Έντεκα της Δευτέρας [φλας]

.

χαχαχα

1) Ξεσκονίζοντας κάποια παλιά email βρήκα ένα που είχα στείλει στους πέντε καλύτερούς μου φίλους το 2003. Ετοιμαζόμουν να μπω στο στρατό και κάπως πανικόβλητος έψαχνα από κάπου να κρατηθώ, κάπως να βεβαιώσω τον εαυτό μου πως εκεί θα είχα μαζί μου ένα κομμάτι των αγαπημένων μου φίλων (και του δεσμού μου). Το email ήταν αυτό:

12 Νοεμβρίου 2003

Γεια! Ως γνωστόν θα πάω στο στρατό σε λίγο και θα κάτσω ένα χρόνο. Διάφορα πράγματα απαγορεύονται εκεί αλλά ευτυχώς επιτρέπεται η μουσική και το γουώκμαν. Έτσι μου ήρθε η εξής ιδέα. Θα θέλατε να μου γράψετε κασέτες ειδικά για να τις ακούω στο στρατό;

Οι όροι συμμετοχής είναι οι εξής: 1) Δεν υπάρχει deadline. Η πρόταση ισχύει από σήμερα μέχρι την απόλυσή μου σε ένα χρόνο. 2) Απ’ την άλλη θα ήταν τέλειο να είχαν έρθει οι κασέτες μέχρι τις γιορτές ή νωρίτερα. 3) Οι συμμετοχές θα πρέπει να σταλούν σε μορφή audio tape (η γνωστή μας κασέτα δηλαδή) 90λεπτη αν τυχόν γίνεται. 4) Ανεβαστικά κομμάτια θα εκτιμηθούν, ’80ς επίσης, εκπλήξεις ευπρόσδεκτες. 5) Όχι τραγούδια σε σχέση με το στρατό. 6) Η προσφορά ΔΕΝ είναι limited to one item only. Καθώς θα περνάει ο καιρός μπορεί κάποιος να στείλει και άλλες κασέτες! 7) Οι συμμετοχές θα πρέπει να αποσταλλούν στο πατρικό μου, διεύθυνση ΧΧΧΧ.

Αν τις στείλετε εντός 15μερου θα προλάβω να τις πάρω μαζί μου στο Μεσολόγγι. Αλλιώς οι συμμετοχές θα παραληφθούν από τους γονείς μου και θα ανοιχτούν από μένα (πιθανότατα παρουσία συμβολαιογράφου!) κατά την πιο κοντινή έξοδό μου. Και θα ακουστούν για πρώτη φορά στο στρατόπεδο.

Επειδή είμαι σίγουρος πως το να λαμβάνω και το να ακούω κασέτες από εσάς θα είναι κάτι το υπέροχο, μια φωτεινή στιγμή στη γκρίζα ομίχλη του στρατού, ευχαριστώ προκαταβολικά (γλύφοντας ταυτόχρονα) όσους ανταποκριθούν στην έκκλησή μου, σ’ αυτόν τον απελπισμένο έρανο αγάπης!

Χίλια ευχαριστώ
:) άρης



[Όλοι και όλες μου έστειλαν τις φρεσκοφτιαγμένες κασέτες τους. Και δύο και τρεις ο καθένας. Τις άκουγα όλο το χρόνο χαρούμενος. Eίχα να τις ακούσω απ’ την απόλυσή μου, το Νοέμβριο του 2004 και όταν βρήκα το email είχα ψιλοξεχάσει την όλη ιστορία. Έψαξα και τις βρήκα. Και όταν έβαλα και πάλι στην πρίζα ένα παλιό κασετόφωνο συνειδητοποίησα ότι, ναι, αυτές οι παλιές κασέτες  -όπως και οι φίλοι μου, όπως και ο δεσμός μου- τελικά δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Είναι για μια ζωή.]


2) Αφού διαβάσει κάποιος την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία του γαλλικού περιοδικού Hara-Kiri (και αξίζει να τη διαβάσει) ας μάθει και πώς σταμάτησε την εβδομαδιαία του έκδοση και πώς αντέδρασε στο γεγονός ότι οι παλιοί του αναγνώστες δεν το αγόραζαν πια:

«Η νίκη της Αριστεράς το 81 υπήρξε μοιραία για το εβδομαδιαίο (γαλλικό περιοδικό) hara-kiri: Αναγκάζεται να κλείσει λόγω έλλειψης αναγνωστών. Το τελευταίο εξώφυλλο λέει κάτι που πολλοί δημοσιογράφοι, βάζω στοίχημα, θα ήθελαν να το πουν στους αναγνώστες τους»



ΤΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΧΑΡΑ-ΚΙΡΙ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ!
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ:
ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!


3) Ερώτηση Κρίσεως:

(μπορείτε να διαλέξετε όσες απαντήσεις θέλετε, καθώς και να προσθέσετε τον αγαπημένο σας ήρωα καρτούν αν δεν αναφέρεται ήδη. Όσοι διαβάζουν από reader πρέπει να μπουν στο μπλογκ για να ψηφίσουν http://www.enteka.blogspot.com/)





+ Έντεκα (αντιπαθητικοί ήρωες καρτούν)
-
-
*Στην προηγούμενη ερώτηση κρίσεως απάντησαν καμιά διακοσαριά αναγνώστες: σύμφωνα με τα αποτελέσματα των 55% των αναγνωστών του enteka είναι άντρες και το 45% γυναίκες.




4) Οι ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΓΚΡΙΝΙΕΣ της εβδομάδας

«Δεν επιτρέπω στους σκηνοθέτες να με καταργούν» O Γιώργος Αρβανίτης, o διευθυντής φωτογραφίας, που ταυτίστηκε με τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου, κυρίως τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου αλλά και του Βούλγαρη και του Κακογιάννη τα έχει πάρει άσχημα. /// Η αγαπημένη μου Μαριανίνα Κριεζή, στιχουργός των τραγουδιών της Λιλιπούπολης (και του δίσκου Σαμποτάζ και χίλιων άλλων πραγμάτων) είναι έξαλλη με τη Λύρα που έδωσε χωρίς την άδειά της μια κάκιστη ηχογράφηση της Λιλιπούπολης στα Νέα του Σαββάτου τη στιγμή που η καλή ηχογράφηση κυκλοφορούσε την Κυριακή με την Καθημερινή. Και κάνει καταγγελία. /// «Ο Γκοντάρ ήταν στενόμυαλος και φανατικός» /// Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του αξιοπρεπέστατου Νεκτάριου Λαμπρόπουλου για το κλείσιμο του εξαιρετικού περιοδικού Muzine. Απ’ τη συνέντευξη βγαίνουν πολλά εξωφρενικά για την κατάσταση στα ελληνικά μουσικά περιοδικά – και την παράνοια των διαφημιστών! /// Ντέιβιντ Λιντς είσαι βλάκας (αλλά έχεις τεράστιο ταλέντο). ///


5) POWERPLAY



Οι Pet Shop Boys μόλις κυκλοφόρησαν στα δισκάδικα το Pandemonium (το dvd της συναυλίας τους, μαζί με cd των τραγουδιών) και το σημερινό powerplay είναι ένα medley απ’ αυτήν την καταπληκτική περιοδεία.


6)OSCAR WILDE’S Quote-of-the-week



«Fashion is a form of ugliness so intolerable that we have to alter it every six months.»


7) Αυτοαναφορικό flashback (ή αλλιώς Παρελθοντικές Ντομάτες).



#ΠΡΙΝ από ένα χρόνο στο enteka
Έντεκα ομιχλώδεις εικόνες του Gerhard Richter // Ζωγραφισμένα όνειρα // Έντεκα διασκευές τραγουδιών εναλλακτικής πραγματικότητας // Το πιο απίθανο silver slim suit // Έντεκα διαφημίσεις παιδικών παιχνιδιών από Μίκυ Μάους των ‘80ς. // Η μηχανή άπειρης απιθανότητας // Διηγήματα επιστημονικής φαντασίας με έξι λέξεις // και άλλα.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009

#ΠΡΙΝ από δύο χρόνια στο enteka
Έντεκα καλλιτέχνες που (σύμφωνα με τους Ναζί) έκαναν εκφυλισμένη τέχνη // Ένα καρναβάλι των ‘80ς, στην πολλαπλή του σχολείου. // Η (τότε) δυναμική του Τσίπρα. // Η σελίδα 123 // Ο Μπομπ Ντίλαν τελικά δεν είναι βαρετός // Έντεκα εκδοχές για το ποια είναι, τελικά, η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα. // Έντεκα αγαπημένα μου ποιήματα // Ντοκουμέντο: ο Μάνος Χατζιδάκις εναντίον της Αυριανής // Έντεκα αγαπημένοι μου πίνακες – ανάποδα. // Έντεκα ζωντανές εμφανίσεις στο Later… // Το πιο όμορφο τραγούδι του κόσμου. // και άλλα.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008

#ΠΡΙΝ από τρία χρόνια στο enteka
Αριστερόχειρες // Έντεκα ατάκες του Γούντι Άλλεν // Τα leftovers των λιστων. // Χανς Κριστιαν Άντερσεν και γραμματόσημα // Έντεκα διάσημοι Έλληνες όπως τους είδε η Τσιτσιολίνα. // Έντεκα εξώφυλλα του περιοδικού Time (από την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου). // Ned Flanders // Έντεκα συνεντεύξεις-ανταποκρίσεις απ’ τη λογοτεχνία // και άλλα.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007


8) ΠΟΠ ΦΛΑΣΜΠΑΚ

Επειδή κάποιος πίστευε ότι εγώ και η 'Α,Μπα?' είμαστε το ίδιο πρόσωπο είπα στην Α,Μπα ότι θα πρέπει να κάνουμε μια κοινή δημόσια εμφάνιση (αν και τώρα που το σκέφτομαι έχουμε κάνει διάφορες, μέχρι και στο fashion week πήγαμε μαζί, απλώς δε μας αναγνώρισαν οι φωτογράφοι και το Σταρ, ευτυχώς).

Τέλος πάντων αυτό μου θύμισε μια εξωφρενική φήμη (μία απ’ τις εκατοντάδες) που είχε βγει για τον Μάικλ Τζάκσον στις αρχές των ‘90ς. Για κάποιο λόγο ένα ταμπλόιντ είχε γράψει πως αυτός και η Τζάνετ Τζάκσον ήταν το ίδιο πρόσωπο. Η φήμη έπιασε χάρη στην συνομωσιολογία που έλεγε ότι για πάνω από δύο δεκαετίες τα αδέρφια δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ μαζί, στον ίδιο χώρο, στο ίδιο πλάνο.



Έτσι στα Γκράμις του 1993, οι διοργανωτές ζήτησαν απ’ την Τζάνετ να δώσει στον αδερφό της το Grammy Legend Award. Η συνέχεια είναι απολαυστική (και σχεδόν ιστορική) όπως και αυτό που λέει ο Μάικλ στο κοινό στο 1.38.

-




9) Bits + Pieces!

Σχετικό με την παραπάνω εικόνα: συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών για μια δίκαια φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. /// Άραγε αυτή η συνέντευξη μαμούθ του Θεοδωράκη στη Βίκυ Φλέσσα θα κρατήσει μέχρι το τέλος της σεζόν; /// Τώρα το ξαναθυμήθηκα και θέλω να το πω: το Στα Πρόθυρα Γραμματικής Κλίσης του Λύο Καλοβυρνά είναι απ’ τα πιο έξυπνα και αστεία βιβλία που έχω διαβάσει. /// Μια *συνέντευξη* της αφεντιάς μου στη Μερόπη Κοκκίνη! /// αυτός που κέρδισε στην κυπριακή eurovision σίγουρα δεν το περίμενε /// Η Marina + the Diamonds (powerplay πριν 2 βδομάδες) μιλάει στην Ελευθεροτυπία. /// Πρωτοχρονιές συνέχεια! /// Είναι 92 ετών και περπατάει 8 χιλιόμετρα ημερησίως. Ποιος είναι; /// Μια δημοσκόπηση στο εξαιρετικό bookpress που ρωτάει: Για ποιο βιβλίο είπατε ψέματα πως το έχετε διαβάσει; (εδώ, κάτω κάτω) /// Αμβρόσιος Καλαβρύτων, ένας άγιος ανάμεσά μας! /// Για τις Παράνομες Υπαίθριες Διαφημίσεις /// η ιστορία των καρφιών (πιο ρομαντική απ' ότι ακούγεται) /// πριν από 20 χρόνια - ο Χάρρυ Κλυνν στην εκπομπή του Σαββόπουλου: Το Αυτό. /// Πέρασα μια βδομάδα βλέποντας τις αποκαλύψεις ΒΟΜΒΑ του μεσημεριανάδικου της Λαμπίρη και επέζησα για να αφηγηθώ την εμπειρία. Media Trip – Στον κόσμο του Superstar! /// το blog του περιοδικού ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ. /// βιβλία κομμένα έτσι που γίνονται έργα τέχνης /// μια ωραία βραδιά στην Ωδήσια /// Θα γίνει σεμινάριο Μοριακής Γαστρονομίας στη Θεσνίκη, πληροφορίες εδώ. /// Σήμερα ξεκινά η έκθεση Naked City, που εκτός από καλό σκοπό έχει και τις γυμνές φωτογραφίες διάσημων και μη Αθηναίων που φιλοξενήθηκαν στην τελευταία σελίδα της Lifo. Πληροφορίες εδώ.

+Στο μπλογκ των Αόρατων Ρεπόρτερ, την περασμένη εβδομάδα, μεταξύ των άλλων κι ένα αφιέρωμα  στα πιο παράξενα (και όμορφα) σύννεφα του κόσμου. Εδώ.

.

10) Την παραπάνω φωτογραφία την τράβηξα στην Έκθεση Παιδικού Βιβλίου, στις αρχές του μήνα. Το περίπτερο είχε θρησκευτικά παιδικά βιβλία κι ενώ στην αρχή ήθελα να τη βάλω για να το κοροϊδέψω (είναι, από κάθε άποψη, κάπως κοροϊδέψιμο ένα «Παιδικό Στρατιωτικό Συναξάρι με πραγματικούς -άγιους- Σούπερ Ήρωες!») αλλά όσο το κοιτάζω τόσο πιο εξωφρενικά εμπνευσμένο μου φαίνεται…




11) Πώς πέρασα το Π/Σ/Κ: Στην παιδική χαρά της πλαζ με τον Γιώργο και τα ανίψια του, ήλιος, σχετική ζέστη, όμορφη θάλασσα. Πήγα στην ξαδέλφη μου και παίξαμε πιάνο μαζί με την 9μηνη κορούλα της. Δεν έπαιξα κανονικά πιάνο, κάποτε είχαμε κι εμείς (και πήγα μέχρι την πρώτη μέση, αλλά το μισούσα), δε θυμόμουν καθόλου, αλλά προσπάθησα.
Πήγα επίσης στο πατρικό μου να δω τους γονείς. Ξαναθυμήθηκα κάποια σχέδια για ένα κόμικ (ή graphic novel) και ελπίζω να μην τα ξαναξεχάσω. Ήρθε εκεί η ανιψιά μου η Άρτεμη και παίζαμε όλοι μαζί στο υπνοδωμάτιο των γονιών μου, είναι απίστευτο το πόσα καταλαβαίνει τώρα, και πόσα λέει – και απόλαυση το να την ακούω να διηγείται ένα ακατάληπτο παραμύθι μ’ έναν κακό μάγο που έκανε Μπαμ!
Ως αντίβαρο στα πολλά παιδιά και στα πολλά παιδικά πράγματα πήγα και στο Precious, μια ταινία γροθιά στο στομάχι και ψυχοπλακωτική, αλλά ταυτόχρονα αισιόδοξη και σπουδαία (ακόμα δεν έχει βγει από μέσα μου).
Στο σπίτι μου είδαμε Ολυμπιακούς Αγώνες, αθλητές να κάνουν σκι και snowboard και μετά, με παρέα, τους μιμηθήκαμε κάνοντας τα ίδια στο Wii (ίσα κι όμοια!). Είδαμε και το Ponyo την πιο πρόσφατη ταινία του σκηνοθέτη του Spirited Away και του Κινούμενου Κάστρου. Βρήκα ιδέες για ένα καινούριο χριστουγεννιάτικο βιβλίο που θα γράψω μέσα στον επόμενο μήνα. Και, επίσης, στην ετ3 είδαμε ένα τέλειο ντοκιμαντέρ για τις συνομωσίες (τις κατέρριψε μία προς μία).
Τέλος, αφιέρωσα πάνω από έξι ώρες να φτιάξω το παρόν ποστ, ακούγοντας παλιές κασέτες απ' το στρατό. Το πρόβλημα είναι πως πάντα ξοδεύω άπειρες ώρες μαζεύοντας έξτρα υλικό -ίσως και το διπλάσιο απ' ό,τι χρειάζεται- το οποίο αφού το ετοιμάσω μετά απλά το κόβω. [Γιατί να μ' αρέσουν οι χρονοβόρες, ψυχαναγκαστικές απολαύσεις;]

---------------------------------------------------------------



bmob emit
.
.
.
.

Έντεκα της Δευτέρας (χαμόγελο θριάμβου)

all you need


1) Τις προάλλες, περπατώντας στην Πλατεία Αγίας Σοφίας είδα τη μάλλον θλιβερή εικόνα μιας απίστευτης γυναίκας. Ήταν περίπου 60 χρονών, ντυμένη με αστραφτερά ρούχα 20ρας. Είχε όλα τα τρέντι αξεσουάρ και φορούσε ασημένιο μίνι με ένα κοντό εξώπλατο μπλουζάκι που έδειχνε ένα ‘μοντέρνο’ τατουάζ. Η αγαπημένη μου λεπτομέρεια ήταν ένα μεσαίου μεγέθους ασημένιο κασετόφωνο που η γυναίκα είχε στον ώμο της (λες και ήταν from the ghetto), ένα κασετόφωνο που εκείνη τη στιγμή έπαιζε δυνατά τέκνο. Το δε πρόσωπό της ήταν μακιγιαρισμένο με κλοουνίστικη μαεστρία αλλά δεν έκρυβε τα χρόνια της (αντιθέτως, τα τόνιζε).

Όμως το χαμόγελό της ήταν συγκλονιστικό: ήταν χαμόγελο θριάμβου, σχεδόν γαλήνιας εσωτερικής ικανοποίησης. Και ήταν, όπως εγώ το είδα τελικά, ένα χαμόγελο που ακύρωνε όλα τα γέλια των περαστικών…

.

2) Βρήκα ένα σάιτ με μια (τάχα) ποιητική περιγραφή της γειτονιάς μου:

"...μια περιοχή αντιθέσεων... Εδώ μπορείς να βρεις την ηρεμία και τη γαλήνη, αλλά και τα ξέφρενα, μέχρι πρωίας πάρτυ! Μπορείς να βρεις ένα restaurant κατάλληλο για επίσημο δείπνο, αλλά μπορείς να βρεις και το "βρώμικο"! Μπορείς να βρεις τον επαγγελματία, αλλά μπορείς να βρεις και τον "βαριέμαι-που-ζω" ψιλικατζή της γειτονιάς!" [" Οι άνθρωποι, το τοπίο... η ΖΩΗ... Έλα κι εσύ! ]




3) Κάποτε οι KLF είχαν ηχογραφήσει ένα τραγούδι για την ειρήνη. Είχαν πει πως θα το κυκλοφορούσαν σε single την αμέσως επόμενη ημέρα μετά απ’ την επικράτηση παγκόσμιας ειρήνης. Το K Cera Cera (War Is Over If You Want It), στο οποίο συνεργάστηκαν με την Red Army Choir εννοείται ότι δεν βγήκε ακόμα σε single, και δεν ξέρουμε και αν ποτέ θα γίνει παγκόσμια ειρήνη. Αν γίνει όμως θα πάω το επόμενο πρωί για να το αγοράσω. Όταν ήμουν μικρός η ύπαρξη τέτοιων τραγουδιών θα άγγιζε τα όρια του αστικού μύθου και ποτέ κανείς δεν θα είχε την ευκαιρία να τα ακούσει, ακόμα κι αν διέρρεαν. Τώρα όμως υπάρχει το youtube και το K Cera Cera (War Is Over If You Want It) υπάρχει εδώ.


4) Eρώτηση κρίσεως:

(στην προηγούμενη ερώτηση κρίσεως ψήφισαν σχεδόν τριακόσια άτομα: Το 89% προτιμά τον Firefox Mozilla και μόλις το 11% προτιμά τον Internet Explorer. Ανήκω σε αυτό το 11%.)

Σήμερα, για στατιστικούς λόγους, ενδιαφέρομαι για το φύλο των αναγνωστών του enteka.



(αν δεν εμφανίζονται οι απαντήσεις στο google reader μπείτε στο μπλογκ: www.enteka.blogspot.com)


5) Ώρα για Καραόκι!


[Ό,τι πρέπει για ντουέτο.]


6) ΟSCAR WILDE’S Quote-of-the-week:



«Man is least himself when he talks in his own person. Give him a mask, and he will tell you the truth.»


7) POWERPLAY


Από τον νέο (κάπως συνηθίσιμο) δίσκο των Massive Attack – μόλις βγήκε το πρώτο βίντεο κλιπ.

.


8) Bits + Pieces:  Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και οικονομολόγοι, δηλώνουν όλη μέρα στο Άλτερ εντυπωσιασμένοι από την πρωτοποριακή κίνηση του Γ. Κουρή να καλλιεργεί περγαμόντο και να το πουλάει στα σούπερ μάρκετ (!), κίνηση η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ανακάλυψη της πενικιλίνης από τον Αλέξανδρο Φλέμινγκ ή της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ του Περγαμόντο… /// Το Media Trip συνεχίζεται με τηλεόραση: Στον κόσμο του Next Top Model + Στον κόσμο του X-Factor /// Οι δικογραφίες της Ιεράς Εξέτασης της Βενετίας εναντίον Ελληνίδων που κατηγορήθηκαν για μαγεία παρουσιάζουν έναν άγνωστο κόσμο ο οποίος κινείται ανάμεσα στην πορνεία, στην ερωτική διευκόλυνση και στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της Γαληνοτάτης: Ελληνίδες Μάγισσες στη Βενετία, 16ος-18ος αιώνας! /// «Χωρίς Έκπληξη», ένα χρονογράφημα (χαρταετός incl.) του Μάριου Πλωρίτη απ' το 1958. /// Το ΙΚΕΑ εξηγεί γιατί πολλά προϊόντα της πωλούνται ακριβότερα στην Ελλάδα απ' ό,τι σε άλλες χώρες λέγοντας περίπου: "Το κάνουμε, επειδή μπορούμε." /// Η ταινία του Banksy στο Βερολίνο: για πρώτη φορά ο καλλιτέχνης μιλά (αν και υποφωτισμένος και με παραμόρφωση φωνής). /// ΚΥΜΑΤΑ... /// Νέα διεύθυνση για το Τεχνηέντως του Α. Ζενάκου - εδώ. /// ένα καταπληκτικό μπλογκ για τους Τίτλους Αρχής /// μυστηριώδες τρέιλερ των gorillaz (απ' το πάντα εξαιρετικό lagasta) /// για κάποιον απροσδιόριστο λόγο η φήμη του ελληνικού Next Top Model έφτασε μέχρι και το αγγλικό μουσικό έντυπο ΝΜΕ... εδώ. /// Ο Διαφωτισμός δεν έδιωξε όλα τα σκοτάδια: Υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι που απορρίπτουν τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών. (Ένα νέο άρθρο του Ουμπέρτο Έκο)


9) ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ


(σήμερα, ένα όνειρο που είδα εγώ)

Είμαι σ’ ένα αρχοντικό σπίτι και βλέπω να μπαίνει στο πολυτελές δωμάτιο ο Καραμανλής. Γίνομαι σχετικά έξαλλος - κάθε μέρα αποκαλύπτεται πόσο χάλια διακυβέρνηση έκανε και πώς η χώρα πληρώνει την αδράνεια και την ανικανότητά του. Δικαιολογείται λέγοντας ότι βαριόταν πολύ όσο ήταν πρωθυπουργός και ότι τώρα είναι χαρούμενος που στο γραφείο του μπορεί να βλέπει μόνο όσους θέλει και όχι όσους πρέπει.

[Αυτό το τελευταίο είναι αληθινό! Το διάβασα σε ρεπορτάζ του Βήματος, ο καημένος ως πρωθυπουργός αναγκαζόταν να βάλει για χάρη μας στο ισχνό πρόγραμμά τουκαι συναντήσεις τις οποίες τις βαριόταν! Στο ίδιο άρθρο είχα διαβάσει και το παρακάτω]



Τον ρωτάω λοιπόν στο όνειρό μου: «Καλά, είναι αλήθεια ότι δεν ξέρεις καν τι είναι το playstation;» Γελάει σαν παιδί που έκανε σκανταλιά και μου λέει ότι πρέπει να πάει στο πίσω δωμάτιο. «Μην το πεις σε κανέναν όμως, με περιμένει η παρέα για να παίξουμε playstation.»

Του υπόσχομαι να μην πω τίποτα.


*Ήρθε κάποιος διάσημος στον ύπνο σας; enteka11@gmail.com  


10) ΠΟΠ ΦΛΑΣΜΠΑΚ


Κι άλλες ελληνικές διαφημίσεις απ’ τα τέλη των ‘80ς.

--


11) Έχω κι ένα μπλογκ που (σε αντίθεση με το enteka) ανανεώνεται σχεδόν κάθε μέρα. Oπότε τώρα είναι ευκαιρία να δούμε τι συνέβη…

Την Περασμένη Βδομάδα στους Αόρατους Ρεπόρτερ: Virtual ταξίδια με τον υπερσιβηρικό / χαρταετοί από τους Μικρούς Εξερευνητές / Η τεχνολογία των ολογραμμάτων (με βίντεο) / Αφιέρωμα στο Βόρειο Σέλας (και τις φορές που ήταν ορατό στην Αθήνα) / Οι αρχιμάγειρες που έφτιαξαν γλυκά για τις αρκούδες του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ / Τα επαγγέλματα του μέλλοντος (διαστημικοί ξεναγοί, χειρούργοι αύξησης μνήμης, καθαρίστριες δεδομένων, χρηματιστές χρόνου κλπ) / 17 δευτερόλεπτα γατίσιας έκπληξης, κ.α.

*Το blog (κάτι σαν καθημερινό bits + pieces) είναι εδώ.


----------------------------------------------



epacsdnal
.
.
.
.

Έντεκα της Δευτέρας [μαγικά νέα]

.

 

1) Καθώς ετοιμαζόμουν για το ταξίδι δε με απασχολούσε τόσο το τι ρούχα θα πάρω, αλλά πώς θα γίνει να φορτίσω όλες τις συσκευές – και πώς θα γίνει, όταν θα φτάσω στον προορισμό, να μπορέσω να τις κρατάω συνέχεια φορτισμένες. Το ipod - που θα είναι καταστροφή αν ξεφορτιστεί πριν τελειώσει το εξάωρο ταξίδι. Οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες που έχω για το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι και δεν έλεγαν να φορτίσουν. Το κινητό μου με τη μπαταρία που τελειώνει γρήγορα. Ένα μίνι λάπτοπ που κρατάει 2 με 2.5 ώρες. (Απ’ αυτό γράφω τώρα, ταξιδεύοντας με το τρένο - και μόλις τράβηξα με την κάμερά του αυτά που βλέπω έξω)



Όλα αυτά έπρεπε να οργανωθούν πριν ξεκινήσω, και θα πρέπει να οργανώνονται κάθε μέρα. Κουβαλάω διάφορα usb καλώδια, το μηχανηματάκι επαναφορτιζόμενων μπαταριών, τον φορτιστή του κινητού, κάτι καλώδια, ένα κουτάκι βαρύ για να φορτίζεται το λάπτοπ κλπ.

Και όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ διάφορα: για τα τεχνολογικά προϊόντα που είναι προέκταση του σώματος, για την όμορφη αίσθηση που σου δίνει κάτι που φόρτισες γρήγορα, για το κατά πόσο μεταθέτουμε θέματα του σώματος και της υγείας σε μηχανήματα. Παρομοιώσεις, συνειρμοί, μεταφορές, κάτι που είπε ο Μάρσαλ ΜακΛούαν, κάτι που είπε ο Μπαρτ (ο Ρολάν, όχι ο Σίμπσον).

Μετά όμως βαρέθηκα - πολλές σκέψεις χωρίς λόγο. Στην Θεσσαλονίκη δεν το έστρωσε καθόλου φέτος. Και το χιόνι ήταν κάτι που μου είχε λείψει. Έξω απ’ το παράθυρο συνεχίζουν να περνούν τέλεια χιονισμένα και ομιχλώδη τοπία.

Ο Μάρσαν ΜακΛούαν που (θα ήθελα να) κρύβω μέσα μου μπορεί να περιμένει. 

2) Ερώτηση Κρίσεως: browsers (ψηφίστε στο κουτί)

(Στην προηγούμενη ερώτηση κρίσεως, «ναι ή όχι στο νομοσχέδιο για τα δικαιώματα των μεταναστών;», το 88% όσων είχαν ξεκάθαρη γνώμη ψήφισαν υπέρ της χορήγησης ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες και το 12% κατά. Προφανώς τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν ποτέ σε επίσημο δημοψήφισμα, θα έσκαγα αν δε ρωτούσα όμως…)

3) POWERPLAY



Μισή ελληνίδα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Μετά το I Am Not A Robot (που κι εκείνο νομίζω το είχα κάνει powerplay) αυτό είναι το νέο της single. Σήμερα βγαίνει ο πρώτος της δίσκος.


4) H δισκογραφική Sony κατηγορεί τον Θεοφάνους για το X-factor ότι έστησε την αποχώρηση της Ήβης κλπ. Το πιο κουφό όμως είναι στην κατακλείδα της ανακοίνωσης της Sony: “Η αξιοπιστία της Sony Music του Αντ1 και του X-Factor δεν κλονίζεται από μεμονωμένες ανεύθυνες συμπεριφορές και συνεχίζουμε με δύναμη και ευθύνη το πετυχημένο σε όλο τον πλανήτη show ανάδειξης νέων ταλέντων όπως η Leona Lewis, ο Paul Potts και η Susan Boyle το 2009!”

[Λοιπόν ή το ένα συμβαίνει ή το άλλο: ή η Sony είναι τόσο άσχετη που δεν ξέρει ότι η Susan Boyle δεν βγήκε απ’ το X-Factor αλλά απ’ το Britain’s Got Talent, ή το ξέρει αλλά απλά το λέει για να εντυπωσιάσει. Ό,τι και να ισχύει, ναι, στα μάτια μου, «η αξιοπιστία της Sony Music» μόλις κλονίστηκε λιγάκι… Και (update) μην πούμε καν για τον Paul Potts, που ούτε αυτός έχει καμία σχέση με το X-Factor...]

*κι άλλο update, υπέρ της sony αυτή τη φορά: the plot thickens!




5) ΚΑΥΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ (ό,τι προκύψει μετά τη δημοσίευση του ποστ) /// Πάνω μια τελείως λάθος αντίδραση στο άκουσμα του θανάτου του Salinger… ///Λόγια Αγάπης του Μητροπολίτη Άνθιμου για τους μετανάστες ("περνώντας απ' την Ομόνοια είδα ότι μαύρισε ο τόπος...") /// Οι περισσότεροι οδηγοί αυτοκινήτων φαντάζονται ότι είναι καλύτεροι οδηγοί από τους άλλους /// Η Calliope η Vogue, το μνημείο και τα προβλήματα... /// συνεχίζεται...


6) ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ

(σήμερα: ένα όνειρο του thoughtsofashy)

Κάθομαι σε ένα τραπέζι, όπου βρίσκονται οι Πρώτες Κυρίες των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο όνειρο μοιάζει ταυτόχρονα να μην είναι αυτές, αλλά κάποιες άλλες, που μιλούν για αυτές και ότι βλέπουμε την ζωή τους σαν μέσα σε μία οθόνη. Σαν να είναι οι ίδιες και ταυτόχρονα οι πλέον εμπιστές τους φίλες, όπου μπορείς να μάθεις έγκυρες πληροφορίες. Ρωτώ για την καθημερινή ζωή στον Λευκό Οίκο. Δεν ρωτώ για την πολιτική, αλλά για την απλή καθημερινότητα. Ποιά σήριαλ βλέπουν στην τηλεόραση, εάν διαβάζουν βιβλία, σε ποια θέση στο σαλόνι και ποιά τούς αρέσουν. Σημαντικότατη ερώτηση, αυτή που με ενδιαφέρει περισσότερο: Η εκάστοτε Πρώτη Κυρία μαγειρεύει; Μού λένε ότι θα μού πουν τις αγαπημένες τους συνταγές.

Βγάζω το σημειωματάριό μου και ξεκινάν να μού λένε διάφορους τίτλους συνταγών. Μού λένε ότι σπεσιαλιτέ της Κλίντον είναι muffin με meringue περιλουσμένα με σοκολάτα. Ταυτόχρονα βλέπω τις Πρώτες Κυρίες να μαγειρεύουν. Ρωτώ, εάν με το meringue εννούν αυτό που στην Ελλάδα λέμε μαρέγγα. Μού λένε "ναι", αλλά ταυτόχρονα το συγκεκριμένο γλυκό, που βλέπω μοιάζει να έχει θρυμματισμένο φύλλο σφολιάτας, το οποίο προστατεύει τα muffin και την σοκολάτα. Ξεκινώ να γράψω την συνταγη, αλλά δεν τα καταφέρνω, διότι απολαυστική παχύρρευστη σοκολάτα τρέχει από τα χέρια μου...

*Ήρθε κάποιος διάσημος στον ύπνο σας; enteka11@gmail.com


 
7) Bits + Pieces: (πάνω η Ρούλα Πατεράκη σε μια φωτογραφία του Σπύρου Στάβερη. Περισσότερος Στάβερης εδώ) /// Δείτε αυτό το απίθανο (αέρο) μονοπλανο /// Η ταινία μυστήριο του Banksy… /// Death metal κόκορας /// Το κρυφό αρχείο του BBC για την λογοκρισία που ασκούσε για δεκαετίες στο έργο (και το πρόσωπο) της Ένιντ Μπλάιτον, θεωρώντας ότι τα παιδικά της βιβλία ήταν κακής ποιότητας /// Kalos + Klio /// love bites /// Ο δίσκος των Portugal The Man έχει έναν απ’ τον πιο κουφούς τίτλους που έχουν υπάρξει ποτέ: The Satanic Satanist! /// Σχετικά αναπάντεχο ‘80ς κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι, για την ελληνική παράδοση… /// Το Μεγαλύτερο Κρουαζιερόπλοιο Στη Γη   (λες και βγήκε απ' το wall-e) /// τέσσερις εποχές /// Δυο τραγουδίστριες που δεν θα περίμενα να δω μαζί: η Siouxsie με την Sporty Spice… /// Οκτώ απ’ τα πιο ασυνήθιστα φυτά του κόσμου. /// Κι ένα τρίβια: To blog μου αρχικά θα λεγόταν ΟΚΤΩ αντί για enteka και θα είχε μόνο οκτάδες. Τι έγινε μετά; (αυτό και άλλα, απ’ το enfo.gr)

8) Πώς πέρασα το Π/Σ/Κ:

Παρασκευή πρωί στην Αθήνα, στην Έκθεση Παιδικού Βιβλίου, για πρώτη φορά έκανα παρουσίαση σε παιδιά μεγάλης, σχετικά, ηλικίας - ευτυχώς είχα φτιάξει ένα κουιζ σε μορφή τηλεπαιχνιδιού και δεν χασμουρήθηκε κανείς (συνήθως τα μεγαλύτερα παιδιά θεωρούν τους εαυτούς τους too cool for that). Με το που τελείωσα ησύχασα και μπόρεσα να χαρώ την έκθεση, τις νέες γνωριμίες, τους σημαντικούς συγγραφείς και εικονογράφους. Και το νέο βιβλίο μου που έπιασα εκεί στα χέρια μου για πρώτη φορά. Το απόγευμα στης Α,Μπα (η οποία πλέον έχει σάιτ: http://www.ampa.gr/ - πόσο μου τη δίνει που το enteka.gr είναι κατοχυρωμένο!) και για φαγητό με παρέα στο Άνετον στην Πεύκη, πολύ διασκεδαστικό. 

Σάββατο: κοιμήθηκα επιτέλους πολύ. Το απόγευμα είδα την περίφημη «φίλη του μιλένιουμ» που αναζητούσα εδώ και χρόνια και την βρήκα πρόσφατα μέσω του μπλογκ. Είχε πολύ πλάκα να περιγράφεις τη ζωή σου και τα τελευταία δέκα χρόνια σε κάποιον που μέχρι τότε ήξερε τα πάντα για σένα - τέλεια συνάντηση. Το βράδυ (όπως και κάθε σάββατο βράδυ που τυχαίνει να είμαι στην Αθήνα και συγκεκριμένα σε σπίτι που πιάνει extra3) είδα την φωνακλάδικη τρα(ν)ς εκπομπή του Καμπούρη. 

Κυριακή: πήγα στα γραφεία του Radio Bubble όπου ο Πάνος Μιχαήλ μου πήρε ραδιοφωνική συνέντευξη, (μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη: η εκπομπή είναι εδώ - και το ότι ξεκίνησε με KLF λέει πολλά…). Ταξιτζής σχολίασε το θέμα Μενεγάκη: «Έχουμε τόσα προβλήματα και ασχολούμαστε μ’ αυτό ενώ ο κόσμος πεινάει!» και συνέχισε επί ένα πεντάλεπτο να αναλύει το παραμικρό κουτσομπολιό που έχει ακούσει σχετικά, για τρίτους ανθρώπους που διέλυσαν τη σχέση και για τις φήμες που άκουγε όταν πήγαινε σχολείο με την αδερφή της Μενεγάκη… Μετά περιπέτειες, παιχνίδια -και καραόκι- με την Κατερίνα, λίγη δουλειά, αρκετή διασκέδαση. Ψυχαναλυτικές συζητήσεις για την ψυχανάλυση. Το βράδυ είδα τους Πρωταγωνιστές με τις γυναίκες υπουργούς - τι καταπληκτική γυναίκα η Τίνα Μπιρμπίλη. Ύπνος πολύς.

9) OSCAR WILDE’S Quote-of-the-week

“One should absorb the colour of life, but one should never remember its details. Details are always vulgar.”


10) ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

(με αφορμή το media trip του ΧΑΪ που έγραψα στη lifo της πέμπτης)

Το Χαϊ είναι γεμάτο με ευφάνταστες αφηγήσεις που μόνο εν μέρει βασίζονται σε ασαφή πραγματικά γεγονότα. Το ένα άρθρο μοιάζει να το έγραψε μισογύνης, το άλλο ακραία φεμινίστρια: στην πραγματικότητα μπορεί όλα να τα γράφει το ίδιο άτομο που να τρελαίνεται απ’ την αγωνία του να γεμίσει ολόκληρη σελίδα με κάποιο σχεδόν ανύπαρκτο θέμα.

Δύο παραδείγματα: το cover story για το εσώρουχο της τηλεπαρουσιάστριας είναι γραμμένο σαν επαναστατικό κείμενο φαλλοκρατισμού. Να μερικά αποσπάσματα…

"Έτσι και ξαναβγάλεις το βρακί σου, να πας στη µάνα σου. Χωρίζουµε και σου µένει το νυφικό στην ντουλάπα". Αυτό ακού στηκε σαν ηχώ του "ελευθερία ή θάνατος" από το µακρινό και ηρωικό '21! Μια ατάκα µε σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις που αφορούν τα εκατοµµύρια των αρσενικών που την πάτησαν και σκλαβώθηκαν από τις γυναικείες ορµόνες. Κι η κίνηση αυτή του Γιώργου δεν εµπεριέχει και ρίσκο. Γιατί κακά τα ψέµατα, άµα το έλεγε αυτό η Φαίη στο Γιώργο εκείνος θα γελού σε και θα της έλεγε "τι φαί έφτιαξες;». Την ώρα πoυ ο Γιώργος και οι φίλοι του έπαιζαν µπάλα, εκείνη έπαιζε µε τη Μπίµπι Μπο Νύφη. Την ώρα που ο πατέρας του Γιώργου τον συµβούλευε να µεγαλώσει και να κάνει πολλές γκόµενες, ο πατέρας και η µάνα της Φαίης τη συµβουλεύανε να είναι καλό κορίτσι και να βρει κι ένα καλό παιδί να παντρευτεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα αγόρια δεν αγάπησαν ποτέ τη Σταχτοπούτα!

Η κίνησή του θα πρέπει να αποτελέσει το έναυσµα για επανάσταση εναντίον του καθεστώτος το οποίο έχουν επιβάλει οι γυναίκες και µας έχουν κάνει όλους εµάς τους άντρες µαλθακούς. Αυτές οι γυναίκες που άκουσαν για φεµινισµό και νόµιζαν ότι σηµαίνει ότι µπορούν να τα πετάξουν όλα έξω, να έχουν πολλαπλές ερωτικές σχέσεις, να κάθονται στον καναπέ και να στέλνουν τον άντρα στην κουζίνα και να παίρνουν όλες τις αποφάσεις αγνοώντας το αρσενικό! Επιτέλους τέλος! Να σκίσουµε και όλα τα περιοδικά που µας µεγάλωσαν και µας αγχώσανε για το πόσο δύσκολες είναι στον οργασµό οι γυναίκες και θα πρέπει εµείς να παθαίνουµε αφυδάτωση για να ικανοποιούνται οι κυρίες! Επιστροφή στο παλιό πρότυπο των παππούδων µας όπου η κυρά ικανοποιούνταν µόνο εάν ικανοποιούνταν ο κύρης…

(όλο εδώ.)

Κι ένα άλλο άρθρο που έχει ενδιαφέρον κυρίως για το λυρισμό με τον οποίο περιγράφει της δυσκολίες που πέρασε η Λιάνη, αλλά και την φράση με το μπαλόνι που είναι η πιο κουφή και άκομψη φράση που διάβασα τελευταία.

Δεν έχει σηµασία πόση θα είναι η αµοιβή της, ούτε πόσες ώρες θα εργάζεται Η ίδια πιστεύει ότι αυτή η δουλειά θα λειτουργήσει σαν το µίτο της Αριάδνης. Θα είναι η αρχή µιας νέας καριέρας. Κουράστηκε να παλεύει µε τα οικονοµικά της. Ανασκουµπώθηκε και βγήκε στο µεροκάµατο. Έζησε πολλές φάσεις στη ζωή της. Έκλαψε. Πόνεσε. Βίωσε όµως και µέρες απόλυτου µεγαλείου. Τα θυµάται µε νοσταλγία. Δεν ανήκει στην κατηγορία εκείνων που ... «διηγώντας τα κλαίνε .. », όπως λέει και ο εθνικός ποιητής. Η Δήµητρα είναι ρεαλίστρια.

Δεν ζει µε το παρελθόν. Έχει κλείσει τις αναµνήσεις στα παλιά άλµπουµ, τα οποία ανοίγει συχνά για να µην ξεθωριάσουν, αλλά δεν µεµψιµοιρεί. Οι µέρες του µεγαλείου πέρασαν κι εκείνη δικαιούται να συνεχίσει τη ζωή της. Ήταν σαν κάποιος να την είχε καταραστεί. Με ό, τι ασχολήθηκε γύρισε µπούµερανγκ.

Σφούγγιξε τα µάτια της, έκανε πέτρα την καρδιά της κι αποφάσισε να συνεχίσει τη ζωή της σε νέα βάση. Πάλι τζίφος. Εκτός από το οικονοµικό έχει να αντιµετωπίσει και προσωπικές ιστορίες.

Τα αισθηµατικά της δεν µπορεί κανείς να τα χαρακτηρίσει ρόδινα κι επιπλέον το άλλοτε αγαλµατένιο κορµί της που σαγήνευσε τον Αντρεά, άρχισε να λειτουργεί σαν µπαλόνι. Πότε φουσκώνει και πότε ξεφουσκώνει.

(όλο εδώ)


11) ΠΟΠ ΦΛΑΣΜΠΑΚ

(Για μένα, το καλύτερο χορευτικό τραγούδι όλων των εποχών. Μια αίσθηση εκτός χρόνου και τόπου. Και μια φορά στο ταψί του λούνα παρκ. )

----------------------------------------------------

!ανήμ ολακ

.

.

.

.

.