Monday, April 02, 2007

Έντεκα (μήνες enteka)

Στις αρχές Μαΐου του 2006 (στις 3, ημέρα των γενεθλίων μου - ο ήλιος του προφίλ είναι από κείνη τη μέρα), λίγο πριν πάω στο λούνα παρκ, άνοιξα αυτό το μπλογκ. Είχαν προηγηθεί μήνες τεμπελιάς και σημειώσεων σε χαρτοπετσέτες. Το επόμενο πρωί κοίταξα το προφίλ μου και είδα ότι το είχαν δει 15 άτομα: ένιωσα πολύ περίεργα, μάλλον άσχημα – είχα αρκετά κρυφά μπλογκς προηγουμένως, για δική μου διασκέδαση, κι είχα συνηθίσει να μην ανησυχώ καθόλου για τη γνώμη άλλων. [Κάπου εδώ θα πρέπει να παραδεχτώ το λόγο που αυτό το μπλογκ έγινε δημόσιο και με ανοιχτά τα σχόλια: έγραφα κάτι για την περίοδο ’86-’89 και χρειαζόμουν υλικό και πραγματολογικά στοιχεία που δεν μπορούσα να τα βρω πουθενά. Στο enteka έγραφα ένα κι οι σχολιαστές θυμόντουσαν δέκα – πράγμα πολύτιμο για μένα, και το οποίο εξηγεί την εμμονή με τη δεκαετία του ’80, τουλάχιστον στην αρχή. Το βιβλίο έχει προχωρήσει ελάχιστα τους τελευταίους 11 μήνες – σε αντίθεση με το μπλογκ: αυτό είναι το 201ο ποστ.] Ξαναδιάβασα τα πάντα, ώστε να γράψω αυτή τη μίνι ανασκόπηση, και, παρ’ όλο που το θέμα είναι τελείως trivial το αντιμετώπισα σαν να ήταν σοβαρό - όπως και στις υπόλοιπες ‘έρευνες’. Η «μίνι ανασκόπηση» μου βγήκε μάξι, και γι’ αυτό τη χώρισα στα 2.


May 2006
Δεν ήξερα για πόσο θα μπορούσα να κρατήσω το concept της λίστας, πάντως ξεκίνησα πληθωρικά, ανεβάζοντας μέχρι και 15 ποστ την εβδομάδα. Στο πρώτο απ’ αυτά έγραφα για τα ελληνικά sites και blogs που διάβαζα τότε (M. Hullot –με δύο λ!, W.D.Y.S. look like, old boy, vita moderna, manifesto, πετρίδης, nylon κλπ). /// Στο πρώτο θεματικό μηνιαίο αφιέρωμα είχα αγαπημένα εξώφυλλα του περιοδικού Rolling Stone: συνήθως το ποστ είχε μόνο τη φωτογραφία και στα σχόλια έγραφα μια σχετική εντεκάδα. Η πρώτη φωτογραφία που μπήκε στο μπλογκ ήταν το εξώφυλλο του Prince. /// Νομίζω όμως ότι το ποστ που με χαρακτηρίζει περισσότερο είναι αυτό με τα αγαπημένα παιδικά βιβλία. [για ένα απ’ αυτά έγραψα ότι είναι του Άλκη Γουλίμη. Έξι μήνες μετά ένα ανώνυμο σχόλιο εκ μέρους της οικογένειας της με ενημέρωνε ότι επρόκειτο για την Άλκη Γουλίμη και συμπλήρωνε: «tha eniothe perifani pou vrisketai sto blog sas. Unfortunaltely she passed away recently», πράγμα που έλεγξα και, δυστυχώς, ισχύει.] /// Με δύο παρόμοια ποστ προσπάθησα να δώσω το στίγμα του μπλογκ, ότι δηλαδή όσο μ’ αρέσει το καλό, τόσο μ’ αρέσει και το ανάλαφρο. Στα ποστ για τα cd και τα βιβλία που θα αγόραζα αν είχα λεφτά, ανάμεσα στα πραγματικά έβαλα και κάποια trash, ώστε να έχω ξεκαθαρίσει τη θέση μου (!). /// Υπήρχε κι ένα ποστ που λεγόταν «11 ποστ που θα γράψω σύντομα»: σήμερα βλέπω απ’ τα 11 τελικά έγραψα μόνο τα 2. ///»Σ’ αγαπώ», είπε ο πρόβατος κι ο νανάκος ήταν ο πρώτος έγραψε για μένα στο ποστ του List Mania: “Αν σας αρέσουν οι λίστες στο μπλογκ του Έντεκα θα βρείτε τη παιδική χαρά σας!!” Έγραψαν κι άλλοι και γενικά περνούσα πολύ ωραία με το μπλογκ, πολύς και συμπαθητικός κόσμος ήταν "εκεί, στα πρώτα του βήματα", όπως λένε στην TV. /// Το πρώτο συλλογικό ποστ ήταν για τα επεισόδια Friends στο οποίο συνεργάστηκαν ο αέναος και η choccocat. /// Άλλα πράγματα που έγραψα: η παρανοϊκή ζωή του Axl Rose, αισιόδοξοι στίχοι του Morrissey, τα κλισέ του Ρετιρέ, οι καλύτερες θεωρίες συνομωσίες, όνειρα που είδα κάποτε, τηλεπαιχνίδια, παλιά περιοδικά, αναμνηστικά που βρήκα σ’ ένα κουτί, αγαπημένα taglines σε μπλογκ (το tagline μου, μέχρι να αρχίσει να αλλάζει κάθε μέρα, δηλαδή για περισσότερο από 9 μήνες έγραφε: [Προσωπικές Απόψεις]).

June 2006
Θεματικό αφιέρωμα του μήνα: χειρότερα εξώφυλλα δίσκων (έγινε και ψηφοφορία στο τέλος και κέρδισε αυτό της Millie Jackson). /// Συνέχισα να μπλέκω την ποπ κουλτούρα με απολύτως προσωπικά πράγματα: ο μόνος τρόπος για να μην κάνω τις γνωστές lifestyle λίστες –«τα καλύτερα είναι αυτά» «κάνε εκείνο, πήγαινε εκεί»-, ήταν να δίνω μια προσωπική χροιά, στήνοντας ένα ρεμίξ από αναμνήσεις, όνειρα και δημιουργική (!) μυθοπλασία. /// Τον Ιούνιο δημοσίευσα τουλάχιστον 3 ποστ που βασίστηκαν σ’ ένα απ’ τα private, δοκιμαστικά μου μπλογκ (λεγόταν copy of a reproduction και μου κράτησε παρέα για λίγο στις αρχές του ’05, ενάμιση χρόνο πριν το enteka). /// Απ’ τα stoned κείμενά μου: Έντεκα Σημάδια του Αντίχριστου, μια ιστορία συνομωσίας με αφορμή τη μυθολογία για την ημέρα 6/6/06. /// Το ποστ για τη συναυλία των Massive Attack ήταν το πρώτο κείμενο «επικαιρότητας» και το έγραψα ως ‘αντίδραση’ που κάποιος μ’ έβαλε στα λινκ του ως «Λίστες Νοσταλγίας». Επίσης όταν κάποιος είπε ότι έγραφα μόνο τα θετικά κι ότι αποκλείεται να είμαι τόσο αισιόδοξος (κι όμως!) έγραψα Έντεκα πράγματα που πραγματικά μ’ ενοχλούν (Πολύδωρας, Άννα Παναγιωταρέα, σαρανταποδαρούσες, Χριστόδουλος, κατσαρίδες κ.α.) /// Προς τα τέλη Ιουνίου έβαλα για πρώτη φορά λινκς σε 11 blogs (μαζί με τρίβια για το καθένα) και τα ’χω αλλάξει μόλις δυο φορές από τότε, για ποικιλία. Τότε περίπου μπήκα και στο Μόνιτορ (r.i.p.). /// Θέματα: απαντήσεις από ένα λεύκωμα του ’88 (και πρόσκληση στους αναγνώστες να απαντήσουν κι αυτοί), στίχοι της Λένας Πλάτωνος, παλιά περιοδικά, αμερικάνικες ’80ς κωμωδίες, κι άλλα όνειρα, trash τηλεοπτικές στιγμές, ονειρεμένα μέρη διακοπών κ.α. Πριν κλείσει ο μήνας έγραψα ένα ποστ για τον Aaron Spelling (με αφορμή το ατυχές γεγονός του θανάτου του) το οποίο οδήγησε σε μια συζήτηση με φίλους για τους θανάτους διασημοτήτων, όπου ανακάλυψα πώς όλοι θυμόντουσαν πού ήταν και πώς ένιωσαν όταν πέθαναν ξαφνικά δημόσια πρόσωπα. Και αυτό μου έδωσε μια ιδέα…

July 2006
Το θεματικό αφιέρωμα του μήνα ξεκίνησε με τον μοναδικό θάνατο που με συγκλόνισε πραγματικά. Για να φτιάξω ένα κείμενο για τη Μαλβίνα Κάραλη κράτησα πρόχειρες σημειώσεις, σκόρπιες αναμνήσεις που μου ερχόταν σχεδόν υποσυνείδητα, στα λευκά σημεία μιας εφημερίδας, όντας διακοπές στη Χαλκιδική. Όταν επέστρεψα και τα πέρασα σε word ένιωσα ότι δε χρειαζόταν να αναπτύξω τίποτα και τα πέρασα κατευθείαν στο μπλογκ. Θετικά σχόλια σ’ αυτό και σ’ άλλα μπλογκς, πολλά linkblogs (r.i.p.!), αναδημοσίευση στην Ελευθεροτυπία απ’ τον Σ. Τσαγκαρουσιάνο. [Και, αντιδράσεις: «Έντεκα λόγοι για να μην αγοράσετε σήμερα Ελευθεροτυπία», έγραψε ο μακμάνους, «αυτά είναι για τα βαμπίρ», έγραψε ο Vague Tourist…] /// Τον Ιούλιο (αν δεν κάνω λάθος) είπα για το μπλογκ σε 4-5 φίλους – μέχρι τότε ήταν σχεδόν top secret./// Μερικά κείμενα γίνονται πιο ‘σύνθετα’. Με αφορμή το μπλογκ έκανα τα δύο πράγματα που μ’ αρέσουν πιο πολύ: 1) έρευνα επί ώρες (και στρατηγική τοποθέτησή της στο κείμενο) 2) αρχισυνταξία και σχεδιασμό (σε πολλά εισαγωγικά και τα δύο!): παραγγελία θεμάτων -στον εαυτό μου συνήθως-, επιλογή εικόνων, μουσικής, lay-out κλπ. [Γι’ αυτό μ’ αρέσει το blogging: μου θυμίζει τις αυτοσχέδιες εφημερίδες που έφτιαχνα στα δέκα μου, όπου μου άρεσαν τα πάντα εκτός απ’ το να τις γράφω. Έτσι και τώρα - γράφω τα κείμενα επειδή μπορώ, περισσότερο όμως από ανάγκη.] Όποτε μπορούσα πάντως έδινα κείμενα σε άλλους και έπαιζα με τα υπόλοιπα: για τον Kurt Cobain έγραψε ο Averel, για τη Βουγιουκλάκη η Ιφιμέδεια κι ο npl, για τους χειρότερους ηθοποιούς ο shottkey και άλλοι, για τον sid barret οι bloggers του Μόνιτορ και πάει λέγοντας. Άλλα θέματα: οι Simpsons, αποσπάσματα απ’ το εφηβικό μου ημερολόγιο, one hit wonder καλλιτέχνες (που μερικοί ήταν, απ’ ό,τι φάνηκε, τόσο obscure που οι περισσότεροι αναγνώστες δεν ήξεραν ούτε αυτό το μοναδικό τους χιτ), νικητές ριάλιτι -άλλο ένα παράδειγμα έρευνας που έκανα για τον εαυτό μου με την πρόφαση ενός ποστ-, αγαπημένα θερινά σινεμά, αναμνήσεις απ’ τις αγαπημένες μου συναυλίες κ.λ.π.

August 2006
Το έβαλα στον αυτόματο πιλότο κι άρχισα τα ταξίδια. Πριν φύγω έφτιαξα το θεματικό αφιέρωμα του μήνα, πέρασα όλα τα ποστ και μετά σε τακτά χρονικά διαστήματα τα έκανα publish. Σ’ ένα σχόλιο η Xilaren (που προφανώς είδε ότι ανέβαζα ποστ κάθε δυο-τρεις μέρες) έγραψε: «Βλέπω κάποιος ήταν πολύ απασχολημένος όσο οι άλλοι τρέχαμε από εδώ και εκεί. Μπράβο», στο οποίο απάντησα με ειλικρίνεια «not as busy as it looks ;)» [Να ‘ναι καλά ο cobden που έγραψε ένα κείμενο για ένα παλιό τεύχος του ΔΥΟ, του αγαπημένου μου παιδικού περιοδικού]

September 2006
Επιστρέφω απ’ τις διακοπές με τις (γραπτές) αναμνήσεις από τη συναυλία της Madonna, και βρίσκω κι ένα ενδιαφέρον tribute μπλογκ που λέγεται ΕΝΤΕΚΑ + 1 το οποίο γράφει ο «dwdeka». Email με ρωτούσαν αν ήμουν εγώ (δεν ήμουν) και αν ήθελα να του τα χώσουν (δεν ήθελα). Κράτησε μόλις δέκα μέρες και ποτέ δεν έμαθα ποιος το έγραφε και αν είχε άλλο μπλογκ. 12, αν διαβάζεις, δώσε μου ένα σημάδι! /// Αρχίζω να γράφω πιο σπάνια (σπάνια τότε σήμαινε 4-5 φορές την εβδομάδα) και γράφω μόνο τα ποστ που μ’ ενθουσιάζουν, πετώντας πολύ έτοιμο υλικό από το word document που είχε αρχίσει να με μπερδεύει. [word document = η σελίδα στην οποία γράφω και αναπτύσσω ιδέες και πλέον είναι γεμάτη με παραπάνω από 400 ιδέες 39.000 λέξεων. Συνήθως τις αγνοώ.] /// Με τις δημοτικές εκλογές να πλησιάζουν τα χώσαμε (ο igopogo κι εγώ) στο δήμαρχο και το νομάρχη Θεσσαλονίκης (που, φυσικά, ξαναβγήκαν). Σιγά-σιγά αρχίζω να γράφω περισσότερο για τη Θεσσαλονίκη, όχι μόνο γκρίνιες, αλλά και πολλά απ’ τα πράγματα που μ’ αρέσουν. /// Θέματα: απίθανες φοβίες, αναμνήσεις απ’ το καλοκαίρι, υπερπόστ για τον Χάρρυ Κλυνν με αναμνήσεις και οπτικοακουστικό υλικό, google game με το νόημα της ζωής, gay ταινίες, τα πράγματα που ψάχνει ο κόσμος στο enteka, ένα ταξίδι στο Λονδίνο προ δεκαετίας, αγαπημένα μπλογκ, και ένα ποστ για ένα σπουδαίο άνθρωπο, το Γιάννη Πετρίδη. /// Σε κάποια στιγμή το μπλογκ μου χάθηκε: για κάποιον ψυχαναγκαστικό λάτρη αρχειακού υλικού που αμελεί το back-up -όπως εγώ-, αυτό ισοδυναμεί με καταστροφή. Όταν γύρισα σπίτι είδα ότι ένα σωρό μπλογκ μου τη λέγαν (τρυφερά) που το έκλεισα και που το έσβησα. Ποτέ δεν έμαθα τι είχε γίνει, μετά από 2 μέιλ στο blogspot το θέμα λύθηκε και ανέπνευσα ελεύθερα. Με το που επανεμφανίστηκε online έγραψα σ’ ένα 20λεπτο ένα σχετικό, whodunit ποστ μυστηρίου.

hasselhoffian-recursion

October 2006
Το θεματικό αφιέρωμα του μήνα ήταν «αγαπημένοι πίνακες αναγνωστών» και ξεκίνησε λίγο επεισοδιακά, όταν η Μαργαρίτα έστειλε αρνητικά σχόλια για την παρουσίαση ενός πίνακα του Warhol. Της πρότεινα να διαλέξει έναν πίνακα και να τον παρουσιάσει, κι αφού συμφιλιωθήκαμε, διάλεξε Velasquez. Ψηφίστηκαν επίσης πίνακες των: Μόραλη, Revere, Μονέ, Χοκουσάι, Munch, Κλιμτ, Van Gogh, Botticelli. Ο πίνακας του Νταλί συνοδεύεται από ποστ μέσα στο ποστ: απ’ το ημερολόγιο του Νταλί, «έντεκα πράγματα που έκανε ο Ντ. το φθινόπωρο του 1956» – 50 χρόνια πριν.
Στο τέλος του μήνα αγόρασα σκάνερ, και για να το δοκιμάσω άνοιξα το (δοκιμαστικό) blog Scanner, όπου έπαιξα λίγο με τα μεγέθη και τις αναλύσεις. Εκεί ανεβάζω μόνο φωτογραφίες που έχω σκανάρει ο ίδιος και μόνο από αντικείμενα που έχω στο σπίτι [scanning stuff from home, είναι ο υπότιτλος]. Σπάνια ασχολήθηκα μαζί του και υπονόησα την ύπαρξή του στο παιχνίδι «5 πράγματα». Το σκάνερ πάντως (το μηχάνημα) μου έλυσε τα χέρια στο enteka. Γράφοντας πχ. για έναν Τηλεθεατή του ’91 μπορούσα πλέον να βάλω όσες σελίδες ήθελα online. // Ποστ με τίτλο «Έντεκα πράγματα που μου κίνησαν την περιέργεια»: Βλέποντάς το τώρα ξέρω ότι είναι ο πρόδρομος του «έντεκα της δευτέρας» – απλά πέρασαν πολλοί μήνες μέχρι να πάρω μπρος. ///Επίσης: αναγνώστες επιλέγουν τις αγαπημένες τους διασκευές (από Μ. Μάνσον μέχρι Εθνικό Σταρ), ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όνειρά μου στα οποία συμμετείχαν διασημότητες (δεν έχω γράψει και πολλά καλά ποστ, αυτό νομίζω είναι ένα απ’ αυτά), μια κινούμενη φωτο του D. Hasselhof χωρίς κανένα προφανή λόγο, «έρευνα» για τα προ 3ετίας μπλογκς, κλισέ συνεντεύξεων, εξοργιστικά σοκαριστικές δηλώσεις Χριστόδουλου, κ.α.

November 2006
Μάλλον το πιο εμπορικό μου ποστ ever, ήταν αυτό με τις παιδικές σειρές κινουμένων σχεδίων. /// Ξεκινάω το θεματικό αφιέρωμα του μήνα (Αγαπημένα Βίντεο-Κλιπ) με κάτι ωραίο, μετά όμως κάτι έγινε και κόλλησα εκεί, στο #1. Ταυτόχρονα ξενέρωσα με κάτι που δεν το θυμάμαι πια και κάνω ένα μικρό διάλειμμα. (Ανέβασα μόνο ένα δώρο για το γάμο της Ιφιμέδειας και το playlist για την εκπομπή στο Ρόδον). Η τύχη του αφιερώματος στα βίντεο κλιπ αγνοείται ακόμη… /// Όταν ξαναρχίζω να γράφω φτιάχνω ένα ποστ με εισαγωγικές φράσεις μυθιστορημάτων στις οποίες προσθέτουν και οι αναγνώστες τις πρώτες ατάκες απ’ τα βιβλία που διάβαζαν τότε. [Η φωτογραφία του ποστ είναι η πρώτη σελίδα του Lunar Park, σκαναρισμένη και επεξεργασμένη]. /// Επίσης: αγαπημένα ρεμίξ, ένα ΚΛΙΚ του ’88 ατάκες του Morrissey με αφορμή τη συναυλία του στην πόλη (και, σκαναρισμένο, το εισιτήριο που έγραφε λάθος το όνομά του) κ.α.

December 2006
1η Δεκεμβρίου, μέρα αφύπνισης για το aids, άκουσα online το Red Hot & Blue του 1990 κι έγραψα πως ήταν το πρώτο cd που αγόρασα ποτέ κλπ κλπ. Αυτό που δεν έγραφα ήταν ότι το είχα χάσει για χρόνια – την επομένη η αδερφή μου που διάβασε το ποστ μού αποκάλυψε ότι αυτή μου το είχε πάρει, (κι έξι μήνες μετά ακόμη να έρθει στα χέρια μου!). Πολλά ποστ: βιβλία της χρονιάς, ένα μαγαζάκι που κλείνει μετά από 50 χρόνια, σημερινά πρωτοσέλιδα απ’ όλο τον κόσμο, συναρπαστικές στιγμές του 20χρονου MTV, ρετρό διαφημιστικά σλόγκαν, ελληνικά γκρουπ στο Myspace, βραβεία Turner (με έξτρα ποστ για το Anti-Turner των KLF), μεγάλες κακίες αξιοσημείωτων ανθρώπων, κ.α. Κι ένα παραμύθι, δώρο για τα γενέθλια της καλύτερής μου φίλης.

January 2007
Για να γελοιοποιήσω τον εαυτό μου και την ιδέα μου να αλλάζω taglines στο 11 (σχεδόν) κάθε μέρα, έφτιαξα ένα μπλογκ παρωδία του press-gr που με καταγγελτικό ύφος αποκάλυπτε τα σχέδια του «απελπισμένου για hits, Enteka». Μετά έφτιαξα το δικό μου ποστ, στο 11, που λινκάροντας το άλλο μπλογκ αναδημοσίευα τα λεγόμενά του. Λίγο μπερδεμένο gimmick για να ‘διαφημίσω’ το θέμα με τα taglines, νόμιζα ότι η πλάκα ήταν προφανής, αλλά μου ήρθαν αρκετά σχόλια που έλεγαν «ωχ, σου την έπεσαν» και «αυτά είναι φτηνές απομιμήσεις»… /// Θεματικό αφιέρωμα του μήνα (που κράτησε δύο μήνες και): αριστερόχειρες, ο καθένας παρουσιασμένος με διαφορετικό τρόπο: ο D. Coupland με αφορμή τη Συνομωσία των Αριστερόχειρων (που μας αποκάλυψε σ’ ένα book signing), ο Ντ. Άνταμς με 11 αλλοπρόσαλλα λινκς, η G. Greer με τρίβια κ.α. /// Ένα ποστ για την προστασία του περιβάλλοντος - ενάντια στο άρθρο 24. /// Αναμνήσεις απ’ την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων Όσκαρ, στα γραφεία λονδρέζικου κινηματογραφικού περιοδικού το 2002. /// Ενδέκατα τραγούδια από μερικά αγαπημένα μου cd (+ πρόχειρη μυθιστορηματική σύνδεσή τους, αλά Εκκρεμές του Φουκώ) /// Πολύτιμο (για μένα) ποστ για κινηματογράφους της Θεσσαλονίκης που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια. /// Εικόνες της Diane Arbus, με αυτοβιογραφικό μου παραλήρημα. /// Καινούρια λινκς με αφορμή το κλείσιμο του Μόνιτορ - που, ακόμη, μου λείπει. Είναι η δέκατη φορά που το λέω, αλλά γιατί κατέβασε τα archives? Καταστροφή!

February 2007
Ο Ελεύθερος Τύπος σε αφιέρωμα στα blogs έγραφε για το 11 κάτι του στιλ «το όγδοο δημοφιλέστερο μπλογκ ασχολείται κυρίως με θέματα τεχνολογίας και πολιτικής». Πόσο άδικο είχε! (αν και μετά απ’ αυτό άρχισα όντως να γράφω λίγο πιο πολύ για πολιτική). /// Συνεντεύξεις σπουδαίων ανθρώπων του πνεύματος (απ’ το βιβλίο του Γ. Λιάνη) εναντίον trash επιλογών μου για το μουσικό 11’s Carnival του Ρόδον FM. /// St. Valentine’s εξώφυλλα του Time από τα τελευταία 80 χρόνια, υπερπόστ για την Τσιτσιολίνα, πράγματα και εικόνες που δε χώρεσαν σε λίστες. /// Οι αριστερόχειρες συνεχίζονται, με τον Ned Flanders των Simpsons (και την ιστορία του Leftorium), τον Escher και 11 μαγικές εικόνες του, τον Χ. Κ. Άντερσον και τα γραμματόσημα των παραμυθιών του, τον Γούντι Άλεν με τις ατάκες του και τα comic strip του. Ξεκινάει η μόνιμη στήλη της Δευτέρας, που τις πρώτες βδομάδες λεγόταν Έντεκα Πρόχειρες Σκέψεις. Επιτέλους, μπορώ να γράφω για ένα σωρό πράγματα χωρίς να ανησυχώ για την ενσωμάτωσή τους σε συγκεκριμένες λίστες.

March 2007
Η Μανταλένα Παριανός έγραψε για το δικό της αγαπημένο αριστερόχειρα τον Χέντριξ, κι ο Μπαμπάκης για τις ταινίες της ζωής του. Εγώ έγραψα για αγαπημένες παιδικές σειρές (live action), για ντοκιμαντέρ, για την αφύσικη αγάπη μου για την Κομοτηνή (και το κρυφό μου όνειρο να πάω κάποτε στο Anchorage της Αλάσκας) παρουσιάζοντας έντεκα webcams απ’ όλο τον πλανήτη, για τα πρώτα ποστ σημαντικών ιστολογίων (εικονογράφηση: Roy Lichtenstein). /// Επίσης, εικόνες του Ιερώνυμου Μπος, ένα ποστ Lost in Translation – στα αγγλικά από αυτόματο ηλεκτρονικό μεταφραστή, Κόρε Ύδρο, το καλύτερο τρίλεπτο του Ερωτοδικείου, theme songs και συνεντεύξεις που πήρε η Μαρία Ρεζάν.


monitor
[Και τώρα, περνάμε σ’ ένα break. Σε λίγο πάλι μαζί.]

65 comments:

οι σκιές μιλάν said...

Οι 11 μήνες του 11..
Τί καλά!

Και στους 111 εύχομαι!
:)

enteka said...

:):)

Ιφιμέδεια said...

Δεν θέλω να αρχίσω να σε λιβανίζω, γιατί η αγάπη μου στο μπλογκ σου είναι δεδομένη, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ούτε εγώ που σε παρακολουθώ τόσο συστηματικά δεν φανταζόμουν πόσο πολύ κόπο και χρόνο διαθέτεις στο Έντεκα.
Φαίνεται πάντως η καλή δουλειά σου -κι αυτό είναι κάτι...

Rock on!

Anonymous said...

(ολοκληρώνεται στο επόμενο, όπως και ο Α' Κύκλος του enteka)
Ελπίζω να μην υπονοείς ότι θα μας φύγεις :((

WinterAcademy said...

ωχ ολοενα και πλησιαζει το σαββατοκυριακο που ολο λεω οτι θα αφιερωσω στα παλια σου posts..

παλι δε θα με δει ο ηλιος..

enteka said...

ιφιμέδεια, μακάρι πάντα να μπορώ ξοδεύω τον κόπο και το χρόνο μου σε κάτι τόσο διασκεδαστικό!

confused, όχι, καθόλου δεν υπονοώ ότι θα φύγω, μικρή διακοπή για διαφημίσεις θα είναι :)

winteracademy, :), στο newsletter του rodonfm είδα ότι θα κάνεις mixtape. ανυπομονώ (όπως και για h2o, που επίσης είδα στο line-up)

καλή (και μεγάλη) βδομάδα!

nanakos said...

Ήθελα να σου γράψω κάτι επετειακό και συναισθηματικό αλλά ίσως και να'ναι περιττό. Just loooovin' 11!

"Βάλε στο αίσθημα ρευστό" που λέει και το τραγούδι και συνέχισε. Δεν έφυγε κανείς.

toolman said...

κάτι τέτοια διαβάζω και νομίζω οτι το site seein πρέπει να κλείσει! χυμαδιό!
έχεις ρίξει πολύ δουλειά στο blog απ'οτι καταλαβαίνω. το καλό πράγμα και αργεί αλλά και φαίνεται!
σου εύχομαι άλλους 11 μήνες blogging και όχι μόνο!
:))

αμμος said...

Να σου ευχηθώ να γουστάρεις τόσο το μπλόγκινγκ για 1111 μήνες ακόμα. Μου έκανε εντύπωση επίσης αυτό που είπε και η Ιφιμέδεια, τα κείμενά σου βγάζουν τέτοια χαλαρότητα και άνεση λόγου, που δε μου περνούσε από το μυαλό πόση δουλειά έχουν από πίσω τους.

enteka said...

:):)
(πάντως, πραγματικά, μη με λυπάστε. η δουλειά δεν ήταν και τόση όση φαίνεται. γράφω εύκολα και γρήγορα.)

άσχετο: πότε γέλασες πραγματικά τελευταία φορά; http://www.humorworkshop.blogspot.com/

Pastaflora said...

11 ευχές κι από μένα!

Lost said...

keep blogging!!!

antikeimena said...

Δεν ξέρω αν οι ευχές είναι δυνατότερες από τα συναισθήματα. Επέτρεψέ μου λοιπόν λίγο χώρο για να ξετυλίξω μιαν άγνωστη ιστορία που σου φύλαγα:

Σε ανακάλυψα πέρυσι, ένα απόγευμα του Αυγούστου. Μαζί με σένα, ανακάλυψα και τη μπλογκόσφαιρα για την οποία όλο και άκουγα, χωρίς στην πραγματικότητα να ξέρω τι ακριβώς είναι. Ήταν η πρώτη μου επίσκεψη σε blog. Δε θυμάμαι τι ήταν εκείνο που αναζητούσα στο google όταν μου έδωσε το λινκ σου. Θυμάμαι όμως τον ενθουσιασμό, τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις από τα κείμενα που έρεαν στην οθόνη μου. Όπως θυμάμαι και την ακριβή ημερομηνία: 19 Αυγούστου 2006. Ημερομηνία που πάντα θα υπάρχει καταχωρημένη στο δικό μου blog, αφού είναι η γενέθλια μέρα του, η έναρξη μιας περιπέτειας που ξεκίνησε με ένα κλικ στο επάνω μέρος της δικής σου σελίδας: "create your own blog"...

σ' ευχαριστώ!

antikeimena said...

Συνέχισε με αμείωτο κέφι. Όσο γράφεις, θα είμαστε εδώ.

Εμείς και πολλοί ακόμη που θα βρουν στη δουλειά σου, το υπόδειγμα, την έμπνευση, την προτροπή.

enteka said...

ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές, και για τα καλά λόγια, εννοείται, αλλά μην τα παραλέμε κιόλας!

και μην προσπαθείτε να με πείσετε να συνεχίσω το μπλογκ, είναι ήδη ειλλημένη απόφαση το να το συνεχίσω. Αυτό μας έλειπε! :)

[απλά στο εντεκαδικό σύστημα δεν υπάρχει δωδέκατος μήνας - στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Απρίλιος. ευκαιρία για web-holidays, λοιπόν, για κανά μήνα.]

antikeimena, πάντα αναρωτιόμουν αν κάποιος από αυτούς που έψαχναν κάτι μέσω google γινόταν ποτέ σταθερός αναγνώστης, οπότε χαίρομαι μ' αυτό που έγραψες - και που έφτιαξες το δικό σου πατώντας ένα κλικ απ' τη σελίδα μου :)

το παρόν ποστ θα γίνει updated από βδομάδα με τους υπόλοιπους μήνες, καλές γιορτές σε όλους, (κι ευχαριστώ για την ανέλπιστη παρέα στο αυτιστικό μου παιχνίδι)
seeya!

Anonymous said...

enteka
sugxarhthria polla giati exeis ena apo ta pio suneph kai kalodoulemena blog :-)

ralou said...

Καλό κουράγιο για πολλές ακόμα εντεκάδες.
Εχω εκφράσει τον θαυμασμό μου και ποτέ δεν σταματάει να με εκπλήσσει η δουλειά που κάνεις για κάθε ποστ.

Βασιλική Παπαδημητρίου said...

οσον αφορα το ποστ σου...
ενα χαμογελο σου στελνω!
:)

εγω ομως περασα για ευχες!
Καλη Ανασταση...
Αναγεννηση σε ο,τι επιθυμεις...

Anonymous said...

"αν υπάρχει μοίρα, μια μέρα θα γίνουμε φίλοι"
(είπα να μη σε κολακέψω πολύ!!! καλό πάσχα)

Anonymous said...

11adatos..

11 is the new black, klp klp

sou efxomai ta kalytera

Anonymous said...

Εγώ σε γνώρισα το δεύτερο εξάμηνο, οπότε θα σχολιάσω τότε.
Πέρασα απλά να πω καλό Πάσχα καικαλά να περάσεις.

Stavros Katsaris said...

11. 111. 111,11
ευχές για άλλα τόσα όμορφα ποστ!

Cle Petridou said...

Καλέ μου 11, πρέπει να σου πω ότι πέρασα όλο το βράδυ μαζί σου, ξεψαχνίζοντας τα posts σου, παλιά και καινούργια και όχι μόνο εντυπωσιάστηκα από τις γνώσεις και τις αναφορές, από τη μνήμη ελέφαντα που διαθέτεις κι ας είσαι μόνο 28 χρονών, μα πιο πολύ για τον γάργαρο τρόπο που γράφεις και υποστηρίζεις αυτά που αγαπάς (ή «κατεβάζεις» αυτά που… δεν αγαπάς).
Πέρασα ένα όμορφο βράδυ διαβάζοντας τις λίστες σου, τις αναφορές με τα φευγαλέα σχόλια σου, που και να μην συμφωνώ με κάποιες επιλογές σου (ε! άνθρωποι είμαστε) σου βγάζω το καπέλο!
Πιο πολύ όμως μου άρεσε –ποιο νομίζεις;)
Μα τα όνειρα σου, τα έζησα θαρρείς μαζί σου! είσαι ένας θησαυρός.
Σου αφιερώνω ένα τραγούδι της αγαπημένης μας Αρλέτας γιατί σου πάει.
Φιλάκια

ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ

(Αρλέτα)

Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Αεράκι στο κορμί σου
παραμύθι στο κορμί σου
φύσηξα
Στο σεντόνι σου λεβάντα
χίλια χρώματα γιρλάντα
άφησα

Για χατίρι σου βουτάω
στην πηγή του μύθου πάω
Τη σιωπή σου μεταφράζω
Το τραγούδι σου ανεβάζω
Σαν κοράλλι απ’ τους βυθούς
Με το γέλιο σου ανθίζω
Με το δάκρυ σου ποτίζω
Κήπους μυστικούς

Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Αεράκι στο κορμί σου
παραμύθι στη ψυχή σου
φύσηξα

Κι’ όπου και να ταξιδεύω
Τα μαλλιά σου θα χαϊδεύω απαλά
Μες τον ύπνο σου θα μπαίνω
Την αγάπη σου να κλέβω στα κρυφά

Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Μυστικά που δε θυμάσαι
τα σκοτάδια που φοβάσαι
ρώτησα

Κι ότι έμαθα για σένα
δεν το είπα σε κανένα…

Tertuliano Máximo Afonso said...

Είσαι απίστευτος! Καλή συνέχεια στο blog σου αλλά και σε ότι κάνεις! Ευχαριστούμε!

μια αντανάκλαση said...

Κρίμα που είναι ο Απρίλιος αυτός που μένει απ' έξω. Είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Μήπως να έγραφες κάτι για 11 Απρίληδες;
;)
Καλό Πάσχα και καλές εμπνεύσεις.

Anonymous said...

Καλό Πάσχα να έχεις :))

aggelos-x-aggelos said...

Να τα εκοτονεντεκαστήσεις και καλή ανάσταση!

χλωροφύλλη said...

Και τους δικούς μου θαυμασμούς.
Καλό Πάσχα!

etalon said...

καλη ανασταση και ολοκληρωση....

Anonymous said...

μην αυτοκτονήσεις όταν συνηδειτοποιήσεις πόσο γελοίος ήσουν τελικά.

enteka said...

uh-oh... μόλις συνειδητοποίησα πόσο γελοίος ήμουν τελικά!... ;)
-----------------------------
κρίμα που τελείωσαν οι διακοπές, αλλά όσο έχει αυτόν τον ήλιο έξω, ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά. καλή βδομάδα σ' όλους
:)

ps. ευχαριστώ για το Έμπορος Ονείρων, αυτό θα 'ταν επάγγελμα!

Anonymous said...

Φίλε έντεκα.
Θα επαναλάβω ότι θεωρώ ότι το blog σου είναι ίσως το κορυφαίο στην μπλογκόσφαιρα. Έχει όλα αυτά που περιμένω από ένα blog (και όχι μόνο). Πολλή δουλειά πίσω του, πολλές πληροφορίες (και κυρίως πολλές ‘άχρηστες’, πράγμα το οποίο λατρεύω), μια σωστή δόση νοσταλγίας δίχως να είναι μελό, και κυρίως πολλά πολλά λίνκς, που για μένα που το ΙΝΤΕRΝΕΤ σημαίνει σερφάρισμα είναι πολύ σημαντικό.
RESPECT λοιπόν και καλή τύχη σε ότι και αν κάνεις.

cindaki said...

11, τι να σου πω! Δεν έχω δει άλλο μπλογκ τόσο ψαγμένο!

Keep writing!

neutrino said...

το μπλογκ σου, απο τοτε που το ανακαλυψα (με τους χαμενους κινηματογραφους της θεσσαλονικης) εχει γινει λατρεια&εξαρτηση.

ενα μικρο διαδικτυακο σχολειο (ναι, δεν κουραζομαι να το λεω, συνεχεια μαθαινω απο τα ποστ σου), πασπαλισμενο με μπολικες μικρες "αχρηστες" (γιαυτο και τοσο λατρεμενες) πληροφοριες, δοσμενες με τον πιο ανεπιτηδευτο τροπο.

keep "elevening" our lives ;)

enteka said...

παιδιά ευχαριστώ, δεν μπορώ να μην πω ότι κολακεύτηκα, κυρίως με τα εξής: 1) "σωστή δόση νοσταλγίας δίχως να είναι μελό" 2) "ψαγμένο" 3) "δοσμενες με τον πιο ανεπιτηδευτο τροπο".

[περιττό να πω ότι εδώ κι ένα χρόνο εξαφανίστηκαν κι ελάχιστες δόσεις mediaκής ανασφάλειας που πιθανώς είχα. χαίρομαι όμως που μου αναγνωρίστηκε ότι έχω παραμέινει ανεπιτήδευτος, lol]

:)

Anonymous said...

Αναμένουμε την επιστροφή σου, enteka!

Ιφιμέδεια said...

Μην αργείς!

Good As You said...

whatever... times goes by so slowly......

αναμένω μάιο.... χχχχ

Anonymous said...

Και τώρα δηλαδή θα τα ξαναπούμε το Μαϊο???Δεν θέλω καθόλου, μήπως να κάνειςμί αξαίρεση στο εντεκαδικό σου σύστημα? Θέλω να σε΄διαβάζω ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Συγνώμη που ακούγομαι σαν διαφήμιση της ΤΙΜ, αλλά από τότε που ξεκίνησα το blog μου,είδα ότι υπάρχουν τόσο ψαγμένα όσο το δικό σου και εμπνέομαι!!!!!!!!!!

An-Lu said...

Πωωωωωςςς πάνε οι διακοπές;;;;;







Γυρίιιιιιισατεεεεεεεε;;;;

A.F.Marx said...

Ευχές χ 11
Και στα 11χρονα του ΚΚΕ (Καυτές Καταπληκτικές Ενδεκάδες) θα το κάψουμε...

museologist said...

Καλή συνέχεια έντεκα. Θαυμάζω το κουράγιο σου και τη δουλειά σου.

Ellie Tsatsou said...

γιατί έχεις διαλέξει το νούμερο 11;

ΔΙΟΝΥΣΑΚΙ said...

Εις το "επαναγραφείν" λοιπόν...Καλή αντάμωση...

Mantalena Parianos said...

hey, το blog σου είναι 1+1

;)

enteka said...

ευχαριστώ για τα σχόλια - εις το επαναγράφειν :)

sishoy, γιατί διάλεξα το 11: (κάνω copy paste από ποστ του φλεβάρη)

Ο αριθμός 11 ήταν μια λύση ανάγκης. Το μπλογκ υπήρχε για μήνες στο μυαλό μου ως ΟΚΤΩ και είχα ήδη φτιάξει μερικές οκτάδες. Όταν όμως αποφάσισα να ξεκινήσω, το okto.blogspot.com ήταν κατοχυρωμένο από άλλον, το εννιά δε μ’ άρεσε, το δέκα ήταν το κλισέ απ’ το οποίο ήθελα να ξεφύγω. Έντεκα λοιπόν.

YO!Reeka's said...

αντε κι εις ανώτερα!

Anonymous said...

Καλημέρα.
Άντε να γράφουμε σιγά σιγά. Σε 11 μέρες τελειώνει ο Απρίλης.
:-)))

enteka said...

ινδικτε, θα κάνεις λίγο υπομονή ε; θα ξεκινήσω μέσα στο πρώτο δεκαήμερο - το υπόσχομαι!

NinaC said...

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)))

Anonymous said...

ENA ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ http://www.famagustaday.info
Στηρίξτε μέσα απο τις σελίδες σας , τα blogs σας , τα άρθρα σας αυτήν την προσπάθεια. Ενημερώστε φίλους, στείλτε τους email. Θα πρέπει μέχρι τις 25 να είμαστε έτοιμοι. Ας το δοκιμάσουμε, είναι ενα απλό κλικ.
http://www.youtube.com/watch?v=putCsi3_ASc

ευχαριστώ για την φιλοξενία
συγνώμη αν ενόχλησα

Anonymous said...

φιλε enteka αναμένω με ανυπομονησία την επιστροφή σου.
Η αποχώρηση σου για περίπου έναν μήνα με έκανε να σερφάρω σπανιότερα και όταν το έκανα να επισκέπτομαι και παλί την σελίδα σου με την ελπίδα να άλλαξες γνώμη και να βρήκες χρόνο για ένα νέο ποστ.βεβαια αν και ποστ δεν υπήρχαν Αυτο με οφέλησε γιατί διαβασα τα παλια σου ποστ και αξιοποίησα καλύτερα τον χρόνο μου. Γι'αυτό σε ευχαριστώ διπλά. Μια αδήφαγη αναγνώστρια σου

Anonymous said...

Καλή συνέχεια αγαπητέ!

Anonymous said...

kalh sunexeia megale 11~!!!!

Μεγαλοκοπέλα said...

Πω πω κόσμος! Κάνει πάνω από 11 άτομα;

qwerty said...

Τελευταια Δευτερα του μηνα σημερα...και νεο ποστ δεν βλεπω..
Θα μας αφησεις χωρις νεο ποστ μεχρι την αλλη Δευτερα ή να περιμενουμε νεο απο τον Εντεκα της Τριτης ?
Οτι και να κανεις παντως σεβαστο. Δικο σου ειναι το μπλογκ και μαλιστα πολυ πετυχημενο. Παντα τετοια

Suspect said...

Δεν βελτιωνεις τη φωνη σου με τη σιωπη

καλη δυναμη και καλη συνεχεια.

Anonymous said...

"Στις αρχές Μαΐου του 2006 (στις 3, ημέρα των γενεθλίων μου - ο ήλιος του προφίλ είναι από κείνη τη μέρα), λίγο πριν πάω στο λούνα παρκ, άνοιξα αυτό το μπλογκ"

Χρόνια πολλά λοιπόν και σε σένα και στο blog σου.
:-))))))

Tertuliano Máximo Afonso said...

Χρόνια σου πολλά φίλε enteka!
Να είσαι έτσι πάντα δημιουργικός και κυρίως χαρούμενος με ότι και αν ασχοληθείς!
:)

Good As You said...

Χρόνια πολλά 11... Και....ό,τι επιθυμείς στην αγκαλιά σου να το βρεις....(Uknow x ;)

qwerty said...

Χρονια πολλα :)

gsus said...

Xronia Polla!
Na ta ekatosthseis!!

enteka said...

(χίλια ευχαριστώ!!)

Zpi said...

Εστω και καθυστερημενα χρονια σας πολλά mister. Οτι ποθειτε*11 να το εισπράξετε

Anonymous said...

To be a upright charitable being is to from a philanthropic of openness to the mankind, an skill to guardianship undeterminable things beyond your own pilot, that can govern you to be shattered in uncommonly outermost circumstances as which you were not to blame. That says something uncommonly weighty about the prerequisite of the principled compulsion: that it is based on a trustworthiness in the unpredictable and on a willingness to be exposed; it's based on being more like a shop than like a sparkler, something rather dainty, but whose extremely precise attraction is inseparable from that fragility.