Thursday, September 16, 2010

Έντεκα (για τους New York Times και το πώς τους έκανα να αξίζουν τα λεφτά τους)

.
.
dfdgf
[Το πρώτο φύλλο των Times, το 1851. Χαρά στο κουράγιο των αναγνωστών του.]


Μία φορά στη ζωή μου έχω αγοράσει τους κυριακάτικους New York Times. Ήταν πριν από πέντε χρόνια, τον Αύγουστο του 2005 λίγο πριν πάω διακοπές – ήθελα να έχω μαζί μου ένα ανάγνωσμα διαφορετικό και να ζήσω μια καινούρια εμπειρία.

Ήξερα ότι οι κυριακάτικοι New York Times θα μου κόστιζαν λίγο ακριβά (19 ευρώ?!), αλλά ήμουν σίγουρος πως θα άξιζαν τα λεφτά τους.

Η πωλήτρια του καταστήματος με τον ξένο τύπο δεν πίστευε στα μάτια της όταν πήγε να μου χτυπήσει την εφημερίδα. «Δεκαεννέα ευρώ; Αν είναι δυνατόν!». Χαμογέλασα ευγενικά. (Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα καταστηματάρχη να καταφέρεται εναντίον των δικών του τιμών.)

«Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να την πάρεις;» ρώτησε, «θέλω να πω, είναι πανάκριβη!». Έμοιαζε να μην έχει ξαναπουλήσει ποτέ κυριακάτικους New York Times σ’ όλα τα χρόνια που είχε το κατάστημα ξένου τύπου, παρ’ όλο που είχε την εφημερίδα κάθε εβδομάδα στα ράφια.

Πήρα λοιπόν τους New York Times (γιατί πιστεύω ότι όσο κι αν τους διάβαζα online η χειροπιαστή, έντυπη εμπειρία -που σιγά σιγά γίνεται πολυτέλεια- είναι διαφορετική) και πήγαμε δακοπές. Είναι μεγάλη η ιστορία και δε θα την πω με λεπτομέριες αλλά μια μέρα τους ξέχασα στην παραλία κι όταν γύρισα τους είχε βρει κάποιος και υποστήριζε ότι ήταν δικοί του και για να τον τεστάρω τον ρώτησα πόσο τους αγόρασε. («Έξι ευρώ…;» μάντεψε, αλλά ήταν ήδη προφανές ότι είχε αναγνωρίσει την ήττα του, ποτέ δε θα έβρισκε τη σωστή απάντηση.)

Δεν χρειάστηκε να διαβάσω τίποτα άλλο εκεί. Ήταν μια εφημερίδα τεράστια, με μικροσκοπικά γραμματάκια και πολλά ένθετα: μου έφαγε σχεδόν δυο βδομάδες.

Πέντε χρόνια μετά, λίγο πριν τις φετινές διακοπές, ανακάλυψα το ένθετο για τις τέχνες, ανάμεσα σε σαβούρα του παρελθόντος - είχα ξεχάσει να το διαβάσω τότε!

Κι έτσι, για να βγάλει ακόμα περισσότερο η εφημερίδα τα λεφτά της αλλά και για να έχω κάτι επιπλέον για διάβασμα στις φετινές διακοπές, ξεκοκκάλισα τις τέχνες, μαθαίνοντας για πράγματα που υποτίθεται πως θα συνέβαιναν αλλά εγώ μόνο ξέρω, τώρα πια, πως δεν συνέβησαν τελικά.

Διάβασα για ανερχόμενους καλλιτέχνες που από τότε δεν ξανακούστηκαν, είδα φωτογραφίες αγαπημένων ζευγαριών που χρόνια μετά χώρισαν, γέλασα με προβλέψεις που διαψεύστηκαν και με κακά λόγια για άτομα που αργότερα μεγαλούργησαν.

Και απόλαυσα την αργή ανάγνωση. Με τη δύναμη του (εκ του ασφαλούς και εκ των υστέρων) παντογνώστη, με τις μαγικές ικανότητες διόρασης ενός μέλλοντος που έχει ήδη συμβεί - αλλά έχει παραμείνει παγωμένο και άγνωστο στους καλοκαιρινούς Times του ’05…


[Και τι δε θα δινα όμως για να είχα στα χέρια μου τους Times του 2015. Ή, ακόμα καλύτερα, ένα χαρτί με τις εξελίξεις που θα έχουν συμβεί στη ζωή μου τότε. Αυτή ναι, θα ήταν μια πραγματική μαγική δύναμη.]


-----------------------------------------------


+ Έντεκα πρωτοσέλιδα των New York Times


titanic-sinks-new-york-times-thumb
16/4/1912. Τιτανικός


gfhghfh
28/7/1914 Ξεκινά ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος – κι ας μην λεγόταν έτσι ακόμα.


F11513
30/10/1929 Το περίφημο κραχ του 1929. Οι New York Times ήταν απ’ τις λίγες εφημερίδες που το αντιμετώπισαν ψύχραιμα, χωρίς πολύ σαματά στην αρχή. Κάποιοι είπαν πως αυτό ήταν ένα δημοσιογραφικό σφάλμα.


1122_big
23/11/1963 Δολοφονία Κένεντι. Περιέργως καμία απ’ τις φωτογραφίες που έμειναν στην ιστορία (το ζεύγος στο ανοιχτό αυτοκίνητο, στο δρόμο κλπ).


311867-480-667
22/7/1969 Μεγάλες στιγμές – δημοσιογραφικά και όχι μόνο.


29 julyyy
29/7/1981 Ενώ ο Ρίγκαν έλυνε κι έδενε ο πλανήτης έκανε “awww” για έναν (στην πραγματικότητα πολύ αποτυχημένο) γάμο.


December 26, 1991
26/12/1991 Το (χριστουγεννιάτικο) επίσημο τέλος της Σοβιετικής Ένωσης.


cvbcvbc
12/9/2001


untitled
5/11/2008 Η νίκη του Ομπάμα. Ούτε δύο χρόνια δεν έχουν περάσει.


dvsdfs
26/6/2009 Εύστοχος πρωτοσέλιδος τίτλος για το θάνατο του Μ. Τζάκσον.


scan
15/9/2010 Το πιο πρόσφατο πρωτοσέλιδο όταν ανέβασα το ποστ. Η ακροδεξιά άλωσε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Και λίγη μόδα.

-------------------------------------------------------------



+ κάθε μέρα: BITS & PIECES
.
.
.

18 comments:

Πουρουπουπου said...

"Περιέργως καμία απ’ τις φωτογραφίες που έμειναν στην ιστορία (το ζεύγος στο ανοιχτό αυτοκίνητο, στο δρόμο κλπ)."

Έχω την εντύπωση ότι αναφέρεσαι μάλλον σε στιγμιότυπα παρμένα από το φιλμ της δολοφονίας και όχι για κανονικές φωτογραφίες.
Βέβαια θυμάμαι αμυδρά ότι υπάρχει και μια φωτογραφία με τον Κέννεντυ αιμόφυρτο να δέχεται τις πρώτες βοήθειες, αλλά λογικά δε θα ταίριαζε με την αισθητική των NY Times.
Μπράβο για την πολύ καλή δουλειά σου!

Ουφ! said...

12/9/2001
τη μέρα και αυτή! έχω φυλάξει ολόκληρη την ελευθεροτυπία από εκείνη τη μέρα. θυμάσαι το εξώφυλλο της;

enteka said...

πουρουπουπου, ίσως δεν πρόλαβαν αλλά μου έκανε εντύπωση που είχαν φωτογραφίες αρχείου :)

ουφ! δε θυμάμαι, τί είχε; (ήμουν στο λονδίνο εκείνη τη μέρα και θυμάμαι μονο την απαίσια evening standard...)

Ιφιμέδεια said...

Τέλεια ιστορία!!!

Παράπονο όμως που δεν σκάναρες το εξώφυλλο το διασωθέντος ενθέτου. Θα ταίριαζε τόσο (ειδικά αν ανοίγοντάς το έπεφτε και λίγη άμμος από την παραλία, πολύ κινηματογραφική σκηνή).


(απαράδεκτος ο Ελληνάρας ο τύπος που την διεκδίκησε...)

Κωνσταντίνος Μπούγας said...

16 ευρώ;;!!!
Γι'αυτό δεν έγραφε πουθενά πόσο κάνει όταν την βρήκα σε ένα περίπτερο..
Τέλεια η ιστορία με αυτόν που πήγε να στην πάρει!!
Κάπου είχα διαβάσει, πως την τόσο μεγάλη γραμματοσειρά που χρησιμοποίησε την μέρα που εξελέγη ο Ομπάμα, την έχει ξαναχρησιμοποιήσει άλλες 2 φορές στο παρελθόν! Στις 12/11, και όταν πάτησε ο άνθρωπος στο φεγγάρι! Τα έχεις και τα τρία πρωτοσέλιδα.. :)

enteka said...

ιφιμέδεια, το πέταξα :(

κωνσταντίνε, 19 ευρώ όχι 16. Το ήξερα αυτό για τη γραμματοσειρά του Ομπάμα, για τις άλλες δύο περιπτώσεις από σένα το μαθαίνω, τι σύμπτωση που τις είχα.

:)

Κωνσταντίνος Μπούγας said...

έκανα πολλά λάθη στο παραπάνω comment!
αντί για 12/11, εννοούσα 12/9! Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα δηλαδή.
Ίσως έγραψα 16, αντί για 19 γιατί μπορεί να μην ήθελα να το πιστέψω.. :p

Μάγισσα Κίρκη said...

19 ευρώ εφημερίδα; Τζίζους! Φαίνεται ωραία όμως. Παρ' ότι φανατικότατη αγγλομαθής, αυτά τα δημοσιογραφικά λογοπαίγνια των ξένων τίτλων ποτέ δεν τα κατάλαβα.Και η Athens News ήταν ωραία θυμάμαι στο φροντιστήριο μας έλεγαν να την αγοράζουμε για εξάσκηση. Πόσο να'χει φτάσει αυτή τώρα, κανα πενηντάρικο; :p

fieryfairy said...

Τα αμερικάνικα έντυπα είναι πάντα πανάκριβα, θέλω να παίρνω το Vanity Fair αλλά στα 12 ευρώ μου φαίνεται πανάκριβο, ειδικά όταν στην Αγγλία κοστίζει 3.50 - πόσο μάλλον τα 19!

Για το "μαγικό" χαρτί που λες του 2015, θα μπορούσες να το γράψεις εσύ σύμφωνα με τη θεωρία που λέει ότι δημιουργούμε το μέλλον μας :)

Απίστευτο το ότι κάποιος πήγε να την κρατήσει για δική του!! Το περιμένεις για πχ γυαλιά ηλίου, αλλά για εφημερίδα; Σε ποιο κουλτουρέ μέρος ήσουν και είχε τόσο ενημερωμένους θαμώνες;

Γιώργος Τσούκης said...

Το "ΟΒΑΜΑ" δε θυμίζει λιγουλάκι "ΒΗΜΑ"; Επίσης να σου στείλω το πρωτοσέλιδο καρδιτσιώτικης εφημερίδας για την προσελήνωση ("αόρατα όντα προσκολλήθησαν εις τας στολάς των αστροναυτών")

enteka said...

Μάγισσα Κίρκη, καλή η Athens News αλλά όχι και 50 ευρώ :)

fiery, λοιπόν, πολύ καλή ιδέα για βιβλίο αυτή που είπες. (χαλκιδική)

γιώργο, ναι και ΝΑΙ! [Επίσης, το πιστεύεις πως μόλις τώρα κατάλαβα ότι εσύ κρύβεσαι πίσω απ' το καταπληκτικό μπλογκ http://videokaseta.wordpress.com/ ?]

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Αγαπητέ κύριε, σας συγχαίρω διά την αγάπην σας προς τα πρωτοσέλιδα, την οποίαν εν μέρει συμμερίζομαι (http://konstantinoskantakouzinos.blogspot.com/2010/08/blog-post_11.html).
Η έλλειψις διαχρονικότητος γιά την οποίαν οικτίρετε το λογοτεχνικόν ένθετον είναι, νομίζω, συνυφασμένη με την εφημερίδα (και τας εφημερίδας εν γένει): η πρωτοσέλιδος είδησις της βυθίσεως του Τιτανικού είναι μεν σημαντική είδησις, ωστόσο δεν νομίζω ότι καίγομαι να μάθω αν τελικώς εσώθησαν ο Ismay (ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, όπως έμαθα) ή η κυρία Astor(;) παρά την πρωτοσέλιδον αναφοράν των ονομάτων τους...

enteka said...

Αγαπητέ κύριε πόσο δίκιο έχετε!

Clown said...

Εξαιρετικό blog.Δε το ήξερα.Το έμαθα ψάχνωντας κάτι για την Μαρία Κεφαλά.Ούτε την κυρία ήξερα.Αυτήν την έμαθα πίνωντας το ποτό μου σε ένα παρακμιακό κωλόμπαρο ενός φίλο μου.

cindaki said...

Έντεκα, απίστευτος όπως πάντα! Πάρα πολύ ωραίο post, πολύ ενδιαφέρον!

λού said...

αχ αρη μου άρεσε πολύ αυτό το κείμενο, μα πάρα πολύ!

garam0nd said...

φανταστική ιστορία!
(τα πρωτοσέλιδα θα τα δω τώρα...)

amousicos said...

back to the future η εφημερίδα σου ¨)