Saturday, December 18, 2010

Τα Χριστούγεννα στης Γιαγιάς Έλλης

.
.
(Παινεύοντας το σπίτι μας για να μη μας πλακώσει)




Χριστούγεννα στης Γιαγιάς Έλλης


Εκεί πηγαίναμε στα ‘80ς για μεσημεριανό φαγητό κάθε Χριστούγεννα.

Καθώς ετοιμαζόταν το φαγητό και οι μεγάλοι κάπνιζαν κι έπιναν, η αδερφή μου κι εγώ ψάχναμε τα βιβλία του σπιτιού και ξεκοκαλίζαμε τις εφημερίδες – θυμάμαι το Ποντίκι, την Πρώτη και την Ελευθεροτυπία. Στην λευκή κουζίνα που θύμιζε λίγο κλινική μύριζε ούζο και μεζεδάκια. Οι μικροί συζητούσαμε για το πόσα βγάλαμε απ’ τα κάλαντα και σε κάποια στιγμή υποχρεωτικά κατεβαίναμε με τις ξαδέλφες μου στη Δημητρίου Γούναρη και χτυπούσαμε τα κουδούνια πιστεύοντας πως κάναμε κάτι συναρπαστικά ρηξικέλευθο.

Μετά ανεβαίναμε πάλι με το ασανσέρ (ζήλευα πολύ τις πολυκατοικίες που είχαν ασανσέρ) και θα αλωνίζαμε στο σπίτι που μας φαινόταν τεράστιο. Στεκόμασταν μπροστά απ’ τα καταπληκτικά στη λεπτομέρειά τους εργόχειρα της γιαγιάς Έλλης που τα είχαν βάλει σε τεράστιες κορνίζες και κάναμε ότι γυρίζαμε ταινίες. Βλέπαμε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση ένα απ’ τα δύο κανάλια που πιάναμε τότε, αν ήμασταν τυχεροί θα έπαιζε κάποιο εορταστικό επεισόδιο της Χιλιοποδαρούσας.

Όταν μας φώναζαν ξανά και ξανά πηγαίναμε στο τραπέζι και τρώγαμε ό,τι είχε φτιάξει η γιαγιά και ακούγαμε τους μεγάλους να λένε πράγματα ακαταλαβίστικα για τον Τρίτση και τον Σαρτζετάκη και την Μιμή. Μετά -πού τη βρίσκαμε την ενέργεια και την απροσποίητη χαρά;- κρυβόμασταν και περιμέναμε να εμφανιστεί ο παππούς στο σαλόνι για να τον τρομάξουμε, παίζαμε τόμπολα, βγαίναμε στο μπαλκόνι και κοιτούσαμε τη θάλασσα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Και μετά, το θυμάμαι καθαρά γιατί γινόταν σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, αφού τρώγαμε και το γλυκό και μας έπιανε μια γλυκιά νύστα, κάποιος μεγάλος ήθελε δεν ήθελε μας πήγαινε σινεμά, σε κάποια ταινία κινουμένων σχεδίων. Πηγαίναμε στα Ηλύσια που ήταν δίπλα στο σπίτι, ή στον Έσπερο, ή στο Ναυαρίνον ή στο Παλλάς, όλα τους εκεί γύρω. Και βλέπαμε ταινίες της Ντίσνεϊ – κάποιες είχαν μόλις κυκλοφορήσει, άλλες ήταν κλασικές και τα σινεμά τις ξαναέβαζαν για τις γιορτές.

Η καλύτερη ταινία που είδαμε ένα τέτοιο απόγευμα, νομίζω την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989, ήταν το Μπερνάρ και Μπιάνκα (The Rescuers μαθαίνω σήμερα ότι λεγόταν στην πραγματικότητα), με τα δύο ποντίκια που ταξιδεύουν στην πλάτη ενός πουλιού για να σώσουν ένα κοριτσάκι που το κρατάει φυλακισμένο η κακιά της υπόθεσης Μαντάμ Μέδουσα - φυλακισμένο σ’ ένα πηγάδι να ψάχνει για το μεγάλο διαμάντι πριν έρθει η παλίρροια, πριν το κατασπαράξει ο κροκόδειλος.

Χρόνια πριν είχαμε αγοράσει την κασέτα της ταινίας, έτσι την είχα ακούσει εκατό φορές πριν καν δω την ταινία και ταιριάξω τελικά τους ήχους, τις μουσικές και τους διαλόγους που ήδη ήξερα με τις εικόνες που έβλεπα τελικά τότε...


...


Δεν μπορώ να σκεφτώ τα Χριστουγεννα στης Γιαγιάς Έλλης χωρίς να δω το πρόσωπό της (έχει πεθάνει εδώ και 15 χρόνια, τουλάχιστον) ή χωρίς να μυρίσω το κοτόπουλο και τις πατάτες φούρνου της. Δεν μπορώ να σκεφτώ τα Χριστούγεννα των ‘80ς μου χωρίς τα γέλια των συγγενών και τις περιπέτειες σε μια κουταλιά νερό, στο σπίτι εκείνο στη Δημητρίου Γούναρη.

Κυρίως όμως δεν μπορώ να τα σκεφτώ χωρίς να νιώσω μια ανατριχιαστική προσμονή για μια σκοτεινή αίθουσα. Όταν όλοι οι οικογενειακοί εορτασμοί έχουν τελειώσει εκεί θέλω πάντα να επιστρέφω, στο σκοτάδι, στις κινούμενες εικόνες, στα αχνά χρώματα, στη γλυκιά νύστα πάνω σε εορταστικές, απαλές πολυθρόνες κινηματογράφου.

Εκεί θα επιστρέψω και φέτος: στο σκοτάδι - και στην ασφάλεια αυτού που τώρα αποκαλώ γλυκόπικρη παιδική ηλικία, αλλά τότε αποκαλούσα απλώς Σήμερα.

 

Καλές γιορτές
 
------------------------
 
*bits and pieces
 
 


22 comments:

Χαρά said...

ωραίες εικόνες..μου θύμισες τα δικά μου παιδικά χριστούγεννα στα 90ς.Η μελαγχολία των γιορτών μάλλον προκύπτει από τις αναμνήσεις που έχουμε από παλιά. :)

Flanders said...

Εντεκα..αργεις να γραψεις , αλλα γμτ γραφεις τοσο καλα...εγω θα περασω χριστουγεννα μακρια απο αγαπημενα προσωπα...και ολη αυτη η διηγηση μου εφερε στο μυαλο αληθεια τι δεν ξερω,αφου δεν μεγαλωσα σε πολη ! Αλλα οι αναμνησεις ισως ειναι κοινες,γιατι ειχαμε οντως 2 καναλια και καθε στιγμη-εικονα μετρουσε,δεν ηταν ενα ακομα βιντεο για την γενια του youtube.
ΥΓ : αντε,με το καλο,να γραψεις επιτελους ενα μυθιστορημα για ενηλικες.
ΥΓ2 : καλες γιορτες ναχεις και ευτυχισμενος ο νεος χρονος !

Α, μπα? said...

Τι ωραίο! Μπράβο σου Άρη...

Anonymous said...

Πολύ με συγκίνησες γυρίζοντάς με 17 χρόνια πίσω. Σ' ευχαριστώ

Ιφιμέδεια said...

Το "φύλαξα" να το διαβάσω σήμερα. Τι ωραία που τα γράφεις. Τα Χριστούγεννα της παιδικής ηλικίας είχαν μιά κανονικότητα που σχεδόν μου λείπει.

marianna said...

Να΄σαι πάντα καλά!

Anonymous said...

μαίρη κρίστμας

Vam33 said...

Πανέμορφο ποστ.Καλές γιορτές

enteka said...

ευχαριστώ όλους - καλές γιορτές!

εχ said...

Αχ, Αρίκο μου, τι όμορφα που τα θυμάσαι... τι όμορφα που τα λες!
σε φιλώ πολύ,
Ελένη

Ε.Α. said...
This comment has been removed by the author.
Ε.Α. said...

To dwro mou gia olous mou tous filous! Kai tou xronou! (va)

enteka said...

:):)

nesquik frappe said...

Τα κείμενά σου σχεδόν πάντα βγάζουν μια συγκίνηση πολύ ατόφια, ειλικρινή, ανεπιτήδευτη. Και μια αίσθηση πως γράφει ένας άνθρωπος της γενιάς μου με τον οποίο μας συνδέει ένα κοινό παρελθόν (βλ. χιλιοποδαρούσα-ναι, ακούγεται χαζό, το ξέρω, αλλά σκέψου πόσα τότε παιδιά έχουν στηθεί μπροστά στην τηλεόραση ίδιες ώρες και ίδιες μέρες της ζωής τους.Και πόσες φορές η χιλιοποδαρούσα, ο φώντας και η ροζαλία έχουν αναφερθεί στις ενήλικες, πια, κουβέντες μας. Αν αυτό δεν είναι συλλογική μνήμη, τότε τι είναι; :-) )Καλή χρονιά!

enteka said...

(χαίρομαι)

nesquik frappe said...

Ε, μα το αξίζεις! ;-)

Evi Kontou (Εύη Κοντού) said...

Τις γιορτές πήρα στις κόρες μου τους αόρατους ρεπόρτερ, το διαβάζουμε και θέλουν να σε γνωρίσουν!! Είμαι αναγνώστριά σου εδώ και καιρό. Σε έψαχνα σε twitter & fb... Καλή χρονιά σού εύχομαι! Από τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο σημείο της lifo! :-)

enteka said...

Γεια χαρά! Θερμές ευχαριστίες :)
enteka11@gmail.com

Δείτε κι εδώ λοιπόν: aoratoireporter.blogspot.com

Anonymous said...

Καληνύχτα, γιαγιά...

Blog27999 said...

Did you know there's a 12 word sentence you can say to your crush... that will trigger deep feelings of love and impulsive attraction to you deep inside his heart?

Because hidden in these 12 words is a "secret signal" that fuels a man's instinct to love, admire and guard you with his entire heart...

12 Words That Trigger A Man's Desire Response

This instinct is so hardwired into a man's genetics that it will make him try better than before to build your relationship stronger.

As a matter of fact, fueling this influential instinct is so essential to achieving the best ever relationship with your man that as soon as you send your man one of these "Secret Signals"...

...You will immediately find him expose his heart and soul to you in such a way he haven't experienced before and he'll recognize you as the only woman in the galaxy who has ever truly understood him.

Unknown said...

Do you understand there is a 12 word phrase you can speak to your crush... that will trigger intense emotions of love and impulsive appeal for you buried within his chest?

That's because deep inside these 12 words is a "secret signal" that fuels a man's impulse to love, treasure and protect you with all his heart...

====> 12 Words Who Fuel A Man's Love Impulse

This impulse is so hardwired into a man's genetics that it will drive him to try harder than ever before to do his best at looking after your relationship.

Matter-of-fact, fueling this dominant impulse is absolutely important to getting the best ever relationship with your man that as soon as you send your man a "Secret Signal"...

...You will soon find him expose his heart and mind for you in such a way he's never experienced before and he'll see you as the one and only woman in the galaxy who has ever truly appealed to him.

Anonymous said...


عندما نتحدث عن الاثاث المكتبي علينا ذكر افضل معارض اثاث مكتبي مودرن في مصر الخاصة بشركة وود أند ديزاين شركة الأثاث المكتبي رقم واحد حيث تملك مجموعة كبيرة جدا من الأثاث المكتبي بكل أنواعه فهي تتميز بالجودة والإتقان في العمل والحرفية من خلال امتلاكها لمجموعة من أفضل الخبراء لمساعدتك في اختيار أنسب تصميم ليناسب مكتب احلامك.
وود اند ديزاين هى افضل شركة فى مصر فى تصميم الاثاث المكتبى. لدينا مجموعة كبيرة من المنتجات المصنوعة من خامات عالية الجودة ومنتجاتنا متوفرة بتصاميم وألوان وأحجام مختلفة. نقدم أيضًا مجموعة واسعة من الانواع والاشكال المختلف