πρίφημη σκηνή με τη μαντλέν όπου ουσιαστικά αρχίζει το βιβλίο είναι λίγες σελίδες πιο κάτω από εκεί που είσαι. Πήγαινέ το στο fast forward :-)

Anonymous said...

Δεν ξέρω γιατί, αλλά στο εισαγωγικό κινούμενο σχέδιο του βίντεο στην τέταρτη ενότητα (αυτής με τις διαφημίσεις) θυμήθηκα τον Mordillo.

Σχετικά με το 5, δεν γνωρίζω, εάν πρέπει να υπάρχει Υπουργείο Πολιτισμού, καθώς αυτό με φοβίζει ότι οδηγεί σε υποταγή καλλιτεχνών. Η συζήτηση για το εάν ο Υπουργός Πολιτισμού πρέπει να έχει σχέση με την τέχνη (και ευρύτερα κάθε υπουργός με το χαρτοφυλάκιο, που τού ανατίθεται) είναι μεγάλη. Ζητούμενο είναι η ικανότητα συντονισμού, το ανοικτό μυαλό και το να μην υπερκαλύπτουν τα πάντα οι προσωπικές φιλοδοξίες και ο φόβος του πολιτικού κόστους. Οι έννοιες αυτές θα συνεχίζουν να υπάρχουν και είναι φυσικό. Ας μην είναι οι μοναδικές ενός πολιτικού.
Στο 7. Προσωπικά είχα/έχω μικρότερες φιλοδοξίες και δεν αγόρασα μονοκοπανιά όλους τους τόμους (στα ελληνικά) του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Το βιβλίο το διαβάζω με διαλείμματα (βοηθά το ευρετήριο) παράλληλα με άλλα βιβλία κλπ και τώρα βρίσκομαι προς το τέλος του Γ' Τόμου. Αυτό πρέπει να είναι το άλλο σημείο καμπής, όπως είχα διαβάσει κάπου, αλλά δεν θυμάμαι πού :-(.
Στο μεταξύ διάβασα και τον Οδυσσέα, αλλά δεν έπιασα και πολλά πράγματα :-(
Καλή μας ανάγνωση!
8 : Ας μην ξεχνάμε ότι τα audiobooks πρέπει να είναι θησαυρός και για όσους έχουν προβλήματα όρασης. Γενικότερα, δεν γνωρίζω γιατί στην Ελλάδα δεν αναπτύχθηκε αυτό το format. Μήπως διότι θεωρήθηκε πολύ παιδικό; Αυτό το γράφω διότι το εγγύτερο, που μπορώ να σκεφτώ σε αυτά είναι τα παραμύθια σε δίσκους, που είχα μικρός.
11: Ευχαριστώ πολύ για την παραπομπή στην κριτική μου. Διάβασα και Το Χρυσό Βουνό και ελπίζω να ανεβάσω σχόλια και για αυτό (ενδεχομένως μετά από επαναληπτική ανάγνωση). Μετά από προηγούμενη παραπομπή σου έχω ανοίξει λογαριασμό στην lucidipedia. Έχω ψιλοαρχίσει να θυμάμαι τα όνειρα, κάποια τα βιώνω στο μεταίχμιο της (μη) συνειδητοποίησής τους, αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να έχω συνειδητό όνειρο με σενάριο κλπ. Τις πρώτες φορές μάλιστα, που δοκίμασα το wbtb ο νους μου ξεστράτισε και το όνειρο είχε θέμα το ***. Επίσης μια άλλη φορά ανησύχησα με την υπνική παράλυση, αλλά την τελευταία φορά όχι :-)
Εύχομαι μια καλή και όμορφη χρονιά!

enteka said...

a, mpa? θα κρατήσω την υπόσχεσή μου!

gaysuperhero, μπράβο, μου δίνεις κουράγιο! (ελπίζω να τελειώσεις και τον δεύτερο τόμο)

shy, τι εννοείς ότι βοηθά το ευρετήριο? Τον Οδυσσέα, παρόλο που είναι σαφώς μικρότερος, δεν αντέχω να τον διαβάζω, τον βρήκα τελείως ανυπόφορο - και γι' αυτό κατηγορώ κυρίως το ότι τον προσπάθησα σε μια παμπάλαια ελληνική μετάφραση που μάλλον ήταν ό,τι να 'ναι, δεν καταλάβαινα τίποτα - υποθέτω ούτε κι ο μεταφραστής.

Καλά, η υπνική παράλυση, όταν ξυπνάς και δεν νιώθεις καθόλου το σώμα σου είναι σοκ - την πρώτη φορά τουλάχιστον.

Χρόνια πριν τη βιώσω για πρώτη φορά είχα ακούσει έναν τρομακτικό urban legend που είχε "συμβεί" σε γνωστό του γνωστού μου. Μου είχαν πει ότι αν ξυπνήσεις στη μέση της νύχτας και έχει παραλύσει το σώμα σου (που άλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός του ύπνου! η ξεκούραση του σώματος), τότε παθαίνεις εγκεφαλικό ή συγκοπή απ' την τρομάρα σου. Τώρα, αυτό μου το είχαν πει στο Δημοτικό, φαντάζεσαι (και έζησες) την εγκυρότητά του...


:) καλή βδομάδα!

bunnysuicides said...

μας αποζημίωσες έντεκα! καλή βδομάδα!

υγ: τι μπάζο η μόνικα!

celsius33 said...

απίστευτο brainstorming, απίστευτα links, ευχαριστώ! :)

Anonymous said...

Την πρώτη φορά, που είχα πάθει υπνική παράλυση (πριν από χρόνια), άθελά μου, χωρίς να δοκιμάζω "φωτεινά όνειρα" κλπ, ήμουν στο νηπιαγωγείο δημοτικό και νόμιζα ότι είχα πεθάνει και η ψυχή μου είχε φύγει. Ταυτοχρόνως αισθανόμουν περίεργα, διότι σκεφτόμουν ότι ο δεσμός δεν είχε καταλυθεί τελέιως και αισθανόμουν πιασμένο το σώμα μου. Καθώς θυμόμουν ότι ήμουν ανάσκελα, έχω μια αποστροφή να θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να αποκοιμηθεί σε αυτή την στάση. Επίσης πιάνω τον εαυτό μου να λέει, "πώπω ως νεκρός θα είναι άβολα να είμαι ανάσκελα"

Και εγώ δυσκολέυθηκα με τον Οδυσσέα, ίσως έπρεπε να τον είχα διαβάσει στα αγλικά, αλλά χρειάζεται πολύ καλή γνώση της γλώσσας, των λογοπαιγνίων ακόμα και της εποχής. Χωρίς αυτά χάνεις πολλά και η μετάφραση σε τέτοιου είδους έργα, όσο καλή και να είναι χάνεις. Η δική μου έκδοση ήταν των εκδόσεων Κέρδος, αλλά δεν θυμάμαι τον μεταφραστή.
Με το ευρετήριο αναφέρομαι στην περίληψη: πχ στον Τρίτο τόμο, που διαβάζω τώρα (τυχαία επιλογή) Η επίσκεψη της Αλμπερτίν Αφύπνιση: Μια φθινοπωρινή Κυριακή "είχα μόλις ξαναγεννηθεί" (291). Η ομίχλη: αναμνήσεις από το Ντονσιέρ (291) κλπ. Η περίληψη βοηθά στο να γίνονται διακοπές σε ολοκληρωμένες ενότητες και μετά να ξαναπιάνεται το νήμα της αφήγησης κοιτώντας σε αυτήν και αφήνοντας την μνήμη να δουλέψει. Στον συγκεκριμένο τόμο η περίληψη είναι 13 σελίδες.
Πέρα, πάντως, από τους υπόλοιπους τόμους, που ελπίζω να καταφέρω να διαβάσω, θέλω να διαβάσω και τα
Ο Προύστ ήταν νευροεπιστήμονας και Η ζωγραφική στο έργο του Προύστ

Anonymous said...

Συγχαρητήρια έντεκα για το δημιουργικό και ακούραστο μυαλό σου και το ταλέντο να εκφράζεις όλα αυτά που σε κεντρίζουν...
Συγχαρητήρια για το κουράγιο σου και την σχεδόν εφηβική σου επιμονή να ενθουσιάζεσαι καθημερινά με χιλιάδες πράγματα που βλέπεις/ακούς και συμβαίνουν γύρω σου.
Ως - σχεδόν- συνομήλική σου αναρωτιέμαι εάν έχεις πιει κανένα μαγικό φίλτρο.
Ως μανιώδης αναγνώστρια και ως "θα 'θελα πολύ να είμαι συγγραφέας αλλά δεν μου βγαίνει γμτ μου, το μυαλό μου δεν κατεβάζει καμιά ιδέα" σου μεταφέρω την ζήλεια μου αλλά και την ευγνωμοσύνη μου για τις Δευτέρες και προσεχώς και για άλλες μέρες.
Καλή χρονιά να έχεις και συ και εμείς οι αναγνώστες σου.
Ευτυχία

aura voluptas said...

Με φόρα μπήκε το 2009 ... Όλα καλά . Υπέροχο ποστ . Δεν προλαβαίνω να πατάω λινκς !! :-)

Να είσαι πάντα καλά , καλή εβδομάδα !!!

WinterAcademy said...

2. cute, cute, cute

4. beau mec, ξυριζεστε μαλακά! ανατρίχιασα!

5. ενώ βέβαια πήρε τόσο σοβαρά τα άλλα υπουργεία ο ανασχηματισμός, lol!

6. 3η ακρόαση: ok, τελικα εχει και μερικα πολυ ωραια τραγουδια

11. α. μερσί ;)
β. δαγκώνομαι για να μη σχολιάσω τη συνέντευξη..

αντε βρε καλη χρονια να'χουμε..

Anonymous said...

Αντε βρε enteka. Μαύρα μάτια κάναμε για να δουμε νέο πόστ σου. Μακάρι να κρατήσεις την υπόσχεσή σου να βάζεις πιο συχνά πόστς.
Και κάτι εντελώς άσχετο. Ξέρει κανείς ποιό είναι το τζιγκλάκι που ακούγεται στη διαφήμιση με τον Τσαουσόπουλο;

enteka said...

κούνελος & celcius33, ευχαριστώ :)

shy, ευχαριστώ για τα περί ευρετηρίου. (επίσης: έχεις δίκιο για τον οδυσσέα, και με την καλύτερη μετάφραση μπορεί να μην καταλάβεις τα λεκτικά παιχνίδια)

ευτυχία, να 'σαι καλά. υποθέτω ότι κι εσύ ενθουσιάζεσαι εύκολα όπως κι εγώ ε; :)

aura voluptas, καλή χρονιά!

winter academy, "ok, τελικα εχει και μερικα πολυ ωραια τραγουδια". Για πες... ΄

anonymous, δεν ξέρω ποια διαφήμιση λες. είναι κάποια απ' το ποστ ή καινούρια; θα κρατήσω (μάλλον) την υπόσχεσή μου να γράφω πιο συχνά, μόλις ανέβασα καινούριο ποστ :)

Anonymous said...

Τελικά όντως κράτησες την υπόσχεσή σου με ένα εξαιρετικότατο πόστ. Όσο για τη διαφήμιση, ανήκει στο πακετάκι διαφημίσεων στο 4 αυτού του πόστ.

vague tourist said...

Merci. :-)

(Με είχε πιάσει ένα κάποιο τρακ με τον κόσμο, πάντως!)